สตรีอย่างข้าน่ะหรือ คือขันที?! 267 แนบชิดสนิทสนม (รีไรท์)

ตอนที่ 267 แนบชิดสนิทสนม (รีไรท์)

ขณะ​ซินเอ๋อร์​สงสัย​ใน​ใจ เห็น​เพียง​การกระทำ​ที่​สง่างามของ​ชายหนุ่ม​ เริ่มต้น​จาก​ฉีก​เนื้อ​ออกมา​อย่าง​เบามือ​ ก่อน​จะดึง​ก้างปลา​ด้านใน​ออกมา​

ทันใดนั้น​ เงย​หน้ายิ้ม​ให้​กับ​ซินเอ๋อร์​

รอยยิ้ม​นี้​ของ​ชายหนุ่ม​งดงาม​เรียบง่าย​ดุจ​สายลม​ สดใส​ชวน​หลงใหล​ คล้าย​แสงอาทิตย์​ร้อนแรง​ที่​อบอุ่น​ น่ามอง​

ซินเอ๋อร์​มอง​อย่าง​ตกตะลึง​

ก่อน​เห็น​ชายหนุ่ม​กัด​เนื้อ​ปลา​ไว้​ใน​ปาก​ชิ้น​หนึ่ง​ พลัน​ยื่น​แขน​ออกมา​เหนี่ยวรั้ง​เธอ​ไว้​

ซินเอ๋อร์​รู้สึก​เพียง​แน่น​ที่​ท้ายทอย​ ก่อน​ร่างกาย​ถูก​ดึง​ไป​ทาง​ด้านหน้า​

ทันใดนั้น​ปาก​เล็ก​ของ​เธอ​ก็​ร้อนผ่าว​ จมูก​ได้​กลิ่นหอม​ของ​เนื้อ​ปลา​ใน​ระยะ​ประชิด​

จากนั้น​ซินเอ๋อร์​ตะลึงงัน​ ทว่า​ปาก​เล็ก​กลับ​อ้า​ออก​โดย​สัญชาต​ญาน​ กัด​เนื้อ​ปลา​อีก​ครึ่งหนึ่ง​เข้า​ปาก​

เมื่อ​รับรู้​ถึงความสด​หวาน​หอม​ของ​เนื้อ​ปลา​ใน​ปาก​ ซินเอ๋อร์อด​เคี้ยว​อยู่​หลาย​คำ​ไม่ได้​

ทว่า​ยัง​ไม่ทัน​ได้​กลืน​ลง​ไป​ กลับ​นึกถึง​เรื่อง​เมื่อ​ครู่​ที่​เกิดขึ้น​ ใบหน้า​เล็ก​งดงาม​จึงพลัน​เก้อเขิน​

สวรรค์​!

นี่​ นี่​น่าตื่นเต้น​เกินไป​แล้ว​!

เซวียน​เขา​ใช้ปาก​ป้อน​เนื้อ​ปลา​ให้​กับ​เธอ​กลางวันแสกๆ​ สวรรค์​!

พอ​คิดถึง​ตรงนี้​ ซินเอ๋อร์​รู้สึก​เพียง​ฟ้าผ่า​ตอน​กลางวันแสกๆ​ สมอง​เกิด​เสียง​ ‘ตูม​’ ขึ้น​ พลัน​ขาวโพลน​ คิด​สิ่งใด​ไม่ออก​

ใบหน้า​งามนั้น​เพราะ​เขินอาย​จึงแดงก่ำ​อย่าง​รวดเร็ว​ ใบหน้า​ยิ้มแย้ม​นั้น​ขาว​อม​ชมพู​ งดงาม​อย่างยิ่ง​!

