หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 149 นายให้เธอไม่ได้หรอก

บทที่ 149 นายให้เธอไม่ได้หรอก

เมื่อได้ยินคำพูดของลู่เสี้ยงหยาง หน้าของจ้าวหรูเย็นก็แดงเถือก หัวใจเต้นตึกตักไม่หยุด

เรียกบนเตียง? ลู่เสี้ยงหยางหยุดลามกสักทีจะได้ไหม?

“แหวะ คุณนิสัยไม่ดี” จ้าวหรูเย็นบ่นเสียงเบา จากนั้นก็กดวางสายไปอย่างรวดเร็ว เธอไม่กล้าคุยกับลู่เสี้ยงหยางต่อจริงๆ ไม่อย่างนั้นล่ะก็หมอนี้ต้องพูดอะไรลามกว่านี้ออกมาแน่ๆ

ลู่เสี้ยงหยางหัวเราะฮ่าๆ หลังจากที่ได้หยอกล้อจ้าวหรูเย็น ก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้น

จากนั้นเขาก็มุ่งไปยังคลินิกของจ้าวหรูเย็น โดยไม่แวะที่ไหนก่อนเลย

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ลู่เสี้ยงหยางก็มาถึงคลินิก

ภายในคลินิก จ้าวหรูเย็นกับจ้าวต้าไห่นั่งอยู่ด้วยกัน เหมือนกำลังรอใครอยู่

เมื่อเห็นลู่เสี้ยงหยาง จ้าวหรูเย็นก็ทำหน้าดีใจ

จ้าวต้าไห่ดึงสีหน้าในทันที ท่าทางก็ดูเฉยชา

ก่อนหน้านี้เขาชอบลู่เสี้ยงหยาง เพราะฝีมือทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม แต่ตอนนี้ เขาไม่ค่อยพอใจลู่เสี้ยงหยางเท่าไหร่

ข้อแรกเลยก็คือ ไอ้หมอนี้กุ๊กกิ๊กกับลูกสาวเขา แต่กลับไม่มีความมั่นคงหรือความก้าวหน้าอะไรเลยสักนิด

เขาจึงคิดโดยมีเหตุผลรองรับว่า คุณสมบัติของลู่เสี้ยงหยางไม่ดีพอ เป็นแค่ผู้ชายไม่เอาไหนคนหนึ่ง

คนแบบนี้คู่ควรกับลูกสาวของเขางั้นหรือ?

ข้อสอง ลู่เสี้ยงหยางเคยรับปากว่าจะมาช่วยงานที่คลินิก แต่กลับขยันแค่ช่วงแรกๆ โดยเฉพาะช่วงนี้ เขาไม่เคยโผล่หน้ามาที่นี่ตั้งหลายวันแล้ว สไตล์การทำงานแบบนี้ ยิ่งทำให้เขาไม่ชอบใจ

รวมๆแล้วสองข้อนี้ ทำให้ความประทับใจที่เขามีต่อลู่เสี้ยงหยางย่ำแย่ถึงที่สุด

จ้าวต้าไห่ส่งเสียงหึออกมา แล้วแสยะยิ้มพูดว่า “คนธุระเยอะอย่างนายมาที่นี่ทำไมล่ะ? คลินิกของเราก็เหมือนแค่วัดเล็กๆ พระพุทธรูปองค์ใหญ่อย่างนายมาประทับไม่ได้หรอกนะ”

ลู่เสี้ยงหยางขมวดคิ้ว ตาแก่นี้เมื่อก่อนยังดีๆกับเขาอยู่เลย ทำไมวันนี้พูดเหน็บแนมกันอย่างนี้ล่ะ

จ้าวหรูเย็นทำตาโตใส่ผู้เป็นพ่อ แล้วพูดว่า “พ่อคะ พ่อกำลังเสียมารยาทกับแขกนะ”

จ้าวต้าไห่ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “เมื่อก่อนเขาคือแขกของคลินิกเรา แต่ตอนนี้ไม่ใช่ละ”

จ้าวหรูเย็นหมดคำจะพูดในทันที ตาแก่นี่ใจแคบกว่าผู้หญิงเสียอีก เธอยังไม่แสดงท่าทีไม่พอใจอะไรใส่ลู่เสี้ยงหยางเลย แต่พ่อของเธอกลับแสดงมันออกมาแล้ว

“แหะๆ” จ้าวหรูเย็นหัวเราะ แล้วพูดกับลู่เสี้ยงหยางว่า “คุณอย่าถือสาพ่อฉันเลยนะ ช่วงนี้เขาอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ คงเพราะใกล้ถึงวัยทองล่ะมั้ง”

