สตรีแกร่งตระกูลไป๋ 1574 ที่พึ่ง

ตอนที่ 1574 ที่พึ่ง

นางต้องทำลายล้างต้าเยี่ยนให้ได้!

นับตั้งแต่ตอนที่เซียวหรงเหยี่ยนอุ้มนางต่อหน้าทุกคนไป๋ชิงเหยียนก็รู้แล้วว่าชายหนุ่ม…ปล่อยวางแคว้นต้าเยี่ยนได้แล้ว

นับจากนี้เป็นต้นไปเซียวหรงเหยี่ยนคือสามีของนาง ไม่ใช่ผู้สำเร็จราชการแห่งต้าเยี่ยนอีกต่อไป

เช่นนั้นนางก็ไม่มีสิ่งใดต้องกังวลอีกแล้ว

เซียวหรงเหยี่ยนจะกลายเป็น…คนที่ต้าโจวส่งไปสวมรอยเป็นผู้สำเร็จราชการของต้าเยี่ยนก็แล้วกัน!

“นายหญิง!”

องครักษ์ลับที่เหว่ยซู่ส่งกลับมาก้าวไปด้านหน้า จากนั้นยื่นจดหมายลายมือของไป๋จิ่นถงให้ไป๋ชิงเหยียน

“นี่คือจดหมายที่ท่านเหว่ยซู่ให้ข้านำมามอบให้นายหญิงขอรับ!”

ไป๋ชิงเหยียนยื่นมือไปรับมา ไม่รู้ว่าเป็นเพราะวันนี้นางจับดาบต่อสู้นานเกินไปหรือไม่ตอนนี้มือของนางจึงสั่นเทามาก เมื่อเห็นลายมือที่เขียนด้วยเลือดของไป๋จิ่นถงนางจึงรู้แล้วว่าเหตุใดซีผิงอ๋องจึงบุกโจมตีนางเช่นนี้

ความจริงไม่ใช่เพราะเห็นว่าต้าโจวกำลังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ จึงกลัวต้าเยี่ยนแพ้เดิมพันเพียงอย่างเดียว ทว่า เป็นเพราะไทเฮาผู้เป็นพี่สะใภ้ของเซียวหรงเหยี่ยนเปิดเผยฐานะที่แท้จริงของเซียวหรงเหยี่ยนให้ทุกคนรับรู้ เมื่อเชื้อพระวงศ์เหล่านั้นรู้ว่าเซียวหรงเหยี่ยนเคยแต่งงานและมีลูกกับนางถึงสองคนพวกเขาจึงกลัวว่าเซียวหรงเหยี่ยนจะยกต้าเยี่ยนให้นางและลูกๆ

ไป๋ชิงเหยียนพับจดหมายเลือดของไป๋จิ่นถงเก็บ จากนั้นกล่าวกับองครักษ์ลับผู้นั้น

“เจ้ารีบกลับไปบอกเหว่ยซู่ให้คุ้มครองคุณหนูสามให้ดี หากเมืองหลวงของต้าเยี่ยนเกิดความวุ่นวายขึ้นให้องครักษ์ลับของตระกูลไป๋และทหารหน่วยกล้าตายของตระกูลต่งพาคุณหนูสามและจักรพรรดิต้าเยี่ยนหนีออกมาอย่างปลอดภัยให้ได้ไม่ว่าต้องแลกด้วยสิ่งใดก็ตาม!”

เซียวหรงเหยี่ยนก้มหน้ามองไป๋ชิงเหยียน เขารู้ว่าหญิงสาวกำลังจะรวบรวมใต้หล้าให้เป็นหนึ่งด้วยสงครามแล้ว

เซียวหรงเหยี่ยนรู้จุดด้อยของต้าเยี่ยนดี เชื้อพระวงศ์เหล่านั้นคือจุดด้อยของต้าเยี่ยน…

ตอนนี้นอกจากสงครามก็คงไม่มีวิธีใดสามารถจัดการกับเชื้อพระวงศ์ของต้าเยี่ยนเหล่านั้นได้อีกแล้ว

“ขอรับ!”

องครักษ์ลับผู้นั้นรับคำและขี่ม้าจากไปทันที

ทหารซึ่งอยู่บนภูเขาเดินลงมาด้านล่างหมดแล้ว ทหารของทัพเสริมรีบเข้าไปช่วยประคองทหารที่ได้รับบาดเจ็บ

“กลับเมืองเส่อชวี”

ไป๋จิ่นจื้อได้ยินจึงเดินไปด้านหน้า จากนั้นมองพี่สาวที่นั่งอยู่บนหลังม้า

“พี่หญิงใหญ่ ข้าอยากไปดูหลู่หยวนเผิงก่อนเจ้าค่ะ หลู่หยวนเผิงรับลูกธนูแทนข้าหลายดอก ตอนข้าจากมาไม่รู้ว่าเขาเป็นเช่นใดบ้าง เมื่อเขาปลอดภัยแล้วข้าค่อยไปหาพี่หญิงใหญ่ที่เมืองเส่อชวีนะเจ้าคะ ก่อนหน้านี้ข้ากลัวว่าทัพเสริมจะไม่เพียงพอจึงให้คนไปขอความช่วยเหลือจากเมืองใกล้เคียงอีกสี่เมือง เดี๋ยวข้าจะพาทหารเหล่านั้นไปเมืองเส่อชวีด้วยเจ้าค่ะ”

ไป๋ชิงเหยียนเห็นสีหน้าเป็นกังวลของไป๋จิ่นจื้อจึงพยักหน้า

“ได้ เจ้าพาคนไปมากหน่อย ระวังตัวด้วย!”