ตรงข้าม​กับ​ความ​เขินอาย​ของ​ซินเอ๋อร์​ เห​ลิ่งอวี้เซวียน​กลับ​กลืน​เนื้อ​ปลา​ภายใน​ปาก​ และ​สายตา​ดำขลับ​แฝงการ​หยอกล้อ​เอ็นดู​คู่​นั้น​จับจ้อง​ตรง​ไป​ที่​ใบหน้า​ของ​ซินเอ๋อร์​ เพื่อ​มอง​ท่าทาง​เขินอาย​อัน​งดงาม​ของ​เธอ​

ฮ่า ๆ ช่างเป็น​สาวน้อย​ที่​เขินอาย​ง่าย​เสีย​จริง​ และ​เขา​ก็​รัก​ท่าทาง​โง่งมของ​เธอ​ใน​ตอนนี้​

ไร้เดียงสา​ บริสุทธิ์​ น่ารัก​

ช่างคล้าย​กับ​กระต่าย​น้อย​ตัว​ขาว​ขน​ปุกปุย​ตัว​หนึ่ง​จริงๆ​ !

ตรงข้าม​กับ​เห​ลิ่งอวี้เซวียน​ที่​มีความคิด​ร้ายกาจ​ ซินเอ๋อร์​หลัง​ได้สติ​ สบ​เข้ากับ​ดวงตา​ดำขลับ​เปี่ยม​ด้วย​การ​หยอกล้อ​ของ​เห​ลิ่งอวี้เซวียน​เข้า​พอดี​ ทันใดนั้น​รู้สึก​เพียง​สอง​แก้ม​ร้อนผ่าว​ ดัง​น้ำเปล่า​ที่​กำลัง​ถูก​ต้ม​

แม้จะไม่ส่องกระจก​ ซินเอ๋อร์​รู้ดี​ว่า​ใบหน้า​ตน​ต้อง​แดง​แน่นอน​

สำหรับ​เรื่อง​นี้​ ซินเอ๋อร์​จึงกระทืบเท้า​อย่าง​เขินอาย​และ​โมโห​ ก่อน​เอ่ย​เบา​ๆ กับ​เห​ลิ่งอวี้เซวียน​ว่า​

“เซวียน​ เหตุใด​ท่าน​จึงรังแก​ผู้อื่น​เช่นนี้​!”

“ฮ่า ๆ ข้า​ทำ​เช่นนี้​รังแก​เจ้าหรือ​ เช่นนั้น​ข้า​เต็มใจ​รังแก​เจ้าให้​มากขึ้น​เรื่อยๆ​!”

เอ่ย​จบ​ เห​ลิ่งอวี้เซวียน​ยื่นมือ​ใหญ่​ดึง​ตัว​ซินเอ๋อร์​ที่​ไม่ทัน​ตั้งตัว​เข้ามา​ใน​อ้อมกอด​ตน​

ก่อน​ยก​คาง​เธอ​ขึ้น​พร้อม​รัด​คาง​เล็ก​เธอ​ไว้​ ก่อน​จุมพิต​ร้อนแรง​ประกบ​ลง​บน​ปาก​เล็ก​ของ​เธอ​อย่าง​แม่นยำ​

จุมพิต​อย่าง​กะทันหัน​ของ​ชายหนุ่ม​ ทำให้​ซินเอ๋อร์​ไม่ทัน​ตั้งตัว​แม้แต่​นิดเดียว​

หลัง​ซินเอ๋อร์​ได้สติ​ ลิ้น​ของ​ชายหนุ่ม​ก็​สอด​เข้าไป​กวาดล้าง​ใน​ปาก​ของ​เธอ​อย่าง​รวดเร็ว​ และ​พัวพัน​ลิ้น​เล็ก​ที่​เธอ​พยายาม​หลบหลีก​นั้น​ไว้​

เมื่อ​รับรู้​ถึงจุมพิต​ของ​ชายหนุ่ม​ที่​ร้อนแรง​ เชี่ยวชาญ​ แฝงด้วย​กลิ่น​เนื้อ​ปลา​ย่าง​ ทำให้​ซินเอ๋อร์​เขินอาย​อย่าง​หนัก​ ก่อน​จะบิด​ศีรษะ​ไม่หยุด​

ครั้งนี้​ชายหนุ่ม​ไม่ได้​บังคับ​ซินเอ๋อร์​

หลัง​จุมพิต​อีก​ชั่วขณะ​ เห​ลิ่งอวี้เซวียน​ค่อยๆ​ ผละ​จาก​ปาก​เล็ก​ที่​ทำให้​บ้าคลั่ง​ลุ่มหลง​คู่​นั้น​

