เด็กม.ปลายสายม็อบอย่างผมจะกลายเป็นสายเรียลได้ไหมถ้าเป็นนักผจญภัย 66 หน้าร้อน! ค่ายฝึก! ทะเล! อีเวนต์ชุดว่ายน้ำ!

บทที่ 3 ตอนที่ 8

    วันให้หลังจากมอนโคโล วันที่ 9 ของวันหยุดหน้าร้อน

    ด้วยเหตุผลบางประการ ผมกำลังสวมชุดว่ายน้ำ นอนเอนหลังอยู่บนเก้าอี้ชายหาดที่ริมทะเล

    ที่เบื้องหน้ามีหาดทรายสีขาวไร้ซึ่งเศษขยะ ทะเลสีเขียวมรกต แล้วก็—-เหล่าการ์ดที่กำลังเล่นกันขณะสวมชุดว่ายน้ำ

    ที่เล่นวอลเลย์บอลชายหาดกันมาตั้งแต่เมื่อกี้ คู่หูวัยเด็กเร็นกะกับเมอา แข่งกับคู่หูสายคูลอะราเดียของอาจารย์กับเอลฟ์ของอันนา

    พร้อมด้วยวอลเลย์บอลสำหรับเล่นกีฬาของมอนสเตอร์ที่ต่อให้ใช้พละกำลังของมอนสเตอร์ก็ไม่ถูกทำลาย การแลกเปลี่ยนคำพูดอันเผ็ดร้อนก็ดำเนินควบคู่กันไป

「โอร่าา! ร่วงไปซะ ยัยสาวน้อยเวทมนตร์กาก!」

「ไม่ใช่สาวน้อยเวทมนตร์ซักหน่อย…..ชั้นเป็นแม่มดจริงๆต่างหาก แล้วก็เป็นผู้หญิงที่โตแล้วด้วย…..」

「ผู้หญิงที่โตแล้วตรงไหน! ยัยตัวกะเปี๊ยก!」

「นั่นมัน, พูดถึงตัวเธอเอง…..? แล้วอีกอย่างชั้นน่ะตัวสูงแล้วก็มีหน้าอกใหญ่กว่าเธออีก」

「ชั้นมีไพ่ตายเป็นร่างหญิงสาวแสนสวยอยู่หรอก!」

「นั่นมันขี้โกง ไม่เอามานับ」

    ขณะที่เร็นกะและอะราเดียกำลังเถียงกันเรื่องไร้สาระ เมอากับเอลฟ์เองก็กำลังปะทะคารมกันอยู่เช่นกัน

「เธอน่ะ มีคาแรคเตอร์ซ้อนกับเมอา!」

「ก็บอกไปแล้วไงว่าคาแรคเตอร์ของพวกเรามันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงน่ะ…..!」

「ทีนี้ใครเป็นฝ่ายแพ้จะต้องไปเปลี่ยนอิมเมจตัวเองซะ!」

「คุ ยังพูดอะไรไม่รู้เรื่องเหมือนเคยเลย…..!」

    การแข่งวอลเลย์บอลชายหาดของทั้ง 4 นั้นออกจะน่าตื่นเต้น แต่น่าเสียดายที่ทั้งหมดล้วนแล้วแต่มีร่างโลลิไม่ก็หน้าอกที่เพรียวบางกันหมด ไม่มีอะไรให้เด้งดึ๋งตอนที่กระโดดเลย

    จะว่าไปแล้ว ที่เร็นกะกำลังสวมเป็นชุดว่ายน้ำสไตล์สปอร์ตสีขาว-แดง ในขณะที่เมอาสวมเป็นบิกินี่ลายทางสีขาว-ชมพู

    ถึงแม้เร็นกะจะไม่ถึงกับเซ็กซี่แต่ก็แผ่ความร่าเริงตามแบบฉบับของเธอออกมา ในขณะที่เมอามีความน่ารักของเด็กสาวที่เพิ่งจะเริ่มชั้นม.ต้นแล้วเลือกทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่ขึ้น ต่างดูดีด้วยกันทั้งคู่

    อะราเดียเจเน็ตเองก็สวมชุดวันพีช ส่วนเอลฟ์ทันย่าที่อยู่ในชุดบิกินี่แบบไขว้ต่างก็ดูดีเช่นกันแต่…..อย่างที่คิดว่ายังไม่มีเสน่ห์ดึงดูดมากพอ

    ยูคิที่รับหน้าที่กรรมการเองก็ด้วย เธอสวมชุดว่ายน้ำสำหรับแข่งสีฟ้า เน้นย้ำเสน่ห์ทางด้านสุขภาพมากกว่าที่จะเป็นเสน่ห์ดึงดูดทางเพศ

    เสน่ห์ดึงดูดทางเพศ…..พอพูดขึ้นมาแล้ว ก็เป็นไปตามคาดว่าถึงคราวของกลุ่มผู้ใหญ่อย่างเอลิซ่าและซุซูกะออกโรง

