ระบบร้านค้าออนไลน์ 242

TB:บทที่ 242 ร่างอันเป็นอมตะของเทพเจ้าแห่งไฟ

ในตอนที่เฉินหลงเข้าไปใกล้แหล่งแร่มากและมากขึ้น ก็ยิ่งมี “แมลงป่องหางเสือ”  มากขึ้นด้วย มีดเขายังเหวี่ยงไปมาอย่างไม่เรียบร้อนเท่าไร

*** แมลงป่องหางเสือ (เสือหางแมลงป่อง) เนื่องจากอ่านจากบริบทของบทนี้ แอดจึงคิดว่า มันน่าจะมีร่างต้นเป็นแมลงป่องมากกว่าเสือ ก่อนหน้านี้แปลผิดต้องขออภัยด้วย เนื่องจากแปลจากจีน คำบางคำอาจมีผิดพลาด 0Z

“แหล่งหยกนี่เป็นรังของ “แมลงป่องหางเสือ” หรือนี่” อย่างไรก็ตาม เรื่องนี่ก็เยี่ยมยอดเช่นกันนอกจากที่เขาเข้าไปใกล้เหมืองมากขึ้น “อีกอย่างฉันยังเพิ่มพลังไปได้ด้วย ฉันชอบนะ” เฉินหลงกล่าวในใจ

จากนั้นเขาโยนชิ้นเยลลี่ชั้นเยี่ยมเข้าปากไป

ในตอนนี้ ของเยี่ยมยอดอย่างเยลลี่ชั้นเยี่ยมนี่กลายเป็นขนมของเฉินหลงไปแล้ว ไม่ใช่แค่จะได้เพลิดเพลินไปกับรสชาติที่อร่อยของเยลลี่ชั้นเยี่ยมเท่านั้น แต่พลังยังเพิ่มขึ้นเล็กน้อยด้วย ช่างเป็นสิ่งที่เยี่ยมอะไรเช่นนี้

ในทางเข้าของเหมือง จำนวนของ“แมลงป่องหางเสือ”ที่ตายเนื่องจากน้ำมือของเฉินหลงมีมากถึงสามพันตัว เขาฟังเสียงของพวก“แมลงป่องหางเสือ”ที่คลานอยู่ในถ้ำแล้วทำให้เขารู้ว่ายังมี“แมลงป่องหางเสือ”อยู่ในถ้ำอีก

เฉินหลงเดินเข้าไปในหลุม ที่ที่มีแมลงป่องหางเสืออยู่จำนวนนับไม่ถ้วน พวกมันเข้ามาหาเฉินหลง เขารีบโจมตีมันอย่างรวดเร็ว

อย่างไรเสีย พลังของพวก“แมลงป่องหางเสือ”นั้นอ่อนแอขนาดที่ว่าไม่สามารถจะทำลายระฆังทองของเฉินหลงได้

เฉินหลงยังต้องพยายามอย่างหนักเพื่อรับมือกับพวกมันอยู่ดี แม้ว่าพลังของพวกมันจะอ่อนแอก็ตาม ทว่าเปลือกบนหลังของพวกมันกลับแข็งอย่างมาก เมื่อใช้มีดนรกฟันลงไปแล้วยังทิ้งไว้เพียงรอยข่วนสีขาวเท่านั้น

การฆ่าพวกมันมีทางเดียว นั่นคือ เมื่อพวกมันยกก้ามหนีบขึ้นและเปิดปากออก เฉินหลงจะตัดมันขาดครึ่งด้วยมีด

ดูเหมือนว่าเหมืองนี้จะเป็นรังของพวก“แมลงป่องหางเสือ”จริงๆ หลังจากที่เฉินหลงผ่าครึ่งพวกมันไปฝูงหนึ่ง อีกฝูงก็โผล่ออกมาทันที

เนื่องจากพวก“แมลงป่องหางเสือ”ไม่อาจจะทำอะไรเฉินหลงได้ เฉินหลงจึงใช้เวลาในการมองผนังถ้ำ เขาเห็นว่ามีหยกเจไดต์โผล่ออกมาจากผนังถ้ำอยู่บ้าง และดูเหมือนว่าเนื้อหยกยังยอดเยี่ยมด้วย

หลังจากที่เขาเห็นหยก เฉินหลงเพ่งความสนใจไปยังการต่อสู้กับสัตว์ประหลาดต่อและเพิ่มพลังของเขาเอง

และเท่าที่เขาเก็บกวาดพวกแมลงป่องพวกนี้ ของของพวกมันจะเป็นของของเขา

ฆ่า ฆ่า ฆ่า

ฆ่าต่อไปเรื่อย

เฉินหลงใกล้จะเข้าสู่ระดับการปลดปล่อยพลังลมปราณแล้ว

ครึ่งวันต่อมา เฉินหลงได้เข้าไปลึกในเหมือง ตอนนั้นเองที่พวก“แมลงป่องหางเสือ”เข้ามาล้อมเฉินหลง พวกมันได้เปลี่ยนรูปร่างจากตัวสีดำเป็นตัวสีเหลืองอ่อน พลังของพวก“แมลงป่องหางเสือ”นี้มีระดับลมปราณ