“………..” จ้าวต้าไห่

“………” ลู่เสี้ยงหยาง

ต่อมา ในตอนที่จ้าวต้าไห่กำลังจะเอ่ยปากพูดอะไรบางอย่าง ข้างนอกก็มีเสียงเบรกรถอย่างรีบเร่งดังขึ้นมา มองออกไปก็เห็นรถเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่ง จอดอยู่ตรงทางเข้าคลินิก

ประตูรถถูกเปิดออก คนที่ลงมาจากรถคือชายคนหนึ่ง ชายคนนั้นสวมใส่ชุดสูทรองเท้าหนังมันวาว ใบหน้าดูมีชีวิตชีวา

ลู่เสี้ยงหยางหรี่ตาลง ไอ้หมอนี่มาแล้วสินะ?

ก่อนหน้านี้ที่จ้าวหรูเย็นขอให้ลู่เสี้ยงหยางช่วยในสายโทรศัพท์ เธอพูดว่า ช่วงนี้พ่อของเธอกำลังหาคู่ให้เธอ เธอไม่ชอบมากๆ เลยอยากให้ลู่เสี้ยงหยางมาแกล้งเป็นแฟนของเธอ เพื่อหลุดพ้นจากสถานการณ์อึดอัดในตอนนี้

บนหน้าของจ้าวหรูเย็นฉายแววเงอะงะ ไม่รู้ว่าลู่เสี้ยงหยางจะทำตามที่เธอขอให้ช่วยได้ไหม

“ฮ่าๆ โจวอานมาแล้วเหรอ” จ้าวต้าไห่หน้าระรื่น รีบเดินเข้าไปต้อนรับ

โจวอานทั้งเก่ง ทั้งพื้นเพดี เหมาะที่จะเป็นลูกเขยในอุดมคติของเขาสุดๆ ถ้าจ้าวหรูเย็นกลายเป็นครอบครัวเดียวกันกับโจวอาน คลินิกของเขาก็ไม่จำเป็นต้องเปิดอีกต่อไแล้ว เพราะโจวอานสามารถเลี้ยงดูเขาไปได้ตลอดชีวิต

หลังจากที่โจวอานเดินเข้ามาคลินิก ก็ทักทายกับจ้าวต้าไห่ จากนั้นก็ละสายตามามองที่จ้าวหรูเย็น

ดวงตาของเขาเป็นประกายในทันที ลึกในแววตาฉายแววแทะโลม

จ้าวหรูเย็นในวันนี้ แม้ว่าจะไม่ได้ตั้งใจแต่งหน้าอย่างพิถีพิถัน แต่ก็ยังงดงามล่มเมือง

ชุดกาวน์ตัวใหญ่ที่อยู่บนตัวของเธอไม่สามารถปกปิดร่างกายที่แสนเซ็กซี่ของเธอได้เลยสักนิด กางเกงยีนสีซีดโอบล้อมขาเรียวสวยทั้งสองข้างของเธอเอาไว้ เท้าขาวราวหยกสวมใส่รองเท้าส้นสูง ยิ่งทำให้เธอดูน่ามอง

อึก!

โจวอานแอบกลืนน้ำลายลงคอ พูดพร่ำในใจว่า จะต้องได้ผู้หญิงคนนี้มาครอบครองและลิ้มลองให้ได้

โจวอานได้เจอจ้าวหรูเย็นเมื่อวานเป็นครั้งแรก ก็หลงใหลจ้าวหรูเย็นในทันที จึงตัดสินใจตามจีบจ้าวหรูเย็นอย่างบ้าคลั่ง

จ้าวหรูเย็นชักสีหน้าไม่ชอบใจ เธออ่านแววตาโลภมากอ่านกินของโจวอานออกเพียงแค่มองหน้า

ถ้าไม่ใช่ว่ากลัวจะเป็นการขัดความสุขของพ่อ เธอคงไล่โจวอานให้ไสหัวไปตั้งนานแล้ว

“หึๆ หรูเย็น ผมเอาของขวัญมาให้ คุณต้องชอบแน่ๆ” โจวอานเดินเข้ามา ก็ยิ้มให้จ้าวหรูเย็น

จ้าวหรูเย็นไม่สนใจเขา แต่หันไปพูดกับลู่เสี้ยงหยางอย่างรักใคร่ “เย็นนี้เราจะกินอะไรดีคะ อยากดูหนังเรื่องอะไรไหม”

เมื่อเธอพูดออกมา โจวอานก็หน้าตึง

จ้าวหรูเย็นมีท่าทีเฉยชาให้เขาตลอด แต่กับลู่เสี้ยงหยางทำไมเสียงอ่อนเสียงหวานอย่างนั้นล่ะ

“นายคือ?” โจวอานตีหน้าขรึมถามลู่เสี้ยงหยาง

“เขาคือแฟนของฉัน ชื่อลู่เสี้ยงหยาง” ไม่รอให้ลู่เสี้ยงหยางตอบ จ้าวหรูเย็นก็ชิงแนะนำตัดหน้าก่อน

อะไรนะ?