    ด้านของเอลิซ่า เธอกำลังใช้พัด พัดลมเย็นให้ความรู้สึกสบายให้กับผมที่นอนอยู่

    ชุดว่ายน้ำที่เธอสวมคือบิกินี่แบบคล้องคอสีดำ มีดีไซน์แบบผู้ใหญ่ที่เน้นถึงหน้าอกขนาดใหญ่ รวมไปถึงขาที่เรียวยาวให้ความรู้สึกเซ็กซี่

    ผ้าพาเรโอแบบซีทรูกับหมวกฟางชายหาดสีดำ ทำให้รู้สึกเหมือนพวกเซเลบอยู่นิดหน่อย…..ด้วยบางเหตุผล มีความเซ็กซี่ในแบบของลูกคุณหนูอยู่

    การที่ได้นั่งบนเก้าอี้ชายหาดแล้วมีผู้หญิงแบบเธอใช้พัดขนาดใหญ่มาพัดให้ มันทำให้รู้สึกเหมือนว่าตัวเองเป็นพวกมหาเศรษฐียังไงยังงั้น

    เอาล่ะ ส่วนอีกคนที่อยู่ในกลุ่มผู้ใหญ่ ก็กำลังนั่งพักผ่อนอยู่ใต้ร่มชายหาด

    เธอนั่งชันเข่าโดยที่บีบอัดหน้าอกขนาดใหญ่เอาไว้ระหว่างขา มองดูพวกเร็นกะที่กำลังเล่นวอลเลย์บอลชายหาดด้วยสีหน้าเบื่อหน่ายอยู่

    แล้ว พอเธอรู้สึกตัวถึงสายตาของผม เธอก็แสยะยิ้มกว้างแล้วเดินมาทางนี้

「เน่ มาสเตอร์ เป็นไง ชุดว่ายน้ำนี้? ออกแบบมาโดยที่คิดว่ามาสเตอร์จะต้องชอบแน่ๆ เหมาะกับชั้นรึเปล่า?」

    ซุซูกะดึงปลายของผ้าพาเรโอจากรอบเอวของเธอขึ้นมาราวกับกำลังถอนสายบัวตามมารยาท แล้วถามความเห็นของผม

    คิดซะว่าเป็นคำอนุญาตให้ทำการมองได้จึงตัดสินใจทำการสังเกตุโดยไม่ลังเล

    ชุดว่ายน้ำของซุซูกะ เป็นชุดวันพีชแบบมีสายรัดสีม่วง ตัวสายรัดดีไซน์มาให้อยู่ตรงบริเวณหน้าอก เป็นชุดว่ายน้ำที่ตั้งใจแสดงความเซ็กซี่ตามปกติแต่ก็ไม่มากจนเกินไป…..มันควรจะเป็นแบบนั้นแต่ ด้วยความมโหฬารของเธอ ดีไซน์ของมันจึงได้ไปเน้นย้ำที่ตรงหน้าอกอย่างสมบูรณ์

    ถ้าหากว่าชุดว่ายน้ำของเอลิซ่าให้ความรู้สึกเรียบร้อยแต่ก็แผ่ความเซ็กซี่ในแบบผู้ใหญ่ออกมาแล้วล่ะก็ ของซุซูกะก็จะเป็นแบบที่กระตุ้นความรู้สึกทางเพศล้วนๆเช่นเดียวกับนักแสดง AV หรือไม่ก็กราเวียร์ไอดอล

    ถ้าหากถามว่าชอบอันไหนมากกว่าแล้วล่ะก็ ผมก็คงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วตอบว่าทั้งคู่…..ด้วยความเขินอาย

    จะว่าไปแล้ว ชุดว่ายน้ำที่พวกเธอใส่กันอยู่ ก็คือ『ชุดว่ายน้ำนางเงือก』อุปกรณ์เวทสังเคราะห์ที่ได้มาซ้ำเยอะอย่างเปล่าประโยชน์จากการเปิดแพ็ค

    เจ้าอุปกรณ์เวทนี้ นอกเหนือไปจากความสามารถหลักที่ช่วยเหลือเรื่องการเคลื่อนไหวใต้น้ำ และทำให้กลั้นหายใจได้นานขึ้นแล้ว ยังมีความสามารถที่เปลี่ยนแปลงดีไซน์ได้ตามที่ผู้ใช้ต้องการอีกด้วย

    นี่เป็นสาเหตุที่ว่าทำไมเหล่าการ์ดของผมถึงได้สวมชุดว่ายน้ำที่ดูฉูดฉาดและหลากหลายแบบเช่นนี้

    ถึงแม้ว่าจะได้อุปกรณ์เวทนี้มาซ้ำเยอะอย่างเปล่าประโยชน์ถึง 11 ชิ้น แต่พอได้มาเห็นภาพแบบนี้แล้วมันก็『ช่างมันเถอะ』น่าแปลกที่ให้ความรู้สึกเช่นนั้นมา

    แล้วก็พอลองมาคิดดูดีๆแล้ว รวมผมกับอาเธน่า, ไนกี, และซิลกี้เจ้าของเมดมาสเตอร์ พอมาคิดถึงจำนวนแล้วก็แทบจะไม่เหลือสำรองเลย

    ถ้าต้องไปหาซื้อมาจำนวนมากจากร้านขายแล้วล่ะก็คงจะอายน่าดู เพราะงั้นจึงรู้สึกโล่งใจที่เปิดแพ็คได้มา

    ขณะที่ผมกำลังคิดและเพลิดเพลินสายตาอยู่นั้น…..

