ตอนที่ 463 : ช่องเขา
โชคดีที่การโจมตีอีกครั้งไม่สำเร็จ ตอนที่พวกเขาตกลงมาอยู่ในระดับที่สูงจากพื้น 500 เมตรนั้น สัตว์อสูรก็ไม่ได้โจมตีพวกเขาอีก มันได้บินกลับไปบนท้องฟ้า จากนั้นก็ไม่มีการโจมตีใด ๆ อีก จนกระทั่งอยู่ห่างจากพื้น 100 เมตร ทั้งเจ็ดคนจึงได้ใช้ทักษะของตัวเองเพื่อลงไปที่พื้นอย่างปลอดภัย
บอกได้ว่าครั้งนี้มันอันตรายอยู่บ้าง
นอกจากเครื่องบินที่พังลงไปแล้ว ส่วนที่เหลือก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไร พวกเขาไม่ได้รับบาดเจ็บซึ่งถือว่าโชคดีแล้ว
เมื่อนึกถึงสิ่งที่เพิ่งจะเกิดขึ้น ทุกคนก็รู้สึกยินดีที่ผ่านมันมาได้
หลังจากนี้พวกเขาคงไม่คิดที่จะบินอยู่ในท้องฟ้าไปอีกสักพัก มันไม่เหมาะที่จะบินที่นี่ ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกเดินเท้ากัน แม้ว่าจะไม่สะดวกแต่ก็ปลอดภัยกว่ามาก
ด้วยประสบการณ์ที่ผ่านมา พวกเขาจึงไม่คิดที่จะเอาเครื่องบินออกมาใช้อีกต่อไป
ทะเลทรายแห่งนี้แทบไม่มีต้นไม้อยู่เลย พื้นที่เต็มไปด้วยเนินทราย บางที่สูง บางที่ต่ำ การเดินทางที่นี่ก็ยากลำบาก มันต้องใช้เวลาอย่างมากในการเดินทาง
ไม่เหมือนกับต้นไม้ที่นี่ ที่นี่กลับมีสัตว์อสูรอยู่เป็นจำนวนมาก เมื่อพวกเขาเดินทางมา 1 ชั่วโมงก็เจอกับสัตว์อสูรมากกว่าการเดินทางทั้งหมดที่ผ่านมาแล้ว
โชคดีที่สัตว์อสูรส่วนใหญ่อยู่ระดับกลางและต่ำ ด้วยความแข็งแกร่งของทั้งเจ็ดคนแล้วมันจึงไม่เกิดปัญหาอะไร แต่การมีสัตว์อสูรจำนวนมากก็สร้างความยุ่งยากให้พวกเขาได้อยู่
ตอนนี้พวกเขาต้องเดินทางอย่างระมัดระวังพยายามหลีกเลี่ยงสัตว์อสูรเพื่อจะได้ไม่ต้องต่อสู้โดยไม่จำเป็น
ขณะที่ตรวจสอบรอบข้างอยู่นั้นอยู่ ๆ หวังเย่าก็ชะงักไป
ท่าทีผิดปกติของเขาทำให้เฉี่ยนเจินเฉียนและคนอื่น ๆ ถามขึ้นมาทันที
“มีอะไร ? เกิดอะไรขึ้น ? ”
เมื่อเห็นสีหน้าสงสัยของทุกคน หวังเย่าก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับเบา ๆ “ ก่อนเดินทางออกมา ผมได้ให้ผลึกแร่ไฟกับทุกคนเอาไว้ เผื่อว่าหากเจอกับอันตราย พวกเขาจะได้ใช้มันและเดินทางกลับไปที่เมืองหัวเซี่ย ”
“งั้น…” เฉี่ยนเจินเฉียนเหมือนจะคิดถึงบางอย่าง
หวังเย่ามองไปรอบ ๆ ก่อนจะพยักหน้า “ ใช่ ตะกี้นี้ดูเหมือนว่าจะมีทีมหนึ่งเปิดใช้งานค่ายกลเคลื่อนย้ายแล้ว ! ”
“มันหมายความว่าพวกเขาตกอยู่ในอันตรายที่ถึงกับชีวิต พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเปิดใช้งานค่ายกลเคลื่อนย้าย ! ” ซือคงเป่าแสดงสีหน้าหนักใจออกมา
หวังเย่าพยักหน้า
ทั้งเจ็ดคนเงียบกันไปทันที
การเดินทางเพิ่งจะเริ่มต้น บางทีการสำรวจครั้งนี้อาจจะอันตรายกว่าที่พวกเขาคิดเอาไว้ เพียงแต่พวกเขายังไม่เจอมันกับตัว
