[นิยายแปล(WN)] โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi 63 ดูเหมือนว่าหมีMซังจะปลอดภัย (หมีสาวเป็นลม)

ตอนที่ 63 ดูเหมือนว่าหมีMซังจะปลอดภัย (หมีสาวเป็นลม)

ตอนที่ 63 ดูเหมือนว่าลิลี่ซังจะปลอดภัย (เธอเป็นลม)

 

『……ต้องขอโทษสำหรับท่าทางที่ดูแย่ก่อนหน้านี้ด้วยนะคะ』

 

「ไม่หรอก ไม่เป็นไรจริง ๆ』

 

เมื่อผมกลับมาที่ห้อง ลิลี่ซังก็ตื่นแล้ว

 

เธอยังดูรู้สึกงุนงงเล็กน้อย แต่ดูเหมือนไม่มีไข้

ผมใช้วิธีตรวจด้วยการหน้าผากแนบหน้าผาก ดูแล้วคงไม่เป็นไร……อะ เด็กคนนี้มีอุณหภูมิร่างกายสูงขึ้น

 

ม๊า ช่างเถอะ

 

ลิลี่ซัง、ตอนที่ผมตรวจด้วยหน้าผากเพื่อวัดไข้ เธอก็เกือบจะล้มลงอีกครั้ง และหน้าของเธอแดงก่ำและพูดออกมาว่า『นี่คือ……รสนิยมของฉันค่ะ!』

 

ถ้าเป็นรสนิยมแบบนั้นก็ช่วยไม่ได้ล่ะเน๊ะ

รสนิยมของแต่ละคนควรถูกเคารพ

 

ยังไงก็ตาม รสนิยมของผมคือ ชอบดื่มเหล้า

 

เป็นรสนิยมจริงไหม?

ดังนั้นช่วยอนุญาตให้ผมดื่มหน่อยได้ไหมเน๊?

 

ไม่ได้ล่ะมั้ง?

 

ก่อนอื่น ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาการสนทนาก็เป็นภาษาต่างประเทศ

ดูเหมือนผมจะพูดได้อย่างเป็นธรรมชาติ แต่ก็น่ากลัวนิดหน่อยเน๊ะ

 

ก็แบบมันสะดวกดีเกินไปล่ะ

 

『……ต้องขอขอบคุณ、อย่างเป็นทางการอีกครั้งค่ะ ขอบคุณคุณค่ะ、ที่ทำให้ฉันสามารถกลับมาได้อย่างปลอดภัยค่ะ ขอขอบคุณอีกครั้ง』

 

ผมบอกให้เธออยู่บนเตียง เพราะเธอจะได้ไม่ลำบากถ้าเป็นลมลงอีกครั้ง นอกจากนี้……แม้ว่าจะเป็นกระโปรง แต่เธอก็พับมันอย่างช่ำชองและนั่งตัวตรง จากนั้นก็โค้งคำนับสามนิ้ว

 

『……อาโน、นั่น』

 

『เพื่อนของฉันบอกว่านี่เป็นมารยาทอย่างเป็นทางการของประเทศนี้ค่ะ』

 

『แต่、นั่น』

 

『แน่นอนค่ะ ฉันรู้ว่าไม่ควรทำเช่นนี้ในสถานที่ที่เป็นทางการค่ะ。 หากไม่ได้เป็นผู้ที่มีสายสัมพันธ์ใกล้ชิดค่ะ』

 

หืมー。

 

ม๊า、ช่างเถอะ

ถ้าเข้าใจขนาดนั้น ก็คงไม่ทำอย่างในเมืองหรอก

 

แจ่ผมรู้สึกว่ามีความเข้าใจแตกต่างกันเล็กน้อย

แต่จะยังไงก็ได้

 

