ตอนที่ 53 『【ข่าวร้าย】ฮารุจัง、เริ่ม RTA คำร้องขอความช่วยเหลืออย่างกะทันหัน 』２
『【ข่าวดี】ฮารุจัง、ปกป้องผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือ』
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
อะ、ไตเติ้ลเปลี่ยนไปแล้ว
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ม๊า ก็การช่วยเหลือเกือบจะประสบความสำเร็จแล้ว、โฮ๊ๆๆๆ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ตราบใดที่ฮารุจังอยู่ที่นั่นแล้ว ที่เหลือก็แค่รอให้เรื่องจบ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
แต่รุรุจังน่ากลัวจริงน่ะ……
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ลิลลี่จัง？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ลิลี่จัง？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ลิลี่จังดูจะสบายดี
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ชาวต่างชาติ？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
「ฮารู！？」
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
คุสะ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ทำประหลาดใจอย่างมาก คุสะ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ม๊า ถ้ามีความรู้สึกเป็นปกติ、ก็ต้องกลัวมากแหละเน๊ะ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
อ้า……เป็นที่นิยมในต่างประเทศเหมือนกันน๊า、ฮารุจัง……
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
เป็นที่รู้กันดีว่าเธอคือสาวน้อยผมบลอนด์
爆裂天使ฮารุจังを称えよ
ฉันแน่ใจว่าใครก็ตามที่เกี่ยวข้องกับดันเจี้ยนจะต้องมีข้อมูลกันแล้ว
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
สันนิษฐานว่าโชตะสีบลอนด์……？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
สมแล้ว ลูกพี่หญิงพูดอะไรก็ได้ตามใจชอบ คุสะ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ฮารุจังกลายเป็นอารุจัง
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
อารุจังก็ดีน๊า
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
สองคนเป็น รุรุอารุ……แบบแปลก ๆ นิดหน่อย
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
คุสะ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ก็จริงน๊า、อารุรุรุมีอะไรบางอย่างแปลก ๆ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
เอ๊ะ？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
นี่มันอะไรกัน？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
เป็นไปได้ไหมว่าเด็กพวกนี้กำลังพูดภาษาต่างประเทศตลอด
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ยิ่งไปกว่านั้น ความลึกลับเกี่ยวกับชาติกำเนิดของฮารุจังถูกเปิดเผยอย่างไม่เป็นทางการ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ฮารุจัง、โตมาในต่างประเทศ？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
โอ้หยุดสอดรู้สอดเห็น、คำสาปซามะกำลังมา
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
จากนี้ไม่ดีแล้ว……？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ก็ถ้าเป็นเด็กที่ไลฟ์สดโดยโชว์หน้าเป็นปกติล่ะนะ ยังไงซะนี้ก็คือฮารุจังล่ะน๊า
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ฉันรู้สึกได้ถึงความตั้งใจที่จะไม่ให้ถูกค้นพบไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม、แน่นอนเลยน๊า
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ยังไงก็เถอะ ต่างประเทศ ……อาเร๊ะ、บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลที่รุรุจังพูดว่า「โอฮิเมะซามะ」ก็ได้
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ไม่มีทางน๊า……ใช่ไหม？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
เอ๊ะ？ ไม่ใช่งั้นเหรอ？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
เชื่อมต่อกันอีกครั้ง……？（กลัว
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
จ๊า、หยุดสอดรู้สอดเห็นกันได้แล้ว、ตอนนี้ควรจะสนุกไปกับยูริต่างหาก
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ถูกต้องเลยน๊า
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
งั้นเหรอ、เด็กคนนี้、ให้สายรัดข้อมือของตัวเองกับเพื่อนไปสินะ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ยอดเยี่ยม
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
เด็กดีจังเน๊
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ฮารุจังล่ะ？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ก็เด็กดีไง？ เด็กดี แต่……อืม……
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
เดาว่าคุณอาจกำลังจะบอกว่ามันแปลกนิดหน่อย……ใช่ไหม？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
คุสะ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
เธอทำสิ่งที่น่าทึ่งเพื่อมาช่วย แต่ก็ยังไม่ได้รับคำชมอย่างจริงใจ คุสะ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
แต่เด็กที่ชื่อลิลี่จัง、ถึงคำพูดของเธอจะถูกแปลมา、แต่วิธีการพูด……แบบนี้、จะเรียกว่าชนชั้นสูงได้ไหม
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ไม่มีทาง……ไม่สิ、หยุดกันเถอะ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
นั่นดีแล้ว
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
「โฮเหー」น่าร๊าก
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
【ข่าวร้าย】น้องหมาบอสมอนสเตอร์、ดูเหมือนสุนัขเลี้ยงของลิลี่จัง
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ไลฟ์สดนี้、เต็มไปด้วยข่าวร้ายน๊า
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
แต่ก็เข้าใจความรู้สึก
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
เข้าใจเลย……เหมือนเวลาที่สุนัขและแมวถูกสังเวยในภาพยนตร์ ถึงแม้ว่าจะรู้ว่าถูกทำขึ้นมาก็ตาม……น๊า
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
เข้าใจเลย
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
เอาชนะไม่ได้จริงล่ะ……มือที่โจมตีของฉันหยุดลงและฉันก็ได้รับบาดเจ็บ……
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
มีหลายคนที่บอกว่าทำไม่ได้ก็คือทำไม่ได้ ถึงแม้จะดูไม่เหมือนกัน หรือไม่ใช่สัตว์ที่เลี้ยงอยู่ก็ตามน๊า
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
เข้าใจเลย
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
นี่เป็นข้อบกพร่องร้ายแรงของคนรักสุนัขและแมวสินะ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ว่าไปแล้วเอาจริงเลยนะ？ รุรุจังตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
แต่ความเงียบน่ากลัวー
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
เดี๋ยวสุดท้ายก็ลืมกัน、ทุกคนแค่แกล้งทำเป็นกลัวและสนุกกัน
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
อาจจะจริงล่ะมั้ง……
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
หีบสมบัติ！
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ฮารุจังผู้อ่อนน้อมจะให้อภัยคุณสำหรับคำร้องขอความช่วยเหลือด้วยบอสดรอปและหีบสมบัติ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ม๊า ฉันแน่ใจว่าสมาคมดันเจี้ยนก็มาเช่นกันน๊า、ตามการร้องขอความช่วยเหลือ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
！？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ห๊ะ？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
เอ๊ะっเอ๊ะっ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
【ข่าวร้าย】คำสาปซามะ、ตื่นแล้ว
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
จนถึงตอนนี้ยังไม่ตื่นเรอะ……？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
เอ๋……（ตกใจ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ไม่สิ、มันเจ๋งจริง ๆ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
นี่ม๊านอาร๊าย……（สยองขวัญ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
รุรุจังไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้……เลยสิน๊า？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
แม้จะไม่ได้ทำอะไรเลยสักอย่าง
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
จ๊า งั้นไอ้นี่คืออะไรกัน
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ยังกับจะรู้
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
อาっ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
เอ๊ะっ
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ห๊ะ？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
！？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
เอ๊ะ、อะไร？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
กับดักหีบสมบัติ！？
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ไม่สิ、ถ้าเป็นฮารุจังก่อนหน้านี้ก็ไม่เป็นไรหรอก แถมจะเปิดด้วยความกระตือรือร้น
การแสดงร่วมผมสีบลอนด์และสีเงินเริ่มต้นที่นี่
ไม่、นี่ไม่ใช่เรื่องตลกเลยจริงไหม？
『【ข่าวร้าย】ฮารุจัง、RTA 250 ชั้นที่ไม่คาดคิด』
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ตกลงไหม、เอาแน่นอนนะ。 ต่อจากนี้ให้หลีกเลี่ยงคำNG ถ้าทำจะโดนBANในทันที
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
แจ้งเตือนบนSNSด้วยー ไม่ดิ เอาจริงเรอะ
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
เพราะนี่ไม่ใช่เรื่องตลกแล้วจริงไหม……
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
เรามาหยุดล้อเล่นกันเถอะ นะ？
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ตกลง……
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ไม่มีใครทำได้อย่างที่คิดหรอก、เรื่องนั้นน่ะ……
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
อาโนซ้า、แต่เห็นไตเติ้ลที่เปลี่ยนไปไหม……นั่นไม่ใช่ฝีมือของเอเจนซี่หรอกนะ？
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ไม่ว่าใครก็คงเข้าใจได้จริงไหม ว่าหากเรื่องนี้เกิดขึ้นหลังจากการร้องขอความช่วยเหลืออย่างจริงจัง ก็จะเกิดเพลิงไหม้ครั้งใหญ่ไงล่ะ？
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
นั่นก็จริงเช่นกัน……จ๊า กะแล้วว่า
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
นี่คือ＊＊＊
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
โอ้ย、ก็บอกแล้วให้หยุด
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
อาโน、ตั้งแต่ที่พวกฮารุจังตอลงไปในหลุมดำ หน้าจอก็มืดมาตลอดเลย……
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ไม่จริงน๊า……
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ฮารุจัง……？
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ฮารุจังกับลิลี่จัง、น่าจะไม่เป็นไร……หรอกมั้ง？
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ไม่รู้เหมือนกัน
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
พวกเอมิจังเองก็ตกอยู่ในความสับสน
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
รุรุจัง……
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
อืม、รุรุจังแย่แล้ว
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
นั่นสิน๊า、มันไม่ใช่ความต้องการของรุรุจังสักหน่อย
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
เว้นแต่ว่าก่อนหน้านี้ ……เป็นอย่างนั้นเหรอ、ของจริงนะสิ
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
แต่เธอร้องไห้……
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ฉันเข้าใจความรู้สึกนี้、เพราะ＊＊＊ของตัวเองที่ลากฮารุจังเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องด้วย、ถึงจะเอาชนะไปได้ในไลฟ์ครั้งล่าสุด แต่คราวนี้……
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
นอกจากนี้ยังมีเด็กอีกคนต้องเข้ามาเกี่ยวข้องเพิ่ม
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
อะ、อย่างที่คาดไว้ ระบบอ่านออกเสียงคอมเมนต์ในไลฟ์สดของเอมิรุรุถูกปิดไปแล้วสินะ
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
มีคนพูดเรื่องนี้เหมือนเป็นเรื่องตลกหลายครั้งเลยล่ะน๊า
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
คนที่ทำให้รุรุจังร้องไห้、ฉันจะไปสั่งสอนทีหลังเอง
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
เอมิจัง、เลือดกำเดาไหล
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
คงเก็บกดความรู้สึกของตัวเองไม่ไหวแล้วจริง ๆ นา……
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ไม่ดิ、การแสดงออกแบบนั้น……ไม่หรอก、ไม่มีอะไร。 คงเป็นแค่จินตนาการล่ะ
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ยังไงก็ตามก็กลายเป็นเรื่องใหญ่แล้วจริง ๆ、แต่เดาน่าจะไม่เป็นไรหรอกมั้ง
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ม๊า คิดว่าถ้าเป็นฮารุจังต้องไม่เป็นไรหรอก
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ก็ฮารุจังล่ะน๊า
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ฮารุจังไง？
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ฉันรู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันที
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
คุสะ
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
สงบพอให้หญ้า(คุสะ)โตกลับมาเลยนา、ต้องขอบคุณความแปลกประหลาดของฮารุจัง
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
เด็กแปลกนิดหน่อย（คำชมที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ไม่มีทาง
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
อ้า……！
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ทางนี้เริ่มแล้ว。 ดูเหมือนว่าด้วยเหตุผลบางอย่างพวกตูข้าถึงสามารถดูไลฟ์สดของฮารุจังได้
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
！？
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ห๊ะ？
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
เอ๊ะっ
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ติดต่อบริษัทและได้รับอนุญาตแล้ว。 ตูข้าจะรีเลย์ไลฟ์สดบนแพลตฟอร์มให้คนที่เหลือ ดังนั้นถ้าต้องการก็ให้มาดูที่นี่＜URL＞
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
มีประโยชน์……นี่มันถ่ายวิดีโอตรง ๆ เลยไม่ใช่เรอะ！
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
คุสะ
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
หรือว่าบางที:ปฐมกาล、โอจี่ซัง
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
เพราะอุปกรณ์ที่ตูข้ากำลังใช้ดูอยู่ถูกล็อคหรอก。 อีกอย่างตูข้าไม่ใช่คนแก่ด้วยโว๊ย
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
คุสะ
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
อ้า โล่งอกไปที、ฮารุจังยังมีชีวิตอยู่……
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ลิลี่จังเองก็เหมือนจะไม่เป็นไร、โล่งอกไปที……
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
แต่ฉันสงสัยจังว่าเกิดอะไรขึ้นน๊า、กับสถานการณ์นี้……อะ、นายควรจัดการชื่อช่องให้เรียบร้อย
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
สำหรับตอนนี้ พวกเรามาดูไลฟ์สดของปฐมกาลพร้อมกับแจ้งให้เอมิรุรุรู้ว่าปลอดภัยแล้วกันเถอะ。 ฉันไม่สามารถกลับไปทำงานได้ทั้ง ๆ แบบนี้หรอก
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
นาย……
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ฉันเข้าใจว่าคุณรู้สึก。 แต่งาน♥
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ถ้าไตเติ้ลถูกต้องแลวว่ามี 250 ชั้น ……และรอบนี้ไม่มีการข้ามบันได……ใช่ไหม？
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
เธอไม่สามารถกลับไปที่ชั้น 80 ได้เว้นแต่ะปีนขึ้นไปทีละชั้น
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
แต่สายรัดข้อมือที่เผื่อไว้、มีแค่อันเดียว……
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
เป็นเรื่องของฮารุจัง、ที่จะไม่ทิ้งเธอไป
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
อ้า、เป็นเด็กดีจังน้อ
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
เพราะแบบนั้นถึงแปลกนิดหน่อย
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
เพราะแปลกนิดหน่อย เลยรู้สึกเหมือนจะมีอะไรเกิดขึ้นอีกก็ได้น๊า……
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ไม่สามารถพูดได้ว่า เป็นเพียงจินตนาการ……
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
มะ、ม๊า、ถ้าปลอดภัยล่ะก็ไม่ว่าอะไรก็ดีแล้ว……อืม……
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
พวกคุณ……ทำไมคุณถึงมีประโยชน์มาก……
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
คุณจินตนาการได้ไหมกิจกรรมประจำวันของฮารุจัง？
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
ขอโทษ、ฉันผิดไปแล้ว
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
แม้จะเป็นเรื่องใหญ่ แต่ความตึงเครียดก็หายไปーงั้นรึ！！ ฉันจะทำยังไงกับความรู้สึกนี้ดี！
กรุณางดพิธีอัญเชิญโดยเด็ดขาด
คุสะ
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 52
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/52/
แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณ คุณนิรนาม กสิกรไทย X-2186
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ไร้สาระ
สิ่งแรกที่ได้จากการเจอหน้าคนที่บ้านคือ โดนบ่นผมยาวน่ารำคาญให้ไปตัด แค่เวลาใส่หมวกแน่นๆแล้วปลายผมที่อยู่นอกหมวกมันดูฟูๆเฉยๆเอง
ตอนที่ 52 『【ข่าวร้าย】ฮารุจัง、เริ่ม RTA คำร้องขอความช่วยเหลืออย่างกะทันหัน 』１
『คำร้องขอความช่วยเหลือ RTA ที่อยู่ระหว่างดำเนินการถูกละเมิดกฎระเบียบโดยฮารุจัง』
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
「สินค้าที่มีจำหน่ายในท้องตลาดไม่ดีเน๊ะ」
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ถ้าไม่ใช่ฮารุจังคงเป็นความเห็นที่ถูกเกลียดไปแล้ว
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
แต่ตอนนี้ก็……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ใครก็ตามที่สามารถบ่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้อาจเป็นคนงี่เง่าหรือแค่พยายามยั่วยุน๊า
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
อ้า……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
แต่ว่าฮารุจังรวย
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ฮารุจัง、อยู่ในอันดับต้น ๆ ของประเทศไงล่ะ？
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ถ้าเธอเป็นสาวน้อยของแท้ก็แปลว่าเป็นอัจฉริยะ、ต่อให้เป็นโลลิถูกฎหมายก็ยังถือว่าเป็นอัจฉริยะได้ใช่ไหม？
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
นอกจากนี้ ถ้าใช้เป็นหนังสติ๊กธรรมดา ๆ ทุกวันก็จะแทบไม่มีค่าใช้จ่ายใด ๆ……ก็น่าจะมีเงินเก็บไม่น้อย、บางทีน่ะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
แต่โดนความมืดปกคลุม……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ดีจังน๊าー
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
อยากถูกเลี้ยง
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ข้าจะเป็นพ่อของฮารุจัง、ถ้าทำอย่างงั้น……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
นี่นายพร้อมเป็นกาฝากของสาวน้อยแล้วยังงั้นเรอะ？
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
โทษที、กะแล้วรู้สึกผิดจริง ๆ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
พรุ่งนี้จะไปฮาโลวะ*
(*hellowork สำนักงานจัดหางานของญี่ปุ่น)
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
คุสะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ยอดเยี่ยม
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ต้องขอบคุณฮารุจังที่ทำให้ NEET 1 คนเริ่มหางานทำ……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ตำนานได้ถือกำเนิดขึ้นแล้ว
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
จะมีก็อปวางเพิ่มขึ้นน๊า……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
「อาร์ตี้เอ๊」
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
น่าร๊าก
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ตัดมาแค่นี้จะมีแนวโน้มว่าจะเกิดเรื่องสุดยอดขึ้น
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ไม่เกิดขึ้นหรอก
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
อ้า……ซีรีย์วันนี้น่าจะขึ้นท็อปได้ล่ะ……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
แม้แต่วิดีโอเก็บถาวรก็ยังอันตรายได้
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ตัวเลขปัจจุบันนี่เป็นของช่วงเวลากลางวันของวันธรรมดา、ของจริงเริ่มช่วงเย็นล่ะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
แปลกจังน๊าー、รู้สึกเหมือนเคยเจอเรื่องคล้าย ๆ กันแบบนี้มาก่อนー？
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
เหมือนกับตอนของรุรุจังไงล่ะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
แต่ต่างจากตอนรุรุขังที่ไม่จำเป็นต้องมาคนเดียวแบบนี้จริงไหม？
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ไม่ล่ะน๊า
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ไม่น๊า
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ทั้งที่เอมิรุรุน่าจะอยู่ใกล้ ๆ、แต่ก็ไม่
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
โฮร่า、เพราะฮารุจังมีนิสัยโดดเดี่ยวล่ะน๊า……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
อ้า……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ความรู้สึกนั้น、ฉันเข้าใจ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
เอ๊ะっ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
【ข่าวร้าย】ฮารุจัง、ก็โจมตีชั้นบอสด้วยกับดักหลุมพราง
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
หมอนี้เต็มไปด้วยข่าวร้ายเสมอ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ก็แบบฮารุจังไงล่ะ？
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ใช่แล้วล่ะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
คุสะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
จะว่าไปแล้วรอก่อนสิ、ในความจริง、เราสามารถทราบสถานการณ์ชั้นถัดไปได้หรือไม่？
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
จะว่าไปก็มีคนแบบนั้นอยู่น๊า
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
มีเรอะ！？
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
อ้า。 ยังไงก็ตาม คน ๆ นั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญของปาร์ตี้ระดับสูง
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
มีคนจำนวนไม่น้อยที่ไม่เปิดเผยตัวในไลฟ์
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ม๊า ก็ไม่น่าแปลกใจหรอกที่จะไม่รู้กัน เพราะไม่งั้นพวกเขาก็จะถูกรุมล้อม
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันไม่เคยเห็นมาก่อน！
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ฮารุจังก็เป็นผู้มีทักษะดังกล่าว แต่ไม่สามารถพบได้ในปาร์ตี้ใดเลย
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ก็แบบดูเหมือนเธอจะซ่อนไว้อย่างสมบูรณ์แบบ……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
การดื่มสาเกในระหว่างวัน ในขณะที่เพลิดเพลินกับความสับสนของคอมเมนต์เตอร์ไลฟ์สดนั้นอร่อยมาก
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
นาย……ข้าจะไปซื้อบ้าง
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
จะดีเหรอ？ แม้ว่าฉันจะพลาดช่วงเวลาสำคัญก็ตามเหรอ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
หยุดเลย
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
「จ๊า、ผมจะโดดอีกรอบ」
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ประกาศอย่างแรงกล้าเกินไปว่าจะโดด
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ไม่มีใครสามารถหยุดเธอได้ คุสะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ก็แบบฮารุจังไง……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
จากนั้นฮารุจังก็ยิงสวิตช์เปิดใช้งานของกับดักอย่างชาญฉลาดและกระโดดลงไป
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ผู้ชมเริ่มคุ้นเคยกับฉากกระโดดแล้ว
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
แต่ฉันไม่เคยชินกับมุมมองบุคคลที่หนึ่งระหว่างการกระโดดออกไปเลย
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
วงลูปสินะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
คุสะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
น้องหมา
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
น้องหมด×３
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
เน๊、นั่นใช่ที่เรียกว่าเซอร์เบอรัสใช่ไหม？
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
สุนัขที่ดูเหมือนจะมีชื่อแตกต่างกันไปตามเลเวล ขนาด และสี
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
รายละเอียดปลีกย่อยก็เช่นกัน
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ก็แบบฮารุจังไงล่ะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
อ้า……ไม่สนใจรายละเอียดเล็กน้อยโดยสิ้นเชิง、เด็กคนนี้……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ก็แบบ「สุนัข」ล่ะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ไม่เกี่ยวกับว่าเป็นสุนัขหรือไม่เป็นสุนัขสักหน่อย
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
นายคิดยังไงเกี่ยวกับฮารุจัง
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
เอ๊ะ、ก็เป็นเด็กที่แปลกนิดหน่อย
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
อะ、อืม……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
คุสะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
เห้ー、จะเกิดอะไรขึ้นกับสุนัขสามหัวกันน่ะー
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ไม่รู้、สติของฉัน……ไม่มีเหตุผลมากเกินไปแล้ว
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
นั่น、ถ้าเป็นปกติแล้ว แนวทางปฏิบัติมาตรฐานคือ หลอกล่อ และจัดการพวกมันทีละหัว……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
หากความรู้นี้แพร่กระจาย วิธีเอาชนะของผู้คนก็อาจจะเปลี่ยนไป
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
กำลังเริ่มต้นการปฏิวัติอีกครั้ง
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
【ข่าวร้าย】ฮารุจัง、จัดการน้องหมาที่เห่าใส่เหมือนปกติ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
อ้า อืม、ในชนบทที่ฮารุจังน่าจะอาศัยอยู่ บางครั้งสัตว์เลี้ยงก็ถูกปล่อยให้เป็นอิสระในสวน
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
แต่เป็นน้องหมาที่ไม่เข้าใจความต่างของตัวเองเลยน๊า
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ไม่น่าเชื่อว่าจะตายจากตัวเอง ……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
น้องหมาจังน่าสงสาร……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
แต่ก็ปลอดภัยกว่าโดนสาป
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
คอมเมนต์「รู้สึกถึงภัยคุกคามจากฮารุจัง」でคุสะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ม๊า、ก็อย่างงั้นแหละน๊า
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
อืม、เป็นศัตรูเน๊ะ……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
และแน่นอนว่าฮารุจังสามารถเอาชนะได้ในวันช็อตเหมือนทุกที
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
เพราะเป็นน้องหมาจัง？
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
น้องหมาจังโดนฆ่าในวันช็อต วันคิล วันเชนจ์
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
อยู่ระหว่างการพิจารณา
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
จ๊า ฉันจะไปขอรับด้วย
