ลูกเขยยอดนักฆ่า 21

ตอนที่ 21 ซ่อนเงิน
นี่ฉันหูฝาดไปรึเปล่า?
หมอนี่ถึงกับกล้าทวงเงิน แล้วยังสั่งให้จางฟาไฉเอาเงินใส่กระสอบอีกด้วยงั้นเหรอ?
ฉินเสี่ยวยู่จ้องมองหลินหนานด้วยแววตางุนงงสับสน!
ตอนแรก.. เธอเพียงแค่คิดว่าหลินหนานคงจะสำนึก จึงได้กลับมาช่วยเธอ แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะกล้าทวงเงินจากจางฟาไฉด้วย
ในสมองของไอ้บ้านี่คงจะมีแต่เรื่องเงินจริงๆ!
“นี่แก้กล้ามากไปแล้ว ฆ่ามัน!!”
จางฟาไฉรีบหยิบกางเกงขึ้นมาสวมใส่ทันที เวลานี้มันโกรธจนเนื้อที่เต็มไปด้วยไขมันนั้นกระเพื่อมไปทั้งร่าง
เมื่อได้ยินจางฟาไฉสั่ง ชายอีกสามคนที่อยู่ในห้อง ก็รีบพุ่งไปหยิบมีดที่ซ่อนไว้ใต้โต๊ะออกมาทันที
ปรากฏว่าเป็นดาบยาวทั้งสามเล่ม พวกมันค่อยๆชักดาบออกจากฝัก เผยให้เห็นใบมีดที่คมกริบ และน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก
ลูกน้องทั้งสามของจางฟาไฉกำดาบในมือแน่น และค่อยๆสาวเท้าเข้าไปหาหลินหนานทีละก้าว ในขณะเดียวกันก็มองหาจังหวะเหมาะๆที่จะกระหน่ำฟันใส่เขาไปด้วย
หลินหนานสัมผัสได้ว่า ชายทั้งสามนี้แตกต่างจากอันธพาลที่เขาจัดการไปเมื่อเช้า พวกมันดูดุดัน แล้วก็โหดเหี้ยมกว่ามาก และสามารถฆ่าคนตายได้โดยไม่รู้สึกอะไร
แต่นับว่าเป็นความโชคร้ายของพวกมันสามคน ที่บังเอิญมาพบกับหลินหนานเข้า!
ฝ่ามือของหลินหนานคลำอยู่ที่กระเป๋ากางเกง และเมื่อสัมผัสเข้ากับอะไรบางอย่าง เขาก็ถึงกับยิ้มกว้างอย่างน่าประหลาด
และเมื่อชายทั้งสามได้เห็นรอยยิ้มของหลินหนาน พวกมันก็ถึงกับเดือดดาลขึ้นมาทันที พวกมันไม่พูดพล่ามทำเพลง ต่างก็เงื้อดาบในมือกระหน่ำฟันเข้าใส่ร่างของหลินหนานทันที คนหนึ่งฟันที่แขน อีกคนฟันที่ขา ส่วนอีกคนฟันเข้าที่ท้องน้อย
และหากหลินหนานถูกฟันเข้าพร้อมๆกันเช่นนี้ คงยากที่จะรอดได้ เพราะแต่ละตำแหน่งที่พวกมันเลือกฟันนั้น ล้วนแล้วแต่เป็นจุดที่อันตรายทั้งสิ้น!
และนั่นก็เพียงพอที่จะทำให้หลินหนานร่วงลงไปกองกับพื้นได้ในทันที!
“ระวัง!!”
ฉินเสี่ยวยู่กรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ!
หลินหนานสะบัดข้อมือเบาๆ หลังจากนั้นบางสิ่งบางอย่างก็พุ่งออกจากฝ่ามือของเขาอย่างรวดเร็ว
ฟิ้ว.. ฟิ้ว.. ฟิ้ว..
ฉึก.. ฉึก.. ฉึก..
เสียงคล้ายบางสิ่งบางอย่างพุ่งฝ่าอากาศดังติดต่อกันถึงสามครั้ง ก่อนจะมาด้วยเสียงคล้ายของแหลมแทงเข้ากับเนื้อบนร่างกายของมนุษย์
“อ๊าก..”
ลูกน้องทั้งสามของจางฟาไฉกรีดร้องออกมาพร้อมกัน ก่อนจะล้มลงกับพื้น และหลับไปพร้อมกันในทันที
จางฟาไฉถึงกับนิ่งอึ้งไปด้วยความตกตะลึง!!
