ตอนที่ 588 : เรื่องไม่คาดคิด
หวังเย่าทำการใส่หมวกแล้วเดินเข้าไปในห้องทดสอบช้า ๆ
สายตาคู่หนึ่งจับจ้องมาที่หวังเย่าด้วยความคาดหวัง
ฟรืด…
หลังจากนั้นสักพักเครื่องทดสอบก็เริ่มทำงาน แต่เครื่องนั้นไม่ได้ทำงานเหมือนก่อนหน้านี้
“พวกระดับสูง…จะลดการทดสอบให้หวังเย่ารึเปล่า ? ”
“ฉันว่ามันดูไม่น่ายุติธรรมยังไงไม่รู้”
ทุกคนพากันกระซิบกระซาบกัน
“นอร์แมนเหมือนจะทำบางอย่าง เขาเหมือนว่าจะยั้งมือให้กับหวังเย่าเกินไป หวังเย่าเป็นญาติเขารึไง ? ทำไมเขาถึงทำแบบนี้ ? ”
ดิ๊คที่ยืนอยู่ตรงหน้าเครื่องทดสอบได้ฮึดฮัดใส่หวังเย่า “กลับเป็นว่าพวกเขารู้จักกัน ไม่แปลกเลยที่เขากล้าเข้าไปทดสอบแบบนี้ ! ”
เมื่อเห็นว่าทุกคนแสดงท่าทีหงุดหงิดออกมา เจ้าหน้าที่ก็ได้ทำการเร่งความถี่ขึ้นมาทำให้เครื่องนั้นทำงานปกติดังเดิม
“เหมือนเดิมแล้ว อย่างน้อยการทดสอบก็อยู่ระดับเดียวกับเรา ! ” นายพลที่บ่นมาเมื่อตะกี้ได้พูดขึ้น
แต่ตอนที่เขารู้สึกว่าการทดสอบกลับเป็นปกติดังเดิมแล้ว อยู่ ๆ หวังเย่าก็ลงไปนอนกองกับพื้น
“มันเกินไปหน่อย เขายืนไม่ไหว”
นายพลบางคนที่คาดหวังกับหวังเย่าไว้สูง กลับรู้สึกตลกกับท่าทีงุ่มง่ามของหวังเย่าในตอนนี้แทน
ตอนนี้หวังเย่าอยู่ในแรงโน้มถ่วง 100 เท่า !
แรงโน้มถ่วงนี้แม้แต่ผู้หญิงก็ยังพอผ่านไปได้
“หวังเย่า นายเป็นอะไร ? ลุกขึ้นสิ ! ” โอพีเลียเดินไปที่หน้าเครื่องทดสอบแล้วตะโกนออกมา
ดิ๊คยิ้มออกมาอย่างพอใจ
หวังเย่าหอบพร้อมกับมีเหงื่อเม็ดโตที่ผุดขึ้นมาเต็มหน้าผาก เขาเองก็สงสัยว่าทำไมการทดสอบนี้ถึงยากกว่าที่คิดเอาไว้ ?
