รวยชั่วข้ามคืน?！ 423 ผู้ใช้แรงงานแล้วไง

บทที่ 423 ผู้ใช้แรงงานแล้วไง

ครูใหญ่ในห้องประชุมไม่รู้ว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้น เขาจึงเริ่มพูด

“ครูฉิน ใกล้จะถึงฤดูกาลจบการศึกษาของม.6แล้ว ชั้นเรียนอื่น ๆ มีการประชุมผู้ปกครองไปแล้ว คุณคิดว่าห้อง 6 ของคุณควรจะจัดสักครั้งไหม?”

“ครูใหญ่หมายความว่าจะให้ผมจัดการประชุมผู้ปกครองเหรอครับ” ฉินหลั่งถาม

“ใช่” ครูใหญ่ได้รับการยั่วยุจากจูจี้เหวินในวันนี้ หลอกให้ฉินหลั่งติดกับโดยไม่รู้ตัว

“เรื่องเล็กๆแค่นี้จำเป็นหรือที่ต้องจัดประชุม” ฉินหลั่งเริ่มหมดความอดทน ครูใหญ่เข้าใจฉินหลั่งมากแค่ไหน

“เรื่องเล็ก ๆเหรอ ?” จูจี้เหวินสบถอย่างเย็นชา

ตอนนี้ครูคนอื่น ๆก็พูดขึ้น “ ครูฉิน นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กนะ คุณเข้าใจห้อง 6 ดีไหม”

“จัดประชุมผู้ปกครองจะได้อะไรบ้าง” ฉินหลั่งพบว่ามันไร้สาระ แล้วยกขาขึ้นมาไขว่กัน

“ถ้าอย่างนั้นครูฉินก็จัดการเรื่องเล็กน้อยนี้ให้ดูสักครั้ง!” จูจี้เหวินรู้สึกสงสัย

ครูหลายคนคิดว่าฉินหลั่งคนนี้หยิ่งยโสเกินไป ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ ถ้าการประชุมผู้ปกครองของห้อง 6 เป็นเรื่องเล็ก แค่นัดหมายเวลา โทรไปแจ้ง ถึงเวลาก็สนุกไปกับมัน แล้วทำไมห้องอื่นในระดับม.6 ของโรงเรียนมัธยมหัวเจี๋ยจัดการประชุมผู้ปกครองไปแล้ว มีเพียงห้อง 6 เท่านั้นที่ยังคงอืดอาดอยู่?

พูดตรงไปตรงมาก็เพราะว่าพ่อแม่ของห้อง 6 เป็นคนใหญ่คนโตในวงการต่างๆ แค่จะเชิญคนๆเดียวมันยากมากแล้ว คนธรรมดาไม่มีทางเชิญมาได้ ยิ่งไม่ต้องพูดเรื่องจะเชิญทั้งหมดมาพร้อมกันได้

ครูวิจารณ์กันต่างๆนานาและมองไปที่ฉินหลั่งด้วยความรังเกียจ “ ครูฉินแม้ว่าคุณจะมีเทคนิคพิเศษด้านการสอน แต่ที่นั่งอยู่ตรงนี้มีคนไหนที่นี่ไม่ประสบความสำเร็จในการสอน ฉันแค่เตือนคุณว่า อย่าหยิ่งผยองเกินไป มิฉะนั้นอาจจะตกลงมาอย่างน่าอนาถ”

ครูคนหนึ่งยืนขึ้นและบอกว่า เขาเองก็เป็นคนที่ถูกลงโทษให้วิ่งในสนามเด็กเล่นในวันนั้น หลังจากวิ่งเขามีอาการเจ็บหลังไปหลายวัน แม้แต่ข้าวยังกินไม่ได้ด้วยซ้ำ

“แค่จัดการประชุมผู้ปกครองก็โอ้อวดได้เหรอ?” ฉินหลั่งพูดเบา ๆ

ก่อนที่ครูคนนั้นจะพูด จูจี้เหวินก็พูดเสียดสีขึ้นมา “ คนอย่างครูฉิน เขาเป็นคนที่มีอำนาจทุกอย่างในท้องฟ้าและโลก พวกคุณจะกังวลอะไร แค่รอดูผลลัพธ์ในเวลานั้นก็พอ” พูดพลางขยิบตาไปทางบรรดาครูเหล่านั้น

“ครูฉิน หากคุณสามารถจัดการประชุมผู้ปกครองห้อง 6 ได้ ทำไมคุณถึงยังเป็นครูอยู่ล่ะ?” จูจี้เหวินยิ้มเยาะครั้งแล้วครั้งเล่า

