[นิยายแปล(WN)] โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi 86『ไลฟ์สด RTA５００ ชั้น：โลลิประถม』５

ตอนที่ 86『ไลฟ์สด RTA５００ ชั้น：ชั้นต้น』５

 

เห็ดที่ผมเก็บมาถูกปฏิเสธหมดเลยล่ะ

 

ก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ

 

ก็จริงอยู่ว่าทุกสิ่งที่เติบโตในดันเจี้ยนนั้นมีพิษ แต่หากคุณไม่เคยกินมาก่อนก็ไม่มีประโยชน์ที่จะต้องกลัวเลย

 

ผมคิดว่าควรจะเสิร์ฟให้กับทุกคนได้ลอง แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจเก็บไว้กินเองคนเดียวคราวหลัง

 

【แต่ว่าฮารุจัง……หรือว่าบางที、อาจมีเงินมากพอเพราะว่าควานหาส่วนผสมของกินในดันเจี้ยน……？】

【ไม่ล่ะ、ถึงจะสมกับเป็น……ไม่ใช่ใช่ไหม？】

【ถึงจะพูดอย่างงั้น】

【ได้โปรด】

 

「ฮารุจัง、ไม่ใช่หรอกเน๊？」

 

「อะไรงั้นเหรอครับ？」

 

「……คอมเมนต์ไง、ที่เปิดโชว์ไว้ตรงข้างหน้า……？」

 

「การอ่านค่อนข้างน่ารำคาญ ผมก็เลยปิดมันไว้ครับ」

 

「เอ๊ะ」

 

 

【คุสะ】

【ทำไมถึงทำแบบนั้นกันล๊า！！】

【ฮารุจังยังคงจัดการตามความสะดวกของตนเอง】

 

【ดูเหมือนว่ามีสตรีมเมอร์บางคนที่ปิดช่องคอมเมนต์และไม่อ่าน เพราะพวกเขาพบว่ามันน่ารำคาญแม้ว่าจะอยู่ในระหว่างไลฟ์สดก็ตามล่ะนะ】

【ทั้งที่เป็นสตีมเมอร์น่ะเหรอ……？】

【มะ、ม๊า、ถ้าพูดถึงสไตล์ของฮารุจังล่ะก็……】

 

【ก็ใช่ล่ะนะ、เดาว่าเป็นสไตล์ดั้งเดิมที่จะไม่ดูคอมเมนต์สินะ】

【นั่นไม่ถูกต้องเลย、เธอจะอ่านระหว่างทักทายครั้งแรกและครั้งสุดท้าย】

【เข้าใจผิดไปแล้วน๊า】

【ขอโทษด้วย】

【ปฐมกาลดูเหมือนเจ้ากี้เจ้าการโดยไม่จำเป็น คุสะ】

 

【ก็แบบยอดเยี่ยม】

【ปฐมกาลยอดเยี่ยม】

【ใช่เลย】

【โอ้、เทศกาลสินะ？】

【ยังไงดีเหมือนอยากเห็นความบ้าคลั่งล่ะ】

【แขนข้ามันส่งเสียงเลย】

 

【คุสะ】

【ใจเย็น ๆ ไว้ ปฐมกาล】

【แต่เกือบลืมไปแล้ว ปฐมกาลมีกัน１０คนเองสินะ】

【ทรงพลัง คุสะ】

【อ้าอืม、ปฐมกาลพยายามสร้างความประทับใจในช่วงเวลาสำคัญ……】

 

 

「อีกอย่าง、คอมเมนต์มันเลื่อนไม่หยุดเลยจริงไหมครับ」

 

「……อืม、ก็เป็นคอมเมนต์เน๊ะ」

 

「มันเร็วไปจริงไหมครับ、ซู๊ดยอดเลย」

 

「อืม、ก็น่าทึ่งมากเลยนะคะ โดยเฉพาะวันนี้เน๊ะ」

 

