องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!บทที่ 832 เรามาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันจริงๆ ดีหรือไม่

บทที่ 832 เรามาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันจริงๆ ดีหรือไม่

​หงส์​เพลิง​เก็บ​กระบอก​ใส่​น้ำ​ศักดิ์สิทธิ์​ลง​ใน​กระเป๋า​พร้อมกับ​จ้องหน้า​เขา

​ระยะห่าง​ระหว่าง​คน​ทั้งสอง​นั้น​ไม่ได้​ใกล้​กัน​เกินไป​นัก​ ​แต่​มัน​กลับ​ให้ความรู้​สึก​คลุมเครือ​ยาก​จะ​อธิบาย​ได้

​เพียงแค่​ยืน​อยู่​บน​บันได​ยาว​ ​รูปลักษณ์​อัน​โดดเด่น​ของ​ทั้งสอง​ก็​สามารถ​ก่อ​ความปั่นป่วน​ให้​กับ​ทุกคน​ได้​ ​ยิ่ง​ไม่ต้อง​พูดถึง​เรื่อง​ที่ว่า​พวกเขา​เป็น​ถึง​ตัวแทน​ของ​ภพ​สวรรค์​และ​พระพุทธศาสนา​อีกด้วย

​”​กับ​คน​นอน​อยู่​กับ​ข้า​ทั้งคืน​แล้ว​หนี​ไป​ใน​วันรุ่งขึ้น​ ​ข้า​คิด​ว่าการ​ทักทาย​นี้​ย่อม​เหมาะสม​แล้ว​”​ ​ตี้จ​วิน​มอง​นาง​อย่าง​เย็นชา​ ​เขา​เอ่ย​ขึ้น​พร้อมกับ​โน้มตัว​ลง​อีกครั้ง​ ​เงามืด​ปกคลุม​อยู่​ใน​ดวงตา​ของ​เขา​ ​จากนั้น​เขา​จึง​พูด​กับ​นาง​ด้วย​น้ำเสียง​อัน​แผ่วเบา​ที่​มี​แค่​เพียง​นาง​กับ​เขา​ได้ยิน​ว่า​ ​”​หงส์​เพลิง​ ​ไม่เคย​มี​ใคร​บอก​เจ้า​มาก​่อน​หรือว่า​หาก​เจ้า​หลับนอน​กับ​ใคร​ ​เจ้า​ต้อง​รู้จัก​รับผิดชอบ​”

​รับผิดชอบ​หรือ​ ​หงส์​เพลิง​ขมวดคิ้ว​ ​”​สิ่ง​ที่เกิด​ขึ้น​เมื่อคืนนี้​ไม่​ควร​เป็นความ​รับผิดชอบ​ของ​ข้า​”

​”หืม​?​ ​เช่นนั้น​ข้า​คง​จำ​ผิด​ไป​เอง​ ​เจ้า​เป็น​คน​ขอร้อง​ให้​ข้า​อ่อนโยน​กับ​เจ้า​ให้​มากขึ้น​มิใช่​หรือ​”​ ​ชายหนุ่ม​เชย​คาง​ของ​หงส์​เพลิง​ขึ้น​ด้วย​ใบหน้า​อัน​เต็มไปด้วย​รอยยิ้ม​เสแสร้ง​ ​”​หงส์​เพลิง​ ​ใคร​สอน​ให้​เจ้า​หลีกหนี​ความผิด​ของ​ตัวเอง​หรือ​”

​หลังจาก​ได้ยิน​สิ่ง​ที่​เขา​พูด​ ​หงส์​เพลิง​ก็​เลิก​คิ้ว​ขึ้น​แล้ว​เหลือบตา​มอง​เขา​ ​นาง​ปัด​มือ​ของ​เขา​ออก​ ​แล้ว​เอ่ย​ด้วย​น้ำเสียง​เยือกเย็น​ว่า​ ​”​เรา​ทั้งคู่​ต่าง​ก็​รู้ดี​ว่า​ถ้า​ไม่ใช่​เพราะ​อาหาร​ที่​มี​เนื้อสัตว์​ปะปน​อยู่​นั่น​ ​มัน​ก็​คง​ไม่มี​อะไร​เกิดขึ้น​ ​ท่าน​อย่า​ทำ​เหมือนกับ​ไม่รู้​ว่า​ข้า​กิน​เนื้อสัตว์​ไม่ได้​”

