[นิยายแปล(WN)] โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi 78 『การไลฟ์สดพูดคุยไร้สาระครั้งแรกของโลลิจัง』４

ตอนที่ 78 『การไลฟ์สดพูดคุยไร้สาระครั้งแรกของฮารุจัง』４

 

「……กลับไปที่หัวข้อก่อนหน้านี้、กลยุทธ์ที่วางแผนไว้จะเป็นเช่นนี้ค่ะ　โดยปกติแล้ว เราควรจะต้องใช้เวลาเตรียมตัวเป็นสองเท่า แต่……」

 

 

「เหนือสิ่งอื่นใด พลังเวทมนตร์ของฮารุจัง、ยังไม่กลับมาอย่างสมบูรณ์……」

 

「ใช่แล้วค่ะ、ช่วงนี้ก็เลยนอนหลับบ่อย ๆ……」

 

「อะ、เรื่องนั้นก็เป็นแบบนี้ตั้งแต่แรกแล้วครับ　ร่างกายนี้、นอนหลับเยอะมากเลยล่ะครับ」

 

 

「คุณนอนวันละกี่ชั่วโมงเหรอคะ？」

 

「หืมー　ก็ประมาณ１０ ถึง １２ชั่วโมงล่ะมั้งครับ？」

 

 

【ฮารุจังเด็กน้อย】

【เอ๊ะโตะ、ฉันรู้สึกว่าแม้แต่เด็กประถมก็ยังไม่ค่อยนอนกันขนาดนั้น……】

【บางทีอาจเป็นเพราะฮารุจัง……ไม่สิ、หยุดดีกว่า……】

【อืม、ถ้าไปไกลขนาดนั้น คุณจะหมดแรงได้……】

 

ก่อนที่ผมจะรู้ตัว เราก็คุยกันมาเยอะมาก……ไม่สิ ม๊า ผมแค่จมลงในหัวข้อการพูดคุยทีละน้อยเน๊ะ ……แล้วการไลฟ์สดก็ใกล้จะจบลงแล้ว

 

เอมิซังกำลังบอกรายละเอียดเกี่ยวกับกลยุทธ์ให้ทุกคนฟังอยู่

 

……ทุกคนเองคงไม่คาดคิดกันว่าหญิงสาวที่จริงจังคนนี้จะเป็นเฮ็นไตซังเน๊ะ

 

อืม、ผมเองก็คงไม่คิดแบบนั้นเช่นกันหากไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง

 

พยายามซ่อนมันเอาไว้นะครับ เอมิซัง

หากรสนิยมทางเพศไม่เป็นที่ยอมรับก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องซ่อนมันไว้ 

 

【ตั้งแต่ตอนที่พวกเรายื่นคำร้องให้โนเนมจังด้วยความไม่พอใจจนได้ขยายกำหนดเวลาขึ้นเป็น １เดือน、ตอนนี้ก็ผ่านมา１สัปดาห์แล้วล่ะ】

【พิชิตชั้นที่ ５００……ไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าจะมีการจำกัดเวลา、แถมระยะเวลาสำหรับการพิชิตแค่ ２ สัปดาห์ก็ยังมากเกินไปด้วยน๊าぁ】

 

 

【２สัปดาห์แห่งการบังคับเดินทัพ……รู้สึกได้ถึงการเกิดปัญหามากมาย】

【นอกจากนี้ยังมีข้อจำกัดเกี่ยวกับสิ่งที่สามารถนำเข้าไปได้ และจำนวนคนด้วยน๊า】

【แล้วก็、ถึงจะตัดสินใจทำอะไรแบบนี้ด้วยตัวเอง……คุณก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองสามเดือน และต้องระมัดระวัง】

 

 

【โนเนมจังโนเนมจัง、มีอะไรที่พอจะทำได้บ้างไหม？】

【โฮร่า、ถ้าให้ใช้เวลา１เดือนอย่างระมัดระวัง ฮารุจังก็จะได้ใช้เวลาในดันเจี้ยนมากเป็นสองเท่าของตอนนี้สินะ？】

【ใช่ใช่、น่าสนุกใช่ไหมล่ะ？】

 

 

【No】

 

 

【คุสะ】

【โนเนมจังปฏิเสธอย่างง่ายดาย】

【ทำไมจู่ ๆ คุณถึงพูดภาษาอังกฤษล่ะ】

【จริงน่ะ ไหงจู่ ๆ ถึงกลายเป็นแบบนั้นได้ล่ะ คุสะ】

【โนเนมจังยังกับอารมณ์ดีอยู๋เลย？】

 

