จิวโมไป๋พยักหน้าและเหลือบตาหลี่ฟูจิว เขาแปลกใจกับท่าทางของหลี่ฟูจิว มันไม่ได้แสดงออกถึงความหึงหวงใดๆอยู่เลย แต่กับมีความระแวงสงสัยมากกว่า
หลี่ฟูจิวสัมผัสได้ถึงสายตาของจิวโมไป๋และก็กระซิบบอก
“เพราะเคล็ดวิชาบ่มเพาะพลังวิญญาณที่นายมอบให้ ฉันเลื่อนระดับพลังวิญญาณถึงระดับทองแดงปนเงินแล้ว ทำให้ประสาทสัมผัสของฉันละเอียดอ่อนอย่างมาก”หลี่ฟูจิวพูดอย่างช้าๆ ดวงตาของตาเปล่งประกายสีทองแดงปนเงิน
“ด้วยเหตุนี้เอง ตั้งแต่ฉันได้พบกับหลิวยี่ครั้งแรก ฉันสัมผัสได้ถึงความเย้ยหยันแผ่วเบาจากสายตาของหลิวยี่ ซึ่งมันผิดกับท่าทางสุภาพที่เขาแสดงออกให้ทุกคนได้เห็น คนเสแสร้งแบบนี้ ฉันไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนดี”
จิวโมไป๋พยักหน้าและมองหลี่ฟูจิวด้วยความชื่นชม เขาไม่คิดเลยว่าหลี่ฟูจิวจะมีความคิดที่ลึกซึ้งได้ขนาดนี้ เขาไม่ได้เป็นเพียงนักปรุงยที่ซื่อบื้อ ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
ทั้งสองพูดคุยกันสองสามคำ
อีกสามคนในห้องเหมือนจะพึ่งรู้ตัว
หลิวจ้างชิวเห็นจิวโมไป๋ดวงตาก็เป็นประกาย
“จิวโมไป๋ มาทางนี้ฉันจะแนะนำใครบางคนให้เธอรู้จัก”หลิวจ้างชิวพูดด้วยรอยยิ้มกว้าง ราวกับผู้ใหญ่ใจดี
จิวโมไป๋หันไปมอง ก่อนจะเดินเข้าไปหา หลี่ฟูจิวเดินตามหลัง
“เขาคือหลิวยี่ เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านพันธุกรรม พวกเธออายุพอๆกัน สามารถช่วยแนะนำกัน เพื่อทำให้งานวิจัยของเราก้าวหน้าได้อย่างรวดเร็ว”หลิวจ้างชิวกล่าวแนะนำให้ทั้งสองได้รู้จักกัน
“ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันขอแนะนำตัวอีกครั้ง ฉันหลิวยี่ นายคงเป็นนักปรุงยาเตาหลอม 9 สุริยันสินะ สูตรโอสถ ราคาไม่แพงของนาย ได้ช่วยเหลือผู้บ่มเพาะพลังจำนวนมาก การเสียสละของนายช่างน่ายกย่องจริงๆ”หลิวยี่กล่าวชื่นชม พร้อมกับยืนมือออกมา
จิวโมไป๋ก้มมองไปที่มือ และเงยหน้าขึ้นมองหลิวยี่และพยักหน้าด้วยสีหน้าเรียบเฉย โดยไม่จับมือทักทาย ก่อนจะหันมาถามหลิวจ้างชิว
“ผู้อาวุโสรู้ไหมว่า ผู้อาวุโสจางฟูจะกลับมาเมื่อไหร่”
หลิวยี่แข็งค้าง มือที่ยื่นออกมาค่อยๆดึงกลับ เขายิ้มเจื่อนๆ มองไปทางจิวโมไป๋ด้วยสีหน้าน่าสงสาร ราวกับว่าตัวเองถูกรังแก
หลิวจ้างชิวมองท่าทางไม่แยแสของจิวโมไป๋ ด้วยความแปลกใจเล็กน้อย
เขาไม่คิดเลยว่าจิวโมไป๋จะแสดงท่าทางเย่อหยิ่งแบบนี้ อาจเพราะเขาเห็นว่าจิวโมไป๋ได้มอบสูตรโอสถราคาถูกให้กับคนทั่วไป ช่วยเหลือผู้คนได้บ่มเพาะพลัง
ทำให้เขามองจิวโมไป๋เป็นคนเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และใจดี
การพบกันครั้งแรง จิวโมไป๋ก็มีท่าทางสุภาพ ไม่แสดงท่าทางเย่อหยิ่งออกมา เขาจึงมองว่าจิวโมไป๋เป็นรุ่นน้องที่สุภาพ ไม่ใช้รุ่นที่สองที่เย่อหยิ่ง