เมื่อ​เห็น​ซินเอ๋อร์​หมดแรง​อยู่​ใน​อ้อมกอด​ตน​ และ​หายใจ​ติดขัด​ ดวงตา​ดำขลับ​ มีความปรารถนา​และ​รักใคร่​ขึ้น​มาหลาย​ส่วน​

โดยเฉพาะ​เมื่อ​มอง​ริมฝีปาก​ที่​ยังมี​คราบ​น้ำหวาน​ติด​อยู่​คู่​นั้น​ อด​กลืนน้ำลาย​ไม่ได้​ ก่อน​คิด​ลิ้มรส​ริมฝีปาก​ที่​หอม​หวาน​นี้​อย่าง​ดูดดื่ม​อีกครั้ง​

ทว่า​หลัง​ซินเอ๋อร์​เห็น​ความผิดปกติ​ใน​ดวงตา​ชายหนุ่ม​ พลัน​ผละ​ออกจาก​อ้อมกอด​ของ​ชายหนุ่ม​อย่าง​รวดเร็ว​ ก่อน​หนี​ห่าง​ออก​ไป​

เพราะ​ชาย​ผู้​นี้​คล้าย​สัตว์ร้าย​ที่​หิวโหย​ตัว​หนึ่ง​ ส่วน​เธอ​ที่​เป็น​กระต่าย​น้อย​เพียง​เข้าใกล้​ จะถูก​เขา​กิน​จน​ไม่เหลือ​ซาก​ทุกเวลา​!

ด้วย​เกรง​เห​ลิ่งอวี้เซวียน​จะวู่วาม​เข้ามา​ ซินเอ๋อร์อด​เผย​ท่าทาง​น่าสงสาร​ออกมา​ ก่อน​เอ่ย​กับ​ชายหนุ่ม​อย่าง​น้อยใจ​ไม่ได้​ว่า​

“เซวียน​ ท่าน​ห้าม​ทำ​เช่นนี้​ ข้า​ ข้า​หิว​แล้ว​!”

“ฮ่า ๆ”

เมื่อ​เห็น​ซินเอ๋อร์​มอง​ตน​อย่าง​หวาดระแวง​ราวกับ​เจอ​หมาป่า​ เห​ลิ่งอวี้เซวียน​จึงทั้ง​จนใจ​และ​ขบขัน​

เขา​น่ากลัว​ขนาด​นั้น​เชียว​หรือ​!

ทว่า​เรื่อง​นี้​จะโทษ​เขา​ไม่ได้​ ผู้ใด​ให้​เธอ​งดงาม​อ่อนช้อย​ ปาก​เล็ก​หอม​หวาน​ขนาด​นี้​!

เพียง​เธอ​อยู่​ข้าง​กาย​เขา​ ทุก​ท่วงท่า​นั้น​มัก​ดึงดูด​เขา​ให้​ถลำลึก​

และ​ปาก​เล็ก​หอม​หวาน​นั้น​ หลังเขา​ได้​ลิ้มรส​เป็นครั้งแรก​ ก็​ลุ่มหลง​ขนาด​หนัก​

ส่วนใหญ่​จึงจุมพิต​เธอ​อย่าง​ควบคุม​อารมณ์​ไม่ได้​ ก่อน​ลิ้มรส​หอม​หวาน​ของ​ปาก​เล็ก​คู่​นั้น​

ทว่า​เมื่อ​เห็น​เวลานี้​ซินเอ๋อร์​ใช้สายตา​น่าสงสาร​มอง​มายัง​ตน​ เห​ลิ่งอวี้เซวียนอด​แอบ​คิด​ไม่ได้​

ดู​แล้ว​ตน​คง​วู่วาม​เกินไป​ จน​ทำให้​กระต่าย​น้อย​ตัว​นี้​ตกใจ​!

