[นิยายแปล(WN)] โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi 76 『การไลฟ์สดพูดคุยไร้สาระครั้งแรกของโลลิจัง』２

ตอนที่ 76 『การไลฟ์สดพูดคุยไร้สาระครั้งแรกของฮารุจัง』２

 

【ไม่รู้ว่าเป็นข่าวร้ายหรือข่าวดี、แต่พักจากการกำเนิดของโนเนมจัง】

 

 

【สงสัยจังว่าจะทางไหน……】

【จะทางไหนก็ช่างมันเถอะ】

【ฉันไม่คิดว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงแม้ว่าจะเป็นข่าวด่วนก็ตาม】

【PVอาจจะเริ่มต้นขึ้นด้วยคำว่า「ฮารุจัง」เท่านั้นก็ได้น๊า】

【สมกับเป็นฮารุจังเน๊！】

 

 

【แต่ไม่ได้คาดหวังเลยว่าหัวข้อแรกที่พูดถึงคือการแฮ็กของเว็บไซต์ไลฟ์สด】

【โนเนมซามะกลายเป็นโนเนมจัง】

【ซู๊ดยอดดดด】

【เธอมีอะไรสักอย่างที่เป็นธรรมชาติน๊า、ฮารุจัง】

【ป่านนี้แล้วเนี่ยนะ？】

【ฮารุจัง、มีสิ่งผิดปกติมากมายขนาดไหน……】

 

 

【เอ๊ーตโตะ、สาวน้อยผู้น่าสงสาร、สกิลเรนเจอร์อยู่ในเลเวลที่แปลกเล็กน้อย】

【สกิลของฮารุจังเองก็ด้วย、เธอเชี่ยวชาญสกิลมากมายจนแปลก ๆ นิดหน่อย】

 

 

【ปิกนิกสุดสัปดาห์ในดันเจี้ยน、นั้นแสนสนุก หรือควรจะพูดว่าสบายใจดี】

【ความรู้สึกแสนวิเศษของฮารุจังก็ดี、ถึงจะค่อนข้างแปลกนิดหน่อย】

 

 

【ทั้งเสริมพลังเวทมนตร์ให้กับสกิลสไนเปอร์、สกิลค้นหาศัตรูกับสกิลปกปิดตัวตนก็อยู่ในเลเวลมี่แปลกนิดหน่อย……ทั้งที่ปกติจะทำได้แค่ทีล่ะ１อย่างเท่านั้น】

【เก่งมาก ฮารุจัง】

【กะ、ก็เป็นสาวน้อยไง……】

 

 

【นอกจากนี้ยังเป็นธรรมชาติ】

【นั่นก็เพราะว่าเธอเป็นสาวน้อย……】

【นอกจากนี้ยังมีจิตใจแข็งแกร่งสุด ๆ สามารถทำอะไรก็ได้ตามใจแม้จะโดนโนเนมซามะสิง】

【เรื่องนั้น……วิญญาณสตอล์กเกอร์ตามติดแบบนั้น ถ้าเป็นสาวน้อยธรรมดา ๆ คงจะร้องไห้ไปแล้วหว๊า！！】

【คุสะ】

 

ก่อนที่จะทันรู้ตัว ก็เป็นเวลา ３０ นาทีแล้วตั้งแต่เริ่มไลฟ์สด

หัวข้อส่วนใหญ่เกี่ยวกับเงินและคำสาปซามะเน๊ะ

 

「แต่ ผมสงสัยจังว่าทำไมการไลฟ์สดถึงเริ่มต้นขึ้นได้เน๊ะ」

 

ผม、ไม่ได้ทำอะไรที่ควรจะทำให้เป็นอย่างงี้เลยน๊าぁ

 

【สงสัยจังว่าเพราะอะไรเน๊ะ】

【คุสะ】

【โนเนมจัง？】

 

 

【ไม่รบกวน】

 

 

【ไหงงั้น】

【คุสะ】

【เอ๊ぇ……】

【โนเนมจัง、กลายเป็นผู้ฟังประจำแล้ว คุสะ】

【เขียนได้ตามปกติและตอบตามปกติ คุสะ】

【ฮารุจังซู๊ดยอด……ฝึกให้เชื่องได้ในเวลาอันสั้นขนาดนี้……】

 

 

【นี่ไม่ใช่การเตรียมการล่วงหน้าจริง ๆ？】

【ฉันเข้าใจว่าคุณไม่อยากจะเชื่อมัน　แต่โปรดยอมรับมัน】

【บางทีถ้าคิดแบบนั้นจะง่ายกว่า】

【ใช่แล้วล่ะน๊า……รู้สึกเหมือนจะต้องอธิบายทุกอย่างอยู่ดี……】

【นี่ม๊านอะไรก๊าน……（เห็นด้วย】

 