 

【Oui】

 

 

【ห๊ะ？】

【ไหงจู่ ๆ ก็กลายเป็นภาษาฝรั่งเศสล่ะ โนเนมจัง】

【คุสะ】

【โนเนมจังกลายเป็นมาสคอตไปซะแล้ว】

【โนเนมจังกลายเป็นคนหยาบกระด้าง……】

【ดะ、ดูแล้วน่าจะกำลังสนุกอยู่มากกว่า……】

 

 

「……อืม！　ว่าไปแล้วก็มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นเน๊！！」

 

「รุรุซัง……」

 

อะ

 

รุรุซังทำหน้าเหมือนตอนที่ดำดิ่งด้วยกันเลย

คุณเริ่มเหนื่อยแล้วเหรอ？

 

 

「……ฮะแอ่ม　ทุกคนค่ะ、ฉันแน่ใจว่าพวกคุณรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว、แต่ได้โปรดอย่าล้อเล่นกับมือที่มองไม่เห็นเลยนะคะ」

 

 

「โนเนมซัง」

 

 

【What】

 

 

【คุสะ】

【โนเนมจังที่ตอบกลับทันที】

【ข่าวร้าย・ชนวนเหตุออกแอคชั่นมาจากฮารุจัง】

【ฮารุจัง？　เมื่อกี้เอมิโอเน่จังพยายามจะพูดอะไรน่ะ？？】

 

 

【จนถึงตอนนี้ก็ไม่เคยแตะต้องกันมาก่อน แล้วทำไมจู่ ๆ ถึงทำล่ะ คุสะ】

【ไอ้นั้นไงเน๊ะ？　เพราะเป็นฮารุจังเลยไม่รู้สึกแบบนั้นมาก่อนล่ะนะ】

【อ้า……】

【เป็นคนเจ้าอารมณ์เน๊ぇ……】

【เป็นสาวน้อยเน๊ぇ……】

【เป็นไปไม่ได้เน๊ぇ……】

 

 

「เดี๋ยวก่อนสิค่ะ、ฮารุซะ」

 

「วันนี้พอแล้วครับ、รุรุซังเองก็เหมือนจะเหนื่อยแล้ว โนเนมซังก็ช่วยอยู่เงียบ ๆ หน่อยเน๊ะ　ถ้าไม่อย่างงั้น……อืมー」

 

 

【ฮารุจัง สต็อป】

【อย่าพูดอะไรแปลก ๆ ด้วยความตั้งใจสิ！】

 

 

โนเนมซัง、ชื่อเดิมคือคำสาปซามะที่คอยรังแกรุรุซัง

 

เป็นเพราะอย่างงั้นรุรุซัง、ถึงได้แค่มองออกไปไกล ๆ ตั้งแต่เมื่อกี้

ใช่แล้ว ถูกต้องเลยเน๊ะ เธอต้องผ่านเรื่องเลวร้ายมาหลายปี……หากเป็นพ่อแม่ของผมก็ทนทุกข์ทรมานกับเรื่องเลวร้ายเช่นกัน ผมคงจะบ้าไปแล้วแน่ ๆ

 

แต่ว่า ผมจะต้องทำยังไงเพื่อให้ได้คุณสงบสติอารมณ์？

 

ผมจะคุยกับเขา……และ ความลื่นไหลของการพูดคุยจะมีปัญหาหากคำพูดถูกตั้งแค่บางช่วงไปตั้งคำถามโดยไม่ได้รับอนุญาต

การสัญญาว่าจะทำอะไรสักอย่างนั้นไม่ใช่เรื่องยากเพราะอาจถูกตีความในลักษณะที่กว้างเกินไปได้

 

……คนในปฐมกาลก็บอกว่าเขากำลังแฮ็กกล้องวงจรปิดอยู่น๊าぁ……ม๊า ก็ยังถือว่าดี เพราะว่าเขาแสดงให้เห็นเฉพาะคนรอบตัวเหล่านี้เท่านั้น

 

แล้ว

 

ควรจะทำยังไงดี

 

「อะ」

 

 

「ฮะっ、ฮารุจัง รอเดี๋ยวก่อน」

 

「โฮร่า、รุรุเองก็รู้สึกดีขึ้นมากยังกับฤดูใบไม้ผลิเลยล่ะ ฮารุ」

 

 

