เกิดใหม่เป็นตัวร้ายในซีรี่ส์รอมคอมทั้งที ก็ขอใช้ชีวิตวัยรุ่นกับนางเอกคนโปรดก็แล้วกัน (WN) 6 การรวมตัวของเหล่าวายร้าย

ตอนที่6 : การรวมตัวของเหล่าวายร้าย

ผมฟังมาชิโระพูดด้วยความร่าเริงพลางซดอุด้งไปด้วย

เหมือนว่าเธอจขะมีเพื่อนสาวแกลหลายคน เผลอแป๊ปเดียว ที่นั่งรอบๆของผมก็เต็มไปด้วยเหล่าสาวแกลซะแล้ว

เหมือนจะไม่ใช่แค่มาชิโระที่รู้จักผมแต่เหล่าสาวแกลทั้งหลายก็รู้จัก ‘ชินโด ริวสุเกะ’ เหมือนกัน นั่นยิ่งทำให้ผมรับรู้ถึงจุดยืนของตัวเองในฐานะตัวร้ายมากขึ้น

พอเห็นว่าผมมาโรงเรียน พวกเธอก็พูดกันราวๆว่า ‘ใกล้หน้าร้อนแล้วแท้ๆ ไหงรู้สึกเหมือนหิมะจะตกนะ’ ไม่ก็ ‘เหมือนมีอุกกาบาตตกลงมาจากฟ้าเลยอ่ะ’ 

แต่การที่มาซาชิโระพูดกับผมด้วยท่าทางที่อ่อนโยนเสมอ ไม่ว่าผมจะปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชาสักแค่ไหนเธอก็ไม่ยอมไปไหน เห็นได้ชัดว่าเป็นเพราะความสัมพันธ์ของเราที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กกันตั้งแต่สมัยประถม สายสัมพันธ์ที่เราสร้างขึ้นมาด้วยกันตั้งแต่ยังเด็กนั้นแน่นแฟ้นจนแทบไม่มีอะไรสามารถทำให้พังทลายได้เลย

ถ้าเป็นเรื่องราวจากมุมของพระเอกในเรื่องแนวรอมคอมล่ะก็ ผมกับมาซาชิโระคงได้ใช้ชีวิตวัยรุ่นที่เต็มไปด้วยความหวานอมเปรี้ยวแน่ๆ แต่สำหรับพวกเราที่อยู่ในฝั่งตัวร้าย เรื่องราวกลับไม่ง่ายแบบนั้นน่ะสิ

“ริวสุเกะ ฟังหน่อยสิ! รุ่นพี่ซากุระมิยะ ประธานนักเรียนอ่ะ เธอมาเตือนเรื่องการแต่งตัวของพวกเราแล้วบอกว่ามันขัดกับกฎระเบีย ตลกดีใช่ไหมป้ะะ? ก็ในกฎของโรงเรียนนี้เขียนไว้ว่าจะการแต่งตัวหรือทรงผมน่ะ ทำอะไรก็ได้ตามใจชอบเลยไม่ใช่เหรอ!”

“มาชิโระจังก็โดนว่ามาหรอ? ฉันก็พึ่งโดนที่ทางเดินเมื่อกี้เอง กระโปรสั้นไปบ้างล่ะ สีผมบ้างล่ะ ประธานนักเรียนเนี่ยน่ารำคาญสุดๆไปเลยเนอะ พูดเสร็จแล้วก็เดินขึ้นไปดาดฟ้าเฉยเลย!”

“มาชิโระจิกับนานะจิก็โดนหรอ? แย่สุดๆเลยใช่มั้ย? ทั้งๆที่พวกเราทำตามกฎของโรงเรียนแท้ๆ สักวันฉันจะสั่งสอนหล่อนให้ดู!”

จากที่ได้ยินเหล่าแก๊งสาวแกลคุยกัน ดูเหมือนพวกเธอจะอยู่ฝั่งตรงข้ามกับหนึ่งในนางเอกของเรื่องอย่างประธานนักเรียน ซากุระมิยะ มิยูกิ ล่ะนะ

เมื่อพูดถึงบทบาทของสาวแกลตัวร้ายที่ผมรู้จัก มันมักจะเป็นภาพของพวกเธอที่อิจฉานางเอกผู้เพียบพร้อมทั้งความสวยและความสามารถ จากนั้นก็ไล่ต้อนเหล่านางเอกด้วยคำพูดอย่าง “อย่ามาทำตัวเด่นเกินไป!” หรือไม่ก็กลั่นแกล้งเพื่อกดดันเหล่านางเอกให้เธอรู้สึกไม่ดีเพราะแค่ไม่ถูกชะตาด้วย ซึ่งเป็นพฤติกรรมแย่ๆตามแบบฉบับตัวร้ายทั่วไป

แต่เรื่องราวแย่ๆเหล่านั้นก็มักจะถูกพระเอกขัดขวางหรือเอาผิดในท้ายที่สุดและจบลงด้วยการกลายเป็นอีเวนต์ที่ช่วยให้พระเอกและนางเอกสนิทกันมากขึ้น ซึ่งใน “Fusekoi” ก็มีการดำเนินเนื้อเรื่องแบบนี้อยู่เหมือนกัน

หรือก็คือ….