ผมหมายถึง……ผมไม่ได้แตะต้องอะไรเลย、ผมเกือบจะถูกบดขยี้ ดังนั้นผมจึงไม่สามารถทำอะไรแบบนั้นได้

 

แล้วทำไมกัน

 

……ม๊า、ยังไงก็ได้……ก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรเป็นพิเศษจริง ๆ

 

「……เอ๊ะ、เอ๊ตะโต้……ความคืบหน้าของวันนี้ที่ส่งมอบให้กับเมเนเจอร์จัง、ไม่มีประโยชน์อีกต่อไปแล้วเน๊ะ……」

 

「เกิดขึ้นเหรอครับ、รุรุซัง」

 

「ก็นั่นไง……ฮารุจังทำไมถึงจำไม่ได้กัน……」

 

 

【คุสะ】

【ไม่ควรไปล้อเลียนพลังสมาธิของสาวน้อยเน๊ะ】

【ฮารุจัง……ควรจะน่าทึ่งมาก แล้วทำไมล่ะ……】

 

เสียงพลิกหน้ากระดาษ

 

อะ、ลองคิดดูสิ เรื่องราวนั้นก็เข้าข่ายเช่นกันเน๊ะ……ผมคิดว่าตัวเองคิดว่าตัวเองง่วงมากเลยไม่ได้ฟัง

 

「อืม……แต่ดีแล้วเหรอ、นั่นคงเป็นเรื่องยากสำหรับฮารุจัง……อะ、ไม่ใช่สิ！　ฮารุจัง、ม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน」

 

「นั่นสิเน๊ะ、นี่เป็นครั้งแรกของผมเลยเน๊」

 

 

【พวกรุรุจังยอมแพ้ คุสะ】

【แต่、ครั้งแรก】

【ครั้งแรก……】

【ครั้งแรกของฮารุจัง】

【เว็บไซต์สำหรับหนุ่ม ๆ】

 

 

【อย่ากังวลไป、แม้แต่เด็กผู้ชายก็มีครั้งแรกเหมือนกัน　โดยเฉพาะ】

【โอ๊ะโตะลูกพี่หญิง、บางทีคุณควรงดเว้นการพูดสิ่งที่จะทำให้คุณถูกBANน้า？】

 

 

【แต่ฉันคิดว่าคำตอบที่ถูกต้องคือปล่อยให้ฮารุจังอยู่คนเดียว】

【เห็นด้วยเน๊ะ】

【ยังไงก็ตาม อะไรก็ตามที่เกิดขึ้นกับสาวน้อยคนนี้มันก็จะแปลก ๆ นิดหน่อยเน๊ะ】

 

 

【จบไปแล้ว】

【ทุกอย่างมันสายเกินไปแล้ว】

【แน่นอน】

 

 

【เอ๊ะโตะ、ว่าไปไลฟ์นี่เริ่ม １０นาทีก่อนกำหนดเริ่มไลฟ์สดจริง ๆ ใช่ไหม、ได้เงินคืนกันจริง ๆ ใช่ไหม】

【โอ๊ะโตะ、ข้อเท็จจริงคือ ตอนนั้นเธอขอให้โนเนมจังแฮ็คให้เธอด้วยน๊า】

 

 

【นอกจากนี้โนเนมจังก็ได้รับอัพเกรดจากโนเนมซามะขึ้นมาด้วยใช่ไหม】

【ไอ้แบบนั้นเรียกอัพเกรดเรอะ？】

 

 

【เอ๊ะ？　ก็น่ารักออก？】

【ใช่แล้วล่ะ、เรื่องนั้นถูกต้องเลย】

【อืมอืม、ความน่ารักคือความยุติธรรมเน๊】

【หรือก็คือ ฮารุจังคือความยุติธรรม】

【คุสะ】

【อ้า……ความน่าจะเป็นมาบรรจบกันแล้วเน๊ะ……】

 

ก่อนที่ผมจะรู้ตัว รุรุซังก็มานั่งข้างผมตามที่วางแผนไว้ และพวกผมก็กำลังเข้ากล้องเรียบร้อยแล้ว

 

……ลิลี่ซังเองก็เข้ามาในจอด้วยตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว、แต่เท่าที่ผมเห็นคอมเม้นต์จากคนในสำนักงานลองเลือกมาอ่าน、ดูเหมือนหัวข้อส่วนใหญ่ในตอนนี้จะมุ่งไปที่คำสาปซามะ……ที่โดนเรียกว่าโนเนมจังเป็นหลัก จนเธอถูกลืมไปสนิทเลย