「มาโร่…..กำลังมีใบหน้าที่ดูสกปรกสุดๆอยู่นะ…..」

    อาจารย์ที่มาถึงโดยที่ผมไม่ทันรู้สึกตัว มองมาแล้วพูดด้วยสีหน้าเอือมระอา

    อาจารย์นั้น สวมชุดว่ายน้ำที่มีขนาดใหญ่คลุมไปจนถึงเข่า พร้อมด้วยเสื้อยืดและเสื้อคลุมทับอีกชั้น ปกปิดผิวอย่างมิดชิด

    แต่ผมก็ไม่ขอกล่าวอะไรถึงมัน

「จะว่าไปแล้วอาจารย์ ตอนที่ซื้อแพ็คกิลล์มาเมื่อวันก่อน ได้ยาอันนั้นมาด้วยล่ะ จะยกให้ก็แล้วกัน」

「โอ้ ขอบใจมาก! นั่นมันออกจะได้มายากอยู่เพราะงั้นแล้วช่วยได้มากเลย เอ็ตโต เอาเป็นราคาตามปกติไหม?」

「เอาไปฟรีๆเลยก็ได้ เพราะพึ่งพากันตั้งหลายๆอย่างด้วย」

「ทำแบบนั้นไม่ได้หรอก ต่อให้เป็นเพื่อนสนิทกันก็ตาม ต้องระมัดระวังเรื่องพวกนี้เอาไว้ให้ดี ถ้างั้นแล้วเอาเป็นแลกกับการ์ดแรงค์ D เอาไหม?」

    พอพูดมาเช่นนั้น อาจารย์ก็หยิบเอาการ์ดออกมากองหนึ่งจากที่ใส่การ์ดแล้วยื่นมาให้

    ก่อนอื่นก็รับมาดูไว้ก่อน แต่ก็ไม่มีการ์ดไหนที่ดูสะดุดตาเลย

    ถึงแม้ว่าจะมีการ์ดสาวมอนโผล่ออกมาบ้างเป็นครั้งคราว แต่จากการเปิดแพ็คครั้งล่าสุดที่ผ่านมาทำให้ได้การ์ดแรงค์ D มาเพิ่มจำนวนมาก จึงทำให้ไม่ค่อยมีอะไรมากระตุ้นความอยากสะสมในตัวผมซักเท่าไหร่

    และในตอนนั้นเอง

「อะ มีเมเนียอยู่ด้วยไม่ใช่เหรอเนี่ย ถ้าอันนี้จะได้รึเปล่าล่ะ? ถ้ามีส่วนต่างเดี๋ยวจ่ายเป็นเงินให้ก็ได้」

「เมเนีย? อ่อ ได้เฟเนียมางั้นสินะ อืม ได้สิ ไม่ต้องจ่ายเพิ่มหรอก」

「อาจารย์…..ทั้งๆที่บอกมาเองว่าต้องระมัดระวังเรื่องพวกนี้เอาไว้ให้ดีแท้ๆ」

    พอผมพูดมาด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ อาจารย์ก็ส่งยิ้มให้

「ก็ตามอุปสงค์-อุปทานไง ต่อให้มีเงินก็ใช่ว่าจะทำการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมกันได้เสมอไป กับการ์ดที่ไม่สามารถใช้งานด้วยตัวมันเองเพียงใบเดียวได้ ก็ถือว่าแฟร์แล้วล่ะ」

「…..เอาเถอะ ถ้าบอกมาว่างั้นก็ถือว่าดีไปก็แล้วกัน」

    เจ้าหัวข้อนี้มันค่อนข้างละเอียดอ่อน ดังนั้นผมจึงพูดแค่นั้นแล้วยอมถอยมา

「แต่ถึงงั้นก็เถอะ ถึงแม้ว่าจะมีอะไรหลายๆอย่างไม่ตรงกับที่วางแผนไว้ แต่ก็ดีใจนะที่สามารถมีค่ายฝึกเหมาะๆได้」

「นั่นสิน่ะ…..ต้องขอโทษด้วยที่ต้องปรับเพื่อให้เข้ากับตารางเวลาของผม」

    พอผมพูดไปเช่นนั้น ก็ได้นึกย้อนไปถึงเหตุการณ์ที่นำพามาถึงเขาวงกตทะเลแห่งนี้

    —-เมื่อวาน วันที่ 8 ของวันหยุดหน้าร้อน ช่วงบ่าย

    พวกผม หลังจากที่อันนาโทรเรียก ก็ได้มารวมตัวกันที่ร้านอาหารครอบครัวใกล้กับโรงเรียน

