ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ 553 พลังทำลายอันทรงพลัง

ตอนที่ 553 พลังทำลายอันทรงพลัง

คลื่น​พลังงาน​สีน้ำตาล​เข้ม​ปะทุ​จาก​พื้นสนาม​ประลอง​ รอย​แตกร้าว​จำนวนมาก​ขยาย​ออก​ไป​ พื้นสนาม​ประลอง​เกิด​ระลอกคลื่น​ราวกับ​คลื่น​น้ำป่า​ไหลหลาก​ ตรง​ไป​ยัง​ที่​จิว​โมไป๋​ยืน​อยู่​

จิว​โมไป๋​มอง​พลัง​ธาตุ​ดิน​อัน​ทรงพลัง​ที่​ตรง​เข้ามา​ ดวงตา​หรี่​ลง​เล็กน้อย​ ร่างกาย​ส่าย​ไปมา​ตาม​แรง​สั่นสะเทือน​ แต่​เขา​ยัง​ปักหลัก​ยืน​อย่าง​มั่นคง​ ก่อนที่​เขา​จะย่อเข่า​และ​กระโดดสูง​เกือบ​สิบ​เมตร​

ใน​ตอนนั้น​เอง​ พื้นสนาม​ประลอง​ตรง​ที่​เขา​เคย​ยืน​อยู่​ทรุด​ลง​ไป​หลาย​เมตร​ พื้น​หิน​สนาม​ประลอง​สอง​ข้าง​แยก​เป็น​สอง​ส่วน​ ก่อนที่​มัน​จะพลิกกลับ​เข้า​ประกบ​เข้าหา​กัน​

ตูม​! แผ่น​หิน​ขนาด​สิบ​เมตร​หนัก​หลาย​ร้อน​ตัน​ชน​กัน​อย่าง​รุนแรง​ และ​แตก​เป็น​ชิ้นๆ​ พื้น​สั่นสะเทือน​อย่าง​รุนแรง​ไป​จนถึง​ที่นั่ง​ชมการ​ประลอง​ แม้จะมีม่าน​พลัง​ป้องกัน​ก็​ไม่สามารถ​กัน​การ​สั่นสะเทือน​ได้​

เหล่า​ผู้ชม​ส่งเสียง​ตะโกน​ด้วย​ความตื่นเต้น​

จิว​โมไป๋​ก้มลง​ดู​ ถ้าเขา​ไม่กระโดด​ออกมา​ ร่าง​ของ​เขา​จะต้อง​ถูก​บดขยี้​อย่าง​แน่นอน​!

ร่าง​ของ​จิว​โมไป๋​ล่อน​ลง​ไป​เหยียบ​กอง​ก้อนหิน​ที่​แตก​จาก​หิน​สนาม​ประลอง​ เขา​มอง​ไป​ยัง​คัง​หรง​ที่​ตอนนี้​ใบหน้า​เริ่ม​ซีด​ หลังจาก​ใช้พลัง​ธาตุ​ไป​จำนวนมาก​

จิว​โมไป๋​กระชับ​พลอง​สีทอง​แน่น​ สายตา​มอง​คัง​หรง​อย่าง​ระมัดระวัง​ ผู้ใช้​เวทย์​มักจะ​มีลูกเล่น​ที่​ไม่ธรรมดา​ เขา​ไม่สามารถ​ประมาท​ เปิด​ช่องโหว่​ได้​ ใน​การ​หลบ​เวทย์​มนต์​ก่อนหน้า​ได้​ เพราะ​เขา​คาดเดา​ได้​ว่า​คัง​หรง​เป็น​ผู้ใช้​เวทย์​ ทำให้​เขา​ระวังตัว​ตั้งแต่แรก​

ถ้าเขา​ไม่ระวัง​อาจ​ถูก​ก้อนหิน​ทับ​จน​บาดเจ็บสาหัส​

ที่​เขา​รู้​ว่า​คัง​หรง​เป็น​ผู้ใช้​เวทย์​ เพราะ​เขา​สัมผัส​ได้​ถึงพลังงาน​ธาตุ​ที่​ควบแน่น​เป็น​ผลึก​ใน​ร่าง​ของ​คัง​หรง​ แตกต่าง​ผู้​บ่ม​เพาะ​พลัง​ที่จะ​เก็บ​พลัง​ธาตุ​ไว้​ทั่ว​ร่างกาย​