 

「อีกอย่างผมไม่ชินกับหน้าต่างที่ลอยไปลอยมาอยู๋ต่อหน้าแบบนี้ด้วยครับ」

 

พอลองกดONเพื่อทดลองดู……คอมเมนต์ก็มากมายสุดยอดเลย

 

「อย่างแรกเลย มันเร็วเกินไปครับ、ให้ไล่อ่านเหมือนปกติไม่ไหวหรอกครับ　จริงอยู่ว่าผมสามารถอ่านทั้งหมดได้ถ้าพยายามใช้สมาธิทั้งหมด、แต่มันก็ทำให้เหนื่อยเอามาก ๆ เลยครับ」

 

 

「เอ๊ะ、แต่ว่า、พวกทีมงานเป็นคนตั้งค่าให้ฮารุจังไม่ใช่เหรอค๊า……」

 

「อะ、เรื่องนั้น、ผมบังเอิญเปลี่ยนฟังก์ชั่นนั้นกลับไปเป็นโหมดที่ใช้ปกติครับ　ก็เป็นนี่ล่ะครับ、ฟุว๊ากก」

 

 

「เอ๋！？　แล้วทำไมเรื่องสำคัญขนาดนี้ถึงไม่พูดอะไรเลยล่ะค๊า！？」

 

「กะ、ก็แบบมันน่ารำคาญไงครับ、ผมก็เลยคิดว่าปิดไปแบบนี้ต่อเลยก็ดีไหมน๊าー」

 

 

【คุสะ】

【ข่าวร้าย・ฮารุจัง、ไม่เหมาะที่จะเป็นสตรีมเมอร์】

【ป่านนี้แล้วเนี่ยน๊า……】

【อ้า……】

【ฮารุจังพูดว่า「น่ารำคาญ」ออกมาสองครั้งติด】

 

【ฮารุจังดีจังเน๊……กรุณาเข้ามาที่สำนักงานด้วย】

【เหนือสิ่งอื่นใดเอมิรุรุก็ต้องมาด้วย……】

【จริง ๆ เลย……เด็กคนนี้、เอาแต่บอกว่ารำคาญและไม่ฟังสิ่งที่คนอื่นพูดเลย……】

 

【ปัญหามากมายนี่、มันจะเป็นเรื่องใหญ่ถ้าเธอเชี่ยวชาญมันเน๊ะ】

【นึกภาพสาวน้อยอันตรายที่กลายเป็นสาวสวยที่อันตรายยิ่งกว่าเดิม】

【แต่？】

【ก็อยากเห็นฮารุจังที่เป็นแบบนั้นจัง】

【เข้าใจเลย】

【หยุดนะโว้ย、โลลิก็ควรต้องเป็นโลลิแบบนี้เท่าน๊านนนน、อย่าปล่อยให้เติบโต】

【นาย……】

 

 

【เห็นด้วย】

 

 

【ปฎิเสธ】

 

 

【ทำไม】

 

 

【ไม่ชัดเจน】

 

 

【ความสับสน】

 

 

【คุสะ】

【โนเนมจังโนเนมจัง、ใจเย็นหน่อยได้ไหม？】

【โนเนมจังตัวสั่นกับโลลิฮารุจังและสาวสวยฮารุจัง】

 

【ฉันรู้ว่าคุณรู้สึกยังไง】

【โนเนมจัง……อย่างน้อยเมื่อพูดถึงความคิดและความรู้สึกเกี่ยวกับฮารุจังก็เหมือนมนุษย์ธรรมดาเลยไม่ใช่เหรอ……？】

 

【ก็เข้าใจอยู่หรอกว่ารู้สึกยังไง、แต่ว่าก็สนุกดีที่ได้เห็นพวกเธอเติบโตใช่ไหม？】

【เข้าใจเลย】

【แต่ระวังไว้นะ、ถ้าได้ยินว่ามีแฟนหรือกำลังจะแต่งงานหัวใจจะวาย】

【คุสะ】

【โอโต้ซัง！】

 