 

「ซ้า！　จากตอนนั้นก็ผ่านมา １ สัปดาห์แล้วค๊า！」

 

「ค่อนข้างกะทันหันเลยนะครับ」

 

「เมเนเจอร์จังบอกว่า ถ้าฉันไม่ทำอย่างงี้ ก็จะมีคนที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นไงล๊า」

 

「นั่นสินะครับ」

 

 

【อืม……】

【คิดว่าแบบนี้ก็ดี】

【อย่าปล่อยให้ฮารุจังทำตามใจชอบ】

【แม้ว่าจะมีสคริปต์ แต่เธอก็ดูเหมือนจะเพิกเฉย……】

【ต้องบังคับด้วยกำลังเน๊ะ】

 

 

【นี่ม๊านอะไรก๊าน……？（รอ】

【ใจเย็น ๆ จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก】

【จะจริงรึ？】

 

รุรุซังมีกระดาษสำเนาอยู่ในมือ แต่ส่วนใหญ่เธอพูดขณะมองหน้าจออยู่

 

เห้ー、สมกับที่เป็นไอดอลซังเลย

 

「แล้ว！　ฮารุจัง、สภาพร่างกายเป็นยังไงบ้างค๊า？」

 

「ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเป็นพิเศษครับ」

 

「ไม่ใช่อย่างงั้นสิค๊า！　โฮร่า、ดันเจี้ยน、มันคงเป็นเรื่องยากที่ต้องดำดิ่งลงไปในพื้นที่ที่คุณไม่ได้วางแผนไว้ใช่ไหมล๊า？」

 

 

「……อ้า、หมายถึงพลังเวทมนตร์สินะครับ？　อืมー　……ไม่มากครับ？」

 

 

【งั้นเหรอค๊าー、ไม่มากสิน๊าค๊าー】

 

【การตอบสนองดูเหมือนหลุดออกมาในการแสดงออกหมดแล้วนะครับ】

 

【ดูเหมือนอัจฉริยะเลยน๊าค๊า！】

 

【อ้า……！】

 

 

【ม๊าแต่ว่า、ตามปกติแล้วหากใช้พลังเวทมนตร์จนว่างเปล่า ก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อย １ เดือน、กว่าที่จะกลับมาน๊า】

【โดยปกติแล้วถ้าใช้จนถึงระดับหมดเกลี้ยงมันก็ทำให้ลุกไม่ขึ้นเอาเลยน๊า】

【แต่ ฮารุจังในตอนนั้น】

【ฮารุจังค่อนข้างจะแปลกนิดหน่อย……】

【คุสะ】

【อ้าอืม、ก็น่าเป็นอย่างงั้นเน๊ะ……】

 

 

「แต่ถึงจะไม่มีพลังเวทมนตร์ ผมคนเดียวก็」

 

「พวกเราทุกคนจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ฮารุจังลงไปให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ ดังนั้นโปรดอย่าออกไปหรือหนีออกไปโดยไม่ได้รับอนุญาตเน๊」

 

「อะ、ครับ」

 

 

【คุสะ】

【รุรุจังน่ากลัว】

【รุนแรงแต่ยุติธรรม】

【แต่ก็อย่างที่คิด รุรุจังพูดถูก】

 

ผมคิดว่าไม่จำเป็นต้องมีคนมากเกินไป……แต่ยังไงก็ลึกตั้ง ５００ ชั้นเลยเน๊

 

มันจะค่อนข้างง่ายเลย ถ้าผมสามารถใช้หลุมกับดักเหมือนครั้งที่แล้วได้ แต่กับคนจำนวนมาก มันคงเป็นไปไม่ได้

 

อย่างแรกเลย ผมต้องใช้พลังเวทมนตร์เล็กน้อยเพื่อลงจอด แล้วในสถานการณ์ที่คุณไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็จึงมีความเสี่ยงที่จะใช้มัน

 

「ใน ２ สัปดาห์เนื่องจากความแข็งแกร่งทางร่างกายของฮารุจัง……ที่จริงก็มีตารางงานที่ค่อนข้างแน่น 、แต่ฉันวางแผนที่จะเคลียร์จากนี้แล้วค๊า」

 

「อย่างงั้นเหรอครับ　มีคนสนับสนุนเรามากมาย、ความก้าวหน้าของการพิชิตนั้นก็ช้าลงเน๊ะ」

 

 

