บทที่ 126 ถูกสวมเขา
ณ มณฑลซีเจียง เมืองซานเจียง ภายในห้องลู่เสี้ยงหยาง
ลู่เสี้ยงหยางจ้องมองยังหญิงสาวที่แต่งกายน้อยชิ้นตรงหน้า พร้อมเอ่ยเสียงเรียบ : “ต้องขอโทษด้วย บริการพิเศษที่คุณว่ามาทั้งหมด ผมไม่ต้องการ”
หญิงสาวนิ่งอึ้งเล็กน้อย เค้าว่าเอาไว้ว่าผู้ชายในโลกไม่มีใครไม่หื่นกามอารมณ์ เธอทำงานให้บริการถึงที่เช่นนี้ ไม่มีใครปฏิเสธเธอเลยสักครั้ง ลู่เสี้ยงหยางเป็นคนแรก
เธอหัวเราะออกมา เพราะคิดว่าชายตรงหน้าคงแสร้งไปอย่างนั้น ขอเพียงเธอออดอ้อนหน่อย เขาก็คงอดใจไม่ไหว
“ไม่เอาหน่า คุณผู้ชาย อย่ารีบปฏิเสธกันสิ คุณยังไม่รู้เลย ว่าฉันทำอะไรได้บ้าง จะลองสักหน่อยไหม แล้วค่อยตัดสินใจว่าจะใช้บริการหรือเปล่า” หญิงสาวยิ้มหวานหว่านเสน่ห์ พร้อมยกเรียวแขนทั้งสองข้างขึ้นโอบที่รอบลำคอ เธอออกแรงที่ปลายนิ้ว นวดคลึงให้กับลู่เสี้ยงหยาง ก่อนที่นิ้วเรียวลูบขึ้นสูงจนถึงหว่างอก
ปลายนิ้วลูบวนไปมา พร้อมส่งสายตายั่วยวน ริมฝีปากอวบอิ่มได้รูป ช่างเย้ายวนเสียยิ่ง
ชายหนุ่มใดๆบนโลก ต่างหักห้ามใจไม่ได้ ที่จะกดเธอไว้บนเตียง พันธนาการเธอเอาไว้ด้วยบทรักอันเร่าร้อน
หากแต่ลู่เสี้ยงหยางต่างออกไป สายตาเขาแน่นิ่ง ไร้ความปรารถนาใดทั้งนั้น
“สิ่งที่ผมพูดไปเมื่อสักครู่ ผมไม่อยากต้องทวนอีกรอบ ผมไม่มีความสนใจในตัวคุณ กรุณาออกไปจากห้องด้วย ไม่อย่างนั้นผมจะแจ้งความ คุณไปคุยกับตำรวจเองแล้วกัน” ลู่เสี้ยงหยางเอ่ยเสียงเรียบ พร้อมเอื้อมมือกระชากอ้อมแขนของหญิงสาวออก
เอ่อ…..
หญิงสาวนิ่งอึ้งอยู่กับที่ ชายหนุ่มที่เสมือนท่อนซุงตรงหน้า ไม่ว่าเธอยั่วยวนอย่างไร เขาก็นิ่งดั่งภูผา
หากแต่ เธอไม่คิดว่าตนเร่าร้อนไม่พอ มันเพราะตัวลู่เสี้ยงหยางเองต่างหากที่มีปัญหา
“ให้ตาย ไร้สมรรถภาพแน่ๆ เสียเวลาชะมัด” หญิงสาวสบถในใจ ก่อนเดินออกจากห้องลู่เสี้ยงหยางไป
ลู่เสี้ยงหยางส่ายหน้า ก่อนทิ้งตัวลงบนเตียงดั่งเดิม
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เช้าวันที่สอง ลู่เสี้ยงหยางและคนอื่นๆตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อเร่งการเดินทาง
หากเป็นไปตามคาด ด้วยความเร็วของพวกเขา คงจะเดินทางถึงมณฑลซีเจียง เมือง เจียงหนิงตอนพลบค่ำได้อย่างแน่นอน
ขอเพียงไปให้ถึงเมืองเจียงหนิง ระยะทางไปวัดชิงหลงนั้นอยู่อีกไม่ไกล
ในระหว่างการเดินทางของลู่เสี้ยงหยาง เย่สวนไร้ความผิดปกติใดๆ เธอยังคงไลฟ์สดดั่งเช่นทุกวัน
เย่สวนในตอนนี้ เธอโด่งดังอย่างมาก มีแฟนคลับมากมายรอชมเธอไลฟ์สด
ไม่นานนัก คุณชายหานที่ให้ของขวัญเธอก่อนหน้าปรากฏตัวขึ้น เขาให้ของขวัญเย่สวนทันทีที่ปรากฏตัว เขากดจรวดเป็นจำนวน100ลำ แลกเป็นเงิน5แสนบาท
แม้ทุกคนจะเคยชินกับการที่แฟนคลับให้ของขวัญเย่สวน แต่เมื่อได้เห็นจรวดมากมายที่ร่วงหล่นบนหน้าจอ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะแสดงความคิดเห็น
“ว้าว คุณชายหานรวยชะมัด เงินเดือนฉันทั้งปีเลย”
“ฮ่าฮ่า ระดับล่างอย่างแกจะไปสู้คุณชายหานได้ยังไง?”
