คนในชุดดำสิบกว่าคน วิ่งเข้ามาในพื้นที่เปิดโล่ง พวกเขาชะงักเล็กน้อย เมื่อเห็นเพื่อนของพวกเขาถูกเถาวัลย์รัด ยืนอยู่กับที่ด้วยท่าทางแปลกประหลาด แต่ดวงตาของพวกเขาสามารถกรอกไปมา พวกเขาเห็นเย่จื่อหยวนและคนของเขาที่บาดเจ็บ ก่อนจะเห็นจิวโมไป๋ที่ไม่คุ้นเคย
“นายเป็นใคร?”ชายชุดดำผมสั้นด้านหน้าพูด พร้อมกับหยิบมีดสั้นสีดำออกมาถือ เขาสังเกตเห็นความผิดปรกติของคนที่ถูกจับ ว่าไม่ถูกปิดปาก แต่พวกเขาไม่สามารถพูดได้
จิวโมไป๋ไม่ตอบ ร่างของเขาพลันหายวับไปจากที่เดิม ก่อนจะปรากฏตัวขึ้นด้านหลังของพวกเขา ก่อนที่เขาจะฟาดฝ่ามือที่ห่อหุ้มพลังกดดันออกไป
เปรี้ยง! คลื่นพลังระเบิดออกอย่างรุนแรง พัดร่างของชายชุดดำทั้งหมดกระเด็นไปคนระทิศระทาง
จิวโมไป๋ก็โบกมือ แท่งรากไม้แหลมคมนับไม่ถ้วนพุ่งออกไป
“ระวัง!”เสียงร้องตะโกนเตือนดังขึ้น เหล่าชายชุดดำที่ประคองตัวได้ ก็ใช้ท่าร่างหลบอย่างฉุกละหุก หลบแท่งรากไม้ได้อย่างฉิวเฉียด แต่ก็มีหลายคนที่ตั้งตัวไม่ทัน ถูกแท่งรากไม้ปักที่จุดหยุดการเคลื่อนไหว ร่างแข็งทื่อไม่สามารถขยับได้
เหลือชายชุดดำหกคนที่ไม่ถูกโจมตี พวกเขามองเหลือบตามองคนโชคร้ายที่หลบไม่ทันด้วยความตกใจ
“เขาเป็นผู้ใช้ธาตุไม้ และมีการโจมตีวิธีแปลกๆที่สามารถหยุดการเคลื่อนไหวได้ แยกกันโจมตีคนล่ะด้าน อย่างเข้าไปพร้อมกัน!”ชายชุดดำผมสั้นตะโกนสั่ง ก่อนที่เขาจะพุ่งทะยานเข้าหาจิวโมไป๋เป็นคนแรก มีดสั้นสีดำเปร่งประกายเจิดจ้า คลื่นพลังกดดันแผ่รัศมีอันแหลมคมออกมา
ขั้นที่ 6 โลหิตกลาง!
