เก้าพี่น้องเลี้ยงซาลาเปาสุดแสบ [九个哥哥团宠小甜包]บทที่ 1206 โจรถูกจับ

บทที่ 1206 โจรถูกจับ

บทที่ 1206 โจรถูกจับ

การแสดงของพวกมันดูจริงใจไม่น้อย

หากปล่อยให้พูดต่อ ผู้คนต้องหลงเชื่อแน่ ๆ

ตอนนี้เราทำได้แค่ถ่วงเวลาเท่านั้น เลยพูดเรื่องไร้สาระไปเรื่อย

ฝ่ายตำรวจเห็นเด็กสาวกำลังซื้อเวลาอยู่

พวกเขาจึงเร่งมือ ขยับล้อมเข้ามาใกล้มากขึ้น

“นังสารเลว แกหลอกเรา! แกคิดจะถ่วงเวลาสินะ?”

พวกมันรู้ตัวเร็วตามที่คาดไว้ แต่เสี่ยวเถียนก็ระวังความเคลื่อนไหวพวกมันอยู่เสมอเช่นกัน

ตัวประกันที่อยู่กับเธอไม่น่าทำอะไร ต่อให้อยากก็คงทำอะไรไม่ได้

เสี่ยวเถียนจึงเพ่งความสนใจไปที่คนที่ถือปืนเป็นพิเศษมากกว่า

หลังจากพวกมันรู้ตัว มันก็ขยับมือเล็กน้อย

เด็กสาวเริ่มตอบสนองทันที โดยซ่อนตัวอยู่หลังโจรที่อยู่ภายใต้การจับกุม

เสียงปืนพลันดังขึ้น ทำให้กระสุนเจาะร่างคนเบื้องหน้าเธอแทน

อีกฝ่ายหมายจะยิงเด็กสาวและจัดการเธอในนัดเดียว

แต่ไม่คิดว่าซูเสี่ยวเถียนจะมีฝีมือ และตอบสนองไวกว่าที่คิดเยอะ

ด้วยความที่ตัวสูงกว่า กระสุนจึงไม่ได้พรากชีวิตอีกฝ่าย แต่ถากไหล่แทน

มันร้องลั่น ด่าพรรคพวกตัวเอง

“ไอ้โง่! พวกแกอยู่ฝั่งใครกันแน่”

โจรที่ลงมือไม่คิดว่าจะยิงโดนคนของตัวเอง

แถมยังเป็นคนที่ไม่ควรทำให้ขุ่นเคืองด้วย

มันจึงได้แต่ตื่นตระหนก

พรรคพวกซึ่งอยู่ข้าง ๆ กันก็ตกใจตาม ๆ กัน

สาวชาวจีนคนนี้รู้ได้ยังไงว่าเขากำลังลงมือ?

แถมยังไวจนสามารถหลบกระสุนได้ด้วย

พวกมันไม่เข้าใจ คนรอบข้างยิ่งไม่เข้าใจ

คิดว่าสาวงามคนนั้นคงไม่รอดแล้ว

ใครจะรู้เล่าว่าเธอจะหลบกระสุนไปได้อย่างง่ายดาย

ห่างจากซูเสี่ยวเถียนประมาณยี่สิบเมตร มีชายคนหนึ่งถือกล้องมองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความสนใจ

ท่าทางเขาดูแตกต่างกับฝูงชนโดยสิ้นเชิง

ในขณะที่คนอื่น ๆ กำลังตื่นตระหนกและหวาดกลัว แต่เขากลับตื่นเต้นมาก!

โชคดีที่อยู่ห่างจากจุดเกิดเหตุพอสมควร เลยไม่มีใครสังเกตเห็นในยามที่สถานการณ์กำลังตึงเครียด

ในขณะที่ฝั่งโจรทั้งสองตื่นตกใจ ในที่สุดตำรวจประเทศ L ก็จับกุมพวกมันได้ในคราวเดียว

ซูเสี่ยวเถียนแปลกใจเมื่อเห็นพวกมันโดนจับกุมไปง่าย ๆ

กล้าปล้นคนอื่นขนาดนี้จะไร้ความสามารถได้ยังไง?

ปืนก็ถือ ไม่มีปัญญาสู้กลับเลยหรือ?

น่าผิดหวังจริง ๆ!

