สตรีแกร่งตระกูลไป๋ 1402 ตามใจ

ตอนที่ 1402 ตามใจ

นี่คือครั้งแรกที่กวนจางหนิงไปพบหลี่เทียนฟู่ด้วยตัวเองหลังจากเดินทางมาถึงเมืองหลวง เขาคงอยากช่วยเหลือหลี่เทียนฟู่ออกมาเหมือนที่ทหารหน่วยกล้าตายของซีเหลียงเคยทำ ไม่อย่างนั้นก็คงแอบวางแผนบางอย่างกับหลี่เทียนฟู่เพื่อสร้างความวุ่นวายให้ต้าโจว

แต่ไม่ว่าจะเป็นแบบใดหลังจากที่กวนจางหนิงไปพบหลี่เทียนฟู่ซึ่งถูกกักบริเวณเอาไว้เสร็จเขาต้องติดต่อคนที่ใช้งานได้ของตัวเองแน่นอน ครั้งนี้พวกเขาเตรียมการไว้พร้อมแล้ว เขาจะจับคนที่หลงเหลืออยู่ของซีเหลียงให้ได้ทั้งหมดเพื่อตัดปัญหาให้ต้าโจว

เมื่อกวนจางหนิงเตรียมทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยเขาจึงเสี่ยงไปพบหลี่เทียนฟู่ด้วยตัวเอง ก่อนที่จักรพรรดิหลี่เทียนเจียวจะสิ้นใจนางให้คนส่งจดหมายมาบอกเขาว่าขอให้เขาช่วยเหลือหลี่เทียนฟู่ออกมาให้ได้ไม่ว่าต้องแลกด้วยสิ่งใดก็ตาม

หลี่เทียนเจียวบอกเขาในจดหมายว่าเหยียนอ๋องหลี่จือเจี๋ยบอกนางก่อนสิ้นใจว่าไป๋ชิงเหยียนรู้แล้วว่าเขาคืออวิ๋นหลาน ต้าโจวรู้แล้วว่าเขาคือสายลับที่ซีเหลียงส่งมาแฝงตัวในกองทัพไป๋ตั้งแต่แรก

ตอนที่กวนจางหนิงได้รับจดหมายฉบับนั้นเขารู้สึกหวาดกลัวมาก ทว่า ในเมื่อเขาต้องช่วยเหลือหลี่เทียนฟู่ออกมาตามคำขอร้องของจักรพรรดินีหลี่เทียนเจียวเขาก็ต้องแสร้งทำตัวเป็นคนของกองทัพไป๋ต่อไป

ตลอดทางที่ผ่านมาเขาพยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด แสร้งทำตัวกลมกลืนเป็นหนึ่งในกองทัพไป๋เดินทางกลับมายังเมืองหลวงของต้าโจวเพื่อช่วยเหลือหลี่เทียนฟู่ออกไป หลี่เทียนเจียวบอกในจดหมายว่านางไม่ได้อยากกอบกู้แคว้นคืน แค่อยากให้สายเลือดที่เหลืออยู่เพียงหนึ่งเดียวของราชวงศ์ซีเหลียงมีชีวิตอยู่ต่อไปเท่านั้น

แม่ทัพไป๋ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ ทั้งสิ้นหลังจากรู้ว่าเขาคือสายลับของซีเหลียง กวนจางหนิงเดาว่าพวกเขาคงเห็นแก่ความสัมพันธ์ในกองทัพอยู่ เหตุผลแรกอาจแพราะทหารกองทัพไป๋ที่รอดชีวิตจากสงครามที่หนานเจียงมีเหลือไม่มากแล้ว เหตุผลที่สองพวกเขาอาจกลัวว่านี่คือการยุยงของซีเหลียง เหตุผลที่สาม…ตระกูลไป๋รักพวกพ้องของตัวเอง

กวนจางหนิงรู้แผนผังจวนองค์หญิงอวิ๋นจิงมาจากแม่ทัพคุ้มกันจวนผู้นั้นเรียบร้อยแล้ว วันนี้เขาจึงมาหาหลี่เทียนฟู่ด้วยตัวเอง เขาได้ยินองครักษ์ลับที่เคยมาช่วยเหลือหลี่เทียนฟู่กล่าวว่าหลี่เทียนฟู่ไม่อยากหลบหนีอีกต่อไปแล้ว นางอยากเดินทางมาเมืองหลวงเพื่อแก้แค้นไป๋ชิงเหยียนเท่านั้น