สนามแรงโน้มถ่วงนี้สูงเกินกว่าที่เขาคิดเอาไว้ เขารู้สึกว่าอวัยวะภายในตัวเขากำลังตกลงไปแทบจะถึงเท้า มันราวกับว่าเขาจะโดนบดขยี้เพราะแรงโน้มถ่วงนี้
เขาได้คำรามออกมาก่อนจะพยายามลุกขึ้นราวกับแบกภูเขาทั้งลูกเอาไว้
ปัง ปัง…
เสียงกระดูกลั่นดังขึ้นแต่สุดท้ายเขาก็ผ่านการทดสอบไปได้
โอพีเลียที่ยืนอยู่หน้าห้องกลับกังวลแทน ถ้าหวังเย่าไม่ผ่านตั้งแต่รอบแรก งั้นเขาก็ไม่มีโอกาสจะเป็นแม่ทัพของกองกำลังดวงดาวได้
ครืน…
เกิดลมพัดขึ้นมาในห้องทดสอบ ตอนนี้เขากำลังอยู่ในฉากที่ตกจากที่สูง เขาต้องปรับท่าทางของเขาภายใต้ลมนี้ และควรจะแตะกำแพงให้น้อยที่สุดก่อนที่สุดท้ายจะลงมาถึงพื้นได้อย่างปลอดภัย
การทดสอบนี้ไม่ได้ยาก ตราบใดที่ปรับท่าทางของร่างกายได้และหลีกเลี่ยงอันตรายอื่น ๆ ก็จะผ่านการทดสอบนี้ได้ แต่เมื่อทุกคนคิดว่าหวังเย่าน่าจะผ่านการทดสอบนี้ได้อย่างราบรื่น แต่เครื่องทดสอบกลับมีเสียงดังขึ้น
หวังเย่าไม่อาจจะควบคุมร่างกายของตัวเองได้ ร่างของเขาเหมือนกับลูกบอลที่กระเด็นไปมาระหว่างกำแพง…
นายพลส่วนมากพากันแปลกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
และกลั้นหัวเราะกับภาพที่เห็น แต่สุดท้ายพวกเขาก็อดทนไม่ไหวและหัวเราะออกมาโดยมีดิ๊คเป็นคนเปิด
ฉากนี้มันน่าตลกจนทุกคนไม่อาจจะอดทนไหว !
“ ฮ่าฮ่า…”
ดิ๊คแทบน้ำตาไหลออกมา “ ฮ่าฮ่า…เขาคิดอยากเอาชนะฉัน…ฮ่าฮ่า…”
นอร์แมนยิ้มออกมาอย่างกระอักกระอ่วน นายพลระดับสูงข้าง ๆ ได้เข้ามากระซิบกับเขา “นายไปหยุดเครื่องได้แล้ว ฉันทนดูไม่ไหวแล้ว ! ”
นอร์แมนยิ้มออกมาอย่างขมขื่น “รอจนกว่าเขาจะทดสอบเสร็จ เราจะได้ให้เขารู้ตัวว่าอยู่ระดับไหน”
เจ้าหน้าที่ได้พูดขึ้น “เปลี่ยนคนทดสอบเถอะ ร่างกายเขาแย่เกินไป ! ”
พวกคนระดับสูงเห็นฉากอันน่าตลกนี้ แต่ก็กลั้นหัวเราะเอาไว้ได้อยู่
“หวังเย่านี่มีพรสวรรค์แต่ในเรื่องความสามารถในการต่อสู้นี้….เขาน่ะแทบเป็นขยะเลย ! ”
บางคนพึมพำออกมา “ฉันเคยเห็นภาพการต่อสู้ในเหมืองของเขา เขาก็ไม่ได้ดูกระจอกแบบนี้นิ รึว่าเขาแกล้งทำ ? ”
หลายคนก็ยังพอประเมินในด้านที่ดี ๆ อยู่บ้าง “บางคนเก่งต่อสู้ภาคพื้นดิน แต่ความแข็งแกร่งในน้ำและอากาศน่ะลดลงอย่างมาก มันยากที่จะแสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริงแม้แต่ 1 เปอร์เซ็นต์ออกมา ถ้าไม่อาจจะเอาชนะจิตใจตัวเองได้”
“นายว่าหวังเย่ามีปัญหาทางจิตใจงั้นหรือ ? ”
“ใครจะไปบอกได้ ? ”
นายพลระดับสูงพากันมองไปที่อัลเฟรด
การทดสอบที่สองนี้ทำให้หวังเย่าตกที่นั่งลำบาก เขาไม่รู้เลยว่าทำไมผลถึงออกมาเป็นแบบนี้ไปได้
เขาอดทนต่อความเจ็บปวดแล้วปรับสภาพจิตใจตัวเอง พยายามทำให้ดีในการทดสอบต่อไป
แต่…สิ่งที่เขาต้องเจอคือเรื่องที่เลวร้ายยิ่งกว่าเก่า
ปัง ปัง…
การทดสอบนี้กลับเป็นเหมือนการกลั่นแกล้งหวังเย่าจนทำให้ทุกคนหมดความสนใจในตัวหวังเย่าไป
“หวังเย่านี่ไม่ต่างอะไรจากกระสอบทรายเลย บางทีคนที่อยู่ด้านหลังเขาอาจจะเป็นม้ามืดตัวจริงก็ได้ ! ”
“ฉันคิดว่าเด็กนี่จะแกร่ง ข้อมูลเขาดูดีซะขนาดนั้น !”
