หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 520 ปรับร้อยล้าน

บทที่ 520 ปรับร้อยล้าน

ในเวลาเดียวกัน

ในขณะที่ลู่เสี้ยงหยางและหยางฉุนฉุนเกิดความขัดแย้งขึ้นนั้น เย่สวนและโอ๋หยางรั่วสุ่ยกำลังเดินเล่นตามถนนคนเดิน

ทั้งคู่มีหัวข้อสนทนาเดียวกัน เดินเล่นไปด้วยพลางทานไปด้วย อย่างอารมณ์ดี

ในเวลานี้ เย่สวนและโอหยางรั่วสุ่ยกำลังเดินไปหาซื้อน้ำดื่มที่ร้านสะดวกซื้อฝั่งตรงข้าม พักผ่อนสักครู่ แล้วค่อยเดินเล่นต่อ

ดังนั้น เย่สวนและโอหยางรั่วสุ่ยจูงมือกัน ข้ามถนนทางม้าลายไปฝั่งตรงข้าม

ทันได้นั้นก็ได้เกิดอุบัติเหตุขึ้น

เดิมทีถนนทางม้าลายแสดงไฟเขียว แจ้งเตือนให้คนข้ามถนน

ทันใดนั้นรถสปอร์ตเฟอร์รารี่พุ่งเข้ามาอย่างกะทันหันอย่างรวดเร็ว ราวกับสัตว์ป่าที่โกรธจัด

เย่สวนหันไปเห็นฉากนี้ สีหน้าของเธอตกอกตกใจอย่างมาก

“หลบเร็วเข้า” แต่ต่อให้เป็นอย่างนั้น ภายใต้ความตื่นตูม เธอก็ยังคงเอื้อมมือไปผลักโอหยางรั่วสุ่ยออก

โอหยางรั่วสุ่ยเสียหลักถอยหลังไปหลายก้าว รถสปอร์ตเฟอร์รารี่แล่นผ่านข้างเธอไป

ปัง!

เย่สวนโชคไม่ดี ถูกรถรถสปอร์ตเฟอร์รารี่ชนเข้าอย่างจัง

ภายใต้การกระแทกอย่างรุนแรง ร่างของเย่สวนลอยขึ้น ราวกับกลีบดอกที่ลอยขึ้นกลางอากาศไปหลายเมตรก่อนจะร่วงหล่นลงที่พื้น

เฮ้ย! โอหยางรั่วสุ่ยนิ่งแข็งไปหลายวินาที ถึงได้ดึงสติกลับคืนมา ทันใดนั้นเธอกรีดร้อง วิ่งเข้าไปที่เย่สวนด้วยความเร็วขีดสุด น้ำตาไหลพรากออกมาเสมือนกับสร้อยมุกที่ขาดสะบั้น ร่วงหล่นจากดวงตาของเธอ หญิงสาวเอื้อมเขย่าร่างกายของเย่สวนพร้อมตะโกนเสียงดังลั่น “เย่สวน ตื่นสิ ตื่นเร็วเข้า” หากแต่ไร้การตอบรับจากเย่สวน เธอนอนแน่นิ่งกับพื้นไม่ไหวติง ด้วยลมหายใจที่รวยริน

โอหยางรั่วสุ่ยน้ำตาไหลพราก นั่งลงกับพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง สมองขาวโพลน หัวใจเจ็บปวดราวกับจะฉีกขาด

เพราะช่วยเธอ เย่สวนจึงได้โชคร้ายแบบนี้ หากเย่สวนเป็นอะไรขึ้นมาละก็ เธอเองก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว

ไม่นาน ผู้คนต่างเข้ามารุมล้อม ดูอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่น่าอนาถตรงหน้าต่างก็ยกโทรศัพท์ขึ้นแจ้งความ เรียกรถพยาบาล

…..