【เตรียมตัวให้พร้อมเพราะลูกชายจะดูเหมือนกับแม่】

【โอก้าซัง！】

 

 

【　　　　】

 

 

【　　　　】

 

 

【　　　　】

 

 

【　　　　】

 

 

【โนเนมจ๊างー！】

【คุสะ】

【ตายซะแล้ว……จะเร็วเกินไปแล้ว……】

【พิมพ์ช่องว่างตลอดไป คุสะ】

【โนเนมจัง、พักก่อนไหม？　ไม่เป็นไรหรอก、เพราะทุกคนกำลังดูอยู่ฮารุจัง　เน๊ะ？】

 

【เอ๋……】

【นี่ม๊านอะไรก๊าน……】

【ไม่เป็นไรนะ？　การไลฟ์สดนี่ผู้ชมไม่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมากเกินไปหน่อยเหรอ？？】

【บางทีตอนนี้อาจจะสายเกินไปแล้ว เพราะโนเนมจังอยู่ที่นี่เช่นกัน】

 

 

◇

 

 

「โกรธแล้ว」

 

 

【คุสะ】

【น่ารัก】

【น่ารักทั้งน้ำตานิดหน่อย】

【น่าดึงดูดดีเน๊】

【เปิดเผย】

【ก็บอกว่าให้หยุดง๊ายยยย】

 

หลังจากนั้นพวกเอมิซังก็ยืนกราน

 

คุชิมะซังดุผมที่เก็บเห็ดมากินด้วยท่าทีโกรธเคือง、เอมิซังก็เอาแต่ดุผมซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าอย่าเปลี่ยนการตั้งค่าโดยไม่ได้รับอนุญาตไม่งั้นครั้งต่อไปจะโกรธมาก

 

แล้ว、เนื่องจากผมมีรูปร่างเหมือนเด็กสาว จึงเตี้ยมาก

ผมโดนเด็กที่สูงกว่าดุเรื่องนั้นเรื่องนี้อยู่รอบ ๆ และมันทำให้ผมรู้สึกเศร้าเล็กน้อย

 

ก็แบบว่าผมน่ะ、แก่กว่าเด็กพวกนี้

 

【เป็นกำลังใจให้】

【อย่าเข้าไป】

 

 

「ฮารุซาม๊าー」

 

「……ลิลี่ซัง」

 

ลิลี่ซังที่พึ่งกลับมาเรียกหาผม

 

ยังไงก็ตาม รุรุซังกำลังจับมือฉันอยู่ข้าง ๆ 

ปรากฏว่าเธอโดนดุเป็นเพื่อน ดูเหมือนพยายามอย่างดีที่สุดล่ะ 

 

 

【ลิลี่จัง！】

【ลิลี่จังเข้ามาผสมโรงแล้ว】

【เสียงของลิลี่จังดีย์แหละเน๊】

 

【เสียงของฮารุจังเหมือนสาวน้อย、รุรุจังเป็นเด็กผู้หญิงที่มีชีวิตชีวา、เสียงของเอมิจังดูเหมือนแม่เหมือนพี่สาว、ลิลี่จัง】

【ความรู้สึกเจียมเนื้อเจียมตัว】

【ใช่เลย】

【ดีย์เน๊】

【คุณสมบัติที่ผสมผสานกันอย่างลงตัว……】

 

 

「……………………………………」

 

「ฮารุซาม๊าぁ！？」

 

โมฟุ

 

อาー、กลิ่นของลิลี่ซัง

 

 

【●REC】

 

 