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ลูกพี่หญิง、อยู่ทุกที่น๊า
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
「เจ้าหมาโง่」
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ไม่คิดเลยว่าจะพูดอย่างงั้น
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
แต่ก็พูดใช่ไหมล่ะ？
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
อืม
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
เย็นนี้ก็โอเค
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
「หมอบไปซ๊า」
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
โฮ่งっ！
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
คิ๊ว！
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
พวกนายอยากโดยขยี้กันเรอะ คุสะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
อ้า、น้องหมาแบนไปแล้ว……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
พวกเราก็แบนเช่นกัน
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
แบบนี้ต้องห้ามมองแล้ว！
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ไม่สามารถแสดงมันได้！（ก๊าซ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ฮารุจัง、ถึงจะมีปัญหาในการดูหน้าจอระหว่างไลฟ์สดหรือกำลังคลั่งไคล้ของเล่นใหม่ ก็ได้โปรดอ่านโพสต์ของรุรุจังที คุสะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
รุรุจัง……เด็กน่าสงสาร……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
แต่ว่านั้นก็น่าสงสารจริง ๆ เน๊ะ、รุรุจัง
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดว่าตัวตนแห่งความโชคร้ายได้จางหายไปแล้วเน๊ะ……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
แต่ก็สุดยอดเลยเน๊ะ？ ความภูมิใจของฮารุจัง
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
เป็นบางอย่างที่คุ้มราคาเลยน๊า
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ฮี่
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
！？
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ฮารุจังเปลี่ยนไป
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
นี่แหละคือฮารุจังของจริง……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
อุว๊า น่ากลัวจังเลย
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
อ้าอืม、โดยปกติแล้วจะรู้สึกโล่งใจ แต่ก็ต้องมีเลเวลสูงเท่านั้น……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ฉันได้แต่จินตนาการถึงชะตากรรมของคนที่พยายามจะแตะต้องฮารุจังน๊า
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
เสียงของเด็กผู้หญิง
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
มีการสร้างหอคอยอันยิ่งใหญ่ที่นี่
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
อ้า、มีฉากสวยงามที่วิ่งไปช่วย、ที่ไม่สามารถทำได้ตอนรุรุจัง แต่
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ก็แบบฮารุจังในตอนนั้น、「เพราะช่วยเรียบร้อยแล้ว」และหนีกลับบ้านไปคนเดียว……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
คุสะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
พอนึกถึงแล้วก็น่าทึ่งมากน๊า、ฮารุจังน่ะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
แม้ว่าคิดว่ามันไม่ปกติจนไม่อยากคิดถึงเรื่องนี้อีกก็ตาม
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
สาวน้อยนอกกฎหมายที่ทำตามใจตัวเองเท่านั้น
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ว่าไปแล้ว ทำไมข้อความทั้งหมดของเอมิจังถึงกลายเป็นNGได้ล่ะ คุสะ
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
สงสัยจังว่าทำไม
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
เดี๋ยวก่อน、ยังไงดี รุรุจังน่ากลัว
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ไม่มีทาง หรือว่าจะเป็นคำสาปซามะ……
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
หยุดนะโว้ย
จงสรรเสริญฮารุจังนางฟ้าแห่งระเบิด
ทำไมใคร ๆ ก็อยากทำพิธีอัญเชิญ……
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ตอนกระดานข่าวจะแบ่งออกเป็นสองส่วนเพราะว่ายาวมาก
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 52
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/52/
แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
เกือบไร้สาระ?
คนที่บ้านกำลังจะกลับมาจากการจัดการเอกสารที่ต่างประเทศแล้ว กลับมารอบนี้สงสัยเตรียมขุดสารพัดโครงการที่ดองไว้ขึ้นมาแน่ๆ
แปลว่าในอีกไม่กี่วันนี้ เวลาว่างแปลนิยายจะกลับไปน้อยลงอีกแล้ว หรืออาจจะหนักกว่านั้น
ตอนนี้ได้แต่รอดูสถานการณ์แล้วล่ะน้อ แต่หวังว่าจะยังมีเวลาว่างให้มาแปลนิยายได้อยู่
อยากกลายเป็นโลลินีทที่ใช้เวทมนตร์แปลภาษาได้จริง ๆ เบย
ตอนที่ 51『หลบหนีดันเจี้ยน ２５０F RTA』３
“ถ้าหากรู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ผมคิดว่าผมควรจะเก็บดรอปให้มากที่สุด แล้วก็ซื้อกระสุนกับของอื่น ๆ อีก……..ช่วยไม่ได้ล่ะเน๊ะ”
ชั้นที่ ２４９
「พื้นดินถล่มจากด้านหลัง」เป็นสิ่งดึงดูด ชวนให้หวนคิดถึงสิ่งต่าง ๆ ผมก็วิ่งหนีจนไปถึงบันไดออกจากชั้น 250 แล้ววิ่งขึ้นไป
ระหว่างที่รอดู ผมก็พยายามตรวจสอบสัมภาระไปกับพร้อมที่จะกระโดดตลอดเวลา
――ผลลัพธ์ ดูเหมือนว่าจากตรงนี้ไปจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบก่อนหน้า
สำหรับตอนนี้ผมรู้สึกโล่งใจหน่อยเน๊ะ
แม้ว่าปัญหาใหญ่จะยังไม่ได้รับการแก้ไขก็ตาม
“พอเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาแล้ว รู้สึกตกใจจังเลยครับ”
【คุสะ】
【ฮารุจัง、ถ้าเป็นคนปกติ เขาจะไม่แค่รู้สึกตกใจที่พื้นของดันเจี้ยนชั้นล่างสุดหายไปแบบนั้นหรอกนะ……？】
【โฮร่า、เพราะสภาพจิตใจของฮารุจังบ้าไปแล้ว……】
【บินออกไปแล้ว（แบบผิดทิศผิดทาง】
“แต่ว่าถ้าหากมีอะไรแบบนั้นเกิดขึ้น……ถ้าหากผมมาช้าเกินไป、แล้วมีบางสิ่งเกิดขึ้นบนชั้น 80 ตอนที่ลิลี่ซังอยู่แค่คนเดียว ผมดีใจมากเลยครับที่สามารถช่วยเธอไว้ได้”
【คำขอความช่วยเหลือได้ถูกเคลียร์แล้วเน๊ะ】
【แต่ฮารุจังสิ】
【ไม่เป็นไรหรอกน๊า】
【เรื่องนั้นใช่เลย】
【ฉันไม่สามารถจินตนาการถึงอะไรแบบนี้ได้เลย、ถึงอย่างงั้นก็ทำได้ดีเลยจริงไหมเน๊ะ】
【ถ้าพูดตามปกติ นี่อาจเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของดันเจี้ยนน๊า】
【เป็นครั้งแรกเน๊ะ】
【ไม่、นี่ไม่ใช่ครั้งแรกหรอ】
【เอ๊ะ？】
【อาー、……ปัญหาที่ไม่คาดคิดกำลังเกิดขึ้นในดันเจี้ยนของหลายประเทศล่ะ。 แต่การเปิดเผยต่อสาธารณะชนก็จะทำให้ผู้คนไม่กล้าเข้าไป ดังนั้นจึงมีการทำเป็นเหมือนว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น。 『นั่นคือข่าวลือ』。 เป็นได้เพียงข่าวลือ、น๊า】
【อาっ……】
【ข่าวลือเน๊ะ……】
【นั่นสิเน๊、เรียกว่าเป็นข่าวลือเถอะ】
【อุぇ、เอาจริงเรอะぁ】
【ถึงแม้จะเป็นข่าวลือก็น่ากลัวน๊า】
【ตามที่คาดไว้ ครั้งนี้คงไม่สามารถซ่อนไว้ได้ใช่ไหม？】
【ยังไงดี】
【ตูข้าไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับฮารุจัง】
【ไม่เป็นไรหรอกน๊า……ไว้ประชุมทีหลัง】
【OK】
【ฮารุจัง、อาวุธและน้ำของคุณโอเคไหม？】
บางทีอาจเป็นเพราะว่าเหล่าคอมเมนต์ซังล้วนแล้วแต่เป็นเหล่าปฐมกาลซัง เราจึงพูดคุยกันเล็กน้อยเป็นครั้งคราว
ม๊า คนพวกนี้………ยกเว้น 1 คน ยกเว้นผม ทุกคนต่างก็คุ้นเคยกันดี
ยังไงก็ตามเกือบทุกคนยกเว้นผมต่างพูดให้กำลังใจออกมา ……อะ、น้ำตาซึมนิดหน่อย
แต่ สถานะปัจจุบันผมก็รู้สึกโล่งใจนิดหน่อย เมื่อรู้ว่าทางจากนี้สามารถพูดได้ว่าจะไม่ถล่มลงไปอีกแล้ว
“ไม่เป็นไร……หรอกครับ。 ผมเก็บน้ำ ของที่ซิ้อตามปกติ อาหารเหลือ ใส่ลงในกระเป๋าใบนี้ตลอด ซึ่งดูเหมือนจะไม่เป็นไรเลยล่ะครับ”
ถุงสกปรกถูกยกขึ้นเพื่อให้มองเห็นได้บนหน้าจอ
……เจ้านี้、ไม่ว่าจะซักสักกี่ครั้งพอมองแล้วก็ยังสกปรกอยู่ดีนน๊าぁ……อะ、แต่ก็มีดีไซน์สวยงามที่ป้องกันไม่ให้น้ำเข้าไปด้านในหากมัดให้แน่น、นี่น่ะ
“……ว่าแล้วสกปรกจริง ๆ。 ดูยังไงก็เศษผ้าครับ”
【คุสะ】
【ไม่ดีเลยจริงไหม！ อย่าเก็บอาหารที่ทานเหลือไว้ในถุงที่สกปรกแบบนั้นสิ！】
【เหมือนกับนักเรียนชั้นประถมศึกษาเลย】
【อาー、ขนมปังในลิ้นชักโต๊ะหรืออะไรประมาณนั้น】
【ไม่เป็นไรใช่ไหม？ ไม่มีเชื้อราขึ้นแน่นะ？？】
【แต่ก็ใส่เสื้อผ้าน่ารักนะ】
“อะ”
【เป็นอะไรไป！？】
【ฮารุจังหนี！！】
“อะ ไม่ครับ ไม่ใช่อะไรแบบนั้น。 ผมแค่นึกอะไรขึ้นมาได้นิดหน่อยครับ”
รู้สึกหน้าซีดนิดหน่อย
……มะ、ม๊า、นี่เป็นเหตุฉุกเฉิน ผมมั่นใจว่าพวกเอมิซัง……。
“……เสื้อผ้าพวกนี้ ป้ายยังติดอยู่เลยครับ แบบผมแอบออกมาตอนที่กำลังลองเสื้อผ้าอยู่……」
【คุสะ】
【เอ๋……】
【แค่นั้นเองเหรอ！？】
【ทางนี้――ขออภัย、คนที่อยู่ด้วยกันต้องซื้อให้、แน่นอน】
“นั่นสินะครับ ผมก็เชื่อแบบนั้น ถ้าผิดจริงผมจะไปขอโทษทีหลังครับ”
【ยอดเยี่ยม】
【น่ารัก】
【แล้วใส่เสื้อผ้าแบบไหน？ งานอดิเรกของเอมิรุรุเหรอ】
“เอ๊ะーโตะนั่นสินะครับ อย่างที่คุณเห็นในจอ ส่วนท่อนบนไปจนถึงแขนเสื้อ……จีบ？ มีริบบิ้นอยู่ สตาร์ทด้านล่างยังทำจากวัสดุที่ดีอีกด้วย”
【แบบลูกคุณหนูสินะ】
【ดีย์……】
【อ้า……】
【ยังไงก็เถอะฮารุจัง、เมื่อกี้ก็ทั้งกระโดดและวิ่งโดยใส่กระโปรงอยู่สินะ！？】
【เด็กผู้หญิงไม่ควรทำแบบนั้น！】
【แต่ถ้าเป็นเด็กผู้ชายล่ะ？】
【ดีมาก】
【อุมุ】
“แล้วก็ ทรงผม……ผมลืมไปแล้วว่าเรียกว่ายังไง แต่เป็นแบบนี้ครับ ผูกด้วยริบบิ้นด้านซ้ายและขวา แบบที่ไม่ใช่ทวินเทล มีผมปล่อยด้านหลังเหมือนเดิม”
【อาっ……（ขึ้นสวรรค์】
【อาっ……¥ 50000】
【ผมแกละสองข้าง……ดี】
【ก็รู้จักไม่ใช่เหรอ】
【สมกับเป็นรุรุเอมิ。 พลังหญิงสาวสูง】
“……ดีล่ะ”
แก๊ก
อาจรวบรัดไปหน่อยแต่อาวุธในมือ――ผมบำรุงรักษาเล็กน้อย รวมทั้งของที่เก็บมาจากดันเจี้ยนก่อนหน้านี้ นับจำนวนกระสุนและลูกธนูคร่าว ๆ
“จากนี้ไป ผมจะต้องใช้การโจมตีตามปกติ แล้วก็เก็บดรอปไปด้วย หากไม่ทำแบบนั้น ปืนจะอยู่ได้ไม่ถึง 100 ชั้นแรกด้วยซ้ำครับ สำหรับลูกธนู……และสายธนู ผมไม่ได้คาดหวังไว้เท่าไหร่”
【เข้าใจล่ะ】
【นั่นสิน๊า、ควรร่วงลงมาตอนขามา แต่ไม่ใช่ระหว่างขากลับสิน๊า】
【การร่วงจากข้างล่างแล้วขึ้นไปข้างบนถือเป็นปาฏิหาริย์เลย……แม้แต่ฮารุจังก็ทำไม่ได้หรอก】
【ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเคลียร์มันตามปกติ、ใช่ไหม】
“ถ้าพื้นใต้เท้าผมเริ่มพังอีกครั้ง ผมจะต้องรีบครับ แต่จากนี้ไปก็จะเคลื่อนไหวไปอย่างช้า ๆ และเงียบ ๆ เหมือนเดิม แน่นอนว่ามีพักบ้างครับ”
【เข้าใจแล้ว】
【ฉันต้องบอกคุณเกี่ยวกับสถานการณ์】
【อะ、ตูข้า、จริงจัง――ไม่สิ、ทางนี้ได้ติดต่อกับเอเจนซี่、แล้วถ่ายทำหน้าจอไลฟ์สดโดยตรงและออกอากาศมาระยะหนึ่งแล้ว。 เพราะอย่างงั้นถึงแพร่กระจายไปแล้ว】
【มีประโยชน์】
【ถ่ายจอโดยตรง……ใช้เทคนิคออะนาล็อกแบบนั้นเลยสินะ】
【แนวคิดที่เป็นเอกลักษณ์ของคนแก่】
……ผมไม่ได้บอกกับทุกคน เพราะอาจทำให้พวกเขากังวล แต่พลังเวทมนตร์แทบหมดตัวแล้ว
ดังนั้นจากนี้ไป ถ้าทำผิดพลาด ก็จะจบลงทันที
ผมไม่สามารถคาดหวังกับสายรัดข้อมือ หรือการช่วยชีวิตได้ นี่เป็นการผจญภัยดันเจี้ยนที่แท้จริง
“……………………………………”
ฟู๊ว
ร่างกายของผมสั่นเมื่อคิดถึงเรื่องนั้น
――ไม่ใช่ความกลัว
แต่เป็นน่าตื่นเต้นมากเลยต่างหาก
แบบนี้ผมคงจะแปลกสินะ
ผมเองก็รู้ตัวดี
ในคอมเมนต์ มักจะมีคนพูดเสมอว่า「แปลกนิดหน่อย」
แต่ว่า「นิดหน่อย」ที่ว่า ผมแน่ใจว่ามีคนจำนวนไม่น้อยที่เข้าใจความรู้สึกนี้
【ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ แต่เดาว่ากำลังคิดอะไรที่ไม่ปกติอยู่สินะ ฮารุจัง】
【สงสัยจังว่าฮารุจังกำลังคิดอะไรอยู่ในตอนที่เธอเงียบแบบนั้น】
“จ๊า จากนี้ไปผมจะกลับไปเงียบอีกครั้งครับ ผมจะเงียบไว้ เว้นแต่จะมั่นใจว่าปลอดภัย หรือตอนที่กำลังหยุดพัก ก็เหมือนเดิมล่ะครับ”
【อ๊าーย】
【ใจดี】
【ฮารุจังเอาใจใส่】
【เริ่มคุ้นเคยกับการไลฟ์สดจริง ๆ แล้วเน๊ะ】
【แต่ยังไงดีก็มีความสุขจังน๊า。 ฮารุจังที่เงียบ ๆ、พิชิตดันเจี้ยนระดับสูงอย่างเงียบ ๆ แบบนี้】
【อ้า】
【ได้เห็นเป็นครั้งคราวแบบนี้ก็ดีจังเน๊】
【ที่จริง、นี่เป็นแบบเดียวกับไลฟ์สดก่อนที่จะพัง】
【ตอนนั้นดีมากเลย】
【เป็นไม่กี่วันที่น่าคิดถึงเหลือเกิน】
【แต่บางทีนี่อาจจะดีกว่าสำหรับฮารุจัง】
【ดีเหรอ？】
【เริ่มสับสนแล้วสิ】
【คุสะ】
【ก็แบบฮารุจัง、ฉันคิดว่าเธอสามารถอยู่ในดันเจี้ยนได้ถ้าต้องการ……】
【มีทฤษฎีที่ว่าเธอไม่ชอบชีวิตที่ได้รับการดูแลจากเหล่าโอเน่จัง、เนื่องจากเธอเป็นแมวจรจัดที่ได้รับการช่วยเหลือ……】
【นั่นสิน๊า、ป็นแมวจรจัดแน่นอนน๊า】
【ออกล่าได้ด้วยตัวเอง มีอาณาเขตของตัวเอง、และรักษาระยะห่างจากผู้คน】
【แม้แต่ผู้มาใหม่ก็มองทะลุผ่าน、ดังนั้นบางทีนั่นอาจเป็นเพียงธรรมชาติของเธอน๊า】
【ผู้มาใหม่（สมาชิกมากกว่าหนึ่งล้านคน】
【ดังนั้นถือเป็นเรื่องดีที่พวกเราเป็นปฐมกาล】
【แต่ไลฟ์สดนี่เป็นยิงตรงใช่ไหม？】
【อาっ】
【คุสะ】
【มะ、ม๊า、เดาว่าคนอื่นก็น่าจะให้อภัยเรื่องของพวกเราเหมือนกัน……】
【สามปีครึ่งของการสนับสนุนอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งการเปิดตัวครั้งใหญ่ของเธอที่ไม่เป็นรองใคร】
【เอ่อ、ฉัน】
【ลูกพี่หญิง กรุณาโจมตีกระดานข่าวที่ค่อนข้างหยาบด้วย】
【ถ้าคุณกระจายความรักโชตะของคุณ โทรลล์ธรรมดาจะสูญสิ้นล่ะนะ、ดังนั้นเพียงแค่ปล่อยความปรารถนาของคุณออกไป】
【เข้าใจแล้ว！ ก่อนอื่นตอนนี้ฉันจะโจมตีสถานที่ของพวกหยาบคายง！】
【กลายเป็นพึ่งพาได้จริง ๆ】
【แข็งแกร่งเกินไปแล้ว คุสะ】
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 51
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/51/
แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณ คุณCH****AI KIMN มาก ๆ ครับ
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ
ตอนที่ 50『หลบหนีดันเจี้ยน ２５０F RTA』２
ผมมีความคิดปราดเปรื่อง
สถานการณ์ปัจจุบันนี้อาจเป็นเพราะบางสิ่งที่เรียกว่าคำสาปของรุรุซัง
ดังนั้น ด้วยเหตุผลบางประการ มีเพียงเหล่าปฐมกาลซังเท่านั้นที่ยังเชื่อมต่อกับไลฟ์สดนี้ ส่วนคนอื่นถูกล็อคออกไป
ยิ่งไปกว่านั้น ผมได้ยินว่าสมาร์ทโฟนและPCของเหล่าปฐมกาลซังที่เชื่อมต่อกับการไลฟ์สดนี้ถูกล็อคอยู่ด้วยเช่นกัน
ถี่ถ้วนจังเน๊
ผมไม่แน่ใจว่าทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ แต่เหมือนว่าไตเติ้ลไลฟ์สดจะเปลี่ยนเป็น「หลบหนีดันเจี้ยน ２５０F RTA」นอกจากนี้ การตั้งค่าทั้งหมดก็ถูกล็อคและไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้
หรือก็คือ？
『ถึงจะไม่เข้าใจเลยจริง ๆ 、แต่ดูเหมือนคำสาปซามะจะต้องการให้ผมพิชิตครับ』
นี่อาจจะเป็นการเข้าใจที่ถูกต้อง
『ถ้าเขาต้องการให้พิชิต จะเป็นการหยาบคายมากถ้าผมไม่พิชิตเน๊ะ』
อันที่จริง ครั้งแรกที่คำสาปซามะสร้างความบ้าคลั่งระดับนี้……..ก็ที่ดันเจี้ยนที่ได้เจอกันครั้งแรก ดูเหมือนว่าจะเกิดขึ้นในชั้นใกล้เคียงกับผม
【ทำไมถึงเกิดเรื่องนี้กัน】
【คุสะ】
【ไม่เข้าใจความคิดสุดท้ายของฮารุจังเลย……】
【ไม่ดีเลย、สาวน้อยคนนี้กล้าหาญเกินไป】
【「นางฟ้าระเบิด」ประสบความสำเร็จในการครองเทรนด์อันดับ 1 ……】
【ถูกจับโดยฮารุจัง！？】
【ไม่ยุติธรรม】
【คำสาปซามะไม่ยุติธรรม】
【พวกตูข้าเองก็ถูกจับ……ตั้งแต่เมื่อนานมาแล้ว】
【ในแง่หนึ่ง ไลฟ์สดนี้ก็แบบนั้นแหละ】
【คุสะ】
『แบบว่าผมก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เท่าไหร่ครับ、แต่คำสาปซามะ ก็เหมือนกับรุรุซัง……น่าจะสนใจผมมากเลยเน๊ะ？』
【สนใจมาก】
【เรื่องนั้นก็จริงล่ะเน๊ะ】
【ปกติแล้วคนเราจะไม่กลัวเวลาถูกสาปเหรอ？】
【ไม่มีความคิดที่จะพูดว่ากลัวเลยสินะ……】
【มะ、ม๊าก็ฮารุจังไง？】
【ประเภทผีก็ยังสามารถประหารเจาะทะลุทางกายภาพได้เลยน๊า】
【อ้า……เพราะสามารถจัดการได้ด้วยตัวเอง……】
『คำสาปซามะ……เหรอคะ、ฮารุซามะ』
ลิลี่ซังมีท่าทีประหม่าต่อคำพูดของผม……เธอน่าจะรู้สึกกังวลจริง ๆ
『ผมเองก็ไม่ได้เข้าใจจริง ๆ แต่นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นครับ。 แนวคิดเรื่องคำสาป、ก็มีในต่างประเทศด้วยจริงไหม。 เป็นมาตรฐานของหนังสยองขวัญ』
『เอ๊ะ、เอ๊……』
【ลิลี่จังเองก็เจอคำอธิบายระดับอุตตร้า C ที่ทำให้เสียบรรยากาศ】
【แต่ที่พอพูดมาแล้ว ฉันคิดว่ามันอาจจะจริงน๊า】
【อันที่จริง สถานการณ์นี้แย่มาก、แต่ด้านหนึ่งอย่างน้อยก็ยังมีสายรัดข้อมืออันหนึ่งที่ใช้งานได้ และจะกลับมาเร็ว ๆ นี้ใช่ไหม】
【ฮารุจัง？】
【ฮารุจัง……จะกลับมาอย่างปลอดภัยใช่ไหม。 เหมือนอย่างเคย】
【เป็นอย่างงั้นเหรอ。 ถ้าอย่างงั้นฮารุจังพยายามเข้า】
【คุสะ】
【รู้สึกว่าเริ่มจะถูกผู้ชมทิ้งแล้วสิ คุสะ】
【ยอมรับ และทำเต็มที่ดีเกินไป】
【แต่ฮารุจังจริงไหม？】
【เป็นอย่างงั้นเหรอ】
【ยังไงก็รู้สึกโล่งใจ】
【ม๊า สำหรับพวกเราที่กลายเป็นปฐมกาล、ก็ทำได้แค่คิดอย่างงั้น】
คุณสมบัติใหม่ของอุปกรณ์ไลฟ์สดที่เป็นสินค้าใหม่ คือการแสดงคอมเมนต์แบบโฮโลแกรม
ผมสามารถใช้ฟังก์ชันบรรยายสดได้……เอาไว้ตอนที่อยู่คนเดียวก็แล้วกัน
นี่ค่อนข้างสะดวกเน๊ะ
ถ้าเป็นแบบนี้ผมสามารถรายงานสดได้ในขณะที่ดูคอมเมนต์ได้ล่ะ
『แต่、ฉัน……เป็นคนที่ขอให้มาช่วย』
『แบบนี้ง่ายสำหรับผมครับ』
ผมหันไปพูดย้ำกับลิลี่ซังซึ่งถือสายรัดข้อมือที่ผมให้ไว้ในมือทั้งสองข้าง
ไม่รู้ว่าคนจะเข้าใจกันหรือเปล่า แต่ผมรู้สึกเหมือนมีบางอย่างเกิดขึ้นในดันเจี้ยน
『ที่นี่สำหรับผมนะ。 เพราะอย่างงั้น……เน๊ะ？』
『……………………………………ค่ะ』
【ลิลี่จังน่าสงสาร】
【น่าสงสาร】
【คนที่ช่วยฉันคือเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ、ดูเหมือนว่าจะมีการไม่ยอมรับมากมาย】
【ฉันไม่สามารถพูดอะไรกับคนอื่นได้มากไปกว่าว่าได้รับความช่วยเหลือ 】
【ถ้านี่คือชั้นท่ ２５０จริง ๆ……ต่อให้มีเลเวลระดับสูง】
【อ้า、ฮารุจังอาจจะทำอะไรบางอย่างได้ด้วยการซ่อนตัวเอาไว้ แต่、หากคุณเป็นเด็กที่ปกติจะจับกลุ่มปาร์ตี้】
【ฉันรู้สึกแย่ที่มันเป็นข้อโต้แย้งที่ถูกต้อง】
ริมฝีปากที่เงียบลงของลิลี่ซังกำลังเม้มแน่น
ผมเดาว่าเธอคงเป็นเด็กจริงจังเน๊ะ……ยิ่งกว่านั้นอีกฝ่ายก็คือผมซึ่งเป็นสาวน้อย
แต่、ถึงจะตั้งเป้าไว้、แต่ถ้าผมพูดว่า「แบบนี้ง่ายกว่า」แบบนั้นไปแล้วก็ทำอะไรไม่ได้แล้วจริงไหม
แม้ว่าจะขี้ขลาดก็ตาม……แต่ผมก็หวังว่าเธอจะไม่ใช่เด็กก้าวร้าว
เธอดูเป็นคนขี้อายนิดหน่อย แต่ผมก็รู้สึกว่าเธอเป็นเด็กดี
『……เข้าใจแล้วค่ะ。 แต่、นี่ไม่สมเหตุสมผลเลย』
『ไม่อยู่แล้วครับ。 อะ、ผม、มั่นใจในความสามารถซ่อนตัว、ดังนั้นหากมีอันตรายร้ายแรง ผมจะซ่อนตัวและรอ。 เหมือนกับที่ลิลี่ซังรอผมอยู่แบบนั้นไงครับ』
ผมไม่รู้ว่า 250 ชั้นลึกแค่ไหน แต่ก็น่าจะระดับความลึกเดียวกับที่ผมเคยไปมาหลายครั้งจริงไหม？
ถ้าเป็นอย่างงั้น ก็น่าจะไม่เป็นไร เพราะว่าผมสามารถผ่านไปได้ด้วยการซ่อนตัวเมื่อการต่อสู้กลายเป็นเรื่องที่ยุ่งยากมากเกินไป
……ถ้าคำสาปของรุรุซังไม่ได้ทำอะไรแปลก ๆ ไปมากกว่านี้
『โฮร่า、รีบใช้สิครับ。 ก่อนอื่น ลิลี่ซังกรุณาไปยังสถานที่ที่ปลอดภัย』
【แต่……จะใช้ได้เหรอ？ สายรัดข้อมือ】
【ก็ตกลงมาจากชั้นบนโดยตรง、เหนือสิ่งอื่นใด ยังสามารถดูไลฟ์สดได้】
【อะ、สัญญาณทำงานปกติสินะ】
【ถ้าอย่างงั้นก็ไม่เป็นไรล่ะมั้ง】
【ฉันจะติดต่อใครสักคนที่อยู่สูงกว่านี้สักหน่อย】
【อะ、งั้นปรากฏตัวในไลฟ์สดของเอมิรุรุที】
【ยังมีข้อบังคับเกี่ยวกับสื่อด้วยนา……แต่ก็น่ารำคาญจริง】
【แต่ไม่ใช่เพื่อใครอื่นนอกจากฮารุจัง、งั้นก็เป็นเรื่องช่วยไม่ได้ล่ะนะ】
【โอ๊ย、ฮารุจังดูอยู่ ดังนั้นระวังน้ำเสียงและเนื้อหาของคุณด้วย】
【โอ๊ะโตะ ขออภัย】
【ได้เวลาปฐมกาลเริ่มเคลื่อนไหว……】
【อ้า……】
【ตอนนี้กำลังกลายเป็นไลฟ์สดที่รวมปฐมกาลน๊า】
【ลูกพี่หญิงล่ะ？】
【แตะต้องไม่ได้】
【คุสะ】
『……เช่นนั้นแล้ว、ขอให้ปลอดภัยค่ะ』
『ครับ。 ลิลี่ซังเองก็โปรดพักผ่อนเมื่อกลับไปถึงชั้นบนสุดด้วยนะครับ』
ลิลี่ซังสวมสายรัดข้อมือ พร้อมพูดอย่างไม่เต็มใจ
……หลังจากนั้นเธอก็จ้องมองมาที่ผม ผมก็เลยจ้องกลับไป
เธอมีผมสีเงินและดวงตาสีฟ้า ใบหน้าสมบูรณ์แบบที่มีส่วนหนึ่งเหมือนกัน และส่วนหนึ่งที่มีลักษณะตรงกันข้ามกับผม
แม้ว่ากับอีกฝ่ายที่เป็นสาวน้อยเหมือนผม……แต่ ม๊า ผมแน่ใจว่าเธออยู่ในตำแหน่งที่จะได้รับการช่วยเหลือ แต่คิ้วของเธอยังคงตกอยู่ เป็นเด็กที่ขี้กังวลนิดหน่อยน๊า
อาー、แบบว่าสดใหม่
โฮร่า、จะรุรุซังจะเอมิซังก็เป็นประเภทจู้จี้จุกจิกล่ะ、คุชิมะซังเองก็คือคุชิมะซังจริงไหม และเธอเป็นคนที่คอยสังเกตสิ่งต่าง ๆ อย่างใกล้ชิด
ยังไงก็เถอะ นั่นแหละ ไม่เป็นไรหรอกเน๊ะ……และผมเร่งเธอให้เร็วขึ้น
『ซ้า』
『……ค่ะ』
ในที่สุดเด็กที่น่าจะมีอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับพวกรุรุซังก็ยอมกดใช้งานสายรัดข้อมือให้เริ่มทำงาน
ฟิ้ว……หากเหล่ระหว่างที่บินขึ้นไปจะมองเห็นได้อย่างชัดเจน
แต่เพราะมันมืดผมเลยมองไม่เห็นด้านในกระโปรง
น่าผิดหวัง
「……………………………………」
……เผื่อไว้ไง เพื่อความปลอดภัยไงล่ะ ผมดูว่ามีข้อผิดพลาดจนทำให้ร่วงกลับลงมาเกิดขึ้นไหม และนี่อยู่ชั้นล่างที่อยู่ลึกยิ่งกว่าชั้นล่างสุดของดันเจี้ยนไง
……ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นไรเน๊ะ
เธอไม่ร่วงกลับลงมา แม้ว่าจะผ่านไปแล้ว 1 นาทีหลังจากที่ลับสายตาผมไป อย่างน้อยที่สุดก็น่าจะต้องไปถึงจุดที่พวกเราอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว
“ได้โปรดแจ้งให้ผมรู้ด้วยนะครับ หากว่ามีข้อมูลของเด็กคนนั้นเข้ามา ผมจะดูคอมเมนต์เมื่อนึกได้”
【ไว้ใจได้เลย】
【เมื่อนึกได้ คุสะ】
【ฮารุจัง、ไม่มองเลยจริง ๆ สินะ、หน้าจอน่ะ……】
【แต่ว่าฮารุจัง、เปลี่ยนกลับมาเป็นภาษาญี่ปุ่นปกติแล้ว】
【จริงด้วย、ความรู้สึกอู้อี้นิดหน่อยกลับมาแล้ว】
【ว่าไปแล้วก็เป็นการย้ำอีกครั้งว่าเสียงAIเป็นล่ามแปลที่แม่นยำอย่างไม่น่าเชื่อ……】
【อ้า、ถ้าไม่บอกกัน ฉันเองก็ไม่รู้ว่าทางไหนคือปกติล่ะ】
ฟ๊น、กะแล้วสมกับที่ราคาแพงเน๊ะ
ยังไงก็ตาม พนักงานร้านบอกประมาณว่า「ทางเราพึ่งมี 1 ชิ้นในสต็อกครับ แต่……แต่ว่าจะซื้อจริง ๆ เหรอครับ？ มีเงินพองั้นเหรอครับ？」ออกมา ทำให้ผมเดาว่ายังไม่มีจำหน่ายทั่วไปในตลาดเน๊ะ
【แล้ว、ฮารุจังจะทำยังไงต่อล่ะ？ เป็นไปได้ไหมที่จะโซโล่กลับไปชั้นบนสุด？】
【ถ้าชั้นนี้ไม่มีมอนสเตอร์ ก็รออยู่ที่นี่ก็ได้】
【อาー、จะปลอดภัยกว่าถ้ารอรับสายรัดข้อมือจากข้างบน】
“ดูเหมือนว่าผมจะไม่ไปไม่ได้แล้วล่ะครับ เพราะดูเหมือนจะเป็นRTA”
【เอ๊ะ？】
“RTAแปลว่าเร็วที่สุดใช่ไหมล่ะครับ？」
【ฮารุจัง、หมายความว่ายังไง】
“――พื้นตรงจุดที่พวกผมตกลงมา มันเริ่มพังลงไปแล้วล่ะครับ ต้องวิ่งแล้ว”
ตึกๆๆๆๆ ผมเริ่มวิ่ง
……ผมโล่งอกจริง ๆ ที่เด็กคนนั้นใช้สายรัดข้อมือในนาทีสุดท้าย
【เอ๊ะっ】
【พื้นถล่ม……？】
【นี่คือเกมแอคชั่นประเภทจอสไลด์หรือไงกัน】
【ยังไงดีเหมือนมีเสียงเบสที่หนักสุดยอดมาก……】
【คุณภาพเสียงดีเกินไปจนไร้ประโยชน์】
“ผมไม่เข้าใจจริง ๆ แต่ดูเหมือนว่าคำสาปซามะจะต้องการให้ผมทำRTAอย่างเหมาะสม……เน๊ะっ」
ผมกำลังวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด เล็งมุ่งหน้าไปที่บันไดที่มองเห็น กระโดดโดยการเพิ่มพลังเวทมนตร์
……มุ、ปริมาณพลังเวทย์ที่เหลืออยู่อาจจะน้อยไปหน่อย
เมื่อผมมองกลับไปด้านหลัง ก็เห็นพื้นที่ดำมืดที่ราวกับอ้าปากกว้างอยู่ใต้พื้นที่ที่มีแสงสลัว
“เฮ๊~”
【เอ๊ะ……น่ากลัว、นี่มันอะไรกัน】
【เอ๋……】
【นี่、ถ้าไม่ใช่ฮารุจังล่ะก็ตอนนี้คงจบไปแล้ว】
【ลิลี่จัง、เดาว่าทำไมเธอถึงได้บังคับให้รีบใช้ขนาดนั้นเน๊ะ……】
【ฮารุจังใจดี】
ม๊า ได้คำตอบแล้วใช่ไหม……ผมรู้สึกเขินนิดหน่อย เลยเงียบไว้
“ผมดีใจที่ไม่มีบอสมอนสเตอร์บนชั้นที่ 250 นี่ จ๊า ผมจะขึ้นไปจากที่นี่ ช่วยผมนับหน่อยได้ไหมครับ”
【ปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉันได้เลย】
【ยังไงก็ตาม เอมิรุรุมาถึงชั้นที่ 40 กันแล้ว นี่เร็วที่สุดแล้ว……】
【ถ้าใช้เวลาเท่ากัน、ในการไปถึงชั้นที่ 80 ก่อนหน้านี้。 น่าจะสามารถไปถึงชั้นนั้นได้เร็วที่สุดภายในเวลาประมาณ 2 ชั่วโมงรวมช่วงพักด้วย？】
“แต่เพราะเรียกว่าRTAดังนั้นมาพยายามให้ดีที่สุดดีกว่าครับ ผมกำลังถูกท้าทายอยู่”
ผมอาจจะลงเอยด้วยการใช้พลังเวทมนตร์เพื่อหลบหลีกครั้งใหญ่อีกครั้ง หวังว่าจะจบเน๊ะ
【เอ๊ะ？】
【รอก่อน】
【รอเดี่ยวก่อน ฮารุจัง、อันตรายแน่นอน】
【ประกาศสงครามซะแล้ว】
【คุสะ】
【เอ๋……】
แต่ผมรู้ว่าความช่วยเหลือกำลังมา
จ๊า ดังนั้นผมจะทำในสิ่งที่ผมสามารถทำได้
“สิ่งที่ผมต้องทำก็คือไปให้ถึงชั้นที่ 80 เองครับ ผมจึงคิดว่าจะใช้ทุกอย่างจนถึงจุดนั้น”
【การประกาศเต็มกำลังที่ไม่คาดคิด】
【เดาว่าน่าจะยังไม่เต็มกำลังเน๊ะ……】
【เอ๊ะโตะ……ฉันไม่คิดว่าจะมีอะไรเลวร้ายไปกว่าการโดดระหว่างระเบิดแหละ ……】
……อืม、ดี
ขนาดผมที่เป็นผู้ชาย แต่การต่อสู้ที่เกิดขึ้นในนาทีสุดท้ายที่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นแบบนี้ ……มันทำให้ใจผมเต้นแรง
ผม บางทีที่ดำดิ่งก็เพราะเรื่องแบบนี้มันสนุก
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 50
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/50/
แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ
ตอนที่ 49 『หลบหนีดันเจี้ยน ２５０F RTA』１
「――เรื่องนั้นจริงเหรอคะ！？ ฮารุซังっ……！」
【จริง ๆ ล่ะ เอมิจัง……】
【ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะอยู่บนพื้นของชั้นบอส……】
【ไม่ทางที่จะต่ำกว่านั้นอีกแล้ว เพราะเป็นชั้นบอสจริงไหม？】
【แต่พวกฮารุจังก็ล่วงลงไปจริง ๆ นี่！？】
【ไม่มีทาง กับดักหีบสมบัติเรอะ……】
【ฮารุจังคนนั้นมองข้ามไป！？】
【……ไม่มีทางเป็นแบบนั้นหรอก。 จ๊า、ไม่มีทาง เป็นเพราะรุรุจังจริง ๆ――】
“……โกหก โกหก”
“รุรุสงบใจไว้……！”
มันกะทันหันจนหัวเธอทำความเข้าใจตามไม่ทัน
เอมิบังคับตัวเองให้เคลื่อนไหว และพยายามทำความเข้าใจสถานการณ์
“……ไลฟ์สดของฮารุซัง、ตัดการเชื่อมต่อ――ทำไม่ได้！？ ทำไมกันล่ะ！”
【แบบนี้แย่สุด ๆ แล้ว？】
【ว่าไปนี่ไม่ใช่……การแสดงสินะ】
【ก็ชัดเจนไม่ใช่รึไง、นายเองก็เห็นจากจอของฮารุจังแล้ว】
【มันก็ใช่อยู่、แต่ฉันไม่อยากเชื่อเลย……】
“……อย่างน้อยก็ชื่อไลฟ์……นี่เอง、ก็ไม่ได้ การเข้าถึงจากสำนักงานเอง……อย่างงั้นเหรอ”
เอมิพยายามติดต่อผู้จัดการของเธอ แต่ก็ยิ่งทำให้ตระหนักได้ว่าสถานการณ์เลวร้ายเพียงใด
【นั่นมัน、อะไรกัน】
【กะแล้วว่าเป็นคำสาปซามะ】
ความคิดที่วนเวียนอยู่ในหัวของรุรุมาจากเหล่าผู้ชม
“อึกっ！”
【โอ้ย、ตอนนี้ระบบอ่านออกเสียงอัตโนมัติยังเปิดอยู่นะ。 รุรุจัง】
【แต่ว่า、อุบัติเหตุแบบนี้ไม่ได้มีบ่อย ๆ จริงไหม】
“……ทางสำนักงานจะทำการจัดการคอมเมนต์ ต้องขออภัยในความไม่สะดวกด้วยค่ะ”
คอมเมนต์ที่อ่านออกเสียงบนเทอร์มินัลของเธอหยุดลงอย่างเร่งรีบ
รุรุแตกสลายก่อนที่จะรู้ตัว และเอมิก็ได้แต่กอดเธอเบา ๆ
“……ไม่เป็นไรหรอกนะ ถ้าฮารุซังแน่ใจได้นะ」
“……………………………………อืม”
【อย่าร้องไห้】
【คนที่ทำให้คุณร้องไห้จะคุกเข่าลงกับพื้นในภายหลังน๊า】
【ฮารุจังบอกแล้วว่าเธอไม่สนใจ、เพราะงั้นอย่าโทษรุรุจังเลย】
【แต่สมมติว่าไม่ใช่ความผิดของรุรุจัง】
【นั่นคือเหตุผลว่าทำไมมันถึงแตกต่าง】
【ใจเย็น ๆ】
【แต่ไม่ใช่กับ……ชั้นล่างสุดสิ、ถึงบางครั้งดันเจี้ยนจะถล่มลงมาบ้าง。 เพราะดันเจี้ยนนั้นสร้างมาจากพลังเวทมนตร์、มันจะเปราะเมื่อเวลาผ่านไประยะหนึ่งนับตั้งแต่ที่ถูกสร้างขึ้น】
【อ้า、ตูข้าก็เคยเห็นเหมือนกัน。 ……แต่มันก็แค่พื้นหลุดออกมาแค่บางส่วนล่ะน๊า】
【ผนังอาจหลุดลอกหรือเพดานอาจพังน๊า】
【นั่นคือเหตุผลว่าทำไมคนธรรมดาและผู้เริ่มต้นระดับต่ำจึงต้องสวมหมวกนิรภัย】
【แต่นี่มันชั้นล่างสุดจริงไหม？ นอกจากนี้ยังมีสุนัขที่เป็นบอสมอนสเตอร์ด้วย、แล้วยังห่างไกลจากการเสื่อมจนพังทลาย……】
【เพราะอย่างงั้นถึงเป็นอุบัติเหตุไง。 นอกจากนี้ถ้าเป็นฮารุจังต้องไม่เป็นไรหรอก】
คอมเมนต์ยังเป็นบรรยากาศที่ห่วงใยต่อรุรุจังที่รู้สึกหดหู่ เหมือนกับที่เคยเห็นเมื่อเร็ว ๆ นี้
ยังไงก็ตาม แน่นอนว่าสิ่งอื่น ๆ จะถูกเซ็นเซอร์โดยเอเจนซี่ แต่สิ่งสำคัญในตอนนี้คือการเผยแพร่ข้อมูลที่เป็นข้อเท็จจริง โดยไม่ก่อให้เกิดความโล่งใจ หรือความวิตกกังวลมากเกินไป
――รุรุ、กังวลเกี่ยวกับ「คำสาปซามะ」ของตัวเองมาก、ส่วนหนึ่งเป็นเพราะว่ามีเรื่องฮารุซังเข้ามาเกี่ยวข้อง
เอมิ、มักจะทำเสียง「ฟุเฮะๆๆๆ」เหมือนเสียสติ อาจเป็นเพราะเขาเป็นอดีตผู้ชาย พอเขานอนลงเธอก็มักจะอวดกางเกงชั้นในที่รั้นเข้าไปในส่วนอ่อนนุ่มของเด็กสาวโดยไม่ลังเล ฝ่าเท้าอันอ่อนนุ่มของเธอมักทำให้เขาตื่นเต้นขณะอ่านหนังสือเสมอ เธอมักสวมเสื้อผ้าหลอม ๆ ที่แทบจะมองเห็นครึ่งหนึ่งของร่างกายที่ดูนุ่มเหมือนรุรุที่เด็กกว่า และแม้ว่าเขาจะเรียกเธอว่า「เฮ็นไตซัง」เพราะรู้ตัวว่ากำลังโดนเธอมองในแง่ทางเพศ ถึงอย่างงั้นพอเธอเข้าไปใกล้อย่างหยอกล้อทั้ง ๆ อย่างงั้น เขาก็ไม่เคยตัวแข็งทื่อ บางทีอาจเป็นเพราะความรู้สึกของผู้ชายที่แก่กว่า เขายอมรับเธอโดยไม่ลังเล และเขายังให้เธอได้สูดกลิ่นที่ไม่เคยได้กลิ่นมาก่อน ซึ่งราวกับว่าจะละลายสมองและร่างกายของเธอไป ผมยาวที่เปล่งประกายเมื่อสัมผัสกับแสง ไม่มีผมแตกปลาย และลื่นไหวไม่ติดนิ้วเลย ทั้งที่ไม่ได้ทำทรีตเมนต์อะไรเลย
“……เอมิจัง、ไม่เป็นร๊ายใช่ไหม……？”
“？”
“……เลือดกำเดาไหล”
“……ขอโทษ、ซู๊ด”
【เอมิจัง、คุณกังวลมากเกินไปจนความดันมัน……】
