[นิยายแปล(WN)] โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi 75 『การไลฟ์สดพูดคุยไร้สาระครั้งแรกของโลลิจัง』1

ตอนที่ 75 『การไลฟ์สดพูดคุยไร้สาระครั้งแรกของโลลิจัง』1

ตอนที่ 75 『การไลฟ์สดพูดคุยไร้สาระครั้งแรกของฮารุจัง』1

 

『การไลฟ์สดพูดคุยไร้สาระครั้งแรกของฮารุจัง』กรุณารอสักครู่

 

 

【รอ】

【การไลฟ์สดพูดคุยไร้สาระครั้งแรกของฮารุจัง】

【จะเริ่มแล้ว……】

【โอ้、โปรดคำนึงถึงโนเนมซามะเมื่อจะพูดอะไร  ถือว่าเตือนแล้ว】

 

 

【เน๊ぇจะไม่เป็นไรเหรอ? สำนักงานซัง วางแผนอะไรกันอยู่】

【แต่จะมีบางอย่างเกิดขึ้นอย่างแน่นอนー】

【ถึงจะไม่ใช่การดำดิ่งลงดันเจี้ยนนะเหรอ?】

【นายนี่หน๊า、กำลังพูดแบบนั้นทั้ง ๆ ที่รู้เรื่องที่ฮารุจังแอบหนีจากพวกเอมิจังไปสองครั้งน่ะเหรอ?】

【ขอโทษด้วย】

【คุสะ】

 

 

【แต่ก็สงสัยจริง ๆ ว่าจะไม่เป็นไรจริงเหรอ……】

【สำหรับตอนนี้ ระวังความคิดเห็นของคุณก่อนเน๊ะ!】

【นอกจากนี้ ดูเหมือนว่าไม่มีประโยชน์ที่จะต้องระวัง เพราะทั้งขึ้นอยู่กับอารมณ์ของโนเนมซามะล้วน ๆ】

 

 

【โนเนมซามะคงไม่โกรธจนระเบิดสำนักงานใช่ไหม?】

【ทำแน่】

【โอ้ย หยุดนะโว้ย】

【แต่ไม่ใช่เหรอ?】

【ใช่แน่……】

【คุสะ】

 

 

【ถ้าเขาทำ ก็จะกลายเป็นตำนานแน่นอนน๊า】

【เอ๊ะ?】

【คิดว่าอดีตของฮารุจังไม่ใช่ตำนานเหรอ?】

【โทษที、มันเป็นตำนานแล้ว】

【ก็นั่นสิเน๊ぇ……】

【เพียงแต่จำนวนบรรทัดที่จะก็อปวางจะยาวขึ้นเล็กน้อย……】

 

 

【แต่ตูข้า、ไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เห็นหน้าจอสแตนด์บายระหว่างรอไลฟ์สดของฮารุจัง】

【ต้องขอบคุณเอมิจังและสำนักงานซังที่ช่วยจัดการเรื่องนี้ให้เป็นอย่างดีน๊า】

【พวกตูข้าด้วย】

【ปฐมกาลก็เห็นพ้อง】

【อ้า……】

 

 

【ก็แบบฮารุจัง、มีรูปแบบเดียวคือเริ่มไลฟ์กะทันหันและจบลงอย่างกะทันหัน……】

【ทุกครั้งจะเริ่มต้นและจบลงอย่างกระทันหัน……】

【แถมช่วงนี้ก็เริ่มหรือจบแบบที่ดูเหมือนเกิดอุบัติเหตุแทบทุกครั้ง……】

【แน่นอนทักทายด้วยคอมเม้นต์ในตอนต้นและตอนท้ายด้วย?】

【แต่】

【เริ่มต้นทำด้วยตนเอง……】

 

 

【เป็นสไตล์ไลฟ์สดของฮารุจังน๊า】

【ทว่า ไลฟ์สด、รอบนี้……】

【อ้า……!】

 

 

「โม๊วー、รุรุซ๊าง。 ลิลี่ซังด้วยー」

 

 