เพราะเขาไม่คาดหวัง ว่าจะเห็นการแสดงออกที่เย่อหยิ่งของจิวโมไป๋ ทำให้เขาผิดหวังอย่างรุนแรง
แม้จะซ่อนการแสดงสีหน้าอย่างรวดเร็ว แต่ดวงตาของเขาไม่อบอุ่นอีกต่อไป
หลี่ฟูจิวและหลิวหวูชิงที่อยู่ข้างๆ แปลกใจกับการแสดงออกของจิวโมไป๋เล็กน้อย โดยเฉพาะหลี่ฟูจิวที่รู้จักกับจิวโมไป๋มาพักใหญ่
เขาคิดว่าที่จิวโมไป๋หักหน้าหลิวยี่ เขาจะต้องมีจุดประสงบางอย่างแน่นอน
หลิวหวูชิงไม่ได้แสดงออกถึงความผิดหวังใดๆ เธอมองจิวโมไป๋ด้วยสายตาใคร่รู้
หลิวจ้างชิวมองจิวโมไป๋ก่อนจะตอบ
“ผู้อาวุโสจาง มีภารกิจสำคัญที่ต้องไปควบคุมสถานการณ์ เวลาที่เขาจะกลับมาจึงไม่แน่นอน ฉันไม่สามารถระบุได้ ถ้ามีอะไรรีบร้อนสามารถบอกฉันได้ ฉันจะติดต่อไปยังผู้อาวุโสจางให้เอง”
“ไม่เป็นไรครับ”จิวโมไป๋ส่ายหน้า ก่อนจะถามต่อ”ผู้อาวุโสพอจะรู้หรือเปล่าครับ ว่าผู้อาวุโสจางไปทำภารกิจอะไร”จิวโมไป๋จี้ถาม
หลิวจ้างชิวหรี่ตาลงเล็กน้อยก่อนจะตอบ
“ภารกิจเป็นความลับ แต่ สำหรับเรา มันไม่จำเป็นต้องปิดบัง เพราะมันเกี่ยวข้องกับการวิจัยที่พวกเรากำลังทำ”
“ยาพันธุกรรม?”
“ใช่”หลิวจ้างชิวพยักหน้า
“ถ้าอย่างนั้นก็คงอีกไม่นาน ผู้อาวุโสจางฟูก็คงจะกลับมาแล้ว”จิวโมไป๋แสดงสีหน้าโล่งใจ
“เธอรู้อะไรมาหรือเปล่า”หลิวจ้างชิวถามด้วยความสงสัย
จิวโมไป๋พยักหน้าและตอบ
“เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน ได้มีการออกภารกิจจับกุมผู้ที่เก็บยาพันธุกรรมเถื่อน ทั่วประเทศพร้อมกัน ถ้าตามที่ผู้อาวุโสบอก ภารกิจนี้คงเกี่ยวข้องกับผู้อาวุโสจางฟู”
“คำสั่งภารกิจจับกุมทั่วประเทศ?”ดวงตาของหลิวจ้างชิวเบิกกว้าง ดูเหมือนว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องใหญ่กว่าที่เขาคิดเอาไว้มาก เพราะคำสั่งจับกุมทั่วประเทศ เป็นเรื่องใหญ่อย่างแน่นอน ในรอบหลายสิบปี ไม่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมาก่อน
จิวโมไปพยักหน้า
“ตอนนี้ ได้มีการจับกุมพื้นที่ซ่อนยาพันธุกรรมกว่าร้อยแห่ง จับกุมกองกำลังได้มากมาย และเรายังได้ตัวอย่างยาพันธุกรรมเถื่อน เป็นหลักฐานอีกด้วย ในเวลาไม่นานคงมีการกวาดล้างครั้งใหญ่”จิวโมไป๋พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ ทุกคนที่ได้ฟังก็รู้สึกตื่นเต้น
ถ้าคำพูดของจิวโมไป๋เป็นความจริง กองกำลังพวกนี้จะต้องถูกรัฐบาลกำจัดอย่างแน่นอน ประเทศของเราคงสะอาดขึ้นเยอะ
หลิวยี่ที่ยืนฟังอยู่กำหมัดและคล้ายออกเป็นระยะ เพื่อระงับอารมณ์ ในใจของเขาเต็มไปด้วยความตกใจและหวาดกลัว
ถ้ากองกำลังของเขา ถูกจับด้วย ตัวตนของเขาจะต้องถูกค้นพบ ด้วยความผิดฐานเป็นสายลับขโมยงายวิจัย เขาจะต้องถูกลงโทษ ด้วยบทลงโทษสูงสุด คือประหารชีวิต!
ไม่! เขาจะต้องทำอะไรบางอย่าง!