หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 225 กีดกันอำนาจบริหาร

บทที่225 กีดกันอำนาจบริหาร

วันต่อมา

เย่สวนมาถึงตระกูลเย่กรุ๊ป ในตอนที่พึ่งจะเข้าไปในออฟฟิศ ผู้ช่วยของเธอก็เคาะประตูเข้ามา พูดว่า “ประธานเย่ พวกท่านย่ารอคุณอยู่ที่ห้องประชุมค่ะ อยากจะเปิดการประชุมระดับสูง”

เย่สวนรู้สึกไม่ดี พวกท่านย่าจะต้องทำตัวเป็นปีศาจแน่

“โอเค ฉันรู้แล้ว” เย่สวนตอบรับ วางเอกสารในมือลง ออกจากออฟฟิศ เดินไปที่ห้องประชุมของบริษัท

พึ่งจะเปิดประตูใหญ่ของห้องประชุม ก็เห็นแต่ท่านย่า เย่เชี่ยน เย่ซวง เย่หยุนเทาพวกเขาทั้งหมดอยู่ด้วยกัน

ตอนนี้พวกเขากำลังกระซิบกระซาบ ใบหน้าเต็มไปด้วยเจตนาไม่ดี เมื่อมองไปที่คุณธรรมนี้ ก็คือกำลังวางแผนเรื่องที่ให้ใครรู้ไม่ได้

โดยเฉพาะเมื่อเห็นเย่สวนเดินเข้ามา ใบหน้าของพวกเย่หยุนเทา เย่เชี่ยนก็กลายเป็นสะใจ

เย่สวนขมวดคิ้วเบาๆเล็กน้อย ท่านย่าในวันนี้ ก็กลับไปนั่งที่นั่งของประธานอีกครั้ง

เย่สวนไม่ได้สนิทกับเธอ เอ่ยถาม “คุณย่า วันนี้อยากจะเปิดประชุมอะไร?”

ใบหน้าของท่านย่ายิ้มแต่ปากไม่ยิ้ม พูดนิ่งๆ “รีบร้อนทำไม ตอนนี้พวกระดับสูงของบริษัทเรายังมาไม่ถึง ไว้ค่อยพูดเถอะ”

“อืม” เย่สวนส่งเสียงตอบรับ หาที่นั่งนั่งลง

ถัดจากนั้น เหล่าผู้บริหารระดับสูงของบริษัทก็ทยอยเดินเข้าห้องประชุม หลายนาทีต่อมา ผู้บริหารระดับสูงทุกคนก็มาถึงแล้ว

สายตาของท่านย่ากวาดไปบนตัวของทุกคน แล้วพูด “วันนี้เรียกรวมทุกคนมา เพราะอยากทำข้อตกลงเรื่องสำคัญ หวังว่าทุกคนจะคิดให้ดี เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับการอยู่รอดในอนาคตของตระกูลเย่กรุ๊ปทั้งหมดของเรา”

เหล่าระดับสูงพยักหน้าช้าๆ

ท่านย่าถือตัวเองเป็นประธานแล้วจริงๆ ส่วนเย่สวนก็ถูกเธอเมินใส่มาตั้งนานแล้ว กล่าวต่อ “ช่วงนี้ปินเหอของเรา มีเรื่องวุ่นวายโกลาหล โรงงานผลิตของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปก็จะถูกรื้อถอน ไม่ทราบว่าทุกคนมีความเห็นอย่างไรกับเรื่องนี้?”

เย่หยุนเทาเริ่มเอ่ยปากก่อน พูดว่า “คุณย่า โรงงานผลิตของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปจะถูกรื้อถอนแล้ว งั้นพวกเราก็อยู่ต่อไปในปินเหอไม่ได้แล้ว อย่ามองว่าสินค้าใหม่รุ่นที่สองของพวกเขาฮิตมาก แต่ว่า พอโรงงานผลิตของพวกเขาถูกรื้อถอน พวกเขาก็ไม่มีหลักประกันการจัดหาอะไรแล้ว ถึงตอนนั้นเกรงว่าจะถูกชิงเหอกรุ๊ปฮุบไป”

