[นิยายแปล(WN)] โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi 57『หลบหนีดันหมี 250F RTA』6 เรียบร้อยโรงเรียนหมี

ตอนที่ 57『หลบหนีดันหมี 250F RTA』6 เรียบร้อยโรงเรียนหมี

ตอนที่ 57『หลบหนีดันเจี้ยน 250F RTA』6

 

“ซู่――……ซู่――……”

 

“……ฮารุจัง ฮารุจังจริง ๆ สินะ?”

 

“ใช่แล้ว  แน่นอน ……อ้า อุปกรณ์หลบหนีโฮมเมดแบบเดียวกับที่ใช้ตอนอยู่กับรุรุ ……นึกไปแล้ว ตอนที่ย้ายบ้านก็เอามาด้วย……”

 

【ซู่ซู่ฮารุจัง】

【●REC】

 

 

 

 

ชั้นที่ 80

 

แม้ว่าพวกเธอจะอยากตามหาฮารุมากแค่ไหนก็ตาม แต่ไม่ว่าจะมองหายังไงก็ไม่พบบันไดที่พาลงไปชั้นต่อไปเลย

 

 

เนื่องจากไม่มีอะไรที่สามารถได้อีกแล้ว วิธีเดียวที่เหลืออยู่จึงเป็นการใช้หลุมที่พวกฮารุตกลงไป

 

มิคาสุกิ เอมิ กับ ฟุคายะ รุรุ、ทีมกู้ภัย ปาร์ตี้อื่น ๆ รวมถึงคุชิมะ จิโฮะที่มาถึงช้ากว่าเล็กน้อย ต่างรวมตัวกันประชุมและได้ข้อสรุปดังนั้น

 

『ไม่สิ ก่อนอื่นเลย พวกเราจะลงไปยังไงกัน』

『ไม่มีใครพกเชือกหรืออะไรทำนองนั้นติดตัวกันมาเลย、แล้วก็แต่แรกแล้วจะไปมีเชือกที่ยาวจากชั้น 80 ไปถึงชั้น 250 อยู่ได้ยังไงกันจริงไหม』

 

『ขั้นแรกรอให้เธอหนีขึ้นมาถึง 1 หรือ 2 ชั้นจากชั้นนี้ดีไหม』

『ฉันไม่เห็นบันไดที่ไหนเลย、แล้วก็ถึงจะกระแทกแรง ๆ ยังไงพื้นก็ไม่แตกสักนิด』

『เป็นไปไม่ได้เลยถ้าไม่เอาเครื่องจักรกลหนักลงมา?』

『เครื่องจักรกลหนักมันเข้าดันเจี้ยนไม่ได้หรอกนะ』

 

『ทำไมฮารุถึงสามารถอุ้มสาวน้อยที่แก่กว่าตัวเองได้ด้วยมือข้างเดียว และลงพื้นได้อย่างปลอดภัยด้วยมือที่เหลือแค่ข้างเดียวได้กันคะ……อ้า เพราะเป็นฮารุเลยอะไรก็เกิดขึ้นได้สินะ』

 

『ก็ฮารุจังล่ะเน๊』

『ก็ฮารุซังล่ะเน๊』

 

และ ระหว่างที่มีการถกเถียงกันอย่างดุเดือด

 

ในตอนนั้นเอง ก็มีเสียงสะท้อนดังมาจากด้านล่าง……คล้ายเสียงเครื่องบินเจ็ต

 

“……ฮารุจัง?”

 

คนแรกที่ตอบสนองคือ รุรุที่เคยได้ยินเสียงนี้มาในระยะใกล้เมื่อไม่นานมากนี้

 

“……รุรุ ตอนนี้ไม่……หืมมมมม มาขอคำปรึกษาจากทีมกู้ภัยกันก่อน……”

 

【ข่าวร้าย】

【ข่าวร้าย】

【อะ、ในทางที่ดีเน๊ะ】

【ข่าวร้ายในทางที่ดีคืออะไร คุสะ】

 

【จะไม่บอกว่านั้นคือข่าวดีเหรอ?】

【เรื่องนั้นไม่พูดเด็ดขาดน๊า】

【พูดไม่ได้แหละน๊า……】

【เดี๋ยวก่อนฮารุจังกำลังทำอะไรบางอย่างอยู่】

【ความปลอดภัยสำหรับตอนนี้】

 

【ยังก่อน ไลฟ์สดของฮารุจัง、ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถรับชมได้ล่ะน๊า】

【แล้วเกิดอะไรขึ้นกันล่ะ? ฮารุจังกำลังทำอะไรบ้างอย่างอีกแล้วสินะ?】

 

【ตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว คุสะ】

【ก็แบบฮารุจังไง?】

【สมเป็นฮารุจังน๊า……】

【ฮารุจังนางฟ้าจอมระเบิดตามธรรมชาติ……】

 

“อาร๊า……ผู้ชมทุกท่าน กรุณารอสักครู่นะคะ รุรุ”

 

“……………………………………”

 

เอมิสังเกตเห็นคอมเมนต์ที่เปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันและเป็นธรรมชาติ จึงมองไปที่รุรุที่ยังคงทำตัวแปลก ๆ

 

“ไม่เป็นไรหรอกเน๊ะ ตอนนี้ทานอะไรอุ่น ๆ ก่อนเถอะ”

 

คุชิมะ จิโฮะคอยดูแลรุรุจากเบื้องหลังโดยอยู่ในตำแหน่งที่กล้องไม่สามารถมองเห็นได้

 

――เวทย์มนตร์ที่ทำให้สงบ เดาว่าต้องแข็งแกร่งมาก

 

เธอดูน่ากังวล เพราะสภาพจิตใจที่ผิดปกติหลังเข้ามาภายในดันเจี้ยน พยายามทำให้ชุ่มชื้นขึ้นโดยการให้คุยกับเพื่อนร่วมทาง

 

“……ฮารุจังล่ะ”

 

รุรุเข้าใกล้ปากหลุมขนาดใหญ่บนพื้น――พึมพำ และวนไปวนมา

 

【เดี๋ยวสิ、รุรุจัง!?】

【เอมิจัง、รุรุจัง! รุรุจังแย่แล้ว!】

 

“เอ๊ะ? ――รุรุ!”

 

เอมิพยายามวิ่งไปหาเธอซึ่งตอนนี้อยู่ใกล้กับขอบหลุมแล้ว แต่เมื่อเอื้อมมือออไป……เธอก็รู้สึกว่า「เสียงนั้น」กำลังใกล้เข้ามาอย่างแน่นอน

 

“……เครื่องบิน……ไม่สิ ที่นี่อยู่ในดันเจี้ยนเน๊ะ……”

 

【ถูกต้อง】

【ถูกต้องที่สุด】

【ทว่าก็ยังมีกลไกที่ค่อนข้างแปลกเล็กน้อย】

【อ้า、เธอเป็นนางฟ้า ดังนั้นถึงบินได้จริง……】

【นางฟ้าที่บินโดยใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์】

【ฮารุจังมักจะเป็นคนที่ดึงดูดใจได้ดีจริง ๆ】

 

เธอหยุดครู่หนึ่ง ไม่สามารถเข้าใจสถานการณ์ได้เนื่องจากคอมเมนต์วิ่งเร็วเกินไป

 

แต่เมื่อทำแบบนั้น นิ้วเท้าของรุรุก็เฉียดกับขอบหลุมแล้ว

 

“……ฟู๊ รุรุซัง”

 

“ฮารุจัง!”

 

“ฮารุซัง!?”

 

“ฮารุ!?”

 

【คุสะ】

【ข่าวร้าย・ฮารุจัง、เอาชีวิตรอดได้ด้วยตัวเอง】

【ด้วยตัวเอง(สิ่งที่ดูเหมือนเครื่องบินเจ็ตเจ็ท】

【ไม่ใช่、ปีกนางฟ้าต่างหาก】

 

【งั้นเหรอ、ปีกนางฟ้าก็หน้าตาประมาณนี้ล๊า……】

【ปีกนางฟ้า(เป็นกระเป๋าเป้ที่ดูเหมือนกระเป๋านักเรียนใบใหญ่、มีท่ออยู่ข้างใต้และมีเปลวเพลิง】

 

รุรุกับเอมิ、จิโฮะต่างเคยเห็นจรวดแบบเป้สะพายหลังอยู่ในห้องของ「เขา」

ยูนิทบินแบบเติมเชื้อเพลิงได้ ของทำมือของฮารุ

 

ตอนที่กำลังขนย้าย ผู้รับเหมาบอกกับพวกเธอว่า「เห็นชัด ๆ ว่าเจ้านี้คือระเบิดดี ๆ นี่เอง ได้โปรดช่วยทำอะไรกับมันสักอย่างที」

 

……โฟกัสของกล้องเปลี่ยนไปเนื่องจากการตัดสินใจที่รวดเร็วของคุชิมะ ถึงอย่างงั้นหน้าจอไลฟ์สด――。

 