『อย่ากังวลไปเลยครับ ผมจะตอบสนองต่อคำร้องขอความช่วยเหลือของคุณเสมอ。 ผมจะทำอย่างนั้นไม่ว่าคู่ต่อสู้จะเป็นใครก็ตาม』

 

『……ถึงอย่างนั้นก็ตาม、หากเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น……หากมีเพียงฉันคนเดียวแต่แรก』

 

『อาー』

 

ม๊า  ดูเหมือนจะทำให้มีความรู้สึกด้านลบแล้วสิเน๊……หากสถานการณ์กลับกัน นั่นก็คงเกิดขึ้นกับผมเหมือนกัน

 

ยิ่งไปกว่านั้นฝ่ายตรงข้ามยังเป็นสาวน้อย?

 

และที่สำคัญกว่านั้น สาเหตุก็คือมอนสเตอร์ที่ไม่สามารถเอาชนะได้ทางกายภาพ

 

『เกี่ยวกับเรื่องนั้น』

 

「ฉันไม่มีปัญหาเรื่องเงินค่ะ、ดังนั้นถ้าคุณต้องการ ฉันจะให้ค่าตอบแทนตามมูลค่าตลาดก็ได้ไม่เป็นไรค่ะ』

 

 

『แต่』

 

『แน่นอนว่าเป็นเรื่องธรรมดาในประเทศนี้ นอกเหนือจากที่กล่าวมา』

 

นอกเหนือจากที่กล่าวมา?

 

……หืมー。

 

『ฉันกำลังมีปัญหา』

 

『ปัญหา……ฟุฟุฟุっ』

 

อะ、เธอหัวเราะ

 

เด็กคนนี้คงเป็นคนประเภทที่ชอบรักษาระยะห่างจากผู้คน ดังนั้นเธอจึงมีรอยยิ้มที่เขินอาย

 

นี่เป็นไทป์ที่ผมพึ่งเคยเจอเป็นครั้งแรกเลย

 

อนึ่ง รุรุซังมีรอยยิ้มที่ทำให้คุณรู้สึกเหมือนเธอเป็นผู้หญิงที่กระตือรือร้น

 

ส่วนเอมิซัง……ปกติแล้วเธอจะเหมือนกับโอเน่ซังที่จริงจัง、แต่เมื่อเธอเป็นเอ็นไตซังก็ดูเหมือนเอ็นไตซังเต็มรูปแบบ

 

คุชิมะซังเป็นคนประเภทที่ไม่ชอบแสดงรอยยิ้ม ดังนั้นเธอจึงดูเหมือนจะแอบยิ้มอยู่ด้านหลัง

 

สิ่งที่เรียกว่าเด็กผู้หญิง ทุกคนล้วนแตกต่างกันเน๊ะ

ม๊า โดยเฉพาะเด็กคนนี้ที่มาจากต่างประเทศ

 

ผม?

 

ผม……ให้ความรู้สึกแบบไหนงั้นเหรอ

ผมรู้สึกว่ากล้ามเนื้อใบหน้าของตัวเองไม่ได้เคลื่อนไหวมากนัก

 

 

 

 

『เข้าใจล่ะ、คำแนะนำสินะครับ』

 

『ค่ะ ดันเจี้ยนส่วนใหญ่ในประเทศของฉันมีเลเวลเฉลี่ยค่อนข้างสูงค่ะ、ที่จริงแล้วนั่นคือสาเหตุที่ทำให้ฉันมีอิสระ、โครงสร้างยังแตกต่างจากประเทศอื่น ๆ เล็กน้อย……ทำนองนั้นค่ะ』

 

โฮー、ดันเจี้ยนแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ ไม่สิ แต่ละภูมิภาคเน๊ะ

 

ลองคิดดูแล้ว ตอนที่ผมดูไลฟ์สดที่ออกอากาศในต่างประเทศ บรรยากาศจะแตกต่างออกไปมาก

อยากดำดิ่งแล้วน๊า……。

 

แล้ว

 