「เรื่องในครั้งนี้ เนื่องจากการไร้ความสามารถของชั้นเอง ต้องขออภัยในความไม่สะดวกต่อผลกระทบที่มีกับค่ายฝึกด้วยค่ะ」

    อันนาหลังจากที่ถูกกักตัวอยู่ 1 สัปดาห์ก็ได้รับการปล่อยตัว ทำการก้มหัวขอโทษ

    ใบหน้านั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด แต่ก็ยังมีส่วนหนึ่งที่แสดงความโล่งใจต่ออิสรภาพชั่วคราวที่ได้รับมา

    เรื่องของเรื่องก็เพราะเป็นที่ยืนยันแล้วว่าเธอจำเป็นต้องเข้าเรียนเสริมอีกรอบในอีก 1 สัปดาห์ให้หลัง

「และด้วยประการฉะนี้! แม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆจนกว่าการเรียนเสริมครั้งต่อไปจะเริ่ม ก็มาเริ่มต้นค่ายฝึกกันเถอะ!」

『โอ้~!』

    อาจารย์กับซาโยะ-แปะแปะแปะ-ปรบมือให้กับคำประกาศของอันนา

    ด้านอันนาก็-อื้มอื้ม-พยักหน้ารับ แล้วจู่ๆเธอก็สังเกตุเห็นว่ามีผมแค่คนเดียวที่ไม่ได้ปรบมือด้วย จึงเอียงคอสงสัย

「เกี่ยวกับเรื่องนั้นอะนะ…..」

    ผมยกมือขึ้นอย่างกล้าๆกลัวๆ แล้วพูด

「ขอโทษด้วย แต่คิดว่าครั้งนี้ผมไม่น่าจะสามารถเข้าร่วมได้น่ะ」

    คำประกาศในการไม่เข้าร่วมของผม สร้างแรงกระเพื่อมไปยังสมาชิกของชมรมนักผจญภัย

「ท-ทททท-ทำไมกันส์ล่ะคะ?」

「จริงๆแล้ว…..」

    อันนาที่กำลังตัวสั่น ผมจึงเล่าเรื่องที่จะเข้าร่วมการแข่งขันมอนโคโล

「ก็เพราะแบบนั้นแหละ ขอโทษด้วย! แต่ไม่ว่าจะยังไงก็อยากที่จะได้รางวัลซัคคิวบัสร่วงหล่นให้ได้เลย」

    ขณะที่ผมก้มหัวฟาดไปกับโต๊ะ อันนาก็「อย่างงี้นี่เอง…..」พยักหน้ารับ

「ถ้าเป็นงั้นล่ะก็ มาใช้ค่ายฝึกในครั้งนี้เพื่อเตรียมตัวสำหรับการแข่งขันนั้นกันเถอะ」

    ผมเบิกตากว้างให้กับข้อเสนอที่คาดไม่ถึง

「มันก็เป็นที่น่าขอบใจอยู่หรอกแต่…..จะดีแล้วเหรอ?」

「ตัวแผนการมันก็ถูกถ่วงมาเพราะชั้นเองตั้งแต่แรกอยู่แล้วล่ะนะ แล้วเวลาเพียงแค่อาทิตย์เดียวก็เป็นเรื่องยากที่จะไปสำรวจในต่างประเทศหรือพิชิตเขาวงกตแรงค์ C ได้อีก…..อันที่จริงการที่มีเป้าหมายที่ชัดเจนแทนที่การแค่ไปพิชิตเขาวงกตที่ไหนซักแห่งแบบสุ่มๆ ก็ถือได้ว่าเป็นการเพิ่มแรงจูงใจให้สูงขึ้นส์ด้วยค่ะ! ทุกคนเองก็เห็นดีด้วยใช่ไหมส์คะ?」

    เมื่ออันนาถามยืนยัน อาจารย์กับโอริเบะก็พยักหน้ารับอย่างแข็งขัน

「แน่นอน」

「อันที่จริงแล้วแบบนั้นดูน่าสนุกกว่าอีกค่ะ」

「โอ้! ขอบใจมาก!」

    ผมรู้สึกปลาบปลื้มเมื่อได้รับรู้ถึงสิ่งที่ดีที่สุดที่จะมีได้ก็คือพรรคพวก

「ถ้าหากว่าเป็นไปได้ล่ะก็ อยากจะให้ทั้งชมรมนักผจญภัยไปเข้าร่วมส์ด้วยแต่ว่า เนื่องจากการรับสมัครของรอบบุคคลทั่วไปได้ปิดไปแล้วเพราะงั้นก็ช่วยไม่ได้ล่ะน้า ในฐานะของตัวแทนจากชมรมนักผจญภัยแล้ว ไม่ว่ายังไงก็อยากจะให้เอาชัยชนะกลับมาให้ได้ ถ้ายังไงก็มาสรุปกฏกติกาของการแข่งขันกันก่อนเถอะค่ะ」