“ไม่ว่ายังไงก็ไม่มีใครด้อยกว่าหวังเย่าหรอก เดาว่าผู้หญิงที่มากับเขาอาจจะแกร่งกว่าเขาด้วยซ้ำ ฮ่าฮ่า…”
ประตูห้องทดสอบได้เปิดออกพร้อมกับควันที่ลอยออกมา
โอพีเลียตะโกนเรียกชื่อหวังเย่าด้วยความกังวลและรีบยื่นมือออกไปประคองเขาไว้
หวังเย่าตัวชุ่มไปด้วยเลือดราวกับทหารที่เพิ่งกลับมาจากสนามรบ เขาคลานออกมาด้วยสภาพที่อ่อนแออย่างมาก
ประตูห้องได้ปิดลงพร้อมกับคะแนนที่ปรากฏขึ้นมา 55
บางคนไม่อาจจะกลั้นหัวเราะได้
“นี่น่าจะเป็นคะแนนที่ต่ำที่สุดไม่ใช่รึไง ? ”
นี่คือความอับอายที่แท้จริง !
โอพีเลียประคองหวังเย่าเอาไว้และรู้สึกได้ถึงร่างกายที่สั่นของเขา
“ฉันไม่เป็นไร” หวังเย่าโบกมือให้กับโอพีเลียแล้วยิ้มให้
“หวังเย่า นาย…ทำให้ฉันผิดหวังจริง ๆ ! ” ดิ๊คเดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มเยาะเย้ย
โอพีเลียมองไปที่ดิ๊คด้วยสีหน้าไม่พอใจ “นายพูดจบรึยัง ? ถ้าจบแล้วก็ไปให้พ้น ! ”
“ฮ่าฮ่า คุณโอพีเลีย ทำไมเธอถึงโกรธแบบนี้ ถ้าหวังเย่าทำตามที่เธอต้องการไม่ได้ก็มาหาฉันก็แล้วกัน ฉันรับปากว่าจะทำให้เธอพอใจเอง ! ”
หวังเย่ากำหมัดแน่นจนทำให้เลือดไหลออกมามากกว่าเดิม
“หวังเย่า ฉันช่วยนายทำแผลก่อนดีกว่า !”
หวังเย่าโบกมือแล้วพึมพำออกมา “ฉันมียาอยู่ มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร”
เขานั่งลงไปกับพื้นแล้วเอาหญ้าออกมาจากแหวนมิติก่อนจะกินมัน
ตอนที่เขากับแฟนธอมและเอไนน์เข้าไปในมิติลับ ไม่ใช่แค่เก็บผลสมองราขาภูมติมาแต่ยังเก็บยาฟื้นฟูมาด้วย
ด้วยความช่วยเหลือของสมุนไพรเหล่านี้ก็ทำให้แผลฟื้นฟูขึ้นด้วยความเร็วที่เห็นได้ด้วยตาเปล่า
…
ไม่ไกลจากนั้นตรงหน้าห้องทดสอบ
ดิ๊คได้ถอดชุดของตัวเองออกเหลือแค่กางเกงกับเสื้อยืด
เขายกมือขึ้นบิดไปมาทำการวอร์มร่างกายก่อนจะเดินเข้าไปในห้องทดสอบ
“นี่อาจจะเป็นของจริง ! ” นายพลรอบ ๆ พากันคาดหวังขึ้นมา
โดมินิคที่ได้ 76 คะแนน มองไปที่หวังเย่าและดิ๊ค
ตอนนี้ในสายตาของเขา คงเหลือแค่ดิ๊คเท่านั้นที่เป็นคู่ปรับ
ห้องทดสอบค่อย ๆ หมุนวนช้า ๆ ทุกอย่างเหมือนจะเป็นไปได้ด้วยดี
ดิ๊คยิ้มออกมาอย่างภูมิใจ เขาผ่านการทดสอบแรกไปได้อย่างง่ายดาย !