【!?】

【ห๊ะ?】

【คุสะ】

【ยังไงดี หน้าจอสแตนด์บายดับกะทันหัน】

【เอ๊ぇ……】

【นี่ม๊านอะไรก๊านぇ……(ความสุข】

 

 

「ฉันคุยลิลี่จังแล้ว! เธอบอกว่าวันนี้ผมหางม้าเป็นความคิดที่ดี!」

 

「ใช่แล้วค่ะ ฮารุซามะ!」

 

 

【ฮัลโหลฮัลโหล โนเนมซามะ?】

【ไม่สิ、ฮารุจังคงไปกดอะไรบ้างอย่างเข้าแหละ……】

【สาวน้อยจังเน๊……เธอคงกดปุ่มสุ่ม ๆ บนคอมพิวเตอร์เน๊ะ……】

【นั่นไม่ใช่สิ่งที่เอเจนซี่จะดูแลเหรอ? โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นฮารุจัง】

【โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นฮารุจังน๊า】

【โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นฮารุจังน๊า】

 

 

【รอก่อนว่าจะพูดอะไร!? ใบหน้าโผล่บนหน้าจอ】

【ผมหางม้า!!!】

 

 

อาー、โม๊ว、พวกเธอเล่นกับเส้นผมของผมมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว……ชอบกันมากเลยเน๊

 

「ผมไม่สนใจเรื่องเส้นผมหรือทรงผมหรอกครับ……」

 

 

「ไม่ดี!!」

 

「ใช่แล้วค่ะ!!」

 

 

【ฮารุจ๊าーง!?】

【คุสะ】

【หน้าสะท้อนบนจอแล้ว หลุดมาแล้ววววว!!】

【เหล่าพนักงานเอเจนซี่ซ๊าง!!】

【เมเนเจอร์ซัง! ทำอะไรสักอย่างสิ!】

 

 

【ไม่ไหวล่ะ、พอฮารุจังกับรุรุจังอยู่ด้วยกันแล้วเราก็ทำอะไรไม่ได้หรอ】

【คุสะ】

【ผมหางม้าฮารุจังกำลังนั่งท่าเรียบร้อย……!】

 

 

【และด้วยเหตุผลบางอย่าง ดูเหมือนจะมีเสียงของลิลี่จังอยู่ด้วยเน๊ะ……】

【นี่มันอาร๊ายก๊านぇ……นี่มันอาร๊ายก๊านぇ……】

【อะ、เสียงร้องเวอร์ชั่นใหม่】

【การฝึกอบรมผู้ชมเป็นไปด้วยดีน๊า】

【เป็นไปอย่างราบรื่น(ถูกทำลายอย่างปลอดภัยด้วยRTA】

 

 

「อะ、เดี๋ยว、ทั้งคู่หนักนะครับ」

 

「ไม่ได้หนักสักหน่อย!」

 

「ใช่แล้วค่ะ!」

 

 

【●REC】

【อ้าっ……(ตื้นตันใจ】

【ยูริ】

【ฮารุจังกำลังโดนขี่……!】

【เป็นการเกาะติด……ที่ดีย์เน๊ะ】

 

 

【จะว่าไปแล้ว、ทั้งหมดที่ลิลี่จังพูดคือ「ใช่แล้วค่ะ」ล่ะ คุสะ】

【ใช่เลย ลิลี่จังกลายเป็น bot】

【หรือว่าบางที……นั่นคือคำแรกที่เรียนในภาษาญี่ปุ่น……】

【เอ๊ぇ……】

【คุสะ】

【บะ、บางทีควรโทรหาฮารุจัง เผื่อไว้……】

 

 

「……รุ、รุรุซังっ! ไลฟ์สด! ไลฟ์สดเริ่มไปแล้วครับ!!」

 

「เอ๊っ」

 

 

【เมเนเจอร์จังมีประโยชน์】

【ไม่สิ、ไม่ใช่? เสียงนี้、เหมือนกับที่ได้ยินในไลฟ์สดเมื่อวันก่อน】

【ไม่ใช่、ก่อนหน้านี้ด้วยซ้ำ……น่าจะตั้งแต่การไลฟ์สดช่วยเหลือรุรุจังครั้งนั้น……】

【น่าจะอยู่ที่นั่นมาสักระยะแล้ว คิดว่ามันเป็นสตาฟซังอย่างแน่นอน】

 