“นั่นสิ ระดับล่างอย่างแก รถสปอร์ตยังไม่มีปัญหาซื้อ อย่าว่าแต่จรวด”
“บ้าเอ้ย! ฉันไม่มีปัญญาซื้อรถสปอร์ต แล้วไง? มันเรื่องของฉัน”
…..
บรรดาแฟนคลับต่างด่าทอกันอย่างไม่หยุดหย่อน
ในเวลานี้เอง แฟนคลับของเทพบุตรพิทักษ์นางฟ้าปรากฏขึ้น “คุณชายหานให้ของขวัญไปแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็ถึงคราวเทพบุตรพิทักษ์นางฟ้าแล้วสินะ”
ทุกคนต่างรู้ดี เทพบุตรพิทักษ์นางฟ้าและคุณชายหานนั้นเป็นคู่แข่งกัน ต่างฝ่ายต่างไม่ชอบอีกฝ่าย จึงตัดสินชัยชนะโดยการให้ของขวัญ
ครั้งก่อน นายเทพบุตรพิทักษ์นางฟ้าเกทับคุณชายหาน จนเขาไร้คำพูด
เมื่อได้เห็นประโยคแฟนคลับของนายเทพบุตรพิทักษ์นางฟ้า ทุกคนต่างตั้งตาคอย ด้วยความอยากรู้ว่านายเทพบุตรพิทักษ์นางฟ้าจะสนับสนุนเย่สวนอยู่อีกหรือไม่
เย่สวนกังวลกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หลายวันมานี้เมื่อเธอจบการไลฟ์สด เธอจะส่งข้อความหาเทพบุตรพิทักษ์นางฟ้าทุกครั้ง หากแต่นายเทพบุตรพิทักษ์นางฟ้าไม่ตอบเธอกลับเลยสักครั้ง เธอไม่สบายใจนัก
เย่สวนไม่รู้เลย ว่านายเทพบุตรพิทักษ์นางฟ้านั้นคือลู่เสี้ยงหยาง ส่วนลู่เสี้ยงหยางนั้น หลังจากที่เขาให้ของขวัญเธอในครั้งแรก เขาได้ให้บัญชีผู้ใช้กับซุนเซียงเซียง เพื่อให้ซุนเซียงเซียงสนับสนุนเธอต่อไป
ซุนเซียงเซียงไม่ได้รับอนุญาตจากลู่เสี้ยงหยาง เธอไม่กล้าตอบกลับข้อความเย่สวน ข้อความของเย่สวนจึงไม่ได้รับการตอบสนองแต่อย่างใด
ภายในหยูเม่ยหยินกรุ๊ป ซุนเซียงเซียงนั่งอยู่ที่โต๊ะตนเองในห้องทำงาน เมื่อเห็นว่าคุณชายหานให้ของขวัญเป็นจำนวน5แสน เธอจึงให้ของขวัญเย่สวนเป็นจำนวนเงิน5ล้านโดยไม่คิดแม้แต่น้อย
นี่เป็นความประสงค์ของลู่เสี้ยงหยาง ทุกครั้งต้องให้มากกว่านายคุณชายหานสิบเท่า
อย่างไรซะจำนวนเงินนี่ก็ให้ภรรยาตน ลู่เสี้ยงหยางไม่เสียดายแม้แต่น้อย
จรวดมากมายร่วงหล่นลงก่อนระเบิดออกเป็นสีรุ้งสวยงาม
จำนวนเงิน5ล้าน จรวด1000ลำ ล่วงโรยอยู่หลายนาที
เวลานี้ บนแพลตฟอร์มดุเดือดขึ้นมาอีกครั้ง
มหาเศรษฐีปรากฏตัวขึ้นอีกแล้ว!