    ~กติกาทั่วไป~

    – ผู้เข้าแข่งขันโดยรวมมีทั้งหมด 100 คน ทั้งหมดเป็นนักผจญภัย 3 ดาว การ์ดที่อนุญาตให้ใช้ได้มีแค่การ์ดสาวมอนเท่านั้น

    – ผู้เข้าแข่งขันจะต้องพิชิตเขาวงกตแรงค์ D ทั้งหมด 3 แห่ง และแข่งขันกันเพื่อทำเวลาโดยรวมทั้งหมดให้เร็วที่สุด

    – ผู้เข้าแข่งขันจะได้รับดาว 10 ดวงตอนเริ่มต้นและเมื่อเข้าเส้นชัยก็จะได้รับ『ดาว』ตามอันดับที่ทำได้ในการแข่งขัน

    – อันดับ 1 จะได้ดาว 500 ดวง, อันดับ 2 ได้ 300 ดวง, อันดับ 3 ได้ 200 ดวง

    – หากผู้เข้าแข่งขันเผชิญหน้ากันและกันระหว่างทาง จะต้องต่อสู้เดิมพัน『ดาว』ผู้เข้าแข่งขันที่สูญเสียดาวจนหมดจะถูกตัดสิทธิ์

    – หลังจากที่เข้าเส้นชัยแล้ว ดาวสามารถใช้เพื่อแลกเปลี่ยนเป็นการ์ดหรือเงินรางวัลได้ ดาวที่มอบให้ในตอนเริ่มต้นถือว่าเป็นค่าธรรมเนียมสำหรับการมาปรากฏตัว ทว่า『ดาว』ของผู้เข้าแข่งขันที่ไปไม่ถึงเส้นชัยจะไม่สามารถแลกเปลี่ยนเป็นเงินได้

    – ลำดับในการเลือกของรางวัลจะอ้างอิงตามลำดับในการมาถึง ในกรณีที่เสมอกัน ให้ถือว่าผู้ที่มีดาวมากกว่าคือผู้ชนะ

    – เวลาจำกัดคือ 1 อาทิตย์ ในกรณีที่ไม่มีผู้ใดสามารถจบการแข่งขันได้ ให้ผู้ที่ยังครอบครองดาวอยู่ในเวลานั้นสามารถแลกเปลี่ยนเป็นเงินได้

    – ห้ามการกระทำใดๆที่นำไปสู่การทำลายพื้นที่ปลอดภัย (ห้ามการต่อสู้ในบริเวณใกล้กับพื้นที่ปลอดภัย) นอกเหนือไปจากการรับโทษทางอาญาแล้ว ทางรายการจะไม่มีทางเลือกนอกจากต้องยกเลิกรายการและทำการฟ้องเพื่อเรียกค่าเสียหาย นอกเหนือจากนี้ การกระทำใดๆที่ถือเป็นการฝ่าฝืนกฏหมายและความสงบเรียบร้อย อย่างเช่น การโจรกรรม, การทำร้ายร่างกาย จะถือเป็นสิ่งต้องห้ามโดยพื้นฐาน นอกจากจะถูกตัดสิทธิ์แล้วจะมีการแจ้งความตามภายหลัง

    – ความเสียหายใดๆของผู้เข้าแข่งขันที่เกิดขึ้นระหว่างการแข่ง ถือว่าเป็นความรับผิดชอบของตัวผู้เข้าแข่งขันนั้นๆเอง ทางรายการจะไม่ชดเชยความเสียหายใดๆให้ ทว่าในกรณีฉุกเฉิน ทางรายการจะเป็นผู้ดำเนินการร้องขอความช่วยเหลือให้ โดยไม่มีการเรียกเก็บค่าช่วยเหลือและค่ารักษาพยาบาล

    – หากได้รับการยืนยันถึงอิเรกูลาร์เอ็นเคาเตอร์ การแข่งขันจะถูกหยุดชั่วคราวและผู้เข้าแข่งขันจะต้องหยุดรอจนกว่ามีการประกาศ (ผู้เข้าแข่งขันสามารถลี้ภัยไปยังพื้นที่ปลอดภัยใกล้เคียงได้) ในการจัดการอิเรกูลาร์เอ็นเคาเตอร์รวมถึงการช่วยเหลือผู้เข้าแข่งขัน จะถูกดำเนินการด้วยนักผจญภัยมืออาชีพของทางรายการ ทว่าหากมืออาชีพถูกตัดสินว่าล้มเหลวในการจัดการ การแข่งขันจะถูกยกเลิก ณ จุดนั้นทันที

    – ในกรณีที่การแข่งขันถูกยกเลิกด้วยเหตุสุดวิสัย เงินรางวัล 1 ล้านเยนจะถูกมอบให้สำหรับดาวแต่ละดวงที่มีอยู่ ณ เวลานั้น อีกทั้ง สำหรับผู้เข้าแข่งขันที่สามารถพิชิตจำนวนชั้นได้มากที่สุด 3 อันดับแรก ณ เวลานั้น จะได้รับดาวเพิ่มคนล่ะ 100 ดวง