ทางด้านลู่เสี้ยงหยาง

ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ในชั่วพริบตา หัวใจของเขาบีบรัดแน่นกะทันหัน หลังจากนั้นหัวใจของเขาก็เต้นถี่รัว

เขามีลางสังหรณ์ เหมือนว่ากำลังจะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น แต่เขานึกไม่ออกว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นได้

เพราะงั้นเขาจึงสลัดความคิดออกจากหัว สูดหายใจเข้าลึกเต็มปอดเพื่อสงบสติอารมณ์

รอบด้านของเขาในตอนนี้ มีการ์ดรุมล้อมหลายนาย

ตอนนี้ ผู้จัดการจ้องลู่เสี้ยงหยางเขม็ง “ไอยาจก เมื่อกี้แกทำไมคุณหยางอารมณ์เสีย คุกเข่าลงขอโทษคุณหยางซะ”

ไม่รอให้ลู่เสี้ยงหยางได้ตอบโต้ ชิวรั่วหานกล่าวด้วยความตกอกตกใจ “ขอโทษด้วยค่ะ ขอโทษจริงๆ เมื่อกี้นี้พี่เขยของฉันพูดไปเรื่อย อย่าถือสาเขาเลย”

พูดไปเรื่อย?

หยางฉุนฉุนไม่พอใจ อาการเกลียดชังแสดงบนใบหน้าชัดเจน “แกไม่คู่ควรที่จะเป็นแฟนคลับของฉัน นอกจากนี้ฉันไม่รับคำขอโทษจากพวกแก”

เปรี้ยง!

ประโยคนี้ ชิวรั่วหานเสมือนกับถูกฟ้าผ่า คืนนี้พี่เขยของเธอล่วงเกินดาราดังอย่างหยางฉุนฉุน ไม่รู้ว่าเรื่องนี้ควรจะจัดการยังไงดี?

ในสถานการณ์แบบนี้ เหล่าลูกหลานเศรษฐีมากมายต่างก็ต้องการเอาอกเอาใจหยางฉุนฉุน ถ้าเช่นนั้นลู่เสี้ยงหยางก็ต้องตกเป็นเหยื่อ

ยิ่งคิดก็ยิ่งหวาดผวา ชิวรั่วหานเหงื่อแตกโชก กล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “คุณหยาง ว่ามาเลย จะต้องทำยังไงคุณถึงจะยอมยกโทษให้?”

หยางฉุนฉุนกล่าวเสียงเรียบ “คุกเข่าลงก่อนที่จะพูดกับฉัน”

เธอกล่าวอย่างยโส ราวกับพูดกับคนระดับล่าง

คุกเข่า?

ชิวรั่วหานไม่พอใจ ยังไงซะเธอก็เป็นถึงคุณหนูของตระกูลชิว เธอเคยถูกกลั่นแกล้งแบบนี้ซะเมื่อไหร่ แต่สถานการณ์ตรงหน้าเธอไม่สามารถเลือกได้ หญิงสาวพยักหน้าหงึก ดึงลู่เสี้ยงหยางให้คุกเข่าลง

แต่ลู่เสี้ยงหยางเอื้อมแขนลากเธอให้ลุกขึ้น หัวเราะออกมาก่อนกล่าว “ก็แต่แพศยาที่โชว์ตุ้งติ้ง เธอจะไปกลัวทำไม?”

อะไรนะ?

ประโยคที่ถูกพ่นออกมา ทุกคนต่างเบิกตากว้าง ด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

ลู่เสี้ยงหยางไอ้ยาจกนี่กล้าด่าดาราดังอย่างหยางฉุนฉุน

สมควรตาย!

หยางฉุนฉุนโกรธจัดจนเนื้อตัวสั่นเทา ใบหน้าขาวซีด

ให้ตาย!

ผู้จัดการของเธอแทบกระอักเลือด ไอ้หมอนี่จะกล้าดีเกินไปแล้ว อยากตายหรือไง

“ดี ดี ดีมาก แกรนหาที่ตาย ฉันก็จะจัดให้” ผู้จัดการหัวเราะเยาะ ก่อนหันไปกล่าวกับการ์ด “ยังจะนิ่งอยู่ทำไม สั่งสอนไอ้หมอนี่ซะ พวกแกเห็นรึยัง เมื่อกี้นี้เขากล้าหาเรื่องคุณหยาง”