​หงส์​เพลิง​ละสายตา​ออกจาก​เขา​ทันทีที่​พูด​จบ​ ​นาง​ซ่อน​คาง​ของ​ตัวเอง​เอาไว้​ใต้​เสื้อคลุม​ตาม​นิสัย​ ​เป็น​สัญญาณ​บอกว่า​บทสนทนา​ได้​จบ​ลง​แล้ว​ ​จากนั้น​นาง​จึง​สาวเท้า​เดิน​ต่อ​อย่าง​ไม่แยแส​ ​ราวกับ​ไม่สน​ใจ​เลย​แม้แต่​นิดเดียว​ว่า​ต่อจากนั้น​จะ​เกิด​อะไร​ขึ้น

​สายตา​ของ​ชายหนุ่ม​จม​ลึก​ขณะ​มอง​ร่าง​สีแดง​เข้ม​เพียง​หนึ่งเดียว​ของ​พระพุทธศาสนา

​เขา​คิด​ว่า​หงส์​เพลิง​จะ​เผย​ปฏิกิริยา​อะไร​ออกมา​บ้าง​ ​ไม่ว่า​จะ​เป็นความ​โกรธ​หรือ​ความละอายใจ​ก็ตาม

​แต่​นาง​กลับ​ไม่​แสดง​พวก​มัน​ออกมา​แต่อย่างใด​ ​ซ้ำ​ยัง​มีท​่า​ที​เฉยเมย​เสียอีก

​ชายหนุ่ม​โยน​พระไตรปิฎก​ใน​มือ​ทิ้ง​ ​นี่​เป็นครั้งแรก​ที่​รอยยิ้ม​เลือนหาย​ไป​จาก​ใบหน้า​ของ​เขา​ ​สิ่งที่เหลืออยู่​มี​เพียงแค่​ดวงตา​เย็นชา​และ​ริมฝีปาก​บางที​่​เม้ม​เข้าหา​กัน​จน​กลายเป็น​เส้นตรง​ ​คิ้ว​ของ​เขา​ดก​หนา​ ​จมูก​ของ​เขา​โด่ง​รั้น​ ​และ​ดวงตา​ของ​เขา​ราวกับ​ถูก​ปกคลุม​ไป​ด้วย​ม่าน​หมอก

​ดอกบัว​ทองคำ​อยาก​พูด​อะไร​กับ​เขา​ ​แต่ก่อน​ที่นาง​จะ​ทัน​ได้​ทำ​เช่นนั้น​ ​ชายหนุ่ม​ก็​เดิน​จากไป​พร้อมกับ​บรรดา​ปีศาจ​หน้าตา​ดุร้าย​ที่​ด้านหลัง​ ​กลิ่นอาย​คุกคาม​แผ่ออก​มาจาก​ร่าง​ของ​เขา​ในเวลานั้น​ ​พวก​มัน​กลืน​กิน​คัมภีร์​สันสกฤต​อัน​แข็งแกร่ง​และ​แสง​แห่ง​พระพุทธคุณ​ทันที

​สามเณร​น้อย​หันกลับ​ไป​มอง​ชายหนุ่ม​หลาย​ต่อ​หลายครั้ง​ตลอดทาง​ ​หลังจาก​หงส์​เพลิง​กลับมา​ถึง​อาราม​ ​เขา​ก็​ถาม​ขึ้น​อย่าง​อดไม่ไหว​ว่า​ ​”​พระอรหันต์​ขอรับ​ ​มีเรื่อง​อะไร​เกิดขึ้น​ระหว่าง​ท่าน​กับ​ตี้จ​วิน​กัน​แน่​ขอรับ​ ​มัน​กลายเป็น​เช่นนี้​ไป​ได้​อย่างไร​”

​”​ไม่มี​อะไร​”​ ​หงส์​เพลิง​เงียบ​ไป​ครู่หนึ่ง​หลังจาก​พูด​จบ​ ​นาง​หยิบ​คู่มือ​ออกมา​แล้ว​บรรจง​ขีดฆ่า​ข้อความ​ที่อยู่​บน​นั้น​อย่างระมัดระวัง

​สามเณร​น้อย​ชะโงกหน้า​เข้าไป​ดู​ ​คิ้ว​ของ​เขา​ขมวด​แน่น​กว่า​เดิม​ ​”​ใน​ฐานะ​ฝ่าย​ที่​มีอำนาจ​เหนือกว่า​ ​เรา​ต้อง​ทำสงคราม​เย็น​กับ​คนรัก​ของ​ตัวเอง​สักครั้ง​ ​พระอรหันต์​ ​นี่​มัน​อะไร​กัน​ขอรับ​”