เหตุผลที่ลิลี่ซังมาญี่ปุ่นก็เพื่อแอบพบปะเพื่อนฝูงของเธอ

 

จริง ๆ แล้วเหมือนว่าเธออยากจะมาหลังจากที่พูดภาษาญี่ปุ่นได้แล้ว แต่เกิดอดใจไม่ไหว ก็เลยทำสิ่งที่รู้สึกเหมือน「การฝึกในชีวิตจริง!」สินะ 

 

เธอคิดว่าการพูดภาษาญี่ปุ่นจะไม่ใช่เรื่องยากเลย ขอแค่พยายามพูด และเนื่องจากเป็นผู้หญิง และชอบพูด ดังนั้นจึงคิดว่าเหมาะกับตัวเองมาก

 

เธอพยายามพูดภาษาญี่ปุ่นอย่างเต็มที่ในระหว่างการสนทนา แต่ดูเหมือนว่าจะเริ่มกลายเป็นเรื่องน่าหงุดหงิด และสุดท้ายก็จบลงเพียงภาษาต่างประเทศเท่านั้น

 

ผมบอกได้แค่ว่าเธอเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมาก หรือค่อนข้างจะเป็นประเภทที่กระตือรือร้นมากเน๊ะ

เรียกว่าความมีชีวิตชีวาล่ะ

 

มันคือสิ่งที่ผมต้องการมากที่สุด

 

『แล้ว 、เลเวลล่ะ? ไม่เป็นไรที่จะถามใช่ไหมครับ?』

 

『……ตามการแปลของสมาคมทางนี้、แน่ใจว่า25ค่ะ』

 

 

『เห้?』

 

『อาっ、น่าร๊าก……คิ๊ว』

 

ลิลี่ซังกลอกตาของเธอ แล้วจึงล้มลงเบา ๆ เอาหัวไปหนุนหมอนin

 

เด็กคนนี้、มีร่างกายอ่อนแอจังน๊า……แต่เลเวลของเธอก็สูงจริง ๆ

อะ、บางทีคงเหนื่อยจากการอยู่ในดันเจี้ยนล่ะมั้ง

 

เลเวล25。

 

สูงกว่ารุรุซังเอมิซังมาก……สูงกว่าผมในสมัยก่อนอีก

ถ้านับเฉพาะตัวเลขก็เกือบสองเท่าเลยเน๊ะ

 

นั่นไงล่ะ、ขีดจำกัดของมนุษย์ โดยเฉลี่ยอยู่ที่ประมาณ 10 และขีดจำกัดของคนที่สุดยอดคือ 20 、ดังนั้นเด็กคนนี้เป็นอัจฉริยะจริง ๆ

 

แย่แล้ว

แย่จริง ๆ ล่ะ

 

โลกนี้ช่างกว้างใหญ่เน๊ะ

หรือว่าบางทีเธออาจถูกทำให้หลงเข้าใจผิดโดยเลเวลท้องถิ่นที่อาศัยอยู่?

 

แต่ผมเองก็มี★10เหมือนกันซึ่งเป็นเรื่องที่ผมไม่เข้าใจจริง ๆ ดังนั้นจึงไม่รู้ว่าทางไหนแข็งแกร่งกว่ากัน

 

ผมรู้สึกว่าถ้ามีอุปกรณ์ และการเตรียมตัวที่เหมาะสม และนอกจากนี้ หากถ้าเพื่อนร่วมทีมทำสิ่งที่ถูกต้อง ผมก็รู้สึกว่าเธอจะสามารถลงไปถึงชั้น 250 ได้ตามปกติ

 

ม๊า มองย้อนกลับไป มีหลายสิ่งหลายอย่างผิดพลาดเพราะคำสาปล่ะนะ……。

 

 

 

 

『……ฮาっ!』

 

『อะ、ฟื้นแล้วเหรอครับ』

 

ผมยังรู้สึกเหนื่อยอยู่มาก เลยยังสนุกกับการนอนเล่นบนเตียง เมื่อลิลี่ซังฟื้นขึ้นมา

 

เป็นลมมากขนาดนี้โอเคไหมน๊า……ผมควรเรียกพยาบาลดีหรือเปล่า?

