องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!บทที่ 836 เอาพระสารีริกธาตุออกจากร่าง

บทที่ 836 เอาพระสารีริกธาตุออกจากร่าง

​ลำคอ​ของ​นาง​ราวกับ​ถูก​ไฟ​แผดเผา​ ​อาการ​วิงเวียน​ศีรษะ​กระแทก​เข้าใส่​นาง​อย่างรุนแรง​ ​ทันใดนั้น​หงส์​เพลิง​ก็​นึกถึง​ประโยค​ที่นาง​เคย​เห็น​ตั้งแต่​ตอนที่​ยัง​ไม่รู้​อะไร​เกี่ยวกับ​ความรัก​ขึ้น​มา​ได้

​คำพูด​นั้น​กล่าว​เอาไว้​เช่นนี้​ ​”​ข้า​อาจจะ​กุมมือ​ท่าน​ไว้​ใน​ยาม​ที่​เรา​เดิน​เคียงข้าง​กัน​ ​ข้า​อาจจะ​ทำให้​ท่าน​ประทับใจ​และ​ทำ​อะไร​บ้า​ๆ​ ​ให้ท่า​นมา​กมาย​ ​แต่​สุดท้าย​ ​คนที​่​ต้อง​สัมผัส​กับ​น้ำตา​ที่​ไหลริน​ระหว่าง​ที่​ท่าน​เอ่ยถึง​อดีต​ของ​เรา​อย่าง​ไม่สน​ใจ​ไยดี​ยาม​เมื่อ​เรา​ต้อง​แยกทาง​กัน​ก็​คือ​ข้า​”

​บางที​ ​ความรัก​อาจ​เป็น​เพียงแค่​เกม

​คนที​่​จริงจัง​ก่อน​ย่อม​เป็น​ฝ่าย​พ่ายแพ้​เสมอ

​รอยยิ้ม​ปรากฏ​ขึ้น​บน​ริมฝีปาก​ของ​หงส์​เพลิง​ ​นาง​ยืน​อยู่​คนเดียว​ครู่หนึ่ง​ ​ก่อน​จะ​ตั้งสติ​ได้

​เสียงหัวเราะ​พูดคุย​จาก​บรรดา​ทวยเทพ​และ​เทพธิดา​ยังคง​แว่ว​มาจาก​ที่​ไกลๆ​ ​ท่ามกลาง​หมู่​เมฆ​นั้น​ ​ไม่ว่า​สายตา​ของ​นาง​จะ​หยุด​ลง​ที่ใด​ ​ทัศนียภาพ​ของ​ภพ​สวรรค์​ก็​ยังคง​งดงาม​อยู่​เสมอ

​เป็น​อีกครั้ง​ที่​หงส์​เพลิง​ได้​เห็น​แม่มด​สาว​ที่​เพิ่ง​ถูก​เลื่อนขั้น​ให้​เป็น​เทพ​ ​นาง​ยิ้ม​ออกมา​ ​แล้ว​เดิน​กลับ​สู่​พระพุทธศาสนา​อย่าง​หมด​เรี่ยวแรง​โดย​ไม่​พูด​อะไร​สัก​คำ

​บน​สวรรค์​ชั้น​ดาวดึงส์​ยังคง​ไม่มี​สิ่งใด​เปลี่ยนแปลง

​สามเณร​น้อย​วิ่ง​เข้ามา​ถาม​ว่า​หงส์​เพลิง​ไป​ไหน​มา​ ​เขา​เอาแต่​ถาม​เช่นนั้น​ไม่​หยุด​ตลอดทาง

​หงส์​เพลิง​ไม่มีเวลา​ให้​เสียใจ​ ​เพราะ​การ​ชำระล้าง​ทะเล​เลือด​ไม่​อาจ​ล่าช้า​ได้​อีกต่อไป

​สามเณร​น้อย​เดินตาม​หลัง​นาง​ ​แล้ว​เอ่ย​เสียง​เบา​ว่า​ ​”​พระอรหันต์​ขอรับ​ ​สมเด็จ​มาตา​มหา​ท่าน​ถึง​สองครั​้ง​ ​เขา​ถาม​ว่า​ท่าน​จะ​ลง​ไป​ที่​นรก​เมื่อใด​ขอรับ​”