【ไม่เป็นไรหรอก、เพราะเธอมักจะกังวลเกี่ยวกับเด็กคนอื่นเสมอล่ะ】
【เอมิจังก็พักบ้างเถอะ】
“……เอมิจัง、เอ๊ะโตะ หรือว่าบางที”
“ก่อนอื่น ไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ก่อน จากนั้นค่อยมาหารือกับทุกคนที่จะเข้าร่วมกับเรา”
“เอ๊ะ……อืม ……ฮารุจัง……”
【ฮารุจัง、น่าจะไม่เป็นไรล่ะมั้ง……】
【ลิลิ่จังเองก็โชคไม่ดีเลยเน๊ะ……】
【อ้า、อุตส่าห์ได้ฮารุจังช่วยไว้แล้วน๊า】
【พวกแธอทั้ง 2 คนมีเลเวลระดับสูง ดังนั้นพวกเธออาจจะสบายดี ต่อให้มีความเสียหายจากการร่วงนิดหน่อยก็ตาม】
【ต่างจากคนทั่วไปเลยน๊า。 ที่แค่นิด ๆ หน่อย ๆ ก็บาดเจ็บสาหัสได้แล้ว】
【แต่สงสัยจังว่ามันลึกแค่ไหนกัน、คลื่นวิทยุจะถูกตัดไหม】
【ไลฟ์สดของฮารุจัง、ยังไม่สิ้นสุด แต่ก็ยังคงมืดสนิทล่ะน๊า】
【เรื่องจริง、โดยปกติแล้ว ถ้าเป็นในดันเจี้ยนการสื่อสารก็ยังใช้ได้ล่ะนะ】
【อะเร๊ะ？ ว่าไปแล้วพวกปฐมกาลล่ะ？】
【……ว่าไปก็ไม่เห็นเลยน๊า】
【ปฐมกาล？ ใครล่ะนั่น】
【11 คนที่กลายเป็นสมาชิกระดับสูงในไลฟ์สดของฮารุจังน่ะ。 โอร๊า、ดูที่ไอคอนดีฟอร์มของฮารุจังสิ】
【อ้า】
【ตอนนี้ปฐมกาลไม่ได้สำคัญหรอก、ต้องสนฮารุจังมากกว่า】
【ฉันแน่ใจว่าฮารุจังจะสบายดี……แต่ก็ขอให้ปลอดภัย】
【สิ่งที่พวกเราทำได้คืออธิษฐาน แต่ได้โปรดพยายามเข้า】
【อะ、มีเสียงไซเรน、อยู่รอบ ๆ ดันเจี้ยนล่ะ】
【ม๊า ก็กลายเป็นเหตุการณ์ใหญ่แล้ว】
◇
『……ที่นี่、ที่ไหนกัน』
【สงสัยจังว่าที่ไหนกันเน๊ะ】
【ไม่รู้เหมือนกันจ๊ะ】
【จะว่าไปแล้วดูเหมือนทุกคนที่นี่จะเหลือแค่ปฐมกาลกัน？】
【ฉันก็อยู่ด้วย！】
【หรือก็คือทุกคนอยู่ที่นี่ทั้งหมด】
【คุสะ】
【พวกเรา……ยังอยู่เคียงข้างฮารุจัง……！】
จู่ ๆ พี้นใต้เท้าก็พังทลาย และพวกผมก็ร่วง
ลิลี่ซังตัวแข็งทื่อไปหมด แต่วันนี้ผมโดดลงหลุมมาหลายสิบครั้งแล้ว ดังนั้นผมจึงสามารถตั้งสติ และสงบสติอารมณ์เอาไว้ได้
บางทีถ้าเป็นผมในตอนนี้ต่อให้สติแตกบนเครื่องบินก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไรล่ะ
เมื่อแรง G บนเครื่องบินหายไปครู่หนึ่ง คุณจะรู้สึกถึงความกลัวโดยสัญชาตญาณเน๊ะ
สำหรับตอนนี้ ผมจะลองทำอะไรหลาย ๆ อย่างเพื่อให้ตกลงไปช้าลง จะลงจอดที่ไหนดี……ทุกอย่างดูมืดมิด แต่ไม่น่าจะมีอะไรที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันหรอกมั้ง？
พื้นที่กว้างขวาง และไม่มีร่องรอยของมอนสเตอร์ใกล้ ๆ
『อะ、อาโน……』
【อะ、ลิลี่จังดูเหมือนว่าจะไม่เป็นไรแล้วน๊า】
【นอกจอไปล่ะน๊า】
【หรือก็คือฮารุจังมองไม่เห็น】
【ฮารุจังไม่สนใจแต่แรกอยู่แล้ว】
【คุสะ】
【ถึงแม้จะมีอุปกรณ์ใหม่ แต่ก็ยังมีข้อเสียที่สามารถมองเห็นได้ในทิศทางที่ฮารุจังมองเท่านั้น เพราะมันอยู่เหนือหัวล่ะนะ……】
วิเคราะห์สภาพแวดล้อมโดยรอบ
……ดูเหมือนจะมีมอนสเตอร์ตามปกติเมื่อลองขยับขอบเขตออกไปเล็กน้อย。
เมื่อพิจารณาจากการเคลื่อนไหวที่ช้า สถานที่แห่งนี้คือดันเจี้ยนอย่างแน่นอน
……ที่นี่ ที่นั่นไม่ใช่ชั้นล่างสุดหรอกเหรอ……โดนโยน？
『มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นด้วยเน๊ะ。 ตกใจหมดเลย』
【คุสะ】
【ขนาดนี้ยังแค่「ตกใจ」คุสะ】
【พูดออกมาด้วยน้ำเสียงไร้กังวลจนทำหัวเราะเลย】
【รู้สึกโล่งใจทันทีน๊า……อะ、น้ำตาไหล】
【ฮารุจังเป็นคนที่ประหลาดใจที่จะรู้สึกแค่ตกใจ แม้ว่าจะเป็นอุบัติเหตุใหญ่ก็ตามล่ะ】
【เดินตามจังหวะของตัวเองแม้ในเวลาเช่นนี้】
【นั่นคือฮารุจังของพวกเราล่ะ】
【จะพูดยังไงดี ฮารุจังไม่ดูคอมเมนต์เหมือนเคย คุสะ】
【ก็แบบ เพราะว่าคือฮารุจังไงล่ะ……】
【เสียงนี้、ยังถูกเปลี่ยนด้วยวอยซ์เชนจ์ AI อยู่……หรือว่ายังพูดภาษาต่างประเทศอยู่น่ะ？】
【ฮารุจังพูดภาษาต่างประเทศนี้ได้ยังไง？】
【ซ้า？】
【เราจะหารือเรื่องนี้ในการประชุมครั้งต่อไป……】
『อะ、อาโน……อาโนっ』
ผมมองไปรอบ ๆ เล็กน้อย แต่ดูเหมือนที่นี่จะเป็นห้องที่ทั้งใหญ่และมืด
『อาー、เชือกและกรงเล็บไว้เผื่อไว้。 ผมใช้สิ่งนั้นเพื่อคว้าบนผนังของหลุมที่พวกเราตกลงมาแล้วปล่อยเพื่อชะลอความเร็ว。 โฮร่า、ผมเองก็ไม่รู้ว่าตกมาลึกแค่ไหน』
【ฮารุจังเข้าใจสถานการณ์ของเธอเป็นอย่างดี】
【สู๊ดยอด……】
【ฮารุจัง、โดยปกติแล้วเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำตามสเต็ปของเธอเน๊ะ……】
【ระดับความยากปกติสำหรับฮารุจังก็เหมือนกับการเล่นของเด็กหรือเปล่า】
【หรือก็คือ？】
【ฮารุจังเป็นนางฟ้า】
【เข้าใจล่ะ】
【แค่ยืนยันผลลัพธ์ตามธรรมชาติอีกครั้งเหรอ】
ฟุมุ。
ดูเหมือนจะไม่มีภัยคุกคามใด ๆ เกิดขึ้นทันทีสินะ？
『……ฮารุซังっ！』
『อะ、ครับ』
『……อาโน、หวังว่าคุณจะวางฉันลงเร็ว ๆ……』
『วางลง？ ……อะ、ผมกอดคุณไว้อยู่』
ว่าไปแล้วผมก็คิดอยู่ว่าทำไมถึงไม่สะดวกเลย นั่นก็เพราะผมใช้มือเดียวนี่เอง
ผมลืมไปเลย เพราะผมคิดว่านี่เป็นสัมภาระนุ่ม ๆ ที่ไม่ควรทำตก
【●REC】
【กอดที่ไม่คาดคิด】
【ภาพของสาวน้อยที่อุ้มสาวงาม……นี่มัน！？】
【ฮารุจัง、อุ้มลิลี่จังในตอนที่กำลังตกลงมา！？】
“เอ๊ะโตะ คอมเมนต์……อะ、ยังรับสัญญาณได้อยู่ล่ะครับ。 ครับ 、ดูเหมือนว่าผมจะกอดเธอไว้ได้”
『ก่อนอื่น……ช่วยวางลง……』
『ขอโทษครับ、จะวางเดี๋ยวนี้แหละเน๊ะ』
เมื่อผู้คนหมดหวัง พวกเขาไม่เข้าใจหลายสิ่งหลายอย่างเน๊ะ
ดูเหมือนว่าผมจะพยายามช่วยลิลี่ซัง ผมก็เลยใช้วิธีอุ้มเธอขึ้นมาตอนที่เธอน่าจะหมดสติไป……ดูเหมือนว่าผมกำลังทำสิ่งที่เรียกว่าท่าอุ้มเจ้าหญิงด้วยมือเดียว
ผมจำได้ว่าใช้เชือกด้วยมือข้างหนึ่งเพื่อรองรับน้ำหนักของพวกเรา 2 คน และมือข้างหนึ่งใช้พลังเวทมนตร์มากมายในการอุ้มลิลี่ซังไว้
ที่เหลืออยู่ ผมคิดว่าได้กลิ่นหอม และความรู้สึกนุ่มที่ตกค้างอยู่บนมือ
นี่น่ะคงจะเป็นอาชญากรรมทันที ถ้าผมไม่มีร่างกายของเด็กผู้หญิงเน๊ะ
【ฮารุจังอิเคะเมน】
【ไม่ใช่สิ、อิเคะ、อิเคะ……อิเคะโยโจ？】
【คุสะ】
【คำไม่เข้ากันอย่างสมบูรณ์】
【ฉันไม่เข้าใจเรื่องนี้มากนัก、แต่ก็โล่งอกไปทีที่เธอยังสบายดี】
ดูเหมือนว่าอุปกรณ์ไลฟ์สดตัวใหม่จะสามารถแสดงคอมเมนต์ออกมาเป็นโฮโลแกรมได้ด้วย
ดังนั้นผมจึงจัดการกับมันด้วยประสาทสัมผัส และวางไว้ที่ขอบขอบเขตการมองเห็นของตัวเอง
แบบนี้รู้สึกเหมือนผมเป็นสตรีมเมอร์จริง ๆ แล้ว
……แม้ว่าผมจะทำมาได้ 3 ถึง 4 ปีแล้วก็ตาม
【ฮารุจัง、ถ้ายังดูอยู่ เดี๋ยวจะเล่าสถานการณ์ข้างนอกให้ฟังนะ】
“อะ ครับ ขอความกรุณาด้วย ลิลี่ซังก็สบายดีนะครับ？”
『……ขอโทษด้วยค่ะ、ฉัน、ยังไม่เข้าใจภาษาญี่ปุ่น……』
『อาー、แบบนั้นหรอกเหรอครับ？ ขอโทษด้วยเน๊ะ、ผมไม่รู้ตัวว่ากำลังพูดอยู่ เลยไม่ทันนึกถึงเลยครับ』
ผมไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทำไม แต่ผมพูดภาษาต่างประเทศได้ เพียงแต่หากผมไม่ได้ตั้งสติไว้ก็จะพูดภาษาที่คุยง่ายที่สุดของตัวเองออกไป
ผมบอกไปว่า『ถ้ายังไม่เข้าใจ กรุณาบอกด้วย』っแล้วรับฟังข้อมูลจากเหล่าปฐมกาลซัง
……ดูเหมือนว่าตอนนี้จะมีเพียง 11 คนเท่านั้นที่สามารถเขียนคอมเมนต์ไลฟ์สดได้
พวกคนอื่น ๆ ดูเหมือนจะยังไม่ถูกไล่ออกจากไลฟ์สด แต่หน้าจอเป็นสีดำ และไม่ได้ยินเสียงใด ๆ
หรือก็คือเฉพาะเหล่าปฐมกาลเท่านั้น……ไม่สิ、เดาว่าแค่สมาชิกระดับสูงเท่านั้นล่ะมั้ง？
ไม่เข้าใจเลยจริง ๆ
……นี่ ว่าไปแล้วก็เหมือนปกติเลย
เมื่อกับได้กลับไปไลฟ์สดเหมือนเมื่อก่อน、ก่อนที่จะได้เจอกับพวกรุรุซัง
ยังไงดี รู้สึกมีความสุขนิดหน่อยล่ะ
ดังนั้นหลังจากเข้าใจเรื่องราวได้ในระดับหนึ่งแล้ว ผมก็คิดอยู่สักพัก――ตัดสินใจตาม「ความรู้สึกนั่น」ที่ใกล้เข้ามา
『……เข้าใจแล้ว。 หรือก็คือผมควรมอบสายรัดข้อมือให้กับลิลี่ซัง、และเดาว่าผมต้องทำ RTA หนีออกจากดันเจี้ยนทั้ง ๆ แบบนี้เน๊ะ』
『เฮะ？ ฮะ、ฮารุซามะ……？』
【เอ๊ะ？】
【ห๊ะ？】
【อาโน、ฮารุจัง】
【ไหงเป็นแบบนั้นล่ะ】
【ฮารุจัง、ไม่ข้ามอะไรไปเยอะไปหน่อยเหรอ？？】
【คุสะ】
【อ้า、สมแล้วที่เป็นฮารุจังของพวกเรา……】
【ความรู้สึกปลอดภัยนี่……】
มะ、ดูเหมือนว่าผมจะไม่มีเวลาอธิบายแล้ว ดังนั้นเรารีบมาจบเรื่องนี้กันก่อน……เดี๋ยวก่อนสิ ผมได้ยินคำพูดแปลก ๆ
ฮารุซามะ……ซามะ？
อะ、ผม？
ทำไมล่ะลิลี่ซัง、ทำไมถึงเรียกผมที่เป็นแค่สาวน้อยตัวเล็ก ๆ แบบนั้นล่ะ……ม๊า ยังไงก็ได้
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 49
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/49/
แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณ คุณนิรนาม กสิกรไทย X-2186
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ
ตอนที่ 48 『ยึดครองดันเจี้ยน 80F RTA＆ปฏิบัติการกู้ภัย』５
หลังจัดการสุนัขที่มี 3 หัวไปได้สักพัก
ผมยังคงถูกกอดไว้โดยเด็กที่ผมช่วยชีวิตเอาไว้ แต่กลิ่นหอมใหม่ของเด็กคนนี้เริ่มจางหายไป
【อาー、หอคอยพังทลายลงแล้ว】
【นี่คือหอคอยบาเบลสินะ……】
【ดอกลิลลี่อันล้ำค่าแยกทางแล้ว】
【มันจบแล้ว】
【คุสะ】
【พวกนายพูดบ้าอะไรกันเนี่ย】
【ฟุคายะ รุรุ「……………………………………」】
【รุรุจังก็น่ากลัวนะ……】
【บางทีเธออาจจะแค่ลืมปิดระบบป้อนข้อความโดยเสียงก็ได้、ไม่ต้องกังวลหรอกน๊า】
【อ้าー、ก็กำลังรีบมาทางนี้ล่ะน๊า】
เป็นเวลา 1 ปีแล้วที่ผมอยู่ในร่างกายนี้ และในทุกวันนี้ ก็มักจะโดนสาว ๆ กอดอยู่บ่อย ๆ
แรก ๆ ก็น่าอายอยู่เหมือนกัน ผมรู้สึกประหม่าและใจเต้นแรง เพราะรู้สึกเหมือนเป็นเด็กผู้หญิงตัวน้อยท่ามกลางเด็ก ๆ ที่อายุน้อยกว่า แต่ตอนนี้ผมเริ่มชินแล้ว จนคิดว่ามากกว่านี้อีกหน่อยก็ไม่เป็นไร……เป็นกระบวนการคิดที่อันตรายนิดหน่อย อืม
『ขะ、ขอโทษด้วยค่ะ……สุดท้ายฉันก็ได้กอดผู้มีพระคุณของฉัน……』
『ไม่เป็นไร、ยังไงก็ได้』
เนื่องจากกลุ่มตัวอย่างเด็กผู้หญิงรอบตัวผมมีน้อยมาก ดังนั้นผมจึงสงสัยว่าเป็นเรื่องปกติหรือเปล่าที่จะกอดใครสักคนเมื่อพวกเราได้พบกันเป็นครั้งแรก
แต่เมื่อพิจารณาจากการที่หน้าของเธอจู่ ๆ ก็เปลี่ยนเป็นสีแดงสดและถอยออกไป ดูเหมือนว่านี่จะไม่ปกติ
……ไม่สิ、รุรุซัง、เอมิซัง、คุชิมะซัง และเด็กคนนี้ รวมแล้วก็มีเพียง 4 คนเท่านั้น ผมคิดว่าตัวเองยังไม่เข้าใจจริง ๆ หรอก……
เป็นเรื่องน่าเศร้าที่ผมไม่มีประสบการณ์กับเด็กผู้หญิงเลย
ยิ่งไปกว่านั้นผมก็กลายเป็นเด็กผู้หญิงโดยไม่มีโอกาสได้มีด้วย
……แต่ด้วยร่างกายนี้ อย่างน้อยผมก็มั่นใจได้ว่าจะไม่มีปฏิกิริยาแบบ「อุว้า、ทำไมฉันถึงไปกอดผู้ชายที่น่าขยะแขยงแบบนี้กัน」ซึ่งก็ทำให้สบายใจขึ้นนิดหน่อย
อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดล่ะ？
แล้วก็ จะเป็นยังไงถ้าเด็กที่ช่วยเอาไว้พูดประมาณว่า「ฉันก็รู้สึกขอบคุณจริง ๆ นะคะ แต่รู้สึกไม่ดีเลยค่ะ」อะไรแบบนั้น？
……ดูเหมือนถ้าเป็นแบบนั้น ผมคงจะขังตัวเองอยู่ในดันเจี้ยนสัก 1 เดือน……ผู้ชายก็มีจิตใจบริสุทธิ์น่ะ
เธอแยกตัวออกไปกระสับกระส่ายอยู่สักพัก แต่แล้วเธอก็กลับมาหาผมด้วยท่าทีเขินอาย
『ฉัน……กำลังไลฟ์สดอยู่ค่ะ……หากเป็นไปได้กรุณาเรียกฉันว่าลิลลี่ทีนะคะ』
『ลิลี่ซังสินะครับ、ยินดีที่ได้……อะ、อยากให้ปิดไลฟ์สดก่อนไหมครับ？ เนื่องจากเป็นรุ่นใหม่ล่าสุด、ที่มี AI ในตัวจึงซึ่งสามารถทำให้รูปลักษณ์ เสียง และสิ่งที่คุณพูดถูกเข้าใจผิดได้ครับ』
『ฉันลิลลี่……ไม่สิ、ลิลี่ก็ได้ค่ะ。 ฉันจะถูกเรียกแบบนั้นตอนที่สนิทกัน……ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ออกอากาศได้ แต่、เอ๊ะโตะ』
【อาー、จะว่ายังไงดีรู้สึกแปลก ๆ กันไหม】
【รุ่นใหม่ล่าสุดน่าทึ่งมากน๊า】
【คุณสามารถสตรีมได้ในราคาไม่กี่พันเยนด้วยสมาร์ทโฟนหรืออุปกรณ์ราคาถูกอื่น ๆ แต่ราคา ล้านเยน、เดาว่ามันมีไว้สำหรับการใช้งานระดับมืออาชีพน๊า】
【อันที่จริงเสียงของฮารุจังก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยเช่นกัน……แต่ก็ดีย์ล่ะ】
【เท่ากับว่าจะไม่มีอุบัติเหตุลืมปิดไลฟ์สด หรือข้อผิดพลาดอีกต่อไป】
【ฉันไม่อยากที่จะสูญเสียสิ่งนั้นไป！】
【นายลองคิดถึงฮารุจังที่ต้องไปพัวพันกับรุรุจังสิ】
【ขอโทษด้วยครับ】
【ยกโทษให้】
【คุสะ】
『คุณนางแบบ……อาโน、ขอถามชื่อของคุณได้ไหม？』
『เอ๊ะโตะ、เรียกว่าฮารุก็ได้』
『ฮารู！？』
『？』
เกิดอะไรขึ้น？
เธอกัดริมฝีปากหรือเปล่าน่ะ？
【คุสะ】
【กิดอะไรขึ้นกับเด็กคนนี้、จู่ ๆ ก็ตะโกน】
【ไม่หรอก ม๊าก็ฮารุจังน่าจะเป็นคนที่มีชื่อเสียงที่สุดในตอนนี้】
【อาー、ทั้งที่คิดว่าไม่น่าจะใช่เพราะรูปร่างหน้าตาที่เห็น แต่กลับกลายเป็นว่าใช่เธอ】
【ก็ดังมากจนมีฮารุจังตัวปลอมเยอะมากเลยนินะ】
ผมเงยหน้าขึ้นมองเด็กที่ตัวแข็งไปหลายสิบวินาทีโดยไม่ได้มองเธอ
แม้ว่าจะใหญ่กว่ารุรุซังมากก็ตาม แต่ก็ยังเล็กกว่าเอมิซังกับคุชิมะซัง เหนือสิ่งอื่นใด แม้ว่าเธอจะสวมชุดเกราะเบา แต่ใส่ชุดเกราะก็คือใส่ ทำให้ผมไม่รู้สึกถึงความนุ่มนวลเลย แต่ที่ไม่รู้สึกเจ็บก็เพราะเด็กคนนี้ออกแรงอย่างเหมาะสม
ฮาー、ผมสีเงินก็สวยจังน๊า
……เดาว่านั่นอาจเป็นความรู้สึกที่พวกเด็ก ๆ รู้สึกในตอนที่สัมผัสผมของผมก็ได้
ซับซ้อนเล็กน้อย
อะไรที่ซับซ้อนกันน่ะ？
……ฉันกำลังเงยหน้าขึ้นมองเด็กผู้หญิงตรงหน้าที่มีผมสวยซึ่งเคยเห็นแต่ในอนิเมะจากด้านล่างตรงหน้า ในเวลาเดียวกัน ผมก็คิดว่า「ผมของผมก็สวยเหมือนกัน」
……จิตสำนึกของผม……กะแล้วว่ากำลังถูกกัดกร่อนเน๊ะ
อย่างน้อยผมก็ยังอยากกลับไปเป็นผู้ชายในขณะที่ยังทำได้
ถ้าผมไปเผลอหลงรักผู้ชายเข้าโดยไม่ได้ตั้งใจ ผมจะตายแน่นอน
ผมคงมุ่งสู่ชั้นล่างสุดของดันเจี้ยนจนกว่าจะตาย
『อารุซัง……ไม่ใช่สิ ฮารุซังสินะคะ。 ขอโทษด้วยค่ะ、เป็นเรื่องง่ายที่จะทำผิดพลาดในภาษาแม่ของคุณ』
『อาー、นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้คุณตกใจสินะ』
ในบางภาษา H ตัวแรกจะไม่ออกเสียง
นอกจากนี้ยังมีการออกเสียงที่เป็นเอกลักษณ์อื่น ๆ เช่นตัว J
ในแง่นั้น บางทีชื่อฮารุอาจจะยากสำหรับบางคนที่จะเข้าใจน๊า
ตอนที่ผมเดินทางไปต่างประเทศ คนก็มักจะเรียกผมว่า「อารูมิ」แทนที่จะเป็น「ฮารุมิ」
อลูมิ(เนียม)คืออะไรแบบนั้น
และมันเจ็บมากเมื่อคุณเผลอกัดปากด้วยฟันกรามด้านใน
『ไม่เป็นไร เพราะผมไม่สนใจ』
『ขอบคุณมากค่ะ……คุณเป็นคนดีจริง ๆ เน๊ะ』
【แบบว่าคำเด็กคนนี้สวยมาก】
【ถึงแม้หน้าตาจะถูกสร้างโดย AI ก็ตาม……สะท้อนถึงความงามหรือความน่าเกลียดกันน๊า】
【หรือก็คือ เว้นแต่ฮารุจังจะเป็นคนกำหนดเอง、ถึงโผล่เข้ามาในจอ ก็ไม่สามารถเห็นหน้าฮารุจังได้สินะ！？】
【จะเป็นอย่างงั้นเหรอ？】
【แต่แบบนั้นก็ดี。 ก็แบบดูเหมือนว่าเธอจะออกไปข้างนอกเองไม่ได้】
【ฉันสามารถจินตนาการได้ทุกประเภทน๊า】
【สามารถรักษาภาพลวงตาของการเป็นโชตะได้ด้วย เข้าทางอิทธิพลลูกพี่หญิง】
เด็กคนนี้……ลิลี่ซังสูงกว่าผมตอนนี้หนึ่งช่วงหัว
เพราะเธอใหญ่ประมาณเดียวกับเอมิซัง ก็น่าจะประมาณ 160 หรื 170 ราว ๆ นั้นล่ะมั้ง？
ม๊า ดูเหมือนว่าชาวตะวันตกจะสูงกว่า แม้แต่เด็กผู้หญิงก็ด้วย ผมก็เลยไม่สนใจเลย
ท้ายที่สุดเมื่อมองจากด้านล่างผมสามารถเห็นส่วนนูนของหน้าอกเธอได้ชัดเจน
『……อะโน、ฉันขอถามคุณอีกครั้งได้ไหมคะ？ ……ฮารุซัง、ดูจะคุ้นเคย……กับการพูดภาษาของฉัน、คุณเคยอาศัยอยู่ที่นั่นมาก่อนหรือคะ？』
หืม？
『เอ๊ะ？ อะ、ครับ……เคยอาศัยอยู่มาระยะหนึ่ง、ล่ะมั้ง？』
『……………………………………อย่างงั้น、เหรอคะ』
ความไหลลื่นของการพูด……หืม？
【เอ๊ะっ】
【ฮารุจังกำลังพูดภาษาต่างประเทศ！？】
【นี่มันอะไรกัน、หรือนี่คือแปลพร้อมกันมาตลอด！？】
【นอกจากนี้แม้แต่เสียงก็แทบจะถ่ายทอดออกมาได้เกือบสมบูรณ์แบบใช่ไหมล่ะ？】
【เสียงที่อ่อนแอและน่ารักนี้คือฮารุจังแน่นอน】
【วิธีการพูดที่ผ่อนคลายและลิ้นพันกันเล็กน้อยก็เป็นของฮารุจังเหมือนกัน】
【อาー、สมกับที่อุปกรณ์、มันแพงขนาดนั้น】
【สู๊ดยอด】
【ไม่เพียงแต่ไม่มีความล่าช้าเท่านั้น แต่ยังแทบไม่รู้สึกตัวด้วยซ้ำ ถ้าคุณไม่บอกฉัน？】
ถึงผมจะบอกว่า「เคยอาศัยอยู่มาระยะหนึ่ง」……เมื่อผมตั้งใจฟัง ก็รู้สึกเหมือนกำลังได้ยินภาษาฝรั่งเศสและอิตาลี แล้วผมก็นึกได้ว่า「อาー、ใช่แล้วมีหนึ่งปีที่ผมไปเที่ยวโดยใช้ช่วงวันหยุดฤดูร้อนทั้งหมด」
แต่ทำไมผมถึงสามารถฟังและพูดได้เหมือนเป็นเรื่องปกติ
ภาษาต่างประเทศของผมควรจะเป็นวลีมาตรฐานตายตัวมากกว่าที่พูดได้เหมือนเด็ก ๆ？
……………………………………。
……ไม่จริงน๊า หรือว่านี่เอง、ก็เป็นเพราะร่างกายนี้……ด้วยเหมือนกัน。
น่ากลัวนิดหน่อย แต่ก็สะดวกดี
ก็น่าหนักใจเน๊ะ
สิ่งที่กวนใจผมอยู่คือ ผมรู้สึกเหมือนกับว่าหากอยู่ในร่างกายนี้ผมควรจะทำงานเป็นล่ามหรือนักแปล
แต่ถ้าหากว่าวันหนึ่งผมกลับไปเป็นผู้ชายอย่างกะทันหัน และไม่สามารถใช้พลังนี้ได้อีก ผมสงสัยว่าจะทำงานได้ดีเหมือนเดิมไหม
【หรือพูดอีกอย่าง เด็กคนนี้、ลิลี่จังมีผมสีเงินจริง ๆ สิน๊า】
【ฮารุจังผมบลอนด์、ลิลี่จังผมเงิน】
【……ดีย์】
【อ้า……】
【พวกนายไม่ใช่ว่าเป็นแฟนของรุรุฮารุหรอกเรอะ？】
【ไม่หรอก、พวกเราสนับสนุนฮารุจังเป็นหลักไง】
【ก็ทุกครั้งที่โดนรุรุจังกอด ก็ผลักออกก่อนเลย】
【ผู้ทรยศยูริ】
【กำจัด？ กำจัด？】
【อะไรก็ได้ตราบใดที่เป็นโอเน่โชตะ เร็วเลย！！】
【อุว้า……】
『แล้วอาการบาดเจ็บล่ะ？』
『ไม่มีค่ะ。 เป็นผู้คุ้มกันของฉันที่ได้รับบาดเจ็บ แต่……』
『อ้าー、ถ้าเป็นคนพวกนั้นล่ะก็กำลังได้รับการดูแลอยู่ที่ข้างบน ดังนั้นไม่เป็นไรหรอก』
『ขอบคุณมากค่ะ……っ！』
『ไม่ต้องหรอก、ผมไม่ได้ทำอะไร』
แต่เด็กคนนี้พูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้ใช่ไหม？
ถ้างั้นแล้วทำไมคนพวกนั้น……ถึงได้ดูเหมือนกับคนญี่ปุ่นทั่วไปล่ะ？
『คนเหล่านั้น……ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับฉันโดยคนรู้จักและเป็นผู้คุ้มกันของฉันค่ะ。 หากหนึ่งในนั้นพูดภาษาอังกฤษได้ฉันสามารถพูดคุยด้วยได้……สายรัดข้อมือของคนหนึ่งในนั้นได้รับความเสียหายจากการป้องกันฉันจากการตกหินที่ตกลงมา、เรื่องก็เป็นแบบนั้นค่ะ』
『มีหนึ่งคนที่หนีไม่ได้สิเน๊ะ』
ผมรู้สึกว่าตัวเองเจอสายรัดข้อมือพังบ่อยมากในช่วงนี้ แต่ของทางนี้อันใหม่น่าจะแข็งแรงพอสมควร
ก็แบบสโลแกนของพวกเขาคือ ไม่มีอะไรจะสามารถทำให้พังได้ ต่อให้จะโดนรถชน และถึงแม้คุณจะดำดิ่งลงทะเล มันก็จะไม่พัง
……ไม่ใช่ความผิดของรุรุซังใช่ไหมเน๊ะ？
เชื่อแบบนั้นได้สินะ？
อะ、ค่อนข้างจะเชื่อได้ยาก……。
『พวกเขา、เป็นผู้ให้คำแนะนำสำหรับฉันที่ไม่สามารถพูดภาษาได้、และทำหน้าที่คุ้มกันในกรณีฉุกเฉินค่ะ。 มันเกิดขึ้นทันทีที่เรามาถึงชั้นบอส、ฉันตัดสินใจอย่างรวดเร็วและออกคำสั่ง、ให้เขาสวมของฉันแล้วกลับไป』
『โฮเหー、เพราะแบบนั้นถึงได้ดูสบายดีสินะ。 แต่ถ้าอย่างงั้นทำไมคุณไม่ฆ่าเจ้าสุนัขตัวนั้นล่ะ？』
【คุสะ】
【สุนัข คุสะ】
【วิธีพูดของฮารุจังช่างน่ารักเน๊ะ】
【แต่ฮารุจัง、เธอ、ทำสิ่งที่เลวร้ายกับน้องหมาตัวนั้นเน๊ะ？】
【ม๊า ยังไงก็เป็นมอนสเตอร์ล่ะนะ……】
『……เป็นเรื่องที่น่าอายนิดหน่อยค่ะ』
『อยากให้ปิดไมโครโฟนก่อนไหม？』
『ไม่ค่ะ、ไม่เป็นไร……เรื่องนั้น』
ใบหน้าที่ยังไม่สงบดี กลับมาเป็นสีแดงอีกครั้ง
หากคุณมีผิวสีสว่างก็จะเปลี่ยนเป็นสีแดงชัดมากเน๊ะ
『……คือดูคล้ายกับสุนัข、ที่ฉันเลี้ยงไว้ที่บ้านค่ะ……』
『อ้าー』
【คุสะ】
【มีมี】
【ก็เกิดขึ้นบ่อย ๆ แหละ】
【หลานคนที่มีสัตว์เลี้ยงก็ไม่สามาถลงมือกับมอนสเตอร์ประเภทสุนัข แมว หรือนกได้จริง ๆ ล่ะเน๊】
【ข้าเข้าใจเลย เพราะทำไม่ได้เหมือนกัน】
【เข้าใจดี】
【ตูข้าด้วย。 ปกติเลยขอให้สมาชิกคนอื่นทำแทน】
【ในแง่นั้น ก็ยากที่จะโซโล่น๊า……】
【ฟุคายะ รุรุ「……………………………………」】
【อาโน、ตังแต่เมื่อกี้แล้ว รุรุจังดูน่ากลัว……】
เมื่อมองแวบแรกอุปกรณ์ก็ยังดูดีอยู่ ถึงแม้จะผ่านการใช้งานมาอย่างหนักก็ยังไม่มีรอยขีดข่วนมากนัก
เป็นอะไรที่ทำไม่ได้หากลุยคนเดียว แต่ถ้าเลเวลระดับนี้ก็อาจจะเป็นเรื่องง่าย ๆ
『แต่ถ้าดูเหมือนสัตว์ที่เลี้ยงไว้ อย่างงั้นก็ช่วยไม่ได้ล่ะเน๊ะ』
『ค่อนข้างน่าอายมากเลยค่ะ……』
【น่าร๊าก】
【ถึงจะดูเหมือนกันไปหมดด้วยการแก้ไขของ AI ทำให้ถึงจะอยู่ที่นั่น แต่ก็แทบเป็นคนละคน……แต่ก็น่าร๊าก】
【เลียเลีย】
【นาย จะเลียเลียฮารุจังเรอะ】
【แน่นอนว่าจะทำ？】
【อุว้า……】
【แต่ฮารุจังไม่เคยมีประสบการณ์แบบนั้นเน๊ะ？】
【ฮารุจังคงจะฆ่าคุณในทันทีพร้อมกับพูดว่า「ไก่ซัง」ไม่ก็「คุมะซัง」……】
【เธอเป็นเหมือนกับนางฟ้า แต่โหดเหี้ยม……ว่าแล้วว่าเธอต้องเป็นนางฟ้าแห่งการสังหารหมู่……】
สัตว์เลี้ยงคือครอบครัว ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้
เข้าใจเลย
ถึงผมจะไม่เคยเลี้ยงมาก่อน
『ในเมื่อเอาชนะบอกได้แล้ว ตอนนี้ก็น่าจะปลอดภัยดี……แต่ขอโทษด้วย、ผม、คิดว่าต้องรีบไป เลยไม่ได้เอาสายรัดข้อมือสำรองมาด้วย』
『ค่ะ、กรุณาให้ฉันไปกับคุณด้วยได้ไหมคะ จะไม่เป็นตัวถ่วงแน่นอนค่ะ』
『อะ、ก่อนหน้านั้น คุณอยากได้หีบสมบัติไหม？ อะ、แต่นี่เป็นของลิลี่ซัง』
『ไม่ค่ะ、ฉันแค่ได้คุณช่วยเอาไว้……』
จนถึงตอนนี้ผมก็ไม่ได้หยิบอะไรขึ้นมาเลย……ทันใดนั้นผมก็รู้สึกโล่งใจ และรู้สึกเหมือนหยิบอะไรบางอย่างแล้ว
『อยู่ตรงนั้นค่ะ』ผมเดินไปที่หีบสมบัติตามที่เธอบอก
……ด้วยเหตุผลบางอย่าง ผมรู้สึกได้ว่าลิลี่ซังตามมาห่างออกไป 1 ก้าวเสมอ
เด็กคนนี้รักษาระยะห่างจากผู้คนเน๊ะ
หรือก็คือเหมือนกันกับผม ดังนั้นเธอจึงเป็นเด็กดีล่ะ
【ฟุคายะ รุรุ「……………………………………」】
【รุรุจ๊าง、ระบบป้อนข้อความโดยเสียง】
【ฉันเริ่มรู้สึกเหมือนรุรุจังกำลังจ้องมาองอยู่จริง ๆ】
【รุรุจังกำลังดูอยู่】
【หยุดนะเฟ๊ย、น่ากลัวขึ้นมาจริง ๆ แล้ว】
【น่ากลัวเกินจนหญ้า(คุสะ)ก็ยังไม่โต】
【ฉันกำลังดูไลฟ์สดอยู่、แต่ทั้งเอมิจังทั้งรุรุจังกำลังรีบมุ่งหน้าไปที่ที่พวกฮารุจังอยู่、ดังนั้นดูเหมือนว่าพวกเธอน่าจะลืมปิดจริง ๆ แหละ】
【ถ้าแค่ลืมปิด อย่างงั้นก็คิดได้แค่ว่าเป็นอุบัติเหตุเท่านั้น】
【นั่นเป็นเหตุผลที่บอกให้คุณหยุดไง】
【อย่ายั่วยุคำสาปซามะโดยไม่จำเป็น】
【ก็แบบก็คิดแบบนั้นเหมือนกันจริงไหม？】
【ม๊า ก็ใช่อยู่หรอก】
ผมค่อนข้างโล่งใจนิดหน่อยที่ทั้งชั้นนี้ปราสมอนสเตอร์โดยสิ้นเชิง
ไม่ว่าผมจะชอบสถานที่ชื้น ๆ ที่มีเห็ดเติบโตมากแค่ไหน ท้ายที่สุดแล้วก็มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างที่ที่มอนสเตอร์สามารถเกิดขึ้นมาได้ กับที่ที่ไม่มี
『ฮารุซัง。 โปรดให้ฉันได้ขอบคุณคุณเมื่อออกจากดันเจี้ยนได้แล้วด้วยค่ะ』
『แค่นี้ก็ดีแล้ว、หีบสมบัตินี้น่ะ。 การร้องขอความช่วยเหลือทำให้เรามีสถานะเท่าเทียมกันในเรื่องนี้』
『แต่……』
『จริง ๆ แล้วผมไม่ควรมาหรอกนะ。 เน๊ะ？』
『…………คะ』
【ฮารุจังเด็กดี】
【เป็นเด็กดีจริง ๆ】
【แต่ว่าก็แค่อยากหาเรื่องฆ่ามอนด้วยระเบิดโดยไม่ต้องรับผิดชอบเองแหละ】
【ความไร้เดียงสาน่ากลัวเน๊ะ】
【หัวใจของฉันกำลังสั่นเทา】
【หันหลังกลับซะ、ถนนสายนั้นเต็มไปด้วยหนามไร้การสนับสนุน】
◇
“โล่งอกไปทีที่ดันเจี้ยนไม่ได้มีเลเวลสูงมากขนาดนั้นเน๊ะ”
“อืม……”
เอมิกับรุรุพยายามไล่ตามฮารุให้ทัน、แต่พวกเธอใช้วิธีการรับข้อมูลเกี่ยวกับฮารุและคนอื่น ๆ จากผู้ชมด้วยระบบอ่านออกเสียงขณะไลฟ์สด
นอกจากนี้ วันนี้ก็หายากมากเลยน๊าที่รุรุไม่ตกหลุมพรางหรืออะไรเลย”
“อืม……”
รุรุแทบไม่ตอบสนองต่อเอมิที่คุยกับเธอด้วยคาแรค「โอเน่ซัง」ที่ใช้สำหรับเวลาไลฟ์สดเลย
――ว่าแล้วว่าเธอเป็นกังวลเรื่องฮารุมากสินะ
เอมิรู้สึกว่ารุรุเงียบอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แต่เมื่อถาม เธอก็จะตอบสนองอย่างเหมาะสมเสมอ และรุดหน้าได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าปกติ ดังนั้นเอมิจึงระมัดระวังไม่รบกวนเธออีก
“ฮารุซัง、นี่เป็นครั้งที่ 2 ของเธอแล้วเน๊ะ ครั้งก่อนคือการช่วยรุรุ……”
『――แค่นี้ดีแล้ว、จริง ๆ』
『ไม่ค่ะ、นั่นไม่สมเหตุสมผลเลย。 อย่างน้อย สวัสดีตอนเย็นที่ดำเนินการโดยเชฟประจำบ้าน――』
――เสียงนั้น ดังมาจากไลฟ์สดของฮารุ ซึ่งเปิดไว้คู่กัน
จากนั้น บางอย่างในตัวรุรุก็เคลื่อนไหวอย่างเงียบ ๆ
◇
【ฟุคายะ รุรุ「ชิซูเมะ(สงบไว้)」】
【ฟุคายะ รุรุ「ชิซูเมะ ชิซูเมะ ชิซูเมะ ชิซูเมะ ชิซูเมะ」】
【ฮี่っ……】
【รุรุจัง！？】
【เอ๊ะ】
【นี่มันอะไรกัน】
【หรือว่าบางที:คำสาปซามะ】
【เอาแล้ว、เพราะพวกนายทำพิธีอัญเชิญกันไงเล่าー】
【ม๊าย、มันน่ากลัวจริง ๆ แล้ว】
หืมー、แบบนี้เหมือนนั่นเลย、เคยเกิดมาแล้วครั้ง 1 กับพวกรุรุซัง、เป็นการสนทนาที่วนซ้ำ เว้นแต่ผมจะยอมตอบ YES……งั้นก็ช่วยไม่ได้
『อาหารเย็นสินะ。 ถ้าพวกรุรุซังไปด้วยได้ก็ไม่มีปัญหา』
『ได้สิค่ะ、แน่นอน。 ก็แบบฉันกับฮารุซัง』
ก๊อก ๆ
『เอ๊ะっ』
『เอ๊ะ？』
พวกผมเปิดหีบสมบัติ
ผมคุกเข่าลงบนพื้นเพื่อตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีกับดักอยู่รอบ ๆ ส่วนลิลี่ซังก็หมอบลงเล็กน้อย。
จากนั้น ฐานพื้นที่ควรจะไม่มีอะไรก็กลายเป็นโพรง ข้างล่างมืดสนิท
『อะ、แพนเทิร์นแบบนี้อีกแล้ว』
พวกผม――ถูกดูดลงไปอีกจาก「ชั้นล่างสุดของดันเจี้ยน」
【『ยึดครองดันเจี้ยน 80F RTA＆ปฏิบัติการกู้ภัย』】
【『ยึดครองดันเจี้ยน 80F RTA＆ปฏิบัติการกู้ภัย』】
【『ยึดครองดันเจี้ยน 80F RTA＆ปฏิบัติการกู้ภัย』】
【『ยึดครองดันเจี้ยน 80F RTA＆ปฏิบัติการกู้ภัย』】
【『หลบหนีดันเจี้ยน ２５０F RTA』】
【เอ๊ะ】
【เอ๊ะ、เดี๋ยว】
【นั่น、แม้แต่ชื่อไลฟ์สดก็เปลี่ยนไปเองทันที】
【２５０ชั้นนี่มัน】
【บัค……สิน๊า】
【ว่าไปแล้วหลุมพราง！？】
【ฮารุจังหนีไป！ หนี――――】
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 48
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/48/
แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณ คุณนิรนาม กสิกรไทย X-2186
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ไร้สาระ อวดเขาสวยๆที่ถ่ายยามบ่ายแถวบ้าน ฮา
เห็นกันสินะ เห็นกันใช่ม๊า ฮา
รูปแรก ถ้าไม่มีหมอก?แสนเย็นสบายจะเห็นภูเขายาวสุดขอบสองด้าน ฮา
ออกบ้านไม่ใส่หน้ากากคือจมูกตายสนิท
บทที่ 4: ผมผู้โด่งดังที่ไม่ตระหนักถึงความจริง และลิลี่ซังผู้ไม่ระบุตัวตน
ตอนที่ 47 『ยึดครองดันเจี้ยน 80F RTA＆ปฏิบัติการกู้ภัย』４
ผมตรวจสอบปืนด้วยการเหนี่ยวไก คลิก คลิก
เพราะเป็นกระบอกที่ไม่ได้ใช้ปกติ เลยต้องทำอย่างถูกต้อง
เครื่องมือนั้นสำคัญ
【โล่งอกไปที、ในที่สุดก็มีการกระทำบางอย่างที่ตูข้ารู้จักโผล่มา】
【นอกจากนี้ยังมีอย่างอื่นอีก】
【อ้าอืม、ยังหายใจอยู่สินะ】
【พวกนายกำลังคิดอะไรเกี่ยวกับฮารุจังกันห๊า】
【คุสะ】
“…….กะแล้วว่าผลิตภัณฑ์ที่มีจำหน่ายในท้องตลาดนั้นไม่ดีเลยเน๊ะ ไม่สิครับ ไม่เกี่ยวกับประสิทธิภาพ แต่เกี่ยวกับความลำบากในการบำรุงรักษาล่ะครับ”
สำหรับสไนเปอร์ ปืนคือคู่หู
เป็นสิ่งสำคัญมาก
นั่นเป็นเหตุผลที่ผมมักจะพกของที่สามารถทนต่อการใช้งานของตัวเองได้เสมอ แต่……ม๊าเน๊ะ、ถ้าเห็นคนแบบนั้นในเมือง เป็นคุณตำรวจเน๊ะ……。
【นั่น、ไรเฟิลซุ่มยิงที่ฮารุจังถือไว้……เป็นของที่ขายได้อันดับสูงสุดที่ร้านค้าของดันเจี้ยนนั้น、ราคาเกินหลายร้อยล้าน……】
【เอ๊ะ、มันแพงขนาดนั้นเลยเรอะ、ที่ฮารุจังเพิ่งซื้อมา？】
【มะ、ม๊า、เพราะสามารถหักค่าใช้จ่ายได้แหละ……】
【นอกจากนี้ ควรจะขอบคุณสำหรับการขอความช่วยเหลือ……】
【ค่าใช้จ่าย……การส่งเอกสาร、รับมือกับสายโทรเข้า、การเยี่ยม、การตรวจสอบ……อู๊ หัวฉัน】
【โอ๊ย、คราวนี้แม้แต่คนที่รับผิดชอบด้านบัญชีก็ได้รับผลกระทบ】
【คุสะ】
【เสียใจกับเจ้าหน้าที่บัญชีที่สำนักงานเลย】
【ทุกคนน่าสงสาร】
“ถ้ามีเวลา ผมคงสามารถใช้หินเพื่อจัดการพวกตัวใกล้ ๆ ได้ แต่คราวนี้เป็นอาร์ตี้เอ๊(RTA)ก็เลยเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้”
【อาร์ตี้เอ๊ น่าร๊าก】
【พูดลิ้นพันกันนิดหน่อยแบบนี้น่าร๊าก】
【แต่บอกว่าจะจัดการด้วยก้อนหิน】
【ฮารุจังน่ากลัว……】
【ก็น่าจะรู้อยู่แล้วจริงไหม？】
【อืม】
【แม้แต่แฟนยังยืนยันแบบนี้ คุสะ】
【ก็แบบฮารุจังไงล่ะ？】
ผมเตรียมปืนให้พร้อมแล้วยืนขึ้นเพื่อยืนยันว่าอาการหายเป็นปกติแล้ว
ดีล่ะ
“จ๊า มีสัญญาณของมอนสเตอร์ซังตัวใหญ่ กับคนหนึ่งคนที่ข้างล่างนี่ ถึงจะมีสายรัดข้อมือกันไว้ชั้นหนึ่งแล้ว แต่ครั้งนี้ดูอันตราย ดังนั้นผมจะโจมตีด้วยความประหลาดใจครับ”
【เอ๊ะっ】
【อะ、ตอนนี้คิดดูแล้ว ฮารุจังรู้ว่ามีมอนสเตอร์แบบไหนอยู่ที่ชั้นล่างเน๊ะ……】
【อ้า、เกิดเรื่องบ้าบอมากจนลืมไปเลยน๊า……】
【เน๊ม๊านอาร๊ายก๊าน……】
【ทีมนับ！】
【ชั้น 79。 คอมโบหลุมพรางการระเบิดจะเกิดขึ้น 1 ครั้งทุก ๆ 3 ชั้น】
【มีประโยชน์】
【เอ๊ะโตะน、เลเวลของมอนสเตอร์ในดันเจี้ยนนั้นอยู่ที่ชั้น 70、และมันอันตรายแม้กระทั่งกับปาร์ตี้ที่มีเลเวลเฉลี่ยสูง……】
【ก็แบบฮารุจังไงล่ะ】
【ฮารุจังงั้นไง？】
【ฮารุจังไง？】
【นั่นสินะ、ขอโทษ。 ข้า、สงสัยว่ากำลังพูดอะไรน๊า】
【มาทำให้หัวเย็นกันสักหน่อย……】
【ใจเย็น ๆ ไว้、เขาพูดถูกล่ะ】
【แค่ฮารุจังเท่านั้นที่มีอะไรแปลก ๆ เน๊ะ】
【คุสะ】
【ก็นั่นสิเน๊……พอได้ดูไลฟ์สดของฮารุจังฉันก็ได้เห็นอะไรมากมายที่ทำให้รู้สึกแปลกประหลาดเน๊……】
【สามัญสำนึกคืออะไร……ข้อมูล Wiki คืออะไร……สิ่งที่ได้เรียนรู้ในหลักสูตรระยะสั้นคืออะไร……】
“จ๊า ผมจะโดดอีกรอบนะครับ”
【คร๊าบ】
【ค๊า】
【พูดคำว่า「โดด」ได้หน้าตาเฉย】
【ก็แบบวันนี้ได้ยินกันมาหลายสิบรอบแล้ว】
【ไม่มีใครจะหยุดได้อีกแล้ว】
【อาร๊าย、ไม่มีอะไรเทียบได้กับคอมโบหลุมพรางที่ระเบิดได้หรอก】
ปัง
เมื่อผมยิงใส่「แกนกับดักหลุมพราง」、ทันใดนั้นพื้นใต้เท้าของผมก็พังลงไป
【อาー、รู้สึกคุ้นเคยกับความรู้สึกแห่งความมืดตอนที่ตกลงมาจากเบื้องบนแล้วน๊า】
【ฉันรู้สึกว่าฉันไม่ควรชินกับมัน……】
【นี่คือมุมมองที่ของการกระโดดลงไปแล้วพุ่งหัวเข้าไปก่อนสิเน๊……】
【งั้นเหรอ、นี่สินะที่เรียกว่าดำดิ่งทิ้งระเบิด……】
【เน๊ม๊านอาร๊ายก๊าน……（ยอมรับ】
พริบตาที่โผล่จากด้านบน――ผมก็จะเล็งปากกระบอกปืนลงด้านล่างโดยตรง
……มอนสเตอร์เพียงตัวเดียวที่อยู่ด้านล่างนั้น、ใหญ่มาก
การที่มีขนาดตัวใหญ่หมายความว่าระยะห่างจากหนังกำพร้าถึงแกนกลางนั้นห่างมาก และมักจะเปลี่ยนไปเมื่อเกิดการเคลื่อนไหว
ใครบางคน เธออาจจะเหมือนกับรุรุซังในตอนนั้น
ผมต้องทำให้จบในนัดเดียว เน๊ะ
【อาเร๊ะ、ฮารุจัง……ลงจอดก่อนเหมือนเมื่อก่อนหน้า……】
【อ้า、เป็นบอสมอนสเตอร์น๊า】
【นั่น、ฮารุจังจะสังเกตเห็นไหม？】
