รวยชั่วข้ามคืน?！ 771 มีดวิเศษกาลเวลา

บทที่ 771 มีดวิเศษกาลเวลา

เห็นเพียงแค่เงาร่างขนาดใหญ่เป็นแสงสีม่วงปรากฏอยู่ที่ด้านหลังของฉินหลั่ง ร่างเงานั้นอยู่ในชุดเสื้อผ้าของปัญญาชน แบบโบราณเรียบง่าย ใบหน้าเลือนลาง พร้อมกับกลิ่นอายของความโบราณในอดีตอันไกลโพ้น ราวกับว่ามาจากตำนานในยุคสมัยโบราณกาล ซึ่งอานุภาพน่าเกรงขามที่ไม่เคยมีมาก่อนนี้ ได้ปรากฏขึ้นภายในจิตใจของทุกคน ราวกับว่ามีเทวดาร่างจริงลงมาโปรดยังโลกมนุษย์ ทำให้ราชาหมาป่ามืดถึงกับมีสีหน้าท่าทางที่เปลี่ยนแปลงไป

“นี่มันคืออะไรกัน? ”

ซิงจ้างสีหน้าหน้าท่าทางเปลี่ยนแปลงไปมาก และพูดขึ้นว่า

“อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์อันที่สาม กาลเวลา! ”

กาลเวลา!

จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์กาลเวลา ตามตำนานเล่าว่าเป็นผู้ที่กำหนดควบคุมการดำรงอยู่ของเวลา ก้าวไปพร้อมกับช่วงกาลเวลา ผู้ซึ่งเป็นอมตะนิรันดร์กาล

เมื่อเงาร่างของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์กาลเวลาปรากฏขึ้น ทุกคนในบริเวณหุบเขาต่างคุกเข่าคำนับ ไม่กล้าที่จะแหงนมองเงาร่างสีม่วงขนาดใหญ่นั้น แม้แต่ชนเผ่าหมาป่าจำนวนมาก ก็ถูกอานุภาพอันน่าเกรงขามขู่ขวัญเช่นกัน จนถึงขนาดต้องก้มตัวลงแสดงความเคารพ มีแต่ซิงจ้างเท่านั้นที่ยังคงยืนหยัดไม่คุกเข่าลงคำนับ

ทางด้านราชาหมาป่ามืด รับรู้ได้ล่วงหน้าในใจแล้วว่าจะมีวิกฤตครั้งใหญ่ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

“โอ้ย! ”

เขาร้องตะโกนลั่น เส้นเลือดพองตัวอย่างรุนแรง ร่างกายเป่งบวม รูปร่างขยายตัวขึ้น จากเดิมที่สูงสามเมตร กลายเป็นสูงขึ้นเกือบจะห้าเมตร บาดแผลเดิมที่หนักหน่วงถึงขึ้นทำให้เสียชีวิต ตอนนี้ได้มลายสูญสิ้นไปหมดแล้ว ลมหายใจกลับมามีพลังอีกครั้ง และแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมเกือบเท่าตัว

“ตุบ! ”

ราชาหมาป่ามืดย่ำเท้าลงไปที่พื้น บนพื้นนั้นก็เกิดเป็นหลุมกว้างขนาดสองเมตรขึ้น หลุมนั้นมีลักษณะเป็นรอยกรงเล็บหมาป่าขนาดใหญ่ ราชาหมาป่ามืดอาศัยพละกำลังที่มีอยู่ตอนนี้ พุ่งทะลุขอบเขตของกาลเวลาทันที ซึ่งเหมือนกับฉินหลั่งก่อนหน้านี้ที่ทะลุผ่านความเร็วของเสียง พร้อมกับเสียงร้องที่แหลมและเศร้าสลด เป็นคลื่นพลังลำแสงสีขาวแหวกทะลุในอากาศ ลอยพุ่งทะยานขึ้นฟ้าตรงเข้าไปหาฉินหลั่ง

