ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล 804 ที่เกิดเหตุรถชน

ตอนที่ 804 ที่เกิดเหตุรถชน

ดังสุภาษิตที่ว่า คนไม่กลัวเสียหน้า ทั่วหล้าจะไร้คู่ต่อกร

ฉากที่อยู่ตรงหน้านี้ น่าจะเป็นการแสดงออกที่สุดโต่งถึงขีดสุดของประโยคนี้แล้ว

ฉันคลั่งขึ้นมาแล้ว แม้แต่หน้าก็ทิ้งไปเลย!

แม้จะรู้ว่าการมีความคิดแบบนี้อยู่ในหัวเวลานี้มันดูผิดแผกอยู่บ้าง ออกจะไม่ให้เกียรติเหยื่อไปหน่อย หรือไม่มีความเห็นอกเห็นใจเพื่อนมนุษย์มากพอ เป็นต้น…

แต่เถ้าแก่โจวก็ยังยากที่จะข่มความรู้สึกเล็กๆ น้อยๆ ประเภทนี้ของตัวเองให้อยู่หมัด บางทีอาจเป็นเพราะผ่านเรื่องราวประเภทนี้มาเยอะ เช่นเดียวกับคนทั่วไปที่มักเกิดความรู้สึกยำเกรงและรู้สึกพิศวงต่อสถานฌาปนกิจเป็นพิเศษ แต่สำหรับคุณลุงคุณป้าที่ทำงานอยู่ที่นี่ทั้งวันทั้งปี กลับเป็นแค่หน่วยงานที่ตัวเองเข้างานเลิกงานทุกวัน พร้อมกันนั้นก็ด่าแช่งหัวหน้าไปด้วยว่าทำไมไม่โดนเผาตายไปเสียทีก็เท่านั้น

โจวเจ๋อบิดขี้เกียจ สายตาเริ่มสอดส่องไปรอบๆ อันที่จริงไม่น่าพบอะไร เพราะเมื่ออยู่ที่นี่ก่อนหน้านี้เขาสัมผัสได้ถึงยมทูตสาวบ๊องๆ คนนี้คนเดียว ไม่รู้สึกว่าบนเวทีมีอะไรผิดแปลกไป

นักแสดงงิ้วเปลี่ยนหน้าชายคุกเข่าลงกับพื้น สองมือกุมหน้าตัวเองและเริ่มร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด เลือดสดๆ เริ่มไหลรินลงมาไม่หยุด

บางทีฉากนี้อาจถูกจารึกไว้ในความทรงจำของลูกค้าที่มารับประทานอาหารด้านล่างหลายๆ คน อีกหน่อยไม่ว่าเมื่อไรหรือในสถานการณ์ใดเมื่อจู่ๆ ได้ยินหัวข้อ ‘งิ้วเปลี่ยนหน้า’ อาจจะตัวสั่นโดยไม่รู้ตัวก็ได้

ใบหน้าที่สูญเสียหนังหน้าควบคู่กับน้ำมันสีแดงเยิ้มเดือดปุดๆ ในหม้อไฟ ช่างเข้ากันได้ดีจริงๆ

เวลานี้ลูกค้าที่มารับประทานอาหารด้านล่าง ในที่สุดก็ได้รับการยืนยันว่าเกิดอะไรขึ้น ถึงแม้จะดูเหลือเชื่อและเกินจริงไปหน่อย แต่มันก็เกิดขึ้นจริงๆ

จากนั้นก็… เต็มไปด้วยเสียงกรีดร้อง ร้องไห้ ตะโกนโหวกเหวกจนสถานการณ์ตกอยู่ในความโกลาหล

ยมทูตสาวรีบลงไปชั้นล่างอย่างรวดเร็ว แหวกฝูงชนและตรงไปยังเวทีทันควัน

โจวเจ๋อหยิบเนื้อทอดกรอบบนโต๊ะขึ้นมากัดแล้วบอกอิงอิงที่อยู่ข้างๆ “ค้นหาเที่ยวบินหน่อย ทางที่ดีพวกเรากลับพรุ่งนี้เช้าเลย”