“ใช่แล้ว คุณย่า หยุนเทาพูดมีเหตุผล” เย่ซวงก็พูดด้วย “ตอนนี้ได้รับผลกระทบจากความเห็นของประชาชน ตลาดหุ้นของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปกำลังหดตัวลงอย่างมาก อีกอย่างคู่ค้าก่อนหน้านี้ไม่น้อย ก็กำลังประกาศ ว่าจะยุติความร่วมมือกับพวกเขา นี่มันเป็นการเปลี่ยนแปลงขึ้นๆลงๆ ครั้งหนึ่งเคยเป็นยักษ์ใหญ่ในอุตสาหกรรมความงาม ตอนนี้เป็นแค่หนูข้างถนน ที่ทุกคนต่างอยากที่จะหลีกเลี่ยง”

เย่เชี่ยนถอนหายใจ แล้วพูด “คุณย่า ตระกูลเย่กรุ๊ปของเราไม่ใช่มีโครงการการร่วมมือกับหยูเม่ยหยินกรุ๊ปหรอ? ฉันว่านะ ตอนนี้มาถึงจุดฉุกเฉินแล้ว เป็นเวลาที่จะตัดสิน พวกเราต้องรีบขีดเส้นของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปให้ชัดเจน ทำแบบนี้ถึงจะปกป้องตัวเราได้”

เย่หยุนเทาพูดขึ้นอีก “คุณย่า ตอนนี้พวกเราตัดการเชื่อมโยงทางธุรกิจทั้งหมดกับหยูเม่ยหยินกรุ๊ป แล้วลองไปเยี่ยมชมชิงเหอกรุ๊ป ดูว่าในเวลานี้พวกเราสามารถร่วมมือกับพวกเขาได้ไหม ถึงเวลาพวกเขาฮุบหยูเม่ยหยินกรุ๊ปแล้ว พวกเราก็เป็นพันธมิตรรุ่นบุกเบิก ถึงตอนนั้น บริษัทมีสถานะสูงขึ้น พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว ในอนาคตอันใกล้”

“อืม” ท่านย่าพยักหน้า ความคิดเห็นที่เธออยากจะแสดง ได้ถูกเย่หยุนเทา เย่ซวง เย่เชี่ยนพูดไปหมดแล้ว

เธอเองก็ตัดสินใจแบบนี้ ตอนนี้ต้องละทิ้งหยูเม่ยหยินกรุ๊ป สร้างความร่วมมือขึ้นใหม่กับชิงเหอกรุ๊ป

สีหน้าของเย่สวนดูไม่ได้ ไม่คิดว่าฝีปากของคนในตระกูลเย่พวกนี้ จะน่ารังเกียจขนาดนี้ ในตอนที่หยูเม่ยหยินกรุ๊ปแข็งแกร่ง พวกเขาเลียหน้าประจบประแจง ตอนนี้ หยูเม่ยหยินกรุ๊ปเจอวิกฤตนิดหน่อย พวกเขาก็อยากจะถีบหัวส่ง

นี่มันขัดกับหลักการทำธุรกิจของเธอ หลักการเป็นคนของเธอจริงๆ

“โอเค ทุกคนต่างก็พูดความเห็นของตัวเองแล้ว ตอนนี้เย่สวนพูดมาซิ ว่าเธอมีความคิดเห็นยังไง?” ตอนนี้ท่านย่ามองไปที่เย่สวน เอ่ยถามด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

รอยยิ้มนี้เต็มไปด้วยการยั่วยุและแดกดัน

ราวกับพูดว่า ต่อให้เธอเป็นประธานที่แท้จริงของบริษัท มีหุ้นส่วน51% แล้วมันยังไง ฉันท่านย่าถึงเป็นหัวหน้าครอบครัวที่แท้จริงของครอบครัวนี้

เย่สวนพูดอย่างสงบ “ฉันคิดว่า ในตอนนี้พวกเราไม่ควรยุติการทำธุรกิจกับหยูเม่ยหยินกรุ๊ป อย่างแรก ฉันเชื่อมั่นในกำลังของหยูเม่ยหยินกรุ๊ป พวกเขามีวิธีแก้ไขเรื่องนี้ ไม่มีทางปล่อยให้โรงงานของตนเองถูกรื้อถอน อย่างที่สอง พวกเราทำธุรกิจต้องมีความซื่อสัตย์ วันคืนที่ร่วมมือกับหยูเม่ยหยินกรุ๊ป พวกเขาดูแลตระกูลเย่กรุ๊ปของเราไม่น้อย วันนี้ถึงพวกเขาจะพบเจอปัญหาเล็กน้อย พวกเราก็ควรลงแรงช่วยเหลือ เอื้อเฟื้อซึ่งกันและกัน…”

