“โฮกกก”เสี่ยวไป๋ร้องคำรามด้วยน้ำเสียงดูแคลน ก่อนที่ร่างมันจะกลายเป็นแสงสีเงิน และพุ่งตัวออกไป เห็นเพียงแสงสีเงินวูบวาบไปมาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่มันจะกลับมายืนบนไหล่ของจิวโมไป๋ ด้วยท่าทางไม่แยแส
ชายทั้งสองคนที่วิ่งมา อยู่ๆขาของพวกเขาก็เกิดรอยตัดเป็นแผลลึก ก่อนที่เลือดจะไหลทะลักออหมาอย่างน่ากลัว
“อ๊าาาก!”ทั้งสองล้มมลงกลับพื้นและกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
กลุ่มคนที่ยืนอยู่หน้าทางเข้าพื้นที่พิเศษ เห็นว่าชายทั้งสามบาดเจ็บ พวกเขาตกตะลึงเล็กน้อยก่อนจะเปลี่ยนเป็นโกรธแค้น พวกเขาวิ่งเข้ามาโจมตีจิวโมไป๋ทันที พลังกดดันอันทรงพลังของพวกเขา แผ่ขยายออกมาอย่างน่าสะกรึงกลัว
จิวโมไป๋หันกลับมามอง เสี่ยวเหมยที่นอนอยู่ในอ้อมแขนอ้าปากหาวด้วยท่าทางเกียจคร้าน ก่อนจะร้องฮึมฮัมเบาๆ
เสี่ยวไป๋เหล่ตามองเสี่ยวเหมยด้วยความโกรธ ก่อนที่ร่างของมันจะกลายเป็นแสงสีเงินพุ่งเข้าหากลุ่มคนที่กำลังใกล้เข้ามา
พริบตาเดียวทุกคนต่างได้รับบาดเจ็บที่ขาและล้มตัวลงนอนกับพื้น
พวกเขาทั้งหมดถูกกำจัด ไม่มีใครสามารถตอบโต้ได้เลย
หลังจัดการพวกเขา จิวโมไป๋ก็หันหลังและกำลังจะเดินจากไป
แต่ในตอนนั้นเองจิตสัมผัส ก็ขยายไปยังอาคารขนาดกลางที่ตกแต่งด้านนอกอย่างหรูหรา อาคารหลังนี้ตังอยู่ใกล้ใจกลางพื้นที่พิเศษ แสดงให้เห็นว่าเป็นอาคารที่สำคัญของพื้นที่
จิตสัมผัสของเขาขยายผ่านไปที่ด้านหลัง เป็นพื้นที่เปิดโล่ง
เขาก็ค้นพบบางอย่าง เขานิ่งคิดเล็กน้อย
วูบ ร่างของจิวโมไป๋หายวับไปจากที่เดิมในพริบตา
พื้นที่เปิดโล่ง
กลุ่มคนชุดดำท่าทางดุร้าย 10 กว่าคน กำลังล้อมกลุ่มคนในชุดนักศึกษา 6 คน ด้วยท่าทางคุกคาม สภาพของทั้ง 6 คนก็ไม่ดีนัก ทุกคนต่างได้รับบาดเจ็บไม่มากก็น้อย
ในหมู่คนทั้ง 6 คน คนที่อยู่ตรงใจกลาง ล้อมรอบไปด้วยผู้คนที่คอยปกป้อง เขาดูไม่ได้บาดเจ็บเท่าคนอื่นๆ แต่ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยว ดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
“กงหนาน! ทำไมนายถึงทรยศฉัน!”เย่จื่อหยวนตะโกนด้วยความโกรธ ราวกับสัตว์ที่บาดเจ็บ
กงหนานที่ยืนอยู่ในกลุ่มชายชุดดำ ถ่มน้ำลายออกมา
