รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]บทที่ 954 ความมืดมิดเคลื่อนไหว สองสุดยอดสมบัติมืดมิดปรากฏ!

บทที่ 954 ความมืดมิดเคลื่อนไหว สองสุดยอดสมบัติมืดมิดปรากฏ!

บทที่ 954 ความมืดมิดเคลื่อนไหว สองสุดยอดสมบัติมืดมิดปรากฏ!

“กลัวอันใด!”

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงดุเจ้าหลวง “อย่าได้ขี้ขลาดไป หลังจากนี้เจ้ายังต้องทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ หากไปถึงฝั่งความมืดมิดแล้วเจ้ายังทำตัวตาขาวเช่นนี้ ย่อมต้องเปิดเผยพิรุธให้กองกำลังมืดมิดสัมผัสได้อย่างแน่นอน จุดจบของเจ้าจะต้องไม่ลงเอ่ยด้วยดี! กองกำลังความมืดนั้นดุร้ายเป็นอย่างยิ่ง!”

เขาเอ่ยเตือนเจ้าหลวง บอกให้อีกฝ่ายทำตัวเข้มแข็งกว่านี้ ไม่เช่นนั้นหากถูกเปิดโปงออกมาจริง ๆ แม้เจ้าหลวงจะต้องการมีชีวิตอยู่ต่อก็ไม่อาจทำได้!

“หากถูกเปิดโปงจริง ๆ ข้อห้ามของพี่หลิวบนร่างเจ้าจะทำงานขึ้นมาทันที เมื่อถึงยามนั้นเจ้าจะตายโดยไม่แม้แต่จะมีศพให้ฝัง!”

เขาเอ่ยต่อ

คนเช่นเจ้าหลวง ย่อมไม่คู่ควรที่จะได้รับความไว้ใจ และก่อนที่งานครั้งนี้จะเริ่มขึ้น ต้นหลิวก็ได้ลงข้อห้ามเอาไว้ในร่างเจ้าหลวงแล้ว

ข้อห้ามนี้ด้านหนึ่งช่วยให้เจ้าหลวงไม่ถูกค้นพบและเปิดโปง อีกฝ่ายสามารถรอดพ้นจากพลังตรวจสอบทุกรูปแบบของกองกำลังมืดมิดได้ ในขณะเดียวกันมันก็เป็นตัวควบคุมเจ้าหลวงเอาไว้ ป้องกันไม่ให้เขาทรยศ

“ตกลง…”

เจ้าหลวงร้องไห้ ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าภายในใจของมันอึดอัดคับข้องมากเพียงใด

เขาน่าเวทนาเกินไปแล้ว ทั้งชีวิตไม่มีช่วงสงบมั่นคงเลยจริง ๆ มายามนี้เขาถูกบังคับให้เข้าร่วมกองกำลังมืดมิด

แต่เขาก็ต้องทำ

เมื่อรู้ว่าไม่มีหนทางหวนกลับ เขาก็พยายามอย่างหนักเพื่อปรับสภาพอารมณ์ตนเอง

‘มีคลื่นลมอันใดที่ข้ายังไม่เคยผ่านมาอีก? ผ่านเคราะห์ร้ายมาตั้งมากมาย ข้าก็ยังเอาตัวรอดมาได้ไม่ใช่หรือ? สงบสติลง ครั้งนี้จะต้องไม่เป็นอันใดแน่!’

เขาเอ่ยปลอบตนเองภายในใจ

ปลอบใจตนเองเช่นนี้คล้ายได้ผลอยู่บ้าง เขาคิดทบทวนดู ตลอดมาเขาล้วนพิฆาตผู้อื่นอยู่เสมอ แต่ตัวของเขานั้นไม่เคยเกิดเรื่องอันใดขึ้นจริง ๆ

“เฝ้าสังเกตการณ์เสียก่อน!”