【ก็ต้องสังเกตเห็นจริงไหม。 ก็เพราะเธอรู้สถานการณ์ชั้นล่างแล้วใช่ไหม？】
【เรื่องนั้นก็ใช่ล่ะนะ】
【เพราะแบบนั้นถึงได้บอกไงว่า、เป็นดำดิ่งทิ้งระเบิด】
【เหมือนกับฉากในภาพยนตร์เลยน๊า】
【เท่านี้ก็สุดท้ายแล้วน๊า】
【นั่น、ส่วนมากไลฟ์สดจะมีมีหลายฉากที่ดูเป็นฉากสุดท้าย】
เสียงลมหวีดหวิว
ไม่มีเสียง
ความมืด
……จากนั้นก็เริ่มสว่างขึ้น……。
“สุนัข？”
【สุนัข！】
【ไม่ใช่แล้ว、นั่นมันเซอร์เบอรัส】
【ใช่เลยเน๊ะ、มีสามหัวแบบนั้นเน๊ะ……】
【เอ๋……】
【เอ๊ะโตะ、ในแง่ของระดับเลเวลแล้ว เซอร์เบรัส、เกือบจะอยู่ในแรงค์สูงสุดแล้ว……？】
【จะเรียกว่าแรงค์SSSก็ได้น๊า】
【อาー、เหมือนกับมังกรตัวนั้นเลย】
【แต่ก็ยังสามารถมั่นใจได้】
【อ้า、ก็แบบฮารุจังไงล่ะ】
【แต่คุณควรรู้สึกเสียใจกับสุนัขตัวนั้นแทน】
【แต่ใกล้แล้ว！ มันใกล้แล้ว！】
【ดูเหมือนจะตกใส่น้องหมา 3 หัวเน๊ะ】
【ตั้งใจตกใส่หัวสิน๊า、ฮารุจังน่ะ】
【เด็กคนนี้ค่อนข้างจะแปลกนิดหน่อย……】
【นิดหน่อยเรอะ？】
【คุสะ】
เอ๊ะโตะ……แกนกลางของสุนัขตัวนี้อยู่ที่ไหน……ผมจำได้ว่าเหมือนเคยสู้ด้วยมาแล้วรอบหนึ่ง
อะ จริงด้วย
“แกนกลางของสุนัขพวกนี้ปกติแล้วจะอยู่ที่หัวใจ ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องง่ายครับ”
【ฮารุจังเรียกน้องหมาพวกนี้เหมือนสุนัขธรรมดาได้อย่างน่าแปลกใจ】
【ปกติ……？】
【ง่าย……？】
【อะไรที่ง่ายก๊าน】
【น่าสงสาร、หัวของคุณละลายไปแล้วหรือเปล่า】
【มะ、ม๊า、ก็ดีกว่าฆ่าทีละหัวล่ะ……？】
【ฮารุจังบอกว่าเป็นเรื่องปกติด้วยล่ะ】
【ก็เพราะว่าคือฮารุจังล่ะน๊า】
สุนัขเห่าเสียงดัง
เหมือนกับนั่นไง เหมือน ดูเหมือนว่าสุนัขสามารถรับรู้บางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับผมได้ แม้ว่าผมจะลบตัวตันให้หายไปแล้วก็ตาม เจ้าสุนัขโง่ระหว่างทางจากสถานีถึงอพาร์ตเมนต์ของผมก็มักจะเห่าเป็นประจำ
มันไม่เคยเห่าใส่ตอนที่ผมยังเป็นผู้ชายอยู่เลยน๊า……เจ้าหมาโง่เอ๊ย
สักวันผมจะทำให้มันเชื่อฟังแล้วโมฟุโมฟูให้ได้
“ผมเกลียดการถูกเห่าใส่”
【คุสะ】
【โดนเห่าใส่สินะ……】
【ทำไมล่ะ？】
【เพราะว่าดูตัวเล็ก……อ่อนแอล่ะมั้ง？】
【ห๊ะ？】
【สุนัขตัวนั้นมันยังไง、ไม่รู้ถึงความแตกต่างในความแข็งแกร่งตามสัญชาตญาณเลยเหรอ？】
【สูญเสียสัญชาตญาณสัตว์ป่าไปแล้วแน่นอน คุสะ】
【สุนัขตัวนั้น、สูญเสียสัญชาตญาณบ้าคลั่งไปหมดแล้วแน่นอน】
【……บางทีอาจจะกลับกันเน๊ะ？ อาจจะกลัวจริง ๆ เลยเห่าใส่ เพราะรู้สึกถึงภัยคุกคามจากฮารุจัง？】
【อ้า……】
【สัญชาตญาณซัง、คุณทำถูกแล้ว】
【ใช่แล้วถูกต้องเลย、เธอคือนางฟ้าแห่งความตาย】
【เชื่อมต่อกันอีกครั้งแล้ว】
【คุสะ】
【เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นทั้งหมดกี่ครั้งกัน】
แต่ไม่เหมือนเมื่อก่อน ครั้งนี้ที่ผมถืออยู่ด้านล่างคือ ปืนที่ต้องถือ……..ไว้ทั้งสองมือ
【อะ、สร้อยข้อมือมีสไตล์】
【แถมแขนเสื้อก็เก๋ด้วย】
【พอคิดดูแล้ว ก็เป็นเรื่องหายากที่จะได้เห็นสิ่งที่อยู่ล้ำจากข้อมือของเธอ】
【เอ๊ะ、ฉันรู้จักชุดนี้……แต่มันเป็นชุดแบบที่จะใส่ในดันเจี้ยนแบบนี้มันก็……】
“เคล็ดลับคือการเล็งโดยไม่ต้องกลัวเสียงเห่าครับ”
เป้าหมายลงตัวพอดี
แกนกลางของเจ้านั่น
【คร๊าบ】
【ค๊า】
【ถึงจะเข้าใจแต่ทำไม่ได้จริง ๆ】
【นอกจากจะเป็นชั้นบอสแล้ว ยังตกลงมาจากเพดานที่อาจสูงถึง 20 เมตร】
【นอกจากนี้ ทั้งที่ไม่ควรมีที่ว่างสำหรับเรื่องนั้น เธอก็ยังให้คำแนะนำในขณะที่ถือปืนอย่างใจเย็นแถมยังในขณะที่เอาหัวลง】
【คุสะ】
【ยังไงก็ตามระดับจำนวนผู้ชมไม่ตกลงเลย？】
【ก็แบบพวกเราสาวน้อยอายุน้อยกว่าจริงไหม？】
【น้อยกว่าน๊า】
【พูดอีกอย่างคือ ถ้ำโชตะ！！】
【ลูกพี่หญิงยังอยู่】
ตึ๊ก
“เท่านี้ดีแล้ว”
【「เฮ๊ง」】
【น้องหมาที่น่าสงสาร】
【ยังคงเป็นวันช็อต……】
【ไม่มีความสนใจอื่นใด……】
【เท่】
【แต่สิ่งที่ทำอยู่มันหยุดความเป็นมนุษย์ไปแล้ว】
【นะ、นางฟ้าไงล่ะ……】
【พอมาคิดดูแล้ว、พวกภาษาต่างประเทศที่จะชอบโผล่ขึ้นมาเรื่อย ๆ ในจังหวะแบบนี้ไม่ค่อยมีให้เห็นเลยในช่วงหลัง ๆ นี้น่ะ】
【ก็แบบทุกอย่างถูกควบคุมไว้แล้วไงล่ะ】
【ม๊า、หน้าจอส่วนมากก็มีแต่คอมเมนท์ในประเทศน๊า……】
【มีการส่อเสียดน้อยกว่าไลฟ์สดอื่นมาก……แน่ใจว่าคุณพยายามอย่างหนักอยู่ใช่ไหมน๊า、สำนักงาน】
【นั่นคือสาเหตุว่าทำไมพวกเขาถึงแพร่ระบาดดุเดือดบน SNS และกระดานข่าว】
【แต่พวกเขาจะหุบปากถ้าโดนถามว่า「คุณกำลังพูดอะไรกับสาวน้อยกัน？」ใช่ไหม？】
【คุสะ】
มอนสเตอร์ที่ถูกยิงทะลุแกนกลางจะคงสภาพเดิมเป็นเวลา 1 นาทีหรือ 2 นาที
ผมก็ไม่รู้เหตุผลว่าทำไมเหมือนกัน
แต่เมื่อผมนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับรุรุซัง สำหรับผู้ต้องการความช่วยเหลือที่ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ให้นอนราบกับพื้นจะดีกว่า
……ตราบใดที่ไม่อยู่ในท้อง หรือแบนราบไปแล้วเน๊ะ？
ม๊า ตราบใดที่สายรัดข้อมือยังไม่พัง แปลว่ายังรอดถึงจุดนั้น แต่ถ้ามันพังก็น่าเสียใจเหมือนกัน แต่ถึงจะน่าเจ็บใจ ผมก็คงทำได้แค่ตัดใจ
“เจ้าหมาโงะ……、มันอันตรายนิดหน่อย ดังนั้นผมจะผลักมันลงกับพื้น」
ผมวางปืนไว้ด้านหลังและยื่นแขนทั้งสองข้างออกไป
【โงะ？】
【หรือว่าบางที:เจ้าหมาโง่】
【！！！！！】
【เจ้าหมาโง่！ พูดว่าเจ้าหมาโง่สินะ ฮารุจัง！！！】
“พอผมทำแบบนี้เหมือนกับว่าท้องฟ้าจะถล่มลงมาเลยล่ะครับ”
【ฮารุจังใจเย็นเกินไปแล้ว】
【คนปกติไม่พูดว่ารู้สึกเหมือนฟ้าถล่มหรอกนะ】
【ฉันไม่มีประสบการณ์แบบนั้นด้วยสิ】
【ฮารุจัง……ฉันสงสัยว่าคุณทำอะไรที่บ้าบิ่นไปกี่ครั้งแล้ว……】
【นี่เป็นครั้งแรกในไลฟ์สดล่ะ】
【เอาจริงดิ】
【จ๊า งั้นนี่ก็เป็นการดำดิ่งครั้งแรกของฮารุจังงั้นเหรอ？】
【อย่าพูดเหมือนเป็นไลฟ์สดครั้งแรกสิ】
【คุสะ】
ลับประสาทสัมผัส และหลับตา
――หลังจากนั้นไม่กี่วินาที ผมก็รู้สึกได้ถึงความรู้สึกอบอุ่นที่มือทั้งสองข้าง
“หมอบลงซ๊า”
【วันっ！】
【โฮ่งっ！】
【แฮ่กแฮ่กแฮ่ก】
【มิคาสุกิ เอมิ「＊＊＊＊＊＊＊」】
【เกิดอะไรขึ้นกับเอมิโอเน่จัง！？】
【เธอกำลังพยายามเขียนอะไรอันตรายที่เป็นคำNGงั้นเหรอ？】
แขนของผมถูกผลักกลับเข้ามา
คลื่นกระแทกแพร่กระจายออกมา
【มองอะไรไม่เห็นเลย！】
【สุดยอด、หน้าจอไลฟ์สดถูกโมเสคโดยอัตโนมัติ】
【กระเด็นจริง ๆ ด้วยสินะ……】
【มะ、ม๊า、เป็นการโจมตีที่ใช้พลังงานของการตกจากที่สูงประมาณ 20 เมตรล่ะนะ……】
【เป็นการโจมตีที่พูดยังไงดี】
【ไอ้นั้นไง、ตัวที่เด้งพื้นทุกครั้งที่ล้ม】
【พูดอีกอย่างก็คือ แพร์รี่(ปัดป้อง)สินะ】
【อาจจะแตกต่างออกไปนิดหน่อย แต่มันก็เป็นอะไรทำนองนั้น？】
【ไม่ใช่、นั่นไม่ใช่เทคนิคการปัดป้อง】
【โอ๊ย、อย่าเอาฮารุจังไปรวมกับมนุษย์ธรรมดาเซ้。 ไม่งั้นหัวจะละลายเอาได้น๊า】
【ฟุเอ๊……】
【เน๊ม๊านอาร๊ายก๊าน……】
“ฟู๊ว”
ผมเวียนหัวไปหมดเลย เพราะว่าก้มหน้าลงเป็นเวลานาน และต้องใช้พลังเวทมนตร์มากมายเพื่อควบคุมท่าทาง และการตกอย่างต่อเนื่อง
……ผมคิดว่าตัวเองหายดีขึ้นมาเล็กน้อยจากตอนที่ไปช่วยเหลือรุรุซัง แต่ตอนนี้ผมกลับมาที่จุดเริ่มต้นอีกแล้ว
“อะ、ตอนนี้ผมลองคิดดูแล้ว ผลิตภัณฑ์ที่เพิ่งเปิดตัวนี้น่าทึ่งมากเลยครับ ผมคิดว่าทุกคนน่าจะเข้าใจกันได้จากที่ผมกระโดดลงมาหลายครั้งก็ยังยึดติดกับทุกที่บนร่างกายของผมได้โดยไม่หลุดตกเลย”
【ฮารุจังมีชีวิตชีวา】
【ไม่กระตือรือร้นเกินไปเหรอ？】
【จู่ ๆ ก็พูดอย่างรวดเร็ว】
【อ้า、ฮารุจังดูเหมือนจะเป็นคนที่ชอบอุปกรณ์หรืออะไรประมาณนั้น……】
“แล้วก็แล้วก็ แถมยังมีAIอีกด้วยครับ ทำให้คุณมองไม่เห็นอะไรลามกต่อหน้าต่อตาเลยใช่ไหมล่ะครับเน๊？”
【OK】
【โมเสกอย่างสวยงาม】
【ถ้าทำเช่นนี้ คุณจะไม่ถูกแบนเน๊ะ】
【ก็เกิดขึ้นเป็นบางครั้งน๊า】
【ปกติแล้วไม่มีทางสร้างความเสียหายให้กับมอนสเตอร์ได้มากขนาดนั้น……】
“ดูเหมือนจะไม่เป็นไรเน๊ะ”
【ฟุคายะ รุรุ「ฮารุจ๊าง！ โหมดเงียบสมาร์ทโฟน โหมดเงียบ！」】
“แล้วก็ สิ่งที่ยอดเยี่ยมเกี่ยวกับเรื่องนี้ที่สุดก็คือ”
【สาวน้อยคนนี้ไม่ไหวแล้ว、เธอไม่มองรุรุจังในเรื่องสำคัญเลย】
【คุสะ】
【รุรุจังไทม์มิ่งแย่จริง คุสะ】
【รุรุจังน่าสงสาร】
“หากใบหน้าหรือเสียงของบุคคลอื่นที่ไม่ใช่บุคคลที่ลงทะเบียนปรากฏขึ้นกลายเป็นข้อมูลส่วนตัวซึ่งกันและกัน……มันยังปิดบังใบหน้า อุปกรณ์ รูปร่าง และบทสนทนาของคุณโดยอัตโนมัติอีกด้วย”
【เอ๊ะ？】
【ขนาดนั้นเลยเหรอ！？】
【ไม่สิ、ประสิทธิภาพสูงขนาดนั้น……】
【ฉันหมายถึง ถ้าจะมีสักอัน มันก็คงจะเป็นราคาที่เวอร์วังจนไร้สาระเลยใช่ไหมล่ะ？】
ยังไงดี「นี่เป็นความลับจากคนอื่น ๆ เน๊ะ」 พนักงานร้านพูดด้วยท่าทีชื่นชมแปลก ๆ ผมจึงได้แต่เงียบเกี่ยวกับเรื่องนี้
“เพราะอย่างงั้น――อะ、ต้องช่วยคน”
【คุสะ】
【อุว๊า อย่ากลับเข้าเรื่องกะทันหันสิ】
【เสียงและความเร็วกลับมาในทันที คุสะ】
【ฮารุจังเปิดและปิดอย่างเข้มข้น】
【ประทับใจ……แต่ไม่รู้สึกอะไรเป็นแบบนี้เองสินะ……】
【น่าทึ่งมาก เพราะทำสิ่งนี้โดยไม่รู้ตัว】
【แต่คนที่ต้องช่วยไม่เป็นไรใช่ไหม？ แบนไปแล้วหรือเปล่า？】
【โอ๊ย หยุดนะ】
【ใช่แล้วใช่แล้ว、รุรุจังอยู่ที่นี่หมายความว่าคำสาปซามะเองก็ด้วย！】
【ฟุคายะ รุรุ「มันไม่ได้เป็นความผิดของฉันหรอกนะค๊า！？」】
【คุสะ】
【รุรุจัง、พอพูดถึงเรื่องฮารุจังก็สับสนไปหมดเลยเน๊ะ】
ผมรีบถอยห่างจากสุนัขแล้วมองไปรอบ ๆ
“ที่ใหญ่ขนาดนี้ คงจะซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่งนะ――ปฏิกิริยาน้ำหนักประมาณ 50 กิโลกรัมจากระยะห่าง 36 เมตร ไปด้านหลัง 172 องศา”
ผมรีบนั่งลงอย่างรวดเร็ว และเล็งปากกระบอกปืน
【ฮี่】
【เสียงเมื่อกี้มันอะไรกัน】
【ฮารุจังน่ากลัว……】
【เน๊ม๊านอาร๊ายก๊าน……（ราด】
【โหมดจริงจังของฮารุจัง……อ้าอืม、ใช่แล้ว เธอไม่ได้จริงจังเลยด้วยซ้ำจนกระทั่งเมื่อกี้เน๊ะ……】
【มิคาสุกิ เอมิ「＊＊＊＊＊＊＊＊＊＊＊」】
【ฟุคายะ รุรุ「ฮารุจัง……？」】
『……อะ、ฉะ、ฉัน、เป็นคนค่ะ！ ……ไม่、เอ๊ะโตะ、ดำดิ่งดันเจี้ยน……』
ผมจดจำเสียงนั้นได้ เลยลบการเสริมพลังด้วยเวทมนตร์ และลดปืนลง
โล่งอกไปทีที่ยังมีชีวิตอยู่……นึกว่าจะถูกทับแบนไปแล้ว
【หืม？】
【ภาษาอะไร？】
【อาเร๊ะ、ภาษาญี่ปุ่นช้าไปหน่อยเหรอ？】
【อ้าー、ระบบแปลพร้อมกัน】
ผมยืนขึ้นแล้วรอ
――ที่ปรากฎตัวออกมาจากความมืดคือ ผมเปล่งประกายสีเงินด้วยพลังเวทมนตร์
เมื่อมองแวบแรก อุปกรณ์ของเธอยังอยู่ในสภาพดูดี มีรอยขีดข่วนแค่เล็กน้อย และดูเหมือนว่าเธอจะยังมี HP และ MP มากมาย――เด็กผู้หญิง
『……ขอบพระคุณมากค่ะ……！』
แล้วเธอก็วิ่งเข้ามาหา และกอดผมไว้แน่น
【คิมาชิ】
【ทาวเวอร์！】
(*คิมาชิทาวเวอร์ คำพูดที่โอตาคุยูริพูดออกมาด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นยูริ)
【เด็กผู้หญิง！】
【ฮารุจัง ดับเบิ้ลเด็กผู้หญิง】
【ดีย์……】
【อ้า、ดีย์จริง ๆ……】
【และกล้องก็บินโดยอัตโนมัติ……เอ๊ะ？】
【ยอดเยี่ยมไปเลยใช่ไหมล่ะ、มันเป็นโดรนอัตโนมัติไง】
【เพราะอย่างงั้นเลยได้เห็นเด็กผู้หญิงผมสีเงินกอดฮารุจังผมสีบลอนด์……】
【¥ 50000】
【¥ 30000】
【เราต้องระดมทุนเพื่ออุปกรณ์ไลฟ์สดแล้ว】
【ความตื่นเต้นของการได้รับการช่วยเหลือและความงามของดอกลิลลี่】
【เน๊ม๊านอาร๊ายก๊าน……（เอ็นจอย】
【ฟุคายะ รุรุ「……ฮารุจัง」】
【มิคาสุกิ เอมิ「＊＊＊＊＊＊」】
【คอมเมนต์ของเอมิจังมีแต่NGมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว คุสะ】
【แต่ก็โล่งอกแล้วเน๊ะ……】
【อ้า……】
【ฉันก็อุตส่าห์ตั้งหน้าตั้งตารออยู่เลย แต่、กะแล้วว่า ไม่จบลงเหมือนตอนรุรุจัง】
【ตรงนั้นหรอกเรอะ】
【คุสะ】
【ม๊า เรื่องแบบนั้นจะไม่เกิดขึ้น、ถ้าไม่มีคำสาป】
【เพราะเหตุนั้นฉันถึงบอกให้คุณหยุดพิธีอัญเชิญ】
ฟู๊ว
ผมรู้สึกเหมือนถูกบีบแต่กลิ่นหอมมาก ก่อนอื่นก็ช่วยไว้ได้แล้วเน๊ะ
หลังจากนี้ก็เหลือแค่จะรอที่นี่ หรือจะกลับขึ้นไปพร้อมกันก็ได้ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้ว
【ฟุคายะ รุรุ「……………………………………」】
【รุรุจัง？】
【ยังไงดีน่ากลัวแปลก ๆ？】
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 47
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/47/
แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณ คุณนิรนาม กสิกรไทย X-3086
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ไร้สาระ
ไปลองกินร้านแกงกะหรี่เปิดใหม่มา สั่งแบบไม่ทันมองให้ดี ได้แกงแบบมีพริกเม็ดหั่นใส่มาด้วย พึ่งเคยกินแบบที่มีพริกเป็นชิ้นๆแบบนี้เลย
ปกติจะเจอแบบเผ็ดจากเครื่องเทศเป็นหลักมากกว่า ให้น้ำแกงกะหรี่น้อยไป(ไม่)นิด แต่ปลาทอดที่เป็นเครื่องเคียงแน่นอยู่ ยังให้ผ่านได้ ฮา
ตอนที่ 46 『ฮารุจัง、ที่จู่ ๆ ก็ไลฟ์สด RTA คำร้องขอความช่วยเหลือฉุกเฉิน』
『ข่าวร้าย・ฮารุจัง、ที่จู่ ๆ ก็ไลฟ์สด RTA คำร้องขอความช่วยเหลือฉุกเฉิน』１
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ไม่แน่ใจว่าเป็นข่าวร้ายหรือข่าวดี แต่ฉันจะรีบไป
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แน่ใจว่าต้องหลงทางน๊า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ถึงจะบอกว่าตกใจหรือสิ้นหวัง แต่ไตเติ้ลก็ดูเหมือนจะไม่ใช่การหลอกลวง
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แน่นอน
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แต่เพราะกลายเป็นเทรนด์ทันทีตั้งแต่เริ่ม ก็เลยดูไม่เปลี่ยนแปลงอะไรมากนัก
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แน่นอน
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แล้ว、การชี้แนะวันนี้ของฮารุจังคืออะไรล่ะ？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
RTA คำร้องขอความช่วยเหลือฉุกเฉินล่ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
RTA คำร้องขอความช่วยเหลือฉุกเฉิน……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
RTA คำร้องขอความช่วยเหลือฉุกเฉิน？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
RTA คำร้องขอความช่วยเหลือฉุกเฉินมันอะไรกันน่ะ……？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ซ้า……？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ไม่เข้าใจที่พูดเหรอ คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ม๊า นั่นคือเรื่องที่ฮารุจังชอบทำล่ะนะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ฉันรู้ความหมายของคำ แต่ฉันแค่ทำควาเข้าใจไม่ได้
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ก็แบบ ปกติไม่มีใครทำแบบนั้นนิหน่า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ก็คิดแบบปกติไม่ได้ตั้งแต่แรกแล้ว
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ฉันไม่คิดจะลองด้วยซ้ำ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ก็แบบ เพราะเป็นฮารุจังไงล่ะ？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ก็สมเป็นฮารุจังน๊า……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
สมเป็นสาวน้อยคนนั้นเน๊ะ……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
สำหรับตอนนี้จากกระแส。 ฮารุจัง、ได้รับคำขอช่วยเหลือขณะช็อปปิ้ง
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ฮารุจังไปช้อปปิ้ง……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ตูข้า、คิดว่าฮารุจังจะสนใจแต่เรื่องดันเจี้ยนเท่านั้น……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ม๊า ถึงระยะเวลาที่ใช้อยู่ในดันเจี้ยนนั้น จะช่างน่าเหลือเชื่อจริง ๆ ก็เถอะ……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แล้ว、เพราะเป็นโหมดออฟก็เลยไม่มีอุปกรณ์หรืออะไรเลย
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ม๊า ดำดิ่งตัวเปล่า？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นี่ม๊านอะไรก๊าน？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ผิดแล้ว、เพิ่งซื้ออุปกรณ์ปกติจากร้านค้าตรงทางเข้าล่ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นั่นฮารุจังตัวปลอมไม่ใช่เหรอ？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ต้องมีข้อผิดพลาดอะไรสักอย่าง
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คิดว่าเป็นไปไม่ได้ล่ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ฮารุจังผู้ทำสิ่งปกติ และไม่มีใครเชื่อ คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ก็แบบ นั่นฮารุจังไง……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ก่อนอื่นเลย เหตุผลที่มาไลฟ์สดก็เพราะ「หนีจากรุรุเอมิที่พามาช้อปปิ้ง→พบอุปกรณ์ไลฟ์สดรุ่นใหม่ที่ร้าน→ต้องการ！」ไงล่ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ทำต้องหนีด้วย……？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อ้า、แอบออกมาซื้อ เพราะพ่อแม่คัดค้านเหรอ……？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ฮารุจังเด็กน้อย！
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ถึงจะบอกว่าถูกกฎหมาย แต่、บางทีเธออาจจะเป็นสาวน้อยจริง ๆ……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ก็นั่นสิน๊า、โรงเรียนจะมีประโยชน์อะไรถ้าคุณไม่ใช่นักเรียน
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
หยุดนะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
หยุดนะโว๊ย
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
มันได้ผลสำหรับตูข้า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แค่ไปโรงเรียน คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ดีแล้ว、ข้าขอแค่มีฮารุจังอยู่
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แต่ฮารุจัง、จะจำพวกนายได้เหรอ？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
หะ 、โหดร้าย……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แล้ว、เพราะเป็นฮารุจังคนนั้น ก่อนที่จะขอข้อมูลโดยละเอียด เธอก็เริ่มRTA โดยใช้กับดักหลุมพรางด้วยความรู้สึกว่า「คงจะดีถ้าผมไปถึงที่นั่นก่อนเป็นคนแรกเน๊ะ」
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เอ๋っ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
รอเดี๋ยวก่อนสิ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
มันไม่ได้เชื่อมโยงกันเลย……บริบทไม่เชื่อมโยงกันเลยไม่ใช่เหรอ？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เอ๊……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นี่ม๊านอะไรก๊าน……（ยอมรับ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แต่ก็คุ้นเคยกับเรื่องพรรค์นี้แล้วล่ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อ้า、คุ้นเคยดีเลยน๊า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ถ้าเป็นฮารุจังล่ะก็สามารถทำในสิ่งที่พวกตูข้าไม่สามารถจินตนาการได้แน่นอน
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ถึงจะเข้าใจภาษาแต่กลับไม่เข้าใจอะไรเล๊ย……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ก่อนอื่น การเสียสละคือ เหล่าผู้ชมที่มีสกิลเลเวลสูง、จากนั้นก็พนักงานในสำนักงานต่าง ๆ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
รู้สึกสงสารเหล่าพนักงานเลย……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คืนนี้ต้องค้างคืนนอกบ้านน๊า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
พวกเอมิจังล่ะ？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
น่าจะจับตาดูฮารุจังเรียบร้อย？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เป็นผู้ปกครองใช่ไหม？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
รุรุจังล่ะ？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
รุรุจัง……อืม……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แต่แน่ใจเลยว่าเธอเป็นสาวน้อย、เธอถึงได้วิ่งหนีไปโดยไม่มีใครเห็นได้……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ยังไงซะ เธอก็เป็นแมวจรจัด、โดยสมบูรณ์แบบ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แมวจรจัด ฮารุจัง
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อยากเลี้ยงแมวจรจัด ฮารุจังจังน๊า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
รายงาน？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อย่าน๊า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
น่ากลัวมากเมื่อคิดว่าเป็นลูกพี่หญิงใช่ไหม！ ช่วยหยุดจริง ๆ ที！！！
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
FOEที่เรียกว่าลูกพี่หญิง
『ข่าวร้าย・ฮารุจัง、ที่จู่ ๆ ก็ไลฟ์สด RTA คำร้องขอความช่วยเหลือฉุกเฉิน』２
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อะ、โฮร่า、จะกระโดดเข้าไปอีกครั้งแล้ว
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ฮี่
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อุว้า……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ทำฉันหายใจไม่ออก
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นี่ม๊านอะไรก๊าน……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
มีเด็กแปลกเล็กน้อยชื่อ ฮารุจัง、ยิงพื้น กับดักพื้น และกระโดดเข้าไปจริง ๆ……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เอ๋……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
มีเพียงหญ้า(คุสะ)เท่านั้นที่เติบโต
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ฉันไม่สนใจอะไรอีกต่อไปแล้ว☆
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ฉันคิดว่ามนุษย์คงจะกลัวการกระโดดลงหลุมดำขนาดใหญ่นั่น แต่ดูไม่ใช่อย่างนั้นน๊า……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เดาว่าไม่ใช่สัญชาตญาณเน๊ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ก็แบบฮารุจังไม่ใช่มนุษย์
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เป็นนางฟ้าน๊า！
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นางฟ้า（ถ้าเป็นมนุษย์จะหลีกเลี่ยง100% เลยแปลกนิดหน่อยที่จงใจยิงทะลุ และใช้ประโยชน์จากกับดัก
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แล้ว、ในช่วงเวลาปกติที่เหลือก็ วิ่งเหยาะ ๆ แบบหายากไปรอบ ๆ และทำแต่เฮดช็อตตามปกติเท่านั้น
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แล้วอะไรที่ปกติกันล่ะ……？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นั่นสิอะไรกันเน๊……？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ว่าไปแล้ว แล้วลงจอดได้ยังไงน่ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ไม่รู้、ไม่รู้ตั้งแต่ว่ากระโดดลงไปได้ยังไงแล้ว
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ในตอนที่พื้นดินกำลังใกล้เข้ามา คิดว่าต้องชนแน่ ๆ แต่ทันใดนั้น หน้าจอก็……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อยากรู้นั่นกันไหม
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ไม่อยากรู้
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เด็กนี้、ตอนที่กระโดดลงมาจากที่สูงกว่าหัวหลายเมตร、ฉันคิดว่าเธอยื่นมืออกไปก่อนที่จะกระแทกพื้น แล้วจู่ ๆ ก็แค่ฟุบลงไปก่อนลุกขึ้นยืน……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นี่คือความฝัน、นี่คือความฝัน
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เข้าใจเลยว่ารู้สึกยังไง
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ลึกซึ้งเกินจะเข้าใจ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
พยายามเข้า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ไม่พยายามเฟ๊ย、สมองมันปฏิเสธที่จะเข้าใจ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
โม๊ว ไม่ไหวแล้ว
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อ้า、พอคิอว่าลงจอดแล้วเท่านั้น เธอก็เริ่มยิงปืน ตอนเดินไปรอบ ๆ……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เหล่ามอนสเตอร์ซังที่หาได้ยากในไลฟ์สดของฮารุจัง！
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แต่พวกเขาทุกตัวทั้งหมดก็จากไปทันที！
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
มอนสเตอร์ซังน่าสงสาร
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ฉันรู้สึกเสียใจกับมอนสเตอร์ซังที่ไม่ได้รับโอกาสให้เคลื่อนไหวด้วยซ้ำ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
การเคลื่อนไหวเพียงอย่างเดียวคือเสียงกรีดร้องสุดท้ายน๊า……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แม้แต่ประเภทกระต่ายที่ฉันมองเห็นแวบหนึ่งก็ยังไม่สามารถตอบสนองได้ทัน ฉันทำได้แค่หัวเราะล่ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เหล่ากระต่ายซังน่าสงสาร
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
มีดที่ตกอยู่บนพื้นนั่นก็น่าเศร้าเน๊ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
น่าเศร้า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
「น่าเสียดายเพราะมันเหมาะนิดหน่อยสำหรับการเป็นมีดขวาง」
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เอ๋……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ฮารุจังไม่เห็นมอนสเตอร์ซังเป็นสิ่งอื่นใดนอกจากดรอปอีกแล้ว
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
พระคุณที่ช่วยให้รอดเพียงอย่างเดียวคือได้รับการยอมรับว่าเป็นออบเจ็คเน๊ะ……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้กัน
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เพราะมีคนส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือฉุกเฉินออกมาไงล่ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
งั้นคนนั้นก็คือผู้กระทำผิด？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ไม่หรอก、คนนั้นกำลังโดนมอนสเตอร์ล้อมอยู่ในดันเจี้ยนต่างหาก
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
พูดง่าย ๆ ก็คือ เหล่ามอนสเตอร์ซัง、ตัดคอตัวเองด้วยตัวเองเหรอ？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ไม่ว่าคุณจะพยายามแค่ไหน คุณจะติดขัดเมื่อ FOEที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์สบตาคุณ……
『ข่าวร้าย・ฮารุจัง、ที่จู่ ๆ ก็ไลฟ์สด RTA คำร้องขอความช่วยเหลือฉุกเฉิน』５
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
1 ชั่วโมงนับจากเริ่มไลฟ์สด
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เป็น 1 ชั่วโมงที่เข้มข้นจริง ๆ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ไม่มีใครรับโทรศัพท์ในที่ทำงานอีกต่อไป
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
พวกนายว่างกันมากเลยรึไง！？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ไม่หรอก、แม้แต่ในชั้นเรียนของตูข้า จารย์ยังให้เป็นคาบเรียนด้วยตัวเองเลย
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แบบนั้นดีแล้วเหรอ……？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ก็ดีแหละจริงไหม？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
งั้นเหรอ……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ผู้ชมและฐานแฟนคลับของฮารุจังดูค่อนข้างจะพิเศษ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เอ่อ、นอกจากนี้ยังไม่แน่ใจว่าเป็นชายหรือหญิง
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เห็นได้ชัดว่ามีผู้สูงอายุจำนวนมาก ส่วนหนึ่งเพราะเธอยังเด็กล่ะนะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ถือเป็นหลานอย่างสมบูรณ์ คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
พูดอีกอย่างหนึ่งคือ การปาเงินในความคิดเห็นที่ยาวมากและใช้คำยาก ๆ นั้นเป็นเงินค่าขนมจากปู่ย่าตายายเหรอ？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เป็นไอดอลของทุกคนเน๊ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เธอเป็นน้องสาวหรือน้องชายของทุกคนไม่ใช่เหรอ？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ตอนนี้ดูเหมือนจะชั้น 49 แล้ว
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ที่นั่น、ดันเจี้ยนนั้น、แนะนำสำหรับแรงค์เกอร์เลเวลระดับสูง、Wiki บอกว่าระดับกลางจะถูกไล่ออกไปที่ทางเข้า……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เอ๋……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
มะ、ม๊า、ฮารุจังเองก็เป็นระดับสูงอย่างไม่มีข้อสงสัยล่ะ……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ถ้าฮารุจังไม่ได้ ก็ไม่มีใครได้แล้วล่ะ……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ถึงกระนั้น ปกติเราก็มักจะจัดปาร์ตี้เฉพาะกิจเน๊ะ……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เพราะฮารุจังมีนิสัยสันโดษอย่างลึกซึ้ง……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ต้องอยู่คนเดียวถึงจะปิกนิกดันเจี้ยนคนเดียวได้
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
『ข่าวร้าย・ฮารุจัง、ที่จู่ ๆ ก็ไลฟ์สด RTA คำร้องขอความช่วยเหลือฉุกเฉิน』３
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