【ฮารุจังบินได้!】

【กำลังบินไปโกกกกกกกกกก๊……】

【ไม่สามารถบอกได้จากหน้าจอของฮารุจัง】

【เดี๋ยว、ทำไมมันเบลอล่ะ!!!】

 

【ผมยาวสีบลอนด์、เสื้อเชิ้ตแขนยาว และกระโปรงยาวที่ออกในไลฟ์สด……】

【เท่านี้ก็เป็นJSโลลิตะวันตก】

【เหมือนจะแบกของหนัก ๆ ไว้บนหลัง……】

【นี่ม๊านอาร๊ายกัน……(ยินดี】

【ยินดีแค่นั้นพอแล้วเหรอ?】

【คุสะ】

 

ไม่ใช่ปีกนางฟ้า――เป็นฮารุที่ออกมาจากหลุมและกำลังโฉบไปมาอยู่ที่นั่น และสบตากับรุรุ

 

 

 

 

“……แล้ว、คือใช้พลังเวทมนตร์จนหลด เลยหลับไปสิเน๊ะ”

 

“……โล่งอกจริง ๆ”

 

“ใช่เลย ถ้าคิดถึงความเป็นไปได้ที่พลังเวทมนตร์จะหมดลงกลางทาง หรือในทางกลับกัน――ก็ชนเข้ากับเพดานอย่างรุนแรง”

 

【ซู่ซู่ฮารุจัง】

【กว่าจะถึงเส้นชัย、หาวไปหลายครั้งเลย】

【ดูเหมือนจะอารมณ์ไม่ดี】

【ฟังเสียงดูง่วงนอนล่ะน๊า】

 

【เด็กก็เป็นแบบนั้นเสมอเวลาที่ง่วงล่ะเน๊】

【เด็ก ๆ มักจะเต็มไปด้วยเอนเนอจี้จนกว่าจะหลับไปล่ะเน๊】

【บากะ โง่】

【น่ารักใช่ไหมล่ะ】

 

【ฉันอยากให้เธอเป็นลูกสาวของฉันจัง】

【อยากให้เป็นหลานของฉันมากกว่า】

【อยากให้เป็นเพื่อนของฉันมากกว่า】

【อยากให้เป็นน้องสาวของฉันมากกว่า】

【ฉันต้องการรับเลี้ยง】

【น้องชาย!】

【ผู้ชมที่นี่หนาแน่นเกินไป】

 

ฮารุกำลังหลับสบาย

 

เขาพุ่งออกมาจากหลุม และหลังจากนั้นไม่นานพอได้สบตากัน――บางทีคงเป็นเพราะเขารู้สึกโล่งใจ ถึงได้ดูเหมือนหมดพลังลงไปแบบนั้น ช่างเป็นสาวน้อยของแท้ที่น่าประทับใจ

 

“……ฮารุซังคงจะเหนื่อยมากเลยล่ะค่ะ คิดว่าน่าจะไม่ตื่นไปอีกสักพักใหญ่ ๆ ดันเจี้ยนนี่ก็ถือว่ายังค่อนข้างอันตรายอยู่ค่ะ ทำไมเราไม่ใช้สายรัดข้อมือเพื่ออพยพกันทันทีเลยคะ?”

 

“นั่นสินะ จิโฮะซั――ขอโทษค่ะ เจ้าหน้าที่กู้ภัย”

 

บุคลากรที่ได้รับสัญญาณสายตาของเธอต่างเปิดใช้งานสายรัดข้อมือทีละคน ทำการเคลื่อนย้ายกลับขึ้นไปบนชั้นพื้นผิว

 

“ในเมื่อเราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็ไม่ควรอยู่กันนานเกินไปนะคะ จริงด้วย ไม่ใชว่าพื้นชั้นล่างกำลังถล่มลงไปเรื่อย ๆ เหรอคะ”

 

“……อืม นั่นสิเน๊ะ”

 

ทุกคนก็วิกฤต เริ่มหมดแรงกันเต็มที

 

――ใช่ ยังไงก็ตาม ฮารุจังที่ในที่สุดก็กลับมาถึงชั้นนี้ได้ ก็เบาใจแล้ว เป็นความผิดของฉันเอง

 

เมื่อมองดูใบหน้าที่หลับใหลของ「เขา」ที่กำลังกอดเธออยู่ รุรุก็รู้สึกผิดที่เบาใจมากขนาดนี้

 

ฮารุผล็อยหลับไปอย่างสมบูรณ์

ของที่ดูไม่ปลอดภัยที่เขาแบกไว้บนหลังถูกถอดออก เพราะดูเหมือนน้ำมันจะหมดแล้ว และมันก็ให้ความรู้สึกที่เบามาก