 

「ฟู๊วぅ」

 

 

【ฟู๊วふぅ……】

【ฟู๊วぅ……】

 

ในที่สุดผมก็สามารถลุกขึ้นได้เมื่อน้ำหนักที่กดทับไว้ถูกยกออกไป 

 

ย้า、แม้ว่าทั้งคู่จะเบากว่าเด็กทั่วไปก็ตาม……โฮร่า、เพราะแทนที่จะแค่เข้ามาเกาะติด เด็กผู้หญิงพวกนี้กลับทุ่มน้ำหนักทั้งหมดลงมาบนตัวผมไงล่ะ……

 

และผมในตอนนี้ พวกเธอคงไม่ได้ลืมไปใช่ไหมว่าผมเป็นแค่สาวน้อยเน๊ะ?

ผมมีน้ำหนักประมาณครึ่งหนึ่งของพวกเธอเองรู้ไหม?

 

「แต่……เอ๊ะ、ไลฟ์สดสินะครับ? คุชิมะซัง」

 

 

【ฮารุจ๊าง】

【ฮารุจังมองมาที่ข้าด้วย!!】

【อ้าっ……(ตาย】

【ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าการมาที่นี่จะทำให้ได้เห็นใบหน้าของฮารุจัง】

 

 

【เข้าใจล่ะ、เด็กคนเมื่อกี้คือคุชิมะจัง】

【แยกออกจากฮารุจัง คุสะ】

 

 

【ข่าวร้าย・แม้ว่าจะซ่อนหน้าไว้จนถึงตอนนี้、แต่ในที่สุดก็ถูกบัซเปิดเผยเพราะรุรุจัง】

【ว่าไปแล้วก็เป็นอย่างงั้นจริง ๆ……】

【คุสะ】

 

 

【ไม่สิ、นี่ไม่ใช่เวลามาคุสะเน๊ぇ】

【มะ、ม๊า、ตอนนี้มันสายเกินไปแล้ว……】

【ม๊า เธอมีสกิลปกปิดตัวตนระดับสูงจริงไหม、น่าจะไม่มีปัญหากับการออกไปข้างนอกหรอก、บางที……】

 

บนแล็ปท็อปที่สำนักงานซังเตรียมไว้ให้

พอผมเข้าไปดู……อุว้า、คอมเม้นท์เยอะมากเลย

 

อะ、หน้า 

 

……โล่งอกไป、เนื่องจากผมใช้สกิลปกปิดตัวตนอยู่ดังนั้นใบหน้าจึงควรเบลอเล็กน้อย、เหนือสิ่งอื่นใด ผมใช้กล้องรุ่นล่าสุด ดังนั้นใบหน้าก็ควรเปลี่ยนไปเล็กน้อย

 

นอกจากรุรุซังแล้ว ลิลี่ซังก็คงไม่ต้องการให้ถูกเห็นมากเกินไปเช่นกัน

 

……หืม?

 

แม้ว่าผมจะรู้สึกโล่งใจ แต่สิ่งที่ดึงดูดสายตาคือตัวเลขจำนวนมาก

 

【¥75000】

【¥121000】

 

【อ้าっ……ขีดจำกัดสูงสุดของการปาเงิน、ถูกยกเลิกไปแล้ว……】

 

 

「ทุกคนครับ ได้โปรดอย่าปาเงินมากขนาดนั้นนะครับ」

 

 

【นางฟ้า】

【พอเธอพูดแบบนั้นแล้ว พวกนายไม่รู้สึกอยากจะปาเงินเพิ่มเรอะ?】

【อยากเซ้!】

 

 

【¥153000】

【¥184000】

 

ไม่ดีแล้ว ผมรู้สึกเหมือนพึ่งไปกระตุ้นอะไรบางอย่างเข้า

 

ทุกคนไม่ได้นะ นี่เป็นการใช้เงินโดยเสียเปล่า

 

