เก้าพี่น้องเลี้ยงซาลาเปาสุดแสบ [九个哥哥团宠小甜包]บทที่ 1211 การประชุม

บทที่ 1211 การประชุม

บทที่ 1211 การประชุม

ในไม่ช้าเธอก็เข้าใจ

‘มีคนทรยศในประเทศเราสินะ’

เมื่อคณะผู้แทนกลุ่มสุดท้ายขึ้นโชว์ แต่ทั้งเนื้อผ้าและสไตล์เสื้อผ้ากลับเหมือนคณะก่อนหน้าที่เคยนำเสนอมาแล้ว ซึ่งเป็นเรื่องที่เสียเปรียบอย่างยิ่ง

แม้ขนส่งชุดใหม่มาก็ไม่ทันอยู่ดี

วิธีเดียวคือการเปลี่ยนเนื้อผ้า

ทว่าเนื้อผ้าที่โรงงานหลายแห่งในครั้งนี้นำมาไม่ตรงกับข้อกำหนดที่ทางผู้จัดงานต้องการ

กล่าวอีกนัยหนึ่ง คือเนื้อผ้าของโรงงานไม่ดีพอจะรักษาหน้าให้เราน่ะ

ไม่แปลกใจที่จะทำหน้าเครียดกันขนาดนั้น

“ผมว่าอย่าเพิ่งคิดเลยดีกว่าครับ กลับไปเราค่อยว่ากัน ต้องมีทางออกแน่” เหวยจวิ้นอู๋นวดขมับ

รัฐมนตรีต้วนรู้ว่าการประชุมในวันนี้มีความสำคัญมาก และมีความเป็นไปได้ที่เป็นเรื่องการประสบความสำเร็จในการร่วมมือกัน

ซึ่งงานนิทรรศการที่จะจัดขึ้นสามวันติดส่งผลต่อการพัฒนาของอุตสาหกรรมสิ่งทอจีนในอนาคต

“การจะแก้ปัญหาได้หรือไม่นั่นมันอยู่ที่ความร่วมมือกันสินะ!”

“ไว้เย็นนี้กลับไปหารือกับเฟิงอวี้ซูดีกว่าครับ เขาเป็นดีไซเนอร์ของเราในครั้งนี้ รับผิดชอบการออกแบบเสื้อผ้า ถ้าได้คุยกันอาจหาทางออกและเปลี่ยนสไตล์ทันก็ได้นะครับ บางทีน่ะนะ…”

มีแค่นี้เท่านั้นแหละ!

รัฐมนตรีต้วนโกรธมาก ใครมันทำข้อมูลสำคัญแบบนี้รั่วไหลกัน?

หากเราโดนประเทศเล็ก ๆ ที่มีเจตนาไม่ดีปราบปรามเข้าละก็ อุตสาหกรรมสิ่งทอในอนาคตเราพังยับเยินแน่

เพราะพวกเขาอยากจะแทนที่ประเทศเรามาตลอด และนี่คงเป็นโอกาสที่วางแผนมานานแล้วสินะ

จีนเป็นประเทศที่อุตสาหกรรมสิ่งทอเป็นอุตสาหกรรมที่สำคัญ แต่หลายปีมานี้การผลิตชะลอตัวลงเยอะ เพราะไล่ตามการพัฒนาในปัจจุบันไม่ทัน หากโดนเรื่องนี้อีกคงไม่เหลืออะไรแน่ ๆ

“จะมีใครในประเทศเราทราบบ้างไหมว่าโดนปล่อยข้อมูลสำคัญออกไปน่ะ คนที่ทรยศต่อประเทศตัวเองช่างทำตัวน่ารังเกียจจริง ๆ!”

เหวยจวิ้นอู๋รู้สึกไม่ต่างกัน

ตอนที่ทราบเรื่องก็โทรกลับไปทางฝ่ายนั้นแล้วอธิบายเรื่องราวให้ฟัง รวมถึงรายชื่อบุคคลที่เกี่ยวข้อง

ทว่าการที่พวกมันลงมือต้องเตรียมการไว้แล้ว ไม่มีทางเผยไต๋ง่าย ๆ แน่

เรายังเชื่อมั่นในเจ้าหน้าที่ตำรวจของเราได้ ไม่ว่าจะเก่งแค่ไหนจะต้องเจอตัวแน่

ซูเสี่ยวเถียนครุ่นคิดว่ามีอะไรที่ช่วยได้บ้าง

เธอลองตรวจสอบในระบบห้องสมุดซึ่งได้รับการอัปเกรดแล้วดู

ความสะดวกสบายของมันคือสืบค้นข้อมูลได้อย่างอิสระ

หากเป็นเมื่อก่อนเราทำได้แค่อ่านหนังสือที่ระบบจัดหาให้เท่านั้น แต่ตอนนี้เธอสามารถเลือกอ่านได้อย่างอิสระ

หลังจากสืบค้นสักพักก็ยอมแพ้

มันมีเทคนิคการปั่นไหมขั้นสูงอีกเยอะแยะมากมาย

ทว่าเราเหลือเวลาแค่สามวันก่อนเริ่มงาน จะหาโรงงานผลิตจากไหนล่ะ?