“ไม่มีประโยชน์หรอก เมื่อข้าใช้อิทธิฤทธิ์ขึ้น มันก็สายเกินไปแล้ว”

ฉินหลั่งเผชิญหน้ากับการบุกจู่โจมของราชาหมาป่ามืด อย่างไม่มีการหลบหลีกใด ๆ เพียงแค่พูดอยู่อย่างสงบ

เป็นจริงดังนั้น ราชาหมาป่ามืดพบกับความน่าสะพรึงกลัวที่ว่า เมื่อเขาเข้าใกล้ฉินหลั่งมากเท่าไหร่ ความเร็วก็จะยิ่งลดลง ราวกับว่าติดอยู่กับความเหนียวหนืด อากาศโดยรอบและรวมถึงพื้นที่ว่างเหมือนกับว่าจะแข็งตัวลง เพื่อขัดขวางไม่ให้เขาพุ่งไปข้างหน้าได้

จนท้ายที่สุด เขาเหมือนกับว่าถูกแข็งตัวอยู่กลางอากาศ ยื่นกรงเล็บออกมา เพื่อพยายามขุดแหวกเคลื่อนตัวไปข้างหน้า แต่เวลาหนึ่งนาทีสามารถเคลื่อนที่ไปได้เพียงหนึ่งเซนติเมตรเท่านั้น

“กาลเวลาคืออิทธิฤทธิ์อันยิ่งใหญ่ เกี่ยวข้องกับกฎแห่งกาลเวลาที่ลึกลับอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ แม้ว่าตอนนี้ข้าเพิ่งเพียงฝึกฝนรับรู้ถึงพลังลี้ลับ ยังไม่ได้ถึงขนาดสัมผัสกับกาลเวลา แต่เพียงแค่จำลองลำแสงเส้นบาง ๆ ขึ้น โดยที่ข้ายืนอยู่ตรงนี้ ต่อให้แกใช้เวลานับพันปี นับหมื่นปี ก็ไม่มีทางที่จะมาสัมผัสชายเสื้อของข้าได้แม้แต่น้อย”

ฉินหลั่งพูดอย่างสงบ แววตาปราศจากความสุขและความทุกข์ ราวกับจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ในอดีตนับพันปี ก้มลงมองผู้คนและสรรพสิ่งทั้งหลาย

ราชาหมาป่ามืดเกิดภาพลวงตาขึ้นโดยพลัน

เขามีความรู้สึกว่าฉินหลั่งที่อยู่เบื้องหน้า กับเงาร่างขนาดใหญ่ด้านหลังของเขานั้น เหมือนกับว่าจะค่อย ๆ ซ้อนทับร่างเข้าด้วยกัน รวมกันเป็นหนึ่งเดียว!

กลายร่างเป็นจักรพรรดิในอดีต ที่จุติลงมายังโลกมนุษย์

“ไม่ได้แล้ว ข้าต้องรีบออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้! ”

ลางสังหรณ์แจ้งเตือนอย่างรุนแรง ปะทุขึ้นภายในใจของราชาหมาป่ามืด เขาร้องคำรามอย่างบ้าคลั่ง พยายามดิ้นรนให้หลุดออกจากชั้นอากาศที่แข็งตัว โดยรวบรวมพลังกลางพายุหิมะที่โหมกระหน่ำ แล้วกลายร่างเป็นมังกรยาวที่น่าสะพรึงกลัว พุ่งออกไปจากหุบเขา

ราชาหมาป่ามืดคิดจะหลบหนีอย่างงั้นเหรอ?

ทุกคนต่างตกตะลึงพรึงเพริด โดยเฉพาะชนเผ่าหมาป่าจำนวนมาก ก็มีท่าทางที่ตะลึงงัน ไม่กล้าที่จะเชื่อว่าผู้ที่สู้รบไม่เคยพ่ายแพ้อย่างหัวหน้าเผ่าของตน จะกล้าสละทิ้งชนเผ่าทั้งหมด แล้วหลบหนีเอาตัวรอดไปเช่นนี้?