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงไม่ได้พาเจ้าหลวงเข้าไปในเมืองบรรพกาลทันที

เป้าหมายหลังของพวกเขาในครั้งนี้คือการเข้าไปแฝงตัวในกองกำลังมืดมิด เขาจึงต้องการผ่านเมืองบรรพกาลไปอย่างสมจริงที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ หากเป็นเช่นนั้น เมื่อถูกกำลังมืดมิดตรวจสอบย่อมทำให้ได้รับความเชื่อใจมากกว่า

ตอนนี้ตัวตนของเขาคือมารจิว อันเป็นสิ่งมีชีวิตมืดมิดที่เข้าสู่ร่างของพระอมิตาภะพุทธเจ้า เขาต้องการผ่านเมืองบรรพกาลไปโดยใช้ความสามารถและวิธีการของมารจิ่ว

แม้ว่าจะเป็นเรื่องยุ่งยาก และอาจทำให้พวกเขาต้องประสบความทุกข์ทน ทว่ามันก็ช่วยให้พวกเขาทำหน้าที่ไส้ศึกได้ราบรื่นกว่า

เขาไม่ได้วางแผนจะติดต่อกับเหล่ายอดฝีมือหลักฉากในเมืองบรรพกาล เรื่องไส้ศึกนี้ยิ่งมีคนรู้น้อยเท่าใดยิ่งดี

“มีบางอย่างเกิดขึ้น!”

หลังจากพวกเขานิ่งสงบไปพักหนึ่ง พลันเห็นการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่จากเมืองบรรพกาล ยอดฝีมือหลังฉากแทบทั้งหมดพุ่งออกมาจากด้านในเมืองบรรพกาล

“นี่นับเป็นโอกาสอันดี!”

ดวงตาของจักรพรรดิหมากล้อมเปล่งประกาย รีบตรงเข้าไปในเมืองบรรพกาลพร้อมกับเจ้าหลวง

ยามนี้ภายในเมืองบรรพกาลว่างเปล่า ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดโผล่ออกมาให้เห็น จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงคาดเดาว่าพวกเขาเหล่านั้นอาจไปเข้าร่วมสงคราม

ที่แห่งนี้คือสมรภูมิมืดมิด เมื่อสิ่งมีชีวิตแทบทั้งเมืองบรรพกาลมุ่งออกไป ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะต้องเกิดการเคลื่อนไหวจากทางกองกำลังมืดมิดอย่างแน่นอน!

ผลก็เป็นเช่นนั้น หลังออกจากเมืองบรรพกาลแล้ว พวกเขาก็มาถึงสมรภูมืดมิดและเห็นว่าสิ่งมีชีวิตจากเมืองบรรพกาลกำลังเผชิญหน้ากับกองกำลังมืดมิด

“สิ่งมีชีวิตมืดมิดปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง เรื่องราวทั้งหมดจะต้องไม่เรียบง่ายแน่!”

แนวหน้าของสมรภูมิมืดมิด จ้าวชิงยืนอยู่ด้วยสีหน้าสงบนิ่ง เดิมทีรังย่อยของกองกำลังมิดมืดถูกทำลายลงสิ้นไปแล้ว ดังนั้นสิ่งมีชีวิตมืดมิดทั้งหมดจึงสูญสิ้นไปด้วย ตอนนี้รังย่อยของกองกำลังมืดมิดน่าจะฟื้นคืนกลับมาแล้ว ถึงได้มีสิ่งมีชีวิตมืดมิดจำนวนมหาศาลปรากฏออกมา

“อามิตาพุทธ นี่มันเพิ่งผ่านมานานแค่ใดกันเชียว? สงครามได้เริ่มขึ้นอีกครั้งแล้ว! ยังดีที่ก่อนหน้านี้พวกเราไม่ได้ส่งข่าวกลับไปยังหลังฉาก”