ทำไม่ได้เลย

‘เดี๋ยวก่อนนะ’ จู่ ๆ เธอก็นึกอะไรได้

ในเมื่อมันใช้วิธีสกปรกเหยียบย่ำเรา

งั้นก็ไม่จำเป็นต้องทนอยู่เฉย ๆ สิ!

ในเมื่อมีเจตนาแต่แรก ก็อย่าหาว่าเราไม่ยุติธรรมเลย!

เด็กสาวตัดสินใจและค้นหาของในร้านค้า

เธอมีเงินอยู่แล้ว เลยไม่ค่อยได้ใช้ร้านค้าในระบบนัก เรียกได้ว่าไม่ได้ใช้เลยมากกว่า

และวันนี้ก็ได้ท่องระบบอีกครั้ง

แต่ก่อนจะเจอของที่หมายตา รถก็มาถึงจุดหมายปลายทางเสียแล้ว

เมื่อถึงเวลางาน เด็กสาวก็ตั้งใจอย่างดี

เธอติดตามคนทั้งสองในการประชุมเงียบ ๆ และทำหน้าที่เป็นล่ามอย่างเหมาะสม

อีกฝ่ายสนใจคณะผู้แทนจากประเทศจีนมาก และสนใจในเนื้อผ้าที่ใช้ทำเครื่องแต่งกายด้วย

‘แวดวงธุรกิจไร้มิตรสหาย’ ประโยคนี้ไม่ใช่เรื่องโกหก

เพราะต่างฝ่ายต่างได้ผลประโยชน์

ในเมื่ออีกฝ่ายคิดเอาเปรียบเราก็ไม่ยอมแพ้หรอกนะ!

เพราะงั้นแม้เบื้องหน้ายิ้มแย้มหัวเราะ แต่อารมณ์ในใจกลับพลุ่งพล่าน

ซูเสี่ยวเถียนถอนหายใจ

ถ้าคนพวกนี้ไม่มีสถานะมาจำกัด ป่านนี้คงเข้าไปต่อยปากกันแล้ว

ฝ่ายนั้นตัวฉกาจเลย เคยขุดหลุมคณะผู้แทนเรามาหลายรอบแล้วด้วย

และถ้าความสามารถของเธอไม่ดีพอ ความรู้เชิงวิชาการไม่แม่นพอคงตกหลุมพรางไปแล้ว

แล้วถ้าแปลออกมาได้มีจะส่งผลต่อการเจรจาในภายหลังอีก

หลังจากรู้ถึงเจตนาของฝ่ายนั้น เธอก็แปลอย่างระมัดระวังมากขึ้น

รวมถึงเจอความคิดแอบแฝง จึงลอบเตือนคนของตัวเองเช่นกัน

หลังจากโดนทักหลายต่อหลายคน คนของคณะผู้แทนประเทศ L ก็เริ่มรู้ตัวเสียแล้ว

พวกเขามองซูเสี่ยวเถียนด้วยความทึ่ง

หลุมพรางที่เราวางเอาไว้โดนเปิดโปงเสียแล้ว

ตอนแรกพวกเขายังไม่ได้สนใจล่ามคนนี้สักนิด แต่เด็กคนนี้กลับทำลายแผนการของเรา จนสถานการณ์ค่อย ๆ คลี่คลาย

พวกเขามองอยู่บ่อยครั้ง จนรัฐมนตรีต้วนสังเกตเห็น

ตอนนี้สัมผัสได้ถึงบรรยากาศอ่อนโยนของการประชุมแล้ว

ทันใดนั้น รัฐมนตรีต้วนก็ตระหนักได้ว่าซูเสี่ยวเถียนเป็นสมบัติล้ำค่าโดยแท้

‘มิน่า ก่อนออกเดินทางเบื้องบนถึงกระชับนักหนาว่าให้ปกป้องเธอด้วย’

แต่เขาไม่ได้รู้เลยว่าซูเสี่ยวเถียนมีบทบาทสำคัญอย่างไรในการประชุมครั้งนี้