 

ทางกายภาพแล้ว เขามีสภาพร่างกายโดยเฉลี่ยเท่ากับเด็กอายุ 6 ขวบ 

 

สาวน้อย

 

――แต่ ฉันผิดเองที่วันนี้ทำให้ฮารุจังต้องตกอยู่ในอันตรายมากมาย――

 

“รุรุ”

 

“……อืม ไม่เป็นไร”

 

สายรัดข้อมือถูกส่งมาให้เธออย่างเบามือ

แล้วสวมไปกับข้อมือของฮารุ

 

“……เช่นนั้นแล้ว ผู้ชมทุกท่านคะ พวกเราต้องขออภัยในความไม่สะอวดที่เกิดขึ้นในวันนี้ด้วยค่ะ”

 

“ขออภัยด้วยค่ะ”

 

เอมิกับรุรุโค้งคำนับไปทางกล้องก่อนที่จะปิดเครื่อง

 

【ไม่หรอก、นี่ก็ดีแล้ว】

【ขอขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือน๊า】

【แต่ฉันไม่เคยคาดหวังเลยว่าเธอจะหนีได้กายกรรมขนาดนี้】

【ก็สมเป็นฮารุจังล่ะน๊า】

 

【แต่พอเห็นรุรุจังทันทีหลังจากพุ่งออกมา ก็ผล็อยหลับไปทันที ……ช่างล้ำค่า】

【ก็ด้วยเหตุผลบางอย่างเลยคิดถึงรุรุจังเป็นที่ 1 ล่ะ ฮารุจังน่ะ】

 

【เธอก้าวข้ามขีดจำกัดของความง่วงนอน หลบหนี แล้วกอดกันก่อน……ดีย์……】

【ม๊าย、ล้ำค่าต่างหาก】

【มีเลือดกำเดาไหล】

【นั่นคือสิ่งที่เรียกว่ายูริไงล่ะเธอ】

【ประตูใหม่หลายแสนบานถูกเปิดออก】

 

――บรรยากาศในช่วงคอมเมนต์ก็สบายใจขึ้นอย่างเห็นได้ชัดซึ่งก็ดี

 

“รุรุ”

 

“อืม ……ฮารุจังไปก่อน”

 

รุรุเปิดใช้สายรัดข้อมือของฮารุ

 

“……………………………………”

 

“……………………………………”

 

พวกเธอยังสงสัยกันอยู่ว่า「คำสาปซามะ」จะทำอะไรบางอย่างอีกหรือเปล่า

 

พวกสาว ๆ ต่างก็ตั้งสมมติฐานแบบนั้น แต่หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ฮารุก็ถูกเคลื่อนย้ายโดยไม่มีปัญหาใด ๆ และหายตัวไป

 

“ที่เหลือก็ต้องฝากไว้กับทีมภาคพื้นดินล่ะค่ะ ……โล่งอกไปที”

 

“ฮารุจัง ถึงแล้ว?”

 

“ค่ะ ดูเหมือนจะถึงชั้นพื้นผิวแล้วค่ะ พวกเราเองก็……เน๊ะ?”

 

【โนเนมซามะเองก็ไม่เข้ามาแทรกแซงอย่างที่เดาไว้สินะ】

【ม๊า ก็โชว์กายกรรมซะขนาดนั้นแล้ว、แต่ก็ถือว่าหนีสำเร็จแล้วจริงไหม】

【แต่มันถือว่า「ถูกกฎ」แล้วใช่ไหมที่หนีโดยการใช้รูที่เจาะในห้องโถงนั้นน่ะ……?】

 

【ตามมาตรฐานจองฮารุจังก็เน๊ะ?】

【อ้า、นั่นสิน๊า、เป็นเรื่องปกติตามมาตรฐานของฮารุจังน๊า】

【ก็ถ้าโนเนมซามะหลงใหลฮารุจังจริงก็คงมีความสุขล่ะมั้ง】

【ไม่มีทางผิดพลาด】

【อ้า……!】

【คุสะ】

 

“ต้องขออภัยทุกท่านด้วยนะคะ แต่พวกเราต้องรีบไปโรงพยาบาลกับฮารุซั――ฮารุก่อนนะคะ ต้องทำการตรวจสอบหลาย ๆ อย่างเพื่อให้มั่นใจ การไลฟ์สดสิ้นสุดเพียงเท่านี้ค่ะ”

 