ทว่า ตอนนี้ไป๋ชิงเหยียนกักบริเวณหลี่เทียนฟู่อยู่แต่ในจวนเท่านั้น หญิงสาวไม่อนุญาตให้หลี่เทียนฟู่ออกไปด้านนอกแม้แต่น้อย หลี่เทียนฟู่ไม่มีโอกาสพบหน้าไป๋ชิงเหยียนเพื่อแก้แค้นนางแน่นอน

เขาต้องไปวางแผนกับหลี่เทียนฟู่เพื่อพานางหลบหนีออกไปจากเมืองหลวงของต้าโจวอย่างรอบคอบที่สุด ทว่า สิ่งสำคัญคือเขาต้องทำให้หลี่เทียนฟู่ยอมหนีไปกับเขาให้ได้เสียก่อน

หากไม่จำเป็นต้องมาเกลี้ยกล่อมหลี่เทียนฟู่กวนจางหนิงไม่จำเป็นต้องมาที่จวนองค์หญิงอวิ๋นจิงด้วยตัวเองด้วยซ้ำ

กวนจางหนิงวางแผนไว้แล้ว หากเขาสามารถหลบหนีไปได้เขาจะหนีไปพร้อมกับหลี่เทียนฟู่ ทว่า หากเขาหลบหนีไม่สำเร็จ ไม่ว่าอย่างใดต้าโจวก็รู้ฐานะที่แท้จริงของเขาแล้ว เขาจะลอบสังหารไป๋ชิงเหยียนในขณะที่กองทัพไป๋ยังลังเลว่าจะจัดการเช่นใดกับเขาเพราะเห็นแก่ความสัมพันธ์ครั้งเก่าที่เคยมีมา

หากเขาสังหารไป๋ชิงเหยียนได้สำเร็จก็ถือว่าเขาได้แก้แค้นเพื่อซีเหลียง ได้แสดงความจงรักภักดีต่อหลี่เทียนเจียวและซีเหลียงอย่างถึงที่สุดแล้ว

ทว่า กวนจางหนิงหวังว่าเขาจะสามารถหลบหนีไปพร้อมกับหลี่เทียนฟู่ได้ หากเขาต้องอยู่ในเมืองหลวงต่อไปจริงๆ เขาก็หวังว่าตัวเองจะสังหารไป๋ชิงเหยียนได้สำเร็จเช่นเดียวกัน…

เขาปลอมตัวเป็นกวนจางหนิงแฝงตัวอยู่ในกองทัพไป๋มานานหลายปี ก่อนที่อวิ๋นพั่วสิงจะติดต่อมาหาเขาเขาเกือบคิดว่าตัวเองคือส่วนหนึ่งของกองทัพไป๋ไปแล้วจริงๆ

นายท่านห้าไป๋ฉีจิ่งของตระกูลไป๋เคยสละชีวิตของตัวเองช่วยชีวิตเขาไว้หลายครั้งเพราะกองทัพไป๋ไม่เคยทอดทิ้งสหายร่วมรบของตัวเองมาก่อน

กวนจางหนิงเดินไปยังเรือนที่หลี่เทียนฟู่พักอาศัยอยู่ด้วยความสับสน เขาหวนนึกถึงตอนที่เขาได้รับบาดเจ็บหนักในสงครามต้าเหลียง นายท่านห้าของตระกูลไป๋เร่งนำทัพมาช่วยเหลือเขาทั้งวันทั้งคืนโดยไม่หยุดพักผ่อน พวกเขามีเพียงสิบสองคนเท่านั้น ต่อให้พวกเขาตายไปก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อันใด ชีวิตของพวกเขาเทียบกับส่วนรวมไม่ได้แม้แต่น้อย

หากพวกเขาอยู่ในกองทัพซีเหลียงพวกเขาต้องตายไปแล้วอย่างแน่นอน ตอนนั้นกวนจางหนิงคิดว่าตัวเองต้องตายแน่แล้ว

ทว่า นายท่านห้าของตระกูลไป๋เร่งนำทัพใหญ่มาช่วยเหลือพวกเขาจากเงื้อมมือของศัตรูโดยไม่หยุดพักผ่อนแม้แต่น้อย

ช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของเขาคือช่วงเวลาที่เขาอยู่ในกองทัพไป๋ก่อนที่ซีเหลียงจะติดต่อมาหาเขา

สหายทุกคนในกองทัพไป๋คือคนที่เขาสามารถฝากชีวิตไว้ได้

ตอนนี้ซีเหลียงดับสูญไปแล้ว หากสายลับของซีเหลียงที่แฝงตัวอยู่ในกองทัพไป๋อย่างเขาไม่ได้รับจดหมายลับจากฝ่าบาทของซีเหลียงเขาคงสามารถใช้ชีวิตอยู่ในกองทัพไป๋อย่างมีความสุขตลอดไปได้

