เกิดใหม่เป็นตัวร้ายในซีรี่ส์รอมคอมทั้งที ก็ขอใช้ชีวิตวัยรุ่นกับนางเอกคนโปรดก็แล้วกัน (WN) 3 โลกของรอมคอม

ตอนที่3 : โลกของรอมคอม

ว่าแล้วเชียว นี่คือโลกของเรื่องแนวรอมคอมอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิดเลย

นั่นเพราะผมได้พบกับเหตุการณ์ที่สามารถยืนยันได้ว่าโลกใบนี้แหละ คือโลกของเรื่องแนวรอมคอม ณ ห้องเรียนแห่งนี้น่ะสิ

ที่นั่งริมหน้าต่างหลังสุดของห้องเรียน มีเด็กหนุ่มผมดำหน้าตาธรรมดาคนหนึ่งกำลังนั่งพิงกับโต๊ะพร้อมมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย ในขณะนั้นเอง ที่ข้างๆเขามีเด็กสาวที่งดงามราวกับเทพธิดาอยู่

“นี่ๆ ไรโตะคุง วันนนี้หลังเลิกเรียนว่างรึเปล่าคะ?”

“หืม? อืม ก็ไม่มีธุระอะไรจะทำเป็นพิเศษนะ”

“งั้นหลังเลิกเรียนไปเที่ยวด้วยกันหน่อยนะคะ ฉันมีที่อยากไปอยู่ค่ะ”

เด็กสาวที่มีผมแดงยาวจนถึงเอว เธอดูเรียบร้อยและน่ารักมาก รูปร่างหน้าตาของเธอนั้นสมบูรณ์แบบจนทำให้ทุกคนต้องหันมอง และถึงแม้ว่าจะมีสาวสวยคนนี้ที่พูดคุยด้วยอย่างเป็นมิตร แต่เด็กหนุ่มที่นั่งข้างๆกลับตอบกลับด้วยท่าทางเรียบเฉย

ถ้าแค่นั้นก็คงเป็นแค่ภาพที่เห็นได้ทั่วไปในชีวิตประจำวัน เป็นฉากหนึ่งที่พบเห็นได้บ่อยในช่วงวัยรุ่นของโลกที่ผมเคยอยู่ แต่ในโลกของรอมคอมน่ะมันไม่ได้จบแค่นั้นหรอก

ระหว่างที่เด็กหนุ่มหน้าตาบ้านๆและเด็กสาวผมแดงกำลังคุยกันอยู่นั้น เด็กสาวผมสีน้ำเงินเข้มถุกเปียสองข้างที่นั่งอยู่ด้านหน้าก็หันหลังกลับมา เด็กสาวคนนี้ก็สวยมากเหมือนกัน เธอมีใบหน้าที่น่ารักและงดงาม

“เดี่ยวสิ! ไรโตะ นายเป็นเวรทำความสะอาดสัปดาห์นี้นี่ อย่าบอกนะว่าลืมไปแล้วน่ะ?”

“อะ… โทษที ลืมไปซะสนิทเลยแฮะ…”

“ให้ตายสิ โธ่! นายเนี่ยขี้ลืมแบบนี้ตั้งแต่เด็กแล้วนะ วันนี้ต้องทำเวรกับฉันสองคนนะ อย่าลืมซะล่ะ”

เด็กสาวที่ไว้ผมเปียสองข้างถอนหายใจด้วยท่าทางเบื่อหน่าย เธอคนนี้น่าจะเป็นเพื่อนสมัยเด็กแหงๆ เด็กหนุ่มที่ดูเบื่่อหน่ายคนนั้นเกาหัวด้วยท่าทางราวกับจะขอโทษ ในตอนนั้นเอง ประตูห้องเรียนก็เปิดออก และปรากฏภาพของเด็กสาวแสนสวยอีกคนที่ทำให้ทุกคนต้องตกตะลึง

ผมสีทองยาวของเธอเป็นลอนให้พลิ้วไหวและดวงตาสีฟ้าสดใสราวกับอัญมณี เธอสอดส่อยสายตามองไปทั่วห้องเรียน ความงดงามของเธอแสดงออกราวกับว่าเจ้าตัวเป็นคนต่างชาติยังไงอย่างงั้น

และแล้วเธอก็เดินเข้าไปหาเด็กหนุ่มที่ดูเบื่อหน่ายคนนั้น

“ไรโตะคุง สบายดีไหมคะ? เรื่องเข้าชมรมนักเรียนเนี่ย ตัดสินใจได้รึยังคะ?”