จิวโมไป๋หรี่ตาลงเล็กน้อย ชายตรงหน้าดูเหมือนจะไม่ใช้กลุ่มคนที่ใช้ยาพันธุกรรม
ดูจากที่เขาสามารถตะโกนสั่งคนอื่นได้ เขาจะต้องมีตำแหน่งไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน
ถ้าจับอีกฝ่ายได้ อาจได้รับหลักฐานสำคัญ ที่สามารถจับกุมกลุ่มเมฆาทมิฬได้อย่างแน่นหนา
จิวโมไป๋ขยับนิ้วชี้ แสงสีเขียวเข้มเปร่งประกายระยิบระยับ ก่อนที่แท่งรากไม้ที่ตกอยู่บนพื้นจะขยับและพุ่งเข้าหาชายชุดดำทั้งหกคน
ชายชุดดำผมสั้นหันกลับมาใช้มีดสั้นฟันแท่งรากไม้อย่างรวดเร็ว ก่อนจะใช้ท่าร่างพุ่งทะยานไปข้างหน้าด้วยความเร็วราวสายฟ้าฟาด
มีดสั้นแทงออก คลื่นพลังอันแหลมคมทะลวงอากาศจนเกิดเสียงอื้ออึง
จิวโมไป๋ขยับร่างอย่างว่องไว ก่อนที่ร่างของเขาแยกเป็นสองร่างไปทางซ้ายและขวาหลบมีดสั้น
ก่อนที่ร่างแยกทั้งสองจะชกหมัดออกพร้อมกัน จากคนละด้าน
ชายชุดดำผมสั้นควงมีดและตัดแนวขวาง ทำลายร่างแยกทั้งสอง เมื่อร่างแยกหายไป ไม่มีร่างของจิวโมไป๋ตัวจริงอยู่เลย เขาหันไปด้านหลัง ก็เห็นชายชุดดำอีกห้าคนถูกจับกุม เถาวัลย์รัดร่างพวกเขาอย่างแน่นหนา
ใบหน้าของเขาก็มืดมน
จิวโมไป๋ที่ยืนอยู่ข้างๆเหล่าชายชุดดำที่ถูกจับ มองชายชุดดำผมสั้น ก่อนที่ร่างของเขาจะหายวับไปด้วยท่าร่างอันรวดเร็ว
ชายชุดดำผมสั้นขบฟันแน่นและระเบิดพลังกดดันออกมาอย่างรุนแรง คลื่นพลังทำให้ชั้นอากาศบิดเบี้ยว
แต่ในตอนนั้นเอง จิวโมไป๋พลันปรากฏตัวตรงหน้าตรงๆ ก่อนจะเตะไปที่ท้องชายชุดดำผมสั้นอย่างแรง จนร่างอเป็นกุ้ง ในพริบตาต่อมาจิวโมไป๋ก็วาดมือไปข้างหน้า แสงสีเขียวเข้มปรากฏขึ้นที่ฝ่ามือ ก่อนที่เถาวัลย์เส้นหนาจะผุดขึ้นจากพื้นดิ้นและรัดร่างของชายชุดดำผมสั้นอย่างแน่นหนา
“ปล่อยฉัน!”ชายชุดดำผมสั้นร้องตะโกรขณะพยายามดิ้นร้น จิวโมไป๋โบกมือ แท่งรากไม้ปักที่จุดหยุดการเคลื่อนไหวของชายชุดดำผมสั้น
ทำให้ชายชุดดำผมสั้นเงียบไม่สามารถพูดได้ ดวงตาของเขากรอกไปมาอย่างบ้าคลั่ง
จิวโมไป๋กวาดตามองรอบๆ ก่อนจะมองไปที่เย่จื่อหยวนที่ยืนงุนงงอยู่ เขาจึงพูดขึ้น
“อีกไม่นานที่นี่จะมีการตรวจค้น ถ้าพวกนายไม่อยากเกี่ยวข้อง พวกนายก็รีบออกไปเถอะ”
เย่จื่อหยวนมองจิวโมไป๋ด้วยความละอายใจ เพราะเขาเคยทำร้ายกลุ่มเพื่อนของจิวโมไป๋มาก่อน เขาเม้มปากก่อนจะเดินมาข้างหน้าจิวโมไป๋และกล่าวว่า
“ขอบคุณที่ช่วยเหลือ ในอนาคตถ้าคุณมีปัญหาอะไร สามารถเรียกผมได้ทุกเมื่อ ผมจะรีบไปหาคุณทันที ไม่ว่าจะที่ไหนก็ตาม”เย่จื่อหยวนก้มหัว ไม่มีความเย่อหยิ่งอีกต่อไป เขาแสดงท่าทางขอโทษจากใจจริง