     ~กติกาเพิ่มเติม~

    – อนุญาตการใช้งานอุปกรณ์เวทในระหว่างการแข่งขัน ทว่าอุปกรณ์เวทสำหรับการอัญเชิญจะถูกห้ามใช้งาน

    – เส้นทางไปสู่เส้นชัยนั้นไม่ใช่เส้นทางที่สั้นที่สุด แต่จะต้องทำการค้นหาและผ่านจุดเช็คพอยท์ระหว่างทาง หากไม่ผ่านจุดเช็คพอยท์จะไม่สามารถผ่านไปยังชั้นถัดไปได้ ที่บริเวณจุดเช็คพอยท์จะมีการตรวจสอบการโกงด้วยการใช้สกิลจับเท็จ

    – จุดเช็คพอยท์จะถูกซ่อนเอาไว้ด้วยอุปกรณ์เวท แต่คำใบ้จะมีกระจัดกระจายอยู่ในแต่ละชั้น ดังนั้นจึงควรมองหาคำใบ้ก่อน

    – ผู้เข้าแข่งขันแต่ละคนจะได้รับมอบโดรนสำหรับบันทึกภาพและป้องกันการโกง หากไปทำลายโดรนของตนเองหรือของผู้เข้าแข่งขันอื่น จะถูกตัดสิทธิ์ ถ้าหากโดรนเสียหายด้วยเหตุสุดวิสัย จำเป็นจะต้องไปรับโดรนใหม่ที่จุดเช็คพอยท์ที่ใกล้ที่สุดในทันที

    – ในหมู่เขาวงกตทั้ง 3 แห่ง มี 2 แห่งที่สามารถเลือกพิชิตเป็นลำดับใดก็ได้ แต่อีก 1 แห่งที่เหลือจะต้องพิชิตเป็นลำดับสุดท้าย ตัวเขาวงกตนั้นมีเขาวงกตทะเลช่วงเที่ยงกับเขาวงกตใต้ดิน ส่วนเขาวงกตสุดท้ายจะถูกแจ้งให้ทราบเมื่อเขาวงกตทั้ง 2 ถูกพิชิตแล้ว

    – ถ้าหากเผชิญหน้ากับผู้เข้าแข่งขันท่านอื่น—-พบกันในระยะรัศมี 10 ม.เป็นระยะเวลาหนึ่ง—- ภายในเวลา 3 นาที จำเป็นจะต้องเลือก『สู้หรือหนี』และส่งไปยังฝ่ายดูแลจัดการ สำหรับผู้ที่ไม่ทำการเลือก จะถือว่าเป็นการเลือกหนีโดยอัตโนมัติ

    – ในกรณีที่เลือกสู้ ทั้ง 2 ฝ่ายจะประกาศจำนวนดาวที่ใช้สำหรับเดิมพัน ผู้เข้าแข่งขันที่เดิมพันจำนวนดาวสูงกว่าสามารถใช้การ์ดได้ 4 ใบ ส่วนผู้เข้าแข่งขันที่เดิมพันต่ำกว่าจะใช้การ์ดได้ 3 ใบ ในกรณีที่จำนวนดาวเท่ากัน ผู้เข้าแข่งขันทั้ง 2 ฝ่ายจะใช้การ์ดได้ 3 ใบ ฝ่ายที่พ่ายแพ้จะต้องมอบดาวที่เดิมพันให้และหยุดรออยู่ภายในชั้นนั้นเป็นเวลา 1 ชม. ยิ่งเดิมพันน้อยเท่าไหร่ ก็ได้รับผลกระทบน้อยลงเท่านั้นเมื่อพ่ายแพ้ แต่นั่นก็ทำให้เป็นฝ่ายที่เสียเปรียบในการต่อสู้ไปโดยปริยาย

    – ในกรณีที่เลือกหนี สามารถหลีกเลี่ยงการต่อสู้ได้ด้วยการมอบดาวให้ 1 ดวง ทว่าผู้ที่เลือกหนี จำเป็นต้องหยุดรออยู่ภายในชั้นนั้นเป็นเวลา 1 ชม.

    – ในกรณีที่ผู้เข้าแข่งขันทั้ง 2 ฝ่ายเลือกหนี หรือในกรณีที่ระยะห่างระหว่างทั้ง 2 ฝ่ายมีมากกว่า 50 ม. จะสามารถหลีกเลี่ยงการต่อสู้ได้ และการตรวจสอบการเผชิญหน้าจะไม่ถูกใช้กับผู้เข้าแข่งขันคนเดิมเป็นเวลา 10 นาที

    – ในกรณีที่ผู้เข้าแข่งขันทั้ง 2 ฝ่ายเลือกสู้ แต่ไม่มีการต่อสู้เกิดขึ้น อันเนื่องมาจากการเคลื่อนย้ายไปต่างชั้น, หลบหนีไปยังพื้นที่ปลอดภัยหรือจุดเช็คพอยท์, หรือเว้นระยะห่างมากระหว่างทั้งคู่ ผู้เข้าแข่งขันที่ถูกมองว่าหลบหนีจะถูกตัดสินให้เป็นผู้แพ้