อาศัยจังหวะที่ลุงตำรวจยังไม่โผล่มาที่นี่ โจวเจ๋อรีบชิ่งออกจากร้านอาหารแห่งนี้พร้อมกับอิงอิง สิ่งที่ทำให้เถ้าแก่โจวรู้สึกสุขใจเล็กน้อยก็คือเขายังไม่ได้จ่ายเงิน พูดให้ถูกก็คือ ณ เวลานั้นคงไม่มีใครคิดจะจ่ายเงินด้วยซ้ำ

เถ้าแก่โจวเดินไปตามถนนในหรงเฉิง และไม่คิดจะกลับไปที่ตูเจียงเยี่ยนอีก ถึงอย่างไรก็ต้องนั่งเครื่องบินจากที่นี่อยู่ดี หาโรงแรมแถวซวงหลิวนอนสักคืนเลยแล้วกัน

เพียงแต่ยังไม่ทันเดินไปไกลนักก็ได้ยินเสียงรถบิ๊กไบค์ดังกระหึ่มมาจากด้านหลัง

ยามค่ำคืนในหรงเฉิงมักจะมีปาร์ตี้แข่งแว๊นรถอย่างคึกคัก แว๊นบิ๊กไบค์เอย แว๊นมอเตอร์ไซค์แต่งเอย เห็นกันทั่วไปไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่

บิ๊กไบค์แซงปาดด้านขวาของโจวเจ๋อ จากนั้นก็ดริฟต์รถจนล้อเสียดสีกับพื้นส่งเสียงดังแสบแก้วหู เพียงพริบตาเดียวตัวรถก็แฉลบเข้ามาจอดขวาง หญิงสาวคนหนึ่งสวมเสื้อแจ็กเก็ตและกางเกงหนังสีดำรัดรูปนั่งอยู่บนรถ เธอถอดหมวกกันน็อกออก เผยให้เห็นใบหน้าสวยใสไร้สมอง

“เถ้าแก่ ท่านชอบชุดพวกนี้ไหมเจ้าคะ” อิงอิงถาม

อันที่จริงรูปร่างของพวกสวยใสไร้สมองคนนี้ก็งั้นๆ แต่แม้ว่าจะธรรมดาก็ยังมีกางเกงหนังที่ขับให้เด่นขึ้น ทำให้รู้สึกว่าทรงเอสมาก

อิงอิงรู้สึกว่าหุ่นของตัวเองน่าจะดีกว่า หากสวมเสื้อผ้าชุดนี้ละก็น่าจะทำให้เถ้าแก่ชอบมากขึ้นไปอีก

อย่าสงสัยในสัญชาตญาณของผู้หญิง เธอสามารถจับสังเกตเห็นผู้ชายข้างกายที่จู่ๆ ก็ปล่อยฮอร์โมนพลุ่งพล่านใส่เพศตรงข้ามได้ภายใน 0.01 วินาทีทันที แต่ถึงกระนั้นอิงอิงไม่หึงหวง เธอทั้งต่อสู้ดิ้นรนและแย่งชิงมาตั้งแต่ชั้นล่างสุดอย่างยากลำบาก ในที่สุดหัวเราะทีหลังก็ดังกว่า

หากนำเรื่องราวของอิงอิงมาดัดแปลงนิดหน่อยแล้วค่อยเปลี่ยนพื้นเพ จะกลายเป็นละครวังหลวงราชวงศ์ชิงที่นางกำนัลวรรณะต่ำต้อยตอบโต้กลับ เป็นละครสร้างแรงบันดาลใจที่ตัวประกอบหญิงต่อสู้มาตลอดทางจนได้เป็นนางเอก!

“ผมคิดว่าสิ่งที่เราต้องกังวลกว่าก็คือ ผู้หญิงคนนี้ถอดเสื้อผ้าเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยความเร็วขนาดนี้ได้ยังไงมากกว่า”

นี่เพิ่งจะผ่านไปเท่าไรเอง ตอนเราออกไปคุณยังตรวจสอบสถานการณ์บนเวทีอยู่เลย ตอนนี้เปลี่ยนชุดแล้วก็ขี่บิ๊กไบค์ออกมาเสร็จสรรพเลย

สาวบ๊องพูดกับโจวเจ๋อด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ท่านผู้ยิ่งใหญ่ คุณสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างใช่ไหม ขึ้นรถสิคะ เราไปไล่ล่ามันด้วยกัน”