ทว่า น่าเสียดายที่ในตัวเขามีสายเลือดของซีเหลียงไหลเวียนอยู่

ชาติหน้าแล้วกัน ชาติหน้าเขาอยากเกิดเป็นคนของต้าโจว อยากเข้าร่วมกองทัพไป๋อย่างสง่าผ่าเผยโดยไม่มีจุดประสงค์ใดแอบแฝง

กวนจางหนิงเดินไปยังเรือนของหลี่เทียนฟู่จากทางประตูหน้าจวน เขาคิดเรื่องต่างๆ ไปตลอดทาง ในที่สุดจึงตัดสินใจได้ว่าจะช่วยหลี่เทียนฟู่ออกไปให้ได้ต่อให้ต้องตายก็ตาม

กวนจางหนิงพาทหารหน่วยลาดตระเวนเดินผ่านหน้าประตูเรือนที่หลี่เทียนฟู่พัก จากนั้นหลบเข้าไปทางประตูหลังของเรือนหลี่เทียนฟู่โดยอ้างกับทหารคนอื่นว่าไปเข้าห้องน้ำ

หลี่เทียนฟู่กำลังจะอาบน้ำเมื่อเห็นกวนจางหนิงเดินเข้ามาด้านในจึงตกใจมาก นางเตรียมตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ ทว่า เห็นกวนจางหนิงยกมือส่งสัญญาณให้นางเงียบเสียงเสียก่อน เขาล้วงหยิบจดหมายลับที่หลี่เทียนเจียวให้คนนำมาให้เขาออกมาวางลงบนโต๊ะกลม จากนั้นถอยหลังไปยืนรออยู่ริมหน้าต่างนิ่งเพื่อสื่อให้หลี่เทียนฟู่รับรู้ว่าเขาไม่ได้เข้ามาทำร้ายนาง

หลี่เทียนฟู่รีบแต่งกายให้เรียบร้อย นางมองไปทางแม่ทัพคุ้มกันจวนที่อยู่ด้านนอกแวบหนึ่ง จากนั้นหันกลับมามองกวนจางหนิงอีกครั้ง เมื่อเห็นว่ากวนจางหนิงในชุดทหารของต้าโจวไม่มีท่าทีประสงค์ร้ายต่อตนนางจึงเดินไปที่โต๊ะกลม จากนั้นหยิบจดหมายขึ้นมาพลางเอ่ยถาม

“เจ้าคือคนซีเหลียงอย่างนั้นหรือ”

กวนจางหนิงพยักหน้า

หลี่เทียนฟู่หัวเราะออกมาเบาๆ หญิงสาวนั่งลงบนโต๊ะ จากนั้นเหลือบมองกวนจางหนิงที่ยืนอยู่ด้านข้างแวบหนึ่งพลางแกะจดหมายออกอ่าน

“ข้าบอกไปแล้วว่าข้าไม่อยากไปจากเมืองหลวงของต้าโจว ข้ามีเรื่องที่ต้องการทำ พวกเจ้าหลบหนีไปเถิด ไม่ต้องสนใจข้า…”

เมื่อหลี่เทียนฟู่เห็นเนื้อหาในจดหมายจึงชะงักคำกล่าวลง นี่คือลายมือของหลี่เทียนเจียวพี่สาวของนาง…

หลี่เทียนเจียวไม่ได้เขียนจดหมายฉบับนี้ให้หลี่เทียนฟู่ นางเขียนให้กวนจางหนิง

หลี่เทียนฟู่ไล่อ่านตัวอักษรในจดหมายทีละคำ เมื่ออ่านไปได้พักหนึ่งขอบตาของนางเริ่มแดงก่ำขึ้นมาทันที น้ำตาคลออยู่ในดวงตาของนาง

นางหัวเราะออกมาเบาๆ

“เจ้าว่า…นางโง่หรือไม่! ข้าแย่งชิงบัลลังก์มาจากนาง บีบให้เสด็จแม่ฆ่าตัวตาย…ทั้งยังต้องการสังหารนาง ทว่า ก่อนตายนางกลับไม่บอกให้เจ้าใช้ฐานะของเจ้าในตอนนี้ทำลายกองทัพไป๋ แต่กลับให้เจ้ามาช่วยเหลือข้าแทน”

คำกล่าวเหล่านี้ไม่น่าฟังนัก เมื่อกล่าวออกมาหลี่เทียนฟู่รู้สึกปวดใจราวกับถูกมีดกรีดลงที่หัวใจของตัวเอง…

ในสมองของนางเต็มไปด้วยความรัก ความเอ็นดู การตามใจที่พี่สาวคนนี้เคยมีให้แก่นาง