ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ 547 เริ่มการต่อสู้!

ตอนที่ 547 เริ่มการต่อสู้!

เมื่อ​จางฮั่ว​ประกาศ​เริ่ม​การต่อสู้​ เหล่า​ศิษย์​ใน​ที่​ล้อม​จิว​โมไป๋​ก็​ชัก​มีดสั้น​ไร้​ด้ามจับ​ออก​มาจาก​ที่ซ่อน​ และ​ปา​มีดสั้น​ออก​ไป​ในทันที​ พริบตาเดียว​มีดสั้น​นับ​ร้อย​เล่ม​เข้า​โจมตี​จิว​โมไป๋​จาก​ทุกทิศทาง​ราว​ห่า​ฝน​

เพราะ​เป็นพื้น​ที่โล่ง​ ไม่มีสิ่งกีดขวาง​ พวกเขา​จึงใช้มีดสั้น​โจมตี​เต็มกำลัง​ ไม่เปิดโอกาส​ให้​จิว​โมไป๋​สามารถ​หลบหนี​ได้​

จิว​โมไป๋​มอง​มีดสั้น​ที่​กำลัง​ใกล้​เข้ามา​ มีดสั้น​ถูก​ขัด​จน​เงาวาววับ​สะท้อน​แสงแดด​ที่​ส่อง​ลงมา​ แสงสว่าง​ส่อง​เข้าใส่​ใบหน้า​ ทำให้​เขา​ต้อง​หรี่ตา​ลง​ หลบ​แสงสะท้อน​ และ​ใบ​มีด​ที่​โจมตี​เข้ามา​มีความเร็ว​ไม่เท่ากัน​ เกิด​ภาพซ้อน​หลอก​สายตา​ ทำให้​ไม่สามารถ​ใช้สายตา​คาดเดา​การ​โจมตี​ได้​

จิว​โมไป๋​ไม่แสดง​ความตกใจ​ เขา​หลับตา​ ควง​พลอง​สีทอง​เป็น​วงกลม​ล้อม​ร่างกาย​ด้วย​ความเร็ว​ สร้าง​พายุ​สายลม​กรรโชก​พัด​ออก​ไป​

มีดสั้น​ถูก​สายลม​ปิดกั้น​ ทำให้​ความเร็ว​มีด​ลดลง​เล็กน้อย​ แต่​มัน​ไม่ถูก​สายลม​เบี่ยง​วิถี​การ​โจมตี​ มัน​ยังคง​พุ่ง​เข้ามา​ไม่หยุด​ จิว​โมไป๋​ขยับ​ร่าง​พุ่ง​ไป​ข้างหน้า​ยก​พลอง​สีทอง​ขึ้น​มาควง​เป็น​วงกลม​ราว​ใบพัด​

เคร็ง!เคร็ง!เคร็ง!เคร็ง!เคร็ง!เคร็ง!​ เสียง​โลหะ​ปะทะ​กัน​ดังสนั่น​ สะเก็ด​ไฟสีส้มแดง​สาด​กระจาย​ไป​ทั่ว​ มีดสั้น​ตรงหน้า​กระจาย​ออก​ไป​

ฉึก​ ฉึก​ ฉึก​ มีดสั้น​ด้านหลัง​พลาด​เป้า​ปัก​ลงพื้น​ ลึก​สามนิ้ว​ บ่งบอกถึง​ความ​แหลมคม​ของ​ใบ​มีด​และ​พละกำลัง​ที่​ใช้ใน​การ​ปา​

“เยี่ยม​!”

“เขา​รอด​จาก​การ​โจมตี​โดย​ไร้​บาดแผล​ได้​จริงๆ​”

เสียงร้อง​ตะโกน​เชียร์​ของ​ผู้ชม​ดัง​ลั้น​

ฟงอี้​เฟย​กำมือ​แน่น​ด้วย​ความตื่นเต้น​

ใน​สนาม​ประลอง​เหล่า​ศิษย์​ใน​ที่อยู่​ทาง​ด้าน​ที่​จิว​โมไป๋​กำลัง​เข้ามา​ ใช้ท่า​ร่าง​ถอยหลัง​สร้าง​ระยะห่าง​ ศิษย์​ใน​ทาง​ด้าน​ที่​จิว​โมไป๋​กำลัง​ห่าง​ออก​ไป​ ก็​บีบ​วงล้อม​ ให้​จิว​โมไป๋​อยู่​ตรงกลาง​ จากนั้น​ก็​ชัก​มีดสั้น​และ​ปา​ออก​ไป​อย่าง​ต่อเนื่อง​ มีดสั้น​โจมตี​เป็น​ระลอก​เหมือน​ไม่มีที่​สิ้นสุด​