“ข้าพูดไว้แล้ว ไม่มีประโยชน์หรอก เพราะเมื่อข้าใช้อิทธิฤทธิ์ขึ้น ทุกอย่างก็สายเกินไปแล้ว”

ฉินหลั่งถอนหายใจเบา ๆ แล้วค่อย ๆ ยื่นมือซ้ายออกมา

ทุกคนต่างพบเห็นกับความน่าสะพรึงกลัว เงาร่างสีม่วงขนาดใหญ่มหึมาสูงสามสิบกว่าเมตร กลับกระทำท่าทางเฉกเช่นเดียวกับฉินหลั่ง โดยยกมือซ้ายขึ้นด้วยพร้อมกัน

ราวกับจักรพรรดิในอดีต และฉินหลั่งในปัจจุบัน ซ้อนทับร่างเข้าด้วยกัน

“เปรี๊ยะ! ”

มือซ้ายของฉินหลั่งยื่นเข้าสู่ความว่างเปล่า เหมือนกับว่ากำลังจับอะไรอยู่

ฝ่ามือของจักรพรรดิก็เช่นกันจับสัมผัสกับความว่างเปล่า ราวกับว่ากดทับลงไปบนพลังอานุภาพของทหารนักรบผู้เกรียงไกรในยุคสมัยอดีต

“กาลเวลา! ”

ฉินหลั่งพูดเสียงเบา ซึ่งมือซ้ายที่จับความว่างเปล่านั้น ได้ชักบางสิ่งออกมาแล้วทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า

“เปรี้ยง! ”

ที่ทำให้ทุกคนอ้ำอึ้งตะลึงก็คือ เงาร่างจักรพรรดิขนาดใหญ่มหึมานั้น คิดไม่ถึงว่าจะ ชักมีดยาวที่บางราวกับสายน้ำเล่มหนึ่งออกมาจากกลางอากาศ ซึ่งมีดเล่มนี้ ทุกคนไม่รู้ว่าจะอธิบายลักษณะด้วยคำพูดอย่างไรดี ใบมีดเสมือนน้ำพุใสบริสุทธิ์ที่ไหลริน ราวกับเวลาที่หยั่งรู้ไม่ได้กำลังหมุนเวียนไป

โดยการเติบโตอย่างมีอารยธรรม วันเวลาที่หมุนเวียนเปลี่ยนผ่าน การเกิดขึ้นและดับสูญไป หรือแม้กระทั่งจักรวาลแตกสลาย ต่างก็รวมอยู่ในหนึ่งสิ่งเดียวนี้

“กาลเวลา! ”

จักรพรรดิในอดีตมีอานุภาพเกรียงไกรมหาศาล ควบคุมทหารนักรบผู้เกรียงไกรในยุคสมัยหนึ่ง

เมื่อกาลเวลาชักมีดขึ้น สรรพสิ่งทั้งโลกต่างก็หยุดในทันที ใบไม้ที่กำลังร่วงโรยก็ลอยหยุดอยู่กลางอากาศ น้ำที่ไหลอยู่ก็เกาะตัวเป็นน้ำแข็ง อากาศก็แข็งตัวขึ้น แม้กระทั่งผู้เก่งกาจของราชาหมาป่ามืดจำนวนมากและชนเผ่าหมาป่าต่างก็ตะลึงค้างอยู่ที่ตรงนั้น

ราชาหมาป่ามืดที่เหาะเหินอย่างรวดเร็วในอากาศ ก็ตัวแข็งอยู่ในอากาศเช่นกัน โดยมีฉินหลั่งเป็นจุดศูนย์กลาง ภายในบริเวณโดยรอบไม่กี่เมตรนี้ ดูเหมือนว่าเวลาก็ไม่ได้เดินตามปกติ ซึ่งท่าทีที่น่าสะพรึงกลัวปรากฏอยู่บนใบหน้าของราชาหมาป่ามืดแล้ว

