รวยชั่วข้ามคืน?！ 197 ที่แท้คุณก็อยู่นี่เอง

บทที่ 197 ที่แท้คุณก็อยู่นี่เอง

“ใช่ ฉันกับต่งอี้เรียกให้เขาขยับตัวตลอด แต่เขากลับไม่ได้ยิน ช่วง2นาทีสุดท้าย เขายืนอยู่ตรงนั้นราวกับท่อนไม้”จางเสี่ยวซานยืนกอดอกพลางมองฉินหลั่ง และพูดอย่างเหยียดหยาม

ฉินหลั่งไม่พูดไม่จา เขาเพียงหาม้านั่งข้างๆหลงหลิง และนั่งลง ในใจพลางคิด：“ตอนนั้นฉันเห็นหลงหลิงกับฉาวหนิงสบตากับอย่างลึกซึ้ง ก็นิ่งชะงักไป แต่ไม่ได้อยากทำให้การแสดงวุ่นวาย พวกคุณจะว่าอะไรผมก็ได้ แต่ผมไม่อาจให้คนอื่นมาจูบหลงหลิงได้”

“จริงสิ พวกเธอคิดว่าเวทีในวันนี้นั้นมันสุดยอดไปเลยใช่ไหม？”หลีซีเห็นฉินหลั่งนิ่งเงียบก็ไม่สนเขา จากนั้นมองไปยังเวทีเหล็ก และพูดอย่างภูมิใจ

“ใช่ เวทีนี่แข็งแรงกว่าปีที่แล้วเยอะเลย เหมือนสำหรับนักร้องมืออาชีพ อีกทั้งเสียง แสงไฟ เสื้อผ้าก็ดีมากๆ พวกนี้คงจ่ายไปไม่น้อยเลยใช่ไหม？”ฉาวหนิงพวกเขาที่นั่งกันอยู่ตรงนี้ ล้วนเป็นนักแสดงที่ทำการแสดงเสร็จแล้ว หลังจากพวกเขาทำการแสดงเสร็จเมื่อครู่ ก็รู้สึกว่าเวทีนี้สุดยอดมาก

“ใช่ จ่ายไปเท่าไหร่เนี่ย？”

“หลีซี นายเป็นผู้กำกับการแสดงหนิ เงินล้วนเอามาจากฝ่ายการเงิน นายต้องรู้แน่นอน รีบบอกพวกเราเร็วสิ”

นักแสดงสองคนถามอย่างสนใจ

“ฮ่าๆ พวกเธอมีวาสนานะเนี่ย เวทีที่ฉันเช่ามาเป็นเวทีที่ใช้ในงานHappy Carnival ของเมืองหลินอานปีที่แล้ว คืนหนึ่งตั้ง4แสน อีกทั้งวงดนตรีนี่ก็เป็นวงติดอันดับ1ใน10ของเมืองหลินอาน ช่างแต่งหน้าที่มาแต่งให้พวกเธอก็เคยแต่งให้ซ่งจู่อิงด้วย！”หลีซีเชิดหน้าพูดอย่างภาคภูมิใจ

“โห มิน่าล่ะ ถึงแม้งานเลี้ยงของเราไม่อาจเทียบกับ“ ทัวร์จีนสุขสันต์”ของCCTV แต่ฉันกล้ารับประกัน ว่างานของเราอลังการที่สุด ในมหาลัยของหลินอาน”

“หลีซี ตกลงจ่ายไปเท่าไหร่ นายบอกมาสิ อยากให้เราร้อนใจมากรึยังไง？”สาวผมหางม้าถามอย่างร้อนใจ

“1,250,000บาท！”หลีซีพูด“1ล้าน”และ“2แสน”เสียงลาก：“พองานจบแล้ว จะจ่ายให้คนที่เข้าร่วมการแสดงของแต่ละห้อง คนละ500บาท ให้พวกเธอเอาไปหาอะไรกินเอง”

“แม่เจ้า ยอดไปเลย！”

“เงิน1,250,000บาทเยอะมากเลย ปีนี้สหภาพนักศึกษาได้บริษัทไหนมาสนับสนุนเหรอ？สถิติสูงสุดของปีที่แล้วแค่5แสนเอง ทำไมปีนี้เยอะขนาดนี้？”

