บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ! 614 หักมุมล่ะ!

SGS บทที่ 614 – หักมุมล่ะ!

‘มาประลองกัน!’ คำๆนี้ได้ดังสะท้อนไปทั่วภายในชั้นที่หนึ่งของโรงแรม สีหน้าทุกคนแปรเปลี่ยนไปเป็นตกใจ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นคึกคักและสะใจในไม่กี่วินาทีต่อมา!

เจ้าเบต้าเทสเตอร์นั่นจบสิ้นแน่…..

ท้ายที่สุดแล้วก็ยังไม่มีแม้แต่คนเดียวที่เชื่อว่าวู่หยานไม่ใช่เบต้าเทสเตอร์……

“ประลอง?”วู่หยานหัวเราะเบาๆ เป็นเสียงหัวเราะที่แฝงความดูถูกไว้อย่างชัดเจน

“เฮ้….” สีหน้าวู่หยานกลายเป็นไร้อารมณ์ นัยน์ตาสีแดงได้มองตรงเข้าไปประสานตากับตัวหัวหน้า “เอาจริงเหรอ?…..”

เพียงแค่ประสานตากันแว่บเดียว ชายร่างสูงใหญ่ก็หน้าแข็งค้าง เท้าทั้งสองก้าวถอยหลังตามสัญชาตญาณ บนหน้าผากเขามีเหงื่อผุดเต็มไปหมด

วู่หยานส่ายหน้าผิดหวัง ก่อนจะยืนขึ้นแล้วเดินไปที่ทางออก

“มีอุปกรณ์ดีไม่ได้แปลว่าจะเก่งสินะ? แต่ตัวแกที่กระทั่งอุปกรณ์ก็ยังเทียบฉันไม่ได้ แล้วคิดจะเอาอะไรมาสู้ฉันกัน?………”

ทิ้งคำคมปิดท้ายไว้ เงาร่างวู่หยานก็เดินหายไปภายใต้สายตาเหม่อลอยและอึ้งตะลึงของผู้คน…….

ใครหลายคนที่ไม่ได้จมไปกับคำพูดวู่หยานก็ได้เดินออกจากโรงแรม แล้วแยกย้ายกันไปคนละทาง……

กับวู่หยานแล้วเรื่องเมื่อกี้แค่ผายลมที่ไม่ควรค่าให้จดจำ แค่เดินออกจากโรงแรมมาชายหนุ่มก็ลืมหน้าไอ้พวกที่ล้อมเข้าไปหมดแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ทราบว่าตอนนี้ข่าวของเขาในฐานะ ‘เบต้าเทสเตอร์’ ได้ลามกระจายไปเร็วยิ่งกว่าไฟใหม้ฟ่า

หลังจากที่เกมเริ่ม พวกเบต้าเทสเตอร์ต่างก็แยกย้ายกันรีบไปใช้ข้อมูลที่ตัวเองมีมาเปลี่ยนเป็นผลประโยชน์ที่จับต้องได้กัน ดังนั้นผู้เล่นใหม่คนอื่นถึงอยากจะตามหาเบต้าเทสเตอร์ก็ทำไม่ได้

แล้วในเวลานี้ ผู้เล่นในชุดดำที่สายข่าวได้ยืนยันว่าเป็นเบต้าเทสเตอร์จริงก็ปรากฏตัวขึ้น ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวในหมู่ผู้เล่น

ในบางมุมมอง  เบต้าเทสเตอร์ ก็เสมือนเป็นคลังสมบัติเดินได้เพราะพวกเขามีข้อมูลล้ำค่าที่ผู้เล่นทั่วไปไม่ทราบ ดังนั้นถ้าตนสามารถได้เบต้าเทสเตอร์มาเป็นพวก นอกจากจะทำให้มีเงินมากขึ้นยังทำให้โอกาสรอดมากขึ้นด้วย!

แน่นอนว่านี่คือความคิดของคนทั่วไป ถ้าใครมีสมองดีหน่อยฉลาดหน่อยจะไม่มองตรงนี้ คุณค่าที่แท้จริงของเบต้าเทสเตอร์ก็คือข้อมูล!

นอกจากนี้พวกเขาทั้งหลายยังเป็นยอดฝีมือที่อย่างน้อยก็เหนือกว่าผู้เล่นทั่วไป ถ้าเกิดได้เบต้าเทสเตอร์เข้าร่วมเป็นพรรคพวกล่ะก็นี่แหละถึงจะเรียกว่าเป็นประโยชน์สูงสุด!

ด้วยเหตุนี้…..ผู้เล่นมากมายจึงเริ่มเคลื่อนไหวรีบเข้าไปหาหัวหน้ากิลด์ตัวเอง ในตอนนี้ทั้งหมู่บ้านไม่มีใครไม่รู้จัก ‘ชายชุดดำที่สะพายดาบยาวสีดำ’

และเจ้าตัวที่กำลังถูกผู้คนพูดถึง วู่หยานที่ไม่ทันออกจากหมู่บ้านก็ถูกฝูงชนล้อม….