เมื่อเห็นการทดสอบที่ผ่านไปได้อย่างง่ายดาย ทุกคนก็พากันพยักหน้าแล้วพูดขึ้น “ยอดเยี่ยมจริง ๆ เราผ่านมาอย่างลำบาก แต่ดิ๊คกลับผ่านได้ในพริบตา คะแนนของเขาคงต้องเกิน 80 แน่ ๆ ! ”
โดมินิคสีหน้าบิดเบี้ยวไป “ สัตว์ประหลาดรึไงกัน ?”
นอร์แมนที่ยืนอยู่บนเวทีพยักหน้าและยิ้มออกมา “เร็วกว่าตอนที่ฉันทดสอบเสียอีก ! ”
เสียงปรบมือดังขึ้นจากทั่วทุกที่ “ดิ๊คนี่ไม่มีขีดจำกัดจริง ๆ ”
“ดิ๊คนี่น่าทึ่งจริง ๆ ”
สุดท้ายความเร็วในการหมุนของห้องก็ลดลง
ดิ๊คยังคงแสดงสีหน้าสบาย ๆ การทดสอบนี้ง่ายเกินไปสำหรับเขา
เขารู้สึกเหมือนว่าร่างกายตัวเองกำลังลอยขึ้น “มาแล้วสินะ …การตกจากที่สูงงั้นหรือ ? ”
ครืน…
ลมได้พัดตัวเขาขึ้นพร้อมกับสีหน้าที่สบายเมื่อสักครู่นี้ได้หายไป แทนที่ด้วยความตึงเครียด
ครืน…
ห้องทดสอบสั่นไหวอย่างรุนแรง
ตอนนั้นดิ๊คกลับรู้สึกแย่ขึ้นมา ผิวของเขาถึงกับสั่นไปตาม ลมนี้เหมือนกับจะฉีกร่างของเขาออกเป็นชิ้น ๆ
เขาพยายามปรับท่าทางตัวเอง ก่อนจะกัดฟันแน่นและพยายามต้านทานให้ได้มากที่สุด
สุดท้ายสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป เขารู้สึกว่าลมนี่กำลังจะฉีกเขาออก
ปัง !
หลังของเขาได้อัดเข้ากับกำแพงอย่างแรง
การชนนี้ทำให้เสียงปรบมือเงียบลงไป
“เกิดอะไรขึ้นกัน ? ”
ปัง ปัง…
ทุกคนต่างก็แสดงสีหน้าตะลึงออกมาเมื่อเห็นดิ๊คกระเด็นไปมาในห้องทดสอบ
มันถึงกับมีเลือดสาดกระจายไปทั่ว !
เครื่องทดสอบกลับกลายเป็นเหมือนเครื่องบดเนื้อแทน เลือดได้กระจายเต็มไปทั่วกระจกของห้องทดสอบ
ปัง ปัง….
ฉากนี้ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ โดยมีแค่เสียงกระแทกจากห้องทดสอบที่ดังขึ้นมา
ปัง !
สุดท้ายดิ๊คก็นอนกองอยู่กับที่ไม่อาจจะลุกขึ้นยืนได้
หลังจากนั้นสักพักนอร์แมนก็ได้สติและพูดขึ้นมา “เร็วเข้า รีบถอดชุดของเขาออกแล้วเอาเขาออกมา ! ”
นายพลข้าง ๆ เขาได้กระโดดขึ้นไปตรงหน้าเครื่องแล้วเข้าไปหยุดการทำงานของเครื่องทันที
ฟู่ !
ควันลอยออกมาก่อนที่นายพลคนนั้นจะกระโดดเข้าไปในห้องทดสอบแล้วแบกดิ๊คที่สภาพไม่ต่างจากศพออกมา
ฟู่ !
ห้องได้ปิดตัวลงพร้อมกับคะแนนที่ประกาศออกมา 0
ทุกคนต่างก็พากันอึ้งและเดาว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