 

『……ฮารุซามะ、ผมของคุณ』

 

『เอ๊ะ? อาー、รุงรังหมดเลยー』

 

ที่จริงแล้วของลิลี่ซังเองก็ค่อนข้างยุ่งเหมือนกันも結構ぼさぼさだけどね。

 

แต่ผมรู้ว่ามันไม่ดีที่จะชี้ประเด็นแบบนั้นกับเด็กผู้หญิง ดังนั้นผมจึงเงียบไว้

 

『……คะ、คือว่า。 อยากจะแสดงความขอบคุณ、ฉันวางแผนที่จะทำอย่างอื่น แต่……』

 

『อะ、จ๊า เชิญเลยครับ』

 

『เฮ๊ะ?』

 

『เอ๊ะ、จะทำให้ไม่ใช่เหรอครับ?』

 

『เอ๊ะ……คะ、ค่ะぃ……』

 

เพราะผมรู้สึกเหมือนว่าเธอมีบรรยากาศที่อยากจะทำผมหรืออะไรสักอย่าง ผมก็เลยนั่งลงโดยหันหลังให้

 

พวกเด็กผู้หญิงชอบเล่นกับผมคนอื่นเน๊ะ

เพราะผมคุ้นเคยกับทั้งรุรุซัง ทั้งคุชิมะซังแล้ว ดังนั้นไม่เป็นไร

 

รู้สึกดีที่สามารถคิดออกได้ก่อนเน๊ー

 

『……………………………………』

 

อนึ่ง ส่วนเอมิซัง น่าแปลกที่เธอไม่ทำแบบนี้

 

บางทีถ้าเธอสัมผัสตัวผม เธออาจจะรู้สึกตื่นตัวขึ้นมา ดังนั้นจึงต้องระงับมันด้วยความตั้งใจอันแรงกล้าเน๊ะ

ยอดเยี่ยมเลยเน๊

 

หากเป็นเอ็นไตซังที่รู้จักควบคุมตัวเองได้ ก็สามารถไว้วางใจได้ล่ะเน๊

 

ผู้ชาย?

 

กับผู้ชาย……ผมบางทีอย่างแรกเลยคงไม่มีความสุข นอกจากนี้ ผมเป็นเด็กผู้หญิงแล้ว และผู้ชายคงเบรคไม่ทำงานได้……เน๊ぇ……?

 

『……ชะ、เช่นนั้น、ขอฝากตัวด้วยค่ะ……』

 

『ครับ、เชิญได้เลย』

 

อย่างที่คิด จะบอกว่า「นี่คือวิธีการขอบคุณที่ดี」ก็คงไม่ได้ล่ะ

ผมไปช่วย ก็เพียงเพราะเป็นความรับผิดชอบของผมในฐานะเพื่อนนักดำดิ่งดันเจี้ยนด้วยกัน

 

จะว่าไปแล้ว ดูเหมือนว่าผู้คนที่ผมเคยช่วยเหลือไว้จะเริ่มรู้เรื่องของผมบ้างแล้ว……ไม่สิ ที่จริงแล้วยังไงกันแน่……น่ากลัว……เห็นได้ชัดว่าผมได้รับจดหมายขอบคุณและกล่องขนมมากมายที่ส่งไปยังบริษัท

 

จะดีกว่าไหมถ้าทุกคนจะใจเย็นมห้มากขึ้น?

