“เธอแค่คิดมากเกินไป”
ตอนนี้ผมอยู่ในห้องนักบินของยานเอลม่า มดสิงโต เธอยิ้มอย่างขมขื่นระหว่างนั่งเก้าอี้นักบินยาน
“เธอเป็นกัปตันเรา, เจ้าของยาน, และผู้นำกลุ่มเราฮิโระ นายทำอะไรที่ต้องการได้เลย”
“แต่ไม่ใช่มันไม่คิดเยอะเกินไปเหรอ?”
ผมนั่งเก้าอี้รองนักบินตอนผมปรึกษากับเธอ ผมไม่อยากทำเหมือนเป็นหัวหน้าบริษัทดำ
“เธอค่อนข้างไร้เดียงสาเมื่อเป็นอะไรแบบนี้นะ แม้ว่าเธอเอาหน้าพุ่งใส่ฝูงโจรสลัดหรือฝูงสิ่งมีชีวิตผลึกได้ไม่มีปัญหา”
“นี่มันคนละเรื่องกันนี่ถูกเปล่า? ไม่มีเหตุผลที่ต้องถอยจากการต่อสู้ที่ฉันชนะได้”
“และนั่นก็เป็นเหตุผลที่นาจได้รับชื่อเล่นฟังดูอันตรายเหมือน 『ฮิโระผู้บ้าบิ่น』 รู้เปล่า……? อืมไม่ว่ายังไงเธอเป็นนักบินไม่ได้ถ้าเธอขับต่อสู้ดีๆไม่ได้ จริงๆแล้วน่ะ ฉันคิดว่าเธอรู้ดีกว่าทุกคน”
“แต่ฝีมือเธออาจพัฒนาผ่านการฝึก ฉันหมายถึง เธอสามารถยิงปืนปรกติได้แล้วตอนนี้”
“แน่นอน เธอยิงเป้าหมายในระยะยิงได้ แต่เธอจะยิงคนมีชีวิตจริงๆได้เหรอ?”
“เธอพูดถูก”
ไม่ว่ายังไง นิสัยมีมี่ไม่ได้เหมาะสำหรับต่อสู้ เธอแค่ดีเกินไป ในแง่หนึ่ง เธออาจอยู่ในบ้านมากกว่าลูกสาวขุนนางหรือเจ้าหญิงก็ได้
เพราะดั้งเดิมเธอเป็นแค่ลูกสาวคนเดียวของครอบครัวชนชั้นกลาง เธอเลยโตขึ้นมาในที่ที่ไกลจากความรุนแรงและความขัดแย้ง
“สาวคนนั้นก็ต่อนสู้ใช้มือเท้าไม่เก่งด้วย”
“มันดูเหมือนเธอสู้ไม่เก่งทุกแบบเลย แม้ว่ามันไม่ได้ดูเหมือนเธอฝึกร่างกายอย่างไม่พอใจ”
“แทนที่จะเป็นรองนักบิน บางทีตำแหน่งช่างหรือเจ้าหน้าที่เดินทางเหมาะกับสาวคนนั้นมากกว่า”
ช่างเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ดูแลเครื่องยนต์, โล่, และระบบรองไม่เหมือนกับทีน่าและวิสเกอร์ ในเอสโอแอล มันเป็นอาชีพสำหรับตัวละครไม่ใช่ผู้เล่นเท่านั้นที่แทนที่ไม่ได้ด้วยทักษะผู้เล่น มันเพิ่มสมรรถนะพื้นฐานยาน, พลังโล่, และความสามารถติดตัวที่ใช้การทำงานระบบรองเช่นเซลล์โล่และชาฟอัตโนมัติ
นั่นแหละคือช่าง
เจ้าหน้าที่เดินทางเป็นลูกเรือที่ไม่ใช่ผู้เล่นที่พัฒนาความเร็วสูงสุดของยานและความคล่องตัวระหว่างเดินทางครส.ทำให้ลดระยะเวลาใช้งานหน่วยขับครส.และหน่วยขับขั้นสูงสุดนิดหน่อย แล้วก็ลดระยะเวลาที่เดินทางผ่านทางอวกาศขั้นสูงสุดด้วย นั่นแหละคือเจ้าหน้าที่เดินทาง
“หืมม จริงๆแล้วฉันมีแผนซื้อยานขนส่งในท้ายที่สุดอยู่ดีแล้วปล่อยเรื่องเสบียงทั้งหมดและของขายทั้งหมดที่ต้องการให้เธอ”
“นั่นอาจดีสำหรับอนาคต ถึงยังไง ฉันคิดว่ามันจะดีถ้าสาวคนนั้นรวบรวมการฝึกและได้รับประสบการณเป็นช่างและพลังงานเดินทางตอนนี้ ถ้าเธอย้ายไปสั่งการยานขนส่งตัวเองในอนาคตนั่นเป็นประสบการณ์ทั้งสองอาชีพที่ดีกับเธอ”