「ถ้าคุณมาขวางทางผม ผมจะเกลียดคุณตลอดชีวิต　ช่างเรื่องของคุณแล้ว」

 

 

【เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้เป็นไปไม่ได้】

 

 

【ฮี่ぇっ……】

【น่ากลัวเกินไปแล้วววววー！？】

【บรรยากาศเหมือนตอนคำสาปซามะปรากฏขึ้น】

【ก็แบบยังไงก็คำสาปซามะล่ะนะ】

【ยังไงก็เถอะ อีแบบนี้เรียกว่าคำสาปซามะก็ไม่น่ามีปัญหาน๊า】

【ถ้าอย่างงั้นนายกล้าเรียกเรอะ？】

【โนเนมจังใจเย็น ๆ】

【ท่าทางของหน้าจอกำลังจะพังทลายแล้วー】

 

 

【ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้ยกโทษให้】

 

 

【โอ้、โนเนมจัง、ภาษาญี่ปุ่นยากใช่ไหมล่ะเน๊】

【นั่นเป็นเรื่องที่ควรพูดตอนนี้เรอะか？】

【คุสะ】

【ไม่หรอก ม๊า เขาอาจจะแค่ตอบสนองกับคำพูดของฮารุจังเท่านั้นเอง】

【หรือก็คือแสดงออกว่ารักมากแค่ไหนไง、เรื่องของฮารุจัง……】

 

 

【นอกจากนี้ท้ายที่สุดแล้วฮารุจัง、ก็เป็นโบคุโกะ(เด็กที่แทนตัวว่าผม)ที่เรียกลงเท้ายใครบางคนว่า「คุณ」อยู่เลยเน๊】

【การผลักดันโชตะดูเหมือนจะเริ่มดุเดือด】

【ไม่ต้องกังวล、เซิร์ฟเวอร์ของฉันกลายเป็นวังวนแห่งความสุขแล้ว】

【คุสะ】

【อ้า……ถ้าฉันจำไม่ผิด เซิร์ฟเวอร์ที่ถูกเปิดใช้งานถูกเรียกว่า「ฮารุคิ๊วโอเน่โชตะคิ๊ว」ล่ะเน๊ะ……】

 

「โนเนมซัง」

 

เขายังคงมีภาพลักษณ์ของวิญญาณอาฆาตจากการที่ผมเรียกเขาว่าคำสาปซามะ、ดังนั้นผมเลยลองมองไปรอบ ๆ ห้อง แต่เขาก็ไม่มีอยู่ที่ไหนทั้งนั้น 

 

ถ้าอย่างนั้น วิญญาณอาฆาตแค้นในยุคปัจจุบันอาจเป็นสิ่งมีชีวิตทางอิเล็กทรอนิกส์

 

เมื่อคิดได้อย่างนั้น ผมก็มองเข้าไปในกล้องแล้วพูดว่า

 

【ระยะห่างความใคร่อันหอมหวานของฮารุจัง！！！！！】

【เส้นผม……ขนตา……】

【แฮ่กっแฮ่กっแฮ่กっ】

【โนเนมจังช่วยทุบหมอนี่ที】

【แย่แบ้ว、ชีพจรของฉันเต้นผิดจังหวะไปชั่วขณะ】

【อ้า……อ้า……】

 

 

「ผมจะไม่เกลียดคุณ ถ้าคุณไม่เล่นกลั่นแกล้งแปลก ๆ ครับ」

 

 

【เงียบ】

 

 

「ใช่ใช่、ผมจะไม่เกลียคุณ ถ้าคุณอยู่เงียบ ๆ ไว้」

 

 

【เงียบ】

 

 

【คุสะ】

【เด็กดี】

【ยอดเยี่ยม】

【คนไหนกัน？】

【ก็ถูกกำหนดไว้แล้วไม่ใช่เรอะ　　　โนเนมจังไงล่ะ】

 

 

【จะบอกว่าฮารุจังเป็นตัวปัญหาเรอะ！！！】

【อืม】

【นั่นสิน๊า】

【คุสะ】

【อ้าอืม、คราวนี้ฮารุจังเป็นฝ่ายผิดเน๊ぇ……】

 

 

「……ฮา……」

 

「ฮารุจ๊าง……」

 

 