พอ​คิดถึง​ตรงนี้​ เห​ลิ่งอวี้เซวียน​สงบสติอารมณ์​ลง​อย่าง​รวดเร็ว​ ก่อน​ยิ้มมุมปาก​ เอ่ย​ปลอบ​ซินเอ๋อร์​ขึ้น​

“ตกลง​ เช่นนั้น​พวกเรา​ทาน​ปลา​ย่าง​กัน​เถิด​!”

หลัง​รู้​ว่า​ซินเอ๋อร์​ตกใจ​ เห​ลิ่งอวี้เซวีย​นรี​บ​ทำตัว​เป็น​สุภาพบุรุษ​ เอ่ย​เสียง​เบา​ขึ้น​

ซินเอ๋อร์​เห็น​เช่นนั้น​ ใจที่​เคย​หวาดหวั่น​พลัน​สงบ​ลง​

ก่อน​เดิน​เข้าไป​รับ​ปลา​ย่าง​ที่​เห​ลิ่งอวี้เซวียน​ยื่น​ส่งมาให้​ และ​เริ่ม​ทาน​คำ​เล็ก​ๆ

หลัง​เห​ลิ่งอวี้เซวียน​และ​ซินเอ๋อร์​ทาน​อิ่ม​ ล้างหน้า​ล้างมือ​อย่าง​ง่ายๆ​ ทั้งสอง​คน​ก็​นอนลง​บน​พื้นหญ้า​ที่​อ่อนนุ่ม​นั้น​ พร้อม​หลับตา​ลง​อย่าง​ผ่อนคลาย​สบายใจ​

สำหรับ​ช่วงเวลา​ผ่อนคลาย​เช่นนี้​ ซินเอ๋อร์​หวงแหน​และ​มีความสุข​อย่างยิ่ง​

เพราะ​หลัง​มารดา​เสียชีวิต​ เธอ​ต้อง​หาเลี้ยงปากท้อง​ เลี้ยงดู​น้องชาย​และ​ตน​ไม่หยุด​ เพื่อให้​อิ่ม​ท้อง​ไม่หิวโหย​ ทุกวัน​จึงต้อง​ออก​ไป​ทำงาน​แต่เช้า​กลับ​ดึก​ ยุ่ง​วุ่นวาย​ยิ่งนัก​

ทุกวัน​ล้วน​ทำงานหนัก​ดัง​วัว​ จะเป็น​ดังเช่น​ตอนนี้​ได้​เช่นไร​ หลัง​ทาน​อิ่ม​นอน​อยู่​บน​พื้นหญ้า​อย่าง​เกียจคร้าน​ ก่อน​หลับ​พักผ่อน​

โดยเฉพาะ​ชายป่า​แห่ง​นี้​ สวยงาม​อย่างยิ่ง​จริงๆ​

พระอาทิตย์​งดงาม​ลอย​เด่น​ หมื่น​ลี้​ไร้​กลุ่ม​เมฆ ท้องฟ้า​สีน้ำเงิน​ บาง​ครา​มีนก​น้อย​กลุ่ม​หนึ่ง​บิน​ผ่าน​ไป​อย่าง​มีความสุข​ ทำให้​ท้องฟ้า​มีชีวิตชีวา​เพิ่มขึ้น​หลาย​ส่วน​

และ​ยอดเขา​สูงนั้น​เขียวขจี​ สลับ​ทับซ้อน​ทอด​ยาว​ คล้าย​มองไม่เห็น​ถึงจุดสิ้นสุด​

ข้าง​กาย​พวก​เธอ​คือ​ต้นไม้​ขนาดใหญ่​สูงเสียดฟ้า​อายุ​กว่า​ร้อย​ปี​ กิ่งก้าน​เขียวชอุ่ม​ บดบัง​แสงอาทิตย์​ด้านนอก​ไว้​เจ็ด​แปด​ส่วน​ มีเพียง​แสงอาทิตย์​บางส่วน​สาดส่อง​ลงมา​อย่าง​อ่อนโยน​

และ​ด้านหน้า​พวก​เธอ​คือ​แม่น้ำ​สาย​เล็ก​ๆ ที่​ใสสะอาด​

หลัง​แสงอาทิตย์​สาด​ลง​บน​ผิวน้ำ​ เปล่งประกาย​ชั้น​แสงสีทอง​ระยิบระยับ​ออกมา​ สวย​งดงาม​ยิ่งนัก​!

