บทที่ 339
ความมั่งคั่งของแก่นคริสตัล
“ชายคนนี้ มีรูในสมองของเขาหรือไม่?” นี่คือความคิดในใจของทุกคน เมื่อมองไปที่ดวงตาของหลินกวนเทียน สายตาของพวกเขาทั้งหมดเต้มไปด้วยการดูแคลน แม้ว่าจะไม่แข็งแกร่งเท่าอีกฝ่าย
แต่คุณก็ยังเพิกเฉยต่อสถานการณ์โดยรวม และกระโดดออกมาสร้างปัญหา จิตใจของเขาน่าจะมีปัญหาด้านศีลธรรม
“ ป้าบ!”
“หุบปาก!” หลินคังซ่งตบหน้าหลินกวนเทียนลงไปนอนอยู่ที่พื้น เขามองไปที่หลินกวนเทียนบนพื้น ด้วยความโกรธและตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด
“ท่านปู่! ข้า … ” หลินกวนเทียนนั่งลงบนพื้น และเอามือปิดหน้า เขาเงยหน้าขึ้นมองหลินคังซ่ง ด้วยสีหน้าว่างเปล่า
“หุบปาก! เจ้า…บัดซบ เจ้ากล้าดีอย่างไรพูดเรื่องไร้สาระที่นี่ หากกล้าเอ่ยปากอีกครั้ง อย่าหาว่าข้าไม่เตือน” ท่าทางของหลินกวนเทียนไม่ยอมรับ และต้องการจะโต้แย้ง แต่เมื่อมองไปเห็นดวงตาของหลินคังซ่ง พลันสัมผัสได้ถึงแสงเย็นชาอีกครั้ง น้ำเสียงของหลินคังซ่งแฝงด้วยการคุกคาม
เมื่อได้ยินคำเตือนของหลินคังซ่ง เขาพลันรู้สึกถึงเจตนาสังหารในคำพูดของอีกฝ่าย หลินกวนเทียนตัวแข็งทันที จากนั้นเขาก็มองไปที่ผู้อาวุโสสูงสุดอีกสี่คนที่อยู่ข้างๆ หลินคังซ่ง เขาพบว่า ในขณะนี้ใบหน้าของทุกคนโกรธจัด สายตาของพวกเขาเย็นชาและมองมาที่ตัวเอง ร่างกายของเขาสั่นสะท้านโดยไม่ได้ตั้งใจ เขาคุกเข่าลงบนพื้น และร้องขอความเมตตาให้ละความโกรธ
“เป็นข้าที่พูดไร้สาระ ” หลินกวนเทียนรีบเปลี่ยนคำพูด
“ฮึ่ม! หลีกทางไป หลินคังซ่งแค่นเสียงอย่างเย็นชา โบกมือของเขาโดยตรง และพูดด้วยความรังเกียจบนใบหน้าของเขา หลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้ให้ความสนใจหลินกวนเทียนอีกต่อไป
“ขอรับ…หลินกวนเทียนยืนขึ้นก้มศีรษะลง และกำหมัดแน่นจนเส้นเลือดที่หลังมือของเขาแทบระเบิดออกมา ไม่มีใครพบว่าใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยสีที่ดุร้าย และดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเคียดแค้น ในขณะนี้ หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังต่อหลินเว่ย และแม้แต่หลินคังซ่ง เขาก็รู้สึกเกลียดชัง
เรื่องของหลินกวนเทียน ดูเหมือนจะเป็นเพียงละครตอนหนึ่ง โดยพื้นฐานแล้วทุกคนไม่ได้สนใจมัน พวกเขาจ้องมองไปที่แก่นคริสตัลศักดิ์สิทธิ์ตรงหน้าหลินเว่ย
ในบรรดาเก้าคนในกลุ่มของเขา ปัจจุบันมีจำนวนแก่นคริสตัลเบื้องหน้าที่มากที่สุด คือ หลินเว่ย และหมิงเหยียนมีจำนวนคริสตัลที่น้อยที่สุด ในขณะที่คนอื่น ๆ มีจำนวนเกือบจะเท่ากัน ส่วนใหญ่เป็น แก่นคริสตัล ขั้น 7 และขั้น 8 และมีแก่นคริสตัลขั้น 9
จำนวนมากผสมอยู่ในนั้น นี่เป็นเรื่องปกติมากในสายตาของผู้คน และไม่มีอะไรแปลกประหลาด