หากไม่ใช่เพราะลูกน้องทั้งสามเป็นลูกน้องเก่าแก่ที่อยู่กันมานาน มันคงต้องคิดว่าทั้งสามคนแกล้งทำเป็นหลับ และทั้งหมดก็แสดงได้อย่างยอดเยี่ยมมาก
เพียงแค่หลินหนานสะบัดข้อมือเบาๆ ชายทั้งสามก็ถึงกับล้มลงไปกองกับพื้นเชียวเหรอ?
นี่เขาเป็นปีศาจหรือยังไงกัน?
แม้แต่ฉินเสี่ยวยู่ยังนั่งตาโตด้วยความตกใจ และได้แต่คิดสงสัยอยู่ในใจ เพราะไม่รู้จริงๆว่า เหตุใดทั้งสามคนจึงได้ลงไปนอนกองอยู่กับพื้นแบบนั้น
หลินหนานค่อยๆก้าวเท้าไปข้างหน้าอย่างช้าๆ หลังจากนั้นก็จัดการดึงเข็มเงินซึ่งมีความยาวแตกต่างกัน ออกมาจากร่างของชายทั้งสามที่กำลังนอนหลับไหล
เมื่อเห็นว่าเป็นเข็มเล่มเล็กๆ จางฟาไฉก็ยิ่งงุนงง เขาเองไม่เคยได้ยินมาก่อนว่า เข็มเล่มเล็กๆเช่นนี้จะใช้เป็นอาวุธได้ด้วย
มันมีแต่ในภาพยนตร์ไม่ใช่เหรอ?
หลังจากทำการเช็ดเข็มเงินกับเสื้อของพวกมันทั้งสามคนแล้ว หลินหนานจึงค่อยเก็บกลับเข้าไปในกระเป๋าของตนเช่นเดิม ก่อนจะเดินเข้าไปหาจางฟาไฉ
จางฟาไฉมีสีหน้าตกอกตกใจ พร้อมกับระล่ำระลักถามออกไปว่า “นี่.. นายต้องการอะไร?”
ลูกน้องทั้งหกคนของมันถูกหลินหนานจัดการจนสลบเหมือดไปหมดแล้ว..
เวลานี้เหลือเพียงจางฟาไฉเพียงผู้เดียว มีหรือที่มันจะยังสามารถสงบจิตสงบใจอยู่ได้อีก?
“ไม่ต้องกลัว.. ฉันเป็นพวกเจริญแล้ว ไม่ใช่พวกป่าเถื่อนที่ชอบใช้กำลัง!” หลินหนานตอบยิ้มๆ
และแน่นอนว่า จางฟาไฉย่อมสัมผัสได้ถึงอันตรายจากรอยยิ้มนั้น..
“น้องชาย ฉันก็บอกไปแล้วว่าช่วงนี้บริษัทกำลังมีปัญหาด้านการเงิน แล้วจะให้ฉันเอาเงินที่ไหนมาจ่ายเล่า..” จางฟาไฉตอบกลับพร้อมกับตีหน้าเศร้า
ในเมื่อฉันไม่มีเงิน แกจะทำอะไรฉันได้?
“ไม่มีเงินแน่นะ?!!”
หลินหนานแสยะยิ้ม พร้อมกับยกมือขึ้นชี้ไปทางตู้เซฟที่วางอยู่มุมห้อง จางฟาไฉเห็นเช่นนั้น ก็ถึงกับหน้าเปลี่ยนสีในทันที แต่ก็รีบตอบกลับไปว่า
“นั่นแค่ตู้เซฟเปล่าๆ ข้างในไม่มีเงินอยู่เลย!”
หลินหนานส่ายหน้าแทนการบอกว่าเขาไม่เชื่อคำพูด พร้อมกับยกมือขึ้นชี้ไปที่ชั้นหนังสือที่อยู่ติดผนัง
ครั้งนี้จางฟาไฉถึงกับหน้าเสียอีกครั้ง..
มันกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงไป ก่อนจะยิ้มให้หลินหนาน พร้อมกับพูดขึ้นว่า “เอ่อ.. ชั้นหนังสือนั่นก็แค่มีไว้ตกแต่งห้องให้ดูดีน่ะ อย่าลืมว่านี่เป็นห้องทำงานของฉัน…”
“งั้นเหรอ?!” หลินหนานเหลือบมองด้วยหางตา
“จริงแท้แน่นอนเลยล่ะ!” จางฟาไฉพยักหน้าหงึกๆเป็นไก่จิกข้าว
“หึ.. ฉันไม่ชอบนิสัยที่ไม่ซื่อสัตย์ของแกจริงๆ!”