ผมเองก็เคยได้รับความช่วยเหลือหลายครั้งตอนที่ยังเป็นมือใหม่

 

แต่ต่อให้คุณจะเป็นระดับกลาง แต่คุณก็ยังสามารถทำผิดพลาดได้

โฮร่า、เหมือนกับลิลี่ซังที่เป็นระดับสูงไง

 

อาー、แต่ว่าไปแล้วในบางครั้งก็ขอบคุณทันทีด้วยการซื้ออาหารเย็นให้

 

ตราบใดที่คุณเป็นผู้ใหญ่ และเสิร์ฟเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ก็เป็นOK

มันซับซ้อนกว่าเล็กน้อยสำหรับผู้ใหญ่เน๊

 

『……อึกぅっ……』

 

『ฮ่าっ!? ……คิ๊ว』

 

อาっ。

 

ไม่เหมือนกับพวกรุรุซัง วิธีที่เธอวางหวีนั้นอ่อนโยน แม้จะส่งเสียงแปลก ๆ ออกมาบ้าง

เสียงนั้น、ฟังดูซุกซนเล็กน้อยน๊า

 

แล้วจากนั้นผมก็ได้ยินเสียงล้มที่ข้างหลัง

 

 

 

 

『……ตอนนี้……』

 

『ร่างกายไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?』

 

『ค่ะ、ค่ะ、ที่เหลือ』

 

 

『จะนอนต่อไปก็ได้ไม่เป็นไรครับ』

 

『จะทำผมของคุณต่อไปค่ะ!!』

 

『อะ、ครับ』

 

ครั้งนี้กลับมาได้ในไม่ถึงหนึ่งนาทีเน๊

บางที เด็กที่เลเวลสูง ๆ คงมีบางอย่างต่างออกไปเน๊ะ

 

『……ฟุ、อึก……』

 

『……っ! ……っ!』

 

อ้าー、นั่นรู้สึกดีจังー。

 

ผมสงสัยจังว่าทำไมแค่การลูบหัว กอด หรือหวีผมถึงรู้สึกดีขนาดนี้ー。

 

ถ้าเป็นตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนจะเข้าใจสิ่งที่เรียกว่านาเดโป(ลูบหัวใครสักคนจนตกหลุมรักหน้าแดง)เลย

แถมกลุ่มเป้าหมายจำกัดเฉพาะเด็กผู้หญิงเท่านั้นล๊าー

 

『……ผมยาวขนาดนี้……สวย……หอม……』

 

『แบบว่ายังไงดี เส้นผมพวกนี้、ดูดีอยู่ตลอดโดยแทบไม่ต้องดูแลอะไรเลยล่ะครับ』

 

มันแปลกมากเลยเน๊ะ

บางทีร่างกายนี้ เดาว่ามันเกี่ยวข้องกับการมีรสนิยมที่ไม่รังเกียจการดื่มเหล้า

 

ท้ายที่สุดแล้ว ในคืนแรกหลังจากที่ผมถูกพาตัวออกจากอพาร์ตเมนต์นั้น คุชิมะซังก็เป็นลมหลังมองมาที่ผม ขณะที่ผมกำลังเช็ดผมให้แห้งหลังจากอาบน้ำด้วยผ้าเช็ดตัว แล้วเป่าด้วยเครื่องเป่าผม

 

ย๊าー、ผมกลัวจริง ๆ เมื่อเห็นคนเป็นลมเป็นครั้งแรก

 

แล้ว ผมก็ถูกถามว่า「ทำไมคุณถึงทำอย่างนั้นกันคะ!?」แต่ผมก็ทำให้เธอเงียบไปด้วยคำตอบว่า「แต่ผมก็ทำแบบนี้มาตลอด1ปีแล้วนะครับ?」 

 

เพราะพอแห้งแล้วเส้นผมของผมก็จะดูดีและสะอาดเสมอ ดังนั้นไม่มีปัญหา

เน๊ぇ?