“อา… ประธาน ผมขอเวลาคิดอีกนิดนะครับ”

“หลังเลิกเรียน มาคุยกันที่ห้องสภานักเรียนหน่อยนะคะ พลังของคุณเป็นสิ่งจำเป็นค่ะ”

เด็กหนุ่มหน้าตาบ้านๆกับเด็กสาวผมทองตาสีฟ้ากำลังคุยกันอย่างสนิทสนม เมื่อเห็นภาพนั้น เด็กสาวคนอื่นๆรอบข้างก็พากันอิจฉาและส่งเสียงไม่พอใจออกมา เด็กสาวเหล่านั้นต่างก็คงหลงรักเด็กหนุ่มคนนี้แน่ๆ

แต่เขากลับไม่สนใจเรื่องพวกนั้นเลยแม้แต่น้อย ไม่ได้รู้สึกเขินอายหรือดีใจต่อสาวสวยที่อยู่ตรงหน้า กลับกันเขากลับทำหน้าท่าทางเหมือนจะรำคาญสุดๆ

สาวสวยผมแดงที่นั่งข้างๆ สวยงามตามแบบฉบับ 

เพื่อนสมัยเด็กแสนน่ารักที่ดูสดใสและกระตือรือร้นกับทรงผมทวินเทล 

ประธานนักเรียนที่มีทั้งความรู้และความงาม ผมสีทองตาสีฟ้า

เด็กหนุ่มหน้าตาธรรมดาที่นั่งอยู่ที่โต๊ะริมสุดติดหน้าต่าง ซึ่งถูกเหล่าสาวสวยรุมล้อม

ฉากที่คุ้นเคยนี้ช่างสดใสราวกับความฝัน มันทำให้ผมนึกออกทันทีว่าโลกใบนี้เป็นของเรื่องแนวรอมคอมเรื่องไหนกันแน่

(ว่าแล้วเชียว นี่น่ะ เป็นโลกของรอมคอมยอดนิยมอย่าง ‘Fusekoi’ ไม่ใช่หรอ?)

ผมเรียกมันว่า ‘Fusekoi’ เป็นเรื่องราวความรักในวัยเรียนเกี่ยวกับเหล่าสาวงามที่มาตกหลุมรักฟุเสะคาวะคุง

เป็นผลงานที่ได้รับความนิยมมากตั้งแต่ตอนที่เริ่มตีพิมพ์เป็นมังงะ และหลังจากที่ทำเป็นอนิเมะก็กลายเป็นฮิตระเบิดระเบ้อเลยทีเดียว

เป็นฮาเร็มรอมคอมที่เต็มไปด้วยความรักหวานแหววระหว่างตัวละครหญิงและตัวเอก มันเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลายและมีความสุขในช่วงเวลาที่ต้องทนทุกข์กับการเป็นทาสบริษัททุกวัน เพราะงั้นผมจึงจำมันได้ดี

ภาพสวย เนื้อเรื่องก็สนุก และนักพากย์ก็คุณภาพคับแก้ว ทำให้ในชีวิตก่อนของผมหลงรัก ‘Fusekoi’ มากๆ

ดูยังไงตัวเอกคนนี้ก็คือ ‘ฟุเสะคาวะ ไรโตะ’ จากเรื่อง ‘Fusekoi’ ชัดๆ เลย ไม่ว่าจะเป็นชื่อตัวละคร หรือแม้แต่สามสาวที่มารวมตัวกันก็มีความเหมือนกับตัวละครหญิงในเรื่อง ‘Fusekoi’ แบบเป๊ะๆ แล้วบทสนทนาเมื่อกี้ก็เหมือนกับตอนช่วงต้นเรื่องของ ‘ฟุเสะคอย’ เลยด้วย

ผมไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เห็นฉากแบบใน ‘Fusekoi’ ต่อหน้าแบบนี้ ไม่น่าเชื่อว่าการเกิดใหม่ในโลกอื่นจะเจ๋งขนาดนี้… แต่ว่านะ… ผมกลับรู้สึกไม่สบายใจเท่าไหร่เลย

ผมมองดูการสนทนาของพวกตัวเอกไปพลาง ก่อนจะเดินไปนั่งลงที่ที่นั่งของตัวเอง มันอยู่ตรงกลางห้องเรียนพอดี แล้วจากนั้น พอผมได้ลองทบทวนสถานการณ์ที่ตัวเองกำลังเจออยู่ ผมก็ทรุดตัวลงบนโต๊ะแล้วถอนหายใจออกมาอย่างหนัก

พอรู้ว่าที่นี่คือโลกของ ‘Fusekoi’ ผมก็จำได้ว่าตัวเองได้เกิดใหม่เป็น ‘ชินโด ริวสุเกะ’

(ไม่ผิดแน่… ชินโด ริวสุเกะเนี่ย… มันโคตรตัวร้ายของFusekoiเลยไม่ใช่หรอ…)

