ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) 503 : ตกม้าตาย

ตอนที่ 503 : ตกม้าตาย

    ตอนที่ 503 : ตกม้าตาย

    ในตอนบ่ายที่โถงผู้อาวุโส

    ฮันกูมาที่นั่นพร้อมกับลูกชายของเขา โรวเองก็มากับลูกสาวเช่นกัน

    ชูโก้ที่ไม่ได้ปรากฏตัวมานานก็เข้าร่วมการประชุมในครั้งนี้ด้วย

    ฐานะของชูโก้ในหมู่ผู้อาวุโสนั้นสูงอย่างมาก เขาเป็นรองแค่ผู้อาวุโสไทลินเท่านั้น

    “ฮันกู พูดมาว่าเกิดอะไรขึ้น ? ” ผู้อาวุโสไทลินไม่ได้มองไปที่โรวแม้แต่น้อย เขาเลือกที่จะถามฮันกูเป็นคนแรก

    นี่ถือว่าเป็นสัญญาณบางอย่าง

    ยังไงซะคนที่ได้พูดก่อนก็ได้เปรียบเสมอ

    “ผู้อาวุโส วันนี้ลูกของฉันโดนโรวทำร้าย ในฐานะผู้อาวุโสแล้ว การลงมือกับเด็กนั้นทำให้เขาไม่คู่ควรกับตำแหน่งนี้อีกต่อไป”

    “โรว มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นจริง ๆ หรือ ? ” ไทลินมองไปที่โรวแล้วถามขึ้นมา

    “ผู้อาวุโสสูงสุด มันไม่ใช่แบบนั้น ! ” โรวปฏิเสธ

    “โรว มีกี่คนกันที่เห็นว่านายทำร้ายลูกฉัน นายจะยังปฏิเสธอยู่อีกหรือ ? ” ฮันกูขัดขึ้นมา

    “งั้นนายก็บอกสิว่าทำไมฉันถึงได้ทำร้ายลูกของนาย ? ” โรวมองไปที่ฮันกูแล้วถามขึ้น

    ชูโก้ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ส่ายหน้า โรวนี่โง่เกินไปแล้วที่ถามแบบนี้

    จะให้ฮันกูเป็นฝ่ายพูดเรื่องนี้ได้ยังไง ?

    “โรว นายไม่พอใจฉันมานาน ต้องให้ฉันอธิบายอีกหรือว่าทำไมนายถึงได้ทำร้ายลูกฉัน ? ”

    “นาย ! ” โรวชี้ไปที่ฮันกู “ มันชัดแล้วว่าลูกนายคิดจะลักพาตัวลูกสาวของฉัน ฉันเลยต้องลงมือกับลูกของนายยังไงล่ะ ! ”

    “ลักพาตัวงั้นหรือ ? ” ถึงโรวจะแสดงท่าทีหงุดหงิดออกมา แต่ฮันกูกลับแสดงท่าทีเยือกเย็น “นายบอกว่าลูกฉันลักพาตัวลูกสาวนายงั้นหรือ ? ไร้สาระ ! ฮันมิตน่ะชอบใครคนทั้งเผ่าต่างก็รู้กันหมด” ฮันกูมองไปรอบ ๆ

    “หน้าตาของชูหยุนนั้น ฉันว่าทุกคนพอตัดสินกันว่าสวยแค่ไหน เธอค่อยสมกับมังกรอย่างลูกฉันหน่อย !”

    ชูโก้ได้ยินแบบนั้นก็แทบกระอักเลือดออกมา

    ฮันมิตที่โดนชมก็ได้ยืดอกอย่างภูมิใจ

    มันมีคำโกหกมากมายในโลกอย่างเช่นตอนนี้

    เห็นได้ว่ามันคือคำโกหก แต่เพราะเหตุผลบางอย่างจึงไม่มีใครค้านอะไรออกมา

    มันก็เหมือนกับที่ฮันกูพูดแบบนี้ออกมา บอกได้ว่ายังไงซะมันก็ไม่ใช่ความจริง ฮันมิตเป็นคนแบบไหนมีใครบ้างที่จะไม่รู้ ?