​หงส์​เพลิง​ยื่นมือ​ออก​ไป​เพื่อ​รดน้ำ​ให้​กับ​ต้นโพธิ์​โดย​ไม่ได้​หยุด​เคลื่อนไหว​เลย​แม้แต่น้อย​ ​”​ข้า​จะ​ไป​ที่นั่น​ทันที​หลังจาก​รดน้ำต้นไม้​เสร็จ​”

​”​ตี้จ​วิน​ให้​คน​นำ​ขนม​กุ้ยฮ​วา​ของโปรด​ท่าน​มา​ให้​และ​ยัง​ถาม​อีกด้วย​ว่า​คืนนี้​ท่าน​อยาก​กิน​อาหาร​มังสวิรัติ​ชนิด​ใด​ขอรับ​”​ ​สามเณร​น้อย​พยายาม​สุด​ชีวิต​เพื่อ​จะ​ยก​น้ำ​ศักดิ์สิทธิ์​ขึ้น​ ​”​ตี้จ​วิน​ยัง​ไม่รู้​ใช่ไหม​ขอรับ​ว่า​ท่าน​กำลังจะ​ลง​ไป​นรก​”

​หงส์​เพลิง​ไม่​คิด​ที่จะ​ตอบคำถาม​ของ​เขา​อีก​ ​นาง​ย่อ​ตัว​ลงนั่ง​ใต้​ต้นโพธิ์​และ​รดน้ำ​ให้​มัน​อย่าง​เงียบๆ​ ​ใบหน้า​ของ​นาง​ปราศจาก​อารมณ์

​สามเณร​น้อย​สงสัย​ว่า​อรหันต์​หงส์​เพลิง​อาจ​ไม่ได้​ยิน​ที่​เขา​พูด

​แต่​ในขณะที่​สามเณร​น้อย​กำลังจะ​ทวนคำ​ถาม​นั้น​ขึ้น​มา​อีกครั้ง​ ​ในที่สุด​หงส์​เพลิง​ก็​ตอบ​ด้วย​น้ำเสียง​อัน​ราบเรียบ​ว่า​ ​”​ข้า​จะ​ไม่​ไป​กินข้าว​ที่นั่น​”

​นาง​หมายความว่า​อย่างไร​ที่​บอกว่า​ ​’​จะ​ไม่​ไป​กินข้าว​ที่นั่น​’​ ​หมายความว่า​นาง​จะ​ไม่​ไป​ที่นั่น​อีกแล้ว​หรือ

​ความ​สับสน​ปรากฏ​ขึ้น​บน​ใบหน้า​ของ​สามเณร​น้อย​ ​ก่อนที่​เขา​จะ​ทำความเข้าใจ​กับ​มัน​ได้​ ​หงส์​เพลิง​ก็​ยืน​ขึ้น​แล้ว​รวบ​ผม​ยาว​ถึง​เอว​ของ​ตัวเอง​ขึ้น​มัด​เป็น​หาง​ม้า​ ​จากนั้น​ลูกประคำ​ที่​พัน​อยู่​รอบ​ข้อมือ​ของ​นาง​ก็​กลายร่าง​เป็น​ดาบ​วง​พระจันทร์​และ​แผ่​กลิ่นอาย​อัน​ดุดัน​ออกมา​ ​มัน​สะท้อน​ให้​เห็น​ชุด​ที่นาง​สวม​อยู่​ได้​อย่าง​ไม่มีที่ติ​ ​ภาพ​นั้น​ทั้ง​ดู​น่าเกรงขาม​และ​ทรงพลัง​ราวกับ​เปลวเพลิง​อัน​โชติช่วง

​ไม่ต้องสงสัย​เลย​ว่า​หงส์​เพลิง​นั้น​งดงาม​เพียงใด​ ​เส้น​ผม​ของ​นาง​ทิ้งตัว​ลงมา​ราวกับ​น้ำตก​ ​เสื้อคลุม​สีขาว​หิมะ​ที่​ปลิว​อยู่​ดูเหมือน​กับ​ดอกบัว​ที่​บานสะพรั่ง​มา​เป็นเวลา​หลาย​พันปี​ ​สิ่ง​ที่อยู่​ลึก​ลง​ไป​ใน​ดวงตา​ของ​นาง​คือ​ความสง่างาม​ราวกับ​สายน้ำ​ริน​ไหล​ ​แสดงให้เห็น​ถึง​ความงาม​อัน​ไม่​เป็น​สอง​รอง​ใคร​ใน​ฟ้า​ดิน

