ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) 459 : ความขัดแย้ง

ตอนที่ 459 : ความขัดแย้ง

    ตอนที่ 459 : ความขัดแย้ง

    

    “พวกแกมาจากไหนกันพวกลิงเหลือง โซเวียตไม่ต้อนรับพวกแก ! ”

    

    ที่ประตูเมืองกลุ่มของหวังเย่ายืนอยู่ที่นั่น ไม่นานก็มีเสียงตะโกนดังขึ้นมาจนทำให้สีหน้าของพวกเขาหม่นลง

    

    นี่ไม่ใช่ภาษาต่างชาติแต่เป็นภาษาจีน

    

    ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินออกมาจากประตูเมือง ตาของเขาสีฟ้า ใบหน้าดูอ่อนเยาว์แต่เต็มไปด้วยความอคติ ชายคนนั้นมองมาที่กลุ่มของหวังเย่าด้วยความไม่พอใจ

    

    “ทำไมไม่ตอบ พวกลิงเหลือง ! ใช่สิ ลืมไป ลิงจะพูดได้ยังไง รีบกลับรังพวกแกได้แล้ว ! โซเวียตของพวกเราไม่ให้ลิงอย่างพวกแกเข้า ! ” ชายหนุ่มพูดขึ้นอีกครั้ง ใบหน้าของเขาเผยรอยยิ้มเยาะเย้ยออกมา

    

    ในสายตาของเขาแล้ว กลุ่มของหวังเย่าน่ะไม่ใช่มนุษย์ด้วยซ้ำ

    

    เมื่อได้ยินที่ชายหนุ่มคนนี้พูดมา บรรยากาศก็ตึงเครียดขึ้นมาทันที ราวกับว่าจะเกิดการระเบิดขึ้นตอนไหนก็ได้ คนที่เดินเข้าออกเมืองต่างก็พากันเว้นระยะห่างออกไปเพราะกลัวว่าจะมีปัญหาไปด้วย พวกเขาไม่ได้หนีออกไปแต่กลับรอดูอยู่ห่าง ๆ

    

    แม้ว่าคนส่วนมากจะไม่เข้าใจภาษาจีนแต่ก็พอเข้าใจได้ว่าเกิดอะไรขึ้น นายน้อยของตระกูลเกียร์กำลังด่าทอคนที่มาจากฝั่งตะวันออกอยู่

    

    กลุ่มของหวังเย่าเมื่อได้ยินแบบนั้นก็พากันโกรธขึ้นมา มีพลังปะทุออกมาจากตัวพวกเขา มันทำให้บรรยากาศดูน่าอึดอัดขึ้นไปอีก

    

    “กล้าดียังไง ! พวกลิงเหลือง แกทำให้ฉันโกรธ ! ”

    

    “พวกลิงเหลือง ! …”

    

    ครั้งนี้ชายหนุ่มยังพูดไม่ทันจบ เขาก็ถูกหยุดเอาไว้ก่อน เพราะตอนนั้นมีมือหนึ่งพุ่งออกมากำคอของเขาเอาไว้จนหน้าของเขาแดงก่ำและพูดอะไรไม่ออก

    

    สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ชายหนุ่มไม่อาจจะตั้งรับได้ทันรวมไปถึงคนคุ้มกันรอบตัวด้วย

    

    ตอนที่พวกนั้นได้สติชายหนุ่มก็สีหน้าซีดราวกับกำลังจะตายแล้ว

    

    เมื่อเห็นแบบนั้นคนคุ้มกันก็พากันโกรธขึ้นมา การที่เจ้านายของตัวเองตกอยู่ในอันตรายแบบนี้ถือว่าเป็นความผิดของพวกเขา !

    

    กว่าที่พวกนั้นจะได้สติก็ตอนที่หวังเย่ากำลังกำคออีกฝ่ายอยู่ แต่ก่อนที่พวกนั้นจะได้ลงมือก็มีสายลมอันน่ากลัวก่อตัวขึ้นพร้อมกับหมัดอันรวดเร็วดั่งสายฟ้าอัดกระหน่ำใส่ร่างของเหล่าคนคุ้มกัน จนทำให้พวกนั้นล้มลงไปกองกับพื้น

    

    “ไอ้พวกนี้กล้าดูถูกเรา นี่แค่ชานเมืองเองนะ พวกแกคงหลงตัวเองจนไม่รู้สินะว่าหาเรื่องใครอยู่” จางจื้อเฉียงมองไปที่เหล่าคนคุ้มกันแล้วพูดขึ้นมา

    

    เฉี่ยนเจินเฉียนและคนอื่น ๆ ก็แสดงท่าทีโมโหออกมาเช่นกัน

    

    เมื่อเห็นว่าคนคุ้มกันคิดจะลุกขึ้นยืน พวกเขาก็พากันโจมตีพวกนั้นอีกครั้ง

    

    หวังเย่ายังคงกำคอของชายหนุ่มเอาไว้แน่น

    

    “แกว่าใครเป็นลิงเหลืองนะ ? หือ ? ” หวังเย่ามองไปที่ชายหนุ่มพร้อมมือที่กำแน่นกว่าเดิม เขาถึงกับยกตัวชายหนุ่มขึ้นจากพื้น

    

    ชายหนุ่มสีหน้าบิดเบี้ยวราวกับหมูจะโดนเชือด เท้าของเขาเตะไปมา มือทั้งสองข้างจับแขนของหวังเย่าเอาไว้แน่นพยายามจะง้างมือหวังเย่าออก แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหนก็ไม่อาจจะง้างมือหวังเย่าออกได้ มันราวกับคีมเหล็กที่บีบคอเขาอยู่