「อย่ามาใช้เงินเพื่อสิ่งที่จับต้องไม่ได้แบบนี้จะดีกว่านะครับ จะดีกว่าถ้าได้กินและดื่มของอร่อย ๆ ด้วยเงินพวกนั้น」

 

 

【สาวน้อยที่มีความรู้สึกแข็งแกร่งเรื่องเงินเกินไป】

【ก็แบบดูเหมือนว่าเธอต้องใช้ชีวิตอย่างยากจนข้นแค้นเพื่อครอบครัว……】

【จำไม่ได้รึไงที่ก็ได้ยินก่อนหน้านี้ว่าเธอลงดันเจี้ยนโดยการเก็บหินเป็นกิจวัตรประจำวันน๊า……】

【อ้า……】

 

ปาเงินไม่หยุดเลย

นี่คือสิ่งที่เรียกว่าการให้ทิปสิเน๊

 

แต่ไม่ใช่เรื่องจำนวนเงิน

 

「……………………………………」

 

ถึงจะเป็นแค่บางครั้งบางคราว、แต่บนหน้าจอก็มีการปาเงินให้ผมมมากว่าเงินเดือนหลังหักภาษีต่อเดือนสมัยที่ผมยังทำงานเป็นเลห์แมน(มนุษย์เงินเดือน)อีก

 

เงินกำลังถูกใช้ไปอย่างไร้จุดหมาย

 

……แบบนี้ไม่ดีเลย

 

เพราะเงินเป็นสิ่งสำคัญ จึงต้องใช้มันอย่างเหมาะสมเพื่อครอบครัวและเครื่องดื่มอร่อย ๆ

 

แต่、คนพวกนี้ไม่ยอกหยุดเลยเน๊ะ

ควรทำยังไงดี……อะ

 

「เอ๊ะโตะ、คุณอยู่ด้วยรึเปล่าครับ」

 

 

【คร๊าบー!】

【ไลฟ์สดที่ฮารุจังพูดคุยด้วยอย่างถูกต้อง……】

【ล้ำค่าเกินไปแล้ว……】

【ฉันจะให้เงินคุณมากเท่าที่คุณต้องการสำหรับสิ่งนี้เน๊ぇ】

 

 

「คำสาปซามะ」

 

 

【เอ๊ะっ】

【ฮี่っ……】

【ฮี่ぇっ……】

【อะไร、ทำอะไรน่ะ ฮารุจัง!?】

 

 

【ฮารุจัง! คุณกำลังพูดอะไร!!】

【ม๊ายยยยย!】

【พิธีอัญเชิญด้วยตัวเองที่ไม่คาดคิด】

【พิธีอัญเชิญด้วยตัวเอง คุสะ】

【เอ๊ぇ……】

 

 

「เงินตอนนี้ คุณช่วยแฮ็กเข้าไปในเว็ปไซต์วิดีโอแล้วส่งคืนให้หน่อยได้ไหมครับ? แล้วผมจะยอมยกโทษให้ที่คุณแอบถ่ายผมเมื่อวันก่อน」

 

 

【คุสะ】

【ฮารุจังบังคับเอนทิตีลึกลับให้แฮ็ก】

【แข็งแกร่ง】

【เพราะเป็นสาวน้อนเน๊】

【งั้นเหรอ……เพราะเป็นสาวน้อยถึงได้แข็งแกร่งสินะ……】

【ทุกคนมาเป็นสาวน้อยกันเถอะ☆】

 

เขาสามารถแฮ็คไลฟ์สดได้、ทำลายชั้นล่างสุดของดันเจี้ยนได้ด้วย、และนอกจากนี้ยังแสดงภาพตอนที่ผมนอนกับลิลี่ซังไปให้เหล่าปฐมกาลได้ดูผ่านทางกล้องวงจรปิดด้วย

 

เอมิซังบอกกับผมเกี่ยวกับเรื่องนี้หลังจากที่พวกเรากลับถึงบ้านในวันนั้น แต่ผมก็ไม่ได้ไม่ชอบหรือโกรธเรื่องนี้เป็นพิเศษ

 