“ไม่เป็นไร นายไม่ต้องตอบแทนอะไรให้กับฉัน”จิวโมไป๋กล่าว
อันที่จริงแล้วที่เขาช่วยเย่จื่อหยวน ก็เพราะพี่สาวของอีกฝ่าย เป็นแม่ของลูก ของเฉินหู
เย่จื่อหยวนจึงถือว่าเป็นรุ่นน้องของเขา
ถ้าเขาไม่เห็นก็ไม่เป็นไร แต่เมื่อเห็นแล้วเขาก็ต้องช่วย ถ้าเขาปล่อยให้อีกฝ่ายได้รับบาดเจ็บโดยไม่ช่วย มันอาจทำให้น้องสามของเขาขายหน้าได้
เย่จื่อหยวนเห็นว่าจิวโมไป๋ กำลังจะทำอะไรบางอย่าง เขาก็ขอตัวออกมาโดยไม่รบกวน
เขาและคนอื่นๆรีบออกจากพื้นที่พิเศษอย่างรวดเร็ว ในระหว่างออกมาแล้ว เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปพื้นที่พิเศษ
เมื่อแย่จื่อหยวนออกไป จิวโมไป๋ก็หยิบยันต์สีออกมาสี่ใบก่อนจะโยนออกไปสี่ทิศทาง แผ่นยันต์ลุกไหม้หายไป ก่อนที่หมอกลวงตาจะปกคลุมพื้นที่โดยรอบ
จิวโมไป๋หันไปทางชายชุดดำ ก่อนจะเอาชุดสีดำอีกฝ่ายมา จากนั้นเขาก็ใช้ท่าร่างอันรวดเร็ว ไตร่อาคารที่เคยเป็นที่ตั้งของกลุ่มเลือดมังกร ขึ้นไปทางหน้าต่างชั้นสอง
เขาต้องแข่งกับเวลา เพราะหกลุ่มชายชุดดำเข้ามาที่นี่นานแล้ว แต่ยังไม่กลับไป มันจะต้องมีคนสงสัยอย่างแน่นอน
เขาต้องเก็บหลักฐานก่อนที่หน่วยมังกรซ่อนจะมาถึง เพื่อไม่ให้กลุ่มเมฆาทมิฬ ทำลายหลักฐานได้ทัน
จิวโมไป๋เปลี่ยนไปใส่ชุดสีดำ เขาเปลี่ยนใบหน้าและส่วนสูงเล็กน้อย ก่อนจะเดินอย่างช้าๆไปที่ชั้น 1
อาคารโล่งไม่มีผู้คน แต่จิตสัมผัสของเขาเห็นคนซ่อนตัวอยู่หลังประตูทางเขาชั้นใต้ดินของอาคารหลังนี้
เขาเดินอย่างเงียบเชียบ พร้อมกับใช้พลังวิญญาณ หยุดการทำงานของกล้องวงจรปิด และใช้พลังวิญญาณควบแน่นกระแทกไปที่ร่างของคนที่ซ่อนอยู่หลังประตูทางเข้าชั้นใต้ดิน จนอีกฝ่ายสลบ
จากนั้นเขาก็เดินไปที่หน้าประตู เป็นประตูที่ซ่อนหลังตู้หนังสือ เขาผลักตู้หนังสือเปิด เห็นผนังเรียบๆไม่มีอะไร เขาเปิดกำไลข้อมือและแฮ็คเปิดประตูเพียงไม่กี่อึดใจ
ประตูก็เลื่อนไปด้านข้าง
เขาดึงตู้หนังสือกลับ ก่อนจะเดินเข้าไปแล้วก็สั่งปิดประตู จากนั้นเขาก็จับร่างของคนเฝ้าประตูที่หมดสติให้ยืนพิงผนัง ก่อนที่เขาจะเดินจากไป
เมื่อผ่านมุมลับสายตา เขาก็ใช้พลังวิญญาณปลุกชายเฝ้าประตู เขาตกใจเล็กน้อยก่อนจะมองซ้ายมองขวา เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรผิดปรกติ ก็ถอนหายใจก่อนจะยืนเฝ้าประตูอย่างแข็งขัน
จากนั้นจิวโมไป๋ก็ปลดการหยุดทำงานของกล้องวงจรปิด
การบุกเข้าชั้นใต้ดินก็สำเร็จ