เมื่อกาลเวลาชักมีดขึ้น เส้นผมของฉินหลั่ง เปลี่ยนเป็นสีดอกเลาอย่างรวดเร็วทันตาเห็น แต่ว่าเขาไม่ได้ใส่ใจ แววตาที่ปราศจากความสุขและความทุกข์นั้น สะท้อนเห็นถึงร่างกายของราชาหมาป่ามืด

“สังหาร! ”

ฉินหลั่งก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว มือซ้ายจับความว่างเปล่า และฟันลงไป

เงาร่างของจักรพรรดิในอดีตที่อยู่ด้านหลังของเขา ขณะเดียวกันก็กำลังควบคุมกาลเวลา และก็ฟันลงไปในอากาศที่ว่างเปล่าเช่นกัน

“ฉับ! ”

มีดที่ฟันลงไปนี้ เสมือนกับกาลเวลาที่ยาวนานถูกฟันแยกจากกันเป็นสองท่อน โดยลำแสงของมีดไร้ตัวตนไร้ขอบเขต ทอดยาวไปเป็นร้อยเมตร ครอบคลุมตัวของราชาหมาป่ามืดเอาไว้ แล้วก็ผ่านร่างของเขาไป

“ฉับ! ”

หลังจากที่มีดเปล่งประกายแสงขึ้น เงาร่างของจักรพรรดิในอดีตราวกับว่าจะอดทนต่อการใช้พลังไม่ไหว เริ่มต้นจากปลายมีด ต่อมาคือตัวมีด ด้ามมีด แขน บ่า สุดท้ายคือทั่วทั้งร่างกาย แต่ละสัดส่วนค่อย ๆ แตกสลายกลายเป็นเศษชิ้น และกระจายหายวับไปในอากาศ

ทางด้านฉินหลั่งก็กระอักเลือดออกมาอย่างรุนแรง ลมหายใจแผ่วลงและตกลงไปสู่หุบเขาเบื้องล่าง ร่างกายสั่นไหวอยู่ในอากาศ เกือบที่จะตกจากอากาศลงสู่พื้น

“อิทธิฤทธิ์ยิ่งใหญ่จะทำอะไรข้าในตอนนี้ไม่ได้ เพราะพลังความสามารถยังคงมีไม่เพียงพอ”

ฉินหลั่งยิ้มอย่างขมขื่นในใจ

“แต่ว่ามีดที่ฟันลงไปครั้งนี้ ถือว่าคุ้มค่าแล้ว”

มองไปที่ราชาหมาป่ามืดที่ลอยหยุดอยู่กลางอากาศ ฉินหลั่งแอบยิ้มออกมาเล็กน้อย

“อะไรกัน? พลังมีดที่ฟันลงอย่างสะท้านไปทั่วปฐพี มีผลลัพธ์เพียงเท่านี้เหรอ? ”

ในตอนนี้ทุกคนตื่นได้สติตื่นตัวขึ้นจากช่วงเวลาที่หยุดชะงักลง และทยอยมองไปบนท้องฟ้าด้วยความตกตะลึง แต่กับพบว่า ฉินหลั่งเหมือนกับได้รับบาดเจ็บ ลมหายใจแผ่วบาง ส่วนราชาหมาป่ามืดกลับลอยหยุดอยู่กลางอากาศอย่างน่าประหลาด เหมือนว่าไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย สร้างความตะลึงกันยกใหญ่

“การฟันเมื่อสักครู่ ทำให้เวลาหยุดชะงักลง โดยฉินหนานจงได้ทุ่มเทอย่างเต็มกำลังเป็นแน่ มีการชักชวนเทพมารสมัยโบราณมา จึงจะสามารถมีพลังฟันที่สะท้านไปทั่วปฐพีได้เช่นนี้ แต่ทว่า……ทำไมจึงไม่ได้รับบาดเจ็บเลยล่ะ? ”

แต่ ดูเหมือนว่าราชาหมาป่ามืด ไม่ได้รับบาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย?

