หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 506 ผมจะคืนให้สิบเท่า

บทที่ 506 ผมจะคืนให้สิบเท่า

ทุกคนต่างหันไปทางต้นตอของเสียง เงาร่างหนึ่งคืบคลานเข้ามาในสายตาของทุกคน

เงาร่างนั้นไม่ใช่ใครอื่น ลู่เสี้ยงหยางนั่นเอง

เย่สวนยิ่งอึ้งไป เธอรู้สึกเหมือนฝันไป นาทีต่อมาเธอได้สติ น้ำตาผุดไหลออกมาจากเบ้าตาอย่างหักห้ามไม่ได้

ลู่เสี้ยงหยางหายดีแล้ว ในที่สุดเขาก็ไม่ต้องนอนนิ่งอยู่บนเตียงอีกแล้ว ถ้าอย่างนั้นทุกอย่างที่เธอเสียสละเพื่อเขาก็คุ้มค่า

“แม่งเอ๊ย! เป็นมันไปได้ยังไงวะ?” เซี่ยงหยู่โม่หนังตากระตุกอย่างแรง เขารู้ดีว่าลู่เสี้ยงหยางมาเพื่อทำลายงาน

บรรดาแขกที่มาในงานต่างจ้องหน้ากันเลิ่กลั่ก ด้วยหน้าเต็มไปด้วยคำถาม

ให้ตาย ทำไมถึงได้มีมือที่สามโผล่มาได้

ในสายตาของทุกคน ลู่เสี้ยงหยางเป็นแค่เด็กข้างถนน ที่เป็นแค่ยาจก

คนแบบนี้ไม่มีแม้แต่สิทธิ์ที่จะมากินฟรีที่นี่ด้วยซ้ำ อย่าว่าแต่การมาทำลายงานแต่งเลย

ลู่เสี้ยงหยางไม่สนใจปฏิกิริยาของทุกคน เขาสาวเท้ามุ่งไปสู่เวที มาหยุดอยู่ที่ข้างเย่สวน พลันจับจ้องเธอเอ่ยอย่างอ่อนโยน “ภรรยา การที่ผมมาที่นี่ในวันนี้ เพื่อที่จะมาพาคุณออกไป”

อะไรนะ? ภรรยา?

เมื่อจบคำของลู่เสี้ยงหยาง ด้านล่างเวทีเกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์

บัดซบ นี่มันเรื่องอะไรกัน? ไอ้ยาจกนี่กลับเรียกเย่สวนว่าภรรยา

เย่สวนเป็นภรรยาของเซี่ยงหยู่โม่ไม่ใช่หรือไง?

ไอ้หมอนี่กล้าสวมเขาให้กับเซี่ยงหยู่โม่ ต่อหน้าต่อตาหรือเหรอ

“ฮ่าฮ่า ไอ้งั่งนี่มาจากไหน อยากตายใช่ไหม”

“เรารอดูอะไรสนุกๆ ดีกว่า คอยดูแล้วกันว่าคุณชายเซี่ยงจะเล่นงานไอ้หมอนี่ยังไง”

“ให้ตาย นี่เพิ่งหนีออกมาจากโรงพยาบาลบ้าใช่ไหม?”

เสียงรือกันไปต่างๆนานาจากด้านล่างเวทีดังขึ้นต่อเนื่อง

บรรดาแขกที่เดินทางมาเข้าร่วมงานแต่งจากไห่ตง พวกเขาไม่รู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างลู่เสี้ยงหยางและเย่สวน

ส่วนญาติพี่น้องของเย่สวน คุณนายตระกูลเย่และสมาชิกของตระกูลเย่ก็อยู่ในงานด้วย

ทีแรกเย่สวนแยกทางกับลู่เสี้ยงหยาง หันมาแต่งงานกับเซี่ยงหยู่โม่ ทำให้ทุกคนดีใจเป็นอย่างมาก ยังไงซะหากเป็นเช่นนั้น ตระกูลเย่ก็จะได้ร่วมมือกับตระกูลเซี่ยง

แต่ไม่คิดเลยว่าจะมีพวกเห็บหมัดโผล่เข้ามากลางคัน ลู่เสี้ยงหยางกระโดดออกมาเป็นไม้กันหมาอีกแล้ว