ตัวละครที่คอยเป็นศัตรูกับตัวเอก ฟูเซะคาวะ ไรโตะ และกลั่นแกล้งตัวเอกหลายครั้งต่อหลายครั้ง แต่ทั้งหมดนั้นก็เป็นแค่ตัวกระตุ้นเพื่อให้ตัวเอกได้เติบโต และสุดท้ายก็ถูกตัวเอกกำราบลงจนได้

หลังจากนั้น เขาไม่ได้รู้สึกเสียใจหรือพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองแม้แต่น้อย กลับกัน เขายิ่งแค้นเคืองตัวเอกมากขึ้นไปอีกและพยายามที่จะแก้แค้น แต่สุดท้ายก็ถูกเปิดโปงความเลวทรามทั้งหมด และในช่วงภาคเรียนสุดท้ายของปีแรกมัธยมปลาย เขาไม่ได้ถูกแค่ไล่ออกจากโรงเรียนแต่ยังถูกตำรวจจับกุมและต้องเผชิญกับอนาคตที่ถูกสังคมรังเกียจ

ในผลโหวตความนิยมตัวละครของ ‘Fusekoi’ เจ้านี่มันได้อันดับสุดท้ายแบบแพ้ขาดลอยเลยนะ… แล้วก็ไม่ใช่แค่ตัวละครประกอบที่จะถูกหลงลืมไปด้วยซ้ำ มันกลับเป็นตัวละครที่ผู้อ่านเกลียดมากที่สุดเป็นอันดับหนึ่งเลยนี่นา…

ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ ถึงแม้ว่าฉันจะได้เกิดใหม่ในโลกของ ‘Fusekoi’ ที่ผมชอบมาก แต่กลับกลายเป็นว่าฉันเกิดใหม่เป็นตัวร้ายที่มีจุดจบอันแสนบัดซบที่สุดเนี่ยนะ…

ชินโด เรียวสุเกะ มีบทเป็นตัวร้ายที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นอุปสรรคขัดขวางความรักของพระเอกนางเอก เขาเป็นตัวจุดชนวนให้เกิดเหตุการณ์เลวร้ายต่างๆ ที่ทำให้นางเอกต้องเผชิญกับความยากลำบาก และในท้ายที่สุดก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับตัวเอก ความเลวทรามของเขาจึงเป็นเพียงเครื่องมือที่ใช้ในการขับเคลื่อนเรื่องราวให้ดำเนินไป และสร้างความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นยิ่งขึ้นระหว่างพระเอกและนางเอกเท่านั้น

แต่นั่นจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อผมไม่ได้มาอยู่ในร่างนี้ ในชีวิตก่อนของผมที่มีเพียงแค่ความตั้งใจเท่านั้นที่เป็นข้อดี กลับกลายเป็นว่าผมดันเกิดใหม่มาเป็นตัวร้ายแบบนี้ ในเมื่อ้ป็นแบบนี้แล้ว ไม่มีทางหนีไปได้ ยังไงก็คงต้องเผชิญหน้ากับมันงั้นสิ

จะทำให้ดูเอง ความเป็นไปได้ยังไม่ใช่ศูนย์สักหน่อย ไม่ว่าก่อนหน้านี้จะทำผิดมามากแค่ไหนแต่ตอนนี้ผมเป็นแค่เด็กม.ปลายปี1เท่านั้น

แล้วพอสังเกตดูวันที่ก็พบว่าตอนนี้ยังอยู่ในเทอมแรก ยังมีเวลาอีกตั้งเยอะกว่าตัวละครหลักจะมาจัดการกับผม แสดงว่าผมยังมีโอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้

และที่สำคัญ ผมยังมีข้อมูลจากเรื่องราวต้นฉบับ หรือก็คือ ผมรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต ถ้าผมใช้ความรู้นี้ให้เป็นประโยชน์ล่ะก็ อย่างน้อยก็คงจะสามารถหลีกเลี่ยงจุดจบที่ถูกตัวละครหลักมาจัดการลงได้

โอกาสดีๆแบบนี้จะพลาดไปได้ยังไงกันเล่า! ในเมื่อได้มาอยู่ในโลกของ ‘Fusekoi’ ที่ชอบขนาดนี้ ก็ต้องใช้ชีวิตให้คุ้มค่าที่สุดสิ

ผมจะใช้ชีวิตครั้งที่สองนี้ให้ดีที่สุด จะไม่มันนั่งเสียใจ และจะทำให้จุดจบมันออกมาอย่างมีความสุขด้วย

ผมกำหมัดแน่นราวกับกำลังยืนยันความตั้งใจของตัวเอง