ฉันสัมผัสได้ว่าฉันต้องออกไปจากที่นี่ ไม่อย่างนั้นจะต้องเข้าไปพัวพันกับเกม ‘ลงขันร่วมกันจับผี’ อีกครั้งแน่ๆ แต่คำพูดเหล่านี้ดูโหดร้ายเกินกว่าจะพูดกับยมทูตสาวบ๊องๆ คนนี้ไปตรงๆ ถึงอย่างไรก็ไม่ใช่ทนายอันผู้ช่ำชองที่ผ่านการต่อสู้และการทดสอบมาอย่างโชกโชน และดูเหมือนโจวเจ๋อจะเห็นอดีตของตัวเองบนตัวสาวบ๊องคนนี้

ในอดีตเขาก็รอบคอบ มีใจรับผิดชอบสูง มอบหัวใจที่แสนจริงใจให้กับยมโลก เอาแต่หมกมุ่นทั้งวันคิดพยายามทำงานอย่างหนักเพื่อความสามัคคีปรองดองระหว่างหยินหยาง แต่ตอนนี้ใฝ่ต่ำแล้ว เหลวแหลกแล้ว แม้แต่การบุกเข้าไปในมุมใดมุมหนึ่งของยมโลกกระทั่งฆ่าขุนนางยศใหญ่โดยตรงก็ทำมาไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งแล้ว ด้วยเหตุนี้ เมื่อเห็นยมทูตสาวกระตือรือร้นกับงานและใจร้อนรุ่มขนาดนี้ ทำให้เถ้าแก่โจวเหมือนถูกสัมผัสลึกๆ ถึงแก่นแท้ในจิตใจ

แน่นอนว่าปฏิเสธทันที

“ผมจะตามหาด้วยวิธีของผม คุณก็ตามหาด้วยวิธีของคุณต่อไป ถึงตอนนั้นถ้าหากมีความคืบหน้าค่อยมาพบกันใหม่”

“ท่านผู้ยิ่งใหญ่ ฉันยังมีเบาะแสบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ที่ต้องการรายงานให้คุณทราบค่ะ ฉัน…”

“ผมจะไม่รู้ได้ยังไง”

“ก็จริง ท่านน่าจะสังเกตมานานแล้วถึงได้ไปร้านอาหารแห่งนั้นเหมือนฉันสินะ” สาวบ๊องเชื่อแล้ว จากนั้นเธอก็รีบกลับรถและเหยียบคันเร่ง ‘บรื้นๆๆ’ บิ๊กไบค์แล่นออกไปอย่างรวดเร็ว

ตอนนี้เอง โทรศัพท์มือถือของโจวเจ๋อดังขึ้น เป็นสายของทนายอัน

“ฮัลโหล เถ้าแก่ พวกเราอยู่หรงเฉิงแล้ว ลงรถที่ซวงหลิว”

“หาโรงแรมสักที่หนึ่งแล้วค่อยส่งตำแหน่งมาให้ผม เดี๋ยวผมจะรีบไป”

“ได้ครับ จะหาเดี๋ยวนี้เลย”

มื้ออาหารเมื่อครู่นี้โจวเจ๋อกินไปได้ไม่เท่าไร เพราะกลัวลุงตำรวจจะมาและจดบันทึกคำให้การ ตอนนี้เลยกะว่าอีกเดี๋ยวพอไปรวมตัวกับทนายอันและคนอื่นๆ แล้วค่อยหาที่กินอาหารมื้อดึกใกล้โรงแรมแทน บางทีสิ่งเดียวที่ควรค่าแก่การจดจำเกี่ยวกับหรงเฉิงในตอนนี้ก็น่าจะเป็นอาหารมื้อดึกของมันแล้วแหละ

ไม่นานนัก ทนายอันก็ส่งตำแหน่งเข้ามาในวีแชต โจวเจ๋อและอิงอิงโบกแท็กซี่หนึ่งคันและตรงดิ่งไปที่นั่นทันที

สำหรับยมทูตสาวบ๊องๆ คนนั้น โจวเจ๋อรู้สึกว่าเธอต้องได้ประสบและต้องอดทนแบกรับบางเรื่องด้วยตัวเองถึงจะเติบโตได้ เขาทำแบบนี้ก็เพื่อฝึกฝนเธอและทำเพื่อประโยชน์ของเธอเองด้วย