แต่โดยปกติแล้วคนเราควรจะโกรธเรื่องแบบนี้ ดังนั้นผมจึงเรียกร้องด้วยความโกรธ

 

……พอพูดไปแล้วก็พอจะเข้าใจได้ว่าทำไม、เอมิในตอนนั้นถึงได้ดูหมดแรง เพราะเธอคงอึดอัดใจน่าดูเน๊ะ

 

「ถ้าทำไม่ได้……ผมจะไม่ยกโทษให้」

 

 

【คุสะ】

【ฮารุจังทำอย่างจริงจัง】

【กรธมากใช่ไหมเน๊ะ、ฮารุจัง】

【เป็นเด็กดีมากด้วย】

 

 

【ว่าไปแล้วเธอก็พูดตั้งแต่ในไลฟ์สดด้วยเสียงครั้งแรกแล้วว่า、ต้องการคืนเงินน่ะ】

【แต่จะทำได้เหรอ? นี่มันไม่ได้เกี่ยวกับแค่ไตเติ้ลวิดีโอหรือแค่การทำให้ไลฟ์ไม่ได้、นี่เป็นระบบที่สำคัญยิ่งกว่านั้นเอามาก ๆ】

 

 

【คำขอโทษ】

 

 

【เข้าใจ】

 

 

【ดำเนินการ】

 

 

【ยืนยัน】

 

 

【เอ๊ะっ】

【ปรากฎตัวขึ้นมาแล้ว……!】

【คุสะ】

 

 

【โนเนมซามะ、ฝีเท้าของคุณไม่เบาเกินไปหน่อยเหรอ??】

【เพราะฮารุจังเรียกหาไง……】

【อ้า……】

【เอาเถอะ ไม่ว่าจะแบบไหนก็ตาม เขาก็มาแล้ว……】

 

 

【พอคิดว่าเขารีบปรากฎออกมาอย่างตื่นเต้นทันทีหลังจากที่ถูกเรียกชื่อโดยฮารุจัง ก็แบบว่าออกจะดูน่ารักล่ะ】

【น่าร๊าก】

【ไม่มีทาง、ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวันนี้จะมาถึง เมื่อฉันตื่นเต้นกับสาเหตุของความโชคร้ายของรุรุจัง……】

【อ้า……!】

【กะแล้วไลฟ์สดของฮารุจัง、ไม่มีครั้งไหนที่จะปกติเลยเน๊ะ……】

 

 

「……ฮารุจัง、เกิดอะไรขึ้นเหรอ……?」

 

หลังจากที่พวกเธอคุยกันว่าจะทำยังไงกับเส้นผมของผมเสร็จแล้ว พวกรุรุก็กลับมา

 

อะ ไม่ใช่สินะ  พวกเธอตื่นตระหนกที่รู้ว่าไลฟ์สดเริ่มไปแล้วน๊า แน่นอน

 

 

「มีเงินถูกส่งมามากเกินไปนิดหน่อยครับ ผมก็เลยต้องคืนไป」

 

 

「โฮเห้ー、ทำแบบนั้นได้ด้วยล๊าー」

 

「ไม่สิ、ฉันก็ไม่ค่อยรู้เรื่องนี้เหมือนกัน、แต่เรื่องแบบนั้น……」

 

 

【ลิลี่จังไม่ใช่botอีกต่อไป!!】

【คุสะ】

【นั่นคือสิ่งที่ตอบสนองกันเรอะ!?】

【ก็แบบโม๊ว、มีหลายจุดให้ตื่นเต้นจนเริ่มสับสน】

【ใจเย็น ๆ กันไว้、ไลฟ์สดของฮารุจังก็เป็นแบบนี้ตลอดแหละ】

【ก็เป็นอย่างงั้น】

 

 

【แล้วเกิดอะไรขึ้นกับเงินกันล่ะ?】

【……ฉันได้เงินคืนแล้ว ต้องบอกว่าเหมือนไม่มีอะไรเคยเกิดขึ้นล่ะ】

【เอาจริงดิ】

【ซู๊ดยอด】

【โนเนมซามะ、คุณสามารถเข้าสู่ระบบการเรียกเก็บเงินได้เลยสินะ……】

【ตอนนี้อะไรก็เป็นไปได้น๊า】

 