​ใบหน้า​เช่นนี้​ย่อม​ไม่​เหมาะกับ​ผู้ปฏิบัติ​ธรรม​ ​เพราะ​มัน​ดึงดูด​ความสนใจ​มากเกินไป

​แต่​หงส์​เพลิง​ก็​ยังอยู่​ที่นี่​ ​แม้นาง​จะ​ได้รับบาดเจ็บ​สาหัส​ ​แต่​นาง​ก็​จะ​ไม่มีวัน​ละทิ้ง​ดาบ​วง​พระจันทร์​ของ​ตัวเอง​ ​เช่นเดียวกัน​กับ​ที่นาง​จะ​ไม่มีวัน​โอนอ่อน​ต่อ​เจตนารมณ์​ของ​ผู้อื่น

​กลิ่น​เนื้อ​เน่าเหม็น​กระจาย​ไป​ทั่ว​อากาศ​ภายใน​ทะเล​เลือด​อัน​กว้างใหญ่​ ณ​ ​แดน​นรก​ ​สัตว์​อสูร​และ​ปีศาจ​ทุก​ตน​คำราม​อยู่​ใน​ทะเล​รับ​การ​มาถึง​ของ​แสง​แห่ง​พระพุทธคุณ

​หงส์​เพลิง​ลอย​อยู่​กลางอากาศ​ขณะ​ถูก​ล้อม​ด้วย​วิญญาณ​ร้าย​ ​ดาบ​วง​พระจันทร์​ขนาดใหญ่​แต่​เต็มไปด้วย​ความงาม​นั้น​ส่งเสียง​อยู่​ใน​สายลม​กรรโชก

​แม้​จะ​เป็น​เช่นนั้น​ ​แต่​บรรดา​วิญญาณ​ร้าย​ที่​ชอบ​เอาเปรียบ​ผู้อื่น​ก็​ยัง​รู้สึก​ได้​ว่า​มี​อะไร​บางอย่าง​ที่​ผิดปกติ​เกิดขึ้น​กับ​นาง

​”​ฮ่า​ๆ​ ​แสง​แห่ง​พระพุทธคุณ​ของ​เจ้า​อ่อนแอ​ถึง​เพียงนี้​ ​กล้ามา​ที่นี่​เพื่อ​ชำระล้าง​ทะเล​เลือด​ได้​อย่างไร​”

​”​หงส์​เพลิง​แห่ง​พระพุทธศาสนา​เทียบ​กับ​พวก​ข้า​ยัง​ไม่ได้​ด้วยซ้ำ​!​”

​ขณะที่​วิญญาณ​กำลัง​เยาะเย้ย​นาง​อยู่​นั้น​ ​กลิ่น​เหม็น​เน่า​ของ​ทะเล​เลือด​อัน​สับสน​อลหม่าน​ก็​พลัน​โชย​ออกมา​จาก​ทุก​ทิศ​ทุก​ทาง​ ​ฝูง​ปีศาจ​และ​วิญญาณ​ทั้งหลาย​ล้วนแต่​พุ่ง​เข้าหา​นาง​อย่างไม่ขาดสาย

​”​ใน​ฐานะ​ผู้ปฏิบัติ​ธรรม​ ​การ​ตัดขาด​จาก​ความปรารถนา​ทางโลก​ย่อม​เป็นเรื่อง​ที่​สำคัญ​ที่สุด​ ​แต่​ความจริง​แล้ว​ ​เจ้า​ ​คนที​่​ถูก​ขนานนาม​ว่า​อรหันต์​หงส์​เพลิง​กลับ​ตกหลุมรัก​คน​ผู้​หนึ่ง​เข้า​ ​ในเมื่อ​เป็น​เช่นนั้น​ ​สิ่งใด​หรือ​ที่​ทำให้​เจ้า​คิด​ว่า​เจ้า​จะ​ยัง​สามารถ​ชำระล้าง​ทะเล​เลือด​ได้​”

​”​วันนี้​เป็น​วัน​ตาย​ของ​เจ้า​!​”

​วิญญาณ​ร้าย​กระโจน​เข้าไป​เกาะ​ขา​ของ​หงส์​เพลิง​และ​พยายาม​ที่จะ​เข้าสิง​กาย​เนื้อ​ของ​นาง