“เข้าใจแล้ว นั่นก็จริงอยู่”
มันว่ามันดีเพราะมันดีสำหรับการพัฒนาอาชีพของมีมี่ และถ้าจำเป็น เราก็เลือกจ้างนักบินที่มีทักษะและให้มีมี่เน้นกับการบัญชาการยานขนส่ง หรือนั่นอาจยิ่งเหมาะสำหรับหรับมีมี่กว่า เมื่อดูความชอบของเธอ
“บอกทุกอย่างที่เราปรึกษากับมีมี่ รวมถึงเจตนาซื้อยานขนส่งให้เธอและให้เธอรับมือกับเสบียงเราอย่างเป็นทางการ เมื่อคิดอีกที ให้ฉันไปด้วย”
“ขอบคุณ เธอจะช่วยได้มากมาย เธอพึ่งได้มากๆเอลม่า”
“นั่นมันธรรมชาติถูกเปล่า? เพราะฉันมีประสบการณ์มากกว่าเทียบกับเธอ”
หลังจากพูด เอลม่าแสดงสีหน้าภาคภูมิใจ ใช่ ช่างเป็นยิ้มภูมิใจที่สมบูรณ์แแบบ แต่เธอเป็นบางคนที่หวังพึ่งได้ ผมเลยบอกเธอบอกไปเพราะความภูมิใจนั้นไม่ได้
“อืม มันไม่ได้รู้สึกไม่ดีที่ถูกหวังพึ่งโดยเธอในสถานการณ์แบบนั้น ฉันค่อนข้างรู้สึกภูมิใจที่เธอมาปรึกษาฉันแทนเมย์”
“หือ? อย่าบอกนะว่าจริงๆแล้วเธอรู้สึกมีเสี้ยวของความเป็นอริกันกับเธอเหรอ?”
“มันไม่ใช่บางอย่างที่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้นหรอกน่า ฉันแค่ดีใจที่เธอหวังพึ่งฉัน ตอนนี้ เราไปกันมั้ย? ตีเมื่อตอนเหล็กมันร้อน เหมือนที่เขาพูดกัน”
เอลม่าลุกขึ้นจากที่นั่งนักบินและยืดมือมาหาผม ผมรับมือเธอและลุกขึ้นจากที่นั่งรองนักบินด้วยเหมือนกัน
เธอพูดถูก มันดีกว่าที่จะทำเรื่องนี้ให้เสร็จเร็วเท่าที่เป็นไปได้ ได้เลยไปและคุยกับมีมี่เถอะ
“พื้นฐานแล้วมันเป็นอย่างนั้น”
“เข้าใจแล้ว……”
ผมและเอลม่าเดินไปบริเวณกินข้าวของบัวดำและบอกทุกอย่าที่เราปรึกษากันกับมีมี่ที่กำลังดื่มชาอยู่กับคูกิ มีมี่พูดเบาๆ ปิดตาเธอ และคอตกลงตอนตอบ
“พี่จะอยู่กับหนูตลอดไป ไม่ใช่เหรอฮิโระซามะ?”
มีมี่ที่ยกหนน้าเงยหน้าขึ้นอีกครั้งอย่างเร็วโยนคำถามหนักๆมาใส่ผมด้วยหน้าตาจริงจัง หนักแน่นอน แต่หัวใจผมรู้คำตอบแล้ว ดังนั้นผมไม่ลังเลที่จะตอบ
“แน่นอน พี่จะอยู่ตตลอดไป ยกเว้นว่ามีมี่ไม่ต้องการพี่อีกแล้ว พี่จะอยู่กับหนูตลอดไป”
“งั่นมันไม่เป็นไรค่ะ หนูอยากทำอะไรที่สะดวกที่สุดสำหรับพี่ ฮิโระซามะ”
“พี่ดีใจที่หนูรู้สึกแบบนั้น แต่พี่อยากให้หนูคิดเกี่ยวกับอนาคตหนูด้วยมีมี่……”
“อนาคตของหนูคืออยู่กับฮิโระซามะด้วยกันตลอดไป นั่นคือทำไมที่หนูอยากฝึกและหาทักษะที่จะเป็นประโยชน์กับพี่”
โอ้ … หนัก หนักไปจริงๆ
“ได้สิ งั้นจากตอนนี้ไป ลองทั้งโปรแกรมฝึกเป็นช่างและพนักงานเดินทาง จากนั้นเลือกอะไรก็ได้ที่หนูรู้สึกเหมาะมากกว่าสำหรับหนู เพราะหนูมีประสบการณ์เป็นเจ้าหน้าที่สื่อสารเหลือเฟือแล้ว การเปลี่ยนไปพนักงานเดินทางอาจง่ายกว่า แต่พี่จะปล่อยการตัดสินใจสุดท้ายให้หนูมีมี่”
“รับทราบ งั้นคูกิจังจะเป็นคนฝึกเป็นรองนักบินใช่มั้ย?”