「……ฮารุจัง？　ขออธิบายให้ชัดเจนหน่อยน่ะ、หมายถึงการบังคับเดินขบวนซึ่งแทบจะไม่สามารถทำได้กับคนจำนวนเท่านี้เน๊ะ……？　เป็นกลยุทธ์ที่บังคับให้ผู้คนในแนวหน้าต้องใช้อุปกรณ์และความแข็งแกร่งทางกายไปต่อไปจนกว่าจะไม่สามารถทำอะไรได้อีก、ถึงจะได้ถอยกลับมาก่อนส่งคนอื่นไปแทนที่……」

 

 

「เป็นอย่างงั้นเหรอครับ」

 

 

ถ้ามีแค่ผม ผมก็คงไม่สนใจอะไรเป็นพิเศษ

ย้า、ครั้งนี้คงจะยากจริงล่ะมั้ง？

 

【ดูเหมือนฮารุจังจะไม่เข้าใจ】

【เหมือนจะไม่พอใจ】

【ก็จนถึงตอนนี้ก็เป็นโซโล่เพลย์มาตลอดล่ะน๊า】

【ความร่วมมือ……ต้องให้ความร่วมมือ……？】

 

 

【เป็นไปไม่ได้เหรอ？】

【มะ、ม๊า、คงไม่ใช่เพราะอย่างนั้นหรอก ไม่งั้นก็คงไม่สามารถนั่งอยู่ที่นี่ได้……】

【ฮารุจังได้รับคำชมเพียงเพราะสามารถนั่งลงได้ คุสะ】

 

 

「แต่ว่าถ้ามีพลังเวทมนตร์เพียงพอล่ะก็、ผมคิดว่าผมสามารถลงไปถึงด้วยตัวคนเดียวได้ภายในไม่ถึง １ วันครับ　ยังไง――ถ้าคุณคิดแต่จะบรรลุเป้าหมาย」

 

 

【เอ๊ะっ】

【５００ ชั้นเลยนะ……？】

【หนึ่ง……วัน……？】

【ฮารุจังพูดว่าอะไรน่ะ】

 

 

【ฉันไม่สามารถพูดแบบนั้นได้อย่างแน่นอน……เป็นไปไม่ได้ทางกายภาพเน๊ะ……】

【ดูสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้สิ……】

【เธอคงจะไม่พูดอะไรแบบนั้นถ้าไม่ใช่ว่ามีอาวุธลับซ่อนไว้อยู่น๊า……】

【ได้โปรดพิชิตตามปกติทีเถิด……ขอร้องล่ะ……】

【ฮารุจังได้โปรด、บางครั้งทำอะไรปกติก็ดีน๊า……】

【ผู้ชมกำลังร้องขอความเมตตา】

 

 

「……ทุกคนค่ะ、ได้โปรดวางใจได้　เพื่อป้องกันไม่ให้เรื่องนั้นเกิดขึ้น ฉันจึงได้เชิญคนที่ชื่อลิลี่มา ซึ่งเป็นคนที่ฮารุช่วยเอาไว้เองมาด้วยค่ะ」

 

「เอ๊ะっ」

 

 

【คุสะ】

 

【มองไปที่เอมิจังด้วยแรงผลักดันมหาศาล คุสะ】

【ผมยุ่งไปหมดเลย】

【เปิดช่องให้รุรุจัง】

【รุรุจังดีใจมาก】

【ยูริ】

【โอเน๊โชตะ】

【จะทางไหนก็ดีย์】

 

 

【แต่ก็สมกับเป็นโอก้าซังเลย】

【นักยุทธศาสตร์……！】

【เป็นไปตามคาด ฮารุจังเอง、คงไม่ต้องการให้เด็กที่ช่วยเหลือไว้ต้องตกอยู่ในอันตรายใช่ไหมเน๊？】

【สามารถเชื่อได้ใช่ไหมเน๊ะ？】

【คิดอย่างนั้นกันจริง ๆ หรือ？】

 

 

【สิ้นหวังแล้ว】

【อ้า……】

【ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของฮารุจัง……】

【คุสะ】

【เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง คุสะ】

 

ผม、ไม่เคยได้ยินเรื่องนั้นมาก่อนเลย

 

ย้า、พวกเธอคงซ่อนไว้เน๊……เพื่อป้องกันไม่ให้ผมรำคาญเกินไปจนแอบพยายามไปพิชิตด้วยตัวเอง

 

เพราะเด็กผู้หญิงชอบทำอะไรแบบนั้นน๊าぁ……ที่ชอบเปิดเผยข้อมูลในภายหลัง

 

โฮร่า、ที่ถูกพูดถึงกันบ่อยใช่ไหม？

อย่างเรื่องที่ชอบบอกหลังหมั้นหมายกัน、หรือแต่งงานกัน

 