เมื่อ​เห็นภาพ​ทิวทัศน์​ตรงหน้า​ ซินเอ๋อร์อด​ชอบใจ​ไม่ได้​

และ​หัวใจ​เอ่อล้น​ไป​ด้วย​ความรู้สึก​แปลกใหม่​และ​คุ้นเคย​

คล้าย​ก่อนหน้านี้​เธอ​เคย​มาที่นี่​

สำหรับ​ความรู้สึก​อัน​คุ้นเคย​นี้​ ทำให้​ซินเอ๋อร์​รู้สึก​แปลกใจ​

ขณะ​ซินเอ๋อร์​คิดในใจ​ สาย​ตากลับ​อด​หันไป​มอง​ชายหนุ่ม​ที่นอน​อยู่​ข้าง​กาย​ไม่ได้​

เห็น​เพียง​ชายหนุ่ม​ข้าง​กาย​ หล่อเหลา​อย่างยิ่ง​

จาก​มุมที่​ซินเอ๋อร์​นอน​อยู่​เห็น​ใบ​หน้าด้าน​ข้าง​ของ​ชายหนุ่ม​เข้า​พอดี​

จึงรู้สึก​เพียง​รูปร่าง​ของ​ชายหนุ่ม​สมบูรณ์แบบ​ราวกับ​แกะสลัก​ออกมา​อย่าง​ประณีต​!

หน้าผาก​กลม​มน​ คิ้ว​ยาว​เอียง​ไป​ทาง​จอน​ผม​ จมูกโด่ง​งดงาม​ ริมฝีปาก​ดุจ​กระจับ​

ตา​หู​จมูก​ปาก​นี้​ เข้ากัน​อย่าง​สมบูรณ์แบบ​เสีย​จริง​!

และ​จาก​ใบหน้า​สมบูรณ์แบบ​นั้น​ของ​ชายหนุ่ม​ คือ​รูปร่าง​ผอม​เพรียว​แข็งแกร่ง​ของ​ชายหนุ่ม​

เสื้อคลุม​ยาว​สีม่วง​เข้ม​บน​กาย​ เผย​รูปร่าง​สูงใหญ่​ผอม​โปร่ง​ของ​ชายหนุ่ม​นั้น​ออกมา​

ไหล่​กว้าง​เอว​คอด​ รูปร่าง​สูงโปร่ง​ สอง​ขา​เรียว​ยาว​

ชายหนุ่ม​ผู้​นี้​ แม้จะเพียง​นอน​เงียบๆ​ อยู่​บน​พื้นหญ้า​ แต่​กลิ่นอาย​สูงศักดิ์​ที่​ติด​กาย​มาตั้ง​แต่กำเนิด​ และ​ความ​โดดเด่น​เหนือ​สรรพสิ่ง​ดุจ​เทพ​เซียน​นั้น​ ทำให้​ทิวทัศน์​สวยงาม​รอบด้าน​ต่าง​มืดมน​ไร้สีสัน​ ต้อยต่ำ​ลง​

ทันใดนั้น​ ซินเอ๋อร์อด​ชื่นชม​ไม่ได้​

ช่างเป็น​ชายหนุ่ม​ที่​หล่อเหลา​ไม่ธรรมดา​จริงๆ​!