“ สวัสดีผมมาจากกิลด์ XXXX ด้วยความเคารพพวกเราขอเชิญคุณเข้าสู่กิลด์ของเรา หากคุณเข้าร่วมกับพวกเราคุณจะได้สิทธิประโยชน์อย่างดีเยี่ยมที่สุด…”

“ สวัสดีฉันมาจากกิลด์ XXX พวกเราเป็นกิลด์ชั้นนำอันดับหนึ่ง ถ้านายเข้าร่วมกับพวกเรานายจะกลายเป็นสมาชิกระดับสูงทันที สามารถได้รับการปกป้องจากทุกคน … ”

“ สวัสดีฉัน…”

เสียงพูดมากมายดังกลบเสียงอื่นหมด พูดน้ำไหลไฟดับจนน้ำกระเด็นมาใส่หน้าวู่หยาน ทำชายหนุ่มสะดุ้ง พอได้สติเขาก็ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

ไม่คิดเลยว่าเขาจะฮอตขนาดนี้…..

ฟังชื่อกิลด์มากมายที่ไม่คุ้นหูเลย วู่หยานก็ส่ายหัว ในSAOมีแค่4กิลด์เท่านั้นที่ถือว่าใหญ่สุดจริง ภาคีอัศวินสีโลหิต ฟุรินคาซัน มังกรศักดิ์สิทธิ์ และ กองทัพ

ส่วนชื่อกิลด์ที่คนพวกนี้พ่นออกมาวู่หยานไม่รู้จักเลย เขารรู้แค่ว่าพวกกลุ่มแนวหน้าพิชิตเกมจะเป็นคนของสี่กิลด์ใหญ่นั่น ดังนั้นถ้าวัดกันที่ความแข็งแกร่งก็ควรยกให้สี่กิลด์ที่กล่าวมาเป็นอันดับต้นของเกม

แต่ที่เขาได้ยินอยู่ไม่หยุดนี่มันไม่ใช่หนึ่งในสี่กิลด์นั่นเลย บ้างก็อ้างว่ากิลด์ตัวเองดีสุด แข็งแกร่งสุด พวกเอ็งทำให้ตูเปิดหูเปิดตาแล้วจริงๆ เล่นมาหลอกคนแต่หัววันแบบนี้น่ะ………

“ช้าก่อน….” เสียงวู่หยานได้ทำให้คนที่ล้อมเขาซึ่งกำลังถลึงตามองกันไปมาจวนจะวางมวยกันอยู่แล้วเงียบเสียงลง…..

“ฟังให้ดีนะ….”วู่หยานพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ฉันไม่ใช่เบต้าเทสเตอร์…..”

พูดเสร็จโดยไม่สนใจสีหน้าแข็งทื่อของคนพวกนี้ วู่หยานก็เดินแหวกฝูงชนออกไปโดยไม่มีหันหลังกลับมามอง…..

“เชอะ ก็บอกแล้วไงว่าพวกเบต้าเทสเตอร์มันคิดถึงแต่เรื่องของตัวเอง! มันไม่มาสนใจพวกเราหรอก!”

เมื่อตัววู่หยานเดินหายไป คนพวกนี้ก็กล้าปากดีนินทาเขาทันที บางคนที่ยังไม่เต็มใจก็เลือกจะเดินตามเขาไป แน่นอนว่าวู่หยานย่อมรู้ตัว เขาเดินวนซิกแซกไปมาและกว่าที่พวกนั่นจะรู้ตัว เขาก็ได้สลัดหลุดหายไปแล้ว…..

ณ นอกหมู่บ้าน วู่หยานหันกลับไปมองอีกครั้งแล้วยักไหล่ ก่อนจะเริ่มออกเดินต่อ แต่เพียงไม่นานเขาก็จำต้องหยุดเดินอีกครั้งแล้วถอนหายใจเฮือก

“ออกมาซะ…..”

ตรงทางเข้าหมู่บ้านมีผู้เล่นคนนึงกำลังชะโงกหัวแอบมองวู่หยาน พอโดนเรียกเธอก็สะดุ้งกลัว หลังจากลังเลครู่นึงเธอก็ยอมเดินออกมาหา

วู่หยานหันกลับไปมอง พอเห็นว่าคนเดียวที่ไม่โดนเขาสลัดหลุดไปมีหน้าตายังไง วู่หยานก็ช็อค

“ผู้หญิง?…”

เด็กสาวหดคอแอบเหลือบมองวู่หยานเป็นพักๆก่อนจะก้มหน้าลง แต่ถึงอย่างงั้นเธอก็ไม่ได้ถอยหนี เธอราวกับเป็นแกะน้อยที่ยินยอมเดินเข้าหาหมาป่า

“คุณหนู เธอเองก็อยากเชิญฉันเขากิลด์งั้นเหรอ?” วู่หยานโบกมือป่อยๆ “ก็บอกแล้วไงว่าไม่ใช่เบต้าเทสเตอร์น่ะ ฉันว่าเธอกลับไปเถอะ…..”