หลิ่วผิงเกาหันไปทำความเคารพไป๋จิ่นจื้อ จากนั้นก้าวขึ้นหลังม้าแล้วตะโกนขึ้น

“ออกเดินทางไปเมืองเส่อชวี!”

ระว่างทางเซียวหรงเหยี่ยนไม่ได้ขี่ม้าเร็วหนัก เขากลัวไป๋ชิงเหยียนได้รับความกระทบกระเทือน

“งีบสักหน่อยเถิด”

เซียวหรงเหยี่ยนกล่าวกับไป๋ชิงเหยียนเสียงเบา

“อาเหยี่ยน…ข้าคงต้องทำผิดต่อท่านแล้ว”

ไป๋ชิงเหยียนกล่าวกับเซียวหรงเหยี่ยนเสียงเบาเช่นกัน

“เจ้าไม่ได้ทำผิดต่อข้า การรวบรวมใต้หล้าเป็นหนึ่งคือความฝันของเจ้าและข้า ไม่ว่าต้าโจวหรือต้าเยี่ยนจะเป็นรวบรวมใต้หล้าให้เป็นหนึ่งก็ล้วนต้องมีวันนั้นอยู่ดี ตอนนี้จุดด้อยของต้าเยี่ยนมีมากเกินไป”

เซียวหรงเหยี่ยนกระชับท่อนแขนที่จับบังเหียนม้าให้แน่นขึ้นพลางรวบตัวหญิงสาวมาไว้ในอ้อมกอด

“ใช้สงครามรวบรวมใต้หล้าให้เป็นหนึ่งถือเป็นการกำจัดจุดด้อยของต้าเยี่ยนไปด้วย ชาวบ้านจะได้มีใต้หล้าที่สงบสุขเสียที”

ตอนนี้เชื้อพระวงศ์ต้าเยี่ยนกล้าทำถึงขนาดสังหารผู้สำเร็จราชการของต้าเยี่ยนและจักรพรรดินีของต้าโจวแล้ว ขั้นต่อมาพวกเขาต้องปลดจักรพรรดิต้าเยี่ยนลงจากบัลลังก์และนำระบอบการปกครองเก่าของต้าเยี่ยนมาใช้แน่นอน

หากพี่ชายของเขาและอาลี่รู้เรื่องนี้ พวกเขาต้องสนับสนุนให้ไป๋ชิงเหยียนเป็นคนรวบรวมใต้หล้าให้เป็นหนึ่งแน่

เมื่อกลุ่มของไป๋ชิงเหยียนเดินทางไปถึงเมืองเส่อชวีหมอหงก็วิ่งแบกกล่องยาไปหาทันที

เมื่อหมอหงก้าวเข้าไปในเรือนของไป๋ชิงเหยียนก็ได้ยินไป๋ชิงเหยียนกำลังสั่งการลูกน้องอยู่ เขาไม่ได้รีบร้อนเข้าไปหาไป๋ชิงเหยียน ทว่า หันไปตรวจชีพจรให้เว่ยจงก่อน หมอหงรู้จากเว่ยจงว่าแผลบนร่างของไป๋ชิงเหยียนไม่มีเลือดไหลแล้ว เมื่อหมอหงทำแผลให้เว่ยจงที่ห้องรับรองด้านข้างเสร็จจึงออกไปยืนรอไป๋ชิงเหยียนที่ระเบียงทางเดินด้วยความสงบพร้อมกับอิ๋นซวง

เมื่อได้ยินเหล่าทหารตะโกนออกมาด้วยความโมโหว่าจะทำลายล้างต้าเยี่ยนเขาจึงเงยหน้ามองท้องฟ้าที่มืดมิดไม่มีแม้แต่ดวงดาวสักดวง เขากำหมัดแน่น ไม่นานเขาจึงจับใจความได้ว่าต้าโจวจะบุกทำลายล้างต้าเยี่ยนให้ดับสูญแล้ว!