แต่​ชายหนุ่ม​ที่​โดดเด่น​ผู้​นี้​ กลับ​เอ่ย​ว่า​เขา​ชื่นชอบ​เธอ​

พอ​คิดถึง​ตรงนี้​ ต้อง​เอ่ย​ว่า​ใน​ใจซินเอ๋อร์​พลัน​อบอุ่น​

เพราะ​ตั้งแต่​เล็ก​จน​โต​ นอกจาก​มารดา​ ชาย​ผู้​นี้​คือ​คน​ที่สอง​ที่​ดี​กับ​เธอ​ขนาด​นี้​

หาก​ไม่ใช่เพราะ​สถานะ​ของ​เธอ​ต่ำต้อย​ เธอ​คง​ตอบ​ตกลง​เขา​ไป​แล้ว​

พอ​คิดถึง​ตรงนี้​ ซินเอ๋อร์​รู้สึก​เพียง​หัวใจ​ปั่นป่วน​วุ่นวาย​

แต่​ทันใดนั้น​ ซินเอ๋อร์​รู้สึก​ภาพ​ด้านหน้า​มืดมิด​

เพราะ​ชายหนุ่ม​ ดุจ​เสือดาว​สูงศักดิ์​ตัว​หนึ่ง​ที่นอน​อยู่​ข้าง​กาย​ตน​ พลัน​พลิกตัว​กระโดด​ขึ้น​มาบน​กาย​เธอ​

ชายหนุ่ม​เคลื่อนไหว​อย่าง​ว่องไว​ แต่​ขณะที่​คร่อม​ลง​บน​กาย​เธอ​ กลับ​ไม่ได้​ทำให้​เธอ​เจ็บปวด​แม้แต่​นิดเดียว​ เพียง​กด​ร่างกาย​เธอ​ไว้​ใต้​ร่าง​ ก่อน​ใช้รูปร่าง​สูงใหญ่​ของ​เขา​รัด​เธอ​ไว้​อย่าง​แน่นหนา​

เห็น​เช่นนั้น​ ซินเอ๋อร์​ตะลึงงัน​สุดขีด​ หลัง​ได้สติ​ได้ยิน​เสียงแหบ​พร่า​ไพเราะ​ของ​ชายหนุ่ม​ดัง​ขึ้น​

“แอบมอง​ข้า​หรือ​”

“เอ่อ​”

เมื่อ​ได้ยิน​คำพูด​นี้​ของ​ชายหนุ่ม​ ใบหน้า​จิ้มลิ้ม​ของ​ซินเอ๋อร์อด​เก้อเขิน​ไม่ได้​ รู้สึก​คล้าย​ทำผิด​แล้ว​ถูก​คน​จับได้​ หวาดหวั่น​ไป​ทั่ว​ใบหน้า​

“ข้า​ ข้า​ไม่ได้​มอง​เสียหน่อย​!”

“ฮ่า ๆ ไม่ได้​มอง​หรือ​ สาวน้อย​ชอบ​โกหก​เช่น​เจ้า ดู​สิว่า​ข้า​จะสั่งสอน​เจ้าเช่นไร​!”

เมื่อ​ได้ยิน​คำพูด​นี้​ของ​ชายหนุ่ม​ สิ่งแรก​ที่​ซินเอ๋อร์​นึกถึง​คือ​ชายหนุ่ม​ต้องการ​จุมพิต​เธอ​อีกครั้ง​

พอ​คิดถึง​ตรงนี้​ ซินเอ๋อร์​ยื่นมือ​เข้าไป​ปิดปาก​ชายหนุ่ม​ทันที​ ก่อน​ดวงตา​คู่​งามจะเบิก​กว้าง​ มอง​ชายหนุ่ม​อย่าง​ระแวดระวัง​และ​แฝงความภาคภูมิใจ​

ท่าทาง​นั้น​คล้าย​จิ้งจอก​ตัว​น้อย​ที่​แอบ​ขโมย​กิน​ไก่​ของ​ชาวนา​ แล้ว​ภาคภูมิใจ​เป็น​ที่สุด​

เมื่อ​เห็น​สีหน้า​ภาคภูมิใจ​และ​ชอบใจ​ของ​ซินเอ๋อร์​ เห​ลิ่งอวี้เซวียน​ไม่ได้​มีท่าทาง​เสียใจ​ที่​แผน​ร้าย​ไม่สำเร็จ​แม้แต่​นิดเดียว​ กลับ​ใช้มือ​ลูบ​คาง​ ดวงตา​ดำขลับ​แฝงการ​หยอกล้อ​และ​ความ​ชั่วร้าย​หลาย​ส่วน​ จับจ้อง​มาที่​ซินเอ๋อร์​ จน​ทำให้​เธอ​หวาดกลัว​

