มหากาพย์ดาบเทวะ! 144

ตอนที่ 144 ต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตาย

หยางเย่ไม่คิดจะรนหาที่ตายขณะโจมตี เขาให้ยันต์เสริมกําลังและยันต์ลมกรดระดับสูง แน่นอนว่าแม้จะได้รับพลังจากยันต์ทั้งสองนี้ มันก็ยังไม่เพียงพอที่จะทําให้เขาเอาชนะเฟิงอวี่ที่อยู่ขั้นปราณจิตวิญญาณระดับเจ็ดได้ เมื่อเขาเข้าใกล้เฟิงอวี่ประมาณสิบเมตร เขาขว้างยันต์อัสนีบาตของหลินชานในวันนั้นออกไป!

เหตุผลที่ท่าทีของเฟิงอวี่เปลี่ยนไปก่อนหน้านี้ก็เป็นเพราะยันต์อัสนีบาตทั้งสาม!

ยันต์ทั้งสามระเบิดออกกลางอากาศเมฆมืดครึมได้ก่อตัวขึ้นจากนั้นสายฟ้าขนาดใหญ่สามเส้นได้ผ่าใส่เฟิงอวี่ที่อยู่ใต้เมฆดํา ยิ่งกว่านั้น พวกมันรวดเร็วอย่างมากแม้จะเป็นยอดฝีมือขั้นปราณจิตวิญญาณก็ไม่อาจหลบได้

เฟิงอวี่ไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย นางขยับมือทําให้เกราะพลังปราณปรากฏขึ้นรอบตัว เวลานี้เกราะพลังที่งดงามรูปดอกไม่ได้ลอยขึ้นไปเหนือหัวนาง

ปัง! ปัง! ปัง!

สายฟ้าทั้งสามเส้นฟาดเข้ากับเกราะพลังทําให้เกิดเสียงดังถูกต้อง จากนั้นด้วยเสียงดังสะท้านฟ้า เกราะพลังได้แตกกระจุยและเสาไฟฟ้าทั้งสามยังไม่ได้หายไป ความเร็วของพวกมันเองยังไม่ลดลงเช่นกันขณะที่ผ่าทะลุเกราะพลังของเฟิงอวี่

“ฝ่ามือร้อยบุปผา!” ขณะที่สายฟ้าได้ทําลายเกราะพลัง เสียงคํารามของเฟิงอวี่ได้ดังขึ้นพร้อมปล่อยวิชาฝ่ามือรวมกับพลังปราณไปยังสายฟ้าทั้งสาม

ปิ้ง!

เสียงระเบิดดังก้อง คลื่นอากาศจากการปะทะกันของฝ่ามือและสายฟ้าปะทุออกมา ทุกที่ที่มันผ่านพืชพรรณต่าง ๆ ถูกทําลายลงอย่างรวดเร็ว

ไม่นานพลังปราณฝ่ามือก็ได้หายไปหมดสิ้น เสาสายฟ้าทั้งสองเส้นเองได้แตกกระจายออกไปเหลือเพียงสายเดียวที่กําลังฟาดไปที่เฟิงอวี่

ปัง!

เสียงระเบิดดังก้อง

คลื่นอากาศกระจายออกเผยให้เห็นเฟิงอวี่ ถึงแม้เกราะพลังของเฟิงอวี่จะป้องกันสายฟ้าที่ฟาดมาได้ แต่สภาพของนางก็หาได้สู้ดีไม่ เพราะเสื้อผ้าของนางได้ขาดรุ่ย ยิ่งกว่านั้นผมของนางยังตั้งขึ้นราวกับจะระเบิดออก

ขณะที่สายฟ้าเส้นที่สามฟาดลงยังเฟิงอวี่ หยางเย่เองก็ทําการพุ่งมาตรงหน้า เขาไม่ได้โง่ถึงขนาดที่จะคิดว่าสายฟ้าทั้งสามจะสามารถสังหารนางได้ เพราะเฟิงอวี่คือยอดฝีมือขั้นปราณจิตวิญญาณระดับเจ็ด มันเพียงพอแล้วที่จะทําให้นางบาดเจ็บหนัก เพราะเมื่อนางบาดเจ็บเช่นนั้นก็จะมีโอกาสมากขึ้น ถึงแม้มันจะเป็นโอกาสเพียงเล็กน้อย มันก็ยังดีกว่าไม่มี

หยางเยรู้สึกดีใจเมื่อเห็นสภาพของเฟิงอวี่ตอนนี้ จากนั้นประกายชั่วร้ายได้เผยผ่านมุมปากเขาก่อนจะชักดาบฟันไปยังตัวนาง!