จิว​โมไป๋​ควง​พลอง​สีทอง​ปัด​มีดสั้น​ที่​เข้ามา​ออก​ไป​ก่อน​ เขา​หันหลัง​ให้​กับ​ดวงอาทิตย์​และ​ลืมตา​ขึ้น​ ดวงตา​ปรับ​แสงเล็กน้อย​ ก่อนที่​เขา​จะระเบิด​พลัง​กดดัน​ออกมา​อย่าง​รุนแรง​ และ​ฟาด​พลอง​สีทอง​ออก​ไป​ เกิด​เงาพลอง​ขยาย​ใหญ่​ฟาด​ไป​ยัง​เหล่า​ศิษย์​ใน​ตรงหน้า​อย่าง​รุนแรง​

“หลบ​!”ศิษย์​ใน​ที่อยู่​ด้านหน้า​สุด​ตะโกน​เสียงดัง​บอก​คน​ด้านหลัง​ ก่อน​จะเคลื่อนตัว​หลบ​ไป​ด้าน​ข้าง​ด้วย​ท่า​ร่าง​อัน​ว่องไว​ พวกเขา​เป็น​ถึงศิษย์​ใน​ของ​ตระกูล​ฟง ไม่มีทาง​พลาด​ถูก​การ​โจมตี​ง่ายๆ​อย่างนี้​ได้​

ตูม​! พลอง​ฟาด​ลง​กับ​พื้น​ ทำให้​สนาม​ประลอง​สั่นสะเทือน​อย่าง​รุนแรง​ ฝุ่น​ควัน​ลอย​ฟุ้งไป​ทั่ว​ แต่​ไม่นาน​ก็​ถูก​สายลม​พัด​หาย​ไป​ ทิ้ง​รอย​แตกร้าว​เป็น​ทาง​ยาว​กว่า​ 20 เมตร​ไว้​บน​พื้น​

จิว​โมไป๋​ยก​พลอง​สีทอง​ขึ้น​ เขา​ไม่คิด​ว่าการ​โจมตี​นี้​จะสามารถ​จัดการ​กับ​ศิษย์​ใน​ ที่​ล้อม​เขา​ไว้​ได้​อยู่แล้ว​ เขา​แค่​จะทำลาย​รูป​ขบวน​ของ​ฝ่ายตรงข้าม​ให้​เสียหาย​เท่านั้น​

แต่​น่าเสียดาย​ ศิษย์​ใน​เหล่านั้น​กลับมา​ตั้ง​ขบวน​ล้อม​จิว​โมไป๋​ใหม่​อย่าง​รวดเร็ว​ ไม่มีความยุ่งเหยิง​เกิดขึ้น​ ราวกับว่า​พวกเขา​ได้​ฝึกฝน​การ​โอบล้อม​แบบนี้​มานับ​ครั้ง​ไม่ถ้วน​

จิว​โมไป๋​แสดง​สีหน้า​ประหลาดใจ​เล็กน้อย​ ก่อน​จะควง​พลอง​สีทอง​เหนือศีรษะ​สร้าง​เกลียว​พายุ​พัด​ไป​บน​ฟ้าก่อน​จะฟาด​ออก​อย่าง​รุนแรง​ คลื่น​พลัง​โจมตี​ไป​ข้างหน้า​ รัศมี​พลัง​ขยาย​ออก​กิน​พื้นที่​ขนาดใหญ่​ เกือบ​หนึ่งในสี่​ของ​สนาม​ประลอง​!

ศิษย์​ใน​ที่​ยืน​อยู่​ตรงนั้น​หก​คน​ ไม่สามารถ​หลบ​ออกจาก​ระยะ​การ​โจมตี​ได้​ทัน​ ถูก​คลื่น​สายลม​กระแทก​ไป​ด้านหลัง​อย่าง​จัง แต่​พวกเขา​ก็​สามารถ​หมุนตัว​สลาย​พลัง​และ​ประคองตัว​เอาไว้​ได้​ ทำให้​พวกเขา​ไม่บาดเจ็บ​มากมาย​นัก​

จิว​โมไป๋​อด​ไม่ได้​ที่จะ​ชื่นชม​ สมแล้ว​ที่​เป็น​ศิษย์​ใน​ของ​ตระกูล​ผู้พิทักษ์​ การ​ตอบสนอง​ยอดเยี่ยม​จริงๆ​

