ตอนที่ 2261 สำรวจ
“ถูกต้อง สถานที่ที่จักรพรรดิเซียนแบ่งออกมาถูกตัดขาดจากแผ่นดินใหญ่เดิม อาหารที่นี่ก็มีจำกัด และอาหารส่วนใหญ่ก็ถูกแปดคนโฉดนั่นครอบครอง แม้พวกข้าเป็นผู้ฝึกวิชามาร แต่สถานที่แห่งนี้ไม่มียาห้าธัญพืช ทำได้เพียงหาอาหารที่ทำให้อิ่มท้องได้ ฉะนั้นส่วนใหญ่จึงใช้วิธีช่วงชิง รวมถึงฆ่าคนที่พวกเราสามารถฆ่าได้ เพื่อลดการสิ้นเปลืองทรัพยากร”
“ไม่มีวิธีไปจากที่นี่จริงหรือ?” เธอขมวดคิ้วถาม
“นี่เป็นเขตอาคมและค่ายกลที่จักรพรรดิเซียนสร้างไว้ หนำซ้ำยังเป็นการร่วมมือกันของสี่จักรพรรดิเซียน ย่อมไม่ใช่สิ่งที่พวกเราสามารถทำลายได้ ยิ่งไปกว่านั้น ที่นี่มีกฎบังคับ ผู้ใดที่เข้ามาในนี้แล้ว ไม่ว่าจะเคยเป็นผู้ฝึกวิชามารหรือผู้ฝึกเซียนมาก่อน ตอนเข้ามามีพลังระดับใด เช่นนั้นต่อไปก็จะมีพลังเท่านั้น ในนี้ไม่ว่าใครก็ไม่อาจพัฒนาพลังให้ทะลวงขั้นขึ้นไปได้อีก”
ผู้ฝึกวิชามารอธิบาย สีหน้าซีดขาว มีเลือดไหลออกจากปาก บาดแผลลึกไปจนถึงอวัยวะภายใน เกรงว่าแม้เธอจะไม่ฆ่าเขา แต่เขาก็คงยากจะมีชีวิตที่นี่ต่อไปได้แล้ว
เฟิ่งจิ่วได้ฟังอย่างนั้นสายตาไหวระริก เป็นพื้นที่หวงห้ามดังคาด เพราะเป็นพื้นที่หวงห้าม แกนเคลื่อนย้ายจี๋กวงของเธอจึงใช้ไม่ได้เมื่ออยู่ที่นี่ แต่โชคดีที่แม้ที่นี่จะเป็นพื้นที่หวงห้าม แต่พลังวิญญาณและพลังเร้นลับกลับไม่ถูกควบคุม ไม่อย่างนั้น เข้ามาในนี้ก็คงมีแต่ตายเท่านั้น
“เจ้าเล่าเรื่องกลุ่มอำนาจในนี้ให้ข้าฟังหน่อยก็แล้วกัน!” เธอดึงเท้ากลับ ในเมื่อที่นี่เป็นสถานที่ที่สี่จักรพรรดิเซียนผู้ยิ่งใหญ่สร้างขึ้น อย่างนั้นก็ต้องมีวิธีทำลายแน่นอน เธอไม่เชื่อว่าคนที่เข้ามาในนี้จะออกไปไม่ได้
“แค่กๆ ขะ ข้า…อัก!” เขาลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะกระอักเลือดออกมาหนึ่งคำ ร่างกายสั่นเทาไหวเอน ราวกับจะล้มได้ทุกเมื่อ
เฟิ่งจิ่วขมวดคิ้ว คนคนนี้เป็นผู้ฝึกวิชามาร เมื่อครู่เธอโจมตีหมายเอาถึงชีวิต แต่ละหมัดล้วนแฝงไว้ด้วยเรี่ยวแรงมหาศาลดุจน้ำหนักพันชั่ง ไม่ต้องดูก็รู้ว่าอวัยวะถายในร่างกายของเขาตอนนี้เสียหายหนักแค่ไหน เธอไม่เคยปรานีคนที่หมายจะเอาชีวิตเธออยู่แล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าคนคนนี้ยังเป็นผู้ฝึกวิชามารอีกด้วย
เพียงแต่เธอยังต้องรับรู้ข้อมูลอื่นๆ จากปากของเขา ปล่อยให้เขาตายไปทั้งอย่างนี้ไม่เป็นการดี ด้วยเหตุนี้ เธอจึงพลิกหมุนฝ่ามือ เข็มเงินสามเล่มพุ่งแทงออกไป ทำให้เลือดลมของเขาไหลเวียนคล่องขึ้นมาก