 

「ได้ยินว่าได้รับเงินคืนกันแล้วล๊า、ฮารุจัง」

 

「โล่งอกไปทีครับ」

 

โล่งอกจริง ๆ

 

พูดตามตรง ผมทำเงินได้มากมายด้วยผลกำไรจากดันเจี้ยนจนเป็นเรื่องไร้สาระที่เคยได้เป็นพนักงานออฟฟิศล่ะ……นั่นคือนั่น นี่คือนี่

 

แต่ท้ายที่สุดแล้ว ผมก็ก็เอาแต่มองหาของราคาถูกในหน่วย 100 เยนอยู่ดี、ผมเป็นเพียงพลเมืองเล็ก ๆ ที่พอดูราคาในร้านขนมหวานที่พวกรุรุซังพาไปแล้วก็คิดว่า「แพงเกินไปแล้วน๊าぁ」ล่ะ

 

 

「ขอบคุณครับ、คำสาปซามะ วันหลังก็อย่าทำอะไรแย่ ๆ อีกเน๊ะ」

 

 

【เข้าใจ】

 

 

【ขอบคุณ】

 

 

【ตื้นตันใจ】

 

 

【จับมือ】

 

【จับมือ】

 

【จับมือ】

 

 

「? คุณ、ไม่มีมือไม่ใช่เหรอ?」

 

หรือผมควรแกล้งทำเป็นว่าเพียงแค่ยื่นมือออกมาและจับมือกัน

 

【มือ】

【มือ】

【คุสะ】

【โนเนมซามะ、มีความสุขจริง ๆ คุสะ】

【ฮารุจังไม่สะทกสะท้านกับเขาเลย】

【ก็ฮารุจังเน๊ぇ……】

 

 

【เด็กคนนี้、จะเสียใจไหมถ้ามีอะไรเกิดขึ้น……?】

【อืมー。 จะเป็นยังไงหากได้จับมือกับโนเนมซามะที่ไม่มีมืออยู่จริง ๆ……?】

【โอ้ย หยุดนะโว้ย】

【ก็บอกแล้วไงว่าให้หยุดพิธีอัญเชิญ】

 

 

【เป็นไปไม่ได้】

 

 

【ไร้ร่าง】

 

 

 

 

【เศร้า】

 

 

 

 

【คุสะ】

【ตอนนี้มีเพียงหญ้า(คุสะ)เท่านั้นที่เติบโต】

【เดี๋ยวเถอะไอ้พวกเด็กผู้ชายー! โนเนมจังร้องไห้แล้วไม่เห็นรึง๊ายยยย!】

【โนเนมจัง……!】

 

 

【อีกหนึ่งแนวคิดใหม่ถือกำเนิดขึ้น……】

【มีบางอย่างเกิดขึ้นเวลาฮารุจังไลฟ์สดเสมอน๊า】

【ตอนนี้ยังไม่สายเกินไปเหรอ?】

【อืม……รวมถึงฮารุจังที่ดูว่างเปล่าและไม่เข้าใจเลยด้วยซ้ำเน๊ะ……】

【โฮะ、โฮร่า! ถ้าเรียกว่าโนเนมจังจะน่ารักมากเลยน๊า!】

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 75

 

งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง

ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน(อิทธิพล)

 

“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”

“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”

 

หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ

https://ncode.syosetu.com/n1479ik/75/

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ 

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบคุณ คุณพันธวงศ์ กสิกรไทย X-2186 มาก ๆ ครับ

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ

[นิยายแปล(WN)] โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi

[นิยายแปล(WN)] โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi

Score 10
Status: Completed
เรื่องราวเกี่ยวกับสาวน้อยTSผู้มุ่งมั่นการโซโลที่ชื่นชอบการไลฟ์สด และไม่สนใจว่าเธอจะโด่งดัง หรือน่าประหลาดใจแค่ไหนก็ตาม ปล.ยังไม่มีรูปโลลิเฮดช็อต เอารูปคนแต่งไปก่อน ฮา

Options

not work with dark mode
Reset