“ใช่ ไม่เคยได้ยิน พวกเธอรู้ไหม？”

นักศึกษารอบๆทั้งดีใจและสงสัย พวกเขาถามกันไปมา แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าบริษัทไหนใจป้ำ สนับสนุนงานเลี้ยงต้อนรับขนาดนี้

“นี่ พวกเธอต้องขอบคุณฉาวหนิงแล้วล่ะ พ่อของฉาวหนิงเป็นคนช่วยเงินสนับสนุน！”หลีซีพูด

ครั้งก่อนหลังจากที่เธอไปฝ่ายการเงินกับฉาวหนิง ฉาวหนิงบอกว่าจะไปปรึกษากับพ่อดู วันถัดมาตอนที่หลีซีไปขอเงินจากฝ่ายการเงิน ฝ่ายการเงินกลับให้เงินเธอย่างง่ายๆ และยังบอกอีกมีว่าเงินเพียงพอ งานเลี้ยงต้องใช้เงินเท่าไหร่ก็เอาไปเลย นี่ก็ชัดเจนแล้วว่าฉาวหนิงเป็นคนไปขอ ให้พ่อเขาสนับสนุนทางมหาลัย

คนอื่นๆเมื่อได้ยินว่าครอบครัวฉาวหนิง เป็นคนช่วยเงินสนับสนุน ต่างพากันชื่นชมฉาวหนิง และยิ่งยกย่องฉาวหนิงเข้าไปอีก

“ที่แท้ก็เป็นครอบครัวฉาวหนิงที่สนับสนุนเหรอเนี่ย ฉันถึงบอกไงว่าทายาทเศรษฐีที่ใจป้ำที่สุด ในมหาวิทยาลัยเจียงหนานของเราก็คือฉาวหนิง”

“ฉาวหนิงสุดยอดไปเลย！เงิน1,250,000นี่ สำหรับครอบครัวฉาวหนิงแล้วเป็นแค่เรื่องจิ๊บๆ วันหนึ่งครอบครัวฉาวหนิงหาเงิน1,250,000นี่ได้ตั้งไม่รู้เท่าไหร่”

……

เมื่อได้ยินคนอื่นๆต่างสรรเสริญตน ฉาวหนิงก็รู้สึกพึงพอใจมาก และพูดอย่างเรียบๆ：“ผมเป็นผู้ร่วมงานเลี้ยงนี่เหมือนกัน ออกเงินสนับสนุนเล็กๆน้อยๆก็เป็นเรื่องที่สมควร อีกทั้งนี่ก็เป็นครั้งแรก ที่ผมขึ้นเวทีร้องเพลงด้วยกันกับหลงหลิง ผมอยากให้มีเวทีและอุปกรณ์ดีๆ”

หลงหลิงเมื่อได้ยินว่าที่เขาสนับสนุนงานเลี้ยงก็เพื่อตนเช่นกัน ใจก็โอนอ่อนอย่างช่วยไม่ได้

ขณะเดียวกันหลีซีก็รับโทรศัพท์และวางไป จากนั้นเขาก็พูดกับฉาวหนิงอย่างดีอกดีใจ：“ฉาวหนิง อธิการบดีมหาลัยได้ตกลงกันว่ารายการที่เป็นที่ยอมรับมากที่สุด3รายการ ของช่วงท้ายงานเลี้ยงจะได้รับการชมเชย และอันดับที่1จะมีผู้สนับสนุนงานเลี้ยงในครั้งนี้เป็นคนมอบรางวัล！”

“ผู้สนับสนุนงานเลี้ยงอะไรอีก พูดว่าพ่อของฉาวหนิงก็จบแล้วไหม”สาวร่าเริงคนหนึ่งพูดขึ้น

“ฉันว่าอับดับที่1ของงานเลี้ยงครั้งนี้ เป็นรายการของฉาวหนิงแน่นอน ตอนเขาขึ้นเวที คนด้านล่างต่างคึกคักเจี๊ยวจ้าว รายการอื่นเทียบเขาไม่ติดสักรายการ！”หลีซีพูด