เมื่อถึงที่หมายโจวเจ๋อกับอิงอิงก็ลงจากรถ อิงอิงหน้ามุ่ย ส่วนโจวเจ๋อก็เม้มปาก เวลานี้พวกเขายืนอยู่หน้าโรงแรมที่ทนายอันเลือก มันเป็นโรงแรมที่มีเอกลักษณ์มากแห่งหนึ่ง บนซุ้มประตูและผนังโรงแรมมีหน้ากากงิ้วเสฉวนติดเอาไว้ ทั้งยังมีป้ายกำกับไว้ว่า ‘โรงแรมธีมงิ้วเปลี่ยนหน้า’

“บังเอิญขนาดนี้เลยเหรอ” โจวเจ๋อขมวดคิ้ว เขาคิดว่านี่น่าจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญจริงๆ ไม่อย่างนั้นไหนเลยจะมีคนใหญ่คนโตมากมายว่างมาต่อแถวเรียงคิวคิดร้ายกับเขาได้ทั้งวัน

“เถ้าแก่ เราเปลี่ยนโรงแรมกันเถอะเจ้าค่ะ” อิงอิงแนะนำ

“ผมเห็นด้วย”

จากนั้น โจวเจ๋อและอิงอิงไปอพาร์ตเมนต์ธีมคู่รักที่ฝั่งตรงข้ามของถนน จ่ายเงิน หยิบกุญแจ และเข้าไปในห้อง

ข้างในห้องเป็นเตียงทรงกลมสีชมพูหวานแหวว คิดไม่ถึงว่าในห้องน้ำยังมีเตียงน้ำไว้อีกหนึ่งหลัง ขณะเดียวกันยังมีชุดอุปกรณ์ทำจากพลาสติกจำพวกกุญแจมือ แส้ รวมถึงขาตั้งเหล็ก

จุ๊ๆ

“ทำลายศีลธรรมอันดีงามนะเนี่ย” เถ้าแก่โจวทอดถอนใจ

บางทีหลังจากที่ผู้ชายส่วนใหญ่พาคู่รักฝ่ายหญิงเข้าห้องพักในโรงแรมประเภทนี้ก็คงจะพูดวิจารณ์ดูถูก แต่ในใจคงจะหัวเราะคิกคักเจ้าเล่ห์อยู่

“เถ้าแก่ มีเตียงน้ำด้วยเจ้าค่ะ ท่านจะอาบน้ำไหมเจ้าคะ” อิงอิงชี้เตียงน้ำพลางถามโจวเจ๋อ

โจวเจ๋อถามด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย “ในหนังสือ ‘การฝึกฝนทักษะของสาวใช้’ สอนเรื่องนี้ด้วยเหรอ”

“เจ้าค่ะ!”

“งั้นรอเรากลับไปค่อยนำเข้าหนังสือเล่มนี้ให้มากหน่อย น่าจะขายดีมากทีเดียว” เถ้าแก่โจวคล้อยตามและเตรียมจะถอดเสื้อผ้าอาบน้ำผ่อนคลายสักหน่อย

นี่มันเหมือนคนเพิ่งหัดขับรถเป็นและได้ใบขับขี่ ทั้งตื่นเต้นมากและรอคอยโอกาสที่จะได้ออกสู่ท้องถนนจริงๆ อย่างไรอย่างนั้น

โจวเจ๋อรู้สึกว่าตัวเองน่าจะตอบสนองความปรารถนานี้ของอิงอิงสักหน่อย อย่างไรเสียก็เป็นช่วงปีใหม่ทั้งที

ไม่ว่าเถ้าแก่โจวทำเรื่องอะไรก็จะให้ความสำคัญกับจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดเสมอ จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดควรจะสอดคล้องกัน ดังนั้นขณะที่อิงอิงเข้าไปล้างเตียงน้ำ เขาจุดบุหรี่ก่อนและเปิดทีวีไปพลางด้วย สิ่งที่น่าผิดหวังนิดหน่อยก็คือ มันดันเป็นทีวีปกติธรรมดาน่ะสิ ไม่ได้ตั้งค่าให้ฉายภาพอะไรที่น่าตื่นเต้นเร้าใจตั้งแต่แรก