​ในไม่ช้า​ ​แสง​แห่ง​พระพุทธคุณ​อัน​อ่อนแอ​ก็​ถูก​พวก​มัน​กลืน​กิน​ไป​ทีละน้อย

​ขณะที่​วิญญาณ​ร้าย​กำลังจะ​ใช้​ปากของ​พวก​มัน​กระชาก​ลำคอ​ของ​หงส์​เพลิง​ ​จู่ๆ​ ​หงส์​เพลิง​ก็​หยุด​อยู่​กลางอากาศ​แล้ว​แทง​ดาบ​วง​พระจันทร์​เข้าที่​ไหล่​ซ้าย​ของ​ตัวเอง

​เลือด​ของ​หงส์​เพลิง​สามารถ​ชำระล้าง​บาป​ทั้งปวง​ได้​เช่นเดียวกัน​กับ​เปลวไฟ​ใน​สวรรค์​ชั้น​เก้า​!

​ดวงตา​ของ​เหล่า​วิญญาณ​ร้าย​เบิก​กว้าง​ด้วย​ความ​สับสน​ ​พวก​มัน​มอง​นาง​ยืน​อยู่​กลางอากาศ​ขณะที่​เท้า​ของ​นาง​แตะ​ทะเล​เลือด​อย่าง​เงียบๆ​ ​นาง​ยื่นมือ​ออก​ไป​ข้างหน้า​แล้ว​ค่อยๆ​ ​ดึง​กระดูก​เปื้อน​เลือด​ออกจาก​ร่าง​ของ​ตัวเอง​ ​จากนั้น​กระดูก​ชิ้น​นั้น​ก็​กลายร่าง​เป็น​ดาบ​ใน​มือ​ของ​นาง​ ​นิ้ว​สวย​ราวกับ​หยก​ที่​เปรอะ​ไป​ด้วย​เลือด​ของ​นาง​เรืองแสง​สีทอง​ออกมา

​ใน​วินาที​ต่อมา​ ​นาง​ก็​พุ่ง​ไป​ข้างหน้า​พร้อมกับ​ตวัด​ดาบ​ครั้งหนึ่ง​เข้าใส่​วิญญาณ​ร้าย​ที่อยู่​ใน​ทะเล​เลือด​!

​เกิด​เสียงดัง​สนั่น​ ​ตามมา​ด้วย​แผ่นดินไหว​อย่างรุนแรง​ ​วิญญาณ​ร้าย​จำนวนนับ​ไม่​ถ้วน​ถูก​ดูด​หาย​เข้าไป​ใต้​ผืนดิน​โดยทันที​ก่อนที่​พวก​มัน​จะ​มีโอกาส​ได้​ปรากฏตัว​ขึ้น

​”​นาง​ ​นาง​ดึง​เอา​พระ​สารีริกธาตุ​ของ​ตัวเอง​ออกมา​!​”​ ​วิญญาณ​ร้าย​ร้อง​ลั่น​ด้วย​ความตกใจ

​คลื่น​น้ำ​ขนาด​ยักษ์​อัน​เกิด​จาก​แผ่นดินไหว​ครั้ง​ใหญ่​ทิ้ง​เงามืด​ไป​ทั่ว​ผืน​ฟ้า​ ​วิญญาณ​ร้าย​ทุก​ตน​ร้อง​โหยหวน​ด้วย​ความหวาดกลัว​พลาง​กระเสือกกระสน​หนี​เพื่อ​รักษา​ชีวิต​ของ​ตัวเอง

​หงส์​เพลิง​ยังคง​มีสี​หน้า​เรียบ​เฉย​ ​นาง​กาง​นิ้ว​ที่​ชุ่ม​ไป​ด้วย​เลือด​ทั้ง​ห้า​นิ้ว​ของ​ตัวเอง​ออก​ ​ราวกับ​ภูเขาน้ำแข็ง​ที่​ทน​คลื่น​ลม​มานับ​พันปี​ ​นาง​เป่า​วิญญาณ​ร้าย​ระดับสูง​เหล่านั้น​จน​กลายเป็น​ชิ้นเล็กชิ้นน้อย​ ​ร่าง​ของ​พวก​มัน​ระเบิด​เหมือนกับ​ดอกไม้ไฟ​สี​เลือด​อัน​งดงาม​ที่​ทอดตัว​ยาว​ออก​ไป​นับ​พัน​ลี้​!