เพราะเหตุนี้​เอง​เขา​จึงคาดเดา​ได้​ว่า​คัง​หรง​เป็น​ผู้ใช้​เวทย์​

และ​เขา​ไม่แปลกใจ​ที่​ตระกูล​ฟง จะมีผู้ใช้​เวทย์​ เพราะ​ตระกูล​ชั้นสูง​อยู่​มาหลาย​พันปี​ พวกเขา​จะได้รับ​เคล็ด​บ่ม​เพาะ​เวทย์​มนต์​มาบ้าง​ ก็​ไม่น่าแปลกใจ​

สำหรับ​เหตุผล​ที่​เคล็ด​บ่ม​เพาะ​เวทย์​มนต์​ ไม่แผ่​หลาย​ในประเทศ​มังกร​ หรือ​ฝั่งทวีป​ตะวันออก​ ก็​เพราะ​ความต่อเนื่อง​ของ​การพัฒนา​เคล็ด​วิชา​

ประเทศ​ตะวันออก​และ​ประเทศ​ตระวัน​ตก​ รวมถึง​ประเทศ​ต่างๆ​ พวกเขา​ต่าง​พัฒนา​เคล็ด​วิชา​ตาม​แบบ​ของ​ตัวเอง​มาอย่าง​ยาวนาน​หลาย​ร้อย​หลาย​พันปี​

เคล็ด​วิชา​เหล่านี้​ได้​ตกผลึก​ความรู้​ ความคิด​ ความเข้าใจ​มาอย่าง​ยาวนาน​ กลายเป็น​เส้นทาง​ที่​แตก​ต่างกัน​

ทำให้​แม้จะได้รับ​เคล็ด​บ่ม​เพาะ​พลัง​ของ​ประเทศ​อื่น​ แม้จะเป็น​เคล็ด​วิชา​ที่​ก้าวหน้า​ที่สุด​ แต่​มัน​ก็​ยาก​ที่​ประเทศ​อื่น​จะฝึกฝน​เรียนรู้​จน​แข็งแกร่ง​ได้​ เพราะ​ขาด​องค์ความรู้​ที่​สืบทอด​มา

ทำให้​พวกเขา​ใช้เคล็ด​วิชา​เหล่านี้​ มาประยุกต์​ให้​เข้ากับ​เคล็ด​วิชา​ของ​ประเทศ​ตัวเอง​เท่านั้น​

เพราะเหตุนี้​เอง​ทำให้​ไม่ค่อย​มีคน​ ฝึก​เคล็ด​บ่ม​เพาะ​พลัง​ของ​ประเทศ​อื่น​

แม้แต่​ใน​ปัจจุบัน​ ที่​มีตำหนัก​ยุทธ์​ ที่​ช่วย​ทำ​ให้การ​สร้าง​และ​ปรับปรุง​เคล็ด​วิชา​ง่าย​ขึ้น​ ก็​ยัง​ไม่ค่อย​มีใคร​ฝึกฝน​เคล็ด​วิชา​ของ​ประเทศ​อื่น​อยู่ดี​

จิว​โมไป๋​สังเกตเห็น​ได้​อย่าง​ชัดเจน​ว่า​ การ​ใช้พลัง​ธาตุ​ของ​คัง​หรง​ดู​สิ้นเปลือง​อย่าง​มาก​ แสดงให้เห็น​ว่า​วิชา​เวทย์​ที่​เขา​ฝึก​ไม่สมบูรณ์​ หรือ​ เขา​ยัง​ศึกษา​ไม่เพียงพอ​ ถ้ายัง​ปล่อย​ไว้​แบบนี้​ เมื่อ​ระดับ​การบ่ม​เพาะ​พลัง​สูงขึ้น​ มัน​จะทำให้​รากฐาน​ไม่แข็งแรง​ ส่งผล​ให้​การก้าวหน้า​ในอนาคต​ช้าลง​ หรือ​หยุด​ลง​เลย​ก็ได้​

จิว​โมไป๋​วางแผน​ว่า​หลังจาก​จบ​การ​ท้าทาย​ เขา​จะพูดคุย​กับ​คัง​หรง​ เพื่อ​ช่วย​ปรับปรุง​เคล็ด​บ่ม​เพาะ​เวทย์​มนต์​ที่​เขา​ใช้ ให้​สมบูรณ์​เข้ากับ​ตัว​เขา​มากขึ้น​

คัง​หรง​มอง​ไป​ที่​จิว​โมไป๋​ เขา​สูด​ลมหายใจ​ลึก​ๆ และ​เร่งเร้า​กฎ​แห่ง​ธาตุ​ดิน​ใน​ตำหนัก​ยุทธ์​ พลัง​ธาตุ​สีน้ำตาล​ไหล​เหวี่ยน​ทั่ว​ร่างกาย​ เขา​ยก​มือซ้าย​ที่จับ​ดาบ​ใหญ่​และ​หันไป​ยัง​จิว​โมไป๋​ วงแหวน​เวทย์​ขนาด​ 20 เมตร​พลัน​ปรากฏ​บน​พื้น​ล้อมรอบ​จิว​โมไป๋​ไว้​ตรงกลาง​!