เมื่อเทียบกับ หลินเว่ย มีแก่นคริสตัล เพียง 13 แก่นเบื้องหน้าเขา และพวกมันทั้งหมดอยู่ในขั้น 7 แม้ว่าหมิงเหยียนจะหน้าแดงและเจ็บปวดเนื่องจากความอับอายเล็กน้อย แต่สายตาของสาธารณชนก็ไม่ได้ใส่ใจเขา
“ทั้งหมดเป็นแก่นคริสตัลศักดิ์สิทธิ์ และทั้งหมดมาจากดินแดนลับ” แม้ว่าผู้ตัดสินทั้งสามคนจะตกใจ แต่พวกเขาก็ควบคุมตนเองเป็นอย่างดี พวกเขาตรวจสอบแก่นคริสตัลศักดิ์สิทธิ์ที่หลินเว่ยหยิบออกมาทีละชิ้น ในความเป็นจริง พวกเขาจะตรวจสอบอย่างรอบคอบ โดยไม่ต้องรอให้หลินกวนเทียนโวยวาย ท้ายที่สุดการที่ หลินเว่ย นำแก่นคริสตัลศักดิ์สิทธิ์จำนวนมากออกมาพร้อมกันนั้น น่าตกใจจริง ๆ หากไม่ได้พบเห็นด้วยตัวเอง ก็คงไม่มีใครเชื่อ
ท้ายที่สุด สิ่งเหล่านี้คือแก่นคริสตัลของสัตว์อสูรขั้นศักดิ์สิทธิ์ แต่หลินเว่ยสามารถทำให้มันเป็น ราวกับหัวผักกาดตามแผงตลาด
“บ้าน่า! ข้ากำลังฝันอยู่หรือ?”ชายคนหนึ่งกลืนน้ำลายด้วยใบหน้าที่ไร้ท่าทางการแสดงออก ในตอนนี้ ใบหน้าของเขากลายเป็นคนโง่เขลาไปแล้ว
“ เพี๊ยะ!” เมื่อชายคนนั้นเพิ่งพูดจบ จากนั้นก็มีแหวนมิติ และมีรอยประทับฝ่ามืออยู่บนใบหน้าของเขา ชายที่ถูกตบหน้า เขาหันไปมองสหายร่วมทาง และพูดว่า “เจ้าทำอะไรกับข้า?”
“ไม่เจ็บงั้นหรือ?” ชายที่ตีสหายข้างๆ เขามองฝ่ามือของตนเองและมองใบหน้าของสหายแล้วถามขึ้น
“ไร้สาระ! ใบหน้าของข้าถูกตีจนบวม คิดว่ามันเจ็บหรือไม่?” ชายคนนั้นยื่นมือออกมา เพื่อปกปิดใบหน้าของเขาด้วยความปวดแสบปวดร้อน
“โอ้…ไม่เป็นไร เมื่อรู้ถึงความเจ็บปวด ก็หมายความว่าเจ้าไม่ได้ฝันไป” สหายร่วมทางพยักหน้า พูดอย่างจริงจัง
“ ข้า … ” เมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย ใบหน้าของคนที่ถูกตี ก็มึนงงและพูดไม่ออก
“เอาล่ะ! ตอนนี้ข้าอยากจะแจ้งให้ทราบว่า กลุ่มสถานศึกษาเทียนหยู แห่งอาณาจักรเฟิงหยูได้รับ 1,054,321 คะแนน ซึ่งมี 1 ล้านคะแนน มาจากแก่นคริสตัลศักดิ์สิทธิ์จำนวน 10 ชิ้น ของ หลินเว่ย” หลังจากนับผลผู้ตัดสินก็ประกาศออกมา ดัง ๆ และอธิบายให้ทุกคนฟังเป็นพิเศษว่า หลินเว่ยหยิบแก่นคริสตัลศักดิ์สิทธิ์ออกมาจำนวนหนึ่ง
“ขอแสดงความยินดีกับพี่หลิน และพี่กวน ดูเหมือนว่าชัยชนะของการแข่งขันนี้ เป็นของอาณาจักรเฟิงหยู” หลงฉี ประสานมือต่อหลินคังซ่ง และ ซางกวนเฮ่าหยาง และกล่าวด้วยรอยยิ้ม แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาค่อนข้างฝืนใจและไม่ยอมรับ
แต่เดิมการเก็บเกี่ยวของหลินกวนเทียนไม่สามารถสั่นคลอนสถานะของหลงหลี่ได้ อย่างไรก็ตาม เขาไม่คาดคิดว่า หลินเว่ย จะเป็นม้ามืดตัวใหญ่ ที่ปรากฏตัวขึ้น จำนวนแก่นคริสตัลศักดิ์สิทธิ์ที่เขาหยิบออกมานั้น ไม่น่าเชื่อและไม่สามารถยอมรับได้
“เอ่อ….ฮ่าฮ่า! ขอบคุณมาก..ขอบคุณมาก…ซางกวนฮ่าวหยาง และหลินคังซงหัวเราะ เป็นการตอบแทน เดิมทีพวกเขาอยากจะบอกว่าพวกเขามีความสุขมาก แต่พวกเขาจำได้ทันทีว่าอันดับของอีกฝ่ายถูกผลักตกเป็นอันดับสี่ เพราะ หลินเว่ย หากพูดว่ามีความสุข อาจจะทำให้เกิดปัญหา ดังนั้นพวกเขาจึงแสร้งทำเป็นหัวเราะคิกคัก