ครั้นสัมผัสได้ถึงความแตกต่างที่เกิดกับร่างกาย ผู้ฝึกวิชามารชะงักเล็กน้อย จับจ้องชายฉกรรจ์ตรงหน้าด้วยใบหน้าซีดขาว
“เจ้าไม่ตายหรอก เล่ามาเถอะ!” เธอเอ่ยเสียงเข้ม
ร่างกายรู้สึกดีขึ้นกว่าเมื่อครู่มากจริงๆ ด้วยเหตุนี้ ผู้ฝึกวิชามารจึงเล่าเรื่องที่เฟิ่งจิ่วอยากรู้ และเรื่องที่เขารู้ให้เธอฟังทั้งหมด
หลังจากรู้ข้อมูลทั้งหมด เฟิ่งจิ่วเหล่มองผู้ฝึกวิชามารแวบหนึ่ง เอ่ยว่า “ครั้งนี้ข้าจะปล่อยเจ้าไป ครั้งหน้า อย่าให้ข้าเห็นเจ้าอีก” เอ่ยจบก็หมุนตัวจากไป
หลังจากเดินออกจากป่าผืนนี้ เธอขว้างอาวุธบินออกไปแล้วกระโดดขึ้นไป เหยียบอาวุธบินเหาะขึ้นเหนืออากาศ ในเมื่อสร้างค่ายกลและเขตอาคม อย่างนั้นก็ต้องดูว่าเป็นค่ายกลและเขตอาคมแบบใด จึงจะคิดหาวิธีออกไปจากที่นี่ได้
ร่างของเธอค่อยเหาะสูง ยิ่งลอยสูงจากพื้นดิน ยิ่งรู้สึกได้ถึงแรงกดดันบนหัวที่มากขึ้น แม้ในร่างของเธอจะมีแรงกดดันของสัตว์เทวะโบราณ ก็สัมผัสได้ถึงแรงกดดันไร้รูปที่กระจายอยู่กลางอากาศ
เมื่อเธอลอยตัวขึ้นสูงเหนือฟ้า เงาร่างของเธอก็ปรากฏในครรลองสายตาของเหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่เบื้องล่าง ครั้นคนพวกนั้นมองเห็นเธอจากที่ไกลๆ ต่างก็พากันวิพากษ์วิจารณ์กันขึ้นมา
………………………………….
ตอนที่ 2262 ดูให้ชัด
“นั่นใครน่ะ? ทำไมไปอยู่ข้างบนนั้นได้?”
“เจ้าโง่นั่น คงไม่ได้คิดจะหนีไปจากที่นี่หรอกกระมัง? ไม่ดูเสียบ้างว่าที่นี่ที่ไหน? หากหนีออกไปได้ง่ายๆ พวกเรายังจะถูกขังอยู่ที่นี่อีกหรือ?”
“คนที่เข้ามาอยู่ที่นี่ได้ระยะหนึ่งล้วนไม่ทำเรื่องโง่ๆ อย่างนี้ เจ้านั่น คงเพิ่งเข้ามากระมัง?”
ผู้คนเบื้องล่างจับกลุ่มสามคนห้าคนถกเถียงกัน สงสัยในตัวคนที่พยายามจะทะลุผ่านเขตอาคมกลางอากาศผู้นั้น ด้วยเหตุนี้ สายตาของแต่ละคนล้วนจับจ้องไปยังคนบนฟ้า บ้างก็นึกอยากดูเรื่องสนุก เพราะที่นี่มีกฎบังคับใช้ หลังจากขี่กระบี่บินถึงความสูงระดับหนึ่งแล้ว ก็จะถูกแรงกดดันอันแข็งแกร่งข้างบนนั้นกดลงมา
มันคือความรู้สึกเหมือนเสียหลักถูกกดทับลงมาจากกลางอากาศ ราวกับเมื่อไปถึงข้างบน กลิ่นอายพลังวิญญาณบนตัวก็จะถูกควบคุมในพริบตา จากนั้นก็มีภูเขาลูกมหึมาหล่นลงมาทับร่างกายของพวกเขาดังครืน ทำให้ร่วงตกลงมาอย่างไม่อาจหลบเลี่ยง และไม่อาจต้านทาน
คนที่ถูกแรงกดดันกดลงมาจากข้างบน ถึงแม้ไม่ตาย ก็อาการร่อแร่ใกล้ตาย อย่างน้อย พวกเขาก็เคยเห็นผู้ฝึกตนและผู้ฝึกวิชามารหลายคนที่พยายามหนีไปทางข้างบนนั้น จากนั้นก็ถูกแรงกดดันกดทับร่วงตกลงมาตาย