“นายมั่นใจรึเปล่าว่าพวกนั้นกลับไปที่เมืองหัวเซี่ยได้อย่างปลอดภัย ? ” ไม่นานหลังจากนั้น เฉี่ยนเจินเฉียนก็มองไปที่หวังเย่าแล้วถามขึ้นมา เขาเหมือนจะเป็นห่วงอีกทีม
หวังเย่าพูดด้วยท่าทีไม่มั่นใจ “การเดินทางไปถึงเมืองหัวเซี่ยน่ะไปได้แน่ แต่ผมไม่มั่นใจว่าพวกเขาจะปลอดภัยรึเปล่า”
“ฉันหวังว่าทุกคนจะปลอดภัย ถ้าพวกเขาตาย มันก็ถือว่าเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ของประเทศ” เฉี่ยนเจินเฉียนถอนหายใจออกมา
หวังเย่าและคนอื่น ๆ ต่างก็แสดงสีหน้ากังวลออกมา
“ดูเหมือนว่าการสำรวจครั้งนี้จะอันตรายกว่าที่คิดเอาไว้ เราต้องตื่นตัวกันไว้เผื่อว่าจะเจอกับอันตรายที่คาดไม่ถึง ! ” เฉี่ยนเจินเฉียนพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
ทุกคนสลัดความกังวลออกจากหัวและพยักหน้าตอบรับ
ไม่มีใครรู้ว่าจะมีอันตรายอะไรรออยู่ด้านหน้า แต่ที่พวกเขาทำได้ก็แค่ต้องระวังตัวเอาไว้
หลังจากรวบรวมสติแล้ว ทั้งเจ็ดคนก็เดินหน้ากันต่อ พวกเขาเดินไปที่เส้นสีดำบนท้องฟ้ากันต่อ
ระหว่างทางนั้นพวกเขาได้เรียกอสูรของตัวเองออกมาเพื่อคอยสังเกตรอบข้าง
หวังเย่าเรียกตือโป๊ยก่ายออกมาเช่นกัน เพราะสกิลของตือโป๊ยก่ายนั้นไม่ต้องเดาเลยว่าเป็นผู้สอดแนมได้ดีที่สุด แม้ว่าจะมีอันตรายอยู่แต่ด้วยสกิลร่างเงาของมัน มันก็สามารถหนีออกมาได้
หวังเย่าได้ให้ตือโป๊ยก่ายออกไปสำรวจรอบ ๆ และพึ่งพลังสัญญาในการสื่อสารกับมัน
ครั้งนี้หวังเย่าเรียกตือโป๊ยก่ายออกมาแค่ตัวเดียว การ์ฟิลด์และหงอคงนั้นไม่ได้ถูกเรียกออกมาเพราะอาจจะต้องใช้งานในภายหลัง
ส่วนเสี่ยวซวีนั้นคือไพ่ลับของหวังเย่า เขาจะเรียกเธอในตอนที่ฉุกเฉินจริง ๆ เท่านั้น
ด้วยความสามารถในการสำรวจของตือโป๊ยก่ายแล้ว ทุกคนก็หลีกเลี่ยงอันตรายข้างหน้าได้
เฉี่ยนเจินเฉียนและคนอื่น ๆ ต่างก็ออกปากชมหวังเย่าในเรื่องนี้
ผ่านไปอีก 1 ชั่วโมงสุดท้ายพวกเขาก็พบกับปัญหาแรกเข้า มันคือช่องเขาด้านล่างของหุบเหวด้านหน้าที่เหมือนไม่มีอะไรอยู่
หุบเหวที่คั่นกลางนี้ลากยาวไปราวกับไม่มีจุดจบ มันราวกับแยกโลกออกจากกันเป็นสองส่วน นี่คือความผิดปกติครั้งใหญ่หลังจากที่เกิดหายนะขึ้นกับโลก
เมื่อเห็นช่องเขานั้นทุกคนต่างก็พากันครุ่นคิดทันที
เหวด้านหน้านี้มีแต่ความมืดมิดโดยไม่รู้ว่ามันจะลึกเท่าไหร่ ไม่รู้เลยว่าจะมีสัตว์อสูรอะไรรออยู่
ระยะห่างระหว่างช่องเขาทั้งสองนั้นไม่รู้ว่ากว้างแค่ไหน หากต้องเดินทางอ้อมไปอีกฝั่งคงต้องกินเวลาอย่างมาก
แต่ตอนนี้พวกเขาไม่มีเวลากันแล้ว ทุกคนต่างก็พากันแสดงท่าทีกังวลออกมา
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