“แบบนี้ดีมากๆ”ฉาวหนิงพูดเรียบๆ เขามองหลงหลิงพลางคิด หากพ่อมอบรางวัลให้ตนและหลงหลิง นั่นดีสุดๆไปเลย เพราะจะได้แนะนำหลงหลิงให้พ่อได้รู้จัก แบบนี้ต่อไปหากจะจีบหลงหลิงก็จะค่อนข้างง่าย

“ผู้สนับสนุนต้องขึ้นมอบรางวัลบนเวทีงั้นเหรอ？”ฉินหลั่งพึมพำเบาๆ งั้นตัวเองก็ต้องขึ้นเวทีหน่ะสิ ไม่ได้ ถ้าขึ้นมอบรางวัลล่ะก็ เรื่องเงิน1.5ล้านยูโรต้องถึงหูโข่งลิ่งเสียนแน่ๆ แบบนั้นไม่เป็นผลดีต่อพ่อแม่มากๆ

ฉินหลั่งด่าทอในใจ ตนกำชับเรื่องที่เขาบริจาคเงินไว้แล้วแท้ๆ ผู้ช่วยมหาลัยนี่สมองกลวงรึยังไง？

อีกด้านหนึ่ง ณ เคเอฟซี หลงเย้นรออยู่ที่นี่มาชั่วโมงกว่าแล้ว ฉินหลั่งก็ยังไม่มา

หลงเย้นรอไม่ไหวแล้ว เธอจะโทรถามพี่สาวว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อมาคิดว่า ตอนนี้พี่สาวคงกำลังทำการแสดงอยู่ จึงไม่ไปรบกวนเธอดีกว่า

หลงเย้นถอนหายใจอย่างหดหู่ และเตรียมจะเรียกรถไปมหาวิทยาลัยเจียงหนานเอง เธอโบกมืออยู่ข้างทางนานมาก แต่ก็เรียกแท็กซี่ไม่ได้สักคัน หลงเย้นจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วเรียกรถผ่านแอปในมือถือ

และในขณะนั้นเอง ก็มีรถหวู่หลิงสีเทาขับมาข้างๆหลงเย้น หลังจากมีเสียงดัง“ซ่า”ประตูรถก็เปิดออก

หลงเย้นตกใจมาก เห็นเพียงชายสวมหน้ากาก ร่างกำยำสองคนออกมาจากรถ และคว้าข้อมือหลงเย้น มืออีกข้างก็ปิดปากหลงเย้นไว้แล้วลากเธอเข้าไปในรถ และประตูก็ปิดลงเสียงดัง“ซ่า”ได้ยินหลงเย้นร้องเสียงแหลมออกมาจากรถ แต่ก็เงียบไป รถหวู่หลิงก็ขับออกไปอย่างเร็ว

ในขณะที่ฉินหลั่งทำตัวไม่ถูก การแสดงรายการสุดท้ายของงานเลี้ยงได้จบลงไปแล้ว พิธีกรบนเวทีพูดออกมาเสียงดัง：“นักศึกษาทั้งหลาย งานเลี้ยงในค่ำคืนนี้ยอดเยี่ยมมาก ฉันได้ยินเสียงปรบมือ เสียงโห่ร้องของพวกคุณดังสนั่น พวกเราได้เลือกรายการที่เป็นที่ยอมรับมากที่สุด3รายการ จากเสียงปรบมือและเสียงโห่ร้องของพวกคุณ ประกอบไปด้วยละครสั้น《ครอบครัวของเรา》การร้องและเต้น《up town funk》และการร้องและเต้น《รูดี้》 ลำดับต่อไปเรามามอบรางวัลให้พวกเขากัน”

ด้านล่างเวทีปรบมือดังสนั่น

และเริ่มทำการมอบรางวัล ผู้มอบรางวัลให้แก่อันดับที่3คือ เลขาธิการของมหาวิทยาลัยเจียงหนาน ผู้มอบให้อันดับที่2คืออธิการบดีชุยข่าย

ผู้ชมด้านล่างเวทีงุนงงเล็กน้อย อธิการบดีชุยข่ายเป็นบุคคลสำคัญที่สุดในมหาลัย แต่เขากลับมอบรางวัลให้แก่คนที่ได้อันดับที่2 งั้นคนที่มอบให้อันดับ1คือใครกัน？หรือทางมหาลัยจะเชิญบุคคลลึกลับมา？