【โอะ、โนเนมจังกลับมาแล้ว】

【ฮารุจังกำลังกอดลิลี่จังช้า ๆ……】

【อย่างที่คาดไว้ ฮารุจังจะปิดตัวลงเมื่อโกรธเน๊ะ】

【เดาว่ายังเหลือความเป็นมนุษย์อยู่เน๊ะ、ฮารุจัง……】

【ฉันคิดว่าแม้แต่นางฟ้าก็ยังร้องไห้】

【นั่นก็จริงเหมือนกัน】

 

 

「……อะ、หอมมากเลยสิเน๊ะ！　โฮร่า、ไปกันได้แล้ว ฮารุจัง！」

 

「……จริงด้วยเน๊ะ、ได้เวลาทานอาหารเย็นแล้วสินะครับ……งั้นก็ช่วยไม่ได้」

 

เพราะผมรู้สึกเศร้าด้วยเหตุผลบางอย่าง ผมเลยซุกไซ้ลิลี่ซัง、แต่ทันใดนั้นผมก็ถูกดึงจากด้านหลัง

 

……และคงไม่มีใครอยากเห็นผู้ใหญ่ร้องไห้ ผมก็เลยพยายามทำตัวต่อไปตามปกติ

 

【อ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา】

【ช่างเสียเปล่าอะไรเช่นนี้！】

 

 

【สูญเสีย】

 

 

【เศร้า】

 

 

【คุสะ】

【ไม่เป็นไรหรอก โนเนมจัง、เพราะการพิชิตพึ่งเริ่มต้น】

【ใช่ใช่、จากนี้ไปต่างหากล่ะ】

【ทุกคนเป็นกำลังใจให้โนเนมจัง คุสะ】

 

【แต่ว่ารุรุจัง、กำลังอิจฉาจริง ๆ สินะ】

【ก็นะ รุรุจังดึงฮารุจังที่กอดซุกไซ้ลิลี่จังขนาดนั้นให้หันไปกอดตัวเองซะขนาดนั้น】

 

 

「……ก็บอกว่าไม่เป็นไรแล้วไงครับ……」

 

「เอาเถอะน๊า！　กอดฉันให้แน่น ๆ เลยค๊า！」

 

「ไม่เอาครับ」

 

 

【ล้ำค่า】

 

 

【เข้าใจเลย】

【เข้าใจเลย】

【ว่าไปแล้วแบบนี้ก็ดี、พูดไปแล้วก็นะ】

【อ้า……！】

 

 

「ฮารุซามะ？」

 

 

อะ、อยู่ในสถานที่ที่เหมาะสม

 

รูรุซังพยายามจะกอดผมให้ได้ แต่ผมก็หนีออกมาได้ และมุ่งหน้าไปตามทิศทางของเสียงนั้น

 

ผมวิ่งหนีไปหาลิลี่ซังที่กวักมือเรียกอยู่

โดยมีรุรุซังไล่ตามมา

 

……แล้วก็มีกลิ่นหอม

 

เมื่อผมเงยหน้าขึ้นมอง……ก็เห็นลิลี่ซังกำลังถือชามอยู่ในมือทั้งสองข้าง

บางทีเธอคงจะเอามาให้กับพวกเราたのかな。

 

「……ทั้งสองคนคะ、หันหน้ามาทางนี้สิคะ」

 

「？　ครับ」

 

「？　อืม」

 

 

【！！！！】

【นิ่ง】

【อ้าっอ้าっ】

【ฮารุจังรุรุจังลิลี่จัง ใบหน้าของพวกเขาอยู่ใกล้กัน！！】

 

ผมไม่เข้าใจเลยจริง ๆ 、แต่ดูเหมือนลิลี่ซังจะมีความสุข

อ้าー、เธอดีใจที่ได้อวดอาหารพกพาที่นำติดตัวมาด้วยหรือเปล่านะ？

 

 

 

「ช่วยเงียบไว้เพื่อเอมิซังหน่อยเน๊ะ」

 

「เอ๊ะ？　……อะ」

 

「……เห็ด」

 

 