ใจของหมอหงเต้นรัว เขาไม่คิดว่าชีวิตนี้เขาจะได้อยู่เห็นวันที่ใต้หล้าถูกรวมเป็นหนึ่งจริงๆ

ก่อนหน้านี้หมอหงคิดว่าต่อให้ต้าโจวชนะการเดิมพันก็ยังมีปัญหามากมายให้ต้องจัดการ ยกตัวอย่างเช่นเชื้อพระวงศ์ของต้าเยี่ยนเหล่านั้น

มีเพียงสงครามเท่านั้นที่สามารถกำจัดปัญหาเหล่านี้ทิ้งได้อย่างสิ้นซาก ทำให้เชื้อพระวงศ์เหล่านั้นไม่มีที่พึ่งอีกต่อไป จำต้องทำตามคำสั่งของต้าโจวอย่างเชื่อฟังเท่านั้น

รวบรวมใต้หล้าเป็นหนึ่ง คืนความสงบสุขที่แท้จริงใช้ชาวบ้านทั่วหล้าคือสิ่งที่เจิ้นกั๋วอ๋องไป๋เวยถิงพยายามต่อสู้เพื่อทำมันมาทั้งชีวิต ทว่า ยังไม่สำเร็จ

ตอนนี้…ใต้หล้ากำลังจะถูกรวบรวมเป็นหนึ่งด้วยฝีมือของคุณหนูใหญ่ของพวกเขาอย่างนั้นหรือ

อิ๋นซวงซึ่งแบกกล่องยาอยู่ที่หลังวางกล่องยาลงบนพื้น จากนั้นนั่งลงบนบันไดตรงระเบียงทางเดินและแกะขนมออกมากิน

แสงไฟจากในห้องส่องลอดหน้าต่างออกมาเป็นระยะๆ กระทบลงบนใบหน้าที่กำลังกินขนมอยู่อย่างมีความสุขของอิ๋นซวงจนคนมองรู้สึกอบอุ่นยิ่งนัก

หมอหงลูบเคราของตัวเองเบาๆ วันหน้าเมื่อเขาตายไปพบเจิ้นกั๋วอ๋องเขาจะบอกกับเจิ้นกั๋วอ๋องว่าเขามีส่วนร่วมในสงครามทำลายล้างซีเหลียงและต้าเยี่ยน เขาได้เห็นวันที่ใต้หล้ารวมเป็นหนึ่งด้วยตาของตัวเอง

“ส่งจดหมายนี้ไปให้เจิ้นกั๋วอ๋อง ฮู่กั๋วอ๋องและฝู่กั๋วอ๋อง ในเมื่อต้าเยี่ยนไม่รู้จักพอ ต้องการวัดความสามารถของกองทัพของพวกเราก็อย่าหาว่าพวกเราใช้กำลังรังแกพวกเขา ชิงรวบรวมใต้หล้าให้เป็นหนึ่งก่อนเวลาอันควร!”

ไป๋ชิงเหยียนผลักจดหมายไปด้านหน้า ในจดหมายคือคำสั่งเคลื่อนทัพของไป๋ชิงเหยียน

“บอกอ๋องทุกคนว่าให้นำทัพใหญ่มาคุ้มกันชายแดน เราจะจบสงครามครั้งนี้โดยเร็วที่สุด กระจายทัพกันเข้าไปในต้าเยี่ยน ต้องทำลายต้าเยี่ยนให้ดับสูญให้ได้!”

ทหารรับจดหมายมาจากไป๋ชิงเหยียน จากนั้นสั่งให้ม้าเร็วนำจดหมายไปส่งยังเมืองหลวงของต้าโจวทันที

“แม่ทัพทุกคนกลับไปพักผ่อนเถิด เมื่อจงกั๋วอ๋องมาถึงในเช้าวันพรุ่งนี้…เราจะยกทัพบุกไปโจมตีกองทัพซีผิงโดยที่พวกมันไม่ทันตั้งตัวทันที”

“พ่ะย่ะค่ะ”

แม่ทัพทุกคนเดินออกมาจากห้องหนังสือ พวกเขาทำความเคารพหมอหงและจากไปทันที

ไป๋ชิงเหยียนเรียกเว่ยจงเข้าไปด้านใน จากนั้นยื่นจดหมายให้เว่ยจง

“ส่งจดหมายนี้ไปให้จักรพรรดิแคว้นตงอี๋”

ไป๋ชิงเหยียนบอกกับท่าป๋าเย่าในจดหมายว่าเขาควบคุมราชสำนักตงอี๋ได้หมดแล้ว ตอนที่ต้าโจวบุกโจมตีต้าเยี่ยน ต้าเยี่ยนต้องรับมือกับต้าโจวโดยไม่มีเวลายุ่งกับแคว้นอื่นแน่นอน แคว้นตงอี๋สามารถบุกโจมตีฝั่งใต้ของต้าเยี่ยนได้ เสิ่นชิงจู๋และเซียวรั่วไห่จะช่วยเหลือตงอี๋อย่างเต็มที่

หากท่าป๋าเย่ายังไม่สามารถควบคุมราชสำนักได้ทั้งหมดก็ช่วยสร้างปัญหาให้ต้าเยี่ยนสักเล็กน้อยก็ถือว่าช่วยต้าโจวได้แล้ว

เมื่อไป๋ชิงเหยียนสั่งงานทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยหมอหงจึงพาอิ๋นซวงเข้ามาด้านใน

เมื่อเห็นเสื้อผ้าที่เปื้อนไปด้วยเลือดของไป๋ชิงเหยียนที่นายังไม่มีเวลาเปลี่ยนดวงตาของหมอหงจึงไหววูบในทันที