การที่ครูคนหนึ่งจะสามารถเรียกกลุ่มคนใหญ่คนโตมาประชุมผู้ปกครอง เป็นไปไม่ได้ในสายตาของทุกคน ไม่มีใครมีพลังมหาศาลเช่นนี้

“คุณไม่ได้เป็นครูด้วยเหรอ ดูถูกคนที่เป็นครูขนาดนั้น ทำไมคุณไม่ลาออกไปล่ะ” ฉินหลั่งหัวเราะเยาะ

“คุณ …” จูจี้เหวินพูดไม่ออก ตบโต๊ะด้วยความโกรธแล้วกล่าวว่า “ฉินหลั่ง ผมบอกคุณนะ อย่าคิดว่าคุณทำบางอย่างได้แล้วจะมีอำนาจคับฟ้า บางสิ่งมันเป็นเพียงโชคดีของคุณ จำไว้ว่า เมื่อโชคหมด! ผมไม่เชื่อว่าครั้งนี้คุณจะชนะได้อีก!”

พูดตรงไปตรงมาคือคอนเนคชั่นของบุคคลนั้นสร้างขึ้นบนพื้นฐานของความสามารถที่แท้จริง คุณเป็นครูตัวน้อยคนหนึ่ง ที่มีสถานะไม่เท่าเทียมกับคนอื่น ๆ คิดว่าเรียกใครๆก็มา เป็นไปไม่ได้แน่นอน ในสามปีที่ผ่านมา ห้อง6แทบจะไม่เคยจัดการประชุมผู้ปกครองมาก่อน นั่นเป็นเหตุผลว่า ทำไมไม่มีใครมาเชียร์คนขี้โม้อย่างคุณ ทั้งข้ออ้างสารพัด อยู่ต่างประเทศบ้างล่ะ ยุ่งกับธุรกิจบ้างล่ะ …

ครูใหญ่เคยออกหน้าเชิญด้วยตนเอง แต่ไม่สามารถเชิญใครมาได้

“ถ้าอย่างนั้นก็ใช้ความจริงมาพูดดีกว่า ต่อปากต่อคำกันที่นี่ มันก็ไม่มีประโยชน์” ฉินหลั่งโยนปากกาลงบนโต๊ะ พิงลงพนักเก้าอี้อย่างไม่แยแส เขารู้สึกว่าการต่อปากต่อคำกับคนอย่างจูจี้เหวิน เป็นการลดเกรดตัวเองเกินไป

ในทางกลับกันจูจี้เหวินคิดว่าฉินหลั่งพูดสู้ตัวเองไม่ได้ จึงถอยไปในที่สุด ใบหน้าบ่งบอกถึงความพอใจ

“คนแซ่ฉิน หลายครั้งก่อนคุณฟลุ๊คมาตลอด คราวนี้โชคจะไม่มีแล้ว ความสามารถที่แท้จริงเท่านั้นคือทุกสิ่ง เมื่อเทียบกับจูบางคน คุณยังห่างไกลมาก” จูจี้เหวินหัวเราะเยาะอีกครั้ง

เมื่อก่อนเขาเคยได้รับความชื่นชมยินดีในทุกๆด้านที่โรงเรียนมัธยมหัวเจี๋ย ตั้งแต่ฉินหลั่งเข้ามาทำให้เสียหน้าไปหลายครั้ง สถานะของเขาตอนนี้ลดลงอย่างเห็นได้ชัด ยิ่งไปกว่านั้นการทำงานหนักเพื่อเส้นทางการเลื่อนตำแหน่งก็มีการพลิกผันอย่างอธิบายไม่ได้ ซึ่งทั้งหมดเป็นผลมาจากฉินหลั่ง

เขากลับไม่ได้ย้อนดูตัวเอง ทุกครั้งก็เป็นเขาที่ยั่วยุฉินหลั่ง ฉินหลั่งก็แค่ตอบโต้กลับเท่านั้น

“พรุ่งนี้แล้วกัน พรุ่งนี้จัดการประชุมผู้ปกครอง ผมรับรองว่าจะไม่มีผู้ปกครองคนใดตกหล่น ทุกคนจะต้องมา!” ฉินหลั่งพูดอย่างเรียบเฉย

แต่ครูเกือบทุกคนรวมถึงจูจี้เหวินมีการล้อเลียนและเยาะเย้ยบนใบหน้าของพวกเขา

คนหนุ่มที่ขี้เก๊กขี้แกล้ง ไม่มีภูมิหลังอะไร เป็นเพียงครูประจำชั้นคนหนึ่ง เขาคิดว่าตัวเองสามารถเคลื่อนย้ายโลกทั้งใบได้ ในสายตาของคนใหญ่คนโตเหล่านั้นคุณแทบเทียบไม่ได้กับปลายไม้ขีดไฟ ผู้ใช้แรงงาน ผู้ใช้แรงงานคนหนึ่งทำไมถึงมั่นใจในพลังของตัวเองขนาดนี้? !