ครู่ต่อมา หลินเว่ยก็นำกลุ่มของเขากลับ และชายคนหนึ่งก็เดินมาข้างหน้า และพูดกับหลินเว่ยด้วยรอยยิ้มว่า “หลินเว่ย เจ้าทำได้ดีมาก! อาณาจักรเฟิงหยู ภูมิใจในตัวเจ้า ขอบคุณที่ชนะและเป็นเกียรติแก่ดินแดนของเรา”
ผู้ที่กำลังพูดคือ หลินคังซ่ง ในตอนนี้เขารู้สึกตื่นเต้นมากกว่าซางกวนฮ่าวหยาง เพราะหลินเว่ยช่วยให้อาณาจักรเฟิงหยูคว้าชัยประเภทกลุ่ม อาณาจักรเฟิงหยูคือใคร? ไม่ใช่ตระกูลหลินของพวกเขาหรือ ดังนั้นท้ายที่สุด หลินเว่ยช่วยให้ตระกูลหลินมีหน้าตา และได้รับผลประโยชน์
ผลประโยชน์ที่เรียกว่า อำนาจที่โดดเด่น และอำนาจทางการการเจรจา ต่อ พันธมิตรอู่เจ๋อระดับสูงสุดของการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ มีการเปลี่ยนแปลงทุก ๆ 50 ปี และผลประโยชน์นั้น จะถูกกำหนด โดยผลการแข่งขันศิลปะการต่อสู้
เป็นเวลานานแล้วที่อาณาจักรเฟิงหยู อยู่ในเบื้องล่างของสี่อาณาจักรมาโดยตลอด ตำแหน่งผู้นำของพันธมิตรอู่เจ๋อ ได้หมุนเวียนไปท่ามกลางอาณาจักรกังหลัน อาณาจักรแห่งแสง และอาณาจักรแห่งความมืด อาณาจักรเฟิงหยูสามารถเป็นได้เพียงตัวสำรองเท่านั้น
ในตอนนี้ ชัยชนะประเภทกลุ่ม คือ อาณาจักรเฟิงหยูของพวกเขา ตราบใดที่พวกเขาได้รับผลการแข่งขันที่ดี ผู้นำในปีนี้ อาจจะเป็นอาณาจักรเฟิงหยู ในขณะที่ หลินเว่ยต้องทำได้ดีในการแข่งขันประเภทเดี่ยว
“เอ่อ!” เมื่อเห็นความกระตือรือร้นของหลินคังซ่ง การแสดงออกของหลินเว่ยจึงค่อนข้างผิดธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม เขาเพิ่งสอนบทเรียนให้กับองค์ชายคนที่สามของพวกเขา แต่อีกฝ่ายก็แสดงความกระตือรือร้นเช่นนี้ หลินเว่ยกำลังขบคิดภายในใจว่า พวกเขามีแผนอะไรหรือไม่?
“หลินเว่ย…ยินดีกับเจ้าด้วย” หลินเว่ยคำนับ และกล่าวกับซางกวนฮ่าวหยางว่า “อาจารย์!” แต่เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะคุยกับ หลินคังซ่งอีกครั้ง
“เอ่อ!” เมื่อเห็นท่าทีของหลินเว่ยที่มีต่อตัวเอง หลินคังซ่งรู้สึกอาย แต่เขาก็ไม่โกรธ หลังจากเห็นสถานการณ์ต่างๆ ในครั้งนี้ อีกฝ่ายและตระกูลหลินของเขา ขัดแย้งกันตลอดเวลา
โดยธรรมชาติเขาไม่ได้คาดหวังว่าอีกฝ่าย จะไว้หน้ากับเขา ตอนนี้ผลสำเร็จออกมาดีมาก ซึ่งเกินความคาดหมายของเขา
ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา ก่อนดวงอาทิตย์จะลับตา ผลของ 376 กลุ่มถูกนับคะแนนเสร็จสิ้น
ในหมู่พวกเขา การจัดอันดับสี่อันดับแรก ไม่ได้ทำให้ทุกคนประหลาดใจ ด้วยคะแนนมากกว่า 1 กว่าล้านคะแนนของ อาณาจักรเฟิงหยู ยึดครองที่หนึ่ง ส่วนที่สองคืออาณาจักรแห่งความมืดโบราณ
อันดับที่สามคืออาณาจักรแห่งแสง และที่สี่คืออาณาจักรกังหลัน