【เอ๊っ】

【ข่าวร้าย・ลิลี่จังก็แปลกพอเช่นกัน】

【อ้าอืม、เพราะเธอเกี่ยวข้องกับฮารุจังเน๊ะ……】

【หรือว่านั่นคือซุปเห็ดสุดโปรดของฮารุจัง】

【ดูน่าอร่อย】

【เดี๋ยวก่อน、มันเก็บเกี่ยวสด ๆ ในดันเจี้ยน】

【แค่คิดถึงก็อยากจะอ้วก】

【ทำให้สำลักเลยไม่ใช่เรอะー！】

【คุสะ】

 

 

「ฉันมีผู้……มีเพื่อนที่ช่วยชิมพิษให้แล้วค่ะ……ดังนั้นหมายความว่าน่าจะไม่มีปัญหาค่ะ」

 

 

「จ๊า ไปเรียกเอมิซังมาด้วย」

 

「ไม่ไหวหรอกค๊า、ออกจะเป็นเรื่องยากเกินไปที่จะรับไหวล่ะ」

 

「ถ้าอย่างงั้น、มากินกันแบบลับ ๆ กันเถอะครับ」

 

 

【รอเดี๋ยวก่อน！？　เมื่อกี้เด็กนั่นบอกว่ามีคนลองชิมพิษให้แล้วงั้นเรอะ！？】

【ลิลี่จัง……นั่น、ให้ใครทำกัน……？】

【เธอบังคับคนอย่างไร้ความผิดชอบด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า……】

【ไม่สิ、อาจจะเสนอให้โดยไม่บอกอะไรเลยก็ได้ ……】

 

【อะ、ข้า、มองจากมุมมองของลิลี่จังแล้ว　เธอแค่กำลังเลี้ยงอาหารแก่ชาวต่างชาติที่แข็งแกร่งเหล่านั้น】

【แค่เลี้ยงอาหาร（บังคัง】

【ชาวต่างชาติผู้แข็งแกร่งร้องไห้ขณะที่พวกเขากิน】

【น่าสงสารจริง ๆ】

【แต่พอได้กินแล้วก็อิ่มใจ】

 

【หรือว่าบางที:เด็กคนนี้、ไม่สนใจใครนอกจากฮารุจัง】

【ฮี่ぇっ……】

【ข่าวร้าย・การกำเนิดของสาวสวยที่อาจอันตรายยิ่งกว่ารุรุจัง】

【นี่ม๊านอะไรก๊านนนนน……（ปกติ】

【อ้าอืม、ในคอมเมนต์เต็มไปด้วยความสับสนเป็นเรื่องปกติเลยเน๊ぇ……】

 

หืม、รสชาติก็แตกต่างจากที่ผมกินปกติล่ะ 

 

「อร่อยจังเลยเน๊」

 

 

「ค่ะ、เพราะวัตถุดิบเลยทำให้อร่อยได้เหมือนปกติล่ะเน๊」

 

「พึ่งเก็บสด ๆ เลยด้วยเน๊！」

 

 

【３สาวผู้เฒ่ากำลังกินเห็ดจากในดันเจี้ยน】

【อะ、หน้าจอนี้ถูกค้นพบโดยเอมิจังแล้ว】

【เอมิจังกำลังวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด】

【ทีมกู้ภัยก็กำลังวิ่งด้วยความเร็วสูงสุดเช่นกัน】

 

 

【อ้า……】

【สิ้นหวังแล้ว……】

【ฮารุจังกำลังจะร้องไห้อีกแล้ว】

【แต่ว่านั่นคือ？】

 

 

【ดีที่สุด】

 

 

【นั่นสิน๊า！】

【คุสะ】

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 86

 

งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง

ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）

 

“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”

“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”

 

หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ

https://ncode.syosetu.com/n1479ik/86/

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบคุณ คุณคิมหันต์ กสิกรไทย X-6887 มาก ๆ ครับ

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ

 

Favorite