แฟน?

หัวใจของโจวอานไหววูบ นี่เขาหูฝาดหรือเปล่า จากนั้นก็หันไปมองจ้าวต้าไห่ทันที ก่อนหน้านี้ตาแก่นี้บอกเขาว่า ลูกสาวตัวเองไม่มีแฟนไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมวันนี้จู่ๆมีแฟนโผล่มาล่ะ?

หลังจากจ้าวต้าไห่ถลึงตาใส่จ้าวหรูเย็น ก็มองมาที่โจวอานแล้วหัวเราะแหะๆ “อย่าไปฟังหรูเย็นเพ้อเจ้อเลย หมาแมวแถวนี้ จะมาเป็นลูกเขยฉันได้ยังไงกัน นายต่างหากคือลูกเขยในใจของฉัน วางใจเถอะ ฉันยกมือเชียร์นายสองข้างเลย”

“ครับ” โจวอานพยักหน้าเบาๆ เริ่มรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง

หันมองไปทางลู่เสี้ยงหยาง ด้วยสีหน้าดูแคลน ไอ้กระจอกนี่นะ กล้าดียังไงคิดจะมาจีบจ้าวหรูเย็นแข่งกับเขา

“ไอ้งั่ง คอยดูเอานะว่าฉันจะเหยียบย่ำแกยังไง” โจวอานพูดในใจ สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นลำพองใจ

“ลู่เสี้ยงหยางใช่ไหม? ขอถามได้ไหมว่าทำงานตำแหน่งอะไร?” โจวอานมองลู่เสี้ยงหยาง ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยแววยั่วยุ

แต่งตัวมอซอขนาดนี้ไอ้หมอนี่คงเป็นแค่แรงงานธรรมดาๆสินะ เดี๋ยวเขาจะเหยียดหยามมันเอง ให้มันสำเหนียกตัวเองได้แล้วยอมถอยไป

ฮ่าๆ นางฟ้าอย่างจ้าวหรูเย็น ไม่ควรมาแปดเปื้อนกับคนแบบนี้ด้วยซ้ำ

ลู่เสี้ยงหยางส่ายหน้า แล้วพูดว่า “ไม่ถึงกับมีตำแหน่งหรอก ก็แค่ทำตัวว่างไปวันๆ”

ได้ยินแบบนี้ โจวอานก็นิ่ง

จ้าวหรูเย็นตะลึง ก่อนหน้าที่ลู่เสี้ยงหยางจะมา เธอเตรียมข้ออ้างให้ลู่เสี้ยงหยางเพื่อที่จะข่มโจวอานว่าเขาคือผู้บริหารระดับสูงของบริษัทมีชื่อเสียง แต่ทำไมลู่เสี้ยงหยางพูดออกมาตรงๆอย่างนี้ล่ะ? ถ้าสถานการณ์เป็นแบบนี้ต่อไป จะข่มโจวอานได้ยังไงกัน?

“เฮ้อ ลู่เสี้ยงหยางนะลู่เสี้ยงหยาง คุณนี่มันสมองหมูจริงๆ คิดจะขายหน้าฉันหรือไง” จ้าวหรูเย็นแอบกังวลในใจ

“ฮ่าๆ น่าสนนี่” โจวอานหัวเราะ มองไปทางลู่เสี้ยงหยางแล้วพูดถากถางขึ้นมาว่า “คนฉลาดเขาจะรู้จักประมาณตัวเอง แต่คนกระจอกอย่างนายที่วันๆเอาแต่ดิ้นรนอยู่ในสังคมชนชั้นล่าง ในแต่ละวันจะกินอิ่มนอนหลับหรือเปล่าก็ไม่รู้ คนอย่างนาย ให้อะไรหรูเย็นได้บ้าง? รถหรูๆ อนาคตดีๆ? ขอโทษนะ ของพวกนี้นายหามาให้เธอไม่ได้หรอก มีแต่ฉันเท่านั้นถึงจะทำได้”