ฉินหลั่งนั่งครุ่นคิดอยู่ด้านหลังเวที เขาตัดสินใจแอบย่องออกไป ยังไงซะตนก็เป็นแค่ผู้เต้นธรรมดาๆ ไม่มีความสำคัญอะไร ส่วนที่อีกสักครู่ไม่มีคนมอบรางวัล เขาไม่ได้คิดไว้

ฉินหลั่งกำลังแอบย่องออกไป ก็ได้ยินพิธีกรเรียกนักแสดงรายการพวกเขาขึ้นไปบนเวทีพอดี

“ฉินหลั่ง มาสิ จะมอบรางวัลแล้ว นายจะไปไหน！”จางเสี่ยวซานคว้าฉินหลั่งไว้ และต่งอี้ทั้งสองดันฉินหลั่งขึ้นเวที

เมื่อผู้ชมล่างเวทีเห็นหลงหลิงกับฉาวหนิงขึ้นเวที เสียงโห่ร้องก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“นี่คือผู้ที่ได้อันดับที่1ของเราในค่ำคืนนี้《รูดี้》！ลำดับต่อไปเราขอเชิญตัวแทนออกมาพูดถึงความรู้สึกในค่ำคืนนี้ ฉันว่าเรามาสัมภาษณ์ผู้ที่ได้รับความนิยมสูงสุด ฉาวหนิงกันเถอะค่ะ”พิธีกรยื่นไมค์ให้ฉาวหนิง

พวกผู้ชมรุ่นน้องพากันตะโกนคำขวัญของพวกเธอกันกึกก้อง：“ฉาวหนิงฉาวหนิง มีคุณมันดีจริงๆ！”ตะโกนสามรอบถึงจะหยุด

“ขอบคุณการให้ความสนับสนุนของทุกคนครับ ผมดีใจมากที่ได้รับรางวัลที่1ของงานเลี้ยง แต่รายการของพวกเราในคืนนี้ยังคงมีจุดไม่ดีอยู่บ้าง เช่นนักแสดงท่านหนึ่งของเรา ไม่รู้เพราะสาเหตุใด จู่ๆถึงหยุดเต้นไปในช่วงสุดท้าย นี่จึงส่งผลกระทบต่อผลลัพธ์ในการแสดงของพวกเรา”ฉาวหนิงอยากใช้โอกาสนี้ลดคุณค่าของฉินหลั่งลง

หน้าจอรอบๆฉายฉากตอนที่พวกเขาทำการแสดงด้วย จึงเห็นฉินหลั่งได้อย่างชัดเจนว่าเขายืนแน่นิ่งอยู่บนเวที

ผู้ชมล่างเวทีเห็นอย่างชัดเจนว่าฉาวหนิงพูดถึงคือใคร จึงเกิดความวุ่นวายขึ้นทันที

“หมอนั่นทำลายการแสดงนี่ เขาไม่สมควรได้รับรางวัล！”

“ใช่ ก่อนหน้านี้เขาก็ผลักฉาวหนิง คนคนนี้ต่ำทรามสุดๆ”

“คนแบบนี้ตั้งใจทำร้ายฉาวหนิง เขาอยากทำลายการแสดงนี่！”

……

มีผู้หญิงหัวรุนแรงคนหนึ่งดึงมือฉินหลั่ง：“ไอ้หมอนี่ ลงมานะ แกไม่คู่ควรที่จะยืนกับฉาวหนิงและคุณหลง”

ผู้ชมต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน：

“ลงมา！ลงมา！ลงมา！”

ฉินหลั่งอดไม่ได้ที่จะโกรธ ตนทำผิดพลาดขณะทำการแสดง แต่ถึงอย่างนั้นมันเกินไปรึเปล่า ที่ผู้คนนับ2-3พันคนต่างพุ่งเป้ามาที่ตนเพียงคนเดียว แต่ถึงแม้เขาจะหยิบไมค์มาพูดแก้ต่างให้ตัวเองในตอนนี้ คนพวกนี้ก็ยังคงไม่อภัยให้เขาอยู่ดี ฉินหลั่งยืนอยู่ที่เดิม คิดเพียงอยากรีบลงไปเร็วๆ