อันดับที่ห้าถัดไปคืออาณาจักรซวนหยวน ซึ่งมี 170,000 คะแนน เนื่องจากพวกเขาได้รับแก่นคริสตัลศักดิ์สิทธิ์มาจากการอาศัย สัตว์อสูรศักดิ์สิทธิ์ของตนเอง ในความเป็นจริงหลายดินแดน ได้นำสัตว์อสูรขั้นศักดิ์สิทธิ์ แต่มีเพียงไม่กี่กลุ่มที่ได้รับแก่นคริสตัล ยกเว้นอาณาจักรซวนหยวน ดังนั้น15 อันดับแรกของอาณาจักร ล้วนมีแก่นคริสตัล อย่างน้อยหนึ่งชิ้น ดังนั้นคะแนนของพวกเขาจึงเริ่มต้นที่ 100,000 แต่ไม่สามารถเทียบได้กับสี่อาณาจักร โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาณาจักรเฟิงหยู
อย่างไรก็ตามความสูญเสียของแต่ละดินแดนนั้น มีจำนวนมาก ผู้คนหลายพันคนได้เข้าสู่ดินแดนลับ และไม่ถึงครึ่งของพวกเขาที่สามารถรอดกลับมาได้ เมื่อเทียบกับกลุ่มสี่อาณาจักรที่ยิ่งใหญ่แล้ว
หลาย ๆ กลุ่ม ในมากกว่าสามร้อยกลุ่ม มีคนไม่เกินสองหรือสามคน อีกทั้งยังมีกลุ่มของอาณาจักรอีกมากมายที่บาดเจ็บและสูญเสียเป็นจำนวนมาก
นอกเหนือจากการบาดเจ็บล้มตายแล้ว ยังมีสัตว์อสูรขั้นศักดิ์สิทธิ์อีกมากมาย ที่ถูกนำเข้าสู่ดินแดนลับและไม่ได้กลับมา ตามความรู้ของหลินเว่ย อาณาจักรมืดโบราณน่าจะเป็นผู้สูญเสียมากที่สุด เนื่องจากสูญเสียมังกรดำไป
คาดว่าอาจจะต้องฟื้นฟูสักพัก เพราะสูญเสียมังกรยักษ์ ขั้นศักดิ์สิทธิ์ ระดับแปดไป ท้ายที่สุดแล้ว ด้วยพลังการต่อสู้ของเผ่ามังกร หากมังกรดำทะลวงถึงระดับเก้า ขั้นศักดิ์สิทธิ์ ความแข็งแกร่งของมันนั้นแข็งแกร่งกว่าของสัตว์อสูรขั้นศักดิ์สิทธิ์ทั่วไปอย่างแน่นอน
โดยปกติแล้ว จะมีรางวัลสำหรับกลุ่มสิบอันดับแรก ตามปกติแล้ว รางวัลเหล่านี้จะมอบให้โดยสี่อาณาจักร สำหรับอาณาจักรบางแห่งเป็นข้อยกเว้น
เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถนำสิ่งที่มีค่าออกมาได้ ยิ่งไปกว่านั้นรางวัลส่วนใหญ่ในแต่ละปี ยังตกไปอยู่ในมือของกลุ่มนักรบจากสี่อาณาจักรใหญ่
อย่างไรก็ตาม นอกเหนือจากสามอันดับแรกแล้ว อันดับที่สี่ถึงสิบ ส่วนที่เหลือก็เป็นรางวัลหินหยวน แบ่งเฉลี่ยเท่า ๆ กัน แต่ละคนจะได้รับหินหยวนหลายแสน แม้กระทั่งหินหยวนระดับสูงนับล้านก้อน ซึ่งถือได้ว่าเป็นความมั่งคั่งมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สำหรับกลุ่มที่มีจำนวนน้อยกว่า แต่ละคนก็จะได้รับมากขึ้น
ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่พวกเขากลับไปแล้ว ผู้ปกครองของประเทศนั้น ๆ จะให้รางวัลบางอย่างแก่พวกเขาด้วย ซึ่งบางส่วนอาจจะดีกว่า รางวัลที่พวกเขาได้รับในตอนนี้
และสามอันดับแรก นอกเหนือจากรางวัลหินหยวนแล้ว ยังมีรางวัลสำคัญอีกด้วย แต่ทั้งหมดนี้เป็นรางวัลชิ้นเดียว สำหรับผู้ที่ทำประโยชน์สูงสุดให้กับกลุ่ม
เป็นเรื่องยุติธรรมที่คนที่สร้างประโยชน์เพื่อส่วนรวมมากที่สุด จะได้รับรางวัลแตกต่างจากคนที่มีส่วนร่วมน้อยที่สุด?
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=151,215 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