พระอามิตาภะพุทธเจ้าที่ร่างกายเปล่งแสงพุทธเรืองรองเอ่ยออกมาอย่างจริงจัง

พวกเขารู้สึกมาโดยตลอดว่าเรื่องราวทั้งหมดไม่น่าจะจบลงอย่างง่ายดายปานนั้น ครั้งก่อนหลังจากที่รังย่อยของกำลังมืดมิดถูกทำลายลงไปแล้ว พวกเขาไม่ได้ส่งข่าวนี้กลับไปยังหลังฉาก เพื่อป้องกันไม่ให้สิ่งมีชีวิตหลังฉากมองสถานการณ์ในแง่ดีมากเกินไป

ดูจากตอนนี้แล้ว การตัดสินใจของเขาถูกต้องอย่างถึงที่สุด หลังจากผ่านครั้งก่อนมาเพียงไม่นาน กองกำลังมืดมิดก็ฟื้นฟูกลับขึ้นมาอีกครั้ง

“แหล่งกำเนิดไม่สิ้นสูญ ทุกสิ่งย่อมไม่จบลง!”

ประมุขแห่งสรวงสวรรค์ ไป๋เริ่น กุมหอกสีทองในมืออยู่แถวหน้าสุด จับจ้องไปทางกองกำลังมืดมิดอย่างจริงจัง น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาลุ่มลึกยิ่ง

ต้นกำเนิดความมืดอยู่ภายในแดนบูชายัญอันธการ หากไม่สามารถทำลายมันลงได้จนหมดสิ้น เรื่องทั้งหมดก็ยากที่จะยุติ

ลมหายใจอึมครึมแปลกประหลาดกระจายตัวออกไป สิ่งมีชีวิตมืดมิดที่ปรากฏขึ้นมาในครั้งนี้ ดูเหมือนจะทรงพลังกว่าก่อนหน้ามาก

ก่อนหน้านี้ในหมู่สิ่งมีชีวิตมืดมิด ขั้นที่ห้าขอบเขตอิสระคือเพดานสูงสุด ทว่าในตอนนี้หาได้เป็นเช่นนั้นอีกต่อไป สิ่งมีชีวิตมืดมิดจำนวนไม่น้อยมีพลังอยู่ในขั้นที่ห้าขอบเขตอิสระ!

อีกทั้งบนท้องฟ้าตรงนั้น ยังมีสร้อยไข่มุกโลหิตอยู่เส้นหนึ่ง แลดูคล้ายเครื่องประดับที่สตรีสวมใส่ แสงที่เปล่งออกมาแปลกประหลาดและน่าสะพรึงกลัวชวนให้ใจหนาวเหน็บสั่นสะท้าน!

“อ๊าก!”

มีเสียงร้องอย่างเจ็บปวดดังออกมา ยอดฝีมือขั้นที่สี่ขอบเขตอิสระผู้หนึ่งของหลังฉากจ้องไปทางสร้อยมุกโลหิต พลันได้รับความเสียหายทันที ดวงตาทั้งสองข้างเริ่มมีเลือดไหลออกมา ตาบอดลงสนิท!

“อ๊ากกก!”

ต่อจากนั้นก็มีเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดดังขึ้นมาอีกจำนวนมาก ยอดฝีมือหลังฉากจำนวนไม่น้อยที่มองดูสร้อยมุกโลหิตล้วนเกิดเรื่องขึ้น ดวงตาทั้งสองมีเลือดไหลออกมาก่อนจะตาบอด!

กระทั่งยอดฝีมือสูงสุดเช่นพวกพระอมิตาภะพุทธเจ้า ก้าวเข้าขั้นหกขอบเขตอิสระแล้ว สถานการณ์ยังไม่ได้ดีแต่อย่างใด!

พวกเขาเองก็มองไปทางสร้อยมุกโลหิต และถูกพลังอันอธิบายไม่ได้โจมตีเข้ามา ดวงตาเริ่มมีเลือดไหล!

ดูเหมือนว่านี่จะเป็นพลังที่พวกเขาไม่อาจต่อกรได้ เหนือชั้นมากเกินไป!