“เอาล่ะ ทุกคนอย่าโทษเขาเพียงคนเดียว ผมในฐานะที่เป็นคนรับผิดชอบการแสดงนี้ แต่ไม่ได้ดูแลเขา ผมก็มีส่วนต้องรับผิดชอบ”ฉาวหนิงพูดอย่างยิ้มๆ แต่หัวเราะเยาะในใจ

ล่างเวทีก็มีเสียงยกย่องดังขึ้นทันที

“ไม่เกี่ยวกับคุณฉาวหนิง”

“ฉาวหนิงแบกรับเกินไปแล้ว ถึงแม้คนคนนั้นจะอยู่ในการแสดงรายการอื่น ก็คงเป็นแบบนั้น”

“ฉาวหนิงเป็นทายาทเศรษฐี แถมยังใจกว้างอีก เหนือกว่าหมอนั่นตั้งไม่รู้กี่เท่า”

……

พิธีกรยิ้มพลางพูดกับผู้ชมล่างเวที：“ทุกคนเงียบหน่อย ลำดับต่อไปเรามามอบรางวัลกัน ทุกคนคงสงสัยว่าแขกผู้มีเกียรติคือใครใช่ไหม？เขาคือผู้สนับสนุนงานเลี้ยงต้อนรับของเราในค่ำคืนนี้—-คุณฉิน ฉินหลั่ง！”

พิธีกรพูดเสร็จตัวเองก็ตกตะลึงเช่นกัน ชื่อนี้เหมือนเคยพูดมาก่อน ใช่แล้ว เป็นนักแสดงของรายการนี้ เธอหันไปมองฉินหลั่งด้วยสีหน้าสงสัย

“ใคร…”เมื่อได้ยินชื่อฉินหลั่ง ฉาวหนิงก็ชะงักไป พ่อของตนเป็นสปอนเซอร์ไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงเป็นฉินหลั่ง？

เดี๋ยวนะ ทำไมฉินหลั่งชื่อนี้ถึงคุ้นๆนัก ฉาวหนิงมองฉินหลั่ง เห็นเขายืนอยู่ที่เดิมอย่างสงบ เขาก็หัวเราะในใจ ถึงไม่ใช่พ่อของตน ก็ไม่มีทางเป็นไอ้ขี้แพ้คนนี้แน่ ผู้สนับสนุนคงมีชื่อและนามสกุลเหมือนเขา

คนอื่นๆก็ตกใจเช่นกัน ทำไมสปอนเซอร์ถึงไม่ใช่พ่อของฉาวหนิงล่ะ？พวกเขาก็คิดเหมือนฉาวหนิง ที่ว่าผู้สนับสนุนคงชื่อและนามสกุลเหมือนฉินหลั่ง

พิธีกรไม่เห็นคุณฉินหลั่งเดินออกมา เลยพูดอีกรอบ：“เชิญคุณฉินหลั่งขึ้นมามอบรางวัลค่ะ”

แต่ก็ยังไม่เห็นใคร ฉินหลั่งยืนบนเวที ในใจขัดแย้งไปหมด ไม่รู้ว่าตัวเองควรยืนเฉยๆหรือเดินออกไปดี

“ฉินหลั่ง ไปมอบรางวัล รีบไปมอบรางวัลให้เราสิ！”จางเสี่ยวซานพูดหยอกล้อฉินหลั่งเบาๆ

“นายนี่โชคดีจริงๆนะเนี่ย ตั้งชื่อเหมือนเขาเป๊ะเลย เขาสนับสนุนงานเลี้ยงต้อนรับ ส่วนนายล่ะทำอะไร？”ต่งอี้พูดเย้ยหยันเสียงเบาๆ

ในขณะนั้นเองอธิการบดีชุยข่าย เดินถือใบประกาศนียบัตรขึ้นมาบนเวที และเดินมาหาฉินหลั่งพลางพูด：“คุณฉิน เราหาคุณอยู่ตั้งนาน ที่แท้คุณก็อยู่นี่เอง ขออภัยที่เสียมารยาท การแสดงของคุณได้รับรางวัลที่1 ยินดีด้วยนะครับ ใบประกาศนียบัตรผมเอามาเรียบร้อยแล้ว เชิญคุณมอบรางวัลให้ทีมของคุณครับ”