“ฮิ้วฮิ้วฮิ้ว! ”

ชนเผ่าหมาป่าอื่น ๆ เมื่อเห็นว่าฉินหลั่งใช้มีดฟันลงไปแล้วไม่เกิดผล หัวหน้าเผ่าไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย จึงเริ่มโห่ร้องขึ้นด้วยความดีใจ แต่เมื่อพวกเขาเพิ่งโห่ร้องได้เพียงครู่เดียว ก็เหมือนกับน้ำเสียงติดขัดอยู่ที่ลำคอ หยุดลงอย่างกะทันหัน

ในสายตาที่ตกตะลึงของทุกคนนั้น

ผมและขนในตัวของราชาหมาป่ามืดได้กลายเป็นสีดอกเลา และร่วงลงทีละเส้น กล้ามเนื้อที่กำยำบึกบึน ก็เหี่ยวหดตัวลง หัวใจที่เต้นรุนแรง ก็ยิ่งเต้นช้าลงช้าลง จนในที่สุดก็คล้ายกับคนแก่หงำเหงือก หยุดการเคลื่อนไหว

ราชาหมาป่ามืดที่มีความสูงห้าเมตรกว่า ท้ายที่สุดก็หลังงอค่อย ๆ หดตัวลง เหลือเพียงสองสามเมตร เขาเหมือนว่าในช่วงเวลาครู่เดียวนั้น ได้ใช้ชีวิตผ่านมาเป็นร้อยปี จากเดิมที่เป็นมนุษย์หมาป่าที่เก่งกาจและมีร่างกายแข็งแรงบึกบึน ได้กลับกลายเป็นคนแก่หงำเหงือก แม้แต่จะเดินก็เดินไม่ได้ นิ้วมือก็ยกไม่ขึ้นได้แต่นอนรอคอยความตาย

กาลเวลาเปรียบดั่งมีด!

ฟันลงครั้งเดียวก็ตัดทอนเวลาไปหนึ่งร้อยปี

“……แก! ”

ราชาหมาป่ามืดหันศีรษะกลับมาอย่างยากลำบาก ยกกรงเล็บขึ้นอย่างสั่น ๆ แล้วชี้ไปทางฉินหลั่ง เพื่อต้องการจะพูดอะไร แต่น่าเสียดายที่การเคลื่อนไหวครั้งนี้ ได้ใช้พลังของชีวิตที่หลงเหลืออยู่เพียงเล็กน้อยอย่างหมดสิ้นแล้ว

“ฝุบ! ”

เขาผู้นี้ดำรงชีวิตมานานถึงหนึ่งร้อยกว่าปี นามว่า ‘ราชาหมาป่ามืด’ มีประสบการณ์ผ่านกาลเวลามานับไม่ถ้วน เคยท่องเที่ยวไปทั่วโลก คบหาสมาคมกับผู้แข็งแกร่งจำนวนมาก เป็นตำนานของปัจจุบันนี้ที่เคยเข้าร่วมในสงครามโลกถึงสองครั้ง คาดไม่ถึงว่าจะเสียชีวิตด้วยวิธีการที่แปลกประหลาดใจแบบนี้ ภายในหุบเขาจ้างซิน

ร่างศพของเขาตกลงสู่พื้น แตกสลายกลายเป็นฝุ่นธุลี

แต่ทุกคนก็ยังคงยืนตะลึงอยู่อย่างเดิมในที่นั้น ไม่กล้าเคลื่อนไหวไปไหน แม้แต่พวกชนเผ่าหมาป่า ต่างก็ตะลึงงัน ไม่กล้าที่จะเชื่อเรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเบื้องหน้า ภายในหุบเขาทั้งหมด เหลือเพียงแค่เสียงไอของฉินหลั่ง

“แค่กแค่ก……แค่กแค่ก……”