หลินหนานแสยะยิ้มออกมา ก่อนที่กระแสเย็นชาจะแผ่ซ่านออกมาจากร่าง เขาคว้าข้อมือของจางฟาไฉบิดอย่างแรง
กร๊อบ..
เสียงกระดูแกแขนของจางฟาไฉหักทันที มันส่งเสียงกรีดร้องโหยหวนออกมาด้วยความเจ็บปวด ราวกับหมูที่กำลังถูกเชือด
ฉินเสี่ยวยู่ยกมือขึ้นปิดปากไว้ พร้อมกับจ้องมองด้วยแววตาหวาดผวาตกใจ..

เธอคิดไม่ถึงว่าคนที่ดูไม่เอาไหนอย่างหลินหนาน จะมีด้านที่โหดเหี้ยมดุร้ายได้ขนาดนี้!

คิดจะหักแขนขาใคร ก็จับหักได้ทันทีแบบนี้!

จากนั้น หลินหนานก็ลากร่างอ้วนๆของจางฟาไฉไปที่ตู้เซฟ แล้วจับฝ่ามือของมันกดลงบนแผ่นสแกนนิ้ว..

ติ๊ง..
จากนั้นไฟสีเขียวก็สว่างขึ้น และตู้เซฟก็เปิดออก เผยให้เห็นเงินสดกองโต และของมีค่าอย่างนาฬิกาอีกหลายเรือน รวมทั้งซิการ์อีกหลายกล่อง
“คุณจาง.. รสนิยมไม่เลวเลยนี่!”
หลินหนานเอ่ยชมพร้อมกับหยิบกล่องซิการ์หนึ่งกล่องเข้าไปในกระเป๋าตัวเอง จากนั้นจึงหยิบกองเงินสดออกมาโยนใส่กระสอบที่เตรียมมา
จางฟาไฉได้แต่มองหลินหนานหยิบเงินสดของตนเองไปด้วยใบหน้าที่ซีดขาว และเจ็บปวดหัวใจอย่างที่สุด
นี่มันเงินของเขา!!
ไม่มีอะไรทำให้เขาปวดใจได้เท่ากับการถูกปล้นเงินไปต่อหน้าต่อ!
ฉินเสี่ยวยู่ได้แต่นั่งนิ่งด้วยความตกตะลึงเช่นเคย..
เธอคิดไม่ถึงว่าจางฟาไฉที่เอาแต่พูดว่าไม่มีเงินๆ จะเก็บเงินสดซ่อนไว้ในตู้เซฟมากมายขนาดนี้ ในความรู้สึกของเธอ นี่มันขุมทรัพย์ขนาดย่อมๆเลยทีเดียว
“นี่คุณ.. มัวทำอะไรอยู่? ยังไม่รีบมาช่วยกันนับเงินอีก!” หลินหนานร้องตะโกนบอกฉินเสี่ยวยู่ที่เอาแต่นั่งนิ่ง
“เอ่อ..”
ฉินเสี่ยวยู่รีบลุกขึ้น และเดินตรงเข้าไปหาหลินหนานทันที
หลังจากนับเงินสดทั้งหมดที่อยู่ในตู้เซฟแล้ว ก็ยังได้เพียงแค่ 630,000 หยวนเท่านั้น
“ได้แค่หกแสนสามหมื่นหยวน.. ยังขาดอยู่อีกห้าแสนเจ็ดหมื่นหยวน” หลินหนานยกนิ้วขึ้นมาคำนวณ
หลังจากนั้นจึงหันไปมองจางฟาไฉ..
แต่ยังไม่ทันที่หลินหนานจะได้พูดอะไร จางฟาไฉก็รีบร้องตะโกนออกมาว่า “ไม่.. ฉันไม่มีเงินแล้วจริงๆนะ นั่นคือเงินทั้งหมดที่ฉันมี!”
ตอนนี้เขาอยากจะให้หลินหนานรีบๆกลับไปโดยเร็ว..