    – การกระทำใดๆที่เป็นการทำอันตรายโดยตรงแก่ผู้เข้าแข่งขันหรือการ์ด ยกเว้นในระหว่างการต่อสู้ ถือเป็นสิ่งต้องห้าม อีกทั้ง การขัดขวางใดๆ อย่างเช่น การปิดกั้นเส้นทาง ก็ถือเป็นสิ่งต้องห้าม

    – การตรวจสอบการเผชิญหน้าจะไม่ถูกใช้ระหว่างผู้เข้าแข่งขันในช่วงเวลา 1 ชม.เมื่อเริ่มต้นการแข่งขัน, ในพื้นที่ปลอดภัย, และจุดเช็คพอยท์ในแต่ละชั้น

    – ดาวนั้น สามารถเติมได้ด้วยการจ่ายเงิน 2 ล้านเยน หรือใช้การ์ดแรงค์ D 1 ใบ ต่อดาว 1 ดวง โดยสามารถแลกเปลี่ยนได้ที่จุดเริ่มต้นและจุดเช็คพอยท์ทุกจุด ทว่าการเติมด้วยวิธีนี้จะสามารถเติมได้ถึงแค่ 10 ดวงเท่านั้น (หากมีดาวเกิน 10 ดวงแล้วจะไม่สามารถเติมได้)

     ~กติกาพิเศษ~

    – ทางรายการจะมอบภารกิจพิเศษให้เป็นช่วงๆ

    – ขึ้นอยู่กับผลลัพท์ของภารกิจ นักผจญภัยมืออาชีพอาจจะถูกปล่อยตัวออกมาในฐานะนักล่าได้…..

     ~กติกาการต่อสู้~

    – การ์ดที่สามารถใช้ต่อสู้ได้คือการ์ดที่ลงทะเบียนเอาไว้ในเด็ค 10 ใบเท่านั้น หากการ์ดลอสทั้งหมดจะถูกพิจารณาให้ถอนตัว

    – การตัดสิน ผู้แพ้จะคิดจากการประกาศยอมแพ้, โดนโจมตีโดยตรงก่อน, และการ์ดที่อัญเชิญมาทั้งหมดถูกจัดการ อีกทั้งผู้ที่มีการ์ดลงทะเบียนเหลือไม่ถึง 3 ใบในเด็ค จะถูกพิจารณาให้ถอนตัว

    – ในตอนเริ่มต้นการแข่งขัน นักผจญภัยจะได้รับมอบอุปกรณ์เวทสำหรับป้องกัน 10 ชิ้น สำหรับป้องกันตัวเอง ซึ่งสามารถเติมได้ที่จุดเช็คพอยท์ ถ้าหากว่าอุปกรณ์เวทถูกใช้จนหมด จะถูกห้ามการต่อสู้และจำเป็นต้องย้อนกลับไปยังจุดเช็คพอยท์ก่อนหน้าเพื่อเติมอุปกรณ์เวทสำหรับป้องกัน ถ้าหากเผชิญหน้ากับผู้เข้าแข่งขันอื่นในระหว่างนั้น จะต้องประกาศว่าได้ใช้อุปกรณ์เวทสำหรับป้องกันไปหมดแล้วและส่งมอบดาว 1 ดวงให้แก่อีกฝ่ายเพื่อหลีกเลี่ยงการต่อสู้ เมื่อได้มอบดาวแก่อีกฝ่ายไปแล้ว 1 ครั้ง จนกว่าจะได้เติมอุปกรณ์เวทสำหรับป้องกันแล้ว ไม่จำเป็นต้องมอบดาวให้แก่ผู้ใดอีก

    – ถ้าหากพบเจอการต่อสู้ระหว่างนักผจญภัย ต้องห้ามทำการแทรกแซง อีกทั้ง ผู้ที่แพ้และกำลังอยู่ระหว่างการหยุดรอจะไม่สามารถถูกท้าสู้ได้

    – หากมีการพบเจอการโกง ผู้เข้าแข่งขันจะถูกยึดดาวทั้งหมดและถูกตัดสิทธิ์

    …..ซัคคิวบัสที่มีสกิลร่วงหล่น สามารถแลกเปลี่ยนด้วยดาว 150 ดวง ดังนั้นจึงต้องได้อย่างต่ำที่ 3 แต่เนื่องจากลำดับการแลกของรางวัลนั้นคิดจากลำดับที่เข้าเส้นชัย จึงจำเป็นต้องเอาชนะให้ได้เพื่อให้แน่ใจว่าจะได้เลือกก่อน

「อย่างงี้นี่เอง…..ถึงจะดูเหมือนว่าจงใจปล่อยช่องโหว่เอาไว้ตรงนั้นตรงนี้อยู่ส์ แต่โดยทั่วไปแล้วก็ไม่น่าจะมีปัญหาส์นะคะ」