​”​มัน​คือ​คู่มือ​สำหรับ​คู่รัก​ชาว​มนุษย์​”​ ​หงส์​เพลิง​ก้มหน้า​ลง​เพื่อ​เก็บ​คู่มือ​ ​ไหน​ๆ​ ​นาง​ก็​ไม่ลงรอย​กับ​คน​คน​นั้น​อยู่​แล้ว​ ​นาง​คง​เสียเปรียบ​น่าดู​หาก​ไม่ได้​ขีดฆ่า​ข้อความ​ที่อยู่​บน​คู่มือ​ฉบับ​นั้น

​สามเณร​น้อย​เกา​ด้านหลัง​ศีรษะ​โล้น​เตียน​ของ​ตัวเอง​ ​เขา​ไม่เข้าใจ​เลย​ว่า​เจ้า​สิ่ง​นี้​โผล่​มาจาก​ที่ไหน

​แต่​ดู​จาก​สถานการณ์​ใน​วันนี้​ ​เห็นที​ครั้งหน้า​ตอนที่​ตี้จ​วิน​มา​เยี่ยมเยือน​พระพุทธศาสนา​ ​ทุกอย่าง​คง​ไม่ได้​สงบสุข​เหมือนก่อน​หน้า​นี้​อย่างแน่นอน

​ต่อไป​เขา​คง​ต้อง​เอาใจ​พระอรหันต์​ให้​มาก​ๆ​ ​และ​เลี่ยง​ไม่​ให้​พวกเขา​ต่อสู้​กัน​ ​ไม่อย่างนั้น​พวกเขา​คงได้​ถูก​กักบริเวณ​อีก​เป็นแน่

​หงส์​เพลิง​เข้าใจ​ถึง​ความกังวล​ของ​สามเณร​น้อย​ ​นาง​เงียบ​อยู่​ครู่หนึ่ง​ ​ก่อน​จะ​พูด​ขึ้น​ว่า​ ​”​เขา​คง​ไม่​มาที​่​นี่​อีกแล้ว​”

​”​เขา​จะ​ไม่​มาที​่​นี่​อีก​หรือ​ขอรับ​”​ ​ดวงตา​ของ​สามเณร​น้อย​เบิก​กว้าง​ ​”​ทำไม​ล่ะ​ขอรับ​”

​ความ​โอหัง​ของ​คน​คน​นั้น​ย่อม​ไม่ยอม​ให้​ใคร​ปฏิเสธ​ตัวเอง​เป็น​หน​ที่สอง​ ​ไม่ว่า​เขา​จะ​มี​จุดประสงค์​เช่นใด​ ​แต่​ผล​ที่​ออกมา​ก็​จะ​ยัง​เป็น​เช่น​เดิม

​ที่​สำคัญ​ ​เขา​ก็​แค่​ไม่​ชิน​กับ​ความจริง​ที่ว่า​นาง​เป็น​คน​แรก​ที่​ทิ้ง​เขา​หลังจาก​เกิดเรื่อง​เช่นนั้น​ขึ้น​เมื่อคืน

​ไม่มี​อะไร​มากกว่า​นั้น

​หงส์​เพลิง​ตอบ​ตัวเอง​เงียบๆ​ ​ใน​ใจ​ ​นาง​คลี่​พระไตรปิฎก​ใน​มือ​ออก​และ​ไม่ได้​พูด​อะไร​ต่อ​ ​นาง​ก้มหน้า​ลง​พร้อมกับ​เริ่ม​สวดมนต์​ ​ความ​เงียบ​นั้น​ทำให้​ใคร​ยาก​จะ​สังเกตเห็น​ตัวตน​ของ​นาง​ได้

​เป็น​อย่างที่​หงส์​เพลิง​คาดการณ์​ไว้​ ​ตั้งแต่​วันนั้น​ตี้จ​วิน​ก็​ไม่ได้​มา​เยี่ยมเยือน​พระพุทธศาสนา​อีก​เลย

​ในที่สุด​สามเณร​น้อย​ก็​สบายใจ​ ​เขา​ใช้​ขา​สั้น​ๆ​ ​นั้น​เดินตาม​หลัง​หงส์​เพลิง​ ​และ​กำลังจะ​นำ​น้ำ​ศักด​์​สิทธิ์​มา​ให้​กับ​พระอรหันต์

​น่าแปลก​ทีเดียว​ ​เขา​ถาม​เซียน​จาก​ภพ​สวรรค์​มา​แล้ว​ถึง​สาม​คน​ ​แต่​ทุกคน​กลับ​บอกว่า​น้ำ​ศักดิ์สิทธิ์​ขาย​หมด​เสีย​แล้ว