ฟิ้ว!

แสงปะทุออกมาสะท้อนไปทั่วผืนฟ้า จ้าวชิงรีบเรียกน้ำเต้าสุราออกมา จังหวะเต๋าสูงสุดไหลเวียน ทะยานขึ้นอยู่เหนือศีรษะของพวกเขา ปลดปล่อยละอองแสงให้โปรยปรายลงมา

เสียงร้องเจ็บปวดของสิ่งมีชีวิตหลังฉากเงียบลงโดยพลัน ดวงตาไม่มีเลือดไหลอีกแล้ว พลังของสร้อยมุกโลหิตถูกยับยั้ง

พวกเขาฟื้นฟูกลับมาอย่างรวดเร็ว ทว่าภายในใจยังคงหวาดผวา นี่มันคือสร้อยมุกอันใดกัน จะน่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว เพียงแค่มองดูก็เกือบพรากชีวิตพวกเขาไปได้!

ใช่แล้ว เป็นความจริงที่พวกเขาเกือบถูกเอาชีวิตไป!

เลือดไหลออกมาจากดวงตาเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้น พวกเขาสัมผัสได้ถึงพลังที่มองไม่เห็นกำลังเริ่มฉีกร่างกายและจิตวิญญาณของพวกเขา ยังดีที่มีน้ำเต้าสุราอยู่ทำให้พวกเขารอดชีวิตมาได้

หากไม่มีน้ำเต้าสุรา พวกเขาคงตายลงไปในชั่วอึดใจ!

พลังมืดมิดที่ปรากฏขึ้นอีกครั้งช่างน่ากลัวยิ่ง!

‘น้ำเต้าสุราของคุณชาย!’

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงมองไปยังน้ำเต้าสุราบนท้องฟ้า เพียงพริบตาเดียวก็สามารถยืนยันได้ นี่จะต้องเป็นน้ำเต้าสุราที่คุณชายมอบให้ จังหวะเต๋าสูงสุดที่ไหลเวียนอยู่นั้นช่างคุ้นเคยยิ่ง

‘คุณชายทรงพลังมากนัก แม้ไม่เคยปรากฏกาย แต่ทุกอย่างล้วนอยู่ในการควบคุม!’

เขาทอดถอนใจภายในใจ ความเคารพเลื่อมใสในตัวคุณชายยิ่งทวีคูณ

ยามนั้นเอง ทางฝั่งความมืดมิดพลันปรากฏของอีกสิ่งขึ้นมา มันเป็นทรงสี่เหลี่ยมขนาดไม่ใหญ่ ปักด้วยลายหลากหลาย ดูเหมือน…ผ้าเช็ดหน้าของสตรี!

ผ้าเช็ดหน้าไม่ได้ด้อยไปกว่ามุกโลหิต ทั้งยังดูแข็งแกร่งกว่าเล็กน้อยเสียด้วยซ้ำ หลังจากปรากฏออกมา เพียงพริบตาเดียวกฎมืดมิดพลันแล่นพล่าน หมอกสีดำปกคลุมทั่วฟ้าดิน ชวนให้หัวใจหวาดกลัวหนักอึ้ง ไม่อาจสงบนิ่งได้!

แสงสว่างเลือนหาย ความมืดมิดปกคลุมทุกสิ่ง ยอดฝีมือหลังฉากทั้งหมดตกลงไปในความมืดมิด พวกเขาทั้งหมดอดตื่นกลัวและว้าวุ่นไม่ได้

หัวใจของจ้าวชิงจมดิ่ง สุดยอดสมบัติมืดมิดสองชิ้นปรากฏออกมา เช่นนั้นน้ำเต้าสุราจะยังต้านทานได้หรือไม่?

หากน้ำเต้าสุราทนไม่ได้ จุดจบของพวกเขาย่อมถูกกำหนดให้ลงเอยอย่างเลวร้ายยิ่ง!