​นาง​ยังคง​ถือ​กระดูก​รูป​โค้ง​ไว้​ใน​มือ​พร้อมกับ​เลือด​ที่​ไหล​ลงมา​ตาม​นิ้ว​นั้น​ ​แสง​แห่ง​พระพุทธคุณ​สีทอง​ที่​แผ่ออก​มาจาก​กระดูก​ของ​หงส์​เพลิง​ผ่า​สวรรค์​ทั้ง​เก้า​และ​ดินแดน​ทั้ง​สิบ​ ​จากนั้น​จึง​เข้าปก​คลุม​เส้นทาง​ชั่วร้าย​ทั้ง​สี่​ทิศ​ภายใต้​เสียง​แห่ง​อรหันต์​อัน​ไม่มีที่สิ้นสุด

​นับตั้งแต่​วันนี้​ ​ขุมนรก​จะ​ต้อง​ไม่มี​ทะเล​เลือด​อีกต่อไป​!

​หลังจาก​การสังหาร​หมู่​เสร็จสิ้น​ ​หงส์​เพลิง​ก็​เก็บ​ดาบ​วง​พระจันทร์​ของ​ตัวเอง​ ​นาง​ยกมือ​ขวา​ขึ้น​กุม​ไหล่​แล้ว​พาร​่า​งอั​นอ​่อน​แรง​ของ​ตัวเอง​กลับ​ไป​ที่​พระพุทธศาสนา

​สามเณร​น้อย​ไม่เคย​เห็น​หงส์​เพลิง​ใน​สภาพ​สะบักสะบอม​เช่นนี้​มาก​่อน​ ​เพราะ​ทุกครั้ง​นาง​มักจะ​กลับมา​อย่าง​ผู้ชนะ​เสมอ

​แต่​ครั้งนี้​ ​แม้กระทั่ง​ผม​ของ​นาง​ก็​ยัง​เปรอะ​ไป​ด้วย​เลือด​ ​นาง​ดูรา​วกับ​จะ​ล้ม​ลง​ทันทีที่​ก้าว​ขาออก​เดิน​อีก​เพียงแค่​ก้าว​เดียว

​แม้​จะ​เป็น​เช่นนั้น​ ​แต่​นาง​ก็​ยัง​ยิ้ม​ให้​เขา​เล็กน้อย​ ​และ​พยายาม​ยืน​ตรง

​คนที​่​อยู่​ใน​สภาพ​เลือด​อาบ​เช่นนี้​ย่อม​ไม่ได้​รับ​อนุญาต​ให้​เข้าไป​ใน​ตำหนัก​ต้าส​ยง

​ดังนั้น​หงส์​เพลิง​จึง​ทำได้​เพียงแค่​รอ​อยู่​ข้างนอก​เท่านั้น

​จุด​ที่​ดีที​่​สุด​คือ​ใต้​ต้นโพธิ์

​มี​แค่​ที่นั่น​เท่านั้น​ที่จะ​ไม่มีใคร​รังเกียจ​ที่นาง​เป็น​คน​บาป

​หงส์​เพลิง​พิง​ร่าง​เข้ากับ​ต้นไม้​อย่าง​เหน็ดเหนื่อย​ ​ความเจ็บปวด​แสบ​ร้อน​หลังจาก​นำพระ​สารีริกธาตุ​ออกจาก​ร่าง​ตัวเอง​ทำให้​นาง​หอบ​หายใจออก​มา​อย่างแรง

​”​ไม่เป็นไร​ ​อู๋​ซวง​ ​ความเจ็บปวด​จะ​หาย​ไป​ในไม่ช้า​”

​ใช่​ ​ความเจ็บปวด​จะ​หาย​ไป​ในไม่ช้า

​หงส์​เพลิง​ค่อยๆ​ ​หลับตา​ลง​ ​บน​สวรรค์​ชั้น​ดาวดึงส์​เหนือ​ภพ​ภูมิ​ทั้ง​หก​นี้​ ​นาง​เป็น​เหมือนกับ​นก​ที่​เหนื่อยล้า​บิน​กลับ​รัง​ ​นาง​หลับตา​และ​ผล็อย​หลับ​ไป​ตลอด​บ่าย​นั้น