​ยิ่งกว่านั้น​ ​น้ำ​ที่​หมด​ไป​ไม่ได้​ขาย​ให้​กับ​คน​ของ​พระพุทธศาสนา​ ​แต่กลับ​ขาย​ให้​กับ​ตี้จ​วิน​ที่มา​จาก​ภพ​สวรรค์​เหมือนกัน​ ​และ​ยัง​เป็น​คนที​่​ไม่เคย​ขาดแคลน​น้ำ​ศักดิ์สิทธิ์​ที่ว่า​นั่น​อีกด้วย

​สามเณร​น้อย​ถึงกับ​งง​ ​”​พระอรหันต์​ขอรับ​ ​ตี้จ​วิน​ซื้อ​น้ำ​ศักดิ์สิทธิ์​มากมาย​ขนาด​นั้น​ไป​ทำไม​กัน​หรือ​ขอรับ​”

​”​เขา​อยาก​ให้​ข้า​เป็น​ฝ่าย​ไปหา​เขา​ก่อน​”​ ​น้ำเสียง​ของ​หงส์​เพลิง​แผ่วเบา​ ​จากนั้น​นาง​ก็​หันกลับ​ไป​มอง​สามเณร​น้อย​ ​”​ไม่ต้อง​ไปร​้า​นอื​่น​หรอก​ ​มุ่งหน้า​ไป​ที่​ตำหนัก​เทพ​เลย​ก็แล้วกัน​”​ ​ต่อให้​พวกเขา​ทำการ​ค้นหา​ต่อ​ ​แต่​ผล​ก็​คงจะ​เหมือนเดิม​ ​ด้วย​นิสัย​ของ​ชาย​คน​นั้น​ ​การ​ที่​เขา​จะ​ทำ​เช่นนี้​ก็​ไม่ใช่​เรื่อง​แปลก​แต่อย่างใด

​น้ำ​ศักดิ์สิทธิ์​มารว​มกั​นอยู​่​ที่​ที่​เดียว​เหมือน​อย่างที่​นาง​คิด

​ราวกับ​ชายหนุ่ม​คาดการณ์​การ​มาถึง​ของ​นาง​เอาไว้​แล้ว​ ​เมื่อ​เซียน​ที่อยู่​ที่นั่น​เห็น​นาง​ ​เขา​ก็​รีบ​เดิน​นำทาง​นาง​เข้าไป​ข้างใน​ทันที

​จุดหมายปลายทาง​นั้น​คือ​ห้อง​บรรทม​ที่​พวกเขา​อยู่​ด้วยกัน​เมื่อคืนก่อน

​ชายหนุ่ม​อาจจะ​จงใจ​ ​เขา​ไม่ได้​ปลด​โซ่​ที่นาง​ทำลาย​ใน​วันนั้น​ออก​ ​แต่กลับ​ทิ้ง​มัน​ไว้​ที่​เดิม

​ชาย​คน​นั้น​นั่งไขว่ห้าง​อยู่​บน​เก้าอี้​ไม้​พร้อมกับ​ยกมือ​ข้าง​หนึ่ง​ขึ้น​เท้าคาง​ ​เขามอง​นาง​ด้วย​แววตา​เฉยเมย​ทั้งๆ​ ​ที่​ยิ้มอยู่​ ​”​หงส์​เพลิง​ ​เจ้า​คง​คุ้นเคย​กับ​ที่นี่​ดี​”

​ไม่ใช่​ทุกคน​ที่จะ​สามารถ​เข้ามา​ถึง​ห้อง​บรรทม​ภายใน​ตำหนัก​เทพ​ได้​ ​ดังนั้น​ทั้ง​เซียน​คนอื่น​และ​สามเณร​น้อย​จึง​ต้อง​รอ​อยู่​ข้างนอก

​ชายหนุ่ม​เป็นตัว​อันตราย​อย่าง​ไม่ต้องสงสัย​ ​แต่​หงส์​เพลิง​ไม่​กลัว​เขา​ ​นาง​เดิน​ตรง​เข้าไป​หา​ตี้จ​วิน​ ​แล้ว​หรี่​ตาลง​ ​”​ท่าน​ต้องการ​อะไร​”