ปฐพี​ถล่ม​สวรรค์​!

วงแหวน​เวทย์​สีน้ำตาล​ระเบิด​ออก​เป็น​ลำแสง​ สนาม​ประลอง​สั่นสะเทือน​อย่าง​รุนแรง​อีกครั้ง​ พื้นสนาม​ประลอง​แตก​ออก​เป็น​รอยแยก​นับไม่ถ้วน​!

คลื่น​นน​ เปรี้ยะ!​ เปรี้ยะ!​ เปรี้ยะ!​

กอง​หิน​ที่​จิว​โมไป๋​ยืน​อยู่​พลัน​ถล่ม​ลง​ ทำให้​ร่าง​ของ​จิว​โมไป๋​ร่วง​ลง​ตาม​ และ​ใน​ตอนนั้น​เอง​ พื้น​หิน​ของ​สนาม​ประลอง​โดยรอบ​ที่​แตก​เป็น​ส่วน​ๆ ก็​พลิกกลับ​เหวี่ยง​เข้าหา​จิว​โมไป๋​ที่อยู่​ตรงกลาง​!

ก้อนหิน​หนัก​หลาย​ตัน​ นับไม่ถ้วน​พุ่ง​เข้ามา​ที่​จิว​โมไป๋​ยืน​อยู่​ ปิดทาง​หลบหนี​ทั้งหมด​อย่าง​สิ้นเชิง​!

จิว​โมไป๋​ไม่แสดงท่าทาง​หวาดกลัว​ พลอง​สีทอง​เปล่งประกาย​เจิดจ้า​ คลื่น​พลังงาน​อัน​ทรงพลัง​ห่อหุ้ม​รอบ​พลอง​จน​เกิด​เงาลวงตา​ ก่อนที่​เขา​จะควง​พลอง​และ​ฟาด​ก้อนหิน​ที่​ตกลง​อย่าง​ไม่เกรงกลัว​

พลอง​สีทอง​ฟาด​ทำลาย​ก้อนหิน​เหล่านั้น​เป็น​ชิ้นๆ​

ตูม​! ตูม​! ตูม​! แต่​ด้วย​จำนวน​ก้อนหิน​นับไม่ถ้วน​ ทำให้​จิว​โมไป๋​ไม่สามารถ​ทำลาย​พวก​มัน​ทั้งหมด​ได้​ใน​ครั้ง​เดียว​ ก้อนหิน​หนัก​หลาย​ตัน​ค่อยๆ​กด​ทับ​จิว​โมไป๋​เรื่อยๆ​ ก่อนที่​พวก​มัน​จะกระแทก​ลง​ใส่ร่าง​ของ​จิว​โมไป๋​

โครม​! พื้นสนาม​ประลอง​สั่นสะเทือน​อย่าง​รุนแรง​ ฝุ่นผง​นับไม่ถ้วน​ปกคลุม​โดยรอบ​

คัง​หรง​หอบ​หายใจ​อย่าง​หนัก​ ใบหน้า​ของ​เขา​ขาวซีด​แทบจะ​ไร้​สีเลือด​ เขา​ใช้ดาบ​ใหญ่​ยัน​พื้น​ประคอง​ร่าง​ไม่ให้​ล่ม​ลง​

“นาย​ทำเกินไป​หน่อย​หรือเปล่า​”ฮั่วอวี่​หลิน​ถือ​หอก​ยาว​พาด​ไหล่​ เดิน​มายืน​ข้างๆ​คัง​หรง​ เธอ​มอง​ไป​ยัง​กลุ่ม​ควัน​ตรงหน้า​ ด้วย​ความ​เป็นกังวล​เล็กน้อย​

ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์

ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์

Score 10
Status: Completed
จิวโมไป๋ ชายอายุเกือบ100ปี ได้ย้อนเวลากลับมาก่อนที่จะเกิดโศกนาฏกรรมที่ทำให้ครอบครัวของเขาต้องพังพินาศ เขาใช้ความรู้ในอนาคตเพื่อปกป้องครอบครัวและสหาย สร้างกองกำลังที่แข็งแกร่งเพื่อเข้าร่วมสงครามในอนาคต

Options

not work with dark mode
Reset