เรื่องนี้เดี๋ยวค่อยเขียนลงใบแสดงความคิดเห็นบนโต๊ะข้างหัวเตียง จะทำเรื่องอะไรก็ตามต้องใส่ใจรายละเอียดให้ถึงที่สุดสิ

ช่องแรกในทีวีเป็นข่าวหรงเฉิง สิ่งที่ฉายบนหน้าจอเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างรับประทานอาหารเย็นในร้านอาหารแห่งนั้นเมื่อช่วงเย็นที่ผ่านมา

เมื่อพิธีกรกล่าวว่ามีนักข่าวของสถานีกำลังรับประทานอาหารเย็นกับพ่อแม่ของภรรยาที่ร้านอาหารแห่งนั้นพอดี ทันใดนั้นโจวเจ๋อถึงได้เข้าใจ ไม่อย่างนั้นคงอธิบายได้ยากว่าทำไมข่าวหรงเฉิงที่ขึ้นชื่อเรื่องความเกียจคร้านมาโดยตลอดถึงได้รายงานได้ทันท่วงทีนัก

เถ้าแก่โจวดูอุบัติเหตุเปลี่ยนหน้าครั้งนี้จากมุมมองอื่นอีกครั้ง เจ้าตัวไม่ตายแต่ถูกนำส่งโรงพยาบาล ขณะนี้พ้นขีดอันตรายแล้ว แต่ประชาชนได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับสาเหตุของอุบัติเหตุไปต่างๆ นานา กระทั่งพิธีกรยังกล่าวโยงอีกว่าเจ้าตัวหมกมุ่นอยู่กับการฝึกศิลปะงิ้วเปลี่ยนหน้าเกินไป จึงนำไปสู่อุบัติเหตุที่ไม่คาดฝันครั้งนี้

เอาเถอะ คนเราก็ยังสามารถโยงได้เนอะ

“เถ้าแก่ น้ำพร้อมแล้วเจ้าค่ะ” อิงอิงตะโกนอยู่ในห้องน้ำ ความหมายประโยคนี้ใกล้เคียงกับคำว่า ‘นายท่าน ข้าต้องการ’

เถ้าแก่โจวพยักหน้า ขณะที่ดับบุหรี่และลุกขึ้น จู่ๆ ก็มีข่าวด่วนแทรกเข้ามาในข่าวอีกที

“ตามข่าวล่าสุดที่ทางสถานีได้รับรายงาน เพิ่งเกิดอุบัติเหตุรถจักรยานยนต์บิ๊กไบค์ประสานงากับรถบรรทุกบริเวณถนนซวงหนานเขตอู่โหว ได้รับรายงานว่าผู้ขี่รถจักรยานยนต์บิ๊กไบค์เป็นเด็กสาวคนหนึ่ง และเด็กสาวเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ ส่วนสาเหตุที่แน่ชัดของอุบัติเหตุยังอยู่ระหว่างการสอบสวน

ทั้งนี้ทางเราต้องขอเตือนผู้ที่ชื่นชอบรถจักรยานยนต์บิ๊กไบค์ส่วนใหญ่ว่า การชื่นชอบรถจักรยานยนต์เป็นสิทธิ์ของท่าน แต่ต้องเคารพกฎจราจรด้วย เพราะถึงอย่างไรรถจักรยานยนต์บิ๊กไบค์ก็มีความรวดเร็วและเกิดอุบัติเหตุได้ง่าย

กองพลตำรวจจราจรหรงเฉิงยังระบุด้วยว่า ในอนาคตอันใกล้นี้จะมีชุดปฏิบัติการพิเศษชุดหนึ่งสำหรับปราบปรามพฤติกรรมการแข่งรถที่ผิดกฎหมายโดยเฉพาะ เพื่อปกป้องความปลอดภัยในการเดินทางของประชาชนทั่วไป!

ขณะเดียวกัน เรายังขอเตือนทุกคนอย่างจริงจัง ถนนนับหมื่นสาย ต้องปลอดภัยไว้ก่อน ขับขี่ผิดวินัย คนที่คุณรักจะหลั่งน้ำตา!”

………………………………………………………………………