    แต่ว่าพวกเขาไม่อาจจะพูดมันออกมาได้ก็เท่านั้น

    “ฮันมิต บอกสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้สิ ! ไม่ต้องกลัว”

    “ผู้อาวุโสไทลิน ! วันนี้ผมไปเดินเล่นและไม่คิดว่าจะได้เจอกับโลริ่งลูกสาวของผู้อาวุโสโรว คุณอาจจะไม่รู้โลริ่งน่ะชอบผมมานานแล้ว แต่ผมไม่อยากยุ่งกับเธอ ใครจะไปรู้ว่าโลริ่งกลับให้ท่าผม และสุดท้ายพ่อเธอก็มาเห็นเข้า เขาเลยบอกว่าผมลักพาตัวเธอไป ใครจะไปกล้าลักพาตัวคนอื่นกลางวันแสก ๆ แบบนั้น ! ”

    คำพูดของฮันมิตฟังดูจริงใจเป็นอย่างมาก สีหน้าของเขาดูเศร้า เขาสะอื้นอยู่หลายครั้งในตอนที่พูดออกมา “ผู้อาวุโสโรวตบหน้าผม ผมอ่อนแอกว่าเขา ผมได้แต่ต้องทนความเจ็บปวดเอาไว้ แต่พ่อผมมาทันเวลา ผมได้บอกความจริงกับพ่อ ใครจะไปรู้ว่าผู้อาวุโสโรวจะโกรธและคิดจะฆ่าผม ถ้าไม่ใช่พ่อมาหยุดเอาไว้ได้ทัน ผมอาจจะตายไปแล้วก็ได้”

    ฮันมิตถือว่าเป็นนักแสดงที่ดีเลยก็ว่าได้

    แต่นี่แหละที่ฮันกูต้องการ !

    โรวมีแต่หงุดหงิดกับคำพูดของทั้งสองมากขึ้นเรื่อย ๆ

    “แกโกหก ! ลูกสาวฉันจะไปให้ท่าแกได้ยังไง ! ”

    โลริ่งน่ะเป็นคนเงียบ ๆ และเก็บตัว การเจอเรื่องแบบนี้มันทำให้เธอกังวลอย่างมาก ตอนนี้เธอได้แต่ร้องไห้กับการที่โดนฮันมิตดูถูก

    “โรว คุณลงมือกับฮันมิตจริง ๆ งั้นหรือ ? ” ไทลินมองไปรอบ ๆ ก่อนที่สุดท้ายจะมองไปที่โรวแล้วพูดขึ้นมา

    “ฉันลงมือจริง”

    “คุณเป็นผู้อาวุโส การลงมือกับเด็ก คุณคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ถูกต้องรึไง ? ”

    ชูโก้เงยหน้าขึ้นมามองตาม ครั้งนี้ไทลินคงยอมเข้าข้างฮันกู ดูเหมือนว่าอำนาจของฮันกูในตอนนี้จะพัฒนาไปถึงระดับน่ากลัวแล้ว

    ไม่งั้นแล้วเรื่องคงไม่ออกมาเป็นแบบนี้

    ชูโก้ได้คิดในใจ จากสถานการณ์ตอนนี้แล้วไม่รู้เลยว่าใครเป็นมิตรรึศัตรูกันบ้าง

    ดังนั้นชูโก้จึงไม่คิดจะออกตัวแทนโรว

    เพราะถึงยังไงการออกตัวแทนโรวนั้นก็เท่ากับยืนคนละฝั่งกับฮันกู ซึ่งนั่นไม่ใช่สิ่งที่ชูโก้อยากจะทำในตอนนี้

    ที่เขาต้องทำคือรอและวิเคราะห์เพื่อดูว่าพันธมิตรของชูบ้ามีกี่คนกัน และมีกี่คนที่ยังไม่เลือกเข้าข้างฮันกู