“ครับ” การ์ดหลายนายตอบรับ ก่อนที่จะลงมือ

แต่ไม่รู้ว่าทำไม พวกเขาเพียงแค่เห็นลู่เสี้ยงหยางยกมือขึ้นสะบัดต่อหน้าพวกเขา ร่างกายของพวกเขาก็นิ่งแข็งอยู่กับที่

เห็นได้ชัดเจนว่าพวกเขาถูกเสี้ยงหยางจี้จุด

ความสามารถของลู่เสี้ยงหยางในตอนนี้หากอยู่กับคนธรรมดา คนธรรมดาไม่สามารถทำได้แบบเขาอยู่แล้ว

หยางฉุนฉุนและผู้จัดการเห็นว่าการ์ดเหล่านี้ยืนนิ่งไม่ไหวติง ทั้งคู่ต่างก็ฉงน

ลู่เสี้ยงหยางหน้าตาย หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กล่าวกับหยางฉุนฉุน “คนอย่างเธอไม่มีสิทธิ์ไม่จะจัดคอนเสิร์ตในปินเหอ เตรียมตัวไสหัวออกไปจากปินเหอได้เลย”

จบคำ เขาก็ต่อสายหาใครบางคน

อำนาจของเฟยหยางกรุ๊ปในวงการบันเทิงตอนนี้ หากคิดที่จะทำเรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องยากอะไร

แถมเฟยหยางกรุ๊ปยังเป็นหุ้นส่วนใหญ่ของหอศิลปะแห่งนี้อีกด้วย ก็แค่หาข้ออ้างว่าหยางฉุนฉุนทำผิดกฎในการจัดคอนเสิร์ต ก็สามารถทำให้หยางฉุนฉุนชดใช้ค่าเช่าเป็นเงินก้อนโตได้แล้ว

ที่มากไปกว่านั้น การที่หยางฉุนฉุนโยนลายเซ็นให้กับแฟนคลับเมื่อสักครู่ หากเรื่องนี้ถูกปล่อยในโลกออนไลน์ หยางฉุนฉุนต้องได้รับผลกระทบอย่างหนัก

ขอเพียงแค่ลู่เสี้ยงหยางต้องการ เขาสามารถสั่งให้เฟยหยางกรุ๊ปขุดประวัติเสียของหยางฉุนฉุนออกมาให้หมด

บอกตามตรง ดาราในวงการบันเทิงมีไม่กี่คนเท่านั้นที่ไม่มีประวัติด้านลบ ต่างกันก็แค่เก็บซ่อนไว้ลึกมากพอ สามารถที่จะถูกขุดพบหรือไม่

เมื่อหยางฉุนฉุนเห็นทีท่าโอหังของลู่เสี้ยงหยาง เธอโกรธจนแทบระเบิด พลันหันไปเร่งผู้จัดการ “ไปเรียกการ์ดให้ลากคอไอ้ยาจกนี่ออกไปเดี๋ยวนี้ ต่อจากนี้ฉันไม่อยากเห็นหน้ามันอีก”

“ค่ะค่ะคุณหยาง ฉันจะทำตามคำสั่งเดี๋ยวนี้” ผู้จัดการตอบทันควัน

ในเวลานี้เอง ผู้ดูแลหอศิลปะวิ่งขึ้นมาบนเวที กล่าวกับหยางฉุนฉุนพร้อมปาดเหงื่อบนหน้าผากไปด้วย “ขอโทษครับคุณหยาง คืนนี้คุณทำผิดกฎการจัดคอนเสิร์ต ตามสัญญาที่เราได้เซ็นเอาไว้ คุณต้องถูกปรับเป็นสิบเท่า เตรียมเงินปรับเป็นจำนวนร้อยล้านเอาไว้ได้เลยนะครับ”

อะไรนะ?

ถูกปรับร้อยล้าน?

สีหน้าของหยางฉุนฉุนขาวซีดขึ้นมาทันที ร่างกายสั่นสะท้านไม่หยุด ราวกับถูกฟ้าผ่า

ให้ตาย เธอแค่จัดงานคอนเสิร์ตเท่านั้นจะผิดกฎระเบียบได้อย่างไร ถึงได้ถูกปรับร้อยล้าน