หลังจากพูด มีมี่หันหาคูกิที่กำลังมองเธอระยะไกลออกไปนิดหน่อย อะไรที่เราพูดไม่ได้ลับเป็นพิเศษอยู่ดี เธอเลยควรได้ยินมันหมดแล้ว เมื่อมีมี่พูดชื่อเธอ คูกิหันไปหาเธอด้วยและหูเธอดีดขึ้นสูงจากบนหัว
น่ารักจริง
“พื้นฐานแล้วมันจะเป็นอย่างนั้น เพราะนั่นจะมีความต่างระหว่างหน้าที่เธอชัดเจน”
“รับทราบ หนูะทำเต็มที่ต่อไป”
มีมี่แสดงรอยยิ้มสดชื่น
ถ้าเราทำงานต่อเป็นหน่วยทหารรับจ้าง มันจะจำเป็นต้องใช้เวลาคิดในมุมมองระยะยาว อืม ถ้าผมเพิ่มจำนวนลูกเรือคิดว่าผมอาจรับมือพวกเขาทั้งหมดไม่ได้
และพูดตรงๆ ผมไม่ได้รู้สึกอยากเพิ่มจำนวนเร็วๆนี้ด้วย เพราะมันก็มีปัญหาเรื่องความเชื่อใจเมื่อยามรับสหายใหม่
“มืม อย่าทำเกิน–”
ก่อนผมพูดจบ เสียงคุยง่ายๆก้องในบริเวณกินข้าว
“ฮิย่าพวกเธอ!!! โห ฉันล่ะโคตรเหนื่อย ทำได้ดีนะทุกคน”
“พี่แรงเกินไปแล้วแหละ พี่สาว”
ทีน่าและวิสเกอร์เข้ามา พวกเธอดูเหมือนค่อนข้างกระฉับกระเฉงตั้งแต่เมื่อวาน แต่นั่นอาจเป็นเพราะในที่สุดเธอลาออกจากงานเก่าเสร็จในที่สุดและปล่อยภาระบางอย่างของพวกเธอได้ เมื่อคิดอีกที ผมคิดว่าส่วนใหญ่มันทีน่าที่อยากทำขนาดนั้น อย่าบอกนะว่าจริงๆแล้วเธอดื่มเหล้าระหว่างทำงาน?
“หือ? พวกเธอดูเหมือนคุยเกี่ยวกับบางอย่างจริงจังนะ”
“เราจริงจังอยู่”
“เอ่อ ขอโทษ?”
“ไม่เป็นไร ฉันจะปล่อยเธอไปครั้งนี้”
“เย้! บอสใจดีกับลูกน้องจริงๆ!”
เธอยกทั้งสองแขนเร็วจนมันทำเสียงจากความสุข พวก เธอตึงได้มากจริงๆ เธอดื่มเหล้าจริงๆหรือ? เธอดื่มไหม? ทำไมไม่ลองหายใจออกนิดหนึ่งล่ะ?
“หนูขอโทษนะพวกเธอ…… หนูขอโทษจริงๆ พี่สาวเป็นแบบนีัหลังๆ”
“แค่ทำให้แน่ใจว่าระวังระหว่างทำงานเพื่อที่จะไม่บาดเจ็บ”
“ค่ะ”
น้องสาวที่ดีวิสเกอร์ดูเหมือนลำบากเพราะสภาพปัจจุบันของพี่สาว โชคดีแล้วกันน้องสาว
แปลโดย: wayuwayu
tipme : tipme.in.th/wayuwayutl
patreon (Ebook): patreon.com/wayuwayu
ได้โปรดโดเนทเพื่อสนับสนุนผู้แปล ด้วยการช่วยเหลือของท่านจะทำให้แปลต่อไปได้เรื่อยๆ ขอบคุณครับ
ติดตามข้อมูลข่าวสาร, ติดต่อ: http://linktr.ee/wayuwayu
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