ในขณะที่พวกเขาดูหมิ่นสถานะผู้ใช้แรงงานของฉินหลั่ง พวกเขาก็ลืมไปว่าตัวเองก็เป็นผู้ใช้แรงงานเช่นกัน

“ดีค่ะครูฉิน แล้วเราจะรอดู!” ครูคนหนึ่งแซว

“มาดูกันซิว่า ผู้ใช้แรงงานคนหนึ่งจะมีพลังขนาดไหน!” จูจี้เหวินเผยให้เห็นถึงความเหนือกว่า ในแง่ของภูมิหลัง ยังไงอาของเขาเป็นถึงรองผู้บังคับบัญชาในเขตเฟิงโจว ถือว่าเหนือกว่าฉินหลั่งมาก ไม่งั้นครูใหญ่คงไม่ให้เกียรติคณบดีจูอย่างเขาเช่นนี้

การประชุมดำเนินต่อไปในบรรยากาศเช่นนี้ ในที่สุดครูใหญ่สรุปสองสามประโยค และสรุปการประชุมผู้ปกครองของห้อง6 จากนั้นก็บอกปิดการประชุม

และตอนนี้ สองชั่วโมงผ่านไป

เฉินเว่ยหมินที่ยืนอยู่นอกประตูโกรธจนตัวสั่น หัวหน้าเขตเฟิงโจวสถานะเช่นนี้ เขาต้องยืนรออยู่ข้างนอกอย่างไม่เกรงใจ รอมา 2 ชั่วโมงเต็มๆ

ไม่ว่าคุณจะไปที่กระทรวง หรือไปรายงานการปฏิบัติหน้าที่ต่อรัฐบาล ก็ไม่ได้รับการปฏิบัติเช่นนี้

ในเวลานี้ฉินหลั่งก็เดินออกมาพอดี

“ เฮ้ ลืมอะไรไป ฉินหลั่งวันนี้คุณไม่ได้บอกว่าคุณจะเชิญผู้ปกครองของเฉินเหมิงเลี่ยงมาที่โรงเรียนนี่ เรียบร้อยหรือยัง” ดูเหมือนว่าจูจี้เหวินจะพบความสนุกอีกอย่างที่สามารถล้อเลียนฉินหลั่งได้ ถามออกไปอย่างจงใจ

ผู้ชายคนนี้ไม่จำบทเรียนของตัวเอง รอยฟกช้ำบนใบหน้ายังไม่จางหายไปเลย

ฉินหลั่งไม่ได้สนใจเขา แต่เดินไปหาคนที่ยืนอยู่ข้างนอก

ด้านหลังชายคนนั้นคือเฉินเหมิงเลี่ยงที่สีหน้าขมขื่น

จากนั้นจูจี้เหวินก็เห็น เฉินเว่ยหมินและลูกชายของเขาผ่านฉินหลั่ง เขาตกใจ และประหลาดใจอย่างมาก เพราะครูคนอื่นอาจไม่รู้จักนายกเทศมนตรีเฉิน แต่เขากลับรู้

“มาแล้วจริงๆ แถมยังรออยู่ข้างนอก?” จูจี้เหวินไม่กล้าออกไป จ้องมองอีกฝ่ายอย่างงงงวย

ฉินหลั่งเดินไป เฉินเว่ยหมินก็รีบยิ้มรับทันที ตอนนี้เขาโกรธมาก แต่เขาก็ยังต้องฝืนยิ้มเมื่อเจอฉินหลั่ง เพราะลูกชายของเขาเป็นคนผิดจริงๆ

“คุณคือครูฉินเหรอครับ ขอโทษด้วยนะครับ อบรมลูกชายไม่ดี สร้างความลำบากให้กับคุณ”

น้ำเสียงมีความสุภาพมาก คำที่ใช้ก็ผ่านการไตรตรองอย่างรอบคอบ มองออกว่า ช่วงเวลาที่ยืนรอข้างนอกเขากำลังคิดว่าจะขอโทษครูประจำชั้นอย่างไร

แต่ฉินหลั่งไม่ได้แยแสเฉินเว่ยหมินเลย แต่ทิ้งหน้าดำคร่ำเครียดไว้ โบกมือแล้วเดินจากไป