“อ่อ..” หลินหนานทำเสียงรับรู้อยู่ในลำคอ พร้อมกับแสยะยิ้ม
จากนั้น หลินหนานก็ได้เดินไปที่ชั้นวางหนังสือ เขายกมือขึ้นเกาคางเบาๆ แล้วจึงหันกลับมามองจางฟาไฉ
จางฟาไฉถึงกับตกใจอย่างที่สุด และเวลานี้ใจของมันก็ได้ร่วงไปอยู่ตรงตาตุ่มเรียบร้อยแล้ว
ไอ้บ้านี่เป็นหมาหรือยังไง? มันถึงได้กลิ่นผิดปกติตรงชั้นวางหนังสือได้?
“คุณจาง.. จากโหงวเฮ้งของคุณ ผมว่าคุณไม่น่าจะเป็นคนชอบอ่านหนังสือหนังหานะ!”
ระหว่างที่พูด หลินหนานก็หยิบหนังสือออกมาจากชั้นเล่มหนึ่ง และเมื่อได้เห็นชื่อหนังสือ เขาก็ถึงกับกลั้นหัวเราะแทบไม่อยู่!!
หนังสือเล่มนี้ชื่อว่า ทำอย่างไรให้หญิงสาวร่ำรวยตกหลุมรักคุณ?
หึ.. หมอนี่ทะเยอทะยานไม่เบาทีเดียว!
จางฟาไฉส่ายหน้าไปมา พร้อมกับโบกไม้โบกมือสะเปะสะปะไปหมด เขาระล่ำระลักพูดขึ้นว่า “ไม่.. ไม่ใช่อย่างนั้นนะ! ก็แค่หนังสือเล่มหนึ่งเท่านั้น ฉัน.. ฉันเป็นถึงเจ้าของบริษัท..”
หลินหนานโยนหนังสือเล่มนั้นกลับที่เดิมอย่างไม่ใส่ใจนัก จากนั้นจึงหันกลับไปถามจางฟาไฉอีกครั้ง
“แสดงว่า.. แกมีเงินอยู่แค่นี้สินะ?”
“ใช่.. ใช่แล้ว! นั่นคือเงินทั้งหมดที่ฉันมีแล้ว!”จางฟาไฉรีบตอบกลับไปทันที
ฉินเสี่ยวยู่นั่งนิ่งอยู่นาน ในที่สุดก็พูดขึ้นว่า “หลินหนาน ได้แค่นี้ก็มากพอแล้วล่ะ พวกเรารีบกลับบริษัทกันดีกว่า!”
ได้เงินกลับไปขนาดนี้ ก็นับว่าประสบความสำเร็จมากแล้ว อีกอย่าง.. หนี้ก้อนนี้ก็ถูกตีเป็นหนี้สูญไปแล้ว
“อืมม.. คงต้องเป็นแบบนั้น ในเมื่อไม่มีทางอื่นแล้ว!”
หลินหนานตอบกลับไป พร้อมกับก้าวเดินออกมาจากชั้นวางหนังสือตรงหน้า จางฟาไฉถึงกับถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก
โชคดี.. สวรรค์ช่วย!!
แต่แล้วจู่ๆ หลินหนานก็หันหน้ากลับไป สีหน้าของเขาพลันเปลี่ยนเป็นดุดันยิ่งกว่าเสือ พร้อมกับยกขาขึ้นกระโดดถีบชั้นวางหนังสืออย่างแรง
ลูกถีบของหลินหนานนั้นรุนแรงมากพอที่จะทำให้ชั้นหนังสือหงายหลัง และล้มลงกระแทกกับกำแพงสีขาวด้านหลัง
ปัง!!
ผนังสีขาวด้านหลังชั้นวางหนังสือ แตกออกเป็นรูทันที
พรึบ…
ธนบัตรสีแดงมูลค่าหนึ่งร้อยหยวนจำนวนมากมายร่วงกรูลงมา ประหนึ่งน้ำที่กำลังทะลักออกจากประตูน้ำอย่างรวดเร็ว
เงินที่ถูกซ่อนไว้หลังกำแพง ร่วงกระจายอยู่เต็มพื้นห้องไปหมด และเวลานี้พื้นห้องก็ดูราวกับทะเลสีแดง
ห๊ะ?!! ซ่อนเงินไว้หลังกำแพงเหรอนี่?
ดวงตาคู่งามของฉินเสี่ยวยู่เบิกกว้าง และจ้องมองภาพตรงหน้าด้วยความตกตะลึง..
“หมดกัน!! ฉิบหายหมดแล้ว!!”
ใบหน้าของจางฟาไฉเปลี่ยนเป็นซีดเผือดยิ่งกว่าเดิม ก่อนจะหมดสติไปในที่สุด!