พวกเราที่อยู่ที่นี่ทั้งหมดก็แค่ตัวประกอบที่ถูกใช้เป็นเหยื่อในการต่อสู้ และความสัมพันธ์ระหว่างพวกเราก็ไม่ได้มีความหวานอมเปรี้ยวเหมือนในเรื่องรอมคอม แต่เป็นการรวมตัวกันของฝ่ายตัวร้ายเพื่อสู้กับพระเอกต่างหาก

สิ่งที่รออยู่ข้างหน้าคือความพ่ายแพ้อย่างแน่นอน ไม่ว่าเราจะวางแผนซ้อนแผนแค่ไหนเพื่อฉุดพวกพระเอกลงมา สุดท้ายผลลัพธ์ที่เราจะได้รับก็ยังคงเป็นจุดจบแย่ๆเสมอ

นั่นคือภาพอนาคตที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่ว่าพวกเราจะทำอะไร ก็เป็นแค่กำแพงที่พระเอกและนางเอกต้องข้ามผ่านเพื่อทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาแน่นแฟ้นขึ้นเท่านั้น

ถ้าความสัมพันธ์ของผมกับพวกเธอยังดำเนินต่อไป ผมจะไม่มีทางหนีจากสถานะตัวร้ายได้ ผมต้องหลุดพ้นจากกลุ่มของพวกตัวร้ายเพื่อหลีกเลี่ยงอนาคตที่จะล่มสลายและใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นที่ทุกคนใฝ่ฝัน

พรุ่งนี้คงต้องทำข้าวกล่องให้เรียบร้อยสินะ ดูจากวันนี้ แค่มากินข้าวที่โรงอาหารก็อันตรายซะขนาดนี้

ผมตัดสินใจอย่างแน่วแน่ก่อนจะลุกไปพร้อมกับจานที่ว่างเปล่าในมือ

“มาชิโระ ฉันไปล่ะ ไว้เจอกันนะ”

“ริวสุเกะ? เหลืออีกตั้ง30ยาทีนะ! จะกลับแล้วหรอ?”

“อาา… อยากนอนจนถึงเวลาเรียนน่ะ”

“ถึงเวลาเรียน… ไม่ใช่แค่นิวสุเกะมาโรงเรียนแต่ไปเรียนด้วยเหรอ? หวา เอาจริงเหรอ? เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? หรือว่าไปกินอะไรผิดสำแดงมา?”

“ฉันแข็งแรงดีอยู่นะ แต่เมื่อคืนดันนอนดึกไปหน่อย ตอนนี้เลยง่วงสุดๆเลย”

“งี้นี่เอง… ริวสุเกะชอบอดนอนนี่นา แถมยังนอนกลางวันแล้วตื่นกลางคืนจนเป็นเรื่องปกติอีก!”

มาชิโระมองผมด้วยสายตาราวกับไม่อยากจะเชื่อ แต่พอเห็นผมขยี้ตาปรึบๆเธอก็พยักหน้าเหมือนจะเข้าใจแล้วยอมรับในที่สุด

ก็เข้าใจได้ที่มาซาชิโระจะตกใจ ก่อนที่ผมจะมาอยู่ในร่างนี้ ถ้าพูดถึงการใช้ชีวิตก่อนหน้านี้ผมคงจะโดดเรียนไปอย่างไม่รู้สึกถึงปัญหาเลย แต่ตอนนี้มันต่างออกไปแล้ว

ในเมื่อผมได้มาอยู่ในร่างนี้ ผมจะไม่ใช่ตัวร้ายอีกต่อไป ผมกำลังเดินไปในเส้นทางชีวิตที่แตกต่าง ถึงตอนนี้เวลาเรียนจะแทบไม่พอและคะแนนจิตพิสัยก็แย่มาก แต่เพื่อที่จะเปลี่ยนแปลงมันทั้งหมด ผมต้องพยายามเรียนให้จริงจังขึ้นเพื่อที่ตัวเองจะได้มีความสุขในอนาคต

ผมเดินออกจากโรงอาหารคนเดียวโดยมีเป้าหมายเป็นห้องเรียนแล้วปล่อยให้พวกสาวแกลคุยกันอยู่ข้างหลัง

พอผมดินไปตามทางเดิน นักเรียนรอบข้างต่างก็แสดงท่าทางกลัวหรือกระซิบกระซาบกัน แต่ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการอดทน การกระทำแย่ๆในฐานะตัวร้ายไม่มีทางทำให้อะไรดีขึ้น ตอนนี้ผมต้องตั้งใจเป็นนักเรียนที่ดีซะก่อน

ในที่สุดผมก็มาถึงห้องเรียนและนั่งลงที่ที่นั่งของตัวเองก่อนจะเอนตัวลงไปนอนหลับตาเพื่อพักผ่อนในช่วงพักกลางวัน

ตอนนี้ พระเอกอย่าง ฟุเสะคาวะ ไรโตะ กับเหล่านางเอกอย่าง ฮานาซากิ ยูนะ, ฮิเมโนะ คาเร็น และซากุระมิยะ มิยูกิ ทั้งสี่คนคงกำลังพูดคุยกันในแบบรอมคอมบนดาดฟ้าแน่ๆ

หวังว่าตัวเองก็คงจะมีช่วงเวลาหวานอมเปี้ยวแบบนั้นเหมือนกัน ผมคิดแบบนั้นแล้วผลอยหลับไป