หยางเยฟันไปอย่างเต็มกําลัง

ความแข็งแกร่งของร่างกาย พลังปราณทองคํา เจตจํานงแห่งดาบ แรงเสริมพลังจากยันต์เสริมกําลัง… เสียงอันน่าสะพรึงดังออกมาจากจุดนั้น มันคือเสียงตัดอากาศจากดาบ

เฟิงอวี่ถอนหายใจโล่งอกเมื่อเห็นสายฟ้าเส้นสุดท้ายหายไปแล้ว จากนั้นรอยยิ้มมุมปากได้เผยขึ้นเมื่อเห็น หยางเย่เข้ามาใกล้ เจ้าหนูนรนหาที่ตายโดยแท้จริง! ถึงแม้เราจะบาดเจ็บจากสายฟ้าก่อนหน้านี้ แต่ยอดฝีมือขั้นปราณสวรรค์ก็ไม่ใช่คู่มือ เขาไม่ทราบหรือไงว่ายอดฝีมือขั้นปราณจิตวิญญาณร้ายกาจเพียงใด!”

แต่ทันใดนั้นรอยแสยะยิ้มได้หยุดชะงักพร้อมม่านตาที่เปิดกว้าง ดวงตาของนางเต็มไปด้วยอาการตกตะลึงและไม่น่าเชื่อ เพราะนางสัมผัสได้ถึงเจตจํานงแห่งดาบ…

ถึงแม้จะตกใจแต่ก็หาได้เชื่องช้าไม่ นางยกมือขวาขึ้นสกัดดาบในมือหยางเย่ทันทีที่มาถึงตัว! แน่นอนว่านางไม่ได้คิดจะปล่อยให้มือโดนตัดขา ตรงข้อมือนางมีกําไลสีดําอยู่ และมันไม่ใช่กําไลธรรมดา แต่เป็นกําไลขั้นสีดําระดับสูง!

เคลัง!

เสียงโลหะกระทบกันดังก้องไปทั่วพื้นที่ หลังจากนั้นได้เปลี่ยนเป็นเสียงระเบิด

ภายใต้สายตาที่งุนงงของเฟิงอวี่ กําไลขั้นสีดําระดับสูงของนางแตกออกเป็นเสี่ยง แต่ถึงแม้มันจะแตกออก ความเร็วและกําลังของหยางเย่ก็ตกลงเช่นกัน!

เมื่อเห็นว่าดาบในมือกระทบกับบางสิ่ง หยางเย่ไม่ละทิ้งการใช้ดาบพร้อมเปลี่ยนเป็นกําหมัดในมือขวาแน่น

พลังปราณทองคําไหลเวียนไปยังหมัดของหยางเย่ จากนั้นเขาทุบลงไปที่หน้าอกเฟิงอวี่!

เฟิงอวี่ที่ทั้งตกตะลึงและโกรธเกรี้ยวเมื่อเห็นของวิเศษของตนเองถูกทําลาย นางตกตะลึงเพราะชายหนุ่มตรงหน้ามีความแข็งแกร่งอย่างมาก มากจนสามารถทําลายของวิเศษขั้นสีดําระดับสูงได้! นางโกรธเกรี้ยวเพราะยอดฝีมือขั้นปราณจิตวิญญาณเช่นนางถูกรุกอย่างหนักจากผู้ใช้พลังปราณขั้นปราณสวรรค์ หากข่าวนี้กระจายออกไป เพิ่งอวี่คงต้องเสียหน้าแน่นอน!

ถึงแม้จะทั้งตกตะลึงและโกรธเกรี้ยว เฟิงอวี่ก็ยังไม่ได้ประมาทแม้แต่น้อยเมื่อเจอกับหมัดหยางเย่ หากมันเป็นเวลาปกติ นางคงไม่เกรงกลัวมัน แต่ตอนนี้…

ด้วยความเสียหายจากสายฟ้าฟาด ถึงแม้มันจะไม่ทําให้นางตกอยู่ในขั้นอันตราย แต่อวัยวะภายในก็ถูกทําลายไปหลายส่วน สิ่งนี้ทําให้นางไม่กล้าใช้พลังปราณกับวิชาขั้นสูง นั่นคือเหตุผลว่าเหตุใดนางถึงใช้ของวิเศษธรรมดาป้องกันดาบหยางเย่ และเป็นเหตุผลว่าเหตุใดนางจึงไม่อาจรุกกลับได้…

เฟิงอวี่พลิกฝ่ามือพร้อมตบไปยังหมัดของหยางเย่

ปัง!

แรงโจมตีจากหมัดของหยางเย่ทําให้เฟิงอวี่ถึงกับกระเด็นกลางอากาศ เลือดที่ซึมออกจากมุมปากเฟิงอวี่ ทําให้นางตกตะลึงไปอีกครั้ง นางทราบว่าครั้งนี้ได้ประเมินหยางเย่ต่ําเกินไป ‘ผู้ใช้พลังปราณขั้นปราณสวรรค์สา มารถแข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร? น่าทึ่งนัก! แม้เฟิงอวี่จะประเมิณเขาต่ํา แต่หยางเย่ไม่เคยประเมิณนางต่ําแม้แต่น้อย ร่างกายของเขาแข็งแกร่งทัดเทียมกับสัตว์อสูรราชันจากการชี้แนะของผู้อาวุโสมู่ รวมถึงการใช้ยันต์เสริมกําลังระดับสูง และพลังปราณทองคํา ความแข็งแกร่งของหยางเย่ตอนนี้สูงกว่าสัตว์อสูรราชันมาก!