“เอ่อ คือ…”เด็กสาวเงยหน้าขึ้นอย่างกังวล เธอพูดติดๆขัดๆ “นะ-หนู มะ..ไม่ได้มาเชิญเข้ากิลด์นะ….”

“โห ถ้างั้นจะตามฉันมาเพื่ออะไรล่ะ?” วู่หยานมองบนใส่

เด็กสาวหน้าแดงรีบก้มหน้าลงอีกครั้ง ท่าทางเอียงอายและกังวลในเวลาเดียวกัน  หลังจากรวบรวมความกล้าพักนึง เธอก็พูดด้วยเสียงที่เบาเท่ายุงบิน “หะ..ให้หนู…ไปกับคุณด้วย…ได้ไหมคะ?….”

“หา?”วู่หยานเป็นฝ่ายตะลึงบ้างแล้ว

นี่มันอะไร? ตูเสน่ห์แรงขนาดนั้นเลย?

“….ฉันเนี่ยนะ?”วู่หยานชี้นิ้วมาที่จมูกตัวเอง ยิ่งเห็นสาวน้อยตรงหน้าพงกหัวให้ด้วยแก้มที่แดงระเรื่อ เขาก็งงเป็นไก่ตาแตก

ถึงแม้ผู้หญิงตรงหน้าเขาจะไม่ได้งดงามวัวตายควายล้มสามารถทำประเทศล่มสลายได้เหมือน ยูคาริ แต่เธอก็จัดว่าน่ารักเลยทีเดียว แม้แต่วู่หยานที่มีมาตรฐานสูงในเรื่องนี้ก็ต้องยอมรับว่าเธอสวยน่ารักจริง

แต่ผู้หญิงที่หน้าตาดีแบบนี้กลับเสนอตัวให้เขาถึงที่เนี่ยนะ? เอาจริงดิ?

วู่หยานรู้สึกเหลือเชื่อมาก

“….ทำไมถึงต้องเป็นฉัน?” วู่หยานหัวเราะเสียงขมขื่น ถ้าเธอบอกว่าเพราะเขาหล่อ ถึงวู่หยานจะอยากเชื่อแต่ก็ทำไม่ได้ เขารู้ว่าหน้าตาตัวเองมันแค่พอใช้ได้ ถ้าจะให้หล่อขนาดทำสาวหลงเดินตามมาแบบนี้ มันคงต้องรอชาติหน้าที่ไม่รู้จะมาถึงเมื่อไหร่ ถ้าไม่พึ่งปัจจัยภายนอก อย่าง ศัลยกรรม หรือ ระบบ ก่อนอ่ะนะ……

ได้ยินคำถาม สีหน้าเธอก็กลายเป็นมืดมนหดหู่

“เป็นเพราะ…หนูอยากจะมีชีวิตรอดค่ะ…..”

วู่หยานตัวแข็งค้าง มองดูใบหน้าหดหู่ของเธอ เขาก็พูดไม่ออกสีกลายเป็นหนักอึ้ง

‘เพื่อมีชีวิตรอด’ เป็นประโยคสั้นๆแต่อัดแน่นไปด้วยความโศกเศร้ามากมาย……

ใน SAO ผู้เล่นเพศหญิงมีไม่เยอะ แต่ก็มีบ้างประมาณ30%

แต่ไอ้30%เนี่ย มันมีไม่ถึง10%ด้วยซ้ำที่สามารถยืนด้วยลำแข้งของตัวเองในโลกนี้ได้……

พวกผู้หญิงที่เหลือ ถ้าไม่เพราะหวาดกลัวเกินกว่าจะก้าวออกจากเมืองแห่งการเริ่มต้น ก็จะเลือกไปเกาะอยู่กับผู้เล่นที่แข็งแกร่ง

และสาวน้อยตรงหน้าเขาเป็นพวกหลัง…..

วู่หยานขมวดคิ้วพูด “เธอไม่กลัวเหรอ บางทีฉันอาจจะเป็นคนไม่ดีมากก็ได้นะ?….”

สาวน้อยตกใจไหล่สั่น ก่อนรีบส่ายหน้าไปมา แก้มเธอขึ้นสีแดงอีกครั้ง “พวกคนไม่ดีน่ะ ไม่มีทางมีนัยน์ตาที่บริสุทธิ์และงดงามขนาดนี้ได้หรอกค่ะ!……”

วู่หยานแทบเข่าทรุดลงพื้น

พรืด! นี่มันตรรกะโลกไหนวะเนี่ย?…..