ส่วนเฟิ่งจิ่วในตอนนี้ กลับไม่รู้เรื่องเลยแม้แต่น้อย แม้ยิ่งสูงแรงกดดันยิ่งรุนแรง แต่ในร่างของเธอมีแรงกดดันของสัตว์เทวะโบราณ หนำซ้ำพลังจิตก็แตกต่างจากคนทั่วไป อะไรที่คนอื่นต้านทานไม่ได้ เธอกลับต้านทานได้
ด้วยเหตุนี้ เมื่อเธอมาถึงด้านบนสุดและก้มมองลงไปข้างล่าง คนข้างล่างก็เล็กจนแทบมองไม่เห็นแล้ว เธอพยายามขึ้นไปข้างบนอีก แต่กลับไม่อาจขึ้นไปได้แล้ว เพราะสองมือของเธอสัมผัสถูกเขตอาคมที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า
และเพราะเขตอาคมชั้นนี้ขัดขวางเธอไว้ อีกทั้งเขตอาคมชั้นนี้ขังเธอไว้ที่นี่ ลองดูหลายครั้งแล้วก็ยังไม่อาจทะลุผ่านเขตอคมชั้นนี้ ด้วยเหตุนี้เธอจึงยืนอยู่บนที่สูงตรงนี้และมองไปรอบๆ
เพราะอยู่สูง มองเห็นได้ไกล เมื่อทอดมองไปจึงมองเห็นทุกอย่างที่นี่ได้หมด ยามมองเห็นทุกอย่างรอบๆ สีหน้าของเธอสั่นไหวเล็กน้อย
“นี่ก็คือผลงานชิ้นเอกของสี่จักรพรรดิเซียนผู้ยิ่งใหญ่อย่างนั้นหรือ? พลังระดับจักรพรรดิเซียน หรือว่าสามารถทำได้ถึงขั้นเคลื่อนย้ายภูเขาพลิกคว่ำมหาสมุทร แบ่งผืนดินสร้างคุกได้แล้ว?” เธอพึมพำ ลอบตะลึงในใจ ทั้งทอดถอนใจและยิ่งตื่นเต้น
เหตุการณ์ตรงหน้าคือเหตุการณ์ที่เธอไม่เคยพบเห็นมาก่อน เมื่อมองไปรอบๆ ภูเขาแปดลูกล้อมรอบกลายเป็นพื้นที่หนึ่ง เมฆหมอกบดบัง ยิ่งใหญ่อลังการอย่างมาก และพื้นที่นี้ก็คือสถานที่ที่เธออยู่ในตอนนี้
แม้จะอยู่สูงขนาดนั้น ทว่าเมื่อเธอทอดมองไปสุดลูกหูลูกตา กลับมองเห็นเพียงพื้นที่ที่ล้อมรอบด้วยภูเขาทั้งแปดลูกนี้ ด้านหลังภูเขาทั้งแปดลูกขาวโพลนไปทั้งแถบ สถานที่แห่งนี้เป็นอย่างที่ผู้ฝึกวิญญาณนั่นบอกจริงๆ ที่นี่ถูกตัดขาด และแบ่งแยกออกมาอย่างสิ้นเชิง
ทว่าเมื่อมองอย่างละเอียด กลับมองออกว่าที่นี่เป็นค่ายกลขนาดใหญ่ ภูเขาแปดลูกเป็นจุดค่ายกลแต่ละจุด กลายเป็นค่ายกลหวงห้าม สถานที่เช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นพื้นที่ที่ลอยอยู่กลางอากาศ!
หัวใจของเธอไหวระริก เมื่อโลกทัศน์ถูกเปิด เลือดในร่างก็พลันสูบฉีดอย่างบ้าคลั่ง หลังจากจดจำลักษณะโดยรวมรอบๆ นี้ไว้อย่างละเอียด เธอสูดหายใจลึกๆ ค่อยๆ พ่นออกมา กดข่มความตะลึงพรึงเพริดในใจ
ใครว่าที่แห่งนี้เข้ามาแล้วออกไปไม่ได้? เขตอาคมและค่ายกลที่สี่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ร่วมมือกันสร้างขึ้นมา? เธอกลับอยากจะลองทำลายค่ายกลและเขตอาคมนี้ดูสักตั้ง แล้วค่อยยึดครองที่แห่งนี้มาเป็นของตนเอง!
………………………………….
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
