เก้าพี่น้องเลี้ยงซาลาเปาสุดแสบ [九个哥哥团宠小甜包]บทที่ 1205 แค่เอาเงิน ไม่ได้หมายเอาชีวิต

บทที่ 1205 แค่เอาเงิน ไม่ได้หมายเอาชีวิต

บทที่ 1205 แค่เอาเงิน ไม่ได้หมายเอาชีวิต

เด็กสาวแสร้งทำเป็นสงบทั้งที่ความจริงแล้วหัวใจเต้นแรงมากจนร่างกายหนักอึ้ง

โดยเฉพาะตอนที่พวกโจรเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อย ๆ

หัวใจแทบจะหลุดออกมาจากอกแล้ว

เธอก้มหน้านิ่ง ไม่อยากเป็นที่สะดุดตาใคร

เธอมาจากประเทศจีน รูปลักษณ์เด่นชัดมาก ตอนจัดการกับสองคนก่อนหน้า พวกมันน่าจะจำหน้าเธอไว้แล้ว

ยิ่งจืดจางมากเท่าไรยิ่งดี

แต่สิ่งที่คาดหวังไม่เป็นดั่งที่ปรารถนา

พวกโจรมันสังเกตเห็นการมีอยู่ของเธอแล้ว

“เงยหน้า!” หนึ่งในนั้นตะคอกใส่

เธอทำอะไรไม่ได้นอกจากทำตามที่บอก

สมองคอยขบคิด ‘หรือควรจับมันเป็นตัวประกันดี’

ไม่รู้ความสัมพันธ์ของพวกนั้นเสียด้วย

ถ้าจับมันเอาไว้ คนอื่น ๆ จะสู้กลับไหม?

แม้เป็นช่วงเวลาสั้น ๆ แต่เธอคิดเยอะมาก

“แกเป็นคนตะวันออกนี่!”

มือไม้ที่เร็วกว่าสมองไม่รอให้เอ่ยจบ คว้าได้ก็พลิกร่างก่อนจะกระชากเข้ามาหา

เธอถือมีดไว้ในมือ จี้ไปยังหลอดเลือดแดงที่คอ

“แก…”

“หุบปากถ้าไม่อยากตาย!”

น้ำเสียงเธอเย็นเฉียบ

โจรคนอื่นเริ่มเป็นกังวล

ส่วนคนในเหตุการณ์ยังตอบสนองไม่ทัน ‘เกิดอะไรขึ้น?’

ทำไมโจรที่ถือปืนถึงโดนสาวน้อยจับตัวเอาไว้?

เธอมาจากตะวันออกหรือ?

นี่คือกังฟูตะวันออกในตำนานใช่ไหม?

สมแล้วที่มีชื่อเสียง

ถึงบางคนจะไม่รู้เรื่องประเทศโบราณในตะวันออกเท่าไร แต่ก็ยังใคร่สนใจขึ้นมาเพราะตัวเสี่ยวเถียน

โดยเฉพาะความสามารถในการตอบโต้ศัตรูด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวนั้นยอดเยี่ยมมาก

ทว่านี่ไม่ใช่เวลามาชื่นชม

“แกปล่อยพรรคพวกเราซะ ไม่งั้นฉันฆ่าแกแน่!”

โจรที่เป็นตัวประกันมองซูเสี่ยวเถียนด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ ใบหน้าพลันน่าเกลียดขึ้น

ผู้หญิงคนนี้ทำอะไรของมัน?

ยังไม่ทันได้มอง พี่สามก็โดนเธอจับไปแล้ว

แถมมันยังมีมีดในมือด้วย

เตรียมไว้แล้วหรือ?

ซูเสี่ยวเถียนถอนหายใจเมื่อได้ยินสิ่งที่อีกฝ่ายพูด

เธอกลัวว่าพวกมันจะเป็นประเภทไม่สนใจพรรคพวกตัวเองเสียอีก

อย่างน้อยก็พิสูจน์ได้ว่าพวกมันยังมีศีลธรรมอยู่บ้าง

“ปล่อยมือซะ ตำรวจอยู่ข้างล่าง พวกแกไปไหนไม่รอดหรอก!” เสี่ยวเถียนเอ่ยอย่างอดทน “ถ้าปล้นเฉย ๆ อย่างน้อยก็มีโอกาสออกจากคุกนะ”

“เราไม่เหลือหนทางแล้ว จะออกได้หรือไม่ ไม่สำคัญทั้งนั้น” อีกฝ่ายชี้ปืนมาทางเธอ

“แกจะยิงก็ได้ แต่ไม่รู้นะ ว่าจะโดนฉันหรือพรรคพวกแกกันแน่!”

เด็กสาวดูใจเย็นมาก ราวกับว่าเรื่องตรงหน้าไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร

แต่อันที่จริงเธอตกใจมาก

โดนปืนชี้แบบนี้ใครจะรู้สึกดีล่ะ

เลยไม่มีทางเลือกนอกจากเสี่ยง

รอก่อนแล้วกัน!

ถึงไม่ลงมือตอนนี้แต่ถ้าไอ้สองคนที่โดนมัดแก้มัดได้ พวกเขาจะต้องแก้แค้นเป็นแน่

สถานการณ์แบบนี้แหละที่เอื้อต่อเธอที่สุด

อีกฝ่ายลังเลจนมือสั่น

เธอดีใจมาก ดูเหมือนว่าตัวประกันที่จับไว้จะมีประโยชน์สินะ

“แกเป็นชาวตะวันออกสินะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับแกสักหน่อย เข้ามาแส่ทำไม?”

โจรตัวประกันทนไม่ไหว

“ไม่เกี่ยวหรือ? ถ้าฉันไม่ลงมือก็ต้องเป็นฝ่ายตกเป็นตัวประกันแทนแกใช่ไหมล่ะ?”

เธอไม่ได้พูดส่ง ๆ แต่มันคือความจริง

ไม่ว่าจะสถานการณ์ใด การจับชาวต่างชาติจะทำให้รัฐบาลมีความระมัดระวังตัวมากขึ้น

เพราะจะเกิดข้อพิพาทซึ่งเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่ต้องการ

ระหว่างนั้น สายตาเห็นคนสองคนเคลื่อนตัวไปยังโจรอีกสองคน

คงเป็นเจ้าหน้าที่สินะ น่าจะวางแผนไว้ตั้งแต่ที่เธอดึงความสนใจเอาไว้แล้ว

หลังจากคาดเดาจุดประสงค์ของอีกฝ่ายได้ ก็ต่อรองด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง

ฝ่ายโจรไม่รู้อะไรเสียแล้วว่ากำลังจะเป็นตัวประกันเสียเอง

พวกเขายอมไม่ได้

“แกเข้าใจผิดแล้ว พวกเราแค่เอาเงิน ไม่ได้หมายเอาชีวิต!”