“ถุย ทำไมฉันต้องภัคดีกับคนอย่างแกด้วย คนที่เห็นฉันเป็นแค่คนรับใช้ ที่ช่วยขยับมือขยับเท้า ไม่มีศักดิ์ศรีใดๆ”
“แก!”เย่จื่อหยวนมองกงหนานด้วยความโกรธแค้น จนดวงตาแดงก่ำ กงหนานเป็นคนที่เขาไว้ใจที่สุด เขาได้มอบทรัพยากรมากมายให้กับอีกฝ่าย เพื่อบ่มเพาะพลัง แต่สิ่งที่กงหนานตอบแทนเขาคือการทรยศ ไม่แปลกเลยที่เขาจะโกรธ และโทษในความอ่อนหัดของตัวเอง ที่ไม่สามารถมองผ่านความชั่วร้ายของกงหนานได้
“หัวหน้า ผมจะถ่วงเวลาพวกมันเอง คุณและคนอื่นๆรีบหนีไป”อูหนิว ศิษย์อันดับ 3 ในชั้นปีที่ 3 ยืนบังเย่จื่อหยวนไว้ด้านหลัง และตัวเขาเองยืนเผชิญหน้ากับกลุ่มชายชุดดำอย่างไม่เกรงกลัว
“อูหนิว นายอย่าเสียเวลาอีกเลย วันนี้กลุ่มเลือดมังกรจะต้องถูกยุบ และพวกนายจะต้องถูกกำจัด ทำให้พิการ ไม่มีใครสามารถรอดไปได้!”กงหนานพูดด้วยท่าทางเย่อหยิ่งเล็กน้อย ก่อนจะหันไปหาชายร่างใหญ่และพูดต่อ
”อูหนิวด้วยความแข็งแกร่งของนาย สามารถเข้ารวมกับพวกเราได้ ถ้านายเข้ารวม นายจะได้ทรัพยากรล้ำค่ามากมายที่ช่วยฝนการบ่มเพาะพลัง”
“หุบปาก! ฉันไม่อยากฟังเรื่องไร้สาระจากคนทรยศ”อูหนิวร้องคำรามร่างกายกำยำทรงพลัง พลันขยายขึ้น 1 ระดับ พลังกดดันอันส่งพลังระเบิดออกอย่างรุนแรง
“งี่เง่า”กงหนานยิ้มเยาะ ก่อนจะถอยหลัง
ชายชุดดำคนหนึ่งที่ยืนอยู่ด้านหน้า ก็พุ่งตัวออกไปด้วยท่าร่างอันรวดเร็ว พริบตาก็มาปรากฏตัวตรงหน้าของอูหนิว ก่อนจะยกเท้าและเตะออกไปอย่างรุนแรง
ผัวะ! ร่างของอูหนิวกระเด็นไปหลายเมตร ก่อนจะชนไปที่ต้นไม้อย่างแรง จนต้นไม้หักครึ่งและหมดสติทันที
“อูหนิว!”เย่จื่อหยวนร้องตะโกนเสียงดัง เขามองชายชุดดำด้วยความโกรธ
ชายชุดดำมองเย่จื่อหยวน ก่อนจะยกมือขึ้น พลังกดดันอันทรงพลังแผ่ขยายออกมาอย่างรุนแรง
เหล่าผู้ติดตามที่เหลือของเย่จื่อหยวน ต่างเอาตัวเข้าขวาง ทั้งๆที่ตัวเองกำลังหวาดกลัว
ชายชุดดำชะงักเล็กน้อย ก่อนจะยกหมัดที่ปกคลุมด้วยพลังกดดันขึ้น เตรียมที่จะใช้การโจมตีอันรุนแรงออกไป
“บัดซบ! พวกนายถอยไป!”เย่จื่อหยวนไม่สามารถรักษาความสงบได้อีก เขามองผู้ติดตามทั้ง 5 ด้วยความเสียใจ
ในขณะที่ชายชุดำกำลังจะโจมตี ก็มีเสียงร้องตะโกนดังขึ้น
“ระวัง! ด้านหลัง!”
ชายชุดดำตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขาก้มหัวลงทันที
วูบ แสงสีเงินพุ่งผ่านหัวของเขา ก่อนที่แสงสีเงิน จะกลายเป็นเสือขาวตัวเล็ก มันเชิดหน้าอย่างเย่อหยิ่ง
ใบหน้าของชายชุดดำกลายเป็นน่าเกียจ พลังกดดันอันทรงพลังระเบิดออกมาจากร่างอย่างรุนแรง
แต่ในตอนนั้นเอง
วูบ จิวโมไป๋ปรากฏตัวขึ้นข้างๆชายชุดดำ มือขวาของเขายกขึ้นจับที่ข้อมือของชายชุดำและออกแรงดึง ในเวลาเดียวกัน เขาก็ยกศอกซ้ายขึ้นกระแทกไปที่ทองของชายชุดดำอย่างแรง!
ผัวะ!
“อัก!” ชายชุดดำสำลักน้ำลายและทรุดลงด้วยความเจ็บปวด
“จิวโมไป๋”กงหนานมองจิวโมไป๋ด้วยความตกใจ เขาจำจิวโมไป๋ได้ทันที อีกฝ่ายเป็นแชมป์การต่อสู้ภายในมหาวิทยาลัยในปีนี้ และที่ทำให้เขาจำได้ขึ้นใจ เพราะจิวโมไป๋ ได้ช่วยเหลือกลุ่มหัวใจเหล็กกล้า ทำให้เขาถูกลงโทษ เขาจึงจำจิวโมไป๋และอีก 2 พี่น้องได้ไม่ลืม
เย่จื่อหยวนเบิกตากว้างมองจิวโมไป๋ ด้วยความประหลาดใจ เขาไม่คิดเลยว่าจิวโมไป๋จะมาช่วยตัวเอง
ชายชุดดำที่อยู่รอบๆ เห็นว่าสหายถูกจัดการอย่างรวดเร็ว พวกเขาก็มองหน้ากัน ก่อนจะลงมือโจมตีทันที!
ชายชุดดำสองคนที่อยู่ใกล้ที่สุดพุ่งเข้าไปด้วยความเร็วสูง ราวกับพายุพัด
แต่จิวโมไป๋เคลื่อนไหวก่อน เขายกเท้าซ้ายขึ้นและถีบออกไปสองครั้งซ้อน ถีบไปที่ท้องของทั้งสองด้วยความเร็วสูง
ทั้งสองทรุดตัวลงพื้นเพราะความเจ็บปวด
ชายชุดดำทีเหลือทะยานร่างเข้ามาพร้อมกัน
จิวโมไป๋ยกมือขึ้นและโบกออกรากไม้แหลมคมขนาดเล็กก็พุ่งออกไปใส่เหล่าชายชุดดำที่กำลังเข้ามา รากไม้ปักลงไปบนร่างของพวกเขา ตรงจุดสะกดอย่างแม่นยำ ทำให้พวกเขายืนนิ่งขยับไม่ได้ บางคนยืนในท่าแปลก ทำให้ล้มคว่ำลงบนพื้น
จิวโมไป๋เลิกคิ้วเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าจะสามารถจัดการ ทั้งหมดได้ง่ายๆแบบนี้!
เขาหรี่ตาลงมองร่างของเหล่าชายชุดดำ เขาก็มองเห็นระดับการบ่มเพาะพลังของเหล่าชายชุดดำ ทุกคนอยู่ขั้นที่ 5 กระดูก แต่ดูเหมือนว่าความแข็งแกร่งจะไม่ใช่
อยู่ๆจิวโมไป๋ก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ดวงตาที่มองเหล่าชายชุดดำเป็นประกาย
ไม่คิดเลยว่าจะพบปลาตัวเล็กที่นี่!