​พระพุทธศาสนา​ปฏิเสธ​นาง​เพราะ​ร่าง​ของ​นาง​เต็มไปด้วย​เลือด

​ดังนั้น​นาง​จึง​ไม่มีทาง​เลือก​นอกจาก​ใช้​วิธีการ​อัน​ไร้​ประสิทธิภาพ​นี้​ใน​การรักษา​บาดแผล​ของ​ตัวเอง

​เลือด​ยังคง​ไหล​ออกมา​จาก​ไหล่​ของ​นาง​ ​แม้นาง​จะ​เป็น​นก​อมตะ​ ​แต่​นาง​ก็​รู้ดี​ว่าความ​เจ็บปวด​เป็น​อย่างไร

​วันนั้น​ ​สายลม​ที่​พัดผ่าน​ต้นโพธิ์​อบอุ่น​อย่างมาก

​ต้นโพธิ์​ได้​เรียนรู้​ความรู้สึก​บางอย่าง​ทันทีที่​เลือด​ซึม​ลง​ไป​ใน​ราก​ของ​มัน

​ความรู้สึก​นั้น​คือ​สิ่ง​ที่​เรียกว่า​ความปวด​ใจ

​พลัง​ธรรมะ​ของ​หงส์​เพลิง​กำลัง​อ่อนแอ​ลง​ทุกขณะ​ ​มัน​อ่อน​เสีย​จน​เขา​เริ่ม​เป็นห่วง​นาง

​แต่​เขา​ก็​เป็น​เพียงแค่​ต้นโพธิ์​ ​เขา​ทำได้​แค่​เฝ้ามอง​ดู​ทุกสิ่ง​ที่เกิด​ขึ้น​ตรงหน้า​อย่าง​เงียบๆ​ ​เท่านั้น

​หลาย​ปี​หลังจากนั้น​ ​พระพุทธเจ้า​ปรากฎ​ตัว​ขึ้น​ที่​สวรรค์​ชั้น​ดาวดึงส์

​ต้นโพธิ์​เดิน​คุกเข่า​คำนับ​ขึ้น​บันได​ทั้งหมด​เก้า​พัน​ขั้น​ท่ามกลาง​หิมะ​ที่​ตกหนัก

​พระพุทธเจ้า​ตรัส​ถาม​ต้นโพธิ์​ว่า​ ​”​เจ้า​ปรารถนา​สิ่งใด​”

​”​ข้า​ขอให้​นาง​มีสุข​ภาพ​ดี​ ​และ​ได้​อยู่​อย่างสงบ​สุข​ ​ไร้​ซึ่ง​ความกังวล​ตลอดไป​ขอรับ​”​ ​นี่​เป็น​คำพูด​เดียว​ที่​เขา​เอ่ย​ขึ้น​หลังจาก​ได้​ร่าง​มนุษย์

​การ​ชำระล้าง​ทะเล​เลือด​สร้าง​ความพอใจ​ให้​กับ​ภพ​ภูมิ​ทั้ง​หก​เป็น​อย่างยิ่ง

​การ​ชำระล้าง​ครั้งนี้​ต่าง​จาก​ครั้ง​ที่​ตี้จ​วิน​ลง​ไป​ที่​นรก

​ใน​ระยะเวลา​ห้า​ร้อย​ปี​ต่อจากนี้​ ​ที่​ทะเล​เลือด​จะ​ไม่มี​วิญญาณ​ชั่วร้าย​ปรากฏ​ขึ้น​อีก

​แน่นอน​ว่า​พระพุทธศาสนา​ต้อง​ฉลอง​ให้​กับ​เรื่อง​นี้

​การเฉลิมฉลอง​นี้​จัด​ขึ้น​เพื่อ​ฉลอง​ให้​กับ​อานิสงส์​จาก​การ​ช่วย​สรรพสัตว์​ทั้งหลาย​ให้​พ้นทุกข์​ ​แต่​ที่​สำคัญ​ ​มัน​เป็น​งานฉลอง​ชัยชนะ​ที่​พระพุทธศาสนา​มี​เหนือ​ภพ​สวรรค์

​ในขณะเดียวกัน​นั้น​ ​ตี้จ​วิน​ก็​ขมวดคิ้ว​เข้าหา​กัน​ทันทีที่​เขา​ได้รับ​ข่าว​นี้​ ​”​หงส์​เพลิง​ไป​ที่​ทะเล​เลือด​มา​หรือ​”

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Score 10
Status: Completed
นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก! “เจ้าต้องรับผิดชอบ”

Options

not work with dark mode
Reset