​ชายหนุ่ม​ลุกขึ้น​ยืนออ​กมา​ทันทีที่​ได้ยิน​คำพูด​ของ​นาง​ ​เขา​ผุด​ลุกขึ้น​แล้ว​คว้า​มือ​ของ​นาง​ไว้​ ​ก่อน​ดึง​นาง​เข้ามา​ ​ชายหนุ่ม​โยน​ร่าง​ของ​นาง​ลง​บน​เตียง​ที่อยู่​ถัดจาก​พวกเขา​ ​แล้ว​ใช้​แขน​ทั้งสอง​ข้าง​คร่อม​นาง​เอาไว้​ ​เขา​โน้มตัว​เข้าหา​นาง​ ​และ​ถาม​ด้วย​น้ำเสียง​ลุ่มลึก​ว่า​ ​”​เจ้า​คิด​ว่า​ข้า​ต้องการ​อะไร​หรือ​”

​ลมหายใจ​ของ​ทั้งสอง​สอด​ประสาน​เข้าด้วยกัน​ ​หน้าอก​ของ​พวกเขา​กระเพื่อม​ขึ้น​ลง​เหมือนกับ​จะ​มี​อะไร​กระโจน​ออกมา​…

​ดวงตา​หงส์​อัน​ใส​กระจ่าง​ของ​หงส์​เพลิง​จ้อง​ตรง​ไป​ที่​ใบหน้า​หล่อเหลา​ของ​อีก​ฝ่าย​ ​นาง​ไม่ได้​พยายาม​หลบเลี่ยง​หรือ​ซ่อนตัว​จาก​เขา​แต่อย่างใด​ ​”​ถ้า​ท่าน​อยาก​ทำ​เรื่อง​เช่นนั้น​ ​ก็​ยัง​มี​คน​จาก​หก​ภพ​ภูมิ​อีก​มากมาย​ที่​ยินยอมพร้อมใจ​จะ​ทำ​มัน​ร่วมกับ​ท่าน​ ​ไม่ต้อง​มาหา​ข้า​ ​ข้า​ไม่​ชอบ​”

​”​ไม่​ชอบ​จริง​หรือ​”​ ​ชายหนุ่ม​ก้มหน้า​ลง​ ​เขา​เอ่ย​ขึ้น​พร้อมกับ​ขยับ​ริมฝีปาก​บาง​เข้าไป​ใกล้​ใบ​หู​ของ​นาง​เหมือน​พยายาม​ที่จะ​มอบ​จุมพิต​ให้​กับ​มัน​ ​บรรยากาศ​ในเวลานี้​ดู​เย้ายวน​อย่างมาก​ ​”​แต่​ปฏิกิริยา​ของ​เจ้า​ใน​วันนั้น​ไม่ได้​บอกว่า​เจ้า​ไม่​ชอบ​นี่​”

​หงส์​เพลิง​เผลอ​หด​คอก​ลับ​อย่าง​เผลอตัว​เพื่อ​หลบ​ลมหายใจ​ของ​เขา​ ​แต่​ร่าง​ของ​นาง​ยังคง​ถูก​ชายหนุ่ม​ตรึง​เอาไว้​อย่าง​แน่นหนา​ ​ชายหนุ่ม​แนบ​หน้าผาก​ของ​ตัวเอง​เข้ากับ​นาง​ ​พร้อมกับ​เริ่ม​ส่ง​ยิ้ม​ที่สามา​รถ​ทำให้​หัวใจ​ของ​ทุกคน​อบอุ่น​ให้​กับ​นาง​ ​”​หงส์​เพลิง​ ​พวกเรา​มา​อยู่​ด้วยกัน​จริงๆ​ ​ดี​หรือไม่​ ​เจ้า​ชอบ​สิ่ง​ที่​เขียน​อยู่​ใน​คู่มือ​ฉบับ​นั้น​มิใช่​หรือ​ ​ในเมื่อ​พวกเรา​ได้​ทำ​ใน​สิ่ง​ที่​เรา​ควร​ทำ​ไป​แล้ว​ ​ทำไม​พวกเรา​ไม่​มา​ใช้ชีวิต​อยู่​ด้วยกัน​จริงๆ​ ​เสีย​เลย​ล่ะ​”

​อยู่​ด้วยกัน​จริงๆ​ ​หรือ​ ​การเคลื่อนไหว​ของ​หงส์​เพลิง​หยุดชะงัก​ ​ดวงตา​ของ​นาง​มอง​ตรง​เข้าไป​ใน​ดวงตา​ลึกล้ำ​ราวกับ​รัตติกาล​ของ​ชายหนุ่ม​ ​ลมหายใจ​อัน​สม่ำเสมอ​ของ​นาง​พลัน​เริ่ม​เปลี่ยนไป​…

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Score 10
Status: Completed
นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก! “เจ้าต้องรับผิดชอบ”

Options

not work with dark mode
Reset