ขณะที่​ซินเอ๋อร์​ไม่ทัน​ได้สติ​ รู้สึก​เพียง​คัน​ที่​รักแร้​

ก่อน​ส่งเสียง​ “ฮ่า” ออกมา​ จากนั้น​ปล่อยมือ​ลง​ ก่อน​หัวเราะ​ลั่น​ออกมา​

“ฮ่าๆ เซวียน​ หยุด​มือ​ ข้า​จักจี้​ ฮ่าๆ เซวียน​ เซวียน”​

“ฮ่า ๆ สาวน้อย​ชอบ​โกหก​เช่น​เจ้า ดู​สิข้า​จะลงโทษ​เจ้าเช่นไร​ กลัว​หรือไม่​!”

เมื่อ​เห็น​ซินเอ๋อร์​หัวเราะ​ไม่ขาดสาย​อยู่​ใต้​ร่าง​ตน​ เห​ลิ่งอวี้เซวียน​เอ่ย​อย่าง​ภาคภูมิใจ​

และ​ไม่หยุด​การเคลื่อนไหว​ของ​มือ​ลง​ ทำให้​ซินเอ๋อร์​บิด​ตัว​ไปมา​ พร้อม​หัวเราะ​อยู่​ใต้​ร่าง​เขา​ไม่หยุด​

เสียงหัวเราะ​ดุจ​กระดิ่ง​เงิน​อัน​ไพเราะ​นั้น​ ดัง​ออก​มาจาก​ปาก​เล็ก​ดุจ​ดอก​เหมย​ของ​สาวน้อย​ไม่หยุด​

ใบหน้า​ของ​สาวน้อย​ มีรอยยิ้ม​ดุจ​บุปผา​ แดงก่ำ​ งดงาม​เกิน​บรรยาย​!

เห​ลิ่งอวี้เซวียน​มอง​จน​หัว​ใจเต้น​แรง​ ก่อน​อด​ก้มหน้า​ลง​จุมพิต​บน​ปาก​เล็ก​เนียน​นุ่ม​ของ​สาวน้อย​ไม่ได้​

………………………………………………………………………………….

สตรีอย่างข้าน่ะหรือ คือขันที?!

สตรีอย่างข้าน่ะหรือ คือขันที?!

Score 10
Status: Completed

จู่ๆ ‘เล่อเหยาเหยา’ เด็กสาวที่ข้ามเวลามาจากศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด

ฟื้นขึ้นมาในร่างของผู้หญิงที่ปลอมตัวเป็นขันที ใช้ชีวิตอยู่ในยุคเทียนหยวนที่ไม่มีบันทึกในประวัติศาสตร์

แถมยังได้รับหน้าที่ปรนนิบัติ ‘เหลิ่งจวิ้นอวี๋’ ท่านอ๋องแห่งวังรุ๋ยอ๋อง

ผู้ที่อารมณ์เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย แย้มยิ้มสนทนาขณะสังหารคนโดยไม่กะพริบตา จนทุกคนต่างขนานว่า ‘พญายม’

ทั้งยังมีเสียงเล่าลือกันอีกว่า รุ่ยอ๋องคนนี้เกลียดชังผู้หญิง ชนิดที่ห้ามผู้หญิงเข้าใกล้เกินห้าก้าว!

ทว่า วันหนึ่งพญายมเกิดสนใจในตัวเธอขึ้นมา

เธอจะทำเช่นไร เพื่อรักษาชีวิต และความลับที่ว่าแท้จริงแล้วเธอคือ ‘ผู้หญิง’

…รวมไปถึง เรื่องที่จู่ๆ ผู้หญิงในร่างขันทีน้อยคนนี้เกิดตั้งครรภ์โดยไม่คาดคิดได้เสียนี่!

สวรรค์! ได้โปรดให้ฟ้าผ่าแล้วพาเธอกลับไปโลกเดิมที!

Options

not work with dark mode
Reset