จริงๆ แล้ว อาจพูดได้ว่าเป็นเพราะเธอคนเดียวถึงสามารถทำทุกอย่างที่ต้องการได้ล่ะน๊า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ถ้าไม่ได้อยู่คนเดียว ใครจะยอมให้ทำแบบนั้นกันล่ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เอ๊ะ、ไม่รู้
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
หมายถึง มอนสเตอร์ที่ปรากฏตัวจะถูกฆ่าทันที
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อ้า、ทีละตัวทีละตัว แต่……โดยปกติมันเป็นศัตรูที่จะจัดการได้ต้องใช้หลายคนและหลายนาทีล่ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ยิ่งไปกว่านั้น ต้องบอกว่าการรักษาหลังการรบยังเป็นสิ่งที่จำเป็นเน๊ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าแค่ได้อยู่กับปาร์ตี้ระดับสูง、ก็พูดได้เลยว่าแทบจะปลอดภัยไปชั่วชีวิตจากชื่อเสียงที่สุดยอดแล้ว
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แต่ว่าคนพวกนั้น、ตอนนี้น่าจะกลับไปมีจิตใจเหมือนเด็กใหม่กันหมดแล้ว
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อ้า、ล่าสุด ว่ากันว่าช่วงนี้มีพวกระดับสูงปรากฏตัวในดันเจี้ยนเริ่มต้นกันเพียบ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ยิ่งไปกว่านั้น ดูเหมือนว่าเพื่อที่จะได้รับสกิล แทนที่จะเอาชนะมอนสเตอร์ในทันที、พวกเขาใช้เวลาส่วนใหญ่ในการหลบหลีกการโจมตีของมอนสเตอร์อย่างไม่มีที่สิ้นสุดตามลำพัง
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นี่มันอะไรกัน น่ากลัว
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ฮารุจัง……เด็กบาป……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ฮารุจังควรมองไปรอบ ๆ อีกสักหน่อย
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เป็นไปไม่ได้จริงไหม？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เป็นไปไม่ได้นั่นแหละ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เดาว่ามันเป็นไปไม่ได้จริง ๆ ล่ะนะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ภายใน 1 เดือน เลเวลและสกิลของทุกคนจะต้องแข็งแกร่งขึ้นจนน่าประหลาด
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อย่างน้อยค่าเฉลี่ยก็จะเพิ่มขึ้นล่ะน๊า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นั่นคือเวทมนตร์ของค่าเฉลี่ยล่ะนะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แต่ว่าขนาดวิ่งกับดำดิ่งมาตั้ง 1 ชั่วโมงแล้วก็ตาม ฮารุจังก็เติมแค่ความชุ่มชื้นเท่านั้น
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อีกอย่าง ก็ยังกระโดดลงหลุมอีกหลายครั้งแล้วด้วยน๊า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นี่ม๊านอะไรก๊าน……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อ้า、จากทั้งมังงะ ทั้งจอมปราชญ์โพจิ ว่ากันว่าคุณสามารถทำอะไรได้ง่าย ๆ โดยบริโภคเพียงเล็กน้อย……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เธอห่างไกลจากการเป็นปราชญ์ แถมยังเป็นแค่สาวน้อยด้วยน๊า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แต่สาวน้อยคนนั้น、เป็นผู้เชี่ยวชาญงานสอดแนมระดับสูงในทุกสถานที่จริงไหม？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
จอมปราชญ์！
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
สาวน้อยจอมปราชญ์……แปลกใหม่เกินไปแล้ว
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
โฮร่า、ในแฟนตาซีเธอจะดูเหมือนแค่สาวน้อย……แต่มีตัวละครที่เหมือนเอลฟ์มากมาย……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ก่อนอื่น ดูเหมือนว่าผู้ต้องการความช่วยเหลือจะยังปลอดภัยอยู่ในขณะนี้
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แต่เพราะฮารุจังมองคอมเมนท์แค่แวบเดียว เลยไม่เข้าใจ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ดังนั้นแล้วRTAจึงดำเนินต่อไป
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นอกจากนี้ ดูเหมือนว่าจะไม่ได้รับการประเมินเนื่องจากละเมิดกฎระเบียบ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ไม่หรอก、รับรองว่าต้องได้ประเมินแน่ ๆ เพราะจะมีสล็อตพิเศษที่เรียกว่า「ฮารุจัง」ไงล่ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อ้า……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เดิมทีก็น่าจะเป็นRTAที่ไม่จำเป็นอยู่แล้วเน๊ะ……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
มะ、ม๊า、ก็ไม่มีทางรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างในดันเจี้ยน……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ที่จริงแล้ว、คนที่ต้องการความช่วยเหลืออาจจะกำลังตกอยู่ในอันตรายก็ได้……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นั่นถึงเป็นเหตุผลที่การยิงพื้นแล้วกระโดดลงไปถึงได้จำเป็นใช่ไหม？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ไม่ง่ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ไม่ล่ะน๊า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ไม่ ยังไงก็ไม่แน่นอน
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
โดยทั่วไป、คนจะบอกว่าอย่าทำแบบนี้เพราะมันอันตราย
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ก็เป็นเรื่องปกติล่ะนะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แต่ฮารุจังทำสินะ？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ข่าวร้าย・ฮารุจัง、ยังเป็นการออกกำลังกายอุ่นเครื่องอยู่
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นี่ม๊านอะไรก๊าน……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ถ้าไม่ใช่เทมเพลต จริง ๆ แล้วนี่คืออะไรล่ะ……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เด็กคนนี้แปลกนิดหน่อย
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นิดหน่อยเรอะ？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อย่างมาก
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เด็กที่ถูกตั้งชื่อโดยสมาคมดันเจี้ยนและบอกว่า「อย่าไปเลียนแบบเด็กนั่นเด็ดขาด！」
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นั้นคือฮารุจังไงล่ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ก็แบบเป็นไปไม่ได้นิหน่า……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เป็นไปไม่ได้จริง ๆ ล่ะน๊า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อืม、เป็นไปไม่ได้สำหรับมนุษย์จริง ๆ ล่ะนะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
หรือบาวที:กะแล้วว่าฮารุจังต้องเป็นนางฟ้า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ถ้าไม่ใช่มนุษย์เดินดิน ก็เป็นได้แค่นางฟ้าจริงไหม！
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นั่นสิน๊า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เอ๋……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เด็กนี้มันอะไรกัน、ทำลายตัวเอง เร่งความเร็วของการตก……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นี่ม๊านอะไรก๊าน……（ครั้งที่n
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นี่มันอะไรกันจริง ๆ……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ใครทำแบบนั้นได้บ้าง？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เป็นไปได้ไหม
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
จ๊า แล้วททำไมไม่ลองเองล่ะ？ เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อืม、นี่คือนางฟ้าไงล่ะ หมายถึงไม่ใช่คนอย่างแน่นอน
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ในขณะที่เกิดการระเบิด หากคุณเป็นคนธรรมดาอาจจะเสีย HP จำนวนมากจนเกือบหมด และจะต้องใช้สายรัดข้อมือเพื่อกลับไปที่ทางเข้าที่มีรถพยาบาล หรือทีมบรรเทาทุกข์ประจำการได้
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ใช่เลยน๊า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ทางนี้ก็ยังดีอยู่แต่、คอมเมนต์ทั้งหมดบนหน้าจอไลฟ์สดเต็มไปด้วยความสับสน
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แน่นอนต้องเป็นแบบนั้นแหละ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
นี่คือไลฟ์สดจริง ๆ สินะ？ ไม่ใช่วิดีโอตัดต่อ หรือCGใช่ไหม？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
โอ้、ดูที่ไทม์แสตมป์สิ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ขอโทษ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ไม่เป็นไร
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แต่มันจะดีกว่าสำหรับความมั่นคงทางจิตใจของคุณหากคุณคิดว่ามันเป็นการตัดต่อเน๊ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ข้อผิดพลาดอย่างแน่นอนน๊า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ส่วนคอมเมนต์ก็สงบมากเหมือนถูกดึงออกด้วยความแปลกประหลาดของฮารุจัง
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ผู้คนสามารถสงบสติอารมณ์ได้เมื่อเห็นสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้น
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ผู้คนสามัคคีกัน และสามารถเป็นเพื่อนกันได้เน๊ะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อ้า、เป็นงานของนางฟ้าน๊า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ดูสิ、รุรุเอมิไม่สามารถแสดงคอมเมนต์ได้อีกต่อไป
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เดาว่าต้องเป็นงั้นแหละ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ถ้าเอมิจังยังเป็นไปไม่ได้、รุรุจังก็ทำไม่ได้เหมือนกัน
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
อันที่จริงฉันเองก็กังวลมากจนดูเหมือนหัวใจจะหยุดเต้นได้เลย
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
น่าสงสาร
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ไม่ได้นะฮารุจัง、อย่าทำให้ผู้ปกครองต้องกังวลสิ！
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แต่ดูเหมือนก็โกรธไม่ลง เพราะหลักของการกระทำคือ การช่วยเหลือคนอื่น
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
น่าสงสาร
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
มีข้อบกพร่องบางประการในความคิดเห็นที่นี่และที่นั่นน๊า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
รุรุจังกำลังดูอยู่
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
รุรุซามะกำลังดูอยู่
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
น่ากลัว……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
โอ๊ย、อย่าเรียกว่าหน้าผานะโว๊ย。 แล้วก็＊＊＊＊＊＊＊＊
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เอ๊ะ？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ห๊ะ？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ยังไงก็เถอะ สงสัยจังว่าเกิดอะไรขึ้นกับฮารุจัง！
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
……นั่นสินะ！ เกี่ยวกับฮารุจังไง！
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
รุรุจังน่ารักมาก หน้าอกของเธอก็ใหญ่ด้วย โปรดยกโทษให้ด้วย
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
รุรุจังเป็นเด็กผู้หญิงที่วิเศษมาก
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
กระแสการพูดนอกเรื่องช่างโจ๋งครึ่ม
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
「รู้สึกเสียวซ่านต้นขา」
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เสียวซ่า
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ฮารุจังยังคงสนับสนุนวัตถุดิบ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ไม่ดีจริงไหม、การพูดอะไรบางอย่างที่จะทำให้พวกโอนี่ซังตัวใหญ่และน่าขยะแขยงมีความสุข！
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
พวกโอเน่ซามะเองก็คงมีความสุขเช่นกัน
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คนพวกนั้น……อืม、แค่แกล้งทำเป็นไม่เห็นก็พอ……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เอื้อมมือออกไปอย่างไม่ใส่ใจน๊า、ก็แค่สร้างภาพตัดปะกันแล้วโยนมาที่ฉันก็ได้
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
มะ、ม๊า……อย่างน้อยก็ไม่มีโฮมมิ่งเหมือนกับของรุรุจัง……
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
เอ๊ะっ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
500 ชั้น
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ห้าร้อย！？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ข่าวร้าย・ฮารุจัง、บางทีอาจทำกินเนสส์โดยไม่คาดคิด
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
แต่เพราะไม่ได้พูดอะไรเลยจึงไม่มีใครสังเกตเห็น
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
น่าสงสาร
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
น่าสงสารสินะ？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ไม่ใช่อย่างนั้นเหรอ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
ก็แบบบางทีอาจมีเหตุแค่ว่า、「เพราะน่ารำคาญครับ」แค่นั้นเองไง？
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
พูดพูด、จะพูดอย่างแน่นอ
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
สร้างขึ้นใหม่ในสมอง
แฟนซังที่ผ่านการฝึกอบรม
คุสะ
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 46
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/46/
แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณ คุณเกีย****าคินภัทร
ขอบคุณ คุณนิรนาม กสิกรไทย X-2186
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
พอได้เตรียมของขายเองคนเดียวมาสองสามวัยนี่ หนักสาหัญจริงๆ เพื่อให้ได้ของเท่ากันต้องใช้เวลาคูณสาม
เตรียมเสร็จคือ เข้าห้องนอนสลบเหมือดจนถึงเวลาไปขายของเช้า แต่เข้าช่วงปิดเทอมแล้ว ตอนนี้เลยหยุดแล้ว สบายตัวไป ฮา
ก็น่าจะทำให้กลับมาแปลนิยายได้มากขึ้นหน่อย เหลือก็แค่รอคนที่บ้านกลับมาทำพิธีอะไรๆให้กับพ่อเลี้ยง
ตอนที่ 45 『ยึดครองดันเจี้ยน 80F RTA＆ปฏิบัติการกู้ภัย』３
【ฮารุจังลอยอยู่กลางอากาศที่ไม่มีอะไรเลย นอกจากเสียงระเบิดและแสงสว่าง】
【นี่มันอาร๊ายก๊าน……】
【นี่、ถ้าเป็นคนที่เริ่มดูตากตรงนี้ก็คงไม่รู้เรื่องว่าเกิดอะไรขึ้น】
【มาเขียนสรุปไว้สำหรับคนที่พึ่งมากันเถอะ】
【ใจดี】
【ก่อนอื่นฮารุจังกำลังช้อปปิ้งอยู่กับรุรุ เอมิ】
【แล้วค่อย ๆ แอบหนี】
【เดี๋ยวก่อน บริบทมันแปลก ๆ】
【ไม่เห็นจะเข้าใจเลยว่าเกิดอะไรขึ้น】
【เพราะว่าฮารุจังสามารถเฮดช็อตได้แม้แต่บริบทเน๊ะ、ดังนั้นช่วยไม่ได้เน๊ะ】
【คุสะ】
【ฮารุจังเป็นเด็กดื้อที่ไม่พูดอะไรกับผู้ปกครอง、แต่ไม่ปฏิเสธคำร้องขอความช่วยเหลือล่ะ】
【ใช่แล้วล่ะ、นี่เป็นเพราะมีการร้องของความช่วยเหลือต่างหาก】
【แต่ฉันก็ยังไม่เข้าใจประเด็นที่ว่าทำไมถึงต้องแอบหนีออกมาด้วย】
【อย่าคิด、แค่รู้สึก】
【คุสะ】
【แล้ว、ยังเป็นเรื่องปกติจนถึงตอนที่ซื้ออุปกรณ์ตามปกติที่ร้าน และเดินเข้าตามปกติ】
【ม๊า ก็ปกติเน๊ะ】
【แล้วก็ทำผิดพลาดที่ไม่ขอข้อมูลจากสมาชิกปาร์ตี้ของคนที่ทำการร้องขอความช่วยเหลือในระหว่างทาง แต่ก็ช่วยไม่ได้ เพราะเธอเป็นแค่เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ】
【จนถึงตอนนี้ก็ยังเข้าใจได้】
【แต่ถึงอย่างงั้นก็เถอะ เธอก็ไลฟ์สดทำRTAตอบสนองคำร้องขอความช่วยเหลือ。 ส่วนเหตุผลในการไลฟ์ก็คือเพราะอยากจะลองอุปกรณ์ใหม่】
【ก็น่ารักมากเลยเน๊ะ】
【เพราะอย่างงั้นทำไมถึงกลายเป็นแบบนั้นล่ะ！？】
【ก็แบบ เพราะว่าคือฮารุจังไงล่ะ……】
【ในส่วนของการไลฟ์สดที่จริงแล้ว、เห็นบอกว่าเพื่อใช้ติดต่อกับรุรุเอมิ】
【ไม่เอาสิ、สิ่งที่ต้องทำก็แค่โทรออก หรือไม่ก็ส่งข้อความจากสมาร์ทโฟนเอง……】
【สำหรับเรื่องนั้น สำหรับฮารุจังแล้วน่ารำคาญแหละ】
【เอ๋……】
【คุสะ】
【โดยปกติแล้ว กลยุทธ์การวิ่งแบบธรรมดาพร้อมอุปกรณ์ธรรมดาอันมีค่าของฮารุจังจะแปลก ๆ นิดหน่อย】
【วิ่งแบบธรรมดาพร้อมอุปกรณ์ปกติที่มีขายในร้าน……อืม、เข้าใจได้】
【แต่มันแปลกตั้งแต่แรกแล้วที่วิ่งไปไม่หยุดพร้อมกับยิงเฮดช็อตไปด้วย】
【ก็บอกว่าตรงนั้นแหละที่ไม่เข้าใจ】
【หยุดปาข้อมูลเถอะ】
【คุสะ】
【ก็แบบเป็นเรื่องจริง……】
【ไม่ได้โกหก……】
【ฟุเอ๋……】
【แย่แล้วล่ะ、แม้แต่คนดูกก็ยังกลายเป็นสาวน้อย】
【ฮารุจังผู้ร่าเริงมองหากับดักหลุมพราง ค่อนข้างแปลกเลยล่ะ 】
【หืม？ ทำไมเธอถึงยินดีที่เจอกับดักหลุมพรางล่ะ？】
【ที่แย่กว่าคือ ฮารุจังจงใจเปิดใช้กับดักหลุมพรางเพื่อเป็นทางลัดย่นเวลาลงบันได】
【เอ๊ะー？ ทำไมเธอถึงต้องการย่นเวลาให้สั้นลงขนาดนั้น？】
【เด็กดีทุกคนไม่ควรเลียนแบบ！】
【ไม่ต้องกังวลไป、ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ชั้นล่าง แทบจะไม่มีมนุษย์คนไหนที่จะพยายามดำดิ่งด้วยการโดดหลุม 10 เมตรด้วยตัวเองหรอก】
【อ้า……】
【คุสะ】
【หรือพูดตรง ๆ เลยคือ ไม่มีใครกล้ากระโดดลงหลุมมืดสนิทแบบนั้นหรอก、โดยปกติล่ะนะ】
【โดยปกติแล้วคงจะยืนขาแข็งจนเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วเน๊ะ】
【ถ้าไม่มีความสามารถก็น่ากลัวกว่าการกระโดดลงจากตึกสูงเน๊ะ】
【แล้วทำไมถึงกล้าทำได้ล่ะ】
【ก็เพราะว่าเป็นฮารุจังไงล่ะ】
【งั้นเหรอ……】
【นี่ม๊านอาร๊ายก๊าน……（ละทิ้งความคิด】
【แล้ว、ฮารุจังก็ตัดชั้นได้ประมาณครึ่งหนึ่งอย่างรวดเร็ว】
【ยังไงก็ตาม ณ จุดนี้、เวลาที่ต้องใช้ในการผ่านดันเจี้ยนที่มีเลเวลเท่านี้ก็ได้ทะลุสถิติโลกไปแล้ว】
【ฮารุจังเฮดช็อตจนขึ้นสู่จุดสูงสุดของโลกอย่างง่าย ๆ】
【นี่ม๊านอาร๊ายก๊าน……】
【ฮารุจังพักสักครู่】
【ฮารุจังน่าร๊าก】
【การเรียกฮารุจังน่ารัก นั่นคือทั้งหมดที่สามารถรับรองได้】
【คุสะ】
【เอ๊ะ、ยังมีอะไรอีก……】
【มีไหม？】
【มีอยู่แล้ว……】
【อาโน๊、แต่ได้ข้อมูลทั้งหมดมาจนถึงจุดปัจจุบันนี้แล้ว】
【จากตรงนั้น เธอมองหาสถานที่ที่ทีกับดักหลุมพรางและกับดักระเบิดที่สามารถทำงานต่อเนื่องกันได้】
【ค้นหา】
【ทำไม？】
【ยังไงก็ตาม ที่แรกที่เจออยู่ในมอนเฮ้าส์ล่ะ】
【ในมอนเฮ้าส์ล่ะ】
【ก็ถามอยู่ว่าทำไม？】
【ก็ไม่รู้ว่าเธอมีสกิลปกปิดตัวตนระดับสูงแค่ไหน แต่、ก็กลายเป็นไลฟ์ที่มีภาพสุดแรร์ของมอนสเตอร์หลากหลาย】
【ทำไม……อ้า อืม、ก็เป็นแบบนั้นแหละเน๊ะ……】
【คุสะ】
【พวกมอนสเตอร์น่ารักเน๊ะ】
【น่าร๊ากมากเน๊ะ】
【แต่ไม่มีอีกแล้ว】
【พวกมอนสเตอร์น่าสงสาร】
【ฮารุจัง、จู่ ๆ ก็ทำให้เกิดการระเบิดครั้งใหญ่ภายในมอนเฮ้าส์】
【ทำให้แตกตื่น】
【งั้นเหรอ】
【เหล่ามอนสเตอร์เต้นรำอยู่กลางอากาศ】
【ได้รับบาดเจ็บร้ายแรง เนื่องจากความเสียหายจากการระเบิด】
【งั้นเหรอ……】
【แล้วฮารุจังก็ดำดิ่งอย่างสง่างามภายใต้สถานการณ์เช่นนี้】
【ห๊ะ？】
【คุสะ】
【เทพอสูรงั้นเรอะ？】
【คนประหลาดจริงไหม】
【ก็เพราะเธอเป็นนางฟ้าไงเหล่า】
【นางฟ้าจอมระเบิดเน๊ะ】
【ก็นางฟ้าแห่งความตายไงล่ะ】
【โม๊ว ตอนนี้ยังไงก็ช่าง】
【นี่ม๊านอาร๊ายก๊าน……】
【คุสะ】
【จากนั้น、ฉากนรกก็ดำเนินต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุดจนถึงตอนนี้】
【ขอบคุณ】
【ไม่เป็นไร】
【ไม่เข้าใจอะไรเลยจริง ๆ แต่ก็เหมือนเข้าใจ】
【ไม่ต้องห่วงหรอก、ต่อให้ได้ดูตั้งแต่แรกเหมือนพวกตูข้าก็ไม่เข้าใจเหมือนกันแหละ】
【ทว่าแค่คอยติดตามต่อไป、เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว】
【ฉันคิดว่าฮารุจังเป็นมนุษย์คนเดียวที่สามารถเข้าใจเรื่องที่ทำได้อย่างสมบูรณ์แบบ】
【แต่ทำไมถึงต้องใช้การอธิบายผ่านคนกลางล่ะ？】
【ก็เพราะถ้าไม่ทำอย่างงี้ พวกเราก็ไม่รู้ว่าจะคงสติกันไว้ได้หรืดเปล่าไงล่ะ！】
【ก็อย่างงั้นแหละ】
【เห็นได้ชัดว่าเหล่ามือสมัครเล่นพังทลายลงไปกันเพียบ】
【น่าสงสารจังน้อ】
【โล่งอกไปที……ดูเหมือนว่าสิ่งที่ฉันเขียนจะเป็นความจริง……ตอนที่มีคนพูดประมาณว่า「ไม่ใช่ว่านั่นเป็นฮารุจังในจิตรนาการของคุณเองแหรอ」ฉันแทบจะฟื้นตัวกลับมาไม่ได้เลย……】
【คุสะ】
【เข้าใจเลย】
【มีแค่อันนี้แหละที่เข้าใจแจ่มแจ้ง】
【ทำได้แค่เห็นด้วยเท่านั้น】
【นี่มันอาร๊ายกัน……？】
【เสียงร้องน่าสงสารมีความหลากหลายเล็กน้อย คุสะ】
【มิคาสุกิ เอมิ「ครั้งนี้……ฮารุของทางเราก็ได้กำลังสร้างปัญหาให้ทุกท่านอีกแล้ว」】
【ฟุคายะ รุรุ「ฮารุจัง……」】
【อ้า、พวกพ่อแม่】
【ในที่สุดก็รวมเป็นครอบครัว】
【โอ๊ย、รุรุจังไม่ใช่หรอกเฟ้ย】
【อ้า มันจบแล้ว、เป็นผู้ถือครองคำสาปล่ะน๊า】
【ฟุคายะ รุรุ「ผู้ถือครองอะไรกันค๊า！？ ทำไมฉันถึงถูกเรียกด้วยชื่อใหม่ก๊าน！？」】
【คุสะ】
【พอเห็นรุรุจังถูกแกล้งก็โล่งใจจังเลยน๊า】
【อ้า……】
【สมองที่สะดุดไปของฉันฟื้นตัวขึ้นมาบ้างแล้ว】
【การรักษาโดยรุรุจัง คุสะ】
【เธอควรจะกลายเป็นเด็กดีธรรมดา ๆ หลังจากที่ความโชคร้ายของเธอคลี่คลาย】
【ก็แบบ นั่นเป็นสิ่งที่เป็นมาจนถึงตอนนี้ของสิ่งที่เป็นมาจนถึงตอนนี้……】
【ถ้าพูดแบบนั้น ฮารุจังที่โดนบัซจากไลฟ์สดครั้งนั้น……น๊า？】
【ฟุคายะ รุรุ「เรื่องนั้นต้องขอโทษจริง ๆ ค๊า！」】
【คุสะ】
【โฮร่า、ฮารุจังที่จริง、ก็ไม่ได้สนใจว่าจะดีขึ้นหรือแย่ลงเลย……】
【ก็ไม่โกรธเลยไม่ว่ายังไงก็ตาม？】
【มันแวบเข้ามาใน อะ、เดี๋＊＊＊＊＊】
【เอ๊ะ？】
【คำสาปยังคงอยู่ไงล่ะ】
【คำสาปน่ากลัวっ……】
ส่วนคอมเมนต์เหมือนกับลมหายใจของผู้คนเลย
ต่างจากเมื่อก่อนที่มีเพียงเหล่าปฐมกาลเท่านั้น ตอนนี้มัยเคลื่อนไหวเร็วมากจนผมทำได้แค่มอง
นอกจากนี้ทุกคนก็พยายามอย่างเต็มที่ด้วย
ผมสงสัยจังว่ามีคนที่เป็นนักเรียนเยอะมากไหม แล้วก็ไลฟ์สดแบบนี้จำเป็นต้องกระตือรือร้นมากขนาดนี้ไหมน่ะ
อื~ม、ผมยังไม่เข้าใจเท่าไหร่
แล้ว เพราะว่าพวกรุรุซังเองก็อยู่ด้วย ผมก็โล่งใจที่รู้ว่าสถานการณ์ถูกส่งผ่านเหล่าผู้ชมจนไปถึงพวกเธอแล้ว
แต่ก็ยังมีความกลัวเล็กน้อยที่รู้ว่ารุรุซังกำลังดูอยู่
……ต้องไม่เป็นไรใช่ไหม？
“รุรุซัง คุณพยายามที่จะปาบางอย่างมารึเปล่าครับ”
【ฟุคายะ รุรุ「ไม่ได้ท๊ามมมมม！？ ……บางที」】
【คุสะ】
【ขนาดตัวเองยังไม่เข้าใจเลยสิเน๊……】
【แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีเคราะห์ร้ายใหญ่โตอะไร ดังนั้นน่าจะไม่เป็นไรมั้ง？】
【ไม่หรอก、เดี๋ยวก่อน……ฉันมีไอเดียขึ้นมา】
【ม๊า บางทีอาจจะเชื่อมโยงกัน……？（น่าเกรงขาม】
【นี่ม๊านอาร๊ายก๊าน……？（ป้อนข้อมูลล่วงหน้า】
【แล้วงั้น？】
【อ้า。 ……อาโนซ้า、แปลว่าตั้งแต่ต้นแล้วที่ฮารุจังชอบกระโดดเข้าสู่กับดักหลุมพรางด้วยตัวเองเองเสมอเลยจริงไหม？】
【นั่นสินะ、ว่าไปแล้วเธอก็เคยทำมอนสเตอร์เทรนแล้วจัดการเอาชนะด้วยดาเมทจากการตกที่สูงด้วย】
【งั้นเหรอ、เพราะชอบทำอะไรแบบนั้น เลเวเลของเธอถึงได้……】
【ระดับสกิลเองกก็พุ่งสูงขึ้นเช่นกัน……มันอะไรกัน、เอาชนะมอนเฮ้าส์ทั้งหมดในคราวเดียวด้วยดาเมทจากการตกที่เป็นผลจากแรงระเบิด】
【กำลังบอกว่าเอาชนะนั่นได้งั้นเหรอ……？】
【ควรจะพูดว่าระเบิดดี หรือควรจะพูดว่าเข้าไปพัวพันด้วยอุบัติเหตุดี……】
【รู้สึกสงสารพวกมอนสเตอร์เลย】
【คุสะ】
【ว่าไป、กับดักระเบิดถูกเพิ่มเข้ามาระหว่างกลางด้วยจริงไหม？】
【อ้า、วิดีโอที่อัพโหลดไปยังSNSถูกลบเนื่องจากมีเนื้อหาที่รุนแรง……】
【มะ、ม๊า、ถ้าเป็น AI ซังที่ไม่รู้จักเกี่ยวกับไลฟ์สดของฮารุจังก็คงต้องคิดแบบนั้นจริง ๆ……】
【แม้แต่คนธรรมดาก็ยังคิดอย่างงั้นเลย。 ทุกคนคิดว่าไง】
【ฮารุจังเป็นคนเดียวที่ไม่คิดอย่างนั้น】
【นั่น、ซ้า。 ……ฮารุจัง、เพราะความโชคร้ายของรุรุจังมาแล้ว、เดาว่าเลยลบทิ้งด้วยการทั้งโดดใส่กับดักเอง ทั้งทำให้ระเบิดเองใช่ไหม？ สินะ……】
【เอ๊ะ】
【อะっ】
【อะเอ๊ะ？】
【เอ๊ะっ】
【อ้า……】
【อ้า……（ยอมแพ้】
【ข่าวร้าย・คำสาปซามะ、เหยื่อระเบิด】
【แถมยังโดนหลายสิบครั้งเลยสิน๊า……】
【คุสะ】
【คำสาปซามะน่าสงสาร】
【คำสาปซามะหายไปแล้ว】
【เชื่อมต่อกันอีกแล้ว……（รวมเป็นครั้งที่ 3】
【ดูเหมือนว่าจะเชื่อมโยงกับสิ่งอื่นด้วย】
ผมพึ่งตรวจสภาพร่างกายของตัวเองเสร็จ ผมวิ่งมาได้ระยะหนึ่งแล้ว จึงมีเหงื่อออกและหายใจแรงเป็นครั้งแรกหลังจากไม่ได้เป็นมานาน
นอกจากนี้
“ผมรู้สึกเสียวซ่าต้นขา เลยจะขอพักสักหน่อยครับ อะ แขนก็ด้วย”
【！？】
【●REC】
【รู้สึกเสียวซ่าต้นขา】
【รู้สึกเสียวซ่าต้นขา】
【รู้สึกเสียวซ่าต้นขา】
【ฮารุจังฮารุจัง、เด็กผู้หญิงไม่ควรพูดแบบนั้นกันนะ】
【ไม่อย่างนั้นพวกผู้ชายก็จะตอบสนองแบบนี้】
【แต่ฮารุจัง、ดูเหมือนจะไม่สนใจเรื่องนั้นเลย】
【ความเป็นธรรมชาตินี่ช่างสุดยอดเน๊ะ】
【ม๊า เธอยังเป็นสาวน้อยที่ดูยังไม่โตพอที่จะสนใจเรื่องพวกนั้นแหละนะ……】
【อ้า……】
【นี่ม๊านอาร๊ายก๊าน……（ดีใจสุดขีด】
【พวกนายคิดว่าการพูดอะไรออกมาก็ได้มันดีแล้วเรอะ？】
【ก็แบบก็ต้องทำให้หัวมันว่างเปล่าไว้ไง ไม่งั้นจะไม่เหลือกันพอดี】
【คุสะ】
“แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกเหนื่อยหลังจากไม่เป็นมาสักพักแล้วครับ ที่เหนื่อยมากขนาดนี้……..ก่อนหน้านี้ก็อย่างน้อยก็ 500 ชั้นล่ะครับ? นานแล้วที่ไม่ได้ดำดิ่งดันเจี้ยนระดับนั้น?”
หลังจากที่ผมกลายมาเป็นเด็กผู้หญิงได้ไม่นาน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรก็รู้สึกเหมือนว่าเลเวลเพิ่มขึ้น……ไม่ใช่ว่าเพิ่มขึ้นจริง ๆ แต่เหมือนว่าจะมีเครื่องหมาย★กำกับอยู่……หลังจากเดินทางไกล ผมก็ได้ดำดิ่งสู่ดันเจี้ยนที่ยังไม่มีใครสำรวจ
ผมได้ยินมาว่าลึกมาก ๆ ก็เลยเตรียมตัวสำหรับ 3 วัน แต่ก็ยังพิชิตไม่ได้แม้ว่าจะผ่านไป 1 สัปดาห์แล้วก็ตาม
นอกจากมอนสเตอร์แล้ว พื้นที่ก็ทั้งกว้างเกินไป และไกลเกินไป
ผมตกอยู่ในสถานการณ์สิ้นหวัง ไม่มีทั้งอาหารหรือเครื่องดื่ม และไม่สามารถอาบน้ำ หรือดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ได้เป็นเวลา 1 สัปดาห์
ผมจำได้ว่าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องล่าถอยทั้งน้ำตา
……สักวันหนึ่งผมจะลองอีกครั้ง
【หะ……ห้าร้อย……？】
【แม่หนูนี้กำลังพูดถึงเรื่องอะไรกัน】
【นี่ม๊านอาร๊ายก๊าน……（ตกตะลึง】
【นี่ม๊านอาร๊ายก๊าน……（งง】
【ฮารุจัง……ก็แค่ล้อเล่นใช่ไหม？】
【ฟุคาชิ(พูดเกินจริง)ล่ะมั้งน๊า？】
【เน๊、ก็น่าจะอย่างงั้นแหละ……】
【ฟุเอ๋……】
【สาวน้อยที่ทำให้ผู้คน 1.5 ล้านคนที่มาเยี่ยมพูดคำเดียวตรงกัน】
【เน๊、นั่นสาวน้อยจริง ๆ เหรอ？】
【โชตะไม่ใช่เหรอ？】
【ลูกพี่หญิง、ช่วงนี้คุณแสดงความคิดเห็นเยอะมาก】
【มิคาสุกิ เอมิ「ขออภัยที่ไม่ได้ศึกษา 、แต่ถ้าจำไม่ผิด ฉันแน่ใจว่าสถิติความก้าวหน้าสำหรับดันเจี้ยนของประเทศได้รับการยืนยันแล้ว」】
【250 ชั้นเน๊ะ、เอมิโอก้าซัง……】
【เอ๋……】
【นี่มันอาร๊ายกัน……】
【อะ、สมมติว่านี้เป็นเรื่องจริง。 อาจเป็นเพราะมันลึกเกินไปทำให้สัญญาณไม่ดี、ทำให้ไม่มีวิดีโอฉบับเต็ม เพราะว่าไลฟ์หยุดชะงักไปกลางคันไงล่ะ】
【บางทีปฐมกาลอาจยื่นร้องแทนฮารุจัง แต่ก็ถูกปฏิเสธโดยบุคคลที่รับผิดชอบซึ่งกล่าวว่า「เป็นไปไม่ได้」น๊า】
【ปฐมกาล！】
【ถูกปฏิเสธโดยไม่ได้ดูไลฟ์ด้วยซ้ำ คุสะ】
【ไม่ขนาดนั้นหรอก、เพราะฉันเองยังคิดว่าเป็นไปไม่ได้เลย……】
【กำลังจะบอกว่าตาไม่ถึงสินะ、หรือคุณแค่จะบอกว่าใช้สามัญสำนึกตัดสินดี】
【อะ、ฉันต้องลองไปค้นหาบันทึกเก็บถาวรของการไลฟ์สดครั้งนั้นในภายหลัง……】
【เพราะว่าบันทึกเก็บถาวรเกือบทั้งหมดของฮารุจังยังคงอยู่ ทำให้สามารถค้นหาได้】
【แต่ทว่า、ตัวเลขคือ 3 ปี】
【ปฐมกาล、คุณรู้วันและเวลาเหรอ？？】
ผมดื่มเครื่องดื่มเกลือแร่และเจลลี่โภชนาการลงไป
……ว่าไปแล้วถ้าตอนนี้ผมกินอาหารหนัก ๆ ไปก็จะไม่สามารถกินข้าวเย็นได้……เพราะว่าท้องของผมเล็กเอามาก ๆ……。
【มิคาสุกิ เอมิ「สำหรับการยืนยันข้อเท็จจริง、ทางเราต้องขออภัยด้วยค่ะ แต่ตอนนี้ทางเราได้ซ่อนบันทึกเก็บถาวรทั้งหมดของฮารุจังเอาไว้แล้ว。 เราต้องขออภัยต่อทุกคนอย่างจริงใจค่ะ」】
【อาร๊า】
【เอมิจังเร็วมากเน๊】
【ม๊า ไม่งั้นฮารุจังอาจจะมีปัญหาก็ได้น๊า】
【เอมิหม่าม๊า！】
【แล้ว、รุรุจังกำลังทำอะไรอยู่ล่ะ？】
【ฟุคายะ รุรุ「ตอนนี้พวกฉันกำลังไล่ตามมาจนถึงชั้นที่ 15 ด้วยกำลังทั้งหมดที่พวกเรามีไงค๊า！？」】
【มิคาสุกิ เอมิ「ถึงอย่างงั้น ฉันก็ยังรู้สึกว่าตามไม่ทันเลย」】
【คุสะ】
【รู้ดีเลย】
【ทั้ง 2 คนก็กำลังไลฟ์สดเหมือนกันเน๊ะ】
【แค่ทำเรื่องวุ่นวายนิดหน่อย☆】
【รุรุจังจะได้รับการปฏิบัติเช่นนี้ตลอดไป】
【ในขณะที่โชคร้ายจางหายไป、คาแรคเตอร์แห่งความวุ่นวายก็เข้ามาแทน】
【ต้องขอบคุณฮารุจัง、ที่ยังมีหยุดพัก……ถึงจะเห็นแค่แปบเดียว、ในแอปไลฟ์สด……】
【ทำไมเด็กคนนี้、ถึงไม่คุยกับเอมิรุรุโดยตรงเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ล่ะ……】
【โฮร่า、ฮารุจังเป็นแมวจรจัดไงล่ะ……】
【แมวที่กระโดดไปมาโดยใช้หลุมพราง】
【แมวที่ฆ่ามอนสเตอร์ด้วยระเบิด】
【อ้า อืม、ฉันเริ่มรู้สึกว่าใช่แมวแล้ว……】
【นั่นสิน๊า、แค่นั่นก็พอแล้ว】
【นี่ม๊านอาร๊ายก๊าน……（เห็นด้วย】
【คุสะ】
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 45
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/45/
แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณ คุณนิรนาม กสิกรไทย X-2186
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
บ่นๆไร้สาระ
ใกล้โรงเรียนปิดเทอม งานช่วยขายของน่าจะเบาลงหน่อย แต่ก็เห็นแววปวดหัวเช่นกัน เพราะพูดเปรยๆว่าจะเปิดไลน์ขายของใหม่ อีกแล้ว!!!!