【ข่าวร้าย・ฮารุจัง、ไม่กลัวอะไรเลย】

【ก็แบบ เพราะเป็นฮารุจังไง……】

【กะแล้ว เธอก็เป็นสาวน้อยที่แปลกประหลาดนิดหน่อย】

【อืม、ไม่รู้จักอ่านบรรยากาศค่อนข้างรุนแรงเน๊ぇ……】

【ทฤษฎีที่ว่าสาวน้อยโดยธรรมชาติแข็งแกร่งที่สุด……】

【สิ่งมีชีวิตที่ทำทุกอย่างตามที่ต้องการ เพราะความเหนือกว่าอย่างล้นหลาม……นั่นคือฮารุจังไงล่ะ……】

 

 

「？」

 

ยังไงดี ไม่ใช่แค่รุรุซัง แต่แม้แต่เอมิซัง ลิลี่ซัง และคุชิมะซังที่กำลังนอนราบควบคุมคอมพิวเตอร์อยู่ก็หยุดทำงานทั้งหมด

 

【มองไปรอบ ๆ สิฮารุจัง】

【ดูเหมือนว่าจะยังไม่รู้ตัวว่าตัวเองเป็นตนเอง】

【ก็แบบเพราะเป็นฮารุจังไง……】

【ศพเยอะมาก】

 

 

【คนเดียวที่ยังยืนอยู่คือสาวน้อยในตำนาน、ฮารุจังไงล่ะ】

【อ้า……นี่คืออุบัติเหตุไลฟ์สด……】

【พวกเขาพึ่งประสบอุบัติเหตุไลฟ์สดน๊า】

【ป่านนี้แล้วเนี่ยนะ？】

【อืม】

【พวกนายพึ่งมาเห็นเอาตอนนี้รึไง】

【คุสะ】

 

 

【น่าเสียดายที่ลูกศรของทุกคนชี้ไปที่ฮารุจังเท่านั้น……】

【[รูปแบบนี้เป็นเรื่องบังเอิญโดยสิ้นเชิงเนื่องจากการกระทำที่เป็นธรรมชาติโดยสมบูรณ์】

【ในทางกลับกัน ก็ไม่น่าประหลาดใจเลยสินะ？】

【ก็ไม่รู้หรอกนะว่าในทางกลับกันที่ว่าคืออะไร、แต่ก็ซู๊ดยอดมากเลยน๊า】

 

ทุกคนดูเหนื่อย แต่ก็เป็นเรื่องปกติ

 

【ใบหน้าของฮารุจังยังคงคลุมเครือ】

【อาโนซ๊า、ฉันเพิ่งมีความคิด】

【โอ้ย หยุดนะโว้ย】

【ก็บอกให้หยู๊ดดด】

【ขอร้องล่ะช่วยหยุดที】

 

 

【แล้วพวกนายคิดว่าฉันตกอยู่ในสถานการณ์เลวร้ายมากี่ครั้งแล้ว！】

【ได้โปรด　ตั้งแต่ตอนนู้นมาพวกตูข้าก็ยังไม่ได้กลับบ้านเลย】

【โอ้ย、ผู้ประสบภัยจากฮารุจังอยู่ที่นี่แล้ว】

 

 

【เหมือนตอนที่ฮารุจังตกจากชั้นล่างสุดลงไปอีกทีตอนนั้น　หรือว่าบางทีอาจจะกำลังตอบสนองต่อสิ่งที่ฮารุจังพูดอยู่？　คิดว่าแบบนั้นน่ะ　นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมหากคุณเขียนบทสนทนาทั้งสองด้านในไลฟ์สดระหว่างฮารุจังกับรุรุจังออกมาก็จะสามารถเข้าใจสิ่งต่าง ๆ ได้มากมาย】

 

 

【ก็บอกให้หยุดไม่ใช่รึไงฟ๊ะ！！】

【ทำม๊าย แกอยากเพิ่มงานให้พวกตูข้าเรอะ！！】

【ม๊ายยยยยย！！！】

【คุสะ】

 

 

【แต่ก็ไม่ผิด、ท้ายที่สุดแล้ว แม้แต่ในกรณีของรุรุจังตอนครั้งแรกเอง ความเป็นไปได้ที่เรื่องแบบนั้นจะเกิดขึ้นก็เน๊ะ……】

【แต่ฮารุจังในตอนนั้น、ไม่ได้ใช้เสียงอะไรเลยไม่ใช่เหรอ？】

【ก็เพราะแบบนั้นแหละ ตอนนั้นบทสนทนาของรุรุจังที่ถูกสิงคุยเรื่องอะไรไปบ้างล่ะ】

【อ้า、ก็ไลฟ์สดตามปกติ ล้อเล่นกับคนดูตามปกติ แล้วก็……】

 

 