ทว่าแม้แต่พวก“แมลงป่องหางเสือ”นี้ก็ยังไม่อาจทำลายระฆังทองของเฉินหลงได้

เปลือกสีเหลืองอ่อนของ“แมลงป่องหางเสือ”นั้นแข็งกว่าตัวสีดำ มีดนรกไม่อาจทิ้งร่องรอยใดบนเปลือกพวกมันได้ แต่อย่างไรเสียพวกมันมีจุดอ่อนเดียวกัน ตราบเท่าที่พวกมันยังโจมตีเขา เขาก็ยังตัดพวกมันขาดครึ่งได้

นอกจากอัญมณี แล้วเปลือกของพวก“แมลงป่องหางเสือ”ยังเป็นสิ่งที่เฉินหลงต้องเก็บด้วย

นักบัญรุ่นเยาว์ทั้งคู่รู้สึกถึงกระบวนท่าของเฉินหลงอย่างลับๆ พวกเขารู้สึกหวั่นเกรงกับความแข็งแกร่งของเฉินหลง

พวกนักรบที่มีพลังระดับเจ็ดเข้าไปในรังของ“แมลงป่องหางเสือ” เป็นเวลานานได้ และหากว่าเฉินหลงไม่ได้มีชีวิตอยู่ตรงนี้และไล่เตะปากของพวกมันอยู่ พวกเขาคงคิดว่าเฉินหลงคงตายในรังไปแล้ว

ทั้งสองมองหน้ากันและเห็นความประหลาดใจในตาของกันและกัน

ดูเหมือนว่าคนที่พวกผู้อาวุโสขอให้พวกเขาคอยปกป้องจะมีความพิเศษนัก

และในตอนนั้นเอง เฉินหลงยังคงเดินเข้าไปเรื่อยๆ เขาทิ้งซากของแมลงป่องไว้ตลอดทาง

และในตอนนี้ เขาอยู่ในรังของ“แมลงป่องหางเสือ”ทำให้แม้เขาจะอยากพักผ่อนก็ไม่อาจทำได้เลย มีเพียงต้องฆ่าเพื่อเปิดทางเข้าไปเท่านั้น

หนึ่งวันและหนึ่งคืนต่อมา ในที่สุดเฉินหลงก็ได้ลงไปถึงชั้นล่างสุด

คงไม่อาจจะกล่าวได้ว่าเส้นทางได้โดนทำลายไปแล้ว เบื้องหน้าหลุมนี้กว้างอย่างน้อยสองเมตรและลึกกว่าสองร้อยเมตร ภายในหลุมนั้น มี“แมลงป่องหางเสือ”สีเหลืองอ่อนอยู่อย่างหนาแน่นและทับกันไปมา บนชิ้นของหยกสีเขียวแบบพิเศษที่วางอยู่บนพื้นมี ‘แมลงป่องสีทอง’ หยกนั้นยาวกว่าหกเมตรและกว้างกว่าสี่เมตร มันมีขนาดใหญ่กว่า “แมลงป่องหางเสือ” ธรรมดาๆกว่าสองเท่า และใหญ่กว่าทั้งตัวของ “แมลงป่องหางเสือ” สีทองทั้งตัว

พลังของ“แมลงป่องหางเสือ”นี้ได้มากถึงระดับหลอมรวมธรรมชาติ

“เยี่ยม หลอมรวมธรรมชาติอยู่ในระดับเดียวกัน เช่นนั้นมาเป็นค่าประสบการณ์ให้ฉันก้าวผ่านไปสู่ระดับปลดปล่อยพลังลมปราณที” สิ้นคำ เฉินหลงกระโดดลงไปที่ก้นหลุม

ขณะที่ลอยอยู่ในอากาศ เฉินหลงหยิบโล่ป้องกันและค้อนแห่งแรงโน้มถ่วงออกมา ในตอนนั้นเองที่เขาต้องการจะยกระดับ ไม่ว่าจะยุติธรรมหรือไม่ก็ตาม เฉินหลงก็ไม่เป็นคนโง่ที่จะไม่ต้องใช้เครื่องมืออาวุธ

พวก “แมลงป่องหางเสือ” ที่อยู่ภายใต้หลุมที่เฉินหลงกระโดดลงไป พวกมันมีโทสะขึ้นมาทันทีนี่คือรังเก่าของพวกมันและคนที่กล้าบุกเข้ามาจะต้องโดนฆ่า

เนื่องจากมีโล่ป้องกัน เฉินหลงจึงไม่บาดเจ็บหลังจากที่กระโดดลงไป แทนที่จะเจ็บตัวเฉินหลงบดขยี้“แมลงป่องหางเสือ”ไปสองสามตัว

“แมลงป่องหางเสือ” สีทองมองที่เฉินหลงครั้งหนึ่ง มันไม่ได้มองเขาต่ออีก

โดยไม่คาดคิดเฉินหลงโดนแมลงป่องเกลียดชัง เฉินหลงมองอย่างโกรธๆว่า “มาฆ่าฉันสิ”