แต่ก็น่าจะมีเวลาแปลนิยายมากขึ้นหน่อยหนึ่ง เพราะน่าจะไม่ต้องเตรียมของดึกๆเพื่อไปขายตอนเช้าสักพักแล
ตอนที่ 44 『ยึดครองดันเจี้ยน 80F RTA＆ปฏิบัติการกู้ภัย』２
“ฟู๊ว ผมจะหยุดพักก่อนนะครับ”
ผมเริ่มเหนื่อยเร็วกว่าปกติ คงเป็นเพราะว่าผมวิ่งตลอดเวลา และที่สำคัญที่สุดคือ พูดมากกว่าปกติ
แม้ว่าผมจะยังสามารถวิ่งต่อไปได้ด้วยการเสริมกำลังร่างกายด้วยพลังเวทมนตร์เพียงเล็กน้อย
แต่จะทำอะไรได้ง่ายกว่าถ้าเหลือพลังไว้เยอะ ๆ ล่ะน๊า
【เป็นเรื่องที่ดีมากถ้าทุกคนสามารถเข้าใจความแข็งแกร่งทางกายภาพของตัวเองได้อย่างถูกต้องเน๊ะ】
【แต่ว่าไม่ว่าจะมองยังไง นี่ก็ผ่าน 1 ชั่วโมงตั้งแต่ที่เริ่มวิ่งแล้วน๊า……】
【น่าแปลกจริง ๆ เน๊ะ？】
【แม้แต่แนวหน้าที่อยู่ในอันดับที่ประมาณ 80 ของประเทศ ที่ฉันพึ่งดูไปเมื่อวันก่อนก็ยังต้องหยุดพักทุก ๆ 10 นาทีเลย……】
【มะ、ม๊า、ก็ถ้าเลเวลสูงขึ้น ความสามารถทางกายภาพก็ควรจะสูงตามเหมือนกัน……】
【มะ、ม๊า、ถึงจะเห็นไม่ชัด แต่เพราะว่าเป็นสเคาท์เลยมีแต่อุปกรณ์เบา ๆ ไงล่ะ……】
【ถึงอย่างงั้น ปกติแล้วก็ไม่มีใครสามารถทำอะไรระดับนั้นได้หรอกน๊า……】
【ทั้งหลีกเลี่ยงกับดักที่ไม่อยากเหยียบ และยิงเฮดช็อตมอนสเตอร์จากระยะไกลที่มองไม่เห็นเน๊ะ……】
【นี่ม๊าอาร๊าย……】
【ว่าไปแล้วตอนนี้ชั้นที่เท่าไหร่แล้ว？】
【ทีมนับอยู่ที่ไหนคร๊าบ！】
【อยู่ชั้น４９แล้ว】
【ขอบคุณ】
【ไม่เป็นไร】
【ใจดี】
【ยังไงดี รู้สึกเหมือนมีความสามัคคีที่แปลกประหลาดระหว่างผู้ชม】
【บางทีนี่อาจจะเป็น……】
【นี่สินะสาเหตุที่ปฐมกาลถือกำเนิดขึ้น……】
【คุสะ】
【อ้า、พวกเราเชื่อมต่อกันเช่นนั้นแหละน๊า……】
【พวกเราเชื่อมต่อกันเน๊ะ（รวมกันครั้งที่ 2】
【ทำไมไลฟ์สดของฮารุจังถึงทำให้เชื่อมต่อกันได้ขนาดนั้นกัน？】
【ก็เพราะว่าเป็นฮารุจังจริงไหม？】
【อ้า อืม、แค่นั้นก็เกินพอแล้ว】
【คุสะ】
“อึกๆๆๆๆๆ”
อ๊า การดื่มน้ำหลังออกกำลังกายเป็นอะไรที่ดีมากเลย
เครื่องดื่มเกลือแร่ที่ผมซื้อจากตู้จำหน่ายอัตโนมัติที่ทางเข้านั้นซึมเข้าไปในทุกอณูของผม
【¥500】
【¥5000】
【¥10000】
【ปาเงินในจังหวะที่พูดไม่ออกเลย】
【ก็แบบ……ของดีย์ใช่ไหมล่ะ？】
【อ้า……】
【อันตราย、ข้าไม่ควรจะเป็นโลลิคอนเลยแท้ ๆ】
【เริ่มอยากมีลูกสาวแล้วสิ】
【ทุกโค๊น มาเป็นโลลิคอนกันเถ๊อะ☆】
【หยุดนะโว๊ย】
【จะเป็นขึ้นมาจริง ๆ สินะ】
【ฉันพยายามอย่างหนักที่จะระงับความปรารถนานั้นแล้วแท้ ๆ แต่โหดร๊ายยยยยยยย！】
【คุสะ】
【ฮารุจังสังหารหมู่ได้แม้กระทั้งรสนิยมทางเพศ……】
“ฟู๊ว……..ผมเหนื่อยนิดหน่อยตามที่คาดไว้เลยเน๊”
【นิด……หน่อย……？】
【ขอโทษ、ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่เธอพูดจริง ๆ】
【อาโน๊เน๊ะ ฮารุจัง、คนธรรมดาจะเหนื่อยเร็วกว่านั้นอีก】
【วิ่งไม่หยุดจนถึงชั้น 49……เอ๋……】
【กับดักหลุมพราง……ใช้ไปกี่รอบน่ะ？】
【ทีมนับ！】
【นับได้ 22 ครั้ง】
【มีประโยชน์】
【หรือก็คือข้ามชั้นไปประมาณครึ่งหนึ่งได้เลย？】
【ก็คงเพราะไม่จำเป็นต้องเดินวนไปรอบ ๆ เพื่อมองหาบันได มันก็เลยเร็วมากจริง ๆ เน๊ะ】
【เอ๋……】
【มีเคล็อลับแบบนี้ด้วยเน๊……】
【ก็ใหม่จริงเน๊。 ดูเหมือนว่าไม่มีใครนอกจากฮารุจังรู้เรื่องนี้จนถึงทุกวันนี้】
【รู้กันไหม】
【คุ้มค่าที่ได้รู้】
【ก็ใครมันจะไปเปิดใช้งานกับดักหลุมหรางแล้วกระโดดลงไปแบบนั้นกันบ้างล่ะ】
“อะ นี่เป็นทางลัดนะครับ แต่ถ้าคุณไม่คุ้นเคยกับการทำอะไรแบบนี้ก็อย่าเลียนแบบนะครับ เน๊ะ ถ้าจะทำก็ต้องฝึกทีละน้อยจากระยะปลอดภัยประมาณ 50 เซนติเมตร”
จู่ ๆ ผมก็นึกถึงพวกเด็ก ๆ ที่พยายามเลียนแบบผมขึ้นมาได้
ถึงจะไม่คิดว่าพวกเขาจะทำตาม แต่เด็ก ๆ ก็ปรารถนาที่เป็นแบบผู้ใหญ่ที่…….อะ ผมตอนนี้เป็นสาวน้อยนิหน่า
【ไม่เป็นไรหรอก、เพราะคนปกติคงไม่มีความกลาที่จะโดดลงไปชั้นล่างแบบนั้นแน่】
【ถามว่าคุ้มค่าไหม จริง ๆ ก็ไม่ล่ะ】
【นี่ม๊านอาร๊าย……】
【นายทำได้แค่นั้นเรอะ】
【นี่คือเสียงร้องของคนที่สามัญสำนึกถูกทำลาย 、น่าสงสารเขาน่ะ】
【คุสะ】
ในขณะที่ผมกำลังควบคุมลมหายใจของตัวเอง ผมก็ตรวจสอบสัมภาระทั้งหมด
ผมยังมีกระสุนเหลืออยู่ประมาณ 7 ส่วนของที่ซื้อไว้เต็มกระเป๋าเป้สะพายหลัง
ที่เหลือก็อุปกรณ์อื่น ๆ ดรอปที่ลืมแลกเป็นเงินสด ของต่าง ๆ ที่ได้จากการช้อปปิ้งในซูเปอร์มาร์เด็ต หนังสือที่อ่านค้างไว้ กุญแจสู่สถานที่อพยพอ ………..แล้วก็ สิ่งที่เก็บได้ในดันเจี้ยนก็อยู่ในถุงสกปรกที่ผมเก็บมาเมื่อวันก่อนด้วย
สะดวกมากเลยเน๊ะ เพราะไม่หนักและไม่ส่งเสียงดังล่ะ
แล้วที่ทำให้ผมดีใจมาก ๆ คือของกินไม่เสียล่ะ ดังนั้นถ้าลองค้นดูสักหน่อย น่าจะเจอขนมทีซื้อมาหลายวันก่อนล่ะ
ผมเก็บสิ่งของสำคัญทั้งหมดไว้ในกระเป๋าเป้สะพายหลังเผื่อไว้ได้ใช้ แต่ผมเริ่มคิดว่าน่าจะเก็บกระสุนทั้งหมดไว้ในถึงสกปรกตั้งแต่นี้เป็นต้นไป
【มิคาสุกิ เอมิ「ฉันพึ่งมาถึงสำนักงานของดันเจี้ยนที่ฮารุกำลังดำดิ่งอยู่ค่ะ」】
【โอก้าซัง！】
【มิคาสุกิ เอมิ「ฉันอยากจะแบ่งปันข้อมูลต่อไปนี้ให้กับผู้ชมทุกท่านค่ะ。 สัญญาณขอความช่วยเหลือฉุกเฉินยังคงทำงานอยู่ค่ะ、ยังคงสวมสายรัดข้อมืออยู่――แต่ว่าก็ไม่ใช่ของตัวเองค่ะ、เป็นของเพื่อนร่วมปาร์ตี้ที่พังเพราะถูกกระแทกอย่างรุนแรง、ยังไงก็ตาม ยังคงมีการติดต่อกันอยู่ได้แม้แต่ในขณะนี้。 อาการบาดเจ็บมีเพียงเล็กน้อย เป็นเพียงรอยขีดข่วนเท่านั้น」】
【มิคาสุกิ เอมิ「ผู้ส่งสัญญาณเป็นหญิงสาว 1 คนที่ถูกทิ้งไว้โดยปาร์ตี้。 เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์และความสามารถในปาร์ตี้、เธอเลือกที่จะอยู่ด้วยตัวเอง。 แม้ว่าจะไม่สามารถเปิดเผยชื่อได้แต่、ดูเหมือนว่าเธอจะมีประสบการณ์มากพอที่จะเรียกได้ว่าเป็นระดับสูง ดังนั้นจึงยังไม่น่าจะมีปัญหาเกิดขึ้นในทันทีค่ะ」】
【ฟุคายะ รุรุ「ถ้าฮารุจังรับสายจากฉันก็คงจะบอกเธอได้แล้ว……ถ้ารู้ว่าทุกอย่างยังเรียบร้อยดี เธอคงไม่เลือกวิธีการที่ประมาทเลินเล่นแบบตอนนี้……」】
【คุสะ】
【อะ、ในปาร์ตี้เน๊ะ】
【แต่ฮารุจังที่เร่งรีบสุดกำลังก็ดีเหมือนกันเน๊ะ】
【ม๊า แต่ก็ไม่มีใครบอกให้ทำอะไรบ้า ๆ แบบนี้สักหน่อยจริงไหม】
【ฮารุจังเป็นเด็กดี……ทว่า นั่นนิดหน่อย、เน๊ะ……】
【อะ？ เดี๋ยว……อะไรนะ？】
【แปลกนิดหน่อย】
【ม๊าน่ะ】
【คุสะ】
【แต่ฮารุจังก็ยังเอาแต่ตั้งให้อยู่ในโหมดเงียบ ทั้งที่เอมิจังน่าจะบอกเธอเมื่อวันก่อนแล้ว】
【ไม่หรอก、ไม่ใช่ว่าเธอทิ้งไว้ตอนที่หนีมาเหรอ？】
【คุสะ】
【เอ๋……】
วันนี้ผมไม่ได้หยิบของมาเลยซึ่งหาได้ยากมาก ดังนั้นจึงมีสัมภาระไม่มากนัก
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม……
“ยังไงดี วันนี้ผมรู้สึกเหมือนร่างกายเบาสบายมากเลยครับ”
ทางร่างกายล่ะนะ
【ฮารุจัง หยุดนะ】
【หยุดเลย、นั่นมันปักธงชัด ๆ】
【หนีป๊ายー】
【มอนสเตอร์？】
【อ้า……เพราะฮารุจังกลายเป็นศัตรูของมอนสเตอร์ไปแล้ว……】
【คุสะ】
【FOEของมนุษย์ คุสะ】
【ม๊า ก็จากมุมมองของมอนสเตอร์ก็ใช่ล่ะ……เน๊ะ？】
【มนุษย์ที่จู่ ๆ ก็ปรากฎตัวขึ้นมา และเฮดช็อตโดยไม่พูดอะไรเลย……FOEแท้ ๆ เลย！】
【คุสะ】
“ดีล่ะ จ๊ามาเร่งความเร็วกันเถอะครับ”
【เอ๊ะっ】
【ห๊ะ？】
【นี่ม๊านอาร๊ายก๊าน……】
【วันนี้กี่ครั้งแล้วเนี่ย】
【ฟุคายะ รุรุ「ฮารุจังหยุดเถอะ！？」】
【คุสะ】
【หรือก็คือฮารุจัง、จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้ทุ่มเต็มที่สินะ……？】
【อาโน๊、ฮารุจังเป็นมนุษย์จริง ๆ ใช่ไหม？】
【ฮารุจังบอกว่าเธอเป็นนางฟ้า】
【ใจเย็น ๆ ก่อนปฐมกาล】
【แต่、สามารถค้นหามอนสเตอร์ได้ล่วงหน้า จัดการเฮดช็อตด้วยการโจมตีครั้งเดียว ดังนั้นการโดนโจมตีกลับจึงเป็นศูนย์、และไม่ใช้บันไดด้วยซ้ำ ใช้หลุมพรางเป็นทางลัด。 ……แล้วจะต้องทำยังไงถึงจะก้าวตามให้ทัน……？】
【รู้กันไหม】
【ถ้ารู้ก็ไม่ใช่คนปกติแล้ว】
【นี่ม๊านอาร๊าย……】
【คุสะ】
“อะ จากนี้ไปจะมีแสง และเสียงเพิ่มระดับขึ้น กรุณาระวังด้วยนะครับ”
【คร๊าบ】
【ค๊า】
【ฮารูโอเน๊จ๊าง】
【มีคนดูกลายเป็นสาวน้อย】
【ใครก็ได้บอกทีว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันยังจะดูต่อไป？】
【อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดล่ะ】
ผมมุ่งหน้าตรงไปยังที่ที่หมายตาไว้
…….ที่นี่ น่ากลัว เพราะทำแขนผมลุกซู่นิดหน่อย แต่ก็ไม่ทางเลือกนอกจากต้องทำ เมื่อคิดว่าอาจจะกำลังมีคนที่เจอเหตุการณ์แบบรุรุซังอยู่อีกครั้ง
ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วที่ผมแอบวิ่งผ่านปาร์ตี้อื่นมา ผมได้ยินพวกเขาพูดประมาณว่า「พวกเราอยู่ใกล้ที่สุด ดังนั้นต้องรีบแล้ว」
“ขั้นแรก หาสถานที่ที่มีกับดักหลุมพรางและกับดักทุ่นระเบิดอยู่ติดกันครับ”
【เอ๊ะっ】
【รอเดี๋ยว】
【รอก่อนสิ ฮารุจัง】
【ฉันรู้สึกเหมือนรู้ว่าต้องการทำอะไร เพราะงั้นรอเดี๋ยวก่อนสิ】
“ห้องใหญ่ขนาดนั้น……..น่าจะสมบูรณ์แบบเลยครับ เพราะมีโอกาสสูงที่ในจะห้องที่เต็มไปด้วยมอนสเตอร์”
【เธอพุ่งเข้าไปในมอนเฮ้าส์อย่างยินดี……】
【สมบูรณ์แบบ】
【สมบูรณ์แบบอะไรน่ะ？】
【นี่มันอาร๊าย……】
【……แต่พวกมอนสเตอร์、ไม่ตอบสนอง……？】
【อ้า、คนจากปาร์ตี้อื่นตั้งแต่เมื่อกี้แล้วเหมือนกัน、ไม่มีใครสังเกตเห็นฮารุจังเลย……】
【การปกปิดสุดยอด】
【ไม่ได้อยู่ในสภาพปกติด้วย、ฮารุจังสุดยอดจริง ๆ】
【ถูกต้องแล้ว、โดยปกติแล้ว แม้ว่าจะเป็นหน่วยสอดแนม แต่ถ้าเข้าไปในระยะ 10 เมตร ก็จะโดนสังเกตเห็นได้】
ผมเดินผ่านเหล่ามอนสเตอร์ที่กำลังยุ่งกันอยู่ ในขณะที่คิดว่า「ผมอยากจะเอาชนะพวกนี้ทั้งหมด และเก็บดรอปทั้งหมด」
ยังไงก็ตามยิ่งมอนสเตอร์มีเลเวลสูงมากเท่าไหร่ก็ยิ่งมีกลิ่นสาปมากขึ้นเท่านั้น
ผมเริ่มรู้สึกได้ถึงกลิ่นของสัตร์ป่าธรรมชาติ
ว่าไปแล้วพอมารวมตัวกันในห้องขนาดใหญ่แบบนี้ นั่นก็ถือว่าพอตัวเลย
【สูดย๊อด、นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นมิโนทอร์นั่งอยู่แบบนั้นเลย】
【นั่น、ไวเวิร์นคู่หนึ่งกำลังจีบกันอยู่】
【นี่มันอาร๊ายก๊าน……】
【ข้า、นี่อาจเป็นครั้งแรกที่ข้าได้เห็นมอนเฮ้าส์ที่ไม่ตื่น……】
【ไม่หรอก、นี่อาจเป็นครั้งแรกของโลกเลยต่างหาก】
【คุสะ】
【เอ๋……】
【เชื่อได้เลยว่าตอนนี้กำลังต้องเกิดเรื่องสุดยอดขึ้นที่สำนักงานทั้งหลาย】
【น่าสงสารพวกเขาจังเน๊ะ】
【ใครกัน！ ใครที่ทำแบบนี้ก๊าน！】
【ฉะ、ฉันคิดไว้อยู่แล้วว่าสักวันจะต้องมีคนบ้าที่จะทำอะไรแบบนี้……】
【หรือก็คือฮารุจังเป็นคนบ้าสินะ？】
【คนอันตราย】
【สาวน้อยอันตราย】
【เน๊ เน๊ ฮารุจังเป็นมนุษย์จริง ๆ ใช่ไหม？ คงไม่ใช่เด็กที่ถูกเลี้ยงดูมาโดยมอนสเตอร์ หรือเด็กป่าที่เกิดและเติบโตในดันเจี้ยนหรอกนะ？】
【คุสะ】
【พูดอะไรไม่ออกเลยเน๊】
【ก็ยากที่จะปฏิเสธด้วยน๊า】
“เอ๊”
ผมอยู่ในตำแหน่งที่รู้สึกว่าดีแล้ว หลังคำนวณทิศทางของการระเบิด――แล้วจึงเปิดใช้งานกับดักระเบิด
【「เอ๊」น่ารัก】
【ทำในสิ่งที่ชวนเลอะอีกแล้วน๊า】
【ทำไมเด็กคนนี้ถึงได้เปิดใช้งานทุ่นระเบิดด้วยตัวเองกันล่ะ……？】
【นี่ทำไปเพื่อไทปา*มั้ง】
(*ไทปา เป็นคำที่บ่งบอกถึงระดับความพึงพอใจต่อเวลาที่ได้ใช้ไป)
【บางทีอาจจะคุ้มค่ากับประสิทธิภาพ？】
【คิดว่าน่าจะต่างไปจากนั้น】
【คิดว่าไม่น่าจะใช่】
【ข่าวร้าย・เหล่ามอนสเตอร์ซังที่กำลังผ่อนคลาย、กำลังปลิวว่อน】
【ทุกตัวกำลังเต้นรำอย่างยิ่งใหญ่กลางอากาศเน๊ะ】
【สวยงานมากเลยเน๊ะ】
【น่าสงสารเน๊】
【นี่สินะที่เรียกว่า นางฟ้าสังหารหมู่……】
【ฮารุจังน่ากลัว】
【แต่แค่มึนงงไหม？】
【อ้า、น่าตกใจที่ทำลายสามัญสำนึกของตูข้าด้วย】
【คุสะ】
“จ๊า ผมจะลงไปข้างล่างพร้อมระเบิดครับ”
【เข้าใจล่ะ、กับดักระเบิด→กับดักหลุมพรางที่อยู่ติดกันถูกเปิดใช้งานอย่างต่อเนื่อง และเร่งความเร็วเมื่อกระโดดลงไป……】
【เร่งการตกอย่างอิสระเลยน๊า】
【ตามที่ประกาศเลยเน๊ะ】
【ยอดเยี่ยมเลยเน๊ะ】
【อ้า、ฮารุจังที่ร่วงหล่น ในขณะที่เหล่ามอนสเตอร์กำลังเต้นรำ……】
【นี่ม๊านอาร๊ายก๊าน……】
【นรกล่ะมั้ง？】
【อย่างน้อยก็ในเวลานี้ล่ะนะ ที่นี่คือนรกอย่างแน่นอน】
【ฟุคายะ รุรุ「ฮารุจังกำลังทำอะร๊ายก๊านค๊า！？」】
【มิคาสุกิ เอมิ「……ฉันจะขอให้อธิบายในภายหลังอย่างแน่นอนค่ะ」】
【คุสะ】
【พวกรุรุจังกลายเป็นแค่คนดูที่มีชื่อเฉย ๆ เท่านั้นแล้ว คุสะ】
【ไลฟ์สดที่มีสตรีมเมอร์ชื่อดังมาเป็นผู้ชม……นี่แหละไลฟ์สดเฮดช็อตของฮารุจังล่ะ】
【อ้า……！】
【เน๊ เน๊、RTAแบบนี้คืออะไรกัน】
【ไม่หรอก、เพราะไม่มีทั้งกฎระเบียบทั้งเรื่องไร้สาระ ดังนั้นจึงละเมิดได้ง่าย】
【ครั้งนี้คงจะไม่ได้บันทึกไว้ แต่ไลฟ์สดนี้น่าจะคงอยู่ตลอดไปเน๊ะ……】
【จะต้องมีคนลอกเลียบแบบอย่างแน่นอน】
【จะโผล่มาไหม……？】
【คงไม่หรอกมั้ง、อืม】
【คุสะ】
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 44
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/44/
แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ
ตอนที่ 43 『ยึดครองดันเจี้ยน 80F RTA＆ปฏิบัติการกู้ภัย』１
“นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้รับสัญญาณขอความช่วยเหลือฉุกเฉินนับตั้งแต่ตอนรุรุซัง………อะ เป็นคำขอความช่วยเหลือล่าสุดที่ไม่คาดคิดเลยจริง ๆ ครับ”
【คุสะ】
【ฮารุจังกำลังไลฟ์แบบกองโจรอีกแล้ว……】
【ถึงจะน่าแปลกที่ช่วงนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น、แต่ที่จริงยังไม่ถึง 2 สัปดาห์เลยนินะ】
【ม๊า แทบจะรอไม่ไหวแล้ว สัญญาณขอความช่วยเหลือ……】
ผมไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี แต่ในที่สุดผมก็ตัดสินใจไลฟ์สด
ผมได้ยินว่าสามารถซื้ออุปกรณ์สำหรับการสตรีมมิ่งได้ที่ร้านค้าหน้าดันเจี้ยน………โฮร่า ก็กระเป๋าของผมอุ่นขึ้นแล้ว ก็ต้องใช้หน่อยจริงไหมเน๊ะ?
【แต่ก็เป็นเรื่องจริงที่เธอรีบไปตามสัญญาณขอความช่วยเหลือ】
【วันนี้ไม่มีแผนจะไลฟ์สดนิหน่ะ】
【ว่าไปแล้วเวลาแบบนี้ก็ยังคนเดียว？】
【กำลังเสริม、ทั้งหมด 1 คน！】
【แล้วยังเป็นสาวน้อย！】
【แต่ก็เป็นกำลังเสริม 1 คนที่มั่นใจได้】
【ปกติแล้ว นี่จะเป็นตัวเลขที่น่าผิดหลัง แต่สิ่งต่าง ๆ ก็เปลี่ยนไปตั้งแต่เกิดเหตุช็อคฮารุจัง]】
【เหตุช็อุฮารุจัง คุสะ 】
【มีคำแปลก ๆ โผล่มาปัจจุบันทันด่วนอีกแล้ว……】
“วันนี้ ผมกำลังชอปปิ้งตามปกติอยู่ในเมือง แล้วสายรัดข้อมือก็มีการตอบสนองครับ ……..ดังนั้นผมจะไปที่ร้านค้าหน้าดันเจี้ยน และซื้ออุปกรณ์พื้นฐาน”
【เอ๊ะ？】
【แบบนี้ไม่ปกติแล้ว……ไม่สิ ฮารุจังไม่ใช่เด็กปกติอยู่แล้ว】
【คุสะ】
【ปกติคือ……อะไรคือปกติ ถามจริง……】
【จะไปพร้อมกับพวกรุรุจังใช่ไหม？】
“อะ ครับ เรื่องนั้น ใครก็ได้ช่วยติดต่อกับทั้ง 2 คนให้หน่อยสิครับ ตอนนั้นผมรีบอกมา ตอนนี้พวกเธอคงกำลังแตกตื่นที่รู้ว่าผมไม่อยู่แล้ว”
【เอ๋……】
【คุสะ】
【ข่าวร้าย・ฮารุจังมีนิสัยชอบวิ่งหนี】
【เป็นแมวเลี้ยงล่ะมั้ง？】
【อาจจะเป็นแมวจรมากกว่า】
【ม๊า เรื่องนั้นก็เรื่องนั้นแหละนะ……】
【สาวน้อยที่หลบหนีเก่งเกินไป】
【คุณผู้ปกครองอยู่ที่ไหนคร๊าบ！】
【ก็ควรจะเป็นพวกเอมิจังนั่นแหละใช่ไหม？】
【ไม่ไหวแล้ว……】
【คุสะ】
【ฉันพี่งรีโพสต์บนSNSให้แล้ว。 อย่างน้อยก็หวังว่าผู้ดูแลของบริษัทจะกำลังดูอยู่ตอนนี้จะสังเกตุเห็น 】
【ว่าไปแล้ว ฮารุจังอย่างน้อยก็ช่วยโทรหาสักหน่อยสิ……】
“ไม่ล่ะครับ แบบนั้นมันเสียเวลา”
สำหรับงานสไนเปอร์ อัตราการเต้นของหัวใจมีความสำคัญมาก
ส่วนตัวผมรู้สึกว่าประมาณ 50 ครั้งต่อนาทีเป็นตัวเลขที่ดีที่สุด แต่ว่าครั้งนี้ผมอาจจะต้องรีบสักหน่อย เลยวางแผนว่าจะวิ่งในระยะที่เป็นไปไม่ได้ในเวลาปกติ
【ไม่มีปาร์ตี้อื่นมาเลยเหรอ？】
“ผมเห็นบางกลุ่มเหมือนกันครับ แต่พวกเขากำลังฟังเรื่องจากพวกคนที่ทิ้งคนที่ร้องขอความช่วยเหลือไว้ ดังนั้นผมเลยทิ้งพวกเขาไว้ที่ทางเข้าครับ”
【คุสะ】
【คุสะ】
【โหดร้าย】
【ไม่หรอก、ไม่ต้องไปฟังหรอก】
【การร่วมมือกันก็ดีออก……】
【ทิ้งพวกตัวภาระไว้ข้างหลังซ๊า！】
【เอ๋……】
【ฮารุจัง、เรื่องของคน……ไม่สิ、ฮารุจังคนเดียวก็พอแล้ว……】
【มะ、ม๊า、ก็มีความสามารถพอล่ะนะ……】
【ความสามารถระดับที่ช่วยรุรุจังได้ด้วย！】
【อะ、จ๊า งั้นไม่เปนไรหรอก。 ไม่มีใครสามารถก้าวข้ามโชคร้ายนั้นไปได้อีกแล้ว】
【คุสะ】
【ตอนนี้มาลองคิดดูแล้ว คนก็ไม่เรียกรุรุจังว่าตัวตนแห่งโชคร้ายอีกแล้ว】
【เรื่องนั้นทั้งหมดเพราะฮารุจังแบกไว้ล่ะนะ】
【ว่าไปแล้วฮารุจัง……กำลังวิ่ง？】
“เท่าที่ผมได้ยินมา คนที่ถูกปาร์ตี้ทิ้งไว้ ดูเหมือนว่าจะอยู่ที่ชั้นบอสครับ ดังนั้นผมต้องรีบไป”
【เอ๊】
【อุว๊า、น่าสงสาร】
【พูดไปแล้ว แต่คนเดียว……】
【อะ？ ถูกทิ้ง？】
“คิดว่าเราจะเข้าใจสถานการณ์ได้ชัดเจนในไม่ช้าครับ……..ทุกคนอยู่ในสภาพยับเยินชุดขาดรุ่งริ่ง ดังนั้นบางทีคน ๆ นั้นอาจจะเป็นคนระวังหลังให้ก็ได้ครับ”
ผมรู้สึกคลุมเครือว่ามีบางอย่างผิดปกติ ดังนั้นผมจึงไปที่ร้านอย่างรวดเร็วและซื้อเฉพาะสิ่งที่ต้องการเท่านั้น และได้ยินเรื่องราวของคนพวกนั้นระหว่างที่กำลังเตรียมของให้พร้อมอยู่
บางทีผมอาจจะได้ยินผิดก็ได้ แต่ตอนนี้ชั้นบอส………ผมไม่รู้ว่าคือชั้นไหน แต่มีคนอยู่ที่นั่นคนเดียวแน่นอน
การที่กำลังร้องขอความช่วยเหลือ นั่นหมายความว่าบางทีสายรัดข้อมือของเด็กคนนั้นอาจจะพัง หรือสูญหาย ……….หรือมีแนวโน้มว่าอาจจะมอบให้กับคนอื่นในปาร์ตี้มากกว่า
――พูดอีกอย่างก็คือ มีโอกาสที่จะตายสูงเหมือนกับรุรุซังในตอนนั้น
“จากนี้ไป ผมจะบุกผ่านดันเจี้ยนโดยเร็วที่สุดนะครับ อะ เหตุผลที่ผมไลฟ์สดไม่ใช่ เพราะผมสนใจอุปกรณ์สตรีมใหม่ ๆ ไม่ใช่เพราะฟีเจอร์ล่าสุดดูน่าสนใจ แต่เป็นเพราะผมทำเพื่อแชร์ตำแหน่ง และสถานการณ์ปัจจุบันของผมครับ เพื่อที่พวกเอมิซังจะได้ไม่ต้องกังวล ดังนั้นโปรดบอกพวกเขาด้วยว่านี่ไม่ใช่เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว ช่วยรวมเป็นค่าใช้จ่ายด้วยนะครับ”
【ฮารุจังพูดเร็วมาก คุสะ】
【ฮารุจังสามารถพูดประโยคที่ยาวขนาดนี้ได้ด้วย……】
【ไม่กัดลิ้นด้วยเน๊ะ……ทั้งที่วิ่งอยู่ขนาดนั้น……】
【เข้าใจล่ะ、เดาว่ากำลังสนใจอุปกรณ์สตรีมมิ่งใหม่ ๆ อยู่สิน๊า】
【เข้าใจเลย】
【ยังไงก็ต้องอยากได้เครื่องรุ่นใหม่ล่ะเน๊……】
【เข้าใจดีเลย】
【แต่รุ่นใหม่……เอ๊ะ】
【ไอ้นั่นไง、ฉันเห็น haruzon ที่ออกในเดือนนี้ด้วยราคา 3 ล้านเยนล่ะ ……】
【ถ้ากลายเป็นค่าใช้จ่ายจริง ม๊า……】
【อะ、จริงด้วยสินะ。 ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวล่ะน๊า】
【น่าเศร้านิดหน่อย】
【จุดเริ่มต้นคือความเศร้า】
【ปฐมกาลรู้สึกท้อแท้】
【แม้แต่ปฐมกาลยังรู้สึกท้อแท้】
【อย่าร้องไห้】
【ปฐมกาลฉับพลัน คุสะ】
【ม๊า ถ้าเป็นไลฟ์สดของฮารุจังยังไงก็ต้องมาล่ะเน๊ะ……】
“จ๊า ตอนนี้ผมวอร์มร่างกายเสร็จแล้วครับ จากนี้ผมจะทุ่มสุดตัว ในส่วนของอาการเมาหน้าจอ…….หวังว่าจะได้รับการการแก้ไขโดยกล้องครับ”
【OK】
【……เดี๋ยวก่อน、แบบนี้、นี่หมายความว่าจากนี้จะเป็นพลังเต็มที่ของฮารุจังเหรอ？】
【แล้วก็ด้วยอุปกรณ์ที่มีขายทั่วไป……】
【เท่านี้พวกเราก็สามารถเปรียบเทียบสเป็คได้……ในที่สุดสินะ】
【คุสะ】
【สกิลของฮารุจัง、แปลกประหลาดจริง ๆ……】
“………ฟู๊ว”
เมื่อคุณเลเวลอัพในดันเจี้ยน มันจะทำให้คุณสามารถฝึกฝนร่างกายของตัวเองได้ในระดับที่ปกติแล้วจะเป็นไปไม่ได้
ตอนนี้ก็เช่นกัน แม้ว่าผมจะเป็นสาวน้อย แต่ก็สามารถวิ่งได้หลายชั่วโมงโดยไม่ต้องหยุดพัก……ผมก็ไม่อยากทำหรอก เพราะมันก็ยังเหนื่อยมากอยู่ดีเน๊ะ
【อุว๊า เร็วมาก】
【เฮ้、ถ้าด้วยความแข็งแกร่งของฉันล่ะก็ ฉันจะหมดแรงอย่างรวดเร็วเลยล่ะ】
【อะ、เพราะว่าเป็นการทำRTAเลยไม่เก็บหินสินะ】
【แบบก็ดูเป็นไลฟ์สดตามปกติล่ะน๊า】
【บางทีอาจจะไม่ปกติในเร็ว ๆ นี้ล่ะน๊า】
【อ้า、เชื่อได้เลย】
【ความเชื่อมั่นอันยิ่งใหญ่ล่ะมั้ง】
【คุสะ】
เป้าหมายของวันนี้ไม่ใช่การไลฟ์ หารายได้จากดรอป อัพเลเวล ตั้งแคมป์ หรือเพื่อความสนุก แต่เพื่อช่วยเหลือคน
อาจเป็นไปได้ว่าจะมีคนที่กำลังดำดิ่งอยู่แล้ว อยู่ใกล้กับคน ๆ นั้นมากกว่าก็ได้ แต่หากเสียเวลาในระหว่างทางไปก็จะทำให้ไม่ทันการ
――ผมก็ไม่รู้ว่าทำไม แต่ผมรู้สึกเหมือนมีพลังพิเศษ
นับตั้งแต่ที่ผมกลายเป็นเด็กผู้หญิงแล้ว
แม้ว่าสิ่งที่แสดงความเป็นชายจะไม่มีอยู่อีกแล้ว แต่ราวกับว่าชีวิตส่วนตัวของผมไม่สำคัญอีกแล้ว――ผมอดไม่ได้ที่จะใช้พลังของตัวเองเมื่อมีคนเดือดร้อน
ก็ช่วยไม่ได้ เพราะนั่นคือธรรมชาติของผม
หากเห็นใครบางคนล้มลงต่อหน้า ไม่ใช่ว่าผมกล้าหาญ แต่เป็นเพราะผมเป็นคนขี้ขลาดที่ไม่สามารถทิ้งพวกเขาไปได้
【อะ、มอนสเตอร์】
ปัง
ปังปัง
【เร็ว】
【ฉันรู้สึกประใจกับการโจมตีที่เร่งรีบจริง คุสะ】
【เอ๊ะ、ฮารุจังพึ่งวิ่งไปด้วยยิงไปด้วยใช่ไหม……？】
【นั่น、ปกติแล้วการยิงมอนสเตอร์ในระยะเท่าตอนนี้、คิดว่าไม่มีทางยิงโดนได้หรอกถ้าไม่หยุดยิงนิ่ง ๆ】
【ก็นั่น ม๊า ก็ฮารุจังใช่ไหมล่ะ？】
【ก็ฮารุจังล่ะน๊า】
【พอเป็นฮารุจังแล้ว รู้สึกเหมือนุกอย่างก็โอเค】
【คุสะ】
【อะ、ไม่เก็บดรอปด้วย】
【ก็เป็นสัญญาณขอความช่วยเหลือฉุกเฉินล่ะน๊า】
【ฮารุจังที่ไม่เก็บทั้งหินทั้งดรอปแบบนี้แปลกใหม่เกินไปแล้ว】
【ตั้งแต่แรกแล้ว การที่หน้าจอเคลื่อนที่ได้เร็วขนาดนั้นก็แปลกใหม่มากพอแล้ว】
【การวิ่งเป็นเรื่องแปลกใหม่มากเกินไป】
【กระตือรือร้นมากจนฉันรู้สึกเหมือนเธอไม่ใช่ฮารุจังเลย】
【คุสะ】
ตอนแรกผมก็คิดว่าดรอปเสียเปล่าไปซะแล้ว
แต่หลังจากที่มีประสบการณ์เอาชนะได้หลายครั้งแล้วปล่อยผ่านไป ผมก็รู้สึกว่ามันเริ่มกวนใจน้อยลงเรื่อย ๆ
【มิคาสุกิ เอมิ「ครั้งนี้ ต้องขออภัยในความไม่สะดวกที่ฮารุของทางนี้ก่อขึ้นด้วยค่ะ」】
【ฟุคายะ รุรุ「ฮารุจัง！？ พวกเราตามหาแทบแย่เลยนะ！？ กังวลกันมากเลยว่าถูกลักพาตัวไปรึเปล่า！」】
【อะ、ผู้ปกครองล่ะ】
【และบุคคลที่ได้รับความคุ้มครอง】
【บุคคลที่ได้รับความคุ้มครอง คุสะ】
【อย่างน้อยกับโอเน่จัง……อ้า อืม、เพราะเป็นรุรุจังเน๊ะ……】
【ว่าไปแล้ว ฮารุจัง、การใช้ไลฟ์สดเพื่อสื่อสารเพื่อประหยัดเวลาถือเป็นเรื่องแปลกใหม่เกินไปแล้ว？？】
【วันนี้เต็มไปด้วยเรื่องแปลกใหม่】
【เอมิโอก้าซัง、ดูแลลูกสาวซังเป็นอย่างดีใช่ไหม？】
【ไม่หรอก、เป็นไปไม่ได้……ก็นั่นฮารุจังจริงไหม？】
【ถ้าอย่างงั้นก็จริง】
【ฉันจินตนาการได้เลยว่าเธอต้องเอาแต่เตร็ตเตร่ไปเรื่อย】
【คุสะ】
【ถึงจะคุสะ แต่พูดแล้วก็จริงแหละ】
“มีสองตัวที่หัวมุมต่อไปครับ”
การแข่งกับความเร็วเป็นสิ่งที่ปกติผมจะไม่ทำ
แต่ผมก็เริ่มสนุกกับมันนิดหน่อย จนนึกขึ้นได้ว่า「คิดดูแล้วตอนนี้ต้องมีบรรยายสดให้เหมาะสมหน่อย」
“แม้ว่ามอนสเตอร์จะมองมาทางผม แต่เพราะไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าของผม ดังนั้นมันจะไม่ตอบสนองเป็นเวลา 3 วินาทีครับ”
ผมรีบไปที่หัวมุมทางเดิน แล้วเลี้ยวเป็นมุมฉากโดยใช้เท้าเป็นแกนหมุน
【เป็นอย่างงั้นเหรอ？】
【ไม่รู้】
【นายไม่รู้เรอะ】
【คุสะ】
【ไม่หรอก ปกติไม่ทางที่จะตรวจจับมอนสเตอร์ที่อยู่หลังหัวมุมได้หรอกจริงไหม？】
【จะทำได้ไหม ถ้าได้รับสกิลตรวจจับ？】
【นายลองตั้งใจฟังให้ดีก่อน、นายสามารถตรวจจับการมีอยู่ของคนที่ไม่เคลื่อนไหว หรือพูดคุยอยู่ที่หลังมุมทางเดินได้ไหมล่ะ？】
【อ้า เป็นไปไม่ได้】
【ใช่แล้วล่ะ……ทั้ง ๆ ที่ไม่ควรจะเป็นไปได้……】
【ถ้าต้องการจริง ๆ ก็พอจะทำได้นิดหน่อยอยู่หรอก แต่、ระดับให้รู้ว่ามีเท่าไหร่มัน……】
【อะ、มีอยู่จริงด้วย】
【และก็ไม่อยู่แล้ว】
【คุสะ】
【นี่ม๊านอาร๊ายก๊าน……】
อืม แบบนี้คือการบรรยายสดใช่ไหมเน๊ะ?