    อันนาพูดหลังจากที่ได้อ่านกติกาทั้งหมด

「ช่องโหว่?」

「หลายอย่างเลยล่ะค่ะ ที่ใหญ่ที่สุดก็คือ ไม่มีการห้ามไม่ให้นักผจญภัยจับกลุ่มกันเพื่อทำการต่อสู้หลายครั้ง นักผจญภัยที่สูญเสียอุปกรณ์เวทสำหรับป้องกันจนหมดจำเป็นต้องมอบดาวให้อย่างไม่มีเงื่อนไข จึงมีความเป็นไปได้ที่จะเกิดการสร้างทีมเพื่อทำการท้าสู้เป็นระลอกเพื่อขัดขวางตัวเต็งไม่ให้ชนะค่ะ」

    ขณะที่ผมกำลังเอียงคอสงสัย โอริเบะก็ทำการตอบมา

    อย่างงี้นี่เอง มีบอกไว้ว่าไม่สามารถท้าสู้ผู้แพ้ที่กำลังหยุดรอ 1 ชม.อยู่ แต่ไม่ได้บอกว่าห้ามท้าสู้ผู้ชนะ…..ไม่สามารถบอกได้ว่าจะมีใครบางคนที่ยัดเงินให้กับคนที่ตั้งใจยอมแพ้การแข่งขัน เพื่อให้ไปกระทำการเช่นนั้นกับคู่แข่งรึเปล่า

    แล้วอาจารย์ก็พูดเสริม

「นอกเหนือจากที่ว่ามาแล้ว ถึงแม้จะระบุไว้ว่าไม่สามารถแทรกแทรงการต่อสู้ระหว่างนักผจญภัยเอาไว้ แต่ก็ไม่ได้ระบุว่าไม่สามารถท้าสู้ในขณะที่ทำการต่อสู้อยู่กับมอนสเตอร์ภายในเขาวงกต ถึงแม้จากที่เป็นเขาวงกตแรงค์ D จะสามารถอัญเชิญการ์ดได้ 6 ใบก็ตาม แต่ถ้าหากถูกท้าสู้ในขณะที่ต่อสู้กับมอนสเตอร์อยู่ล่ะก็ ก็จำเป็นต้องดึงเอาการ์ดส่วนที่เกินมาใช้ นอกจากนี้ มอนเตอส์ยังมีนิสัยที่ให้ความสำคัญในการโจมตีกับคนแรกที่ไปจู่โจมมัน ดังนั้นการท้าสู้ผู้เข้าแข่งขันที่กำลังทำการต่อสู้อยู่จึงมีความได้เปรียบในตัวของมันเอง」

    หรือก็คือ ถ้าหากเริ่มท้าสู้ในขณะที่สู้กับมอนสเตอร์อยู่ มันจะไม่ใช้ศึก 3 ทาง แต่จะเป็น 2 รุม 1 แล้วเงื่อนไขในการชนะคือการโจมตีโดยตรงหรือทั้งปาร์ตี้ถูกจัดการหมด ดังนั้นต่อให้เป็นมอนสเตอร์ที่ทำการโจมตีโดยตรงใส่ ก็เป็นการถูกตัดสินได้

    มีความมั่นใจว่าจะสามารถจัดการมอนสเตอร์ตามทางได้ภายในระยะเวลาที่ให้สำหรับตัดสินใจตัวเลือก แต่ปัญหาก็คือระหว่างการต่อสู้กับจ้าว…..

「เอาเถอะ ถ้าหากว่าอ่านลงลึกไปมากกว่านี้ก็อาจจะเจอช่องโหว่อื่นอีกก็ได้แต่ ให้รุ่นพี่ได้เป็นคนเจอด้วยตัวเองระหว่างการฝึกกันเถอะค่ะ」

「การฝึก?」

    พอผมเอียงคอ อันนาก็ยืดอกขึ้นมาอย่างมั่นใจ

「ใช่แล้ว! การฝึก ด้วยการใช้เขาวงกตที่มีสภาพแวดล้อมเช่นเดียวกับการแข่งขัน ชมรมนักผจญภัยมาทำการแข่งขันส์กันค่ะ รุ่นพี่จะทำเหมือนเป็นการแข่งจริงๆ ในขณะที่สมาชิกคนอื่นนอกจากรุ่นพี่จะรับบทเป็นผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆ โดยให้คิดว่าทำการร่วมมือกันไปแล้วด้วย」

    อย่างงี้นี่เอง แบบนั้นมันก็น่าสนใจดี

「ก่อนอื่นก็เริ่มด้วยเขาวงกตทะเลกันเถอะ! วันนี้ให้เป็นช่วงเวลาสำหรับการเตรียมพร้อม แล้วพรุ่งนี้มาเจอกันที่เขาวงกตที่ทำการเลือก! เช่นนั้นแล้วแยกย้ายได้!」

    ด้วยเหตุนี้ จึงกลายเป็นว่าพวกผมจะใช้ค่ายฝึกเพื่อการแข่งขันจำลองโดยมีแค่ชมรมนักผจญภัยกัน

ตอนนี้ไม่มี tip แต่มีรูปแฟนอาร์ตมาประกอบให้