【ทราบ】

【โชคดีน๊า เอมิโอก้าซัง】

【อาโน、แล้วก็เรื่องของรุรุจั……ของรุรุซังด้วย……】

【อย่าใช้ซังสิเฟ้ย、รุรุจังคือ รุรุจังเท่านั้น】

 

【บทพูดคนเดียวอันแสนอันตรายนั่น、เยี่ยมมากที่สามารถพูดแบบนั้นได้ทั้งที่ได้ยินอะไรแบบนั้นตลอดไลฟ์สด】

【รุรุจังก็มีแฟนคลับมากมายเลยรู้ไหม】

【แฟนคลับที่เลือกฝั่งรุรุฮารุมีกี่เปอร์เซ็นต์?】

【เอ๊ะ? 90 เปอร์เซ็นต์】

【ส่วนใหญ่เลยสินะ คุสะ】

 

ฟี้

 

ไลฟ์สดถูกตัด

 

“……ฮารุซังไม่มีร่องรอยบาดแผลบนร่างกายเลยค่ะ ตามที่ได้ดูในไลฟ์สดก็นับว่าไม่ต้องกังวลว่าจะได้รับบาดเจ็บมาค่ะ”

 

“ในกรณีนี้ น่าจะเป็นลม เพราะใช้พลังเวทมนตร์กับพลังกายไปจนถึงขีดจำกัดสินะ”

 

“คิดว่าน่าจะสามารถวางใจได้แล้วค่ะ แต่มันก็ไม่ดีต่อสุขภาพเลยหากฝืนขีดจำกัดจนทำให้เป็นลมแบบนั้น ……พวกเราเองก็รีบอพยพกันได้แล้ว รถพยาบาลเตรียมพร้อมแล้วค่ะ ……เจอกันที่ข้างบนนะคะ”

 

จากคำสั่งของคุชิมะ――ของเด็กสาวที่ประสบความสำเร็จในอาชีพการงานที่ไม่ธรรมดาด้วยเสียงจากผู้บริหารระดับสูง บุคลากรที่เหลือก็อพยพออกไปทีละคนเช่นกัน

 

แม้ว่าฮารุจะอพยพออกไปจากดันเจี้ยนแล้วก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

 

ทว่า นั่นคือ「สำหรับตอนนี้」เท่านั้น――ดังนั้นรีบไปกันจะดีกว่า

 

“โฮร่า รุรุ”

 

“……หืม”

 

จากนั้นสองคนสุดท้ายก็เปิดใช้งานสายรัดข้อมือของตัวเอง

พวกเธอถูกย้ายขึ้นสู่ชั้นพื้นผิวอย่างปลอดภัยภายในเวลาเพียงไม่กี่วินาที

 

【                      】

【                      】

【                      】

【                      】

【                      】

【                      】

 

หน้าจอการไลฟ์สดที่ควรจะจบลงไปที่สำนักงาน

แน่นอนว่าผู้ชมที่คอมเมนต์ไม่ได้ต่างก็คิดว่า「ดีแล้วโล่งอกไปที 」แล้วจากไป

 

ยังไงก็ตาม การสตรีมมิ่งยังไม่สิ้นสุด หน้าจอยังคงเป็นสีดำสนิท

 

ในขณะที่ฝูงชนที่อยู่อีกด้านหนึ่งของหน้าจอดูงุนงง คอมเมนต์ที่ว่างเปล่าก็ถูกโพสต์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

 

――และ

 

【                      】

【                      】

 

【                      】

【                      】

 

【『หลบหนีดันเจี้ยน 250F  RTA  clear』】

 

【『พิชิตดันเจี้ยน 500F RTA  กำหนดเวลา: ภายใน 480 ชั่วโมง』】

 

【『รางวัลการพิชิต:『อิซึมิ』  โปรดอย่าลังเลที่จะเข้าร่วมกับเรา』】

 

ประตูสุดท้ายกำลังถูกเปิดออกแล้ว

 

 

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 57

 

งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง

ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน(อิทธิพล)

 

“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”

“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”

 

หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ

https://ncode.syosetu.com/n1479ik/57/

 

 

 

 

แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ 

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ

 

[นิยายแปล(WN)] โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi

[นิยายแปล(WN)] โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi

Score 10
Status: Completed
เรื่องราวเกี่ยวกับสาวน้อยTSผู้มุ่งมั่นการโซโลที่ชื่นชอบการไลฟ์สด และไม่สนใจว่าเธอจะโด่งดัง หรือน่าประหลาดใจแค่ไหนก็ตาม ปล.ยังไม่มีรูปโลลิเฮดช็อต เอารูปคนแต่งไปก่อน ฮา

Options

not work with dark mode
Reset