บางที
【ยังไงก็ตาม、พวกมอนสเตอร์ที่อยู่ตรงหัวมุมนั้นตัวแข็งทื่อเลยแฮะ】
【ม๊า ต่อให้คนด้วยกันสภาพก็คงไม่ต่างกันหรอก】
【ก็ฮารุจังเล่นกระโดดออกจากหัวมุมโดยไม่ส่งเสียงนิน๊า】
“แล้ว วันนี้ผมอยากจะลองใช้ทางลัดดูครับ”
วิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้วถัดจากบันไดทางลงที่อยู่ตรงหน้า
【เอ๊ะ？】
【ฮารุจังก็ผ่านไปเร็วเกินไปแล้วอยู่รึเปล่า？】
【แต่ตอนนี้ยังจะมีทางลัด】
“ผมจะใช้กับดักหลุมพรางแบบเดียวกับที่รุรุซังตกไปหลายรอบครับ”
【ห๊ะ？】
【เอ๊ะ、เมื่อกี้อะไรน่ะ？】
【โกหกใช่ไหม】
【โม๊ว、ฮารุจังจะล้อเล่น……เอ๊ะ？】
【ฟุคายะ รุรุ「ฉัน ก่อนอื่นเลยมันอันตรายนะ ฮารุจัง！？」】
【รุรุจัง、ก่อนอื่น】
【ม๊า ก็รุรุจังนิ】
【ใช่เลย】
【รุรุจังพยายามหลีกเลี่ยงอาการบาดเจ็บสาหัสเน๊ะ……ยกเว้นเรื่องฮารุจัง】
เพียงแค่ยิงสวิตช์กับดัก หลุมก็จะเปิดสู่ด้านล่าง
【เอาจริงดิ】
【นั่น、ตอนนี้ ฮารุจัง……ดูแล้วเหมือนกำลังยิงทะลุกับดักเลย】
“ถ้าอย่างงั้น จากนี้จะเริ่มดำดิ่งแล้วนะครับ”
【เอ๊ะっ】
【เอ๊ะっ】
【เอ๊ะ？】
【ฟุคายะ รุรุ「ฮารุจัง！？」】
【มิคาสุกิ เอมิ「ฮารุ、นั่นมันอันตรายนะคะ ได้โปรดหยุดเถอะค่ะ」】
ปกติแล้วผมจะไม่ทำแบบนี้ แต่เมื่อคิดที่จะทำผมก็ทำทันที
ถึงจะดูน่ากลัวในตอนแรก แต่หลังจากทำไปสักสองสามรอบก็จะเริ่มชินไปเอง
“ตอนที่ตกลงไป ให้หลับตาไว้ข้างหนึ่งครับ และตรวจสอบให้แน่ใจว่าคุณสามารถมองเห็นพื้นด้านล่างได้ชัดเจน”
【เมื่อกี้บอกว่าตกลงไปสินะ！】
【บอกแบบนั้นแหละ】
【แค่ดูก็รู้แล้วล่ะว่าจะกระโดดลงไป……】
【นี่ม๊านอาร๊ายก๊าน……】
“และเมื่อพื้นดินใกล้เข้ามา”
【วูบวาบ】
【น่ากลัว】
【พื้นดิน】
【จากข้างบน】
【อ้า！ จากข้างบน！ ข้างบน！】
【ฮารุจังอย่าบาดเจ็บนะ】
“ให้ยื่นมือออกไปสัมผัสในทันที”
ปิ๊ง
ในวันที่อากาศหนาวเย็น คุณจะได้ยินเสียงใสจากเสียงกระทบพื้นน้ำแข็งที่กระจายอยู่บนแอ่งน้ำขนาดใหญ่
เปิดใช้งานสกิลปัดป้องการโจมตีในเวลาที่เหมาะสม
ช่วงเวลาแห่งการตกอย่างอิสระหายไป และผมก็ลอยนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง
“โฮร่าเน๊ะ?”
ตึก
มุ การลงจอดของผมผิดพลาดไปนิดหน่อย……..คงเพราะช่วงนี้ผมไม่ได้ทำเลย
“เพราะว่าวันนี้ผมมีอุปกรณ์บางอย่างที่ไม่คุ้นเคยเลยสะดุดเล็กน้อย แต่ผมก็สามารถลงจอดได้อย่างหมดจด และปลอดภัยครับ”
【คุสะ】
【เป็นความมุ่งมั่นแบบไหนก๊าน！？】
【เอ๋……】
【แต่ก็ตื่นเต้นจริง ๆ นะ คุสะ】
【เนื้อหาขั้นสูงเกินไปจนไม่มีใครเข้าใจ ฮารุจัง】
【1 ชั้นของดันเจี้ยน……นี่สูงกี่เมตรน่ะ？】
【อาจจะประมาณ 5 เมตร……แต่ก็มีบางจุดที่ไปถึง 10 เมตรได้】
【ถ้าเป็นห้องใหญ่ ก็ประมาณ 20、30 เมตรได้มั้ง？】
【นี่เป็นทางเดินก็คงประมาณ 10 เมตร……？】
【ฟุคายะ รุรุ「 」】
【มิคาสุกิ เอมิ「เย็นไปทั้งตัวแล้วค่ะ」】
【ก็แบบเป็นเหตุการณ์สาวน้อยกระโดดลงหลุมล่ะนะ】
【แต่ฮารุจังดูเหมือนจะสบายดีกับเรื่องนั้น】
【นี่ม๊านอาร๊ายก๊าน……】
【คุสะ】
“จ๊า……..อะ มีกับดักหลุมพรางอีกอีนอยู่ในห้องข้าง ๆ ครับ”
【เอ๊ะ、นี่มันสาวน้อยประเภทไหนกัน……ถึงได้มองหาหลุมพรางด้วยตัวเองแบบเน๊ ……】
【[เร็วกว่าการใช้บันไดแน่นอน……สินะ……？】
【ไม่มีทาง、ปกติไม่มีใครเขาทำกันแบบนี้หรอกจริงไหม】
【ว่าไปแล้วรอเดี๋ยวก่อน、เมื่อกี้เด็กนี้พึ่งจะตรวจเจอกับดักในห้องต่อไปงั้นเหรอ！？】
【แต่แรกแล้ว ไม่ว่าจะรีบกันขนาดไหน คนเราก็มักจะใช้บันได้กัน】
【ก็ตั้งแต่แรกคงไม่มีใครคิดที่จะกระโดดลงกับดักแต่แรกจริงไหม】
【แต่แรกแล้ว ปกติคงไม่มีใครคิดถึงการใช้หลุมพรางเป็นทางลัดได้หรอก】
【แถมโดยปกติแล้ว พลังลึกลับจะไม่เกิดขึ้นทันทีที่กระทบพื้น】
【ถ้าพูดอย่างงั้น ความจริงตอนนี้……คืออะไรกัน？】
【คิดว่าพวกตูข้าจะรู้รึไง】
【คนอันดับสูงอย่างเอมิจังกับรุรุจังก็เหมือนจะไม่รู้ด้วยซ้ำ？】
【ไม่หรอก、บางทีพวกเธออาจจะกำลังตัวแข็งทื่อตอนที่เห็นเธอโดดลงหลุมก็ได้】
ตอนนี้พอมาลองคิดดูแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะคิดว่าพอทำแบบนี้หลังจากกลายเป็นสาวน้อยแล้ว เส้นผมของผมก็ยุ่งวุ่นวายไปหมดเลย
อะ จริงด้วย
ที่พวกรุรุซัง………เอ๊ะโตะ มัดแกะสองข้าง……….?
ยังไงก็ตาม เพราะดูเหมือนจะมัดมาสองข้างเลยทำให้ไม่หลุดออกง่าย ๆ
แบบว่า รู้สึกว่าทรงผมนี้ช่วยผมไว้ในวันนี้
“แล้วก็มอนสเตอร์จะไม่ไล่ตามคุณลงมาในหลุมด้วย ดังนั้นแค่ยิงกับดักเหมือนเมื่อก่อนแล้วมันจะตกลงไปทันที”
【ฮารุจังกระตือรือร้นเกินไปแล้ว คุสะ】
【มีชีวิตชีวาอย่างไร้ความรอบคอบ】
【ดูน่าสนุกจังเน๊】
【น่าร๊ากเน๊】
【ถึงสิ่งที่ทำจะอันตรายมากก็ตามน๊า】
【นี่ม๊านอาร๊ายก๊าน……】
【นี่ม๊านอาร๊ายก๊าน……ไม่สิ เอาจริง】
【นี่คือRTAสินะ？】
【ไม่รู้สิ、ไม่รู้จักRTAแบบนี้สักนิด】
【RTAแบบไหนกัน……】
【ฮารุจังฮารุจัง、ปกติแล้วน่ะเน๊ะ、การทำRTAพิชิตดันเจี้ยนจะใช้บันไดกัน……เราแข่งขันกันโดยใช้บันไดเพื่อดูว่าเราเตรียมตัว และเตรียมสิ่งของได้ดีแค่ไหน……】
【เหล่าฮารุจังตัวปลอม！ จงฟัง ห้ามลอกเลียบแบบเรื่องนี้เด็กขาด！】
【ไม่ต้องกังวลหรอก、คนปกติคงไม่คิดจะลองด้วยซ้ำ】
【แค่หลุมพรางก็น่ากลัวเกินไปสำหรับคนปกติแล้ว】
【บางทีอาจจะต้องกังวล เพราะดูปลอดภัยเกินไป？】
【คุสะ】
【อะอะ】
【มีมอนสเตอร์ประเภทโบอาอยู่ที่นี่】
【อะっ】
【「บูกี้！？」】
【ข่าวร้าย・มอนสเตอร์ซัง、ถูกทำให้ตกหลุมพรางเพราะฮารุจัง】
【คุสะ】
【น่าสงสาร】
【เข้าใจล่ะ、แต่คิดไม่ถึงเลย……ว่าจะเคลื่อนไหวแบบนี้ได้ด้วย！？】
【แล้ว、ฮารุจังก็ยังดำดิ่งได้อย่างงดงาม】
【พอเห็นเป็นรอบที่ 2 ก็เริ่มชินแล้วสิ】
【นั่นสิเน๊、สงบใจลงได้แล้วเน๊ะ】
【พวกนายคงไม่ได้ฝึกมากเกินไปจนเพี้ยนสินะ？】
【แบบว่าถึงจะไม่เข้าใจว่าทำไม แต่ก็น่าทึ่งมาก……】
【นี่มันอาร๊ายก๊าน……】
【เข้าใจเลย、ฉันเองก็อยากจะพูดออกไปโดยไม่ต้องคิดอะไรเลยจริง ๆ……】
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 43
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/43/
แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ไร้สาระ
ขายของหน้าโรงเรียนมาตั้งนาน ในที่สุดก็โดนโลลิเรียกลุง รู้ตัวแหละว่าแก่แล้ว แต่โดนโลลิเรียกมันก็สะเทือนจ๊ายยยยยย ฮา
อยากย้อนวัยกลับเป็นโลลิบ้างจัดน้อ ฮา
ตอนที่ 42 ออกไปข้างนอก、สัญญาณขอความช่วยเหลือ
“ฮารุจังน่าร๊าก！”
“อย่างงั้นเหรอครับ”
“ต่อไป ตัวนี้”
“อย่างงั้นเหรอครับ”
“……..ฉันคิดว่าเหมาะกับตัวนี้มากกว่าค่ะ………”
“อย่างงั้นเหรอครับ”
เอมิซังหลังจากที่กลับมาจากการถูกเรียกตัวก็ดูเหมือนเปลือกที่ว่างเปล่า
ขนาดผมเข้าไปกอดเธอ แล้วเรียกว่า「โอเน่จัง」เธอก็ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองอะไรมากนัก จนตอนที่ผมเหยียบเธอที่กำลังนอนอยู่นั่นแหละ เธอถึงกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง
「ฮารุซัง……ได้โปรดอย่าทำตัวประมาทมากเกินไปนะคะ……」เป็นคำพูดที่จู่ ๆ ก็ให้ความรู้สึกที่ห่างเหิน
เธอโดนบอกให้เรียกเป็นกันเองก็ได้ ดังนั้นเลยเรียกโดยไม่มีซังต่อท้าย
ผมเดาว่าเพราะอย่างงั้นบางทีเธอคงจะโดนโกรธมากด้วยเหตุผลบางอย่าง
…….ผมรู้สึกผิดเหมือนกันที่ไปยัดเยียดจนเป็นส่วนหนึ่งทำให้เกิดเรื่องสะเพร่า ผมจึงบอกไปว่า「พรุ่งนี้、ไปซื้อเสื้อผ้าด้วยกันก็ได้นะครับ」และนี่คือผลลัพธ์
มะ ม๊า ผมแค่ต้องอดทนมากกว่าครั้งที่แล้วที่มาเฉย ๆ …………
แล้วพวกผม พื้นที่บริเวณหนึ่งของห้างสรรพสินค้าถูกปิดเพียงเพื่อเลือกเสื้อผ้า
…….ผมคิดว่าถ้าทำอะไรแบบนี้ คงจะโดนโกรธอีกครั้ง…..แต่ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นไร เพราะเห็นได้ชัดว่าแบบนี้ดีสำหรับการเก็บความลับของผม
ผมก็ไม่ได้รู้สึกรังเกียจอะไรหากใบหน้าถูกเปิดเผย
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าผมอยากจะออกไปข้างนอกคนเดียว ผมก็ยังสามารถใช้สกิลปกปิดตัวตนเพื่อไม่ให้ใครเห็นได้อยู่
“ครับ ครับ…….ทางเรากำลังอยู่ในระหว่างการถ่ายทำอยู่ครับ”
“ทุกท่านจะสามารถเข้าภายในร้านได้ในอีกประมาณ 20 นาทีครับ……….”
กลุ่มเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของผมเองก็สวมชุดธรรมดาทำหน้าที่กั้นหน้าร้านเอาไว้
ดูเหมือนน่าจะได้รับอนุญาตจากทางร้านแล้ว……..แต่ก็อดสงสารคนที่มาชอปปิ้งกันตามปกติไม่ได้
“คิดว่าไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้มั้งครับ?”
“ค๊า…….ไม่ค่ะ อุมุ ถ้ามีแค่ฮารุซัง ไม่สิ ถ้ามีแค่ฮารุคนเดียวก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ”
“เพราะพวกเราก็อยู่ที่นี่ด้วยเน๊………”
“ถ้ามาช้อปปิ้งกับสองสาวที่กำลังโด่งดังอยู่แล้ว นี่ก็เป็นวิธีเดียวล่ะค่ะ”
ทั้งสามคนยืนอยู่หน้าห้องเปลื่ยนชุดโดยมีเสื้อผ้าที่จะลองอยู่บนแขน
อืม……..นั่นสิเน๊ รุรุซังกับเอมิซังเองก็ปลอมตัวมาเหมือนกัน แต่ใครก็ตามที่รู้เรื่องการรวมตัวกันแบบนี้ก็จะรู้อยู่ดี……..แถมยังมีเด็กสาวคนหนึ่งที่น่าสงสัยด้วย
“เพื่อความแน่ใจ………..หากข้อมูลส่วนบุคคลของพวกเธอรั่วไหลออกไป จะถือว่าเป็นคดีอาญาตามเอกสารฉบับนี้……….”
ที่ระยะไกล เหล่าพนักงานของร้านกำลังถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในชุดดำรั้งตัวไว้ และพูดคุยกันโดยละเอียด
ก็นั่นสิเน๊ ตอนนี้มีโอกาสที่จะรั่วไหลจากคนของร้านที่มีค่อนข้างเยอะ
“ฮารุจังฮารุจัง ชุดพวกนี้ เป็นไง?”
“……..กระโปรงพลิ้ว ๆ ขยับลำบากครับ”
“แต่ฮารุจังก็ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการนอนราบจริงไหม?”
“มุ ถึงที่พูดมาจะจริงก็เถอะครับ แต่ก็ไม่เกี่ยวกันเลยครับ”
สาวน้อยผมบลอนด์สวมเสื้อเชิ้ตที่มีลูกไม้ชั้นดีอยู่ด้านบน และมีสวมกระโปรงยาวอยู่ที่ท่อนล่าง
นั่นคือสภาพผมตอนนี้
เป็นเสื้อผ้าประเภทที่ดูเรียบง่าย แต่ก็ให้ความรู้สึกทันสมัยในแวบแรกที่เห็น
การเลือกชุดที่เข้ากันแบบนี้ ให้ความรู้สึกที่สมกับเป็นเด็กผู้หญิง
ในฐานะผู้ชายแล้ว ผมคิดว่าไม่ง่ายเลยที่จะใส่อะไรแบบนี้……….เสื้อผ้าเด็กผู้หญิงไม่กี่ชิ้นที่ผมมีนั้นเป็นเสื้อผ้าแบบเด็ก ๆ จากสาขาร้านค้าชื่อดังที่ขายของราคาถูก
นอกจากนี้ผมยังมีสร้อยคอที่คล้องอยู่ทั้งบนคอ และบนข้อมืออีกด้วย…….ผมใส่สายรัดข้อมือมา ดังนั้นผมจึงสวมสร้อยเพียงอันเดียวเท่านั้น มีอะไรหลาย ๆ อย่างหนีบติดผมของผมเอาไว้ รองเท้าก็เลือกแบบส้นหนา
ยังไงก็ตาม ร้านนี้นับเป็นร้านที่ดีทีเดียว……..นี่มีของราคาตั้งแต่ 1 แสนไล่จากบนลงล่าง………?
นั่นคืออะไรกัน จำนวนเงินที่คุณสามารถใช้กับเสื้อผ้าผู้ชายทุกฤดูกาลเป็นเวลาหลายปี………เสื้อผ้าผู้หญิงมีราคาแพง
ไม่สิ ไม่ใช่เลย
สิ่งของเกี่ยวกับผู้หญิง อุปกรณ์มีมากเกินไป บางประเภทก็มีขนาดเล็กเกินไป นั่นคือปัญหา
“แต่ฮารุจัง มัดผมแกละสองข้าง*ก็เหมาะมากเลยล๊า”
(*หากใครรู้ว่าชื่อทรงในไทยว่ายังไงบอกได้นะครับ ทรงทางขวาน่ะ
https://twitter.com/prn0112/status/1198133198858809345)
“อาเร๊ะ นี่ไม่ใช่……..ทรงหางม้าสินะครับ”
“นั่นสิเน๊ มัดผมซ้ายขวาแค่ส่วนหนึ่ง แล้วปล่อยส่วนที่เหลือไว้ แบบนี้เรียกว่าทวินไซต์อัพเปอร์เน๊”
“เพราะว่าผมเป็นผู้ชายเลยรู้สึกว่าเหมือนกันหมดเลยครับ”
จากที่ผมได้ยินพวกเธอคุยกันกัน…….ในตอนที่พูดถึงเรื่องแฟชั่น ดูเหมือนว่าผู้ชายกับผู้หญิงจะใช้ภาษาต่างกัน
สุดยอดเลยเน๊
ผมรู้จักแค่ผมทรงหางม้าแบบที่คุชิมะซังทำเท่านั้น
ยังไงก็ตามของเอมิซังเอง ผมก็สงสัยจังว่าทรงที่ปล่อยผมยาวจนถึงไหล่และบางครั้งก็มีส่วนที่ดูเหมือนถักเปียแบบนั้น เรียกว่าทรงอะไร
ที่ผมไม่ถาม เพราะเป็นข้อมูลที่ผมไม่จำเป็นต้องรู้
“ปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉันเองค๊า！ พวกฉันจะประสานงานให้เองค๊า！”
“อย่างงั้นสินะครับ เพราะว่าน่ารำคาญ ขอฝากด้วยนะครับ”
“……….ฮารุซัง แบบนั้นดีแล้วเหรอคะ………?”
“ครับ ผมไม่มีข้อโต้แย้งอะไร”
เอมิซังยังไม่กลับมาเป็นคนเดิมเลย แต่ดูเหมือนว่าตัวตนส่วนใหญ่ของเธอจะกลับมาตอนที่กำลังชอปปิ้ง กับแต่งตัวให้ผม
ก็ถือว่าคุ้มค่ากับการโดนจับเปลี่ยนชุดหลายรอบล่ะมั้ง?
“อาเร๊ะ? ทุกคน สายรัดข้อมือ? ไม่ใส่ไว้เหรอครับ?”
“เอ๊ะ ก็แบบวันนี้วันหยุดนิหน่า”
“ก็ถ้าสวมอุปกรณ์หลบหนีฉุกเฉินในเมือง ก็จะโดนบอกได้ทันทีว่าเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมดันเจี้ยนล่ะค่ะ”
“นั่นสินะครับ ทั้งสองคนก็เป็นคนมีชื่อเสียงด้วยสิ………แบบนั้นก็คงจะดีกว่า ยกเว้นว่าจะสวมเสื้อผ้าที่ไม่โชว์ข้อมือเน๊ะ”
“จิโฮะจังก็ไม่ใส่มาตั้งแต่แรกแล้วเน๊ะ！”
“ค่ะ เพราะฉันเป็นเจ้าหน้าที่ที่จะไปที่เกิดเหตุหลังจากได้รับการแจ้งเตือนมาแล้วค่ะ ข้อมูลจะส่งเข้าในสมาร์ทโฟนของฉันโดยตรง”
“อย่างงั้นเองสินะครับ”
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเธอสามคนถึงเลือกสร้อยข้อมือ และอะไรทำนองนั้นมาระยะหนึ่งแล้ว……..จุกจิกกันจังเน๊
ม๊า ผมเองก็ถูกบังคับให้สวมมันเหมือนกัน แต่เพราะข้อมือของผมบางมาก จึงมีของที่พอดีแค่ไม่กี่ชิ้น ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
“แต่ฮารุจัง ในที่สุดก็เป็นแฟชั่นแบบเด็กผู้หญิงก็ตื่นแล้วสิน๊า！？”
“อะ ไม่ครับ ………นั่นสินะครับ ผมแค่คิดว่าคงจะรู้สึกไม่ดีถ้าต้องให้พวกคุณซื้อให้ทุกครั้งแบบนี้”
จริง ๆ แล้วเป็นเพราะผมรู้สึกผิดที่ไปยัดเยียดความรับผิดชอบให้กับเอมิซังที่เป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
แต่ในฐานะผู้ชายวัยทำงานแล้ว ผมจะไม่พูดออกไป
ถึงแม้จะเห็นใจ แต่ทางนี้ก็ยังมีอัตตาของผู้ชายอยู่ล่ะนะ
“เหลือเวลาอีกเพียง 20 นาทีเท่านั้น……..คิดถึงเวลาที่ต้องใช้ในการจ่ายเงินด้วยแล้ว น่าจะได้เวลาที่จะจำกัดตัวเลือกให้แคบลงได้แล้วค่ะ”
“ทั้งหมดเลยไม่ได้เหรอครับ?”
“เอ๋~ นั่นเป็นเงินจำนวนมากเลยน๊า…….อะ ใช่แล้ว เมเนเจอร์จังบอกว่าค่าใช้จ่ายเท่าไหรก็ได้ล่ะ”
“เพราะว่าครึ่งหนึ่งทางนี้เป็นคนออกให้ล่ะค่ะ เพราะว่าของส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับฮารุซัง”
อาหาร เสื้อผ้า และที่พักพิง
แน่นอนว่าค่าเสื้อผ้าในตอนนี้ก็รวมอยู่ในค่าใช้จ่าย ค่าอาหาร ข้าวกล่อง วัตถุดิบ ฯลฯ ก็น่าจะเป็นส่วนค่าใช้จ่าย และที่อยู่อาศัยก็คงเป็นหนึ่งในค่าใช้จ่ายเช่นกัน
……….อาเร๊ะ?
ผมยังขอให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยซื้อหนังสือและ………เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ให้ด้วย ดังนั้นหนังสือจึงเป็นค่าครองชีพเพียงอย่างเดียวของผมนะสิ?
เอ๊ะ?
นี่มันอะไรกัน ผม กำลังได้รับเรื่องสุดยอดในวัยเท่านี้อย่างงั้นเหรอ?
“ฮารุซั……..ฮารุ ต่อไปใส่ชุดนี้นะคะ”
“อะ ครับ……..ฟู่ฟ่องสุดยอดเลยนะครับ”
“อุมุ ทุกครั้งที่ริบบิ้นขยับ อารมณ์ของฉันก็เปลี่ยนไปด้วยล่ะค่ะ”
“จะใส่ก็ได้ครับ”
ที่นี่มีเพียงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย และพนักงานของร้านที่ถูกสั่งปิดปากเท่านั้น
ต้องบอกว่ายังไงเอมิซังก็เป็นไอดอล ดังนั้นจึงจำเป็นต้องปกป้องภาพลักษณ์ของเธอไว้
“………อู๊ ชุดแบบนี้สวมยังไงกันครับ……….”
ยิ่งเสื้อผ้าของสาว ๆ มีการตกแต่งมากเท่าไร การสวมใส่ก็จะยิ่งยากขึ้นเท่านั้น
…….ถึงผมจะแต่งตัวแบบเด็กผู้หญิงก็จริง แต่ส่วนใหญ่ก็มักจะสวมแค่เสื้อเชิ้ตธรรมดา กระโปรงธรรมดา ถุงเท้า และรองเท้าผ้าใบเท่านั้นเอง
ม๊า ช่วยไม่ได้ ตอนนี้เป็นสาวน้อยแล้ว ผมคงต้องยอมแพ้แล้วกลายเป็นตุ๊กตาแต่งตัวล่ะ
หากทำให้ความปรารถนาที่อยากจะลูบไล้ของเด็กพวกนี้บรรเทาลงแม้เพียงเล็กน้อย ――
“！”
ตื๊อๆๆๆ สายรัดข้อมือกำลังสั่น
……..เอ๊ะ สัญญาณขอความช่วยเหลือฉุกเฉิน?
ตอนนี้?
ที่นี่?
◇
” …………………………………… “
“เน๊ เน๊ อันนี้เหมาะกับฮารุจังมากกว่าน๊า”
“แต่ถ้าใช้สีเก๋ ๆ ก็จะทำให้รู้สึกเหมือนเป็นผู้หญิงทันทีเลย……….”
“อะ อาโน๊ ฮารุซัง เคยบอกไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่าต้องการเพียงชุดเสื้อเชิ้ตกับกางเกงธรรมดา…….”
สัญญาณขอความช่วยเหลือฉุกเฉิน
สามารถส่งออกมาได้โดยคนที่กำลังดำดิ่งอยู่ในดันเจี้ยนใกล้เคียงเป็นคนกดเอง หรือจะเป็นการส่งโดยอัตโนมัติ หากเขาหมดสติ หรืออัตราชีพจรไม่เสถียร
เมื่อผมมองเข้าไปในแผงจอแอลซีดีของสายรัดข้อมือที่มีลักษณะคล้ายสมาร์ทวอทช์ ดูเหมือนว่าจะเป็นดันเจี้ยนอยู่ห่างจากที่นี่ไม่ถึง 1 กิโลเมตร
อ้า ถ้าใกล้ขนาดนี้ ต่อให้ไม่ได้กำลังดำดิ่งอยู่ในที่เดียวกันก็ยังได้รับการแจ้งเตือนได้สินะ………โดยปกติแล้วจะต้องอยู่ในดันเจี้ยนเดียวกัน หรือดันเจี้ยนใกล้เคียง
แต่ ที่นี่คือในเมือง
ต่อให้ผมไม่ไปก็จะยังมีใครบางคน ――――――
” …………………………………… “
เหมือนก่อนหน้านี้นิดหน่อย
เด็กที่ชื่อรุรุซัง………..ถ้าตอนนั้นผมไปที่นั่นไม่ทัน บางที เธอคงตายไปแล้ว
ตอนนั้นผมอยู่ที่นั่น ดังนั้นจึงสามารถช่วยเหลือไว้ได้ทัน
เป็นเรื่องเกี่ยวกับเด็กผู้หญิงที่ดูเหมือนกำลังสนุกสนานอยู่อีกด้านหนึ่งของผ้าม่าน
แม้ว่าผมจะอยากไปช่วยเหลือก็ตาม แต่ก็ไม่ได้พกอุปกรณ์มาด้วย ประเด็นคือตอนนี้เป็นโหมดพักผ่อน
ผมมาที่นี่โดยรถยนต์ แต่ก็มีคนมากมายอยู่สองข้างทาง
ในเมื่อมีคนมากมายอยู่ที่นี่ ดังนั้นนอกจากผมแล้ว ก็น่าจะยังมีคนอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับดันเจี้ยนพักผ่อนอยู่ใกล้ ๆ
ผมแน่ใจว่าเพื่อนร่วมงานของคุชิมะซังในทีมกู้ภัยที่มีสำนักงานใหญ่อยู่ใกล้ ๆ จะรีบขับรถไปที่นั่น
นอกจากนี้ ดันเจี้ยนนั้น…….เมื่อดูข้อมูลบนสายรัดข้อมือแล้ว ดูเหมือนจะใหญ่พอสมควรมีถึง 80 ชั้น……ถึงอย่างงั้นนี่เป็นช่วงเวลากลางวันในวันหยุด ซึ่งต้องมีผู้คนกำลังดำดิ่งอยู่กันเป็นจำนวนมาก
ดังนั้นไม่เป็นไรหรอก
แม้ว่าผมจะไม่ไปก็ตาม ยังไงก็มีคนไป
“อ้า ฉันอยากออกไปข้างนอกกับฮารุจังที่สวมชุดนี้จัง”
“ถ้าเป็นสวนสาธารณะขนาดใหญ่ในเป็นวันธรรมดา……….”
” …………………………………… “
――ไม่สิ
ที่อีกด้านของกระจกคือ เด็กสาวผมสีทองที่มัดผมแกละสองข้าง สวมเสื้อเชิ้ตมีสไตล์ที่คลุมข้อมือ ข้อมือข้างหนึ่งของเธอสวมสร้อยข้อมือ สวมกระโปรงมีริบบิ้นและเข็มขัดติดอยู่ และสวมกางเกงรัดรูปที่เหมาะกับเธอพอดีไว้ข้างใน ดวงตาของเราสบกัน
――อืม
ในส่วนของบุคลิกภาพของผม แม้จะเป็นเพียงความกังวลอันไร้เหตุผลก็ตาม แต่ก็ไม่สามารถเพิกเฉยได้
เมื่อลองตั้งใจฟัง พวกเธอทั้ง 3 คนกำลังคุยกันอย่างสนุกสนานโดยที่รู้อยู่แล้วถึงความช้าในการเปลี่ยนเสื้อผ้าของผม
สกิลตรวจจับ
――ดูเหมือนว่าจะสามารถออกไปได้อย่างง่ายดายถ้าใช้บันไดฉุกเฉิน
สกิลปกปิดตัวตน
ถึงระดับที่ไม่ใครหาเจอ……….ผมสามารถล้มได้จากการที่มีคนมาชนผม นอกจากนี้ ในคราวนี้ผมอำพรางสีผม และดวงตาให้เป็นสีดำ
เท่านี้………อืม
ไม่ว่าคุณจะมองยังไง เธอก็ดูเหมือนหญิงสาวผมสีดำ ดวงตาสีเข้ม และมัดผมแกละ
“……….ทุกคน ขอโทษเน๊ะ?”
คงเป็นเรื่องใหญ่ถ้าผมบอกทุกคนที่นี่ และพวกเธอคงจะลังเลและพูดว่า「ควรจะทำยังไงกันดี」
จะให้วินาทีเหล่านั้นสูญเปล่าไม่ได้
แต่แรกแล้ว หากผมต้องการไปช่วยเหลือ ผมไปที่นั่นด้วยตัวคนเดียวจะเร็วกว่าด้วย
ดังนั้นผมจึง ――หนี อีกครั้ง
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 42
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/42/
แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ช่วงนี้น่าจะแปลช้าลงเรื่อยๆล่ะ ที่บ้านขายของแบบนึกอยากทำอะไรก็ทำ เห็นอะไรที่คิดว่าดีก็จะทำ แต่ไม่เพิ่มคนช่วยไม่เอาของสำเร็จรูป
แล้วเล่นเปิดไลน์ใหม่เรื่อย ๆ ไปคนล่ะทางแบบไม่มีอะไรทำพร้อมกันได้เลย อุปกรณ์ก็น้อยต้องรอคิวใช้ ยิ่งนานไปใหญ่
เพราะอย่างงั้นถ้าช่วงไหนช้ามาก ๆ หรือหายยาวไม่บอก คนแปลก็ต้องขอโทษไว้ล่วงหน้าด้วย แต่จะพยายามแปลเรื่อย ๆ ทั้งโลลิคลั่ง ทั้งโลลิเฮดช็อต
ตอนที่ 41 『【ข่าวด่วน】ทัวร์ฮารุจังที่ผ่านมาเยี่ยมฮารุจังตัวปลอมอย่างกะทันหัน』
“คิ๊ว”
ผมตื่นขึ้นมาจากการงีบหลับ
เป็นการงีบหลับที่ดีเลย
ตั้งแต่ที่มีรูปร่างแบบนี้ ผมก็ทำแบบนี้ประมาณวันละ 1 หรือ 2 ครั้งและรู้สึกดีจริง ๆ
หลังจากต่อสู้กับหนังสือที่ยากเป็นพิเศษ ผมก็อ่านหนังสือง่าย ๆ ระหว่างดื่มไปด้วย แล้วก็งีบหลับไปในที่สุด เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด
“อืมมมมม………….”
ในห้องที่เงียบสงบ ผมรู้สึกผ่อนคลายเหมือนเป็นแมวตัวน้อย
……..การอยู่คนเดียว ดีจริง ๆ เลยเน๊
วันนี้คือวันที่ไม่มีใครมา
นี่คือชีวิตประจำวันที่หายไปนาน
ผมไม่ได้รู้สึกแย่ที่มีเหล่าเด็กผู้หญิงน่ารัก ๆ มาอยู่ในห้องด้วยกัน แต่พวกเธอชอบหัวเราะ และทำอะไรตามใจกับเส้นผมของผมอยู่ประจำ ดังนั้นผมจึงผ่อนคลายไม่ได้เลย
นอกจากนี้ ถ้าผมทำอะไรแบบตอนนี้ในตอนที่เอมิซังอยู่ใกล้ ๆ เธอจะกลายเป็นเฮ็นไตซังอย่างแน่นอน ดังนั้นผมจึงต้องอดกลั้นเอาไว้ด้วยเหมือนกัน
“หืม ――……….”