ม๊า เรื่องพวกนั้นก็ไม่เกี่ยวกับผมในตอนนี้ล่ะเน๊

 

「อะ、ในวันนี้ลิลี่ซังมีอุปกรณ์แปลอัตโนมัติมาด้วย ดังนั้นเธอจึงพูดตามปกติครับ」

 

 

【อืม】

【เข้าใจแล้ว ฮารุจัง】

【แต่ข้อมูลนั้น、ไม่มีประโยชน์อะไรนอกจากว่ามันเป็นจุดเริ่มต้น……】

 

 

「ตอนที่ไม่มีสิ่งนั้น ผมรู้สึกรำคาญทุกครั้งที่ต้องแปล、ดังนั้นรู้สึกสบายมาก」

 

 

【เอ๊ะっ】

【นั่นคืออะไร ฉันอยากเห็นมันจริง ๆ】

【ฉันอยากจะถามเหมือนกัน】

 

 

【ฉันอยากจะเห็นฮารุจังที่กลายเป็น bot「……ก็อย่างที่พูดไป」โดนแซนวิชอยู่ระหว่างรุรุจังกับลิลี่จังอีกครั้ง】

【อ้า……！】

【ฉันแน่ใจว่าเธอจะทำมันด้วยสีหน้าเหนื่อยล้า】

【ดีจังน๊าぁ】

 

พูดตามตรงผมไม่รู้ว่าจะเรียกมันว่าพลังของร่างกายนี้ดีหรือเปล่า……แต่ว่าหากผมมีสติอยู่ล่ะก็ก็จะสามารถใช้ภาษาต่างประเทศได้ ……สำหรับตอนนี้มีภาษาอังกฤษ อิตาลี ฝรั่งเศส และภาษาท้องถิ่นต่าง ๆ ได้มากเท่าที่ต้องการ

 

การมีบางอย่างแต่ไม่ได้ใช้ มันไม่ใช่เรื่องเสียเปล่าหรอกจริงไหม？

 

【น๊าぁ。　คิดมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว、นี่เป็นไลฟ์สดพูดคุยสินะ？】

【ก็น่าจะเป็นไลฟ์สดพูดคุยล่ะ……สำหรับฮารุจัง】

【ว่าไปแล้วสาเหตุของความพ่ายแพ้อาจไม่ใช่แค่เพราะฮารุจังก็ได้】

【อ้า……สิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะการพยายามดูแลในทางที่ไม่ดี……】

 

 

【เห็นพ้อง】

 

 

【คุสะ】

【โนเนมจังก็พูดแบบนั้นเหมือนกัน！！】

【ยุ่งเหยิงกันไปหมดแล้ว】

【ป่านนี้แล้ว】

【อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่ามันยุ่งเหยิงตั้งแต่แรกน๊า】

 

 

【เน๊เน๊ โนเนมจังโนเนมจัง、ส่งคำขอเรื่องรูปร่างหน้าตาได้ไหม？　ฉันอยากวาดรูปของคนที่สิงฮารุจังล่ะ】

【เน๊เน๊ โนเนมจังโนเนมจัง、คุณอยากได้ผมยาวสีดำไหม？　หรือว่าบางทีอยากจะมีผมสีบลอนด์ยาวที่เข้ากับฮารุจัง？】

 

 

【กำลังคิด】

 

 

【พิจารณา】

 

 

【รอ】

 

 

【ค๊าー】

 

 

【คุสะ】

【ไม่ใช่เรื่องที่ต้องกลัวอีกต่อไป คุสะ】

【ตรงกันข้าม เขากลายเป็นเป้าหมายแห่งความชื่นชมทันที……】

【อ้า、ถ้าคิดว่าคนที่ชอบทำให้ปวดหัวอย่างฮารุจังน่ารักได้ อะไรก็คิดว่าน่ารักได้เน๊……】

【ทำให้เป็นมนุษย์ดีที่สุดน๊า】

【อ้า……！】

 

 

【ฉันคิดว่าฉันอยากจะสร้างให้มีร่างกายเพื่อแฟนอาร์ตไงล่ะ……】

【อ้า……（สิ้นหวัง】

【อ้า……（ดีใจ】

【พวกเราจะรอเน๊、โนเนมจัง】

【รูปคู่ระหว่างฮารุจังกับโนเนมจัง……ฉันจะรอตลอดไป……】

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 76

 

งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง

ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）

 

“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”

“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”

 

หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ

https://ncode.syosetu.com/n1479ik/76/

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ 

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ

Favorite