ต่างจากที่กล่าวขานกันเลย

แต่ไม่ว่ายังไงก็ดีแล้ว

เด็กสาวส่งคนในมือให้เจ้าหน้าที่ ตั้งใจจะกลับทันทีเพื่อปิดบังผลงานตัวเอง

เธอออกมาเดินเที่ยวตั้งใจซื้อของขวัญกลับไปฝากที่บ้าน ไม่อยากเข้าไปมีส่วนร่วมกับอะไรแบบนี้หรอก

ทว่าฝ่ายเจ้าหน้าที่ไม่ตั้งใจจะปล่อยเธอไป หลังจากเด็กสาวให้ความช่วยเหลือจนจับโจรได้สำเร็จ

“สวัสดีครับคุณผู้หญิง ผมเป็นผู้รับผิดชอบปฏิบัติการจับกุมในครั้งนี้เอง ขอบคุณคุณมากที่ทำให้พวกเราจับคนร้ายได้สำเร็จครับ”

“ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ แค่ป้องกันตัวเองเท่านั้น”

เธอโบกมือไปมา และหมายจะออกไปจากพื้นที่

แต่ไม่คิดว่าตนจะโดนรั้งเอาไว้

ชายคนนั้นดูเหมือนอายุยี่สิบกว่า ๆ เท่านั้น

เขาสวมเสื้อเชิ้ตลายสก๊อตและกางเกงยีน มีกล้องคล้องคอ

ดูทันสมัยดีจัง

แต่เธอไม่ได้สนใจมากนัก ความคิดเดียวในตอนนี้คือกลับโรงแรมให้ไวที่สุด

ประเทศ L อันตรายมากจริง ๆ พักอยู่ที่โรงแรมคงจะดีที่สุดแล้ว

“ผมขอทราบชื่อคุณได้ไหมครับ? เมื่อกี้คุณเท่มากจริง ๆ นะ!”

ท่าทางของชายหนุ่มอย่างกับพบดาราที่ชอบ

จากนั้นผู้คนก็มารวมตัวกันมากขึ้น รวมถึงผู้หญิงที่ดูถูกเธอด้วย

เจ้าตัวบอกเล่าวีรกรรมของเด็กสาวอย่างกระตือรือร้น และพาเจ้าหน้าที่ไปหาโจรอีกสองคนที่เหลือซึ่งซูเสี่ยวเถียนจับมัดแล้วโยนไว้ใต้เคาน์เตอร์

ตำรวจเพิ่งรู้ว่าโจรมีกันอยู่ห้าคน

ทีแรกได้รับแจ้งว่ามีห้าคนนี่แหละ แต่พอมาถึงที่เกิดเหตุกลับมีแค่สามคนเท่านั้น จึงนึกว่าคนโทรมาเข้าใจผิด

ห้าก็ห้า จะกี่คนก็เยอะทั้งนั้น

และสามในห้าได้สาวชาวตะวันออกหน้าตาสะสวยจับเอาไว้ ดูเหมือนว่าเจ้าพวกนี้ก็ไม่ได้เก่งอะไรมากนัก

“ขอบคุณมากจริง ๆ ครับ ผมขอถามได้ไหมว่าคุณเป็นคนประเทศอะไรหรือครับ? พูดภาษา L ได้คล่องมากเลย ถ้าไม่ติดว่าหน้าตาเหมือนชาวตะวันออก ผมคงเชื่อแล้วว่าเป็นคนในประเทศเราเอง”

ความรู้สึกที่ซูเสี่ยวเถียนสัมผัสได้คือ เจ้าหน้าที่ตำรวจคนนี้พูดไม่หยุดเลย แต่ก็ทำให้คนรู้สึกถึงความเป็นมิตร แม้เธอจะช่วยจับโจร แต่ไม่ได้อยากให้เขาขอบคุณมากขนาดนี้หรอก

“ฉันเป็นคนจีนค่ะ เรียกว่าคุณหนูซูก็พอค่ะ!” ซูเสี่ยวเถียนไม่คิดอยู่ต่อ

แต่คนรอบตัวดูจะไม่ต้องการเช่นนั้น

คนที่เคยหวาดกลัวเอาแต่แสดงความกระตือรือร้นจนเธอรับไม่ไหว

“คุณหนูซูมาเรียนที่ประเทศเราหรือครับ? อยู่มานานแล้วหรือ?”

“เปล่าค่ะ ฉันเดินทางมากับคณะผู้แทนค่ะ”

ถ้าปล่อยให้เขาคิดต่อ เธอน่าจะกลายเป็นชาวจีนโพ้นทะเลแน่

ฝ่ายเจ้าหน้าที่เข้าใจในทันที

คนผู้นี้มากับคณะผู้แทนที่มาเยี่ยมเยือน ฐานะต้องไม่ธรรมดาแน่นอน

น้ำเสียงของเขาจึงแฝงด้วยความเคารพมากขึ้น

“ฉันมีธุระต้องทำค่ะ ยังไงขอตัวก่อนนะคะ” เธอโบกมืออำลา

“คุณอาจต้องตามเราไปในฐานะพยานคนสำคัญนะครับ เราต้องการคำให้การของคุณด้วย!”

อีกฝ่ายดูละอายใจเล็กน้อย

จริง ๆ ไม่ต้องเป็นพยานหรอก แต่อยากให้เธอได้รับคำชมเชยน่ะ

ต้องรีบรายงานเรื่องนี้ก่อน หากช้ากว่านี้เธอจะต้องกลับประเทศก่อนแน่ ๆ