เหล่าดีเจที่ไลฟ์อยู่ต่างเข้าสู่ห้องไลฟ์ของเย่สวน เพื่อจับชายหนุ่มผู้ร่ำรวยคนนี้
น่าเสียดาย ที่นายเทพบุตรพิทักษ์นางฟ้าออฟไลน์ไปเสียก่อน
เย่สวนที่ร้องเพลงอยู่นิ่งอึ้งไปนาน ก่อนได้สติ เธอตื่นเต้นจนดีดตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ ก่อนโค้งคำนับกล่าวขอบคุณหน้าจออย่างกระตือรือร้น
น่าเสียดายนัก นายคนนี้ให้ของขวัญเธอชิ้นโตหลายต่อหลายครั้ง เขามีประสงค์ใดกันแน่?
หากเพียงเพราะอยากเจอตน แต่ตนติดต่อเขาไปหลายต่อหลายครั้ง เขากลับไม่ตอบข้อความตนแม้สักครั้งเดียว
หลายวันมานี้ คุณชายหานคุยกับเธออยู่เสมอ อย่างสนิทสนม คุณชายหานสนใจเธออย่างเห็นได้ชัด
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป เย่สวนจบการไลฟ์สด
หลิวจิ้งที่อยู่อีกด้านเอ่ยถามขึ้นทันที “เป็นไง? ได้คุยกับนายเทพบุตรพิทักษ์นางฟ้าหรือยัง?”
เย่สวนส่ายหน้า ก่อนเอ่ย : “ยังเลย ฉันสงสัยจัง เขาเป็นคนยังไงกันแน่ ให้ของขวัญฉันทุกวัน แต่ไม่ยอมคุยกับฉัน”
หลิวจิ้งใช้ความคิดครู่หนึ่ง ก่อนเอ่ย : “อาจเพราะเขาแค่ชื่นชมลูก ก็เลยให้ของขวัญลูกทุกวัน”
หลิวจิ้งเอ่ยด้วยน้ำเสียงสลด คนที่สามารถให้ของขวัญชิ้นโตโดยไม่ต้องคิด เขาต้องมีฐานะที่ดีมากเป็นแน่ เสียดาย ที่คนระดับนี้ไม่สนใจในตัวลูกสาวเธอ
ไม่เช่นนั้นครอบครัวเธอได้ที่พึ่งพิงอย่างเขา ต้องได้ดิบได้ดีเป็นไหนๆ
“อืม หนูก็ว่างั้นแหละ” เย่สวนพยักหน้า
ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเย่ส่วนสั่นสะเทือน เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้น เป็นข้อความจากคุณชายหาน
เมื่อสองวันก่อน คุณชายหานขอคอนแทคส่วนตัวเย่สวน เพื่อติดต่อเธอเป็นการส่วนตัว
คุณชายหานจะทักเย่สวนไปทันทีที่เขามีเวลาว่าง
เย่ส่วนหยิบโทรศัพท์ขึ้นแชทคุยกับคุณชายหาน ไม่นานนัก คุณชายหานเอ่ยชวนเย่สวนร่วมรับประทานอาหาร
เย่สวนลังเล ไม่รู้ว่าตนควรตอบรับดีหรือไม่ หลิวจิ้งที่นั่งอยู่ข้างๆเห็นข้อความเข้าโดยบังเอิญ จึงรีบเอ่ยขึ้น “ตอบตกลงไปสิ ตกลงแน่นอนอยู่แล้ว แม้คุณชายหานจะมีอำนาจไม่เท่าเทพบุตรพิทักษ์นางฟ้า แต่อย่างน้อยก็เป็นลูกผู้ดี หลายวันมานี้เขาสนับสนุนลูกรวมกันหลายล้านแล้ว แฟนคลับแบบนี้ เธอต้องไปพบเขา ขอบคุณเขาด้วยตัวเอง ไม่เช่นนั้น แม้คำขอเล็กๆน้อยๆเธอยังทำให้ไม่ได้ เธอยังมีหน้ากล้ารับของขวัญเขาอีกหรือ”
ได้ยินประโยค เย่สวนเห็นด้วยกับคำมารดา จึงพิมพ์ตอบกลับคุณชายหาน “ตกลง เที่ยงเจอกัน”