【อ้า……】

【แค่คำพูดมันไม่สำคัญหรอกเน๊ぇ……】

【ถ้าคุณมีวิญญาณซุกซนสิงอยู่ อะไรก็เกิดขึ้นได้เน๊】

【หรือก็คือ？】

【เหมือนประสบการณ์ในอดีตต่าง ๆ ของรุรุจัง……？】

 

 

【เชื่อมต่อกันแล้ว……？】

【เอมิหม๊าม๊าー、ช่วยด้วยยยยー】

【พวกเธอเชื่อมต่อกันอีกคร๊างงงงงงง……】

 

【なぁにこれぇ……（n回目】

 

 

【โม๊ว ไม่เอาแล้ว จะกลับบ้านแล้ว！！　จะกลับแล้ววววว！！！】

【ไม่ต้องกังวลไป、เรื่องอะไรก็ตามที่เกี่ยวข้องกับระบบดันเจี้ยนจะถูกปิดไว้จนกว่าไลฟ์สดครั้งต่อไปจะจบลงล่ะ☆】

【ไม่ต้องกังวลไป、เรามาทำเรื่องที่เกี่ยวข้องกับโบรชัวร์กันเถอะ？】

【ไม่เป็นไรหรอก、ก็เจ้าหน้าที่สมาคมดันเจี้ยนก็อยู่ที่นั่นด้วย】

【ไม่เป็นไรไม่เป็นไร、เช่นเดียวกับหน่วยงานรัฐบาลญี่ปุ่น (euph)และแม้แต่รัฐมนตรีซัง】

【ไม่ต้องกังวลไม่ต้องกังวล、ไม่มีอะไรเทียบได้กับการตรวจสอบดันเจี้ยนทั้งหมด】

【รวมกันเราไม่หวั่น】

【ฮี่ぇっ】

 

 

「……ถึงจะเร็วกว่าที่วางแผนไว้เล็กน้อย、แต่ไลฟ์สดพูดคุยของฮารุขอจบลงเพียงเท่านี้ค่ะ……ทุกคนค่ะ、ขอบคุณสำหรับวันนี้มากเลยค่ะ……」

 

 

「ขอบคุณมาก ๆ……」

 

 

และการไลฟ์สดก็ถูกตัดลงกะทันหัน

 

 

【คุสะ】

【เอมิจังต้องเหนื่อยมากจริง ๆ คุสะ】

【แต่ก็เป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาดเน๊ะ】

【นั่นคือทางเลือกเดียวแล้วเน๊ぇ……】

 

 

「？　จบแล้วเหรอครับ？　ยังไงดี เหมือนส่วนคอมเม้นต์จะยังตื่นเต้นกันมากเลยนะครับ」

 

「จบแล้วล่ะค่ะ　นะ？」

 

「อะ、ครับ」

 

 

นั่นสิเน๊ะ、รู้สึกยังกับไม่ใช่แค่รุรุซังที่เหนื่อย แต่เอมิซังเองก็เหนื่อย คุชิมะซังเองก็ดูเหนื่อยเหมือนกัน

 

 

ลิลี่ซังล่ะ？

 

 

『ตามที่คาดไว้เลยค่ะ สิ่งนั้นหมกมุ่นกับฮารุซามะเท่านั้น……แล้วก่อนหน้านั้นล่ะคะ？　มนุษย์ที่ตกเป็นเป้าหมายในเวลาและสถานที่ที่เหมาะสม……ไม่มีทาง หรือว่าตั้งแต่ตอนนั้น……』

 

ยังไงดี เธอกำลังพูดอย่างรวดเร็วและบ่นเป็นภาษาประเทศของตัวเอง

 

แม้ว่าผมจะมีความสามารถลึกลับ แต่เพราะได้ได้ยินไม่ชัด ดังนั้นผมจึงไม่สนใจจริง ๆ

 

ผมแน่ใจว่าตัวเองต้องเหนื่อยมากแล้ว ดังนั้นหลังจากกินข้าวเย็นผมก็จะดื่มสักหน่อย

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 78

 

งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง

ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）

 

“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”

“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”

 

หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ

https://ncode.syosetu.com/n1479ik/78/

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ 

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบคุณ คุณCHATCHAI SCB X-2478 มาก ๆ ครับ

ขอบคุณ คุณนิรนาม กรุงเทพ X-9999 มาก ๆ ครับ

ขอบคุณ คุณพันธวงศ์ กสิกรไทย X-2186 มาก ๆ ครับ

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ

Favorite