เย่หยุนเทาไม่ชอบลู่เสี้ยงหยางแต่แรกอยู่แล้ว ขอเพียงแค่มีโอกาส เขาก็จะทำให้ลู่เสี้ยงหยางขายขี้หน้าทุกที ตอนนี้เขาตบโต๊ะเสียงดังพลันลุกขึ้นยืน จับจ้องลู่เสี้ยงหยางนิ่ง “ให้ตาย ไอ้คนไร้ประโยชน์ที่เกาะผู้หญิงกิน ตระกูลเย่เลี้ยงดูแกมาตั้งนาน ไม่คิดจะตอบแทนเราหน่อยหรือ ตอนนี้เย่สวนทนแกไม่ไหว ถีบหัวส่ง แกยังมีหน้ามาก่อความวุ่นวายอีกหรือ แม่งเอ๊ย ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม?”

เย่ซวงหัวเราะเยาะเสียงดัง “ไอ้หน้าละอ่อนอย่างแก ออกจากตระกูลเย่ไปแล้ว ก็ไปเลียอึได้เลย”

เย่เชี่ยนกล่าวด้วยอาการกล้ำขำ “เย่สวนไม่ได้ให้ค่าแยกทางกับนายหรือ?”

“ไอ้โง่” เมื่อได้ยินคำพูดของเหล่าเย่หยุนเทา ลู่เสี้ยงหยางกล่าวตอบเสียงเรียบ ก่อนที่จะหันไปทางเย่สวน “ที่รักเราไปกันเถอะ ผมจะพาคุณไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้”

เย่สวนดีใจมาก แต่เธอได้รับยาพลิกสวรรค์ของเซี่ยงหยู่โม่มาแล้ว และได้ตกลง ที่จะแต่งงานกับเขาแล้ว มาถึงขนาดนี้แล้วจะกลับคำได้ยังไง?

และต่อให้เธอกลับคำ เซี่ยงหยู่โม่ก็จะคิดบัญชีในครั้งนี้กับลู่เสี้ยงหยางอยู่ดี

แขกที่มางานในวันนี้เป็นแขกของตระกูลเซี่ยงทั้งนั้น หากลู่เสี้ยงหยางวู่วาม อาจจะเกิดเหตุร้ายแรงได้

เธอส่ายหน้า อยากจะพูดอะไรออกไป แต่ถูกเซี่ยงหยู่โม่ขัดขึ้นซะก่อน “ไอ้ยาจก อยากตายใช่ไหม การที่แกสามารถกระโดดโลดเต้นใหม่ได้จากการเป็นอัมพาต เพราะความเสียสละจากกูที่เอายาพลิกชีวิตออกมา ไม่คิดเลยว่าแกจะลืมบุญคุณ ไม่นึกขอบคุณ แถมยังจะมาพังงานแต่งกูอีก”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น ทุกคนต่างหันไปจับจ้องที่ลู่เสี้ยงหยาง

เซี่ยงเทียนไห่บิดาของเซี่ยงหยู่โม่เผยสีหน้าเคร่งขรึม พลันหันไปกล่าวกับลู่เสี้ยงหยาง “แกออกไปตอนนี้ ฉันจะไม่ถือสาแกในสิ่งที่แกทำลงไป”

มารดาของเซี่ยงหยู่โม่อย่างจางซูฟางเองก็หัวเสียหนักเช่นเดียวกัน เธอชี้หน้าด่ากราดลู่เสี้ยงหยาง “ไอ้หนู หากแกไม่คุกเข่าลง ขอโทษตระกูลเซี่ยง ฉันรับรองว่าแกจะได้เป็นศพ”

หลิวจิ้งมีสีหน้าที่ยากจะอธิบาย หันไปกล่าวกับลู่เสี้ยงหยาง “แกกับตระกูลเย่ไม่มีความเกี่ยวข้องต่อกันแล้ว แกรีบออกไปซะ”

บอกตามตรง ในใจเธอเคยชินกับลูกเขยอย่างลู่เสี้ยงหยางไปแล้ว แม้ว่าเซี่ยงหยู่โม่จะฐานะดีกว่า แต่นิสัยของเซี่ยงหยู่โม่ใช้ไม่ได้เลย เธอจึงไม่ค่อยชอบนัก