    

    การเคลื่อนไหวนี้ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกอึดอัดกว่าเดิม ไม่นานเขาก็เริ่มหายใจไม่ออก

    

    ชายหนุ่มรู้สึกว่าเขากำลังจะตายซึ่งทำให้เขาเตะเท้าไปมายิ่งกว่าเก่า

    

    ไกลออกไปคนอื่น ๆ เห็นแบบนั้นก็เผยสีหน้าช็อกออกมา

    

    ทุกคนต่างก็แสดงท่าทีหวาดกลัวออกมา

    

    มันแสดงให้เห็นแล้วว่าชายหนุ่มคนนี้มีอำนาจแค่ไหนในสายตาของคนเหล่านี้

    

    ทหารตรงหน้าประตูรีบวิ่งเข้ามาแต่ก็ไม่กล้าจะเดินหน้าเข้ามาต่อ พวกเขาไม่ได้มีความแข็งแกร่งมากไปกว่าคนคุ้มกันของชายหนุ่มเลย

    

    เมื่อเห็นสีหน้าโกรธเกรี้ยวของกลุ่มหวังเย่า ทหารเหล่านั้นก็ได้แต่แจ้งเรื่องนี้กับหัวหน้าตัวเองให้รีบมาที่นี่ นี่ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาจะรับมือไหว

    

    แม้แต่การเกลี้ยกล่อมคนพวกนี้ พวกเขาก็ยังไม่กล้าทำ ถ้าทำให้คนเหล่านี้โกรธขึ้นมา พวกเขาก็มองภาพออกว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง

    

    ทหารที่วิ่งออกมาได้แต่ยืนรอด้วยความกังวล

    

    ปัง !

    

    เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มเหมือนจะหมดลมหายใจแล้ว หวังเย่าก็ปล่อยมือของเขาและปล่อยให้อีกฝ่ายตกลงไปนอนกองกับพื้น

    

    หากเขาไม่ปล่อยมือ เดาว่าหวังเย่าคงฆ่าอีกฝ่ายไปแล้ว แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาคิด เขาไม่ได้อยากฆ่าชายหนุ่มคนนี้ เขาแค่อยากสั่งสอนอีกฝ่ายที่ปากเสียก็เท่านั้น

    

    “แค่ก แค่ก แค่ก ! ” ชายหนุ่มที่นอนกองกับพื้นเอามือกุมที่คอตัวเองแล้วไอออกมา

    

    ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็รู้สึกดีขึ้นก่อนจะมองมาที่หวังเย่าด้วยสายตาอาฆาตแล้วตะโกนออกมา “แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร ? ! ฉันคือนายน้อยของตระกูลเกียร์ ! แกกล้าทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง ? แกตายแน่ ! ”

    

    “งั้นหรือ…” เมื่อได้ยินแบบนั้นหวังเย่าก็เดินเข้าไปหาอีกฝ่ายจนทำให้อีกฝ่ายได้แต่คลานถอยกลับไป แต่ถอยกลับไปได้ไม่นานเขาก็ชนกับบางอย่าง เมื่อหันกลับไปมองก็พบว่าเป็นร่างของคนคุ้มกันที่นอนร้องโอดครวญอยู่ที่พื้น

    

    “ตระกูลเกียร์ไม่ปล่อยพวกแกไปแน่ ! ”

    

    แม้แต่ตอนนี้ชายหนุ่มก็ยังปากดีเหมือนเดิม

    

    หวังเย่ายกนิ้วกลางให้กับอีกฝ่ายก่อนจะอัดอีกฝ่ายซ้ำจนเกิดเสียงร้องดังก้องขึ้นมา

ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统)

ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统)

Score 10
Status: Completed

นี่คือโลกของสัตว์อสูร !

หายนะบังเกิดขึ้น เมื่อโลกได้เชื่อมต่อกับมิติอื่น ส่งผลให้สัตว์และพืชทุกชนิดเกิดการวิวัฒนาการอย่างบ้าคลั่ง จนเกิดสัตว์อสูรไม่รู้จบขึ้นมา !

เหล่าผู้ใช้อสูรได้นำสัตว์อสูรของตนฟาดฟันกับเหล่าสัตว์อสูรอยู่ในแนวหน้า แย่งชิงพื้นที่และบุกเบิกอารยธรรมของมนุษย์ขึ้นมาใหม่

ด้วยการนำทางของ “ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ” ทำให้หวังเย่าได้ทะลุมิติมายังโลกนี้

ในขณะที่ผู้ใช้สัตว์อสูรคนอื่น ๆ ฝันอยากจะมีสัตว์อสูรระดับสวรรค์สักตัว แต่หวังเย่ากลับกังวลว่าตัวเองมีสัตว์อสูรระดับสวรรค์มากเกินไป…

หือ ? สัตว์อสูรวิ่งมากอดขาฉันและอ้อนวอนให้ฉันรับเลี้ยงงั้นหรือ ?

โทษทีนะพวก !

มีหลายตัวจองคิวไว้แล้ว นายต้องต่อคิวนะรู้ไหม


นี่คือเรื่องราวของระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ ที่จะนำกองทัพสัตว์อสูรบุกถล่มโลกสัตว์อสูรให้เหี้ยน

Options

not work with dark mode
Reset