อีกสัปดาห์ต่อมา
ตอนค่ำของวันเสาร์ สิงหากลับมาถึงบ้านราวทุ่มกว่าๆ น้ำผึ้งเตรียมกับข้าวไว้รอท่า หล่อนทำแกงส้มชะอมไข่เอาไว้ให้เขา สิงหาเป็นคนกินง่ายจนน่าตกใจ ข้าวอย่างแกงอย่างเขาก็กินได้
ตลอดระยะเวลาปีกว่าที่น้ำผึ้งย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้พร้อมกับเจนนี่พี่สาวของหล่อน น้ำผึ้งรับหน้าที่แม่ครัวของบ้านเรื่อยมา
สิงหาแอบติดใจในฝีมือทำอาหารของน้ำผึ้ง เขาเคยชมว่าหล่อนมีพรสวรรค์ในเรื่องทำอาหาร
“ฝีมือไม่ตกเลยนะ…แกงส้มอร่อยมาก” สิงหาชมหลังจากข้าวจานที่สองในจานหมดเกลี้ยง
“ขอบคุณค่ะ…ผึ้งดีใจที่พี่สิงห์ชอบ” คนโดนชมอดยิ้มไม่ได้
“ผู้หญิงที่ทำกับข้าวเก่ง…เค้าเรียกว่ามีเสน่ห์ปลายจวัก…ผัวรักผัวหลง”
“แต่ผึ้งยังไม่มีผัวนะคะ” หล่อนตีสำนวน อีกนัยเหมือนจงใจประกาศว่าตัวเองโสด
“แล้วอยากมีมั้ยล่ะ…”
สิงหามองหน้าหล่อน น้ำผึ้งอาย หลบสายตาวูบ นึกในใจว่าเขาถามกันตรงๆ แบบนี้เลยหรือ
“ทานข้าวเสร็จแล้วใช่ไหมคะ”
รีบแก้เขินด้วยการยกถ้วยจานออกไปล้าง ระยะหลังๆ มานี้หล่อนไม่รู้เป็นอะไร…รู้สึกใจเต้นแรงทุกทีที่อยู่ใกล้สิงหา สังเกตเห็นว่าพี่เขยคนนี้ชอบพูดจาสองแง่สองง่าม บางครั้งอดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่า เขาจีบ…หรือเปล่านะ
อีกสองวันต่อมา
“พี่สิงห์คะ…ผึ้งตั้งโต๊ะอาหารไว้ให้แล้วนะคะ”
ตะโกนบอกทั้งที่ยังไม่เห็นตัวเขา ใบหน้านวลชะโงกเข้ามาในห้องทำงานของพี่เขย แต่เขาไม่อยู่ ตอนนี้ค่ำแล้ว หล่อนเตรียมอาหารเอาไว้ให้เขา
‘พี่สิงห์ไปไหน’
ถามตัวเองในใจ เดินมาที่หน้าต่าง มองลงมายังสระว่ายน้ำหลังบ้าน เห็นร่างกำยำกำลังว่ายน้ำอยู่ในสระ
น้ำผึ้งเดินลงมาจากบ้าน ตั้งใจจะมาบอกกับสิงหาว่าหล่อนเตรียมอาหารให้แล้ว ทว่าเมื่อมาถึงสระน้ำกลับไม่เห็นเขา วันนี้สิงหาทำตัวเหมือนนินจาแวบไปแวบมา
น้ำผึ้งเดินกลับออกมาจากสระว่ายน้ำ และในขณะที่ปลายเท้าน้อยๆ กำลังจะก้าวเลยออกมาอยู่แล้วเชียว จู่ๆ ในหูของหล่อนก็พลันได้ยินเสียงแปลกๆ เล็ดลอดออกมาจากห้องน้ำที่อยู่ติดกับสระว่ายน้ำ เข้าใจว่าสิงหาคงกำลังอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวภายหลังขึ้นมาจากสระว่ายน้ำ
ตอนแรกน้ำผึ้งสาบานว่าไม่ได้คิดอะไร นึกว่าเขาคุยโทรศัพท์มือถือ กระทั่งเสียงนั้นชัดเจนจนจับใจความได้
“ผึ้ง…ผึ้งจ๋า…อูย…”
น้ำผึ้งชะงัก หูของหล่อนไม่ได้ฝาดแน่ๆ สิงหากำลังเรียกชื่อหล่อน
ด้วยความสงสัย…ทำให้หญิงสาวเดินอ้อมมาทางด้านหลังห้องน้ำ ความอยากรู้เร่งเร้าให้สองเท้าป่ายปีนขึ้นมาเหยียบบนก้นถังแกลลอนใบใหญ่ ที่คว่ำเอาไว้หลังห้องน้ำ แนบดวงตามองลงมาจากอิฐช่องลม และภาพที่เห็นในห้องน้ำ ทำเอาน้ำผึ้งแทบช็อก
‘โอ้แม่เจ้า…’ หญิงสาวยกมือขึ้นปิดปาก เสียงอุทานเกือบหลุดออกมากับภาพที่เห็น
สิงหาอยู่ในสภาพเนื้อตัวเปลือยเปล่าล่อนจ้อน กำลังไล้ลูบฟองสบู่ลงบนหน้าท้องซึ่งนูนแน่นไปด้วยซิกแพ็คเป็นลูกเป็นลอน ก่อนจะลูบไล้มวลฟองสีขาวลงมาขัดถูแก่นกายอลังการ ขนาดที่เห็นนั้นยาวใหญ่ราวกับท่อนแขนเด็ก ตั้งเป็นลำคัดแข็งผงาดกล้าสู้มือของตัวเอง
น้ำผึ้งนึกว่าใหญ่แบบนี้จะมีแต่พวกบรรดาพระเอกหนังโป๊เท่านั้น ไม่คิดว่าจะได้มาเห็นของจริงเป็นบุญตาจากพี่เขยสุดหล่อเหลาคนนี้
‘โอ้ว…คุณพระช่วย’
หญิงสาวอุทานในใจ สายตาจับจ้องมองมือข้างหนึ่งของสิงหายันอยู่กับผนังห้องน้ำ ขณะมืออีกข้างกำลังรูดท่อนลำความเป็นชาย กระเด้าเข้าใส่อุ้งมือของตัวเองเป็นจังหวะ ใบหน้าบิดเบ้ไปด้วยความซ่านเสียว
“ผึ้งจ๋า…พี่อยากเอาผึ้งที่สุด”
ฟังแล้วหญิงสาวรู้สึกตกใจ ขนลุก หัวใจเต้นแรง ที่แท้พี่เขยก็แอบคิดแบบนี้กับหล่อน
“ผึ้งจ๋า…พี่อยากกระแทกผึ้งแรงๆ”
ร่างเปลือยเปล่าสุดเซ็กซี่ของพี่เขยพึมพำ ขณะมือรูดแท่งเนื้อร้อนผ่าว
น้ำผึ้งอยู่ใกล้จนได้กลิ่นคาวสวาท มองเห็นเส้นเลือดที่ปูดโปนเป็นสายเหมือนรากไม้ โอบล้อมท่อนเอ็นยาวใหญ่ขนาดใกล้เคียงท่อนแขนของหล่อน
“ผึ้งจ๋า…ดูดให้พี่ โม้กให้พี่ที…อ๊า…”
เสียงของพี่เขยสั่นพร่า เขาเรียกชื่อหล่อนอีกแล้ว ชัดมาก จะเป็นใครอื่นไปไม่ได้
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