แต่นี่เป็นทางที่ลูกสาวของเธอได้เลือกแล้ว เธอได้แต่สนับสนุนลูกสาวอย่างไร้ข้อกังขา

ลู่เสี้ยงหยางยังคงยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น สายตาละออกจากร่างของเย่สวน ตกไปอยู่ที่เซี่ยงหยู่โม่ กล่าวอย่างแดกดัน “ก็แค่ยาพลิกสวรรค์เองไม่ใช่หรือไง? ทีแรกแกให้เย่สวนหนึ่งเม็ด กูจะคืนให้มึงสิบเท่า”

อะไรนะ?

สิบเท่า?

เซี่ยงหยู่โม่สงสัยว่าเขาฟังผิดไป หรือบางทีลู่เสี้ยงหยางอาจจะฝันกลางวันอยู่ เขาเผยอาการขบขันบนใบหน้า เขาเอื้อมมือออกแคะใบหู

“ตลกสิ้นดี” เซี่ยงหยู่โม่ส่ายหน้า ไอ้ยาจกตรงหน้า เรื่องอะไรที่มันจะมียาพลิกสวรรค์สิบเท่า?

ยาพลิกสวรรค์หายสาบสูญมาตั้งนานแล้ว ยาพลิกสวรรค์ในตอนนี้สืบทอดต่อกันมารุ่นสู่รุ่นเป็นเวลาหลายร้อยปี มีน้อยยิ่งกว่าอะไรดี ต่อให้เป็นทั้งหวาเซี่ย ยำยาพลิกสวรรค์มารวมกันทั้งหมดยังมีไม่ถึง10เม็ดเลยด้วยซ้ำไป

“เหอะ เราจะเสียเวลากับคนสติฟั่นเฟือนอยู่ทำไม?” จางซูฟางกล่าวอย่างไม่พอใจ ก่อนตะโกนไปทางหน้าโรงแรม “รปภ.”

จบประโยค การ์ดหลายสิบนายถือกระบองไฟฟ้าเข้ามา

ไม่นาน การ์ดเหล่านี้ก็เดินมาถึงหน้าเวทีจงได้ พลันกล่าวอย่างนอบน้อมต่อจางซูฟาง “คุณนายเซี่ยง นายมีคำชี้นะอะไรครับ?”

จางซูฟางชี้นิ้วไปทางลู่เสี้ยงหยาง “ไอ้หมอนี้มาก่อเรื่อง ทำลายงานแต่งของลูกชายฉัน ลากมันออกไปสั่งสอนเดี๋ยวนี้”

“ครับ คุณนายเซี่ยง” การ์ดสิบกว่านายตอบรับ ต่างคนต่างถือไม้ช็อตขึ้นไปยังเวที

สิบกว่านายห้อมล้อมลู่เสี้ยงหยางเอาไว้ราวกับฝูงผึ้ง

“ฮ่าฮ่า แส่หาที่ตาย พวกเราลุย เล่นงานมันให้เละ” หัวหน้าการ์ดออกคำสั่ง ก่อนที่เหล่าการ์ดทั้งหลายจะเผยสีหน้าเกรี้ยวกราด

สำหรับพวกเขา แขนขาลีบอย่างลู่เสี้ยงหยาง ศพไม่สวยแน่

ซวบซวบซวบ!

ไม้ช็อตสอบกว่าอันถูกง้างขึ้นพร้อมกัน เหวี่ยงไปที่หัวของลู่เสี้ยงหยาง

ลู่เสี้ยงหยางสีหน้าเฉยชา ไม่แม้ชายตามองเหล่าการ์ดเลยด้วยซ้ำไป เขายกขาขึ้นอย่างแผ่วเบา วาดไปบนเวที

เพี๊ยะ!

พลังงานที่ไร้รูปร่างปะทุออกมา เหล่าการ์ดเสมือนกับว่าถูกค้อนทุกลงที่ร่างกายอย่างแรง ไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะต่อต้าน ก็ปลิวออกไปเวทีไป

เหล่าการ์ดพากันกระอักเลือด ก่อนที่จะหมดสติไป

เงียบกริบ!

ภายในโรงแรมเงียบกริบ!