โจมตีอย่างต่อเนื่องขณะศัตรูเผยจุดอ่อน หยางเย่เข้าใจหลักการนี้อย่างดี แน่นอนว่าเขาไม่ปล่อยโอกาสนี้หลุดลอยไป เขาเสริมความเร็วด้วยวิชากาววายุ และยันต์ลมกรด ร่างของหยางเย่กลายเป็นเงาสีดําพุ่งมาอยู่ตรงหน้าเฟิงอวี่ ก่อนจะชักดาบออกมาฟันอีกครั้ง!

ประกายดาบสีขาวราวกับหิมะปรากฏขึ้น มันถูกสร้างขณะที่หยางเย่กําลังชักดาบ

ทุกที่ที่มันตัดผ่าน เสียงตัดอากาศอันน่าสะพรึงได้ดังกึกก้องไปทั่ว

เวลานี้ใบหน้าของนางไม่ได้เผยความเย้ยหยันสิ่งใดอีก แต่เป็นสีหน้าที่เคร่งขรึมแทน หากนางอยู่ในสภาพปกติ การสังหารหยางเย่คงง่ายดั่งพลิกฝ่ามือ เพราะผู้ใช้พลังปราณขั้นปราณสวรรค์นั้นไม่อาจต้านวิชาของยอดฝีมือขั้นปราณจิตวิญญาณได้ แต่นางไม่กล้าใช้วิชาอย่างผลีผลาม เพราะมันอาจทําให้ร่างกายเจ็บปวดมากขึ้นไปอีก

กล่าวคือหยางเย่กําลังได้เปรียบจนสามารถเอาชีวิตนางได้!

ถึงแม้จะไม่อยากยอมรับ แต่มันก็คือความจริง

เวลานี้เฟิงอวี่ไม่กล้าปะทะรับดาบหยางเยโดยตรงอีก นางแตะพื้นเบา ๆ ด้วยเท้าก่อนที่ร่างของนางจะถอยห่างออกไปอย่างรวดเร็ว แต่ขณะที่กําลังจะถอย หยางเย่ได้มาถึงตรงหน้าอีกครั้ง เขาใช้ดาบออกไปเหมือนครั้ง ก่อนหน้า

ดวงตาของเฟิงอวี่หรี่ลงขณะสัมผัสได้ถึงจิตสังหารของภายในการโจมตีนั้น มันชักจะมากเกินไปแล้ว!’ ภายใต้อารมณ์โกรธแค้น นางไม่สนใจสภาพร่างกายอีกต่อไป นางโคจรพลังปราณไปที่มือ จากนั้นมันถูกปกคลุมไป ด้วยพลังปราณบาง ๆ จากนั้นนางประสานนิ้วรับดาบเร้นลับของหยางเย่ไว้

ถึงแม้ดาบเร้นลับจะมองไม่เห็น แต่มันก็มีเส้นพลังชัดเจน เพราะเส้นตัดอากาศได้ปรากฏออกทุจากกที่ที่มันผ่าน!

หลังจากจับดาบในมือหยางเย่ได้ นางใช้แรงเล็กน้อย ทําให้ดาบในเขาหลุดออก เวลานี้คิ้วของนางขมวดแน่น เพราะการกระทําออกแรงนั้นทําให้อวัยวะภายในได้รับบาดเจ็บไปด้วย

ท่าทีของหยางเย่ยังไม่เปลี่ยนไป ทั้งยังเผยรอยยิ้มเย็นเยือกตรงมุมปากเล็กน้อย เขาไม่เปลือกลมใจหรือลังที่จะใช้หมัดขวาอีกครั้ง และมันตรงไปยังหน้าอกของเฟิงอวี่

เมื่อเห็นหยางเยโจมตีมา เฟิงอวี่ระงับอารมณ์ต่าง ๆ ไว้ก่อนจะใช้ดาบเร้นลับที่ถืออยู่เหวี่ยงไปทางหยางเย่

แต่ขณะที่มันกําลังจะปะทะกับหมัดหยางเย่ ดาบได้สั่นขึ้นอย่างรุนแรง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างไม่คาดคิด ทําให้เฟิงอวี่ประหลาดใจอย่างแม้ และดูเหมือนดาบกําลังจะหลุดออกจากมือ!

เคลัง!

ขณะที่เฟิงอวี่กําลังจะใช้พลังปราณควบคุมดาบ เสียงหอนจากดาบได้ดังกึกก้องไปทั่ว ดาบเร้นลับได้หลุดออกจามือเฟิงอวี่พร้อมฟันไปที่คอของนาง เวลานี้หมัดของหยางเยได้มาถึงตรงหน้าอกเฟิงอวี่แล้ว…