เขาเพิ่มแรงกดเป็นร้อยเท่า

แล้วค้อนนั้นก็ทำให้พลุระเบิดในหลุมนั้น

มีเสียงของ“แมลงป่องหางเสือ”ที่โดนกระทืบและระเบิดออกในหลุม

อีกทั้งค้อนแห่งแรงโน้มถ่วงยังทรงพลังชนิดที่ว่าน้องๆของพวกมันโดนฆ่าไปโดยไก่อ่อนอย่างมนุษย์ตรงหน้ามันในทันที “แมลงป่องหางเสือ”สีทองนิ่งอึ้งไปพักหนึ่ง แล้วมันจึงรีบพุ่งเข้าหาเฉินหลงด้วยโทสะ มันต้องการจะฉีกเฉินหลงเป็นชิ้นๆเพื่อแก้แค้นให้น้องๆของมัน

แต่อย่างไรเสีย เฉินหลงไม่ได้สนใจเรื่องการโจมตีของ“แมลงป่องหางเสือ”นัก

การโจมตีของ“แมลงป่องหางเสือ”สีทอง ที่กระทบกับโล่ป้องกันที่ขวางการโจมตีไว้ เฉินหลงไม่เคลื่อนที่ไปแม้แต่น้อย

เขามองเฉินหลงที่ไม่ขยับเขยื้อน “แมลงป่องหางเสือ” สีทองสับสน มนุษย์ตรงหน้ามันช่างอ่อนแออย่างแน่ชัด ทว่ามันกลับทำอะไรเขาไม่ได้

“ไม่ต้องดิ้นรน ยอมตายเพื่อฉันซะเถอะ” สิ้นคำ แรงโน้มถ่วงที่มากกว่าเดิมร้อยเท่ากดทับลงบนตัวของ “แมลงป่องหางเสือ” สีทอง

เมื่อโดนแรงกดกว่าร้อยเท่าทับลงไปแล้ว“แมลงป่องหางเสือ”สีทองโดนกดลงไปตรงๆ จากนั้นมันโดนกดลงไปจนระเบิดออกและเหลือไว้เพียงเปลือกสีทอง

หลังจากที่ฆ่า“แมลงป่องหางเสือ”แล้ว พลังของเฉินหลงได้ก้าวเข้าสู่ปลดปล่อยลมปราณ

ในขณะเดียวกัน สูตรพลังที่มีร่างอมตะของโฮวชิงจื่อได้ปรากฏในจิตสำนึกของเฉินหลง

“ใช้ไฟเป็นรากฐานเพื่อสกัดไฟให้เป็นร่างกาย เพื่อร่างกายที่ไม่อาจทำลายได้มาเป็นหมื่นกลวิธีที่ไม่อาจดับทำลายได้”

เนื่องจากการปรากฎของสูตรพลัง ร่างของเฉินหลงไม่อาจรู้สึกได้ว่า “โฮวชิงจื่อ” เริ่มไหลในร่างกายเขา อีกทั้งยังหลอมเข้ากับจิตวิญญาณแห่งสรวงสวรรค์และโลกหล้า

เมื่อพลังของเฉินหลงยกระดับไปสู่ระดับปลดปล่อยลมปราณ นักบุญรุ่นเยาว์ทั้งสองไม่อาจเชื่อสายตา เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงว่าเฉินหลงจะแสดงพลังออกมาเช่นนี้ได้

เนื่องจากว่าพวกเขาประหลาดใจ พวกเขาจึงรู้สึกถึงอากาศจากสวรรค์และโลกหล้าจำนวนมากได้มารวมกันในแหล่งแร่นี้ คล้ายกับเป็นหลุมอันใหญ่ยักษ์ที่ปรากฏในแหล่งแร่ที่ต้องการพลังชี่แห่งสรวงสวรรค์จำนวนมากเพื่อเติมเต็ม

“อะไรกันละเนี่ย”

นักบุญรุ่นเยาว์ทั้งสองต้องการจะเห็นว่าอะไรคือสิ่งที่เข้าไปข้างในนั้น คนที่อายุมากกว่าทำได้เพียงปกป้องอีกคนอย่างลับๆ ในตอนนี้ชีวิตของเฉินหลงไม่ได้อยู่ในอันตรายอีกต่อไปแล้ว พวกเขาจึงต้องเก็บความสงสัยใคร่รู้ไว้ข้างนอกนั่น

แต่อย่างไรเสีย นักบุญรุ่นเยาว์ทั้งสองที่มองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในแหล่งแร่แล้ว พวกเขาประหลาดใจ เนื่องจากเฉินหลงมีไฟขนาดใหญ่ล้อมรอบอยู่ทั้งในและนอกร่างของเฉินหลง ทุกๆครั้งที่เปลวไฟเข้าและออกไป เปลวไฟจะนำส่วนที่ไม่บริสุทธิ์ที่ใช้การไม่ออกมาจากร่างเฉินหลงและสกัดมันในร่างของเขา