“ฮ่าฮ่าฮ่า” เธอยังไม่ทันพูดจบ เย่หยุนเทาก็หัวเราะลั่น พูดขึ้นว่า “เย่สวนนะเย่สวน สมองเธอโดนลาเตะไปแล้วหรอ? หรือว่าอยู่กับไอ้ขยะลู่เสี้ยงหยางนานเกินไป เลยกลายเป็นขยะไปแล้ว? ตอนนี้ทั้งโลกอินเตอร์เน็ตต่างกำลังรายงานเรื่องนี้ เธอคิดว่าเป็นข่าวปลอมหรอ? ถ้าหยูเม่ยหยินกรุ๊ปมีกำลังที่จะแก้ไขเรื่องนี้จริง พวกเขาจะปล่อยให้ความคิดเห็นของประชาชนหมักหมม ให้พวกเขาเสียเงินไปมากขนาดนี้หรอ?”

“ฮิฮิ” เย่เชี่ยนหัวเราะ แล้วพูดยุยง “เย่สวน เธอหงายการ์ดได้ดีจริงๆ เธอเอาทั้งตระกูลเย่กรุ๊ปของพวกเรามาเป็นที่โปรดปราน ฉันถามหน่อย หยูเม่ยหยินกรุ๊ปแอบให้ผลประโยชน์เธอเท่าไหร่ ถึงทำให้เธอไม่สนใจปากท้องของคนเป็นพันในบริษัทตัวเอง จะพาเดินเข้าไปในความเสี่ยง”

แซ่ด!

พูดคำนี้ออกไป ทั้งห้องประชุมก็เกิดเสียงอื้ออึงขึ้น ผู้บริหารระดับสูงทุกคนแทบจะจ้องเขม็งไปที่เย่สวน

พวกเขาเชื่อที่เย่เชี่ยนพูด เย่สวนจะต้องได้ประโยชน์จากหยูเม่ยหยินกรุ๊ปแน่นอน ถึงได้ไม่ลังเล ที่จะทำลายชามข้าวของพวกเขา

“หึ เย่สวน เธอไม่คู่ควรที่จะบริหารบริษัทของเรา ฉันเสนอ ให้เธอส่งมอบอำนาจบริหาร” ในเวลานี้ ไม่รู้ว่าใครพูดขึ้นท่ามกลางกลุ่มคน

หินก้อนเดียวทำให้เกิดคลื่นนับพัน นับประสาอะไรเมื่อตอนนี้มันเกี่ยวข้องกับเรื่องของผลประโยชน์ของตนเอง ไม่ช้าผู้บริหารระดับสูงหลายคนก็โห่ร้องตาม

“ฉันเห็นด้วย ให้เธอส่งมอบอำนาจบริหาร เธอไม่มีความสามารถในการบริหารตระกูลเย่กรุ๊ปเลยซักนิด”

“แม่ง ถ้าเธอยังบริหารตระกูลเย่กรุ๊ปต่อ พวกเราตระกูลเย่กรุ๊ปไม่ช้าก็เร็วต้องพังด้วยมือเธอ”

“ประธานคนเก่า ท่านยืนหยัดเพื่อความยุติธรรมเถอะ ปากท้องของพวกเราพันกว่าคน หวังพึ่งบริษัทอยู่”

….

ไม่ช้า ภายในห้องประชุมของบริษัทก็วุ่นวาย พูดโจมตีเย่สวนกันไม่หยุดหย่อน

นี่คือผลลัพธ์ที่ท่านย่าต้องการ เธอยิ้มจนหุบปากไม่ได้ แล้วพูดกับเย่สวน “เย่สวน เธอก็เห็นแล้ว นี่คือผลลัพธ์จากความเห็นที่ตัวเธอเองก่อขึ้น บริษัทของเรามีสัญญาเพิ่มเติม ในเมื่อเธอไม่สามารถทำให้ระดับสูงเหล่านี้พึงพอใจได้ งั้นเธอก็ต้องทำตามมาตรการ ส่งมอบอำนาจบริหาร”

พูดถึงตรงนี้ ท่านย่าก็หันไปพูดกับเหล่าระดับสูงโดยตรง “หลังจากวันนี้ไป ตระกูลเย่กรุ๊ปจะเป็นฉันเข้ามาบริหารอีกครั้ง”

แม้ว่าเย่สวนจะคาดเดาไว้แล้วว่าผลจะออกมาเป็นแบบนี้ แต่เธอยังคงไม่เต็มใจ กำหมัดแน่น ใบหน้าเต็มไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ ไม่ยินดี!