วูบ​บบ​

เสียง​แหวก​อากาศ​มาจาก​ด้านหลัง​ มวล​เสียง​ดู​มีขนาดใหญ่​

จิว​โมไป๋​ย่อเข่า​ลง​โดย​ไม่หันไป​มอง​

ฟึบ​ คม​ดาบ​วาด​ผ่าน​เหนือ​หัว​ของ​เขา​ไป​เล็กน้อย​

ใบหน้า​ของ​ผู้​ลอบ​โจมตี​พลัน​เปลี่ยนไป​ แต่​ก่อนที่​เขา​จะได้​ทำ​อะไร​

จิว​โมไป๋​กวาด​ขา​ขวา​เตะ​ขา​ของ​ศิษย์​ใน​ที่​ลอบ​โจมตี​ ทำให้​อีก​ฝ่าย​เสียหลัก​

ก่อนที่​เขา​จะผุด​ลุกขึ้น​ ใช้เข่า​กระแทก​ที่​กลาง​ท้อง​ของ​อีก​ฝ่าย​อย่าง​จัง

ผัวะ​!

“อัก​!”ศิษย์​ใน​สำลัก​น้ำลาย​ ด้วย​ความเจ็บปวด​ก่อน​จะทรุด​ลงพื้น​

จิว​โมไป๋​ผุด​ลุกขึ้น​ เสียง​แหวก​อากาศ​ก็​ดัง​ขึ้น​

เฟี้ยว​วว​ มีดสั้น​โจมตี​เข้ามา​อี​กระลอก​ แต่​ครั้งนี้​ไม่ได้​หนาแน่น​เท่า​ระลอก​แรก​ อาจ​เพราะ​มีศิษย์​ใน​คน​หนึ่ง​อยู่​ตรงนี้​ พวกเขา​จึงโจมตี​มุมสูง เพื่อ​ไม่ให้​ถูก​ศิษย์​ใน​ที่นอน​อยู่​บน​พื้น​

จิว​โมไป๋​อ่าน​การ​โจมตี​ได้​ทันที​ แต่​เขา​ไม่ใช้ศิษย์​ใน​ที่นอน​อยู่​เป็น​โล่​ เขา​ใช้ท่า​ร่าง​พุ่งตัว​ออก​ ตรง​เข้า​ปะทะ​มีดสั้น​ที่​พุ่ง​เข้ามา​อย่าง​กล้าหาญ​ พลอง​สีทอง​ปัด​ป้อง​มีดสั้น​ทั้งหมด​ออก​ไป​

เพียง​อึด​ใจเดียว​ เขา​ก็​เข้า​มาถึงแถวหน้า​ของ​ขบวน​ก่อตัว​ แต่​ใน​ทันทีที่​เขา​เข้าใกล้​ ศิษย์​ใน​ก็​ระเบิด​ฝีเท้า​ใช้ท่า​ร่าง​ถอย​ออก​อย่าง​รวดเร็ว​ เหมือน​ทะเล​แหวก​ ก่อน​จะโอบ​ล้อมรอบ​จิว​โมไป๋​ไว้​ตรงกลาง​เหมือนเดิม​

เพราะ​ท่า​ร่าง​อัน​รวดเร็ว​ ทำให้​เหล่า​ศิษย์​ใน​มั่นใจ​ใน​ความเร็ว​ของ​ตัวเอง​ พวกเขา​สามารถ​ล้อม​คู่ต่อสู้​ และ​ใช้การ​โจมตี​ระยะไกล​ เพื่อ​ลด​พละกำลัง​ของ​คู่ต่อสู้​ได้​ แม้ว่า​คู่ต่อสู้​จะแข็งแกร่ง​ ก็​ยาก​ที่จะ​ฝ่าวงล้อม​ได้​

แต่​จิว​โมไป๋​ มีท่า​ร่าง​ที่​เร็ว​ กว่า​ท่า​ร่าง​ของ​ศิษย์​ใน​เหล่านี้​!

จิว​โมไป๋​พลัน​ระเบิด​ฝีเท้า​แยกร่าง​เงาเป็น​ 4 ร่าง​กระจาย​ออก​ไป​สี่ทิศทาง​

ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์

ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์

Score 10
Status: Completed
จิวโมไป๋ ชายอายุเกือบ100ปี ได้ย้อนเวลากลับมาก่อนที่จะเกิดโศกนาฏกรรมที่ทำให้ครอบครัวของเขาต้องพังพินาศ เขาใช้ความรู้ในอนาคตเพื่อปกป้องครอบครัวและสหาย สร้างกองกำลังที่แข็งแกร่งเพื่อเข้าร่วมสงครามในอนาคต

Options

not work with dark mode
Reset