 

『……ซู๊ดซู๊ดซู๊ดซู๊ดซู๊ดซู๊ดซู๊ดซู๊ดซู๊ดซู๊ดซู๊ดซู๊ดซู๊ด』

 

 

『อ๊าー』

 

จั๊กจี้

 

เข้าใจแล้ว、เด็กคนนี้ใกล้เคียงกับรุรุซังเน๊

 

รุรุซังเองก็มักจะดมกลิ่นขณะที่กำลังหวีผมของผม จนหน้าแดงก่ำ และทรุดลงเพราะขาดออกซิเจนเสมอ

 

ผมเข้าใจความรู้สึกดี

 

ผมเองเมื่อมีเวลาว่างมากเกินไป ก็มักจะเล่นผมของตัวเองได้สัก 1 หรือ 2 ชั่วโมงเลยล่ะ

 

“――――ฮารุจัง!!!”

 

“ฟุคายะซังกะ ก็บอกว่า……”

 

 

“อะ、รุรุซัง คุชิมะซัง”

 

ผมตกใจจริง ๆ เมื่อจู่ ๆ ประตูก็เปิดออก

 

ผมสะดุ้งกับเสียงนั้น แต่ก็สามารถรู้ตัวได้ในขณะที่ใช้ค้นหาศัตรู

 

“――――ฮารุจัง  ทำไมเด็กคนนั้นถึงแตะต้องฮารุจังล่ะแบบนั้นล่ะ”

 

“เด็กคนนี้คือลิลี่ซังครับ จากดันเจี้ยน”

 

 

“แต่มันเป็นหน้าที่ของฉันที่จะหวีผมของฮารุจัง ดังนั้นที่ตรงนั้นต้องเป็นของฉันเสมอสิ”

 

“อะ จ๊า ฝากด้วยนะครับรุรุซัง ลิลี่ซังขอบคุณมากเลยครับ”

 

 

“อะ、อืม! เป็นหน้าที่ฉันเอง! ฉันจะดูแลฮารุจังเอง!”

 

 

『ฮี่っ……ค่ะ、ค่ะ……』

 

ตอนที่รับหวีจากลิลี่ซัง……อะ、เป็นของดูมีสไตล์ล่ะ、รสนิยมของลิลี่ซังเปล่งประกาย……เมื่อผมยื่นให้รุรุซัง ความรู้สึกที่น่ากลัวนั้นก็หายไป และเธอก็เริ่มดมผม

 

อืม

 

เด็กคนนี้น่ารักอย่างน่าประหลาดใจเน๊ะ

 

เพราะผมได้รับการดูแลอยู่เสมอ ดังนั้นเธอเป็นเด็กผู้หญิงที่ต้องการดูแลผมเหมือนน้องสาวตัวน้อย แม้ว่าเธอจะอายุน้อยกว่า และยังมีประสบการณ์น้อยในฐานะเด็กผู้หญิงก็ตาม

 

「ฉันจะดูแลตลอดไปเน๊ะ ฮารุจัง」เธอบอกผมแบบนั้นทุกวัน

 

หากเป็นเพียงเรื่องของการเข้ามาเลือกทรงผมและเสื้อผ้าให้ทุกวัน ผมก็ยินดีเป็นอย่างยิ่งในระดับหนึ่ง

 

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 63

 

งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง

ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน(อิทธิพล)

 

“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”

“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”

 

หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ

https://ncode.syosetu.com/n1479ik/63/

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ 

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ

 

[นิยายแปล(WN)] โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi

[นิยายแปล(WN)] โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi

Score 10
Status: Completed
เรื่องราวเกี่ยวกับสาวน้อยTSผู้มุ่งมั่นการโซโลที่ชื่นชอบการไลฟ์สด และไม่สนใจว่าเธอจะโด่งดัง หรือน่าประหลาดใจแค่ไหนก็ตาม ปล.ยังไม่มีรูปโลลิเฮดช็อต เอารูปคนแต่งไปก่อน ฮา

Options

not work with dark mode
Reset