    ผู้อาวุโสไทลีนดูเหมือนว่าจะหลีกเลี่ยงการปะทะ

    อย่าถามว่าทำไมถึงได้ทำแบบนี้ บางอย่างมันก็เกิดขึ้นโดยที่ไม่มีเหตุผลของมันเช่นกัน

    ตอนนี้โรวคือเหยื่อคนแรกที่โดนฮันกูกำราบ

    โรวหลับตาลงพร้อมกับก้มหน้า แม้ว่าโรวจะไม่ได้ฉลาดนัก แต่ก็รู้ได้ทันทีว่าไทลีนนั้นอยู่ฝั่งเดียวกันกับฮันกูแล้วในตอนนี้

    “มันเป็นความผิดฉันเอง ! ” ตอนที่โรวพูดออกมานั้นเขาก็เหมือนหมดเรี่ยวแรงไป

    “ฉันมั่นใจว่าการยอมรับผิดของคุณนั้น เขาคงรับมันไว้” ผู้อาวุโสไทลีนพูดขึ้น

    “ผู้อาวุโสไทลีน จะทำยังไงให้ผู้อาวุโสโรวขอโทษผม ? ” ฮันมิตถามขึ้นมา

    “ผู้อาวุโสโรว นายทำผิดแต่กลับไม่ขอโทษ ! แต่นั่นมันก็เป็นสิทธิ์ของนายที่จะทำหรือไม่ทำก็ได้ ” ฮันกูพูดขึ้นพร้อมกับเตะขาฮันมิต

    “งั้นก็ต้องขอโทษ” ไทลีนพูดขึ้นมา

    “ผิดก็คือผิด ใครทำก็ย่อมรู้ดีแก่ใจ” โรวมองไปยังทั้งสองคนแล้วพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าเฉยเมย

    เขาน่ะผิดหวัง เขาผิดหวังกับเผ่านี้และผิดหวังกับกลุ่มผู้อาวุโสเป็นอย่างมากในตอนนี้

    ชูโก้หลับตาลงไม่อยากเห็นฉากนี้

    เขารู้ว่าการที่พูดขอโทษแบบนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากการฆ่าโรวทั้งเป็นเลย

    แม้ว่าโรวจะยังมีชีวิตอยู่ แต่ก็ไม่ต่างจากคนตาย เกียรติที่เขามีนั้นหายไปหมดแล้ว

    “ฉันขอโทษ ! ” โรวก้มหน้าและพูดขึ้นมา

    ฮันกูที่บอกว่าโรวไม่จำเป็นต้องขอโทษนั้นกลับยิ้มออกมาอย่างพอใจ

    เขาชนะแล้ว

    “ผู้อาวุโสไทลีน ฉันมีอีกเรื่องที่จะพูดนอกจากเรื่องนี้”

    “เรื่องอะไร”

    

    “เรื่องชูบ้า”

ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统)

ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统)

Score 10
Status: Completed

นี่คือโลกของสัตว์อสูร !

หายนะบังเกิดขึ้น เมื่อโลกได้เชื่อมต่อกับมิติอื่น ส่งผลให้สัตว์และพืชทุกชนิดเกิดการวิวัฒนาการอย่างบ้าคลั่ง จนเกิดสัตว์อสูรไม่รู้จบขึ้นมา !

เหล่าผู้ใช้อสูรได้นำสัตว์อสูรของตนฟาดฟันกับเหล่าสัตว์อสูรอยู่ในแนวหน้า แย่งชิงพื้นที่และบุกเบิกอารยธรรมของมนุษย์ขึ้นมาใหม่

ด้วยการนำทางของ “ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ” ทำให้หวังเย่าได้ทะลุมิติมายังโลกนี้

ในขณะที่ผู้ใช้สัตว์อสูรคนอื่น ๆ ฝันอยากจะมีสัตว์อสูรระดับสวรรค์สักตัว แต่หวังเย่ากลับกังวลว่าตัวเองมีสัตว์อสูรระดับสวรรค์มากเกินไป…

หือ ? สัตว์อสูรวิ่งมากอดขาฉันและอ้อนวอนให้ฉันรับเลี้ยงงั้นหรือ ?

โทษทีนะพวก !

มีหลายตัวจองคิวไว้แล้ว นายต้องต่อคิวนะรู้ไหม


นี่คือเรื่องราวของระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ ที่จะนำกองทัพสัตว์อสูรบุกถล่มโลกสัตว์อสูรให้เหี้ยน

Options

not work with dark mode
Reset