ผมไม่เคยดูสมาร์ทโฟนของตัวเองมาก่อน แต่ก่อนที่จะรู้ตัว ผมก็เริ่มเหลือบมองจนเป็นนิสัย
” ……………………………………”
ผมนึกถึงสิ่งที่เอมิซังบอกก่อนหน้านี้ด้วยหัวที่ยังเบลออยู่ของผม
『ถ้าฮารุเองก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน ก็ควรลองดูไลฟ์สดของคนอื่น ๆ ดูนะคะ จะได้รู้ว่าไลฟ์สดแบบปกติเป็นยังไง』ทำนองนั้น
ผมคิดว่าเป็นเรื่องที่ถูกแล้ว จึงเปิดแอปขึ้นมา
ใช่แล้ว ผมไม่มีความรู้เกี่ยวสิ่งที่เรียกว่า「ไลฟ์สดดันเจี้ยนแบบปกติ」เลย
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมทุกคนถึงได้มีปฏิกิริยาแปลก ๆ กับผม ดังนั้นตอนนี้มาดูช่องบางส่วนที่ได้รับการแนะนำกันดีกว่า
ถึงแม้ว่าผมจะชอบอ่านหนังสือมาก แต่บางครั้งก็เบื่อได้เหมือนกัน
ในกรณีนั้น การลองทำอะไรใหม่ ๆ ก็ไม่ใช่ความคิดที่แย่อะไร
“………หืม”
อันนี้ก็ได้
ไอคอนของตัวละครที่ให้ความรู้สึกเหมือนผมเคยเห็นจากที่ไหนสักแห่ง
ชื่อ「ฮารุ」และอิโมจิให้ความรู้สึกแบบเด็กผู้หญิง
…………?
อะไร?
『กรุณาจับตาดูให้ดีนะคะ จากนี้จะเฮดช็อตให้ช………..กรี๊ด！？』
【ฮารุจังตัวปลอม、เป็นไปไม่ได้หรอกที่มือใหม่จะเริ่มต้นใช้สไนเปอร์ในทันทีน่ะรู้ไหม？】
【อย่างแรกเลย ปืนธรรมดาก็มีแรงถีบกลับเยอะแล้ว】
【ถ้าจัดท่าไม่ดี มีโอกาสที่ไหล่จะหักได้เลย หยุดดีกว่าไหม……】
“……….เอ๊ะ…………”
บนหน้าจอ……….มีเด็กผู้หญิงผมสีบลอนด์ยาวสวมของที่ดูเหมือนกับมงกุฎคอสเพลย์บนหัวของเธอ
แล้วยังสวมเสื้อคลุม หรือฮู้ด……..เอ๊ะ?
หรือว่านี่ บางที คอสเพลย์ของผม?
ทำไม?
ว่าไปแล้ว พอยิงเสร็จเธอก็เสียการทรงและล้มก้นกระแทก………
【ก่อนอื่นเลยน๊าตัวปลอมจัง、ฮารุจังจะไม่ทำเสียงแบบนั้นหรอกนะรู้ไหม？】
【อืม、เธอจะเงียบตลอดเวลาแม้กระทั่งระหว่างตอนไลฟ์สด】
【ปกติเธอไม่คุยอะไรเลยด้วยซ้ำ】
【ตั้งแต่แรกแล้ว ถ้าเป็นฮารุจัง ไม่มีทางเปิดเผยด้านที่น่าอายแบบนี้หรอก】
【ฮารุจังเป็นเหมือนปรมาจารย์ในอาชีพสอดแนมของพวกเราเลยน๊า、ดังนั้นนี่ยอมรับไม่ได้】
【ไปเรียนรู้เพิ่มเติมก่อนดีไหม？】
【ถูกปฏิเสธทุกทางเลย คุสะ】
ตัวปลอมจัง………ฮารุจังตัวปลอม
พูดง่าย ๆ คือ เหมือนกับ………..ผม
…………ทำไมเด็กคนนี้ถึงได้เลียนแบบผมกันล่ะ
『ทำไมล่ะ！ ก็คนที่ร้านเป็นคนบอกมาเลยนะ！ ว่านี่เป็นขอบเขตที่แม้แต่มือใหม่ก็ทำได้น่ะ！』
【อ้า……น่าสงสาร】
【เธอ、ถูกหลอกแล้วล่ะ】
【ไม่หรอก、เดาว่าแค่ขายของ。 แต่】
【อืม……เป็นมือใหม่ที่ไม่เคยแม้แต่จะหัดยิงปืนอย่างถูกต้องมาก่อนเลยสิน๊า】
【เหยื่อหลอกง่ายสิน๊า……ขายของต่าง ๆ ให้กับเด็ก ๆ ที่กำลังพยายามหาประโยชน์จากกระแสของฮารุจัง】
【ยังไงก็เถอะ ชุดแบบนั้น、มีสาว ๆ หลายคนที่ใส่เสื้อผ้าแบบเดียวกันในไลฟ์สดช่องอื่น……กี่ช่องแล้วน่ะ？】
『……สองแสน……แพงมากเลยน่ะ……』
【อ้า……】
【มะ、ม๊า、ถ้าพยายามต่อไปจนหลุดจากโซนมือใหม่ได้ เดี๋ยวก็จ่ายได้เองล่ะ……】
【แต่ต้องอย่าได้รับบาดเจ็บล่ะเน๊ะ？】
【อุปกรณ์หลบหนี、ค่าใช้จ่ายต่อ 1 ครั้งคือเท่าไหร่กันน่ะ？ ใช้ระวัง ๆ ด้วยเน๊ะ？】
【แต่เจ้าของร้านที่ไม่ยอมหยุดก็ยังเป็นเจ้าของร้านอยู่。 เด็กคนนี้เป็นเด็กมัธยมต้นปี 1 หรือเปล่า？】
……….สองแสน………เอ๊ะ กับอุปกรณ์ที่แย่ขนาดนั้นน่ะเหรอ?
『……อีก、อีกครั้ง！ คราวนี้จะเล็งให้ถูกแน่นอน！』
【อย่าเลียนแบบฮารุจังเลย แค่จัดปาร์ตี้ดี ๆ เถอะ】
【รู้ไหม？ คนเป็นโซโลมีไม่ถึง 5％ของทั้งหมดหรอกนะรู้ไหม？】
【มันเหมือนกับการเล่นฟุตบอล หรือเบสบอลในทีมที่มีแค่คนเดียวเลยล่ะ】
【ทุกคนใจดีจังน๊า】
【โอ้、ก็เธอเป็นสาวน้อยที่อาจจะดูเหมือนฮารุจังนิดหน่อยไงล่ะ】
『ฉันเป็นเด็กมัธยมต้นแล้วนะม่อน！ เริ่มปีนี้แหละม่อน！』
【โอ้……ม่อน……】
【จนถึงปีที่แล้วยังแบกกระเป๋านักเรียนอยู่ คุสะ】
【ม่อน！ ตอนที่พูดแบบนั้น……】
【พวกนาย ฉันบอกรุรุจังเรื่องนี้ได้นะ？】
【ขอโทษ】
【คุสะ】
เด็กที่อยู่บนหน้าจอพยายามลุกขึ้นยืนและหยิบปืนรูปลักษณ์ใหม่เอี่ยม…….อ้า มองไม่เห็นเลย
『เอ๊~！』
【ไม่โดนล่ะ】
【ทิศทางไปวันพรุ่งนี้เลย】
【บางทีอาจจะ:โนคอน*】
(*no control)
…….ไม่ อาจจะไม่เป็นอย่างงั้น
【ฮารุจัง★「ไม่เป็นไร รักษาท่าทางนั้นไว้、กรุณาหลับตาขวาแล้วยิง」】
【เอ๊ะ？】
【ห๊ะ？】
【「ฮารุจัง★」……เอ๋】
【ที่ต่อหลังของ「ฮารุจัง★」、มีมาร์คจากเอเจนซี่เดียวกันกับของรุรุจังกับเอมิจังด้วย……เอ๊ะ？】
【ตัวจริง？】
【ห๊ะ？】
【ยังไงก็ปลอมแหละน๊า ฮารุจังตัวปลอมคนที่เท่าไหร่ล่ะ】
【แอคเค้าท์……รอเดี๋ยว、ที่ผูกไว้ เอาจริงดิ！？】
【จริงเรอะ！？】
【คุสะ】
【ฮารุจัง、ยกเว้นฝีเท้าเบาเน๊ะ……】
【สาวน้อยผู้กระตือรือร้น ฮารุจัง】
【ถึงจะเป็นปฐมกาล แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นฮารุจังโพสต์】
【เอ๊ะ、ปฐมกาล！？】
【แม้แต่ปฐมกาลก็มาอยู่ที่นี่ คุสะ】
【อ้า、พวกตูข้าอยู่ทุกที่】
【ปฐมกาล……！】
【ไม่หรอก แบบนั้นก็เกินไปนิด……】
【คุสะ】
【นี่、หรือว่าวางแผนไว้？】
【ไม่หรอก、นั่นทัวร์ฮารุจังล่ะ】
【ทัวร์ฮารุจัง！？】
【ทัวร์ฮารุจัง คุสะ】
【พวกเราปฐมกาล、กำลังทำหน้าที่ลาดตระเวนตามไลฟ์สดของฮารุจังตัวปลอม】
【ถ้าไลฟ์ไหนดูอันตราย ก็จะติดต่อกับคนรู้จักบางคนจากดันเจี้ยนที่ใกล้ที่สุด、ถ้าอันตรายก็แค่บอกต่อให้คนอื่นไปช่วย】
【ไม่ได้คาดหวังว่าตัวจริงจะมาเลย เกิดนความคาดหมายของพวกเราเหมือนกัน】
【ฉันขอแรงสนับสนุนให้เรียกฮารุจังตัวปลอมคนนี้ว่า หมายเลข17จัง……】
【ปฐมกาล……！】
【สิ่งที่ทำก็แค่สตอล์กเกอร์ คุสะ】
【เป็นกรณีนั้นสินะ？】
【แต่、เป็นเรื่องของการช่วยเหลือผู้คน……】
หืม เหล่าปฐมกาลซังก็อยู่ด้วยล่ะ………ว่างกันจังเน๊
ม๊า ช่างเถอะ ผมจะบอกให้เด็กที่กำลังอ้าปากค้างต่อ
【ฮารุจัง★「ปิดตาทั้งสองข้างจนกระทั่งก่อนจะยิง、ถ้าคิดว่าจะยิงเมื่อไหร่ คิดว่าจะเป็นการดีกว่าหากเปิดตาแค่ตาซ้ายเท่านั้น」】
『เอ๊ะ！？ ฮะ、ฮารุจัง！？ โกหกน๊า！？』
【ข่าวด่วน・ฮารุจัง、มาเยี่ยมชมการไลฟ์สดของฮารุจังตัวปลอม】
【นางฟ้าปรากฎกาย】
【นางฟ้าแห่งการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์จุติน๊า】
【ไม่หรอก、เพราะเธอกำลังสอนอยู่……】
【ปรมาจารย์นางฟ้าแห่งการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์จุติ……？】
【ฮารุจัง★「ฟอร์มดูดีแล้ว、ไรเฟิลซุ่มยิงนั่นก็ดูเป็นปืนที่ดีเหมือนกันน่ะ、คิดว่าถ้าทำอย่างถูกต้อง จะโจมตีโดนได้แน่นอน」】
『อะ、ขอบคุณมากค่ะ！ ฮารุจังอยู่ในไลฟ์ของฉัน……กระซิก……』
【อย่าร้องไห้สิ】
【เลียเลีย】
【แต่ตอนนี้คงลืมไปแล้วสินะว่ากำลังเรียกตัวเองว่าฮารุจังอยู่เหมือนกัน คุสะ】
【ก็แบบเพราะไม่คิดว่าตัวจริงจะโผล่มาจริงไหมล่ะ？】
【ไม่มีใครคิดว่าจะมีโฮมมิ่งจากฮารุจังมาหาล่ะนะ……】
【ฮารุจังโฮมมิ่ง！？】
【ไม่ควรมีของอันตรายไปกว่ารุรุจังโฮมมิ่งสิ……】
【คุสะ】
【ว่าไปแล้ว、ก็เห็นด้วย。 เด็กคนนี้มีสายตาที่โดดเด่น……】
【อ้า、เข้าใจล่ะ。 ถ้าเล็งด้วยตาข้างตรงข้ามก็จะแก้ได้สิน๊า】
【ฮารุจังมองเห็นเรื่องนี้ได้อย่างรวดเร็ว、พวกเราดูไม่ออกเลยแม้จะดูมาสิบนาทีแล้วก็ตาม】
【หยุดนะ】
【หยุดนะ】
【ขอโทษ】
【ขอโทษที่เกิดมา】
【ฉันจะเริ่มต้นชีวิตใหม่จากตัวทาก】
【ความเสียหายร้ายแรง คุสะ】
จากสิ่งที่ผมเห็นจากคอมเมนต์ ดูเหมือนว่าเธอคนนี้ไม่ได้จะหลอกลวงผม…….จริงไหม เธอแค่ต้องการทำอะไรบางอย่างเหมือนคอสเพลย์สวมบทบาทเฉย ๆ
ผมรู้สึกเหมือนทุกคนรู้อยู่แล้ว และกำลังล้อเลียนเธอ…….ล่ะมั้งเน๊ะ?
แล้ว เด็กคนนี้
เธอคงใช้เงินค่าขนมในกระเป๋าที่เก็บมาหลายปีเพื่อซื้อปืนไรเฟิล และขออนุญาตจากคุณแม่เพื่อให้มาสำรวจดันเจี้ยนได้
ดีจังเน๊
แต่ประมาทเกินไปไม่ใช่เหรอ?
จู่ ๆ ก็เริ่มตอนขึ้นม.ต้นปี 1 ……….ผมสงสัยว่าทุกวันนี้จะเป็นแบบนี้หรือเปล่า
ก็นั่นสิเน๊…….ในโฆษณาCMประกาศของรัฐบาลบอกว่า 「ไปดันเจี้ยนกันเถอะ！」 ได้อย่างค่อนข้างปกติเลยเน๊
『……ฉันเข้าใจถูกแล้ว！！ บินตรงเหมือนในบทเรียนตอนที่ซื้อมาเลย！ ……กระซิก、ฮารุจัง ขอบคูณ อุแง๊~~~~~~~~~~~~……』
【ฮารุจังตัวปลอมขอบคุณ】
【แต่ฉันคิดว่าควรเปลี่ยนชื่อโดยเร็วที่สุดจะดีกว่า】
【ฮารุจังเองก็กำลังดูอยู่】
【ฮารุจัง★「ผมไม่มีปัญหาหรอกครับ、แต่ถ้ามีคนได้รับบาดเจ็บระหว่างเลียนแบบ ผมคงจะรู้สึกไม่ดี。 จอให้สนุกกับดันเจี้ยนนะ」】
【ใจดี】
【เด็กดีล่ะ】
【กะแล้วฮารุจังคือนางฟ้า……】
【เป็นสาวน้อยจริง ๆ……】
เด็กคนนี้ก้มหัวมาทางหน้าจอด้วยพลังทั้งหมดอย่างตะบี้ตะบัน
………อะ ผมสีบลอนด์ยาวเป็นวิกผมเองสิเน๊……..หลุดออกมาแล้วน๊า
“……………………………………”
แต่……….อะไรล่ะ
นี่ยังไงดี สนุก
“……………………………………”
………..ไปดูที่ช่องอื่นกันต่อดีกว่า
◇
【ฮารุจัง★「ถ้าสกิลปกปิดตัวตนของคุณต่ำ、โดยพื้นฐาน เอาหลังพิงกำแพงจะดีกว่านะครับ」】
【โฟ๊ออออ！？】
【เอ๊ะ、ฮารุจัง！？】
【……นี่เป็นแอคเค้าท์ของฮารุจังตัวจริงล่ะ】
【เอ๊ะ？ ฮารุจังคนนั้นที่ดินแดนของผู้เริ่มต้น！？】
【คำแนะนำที่ห่างไกลจากความหรูหรา คุสะ】
【ดีจังน๊า……】
【ข้าเองยังไลฟ์สดภายใต้ชื่อฮารุจังเลย】
【รายงานไปแล้วน่ะ】
【รายงานไปแล้วนะโว๊ย】
【ทำม๊าย！？】
【คุสะ】
◇
【ฮารุจัง★「อะ、แบบนั้นจับผิดแล้วครับ。 ไหล่จะหลุดได้เอานะครับ？ ……อะ」】
【เอ๊ะ、ฮารุจัง】
【ปรากฎตัวแล้วววววว แต่……อืม……】
【เจ็บปวด……ปรากฎตัวมาตามคำร้องขอความช่วยเหลือน๊า……ถ้าคุณเป็นมือใหม่จะมีส่วนลดให้……】
【อุว๊า……】
◇
【ฮารุจัง★「หินสินะ、ควรจะกลมที่สุดถึงจะดี。 เพราะจะบินตรงที่สุดครับ」】
【เข้าใจล่ะ】
【โดยปกติแล้ว หินจะถูกเลือกอย่างระมัดระวังเพื่อลดต้นทุนล่ะน๊า】
【ทรงกลมและการแสดงออกที่น่ารัก】
【……นี่、เหมือนฮารุจังเห็นหน้าใหม่อยู่ต่ำกว่ามาตรฐานเลยกำลังสร้างกระแสใหม่、ด้วยการสอนอย่างต่อเนื่องอะไรแบบนั้นเหรอ……？】
【ฮารุจัง★「กรุณาหาหินที่ดูดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เน๊ะ。 เมื่อคุ้นเคยแล้ว เพียงแค่คุณมองไปรอบ ๆ ก็จะสามารถมองเห็นได้ง่าย ๆ」】
【ถึงจะบอกว่าใจดี แต่เหมือนสปาร์ตา】
【อย่างที่คาดไว้: นางฟ้าสังหารหมู่】
【อ้า、ฮารุจังของพวกเราไงล่ะ……】
【ฮารุจังตัวปลอมคนนี้ก็น้ำตาแตกเหมือนกัน……】
◇
【ฮารุจัง★「ผมคิดว่าควรใช้ธนูกับลูกธนูหลังจากที่เรียนรู้ระดับที่ปล่อยให้ตรงได้แล้ว……อย่างน้อยก็ธนูคอมโพสิต、เอ๊ะโตะ、ที่หน้าตาเหมือนเครื่องจักรน่ะครับ」】
【ไม่สมเหตุสมผลแต่แรกแล้วที่มือใหม่จะเริ่มใช้ธนูทันทีล่ะน๊า】
【มันใครกัน！ ไอ้พวกพ่อค้าที่ไหนมันขายของแบบนี้ให้กับเด็กผู้หญิงที่อยู่ชั้นประถมจนถึงเมื่อปีก่อนกัน！】
【ไม่เอาน๊า、ไม่มีใครปฏิเสธที่จะขายหรอก ตราบใดที่พวกเธอได้รับอนุญาตจากผู้ปกครอง และใช้เงินซื้อ……】
【อะ……ไลฟ์สดของเด็กคนนี้ก็โดนทัวร์ฮารุจังสั่งสอนในพริบตา……】
【ฮารุจัง★「อะ、แต่ฟอร์มของคุณดูดีแล้ว ลองอีก 1 ครั้ง……ใช่แล้ว、ให้ตั้งสติกับทิศทางของลูกธนูให้ดี แล้วปล่อยออกไปครับ」】
【ฟู๊……นั่นเป็นคำแนะนำที่หรูหราเกินไป……】
【ฮารุจังฮารุจัง、ถ้านี่เป็นงานปกติ。 เป็นธุรกิจ。 คงมีคนยอมจ่ายเงินเป็นล้านเพียงเพื่อเวลา 30 นาทีล่ะ】
【อยากจะรู้มากกว่านี้ กรุณาให้ข้อมูลติดต่อด้วย】
【รายงานไปแล้วน่ะ】
【เดี๋ยวก่อน、ข้าแค่อยากจะเรียนรู้เทคนิคเอง！】
【ไม่ว่าจะมองยังไง ก็เป็นเรื่องยังงั้นแน่ ๆ ดังนั้นฉันรายงานเรื่องนี้ไปแล้ว】
【โอ๊ยยยยยย！？】
【คุสะ】
【แล้ว、หนึ่งเซตที่กว่าจะรู้ตัวก็หายไปแล้ว】
【ฮารุจัง、โฮร่า……เธอดูเหมือนสาวน้อยธรรมดาที่เคลื่อนไหวตามอารมณ์……】
【ทัวร์ฮารุจังไม่มีไว้โชว์หรอกนะ】
◇
【ฮารุจัง★「มุ、ผมไม่มีทางสนทนาที่หยาบคายแบบนี้。 ผมจะแจ้งให้เอมิซังทราบครับ」】
【อ้า、ฮารุจัโกรธแล้ว】
【ม๊า ก็แน่นอนล่ะน๊า】
【พูดไปแล้วก็ว่าเถอะ เด็กคนนี้、ทำไมถึงคิดว่าฮารุจังจะเป็นคนประเภทเล่นโจ๊กหยาบคายได้กัน……？】
【อ้า、เพราะมีหลายเรื่องผสมปนเปกันล่ะนะ ไลฟ์สด→ตัดต่อ→MAD→แล้วก็ลูปไป……】
【แต่ก็น่ารักจังน๊าที่เธอฟ้องเอมิโอก้าซังด้วย】
【อยากจะเลียเลีย】
【รายงานไปแล้วน่ะ】
【จะขอเปิดเผยข้อมูล】
【ลูกพี่หญิงโปรดให้อภัยด้วย】
【คุสะ】
【ลูกพี่หญิงแท้จริง、โผล่ขึ้นมาได้ทุกที่……】
◇
ถึงจะมีเสียงสูงแต่ ไลฟ์สดนี่เป็นของเด็กผู้ชายที่เสียงยังไม่แตกเนื้อหนุ่มล่ะ
【ฮารุจัง★「……เข้าใจแล้วครับ……ผมรู้สึกเหมือนเข้าใจเวลาที่พูดถึงทฤษฎีโชตะแล้วล่ะครับ」】
【ความรู้สึกของเสียงทั้งหมด、พวกเราถูกหลอกโดยสิ้นเชิง】
【แต่ฉันหวังว่าจะมีแอคเค้าท์จริงน๊า】
【แต่พูดอีกอย่าง เธอยังคงเป็นฮารุคิ๊วตัวปลอมจริงไหม？ ฉันจะยกโทษให้คุณหากคุณส่งรูปถ่ายที่ไม่น่าสงสัยมาที่บัญชีของฉันในภายหลัง】
【อ้า、น่าสงสารจริง ๆ……ตกเป็นเหยื่อของลูกพี่หญิงซะแล้ว……】
【แต่ก็ยังคงเป็นลูกพี่หญิงที่ปกป้องตัวเองได้ดี คุสะ】
◇
【ฮารุจัง★「อะ、มีกับดักระเบิดตรงนั้น。 อะ、ที่ทิศ 2 นาฬิกา、ข้างหน้า 1 เมตรจะเป็นกับดักเคลื่อนย้ายนะครับ」】
【เอ๊ะ？】
【ได้ไง？】
【เอ๊ะโตะ……ฮารุจัง、เห็นพวกนั้นผ่าหน้าจอได้ยังไงกัน……？】
【ฮารุจัง★「ด้วยเหตุผลบางอย่างล่ะครับ。 ช่วยลองขว้างหินไปดูสิครับ」】
【ตู๊ม】
【เอ๋……】
【ถึงจะเป็นระดับฮารุจังก็เถอะ เรื่องนี้ก็……เอาจริงดิ】
【แม้แต่ประเภทของกับดักก็ถูกต้อง！？】
【นี่มันอะไรกัน……】
【อ้า……ฮารุจังตัวปลอม、เหมือนกับที่รุรุจังได้เห็นพฤติกรรมอัศจรรย์ของฮารุจังต่อหน้าต่อตาเลย……】
【คุสะ】
【[สาวน้อยผู้ไร้ความปรานีแม้จะผ่านจอ】
◇
【ฮารุจัง★「พวกรุรุซังเหรอครับ？ เอ๊ะโตะ、รุรุซังก็ระดับประมาณเข้ามาอาบน้ำด้วยกัน」】
【ระดับ！？】
【นี่อะไรกัน、สำหรับเรื่องฮารุจังยังมีอะไรอีกมากมายรออยู่！？】
【มาสร้างหอคอยที่นี่กันเถอะ】
【คะ、คราวหน้าช่วยบรรยายสดฉากอาบน้ำกับเอมิโอเน่จังที……】
【ไลฟ์สดของฮารุจังตัวปลอมถูกยึดครองโดยทัวร์ฮารุจังอย่างสมบูรณ์ คุสะ】
【มะ、ม๊า、ฝั่งแรกที่ขโมยมาก่อน……ก็เป็นเหล่าฮารุจังตัวปลอมล่ะนะ……】
◇
【ฮารุจัง★「แกนกลางเหรอครับ？ ……ก่อนอื่นเลย กรุณาจับตาดูอย่างใกล้ชิด、เวลาก็ประมาณทำให้ดวงตาหมองคล้ำล่ะครับ。 ใช่แล้ว、ก่อนอื่นก็ประมาณ 6 ชั่วโม。 ช่วยอย่าหลับตาให้มากที่สุดนะครับ 」】
【คุสะ】
【เป็นคำแนะนำที่บอกเงื่อนไขอย่างสมบูรณ์】
【ไม่หรอก ม๊า คนปกติไม่มีทางเห็นได้หรอก……】
【ฮารุจังตัวปลอมฮารุจังตัวปลอม、ฉันคิดว่าจะดีกว่าสำหรับคุณที่จะจัดปาร์ตี้ และทำตามปกติดีกว่าไหม……？】
【อืม、คิดว่าแบบนั้นจะง่ายกว่าเยอะเลย……】
【ควรจะเป็นคอมเมนต์ที่ดี แต่เป็นเทคนิคการสนทนาขั้นสูงที่ทำให้คุณยอมแพ้ต่อเนื้อหาที่คุยกัน】
【ไม่หรอก】
【เพราะว่าเป็นฮารุจัง เธอคงไม่คิดอะไรหรอก】
【ถ้าคิดให้ดี ก็ฮารุจังใช่ไหมล่ะ】
【ความไว้วางใจของทุกคน คุสะ】
◇◇
สนุกจัง
กว่าที่ผมจะรู้ตัวก็ผ่านไปหลายชั่วโมงแล้ว
………การเข้าไปก่อกวนการไลฟ์สดของผู้อื่นอาจเป็นเรื่องสนุกกว่าที่คิด
หรือว่าบางที ผม、จะไม่มีความสามารถ……ด้านไลฟ์สดเลย……。
แต่งั้นสินะ
ผม จนถึงตอนนี้ก็เริ่มมีชื่อเสียงแล้วสิเน๊……..ถึงขนาดมีพวกเด็ก ๆ เลียนแบบผมเลย
ผมรู้สึกอายขึ้นมานิดหน่อยเลย
“โม๊ว มานอนสักแป๊บ ดีกว่า………..”
อาจเป็นเพราะฉันเหนื่อยจากการแชทตลอดเวลาบนสมาร์ทโฟนซึ่งฉันไม่คุ้นเคยและฉันก็รู้สึกง่วงนอนอีกครั้ง
ผมคลานเข้าไปในฟูกใหม่ของตัวเอง
……หืม、กลิ่นของรุรุซังล่ะ
◇
【ข่าวด่วน・ฮารุจัง、กลายเป็นทัวร์ฮารุจังและไล่กำจัดฮารุจังตัวปลอม】
【แอคเค้าท์ที่เรียกตัวเองว่าฮารุจังที่พึ่งโผล่มาเมื่อไม่นานมานี้จะสงบลงไหมน่ะ】
【คำแถลงจากสมาคมดันเจี้ยน『การเลียนแบบเด็กที่ชื่อว่าฮารุจังนั้นเป็นอันตรายอย่างยิ่ง ดังนั้นกรุณาหยุดการกระทำใด ๆ ทันที。 สำหรับผู้ที่พึ่งเริ่มต้นควรมีผู้ปกครองหรือผู้ดูแลคอยช่วยเหลือเสมอ』】
【นักธุรกิจไร้ยางอายที่ขายชุดเครื่องแต่งกายของฮารุจัง、เข้ามอบตัวด้วยเหตุผลบางอย่าง】
【ฉันไม่เข้าใจเรื่องที่เขาพูดเท่าไหร่นอกจาก『ได้โปรดให้อภัยฉันเถอะ』、คงมีภัยคุกคามอะไรบางอย่างล่ะมั้ง……】
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 41
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/41/
แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณ คุณนิรนาม x-2186 กสิกรไทย
ขอบคุณ คุณนิรนาม x-8262 เกียรตินาคิน
ขอบคุณ คุณTIN***IT CHAI มาก ๆ ครับ
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ
ตอนที่ 40 เห็นได้ชัดว่ามีการบัซผมค่อนข้างมาก เอ๊ะ? ไม่ใช่?
(*บัซ คำที่หมายถึงสิ่งที่กลายเป็นประเด็นร้อนบน SNS หรืออินเทอร์เน็ตและดึงดูดความสนใจของผู้คนจำนวนมาก)
【ที่รู้จักกันทั่วไปในชื่อ「ฮารุจัง」。 ไม่มีชื่ออย่างเป็นทางการหรือชื่อฉายาเหมือนกับสตรีมเมอร์หรือไอดอลทั่วไป】
【บางที「ฮารุ」อาจจะเป็นชื่อจริงก็ได้？】
【ถ้าได้ติดตามอย่างใกล้ชิดจะรู้ว่ามีข่าวลือที่ว่ามีความเป็นไปได้ที่จะถูกลบออกไปด้วยเหตุผลที่จะอธิบายในภายหลัง】
【ซูเปอร์โนวาในธุรกิจไลฟ์สดดันเจี้ยน……หรือจะเรียกว่าเป็นอุกกาบาต หรือฝูงอุกกาบาตระดับทำให้เกิดการสูญพันธุ์、ยังไงก็ตามก็เป็นตัวตนอันตราย】
【สาวน้อยผู้เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งด้วยตัวเธอเอง】
【มีหลายทฤษฎีของความสงสงสัย โลลิ・โชตะ・โลลิถูกกฎหมาย แต่ที่แน่ ๆ ไม่ทราบเพศ อายุ และบุคลิกภาพ】
【ยังไงก็ตาม จาเสียงในไลฟ์สด、ต่อให้เป็นผู้ชาย ก็ต้องเป็นโชตะก่อนที่เสียงจะแตกเนื้อหนุ่มแน่นอน】
【↑แนะนำให้เพิกเฉยต่อแฟนคลับสายโชตะสุดขั้วส่วนหนึ่ง】
【นางฟ้าแห่งความตาย】
【สาวน้อยนักเฮดช็อตทุกลมหายใจ】
【สาวน้อยผู้เปลี่ยนแนวคิดของสาวน้อย】
【ถ้าฮารุจังเป็นโชตะ ข้าก็เป็นโชตะค่อนก็ดี】
【ธรรมชาติซัง】
【สาวน้อยธรรมชาติ（จริง】
【สาวน้อยธรรมชาติ（ตัวตนอันตราย】
【สาวน้อยธรรมชาติ（รวมถึงคนอันตรายที่ปรารถนาโชตะด้วย】
【สาวน้อยที่ทำได้ทุกอย่างเกี่ยวกับงานสอดแนม・อาชีพระยะไกล】
【ข่าวลือว่า ตั้งแต่ปีหน้าเนื้อหาของการฝึกดันเจี้ยนจะเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง】
【สาวน้อยผู้นำมาซึ่งการปฏิวัติ ไม่ว่าจะดีขึ้นหรือแย่ลง】
【เธอเข้าสู่อันดับโลกในระยะเวลาเพียง 10 วันนับตั้งแต่เดบิวต์（ไม่รวมก่อน รุรุจังช็อค）สุดย๊อด】
【รุรุจังเป็นหุ้นส่วน（หรือผู้ปกครอง、หรือผู้ได้รับความคุ้มครอง、หรือคน……โอ๊ะโตะ เหมือนมีคนมา】
【เป็นครั้งแรกที่มีช่วงเวลาแห่งความสนุกไร้กังวลแม้เพียงไม่กี่ชั่วโมงใน「สองเรา รุรุฮารุ」】
【ตัวตนอันตราย】
【สินทรัพย์ยากจน】
【โอโต้ซังโกะ】
【ตัวตนอันตรายเองก็ได้รับการยอมรับจากต่างประเทศเช่นกัน】
【หากคุณเห็นข้อความเป็นภาษาต่างประเทศ หรือผ่านเครื่องแปลว่า『คุณรู้จักเด็กที่ชื่อฮารุหรือไม่』หากพบเห็นกรุณาแจ้งให้ทราบเงียบ ๆ ที่นี่→＜URL＞】
“…….นี่คืออะไรกันครับ”
ถ้าดูจากข้างบนนั่นคือของใน Wik แรกที่ค้นหาเจอจากคำว่า「ฮารุ」「ไลฟ์สด」「ดันเจี้ยน」
นอกจากนี้ยังมีอิลลัสของเด็กผู้หญิงผมยาวสีบลอนด์อีกมากมาย
………ไม่ว่าจะมองยังไง เกือบทั้งหมดก็……..
“ฮารุจังไงเน๊！เป็นคนดังแล้วล๊า！”
“ไม่สิครับ ผมจะมีปัญหาจริงไหมครับ?”
“เอ๊ะ?”
“เอ๊ะ?”
“ทุกคนพูดเกินจริงเน๊ะ ……อ้า นี่คือบรรยากาศของไลฟ์สดเหรอครับ?”
“……ฉันพูดจริงนะฮารุจังน่ะ………”
“ไม่กี่วันที่ผ่าน ผมอ่านแต่หนังสือเท่านั้นจริง ๆ เน๊ะ…….”
“?”
เหล่าเด็กสาวมารวมตัวกันพักผ่อนบนเตียงของผม ในห้องของผมอย่างเป็นธรรมชาติ
ไม่สิ ไม่จำเป็นต้องมาอยู่ด้วยกันก็ได้นิครับ?
“เรื่อนี้ ควรจะทำยังไงดีครับ”
“ถ้าฮารุรู้สึกไม่สบายใจ ฉันจะส่งคำขอให้ลบให้ได้นะคะ?”
“อ้า ไม่ครับ นั่นไม่จำเป็น ผมแค่ไม่รู้จะพูดอะไรดี”
【เหล่าคนที่ถูกเรียกว่า『ปฐมกาล』、เป็นผู้ติดตาม 10 คนแรกที่กดติดตามภายใน 1 ปีที่เปิดช่อง และทำการสนับสนุนมาจนถึงทุกวันนี้、นอกจากนี้ ตอนนี้ยังสามารถพบเจอโชตะคอนที่ถูกเรียกว่าลูกพี่หญิงได้ด้วย】
【พวกเขาได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้อาวุโสของฮารุจัง】
【ตัวตนอันตรายที่พูดคุยเรื่องความกล้าหาญของฮารุจังในการประชุมออฟไลน์】
【ดูเหมือนว่าทุกคนจะรู้จักกัน】
【มีแค่ฮารุจังคนเดียวที่ไม่รู้จักใครเลย】
【ตามที่ระบุไว้ในคอมเมนตร์ เพื่อความบริสุทธิ์「ควรมีการแบ่งแยกระหว่างไอดอลและแฟนๆ อย่างชัดเจน」】
【นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมคุณถึงไม่ควรไล่ตามความจริงเกี่ยวกับฮารุจัง】
【อย่ามองเข้าไปในเหว】
【ถ้ามองเข้าไป……ขอโทษ แต่มันตลกจัด ช่วยด้วย】
“นี่ โรงเรียนชายล้วนก็เป็นแบบนี้แหละ แต่ผมไปโรงเรียนสหศึกษานะ”
“……..นั่นสิน๊า รู้สึกว่าผู้ชายจะชอบฟังอะไรแนว ๆ นี้เยอะเลยล่ะค่ะ……..”
“อืม ใช่แล้วล่ะ………แต่เด็กผู้หญิงไม่ชอบยุ่งเรื่องแบบนี้หรอก”
“งั้นเหรอครับ? จ๊า แล้วเด็กผู้หญิงชอบอะไรครับ”
“อย่ารู้เลยจะดีกว่าน๊า”
“ฉันคิดว่าถ้าไม่รู้จะดีกว่ามั้งคะ?”
“สำหรับฮารุซังอย่ารู้เลยค่ะ”
“อะ ครับ”
ปกติแล้วพวกเด็กผู้หญิงจะแยกกัน แต่เฉพาะในเวลาแบบนี้เท่านั้นที่พวกเธอจะมารวมตัวกัน……..ที่ไหนพูดไม่รู้
แน่นอนว่าผู้ชายก็คือผู้ชาย เด็กผู้หญิงก็คือเด็กผู้หญิง แต่ล่ะฝ่ายก็มีความชื่นชอบเพศตรงข้ามเป็นของตัวเองไงล่ะ
……ตัวอย่างเช่น ผู้ชายสมัยนี้เราไม่ใช้หนังสือกระดาษ เราใช้ e-book
“ฮารุจัง?”
“ผมไม่ได้โกรธหรอกครับ แต่มีข่าวลือมากมายที่แพร่สะพัดไปทั่ว จนผมสงสัยว่าควรจะทำยังไงดี”
“……………………………………”
“เน๊ะ?”
อันตราย อันตราย
ผมไม่รู้ว่าทำไม แต่เวลาที่ผมคิดเรื่องอะไรสักอย่าง เด็กคนนี้ก็มักจะจ้องมาที่ผม
“……..ถ้าฮารุจังไม่คิดมาก ทางที่ดีก็ควรปล่อยไว้เหมือนเดิมไปก่อน ก่อนอื่นเลย เราควรดำเนินการอย่างเหมาะสมกับสิ่งที่เป็นอันตรายอย่างชัดเจน หรือกับผู้ที่บังเอิญรู้ความจริงเกี่ยวกับฮารุก่อน”
“อย่างงั้นเหรอครับ?”
“อ้า ทางเรากำลังใช้อำนาจของบริษัทอย่างเต็มที่ค่ะ”
อ้า ในเวลาแบบนี้ การมีบริษัทก็มีประโยชน์เหมือนกัน
โดยสรุป ขอบคุณสำหรับการเป็นคนกลาง……..เป็นเหมือนกับผู้จัดการระดับกลาง
ถ้าหากว่าคุณสามารถทำงานที่ยุ่งยากแบบนั้นให้ผมได้ ผมก็ยินดีที่จะจ่ายเงินให้เน๊ะ
【อย่าพยายามค้นหาตัวตนที่แท้จริงของฮารุจังอย่างจริงจัง。 ไม่เช่นนั้นโฮมมิ่งของรุรุจังจะไปหาบ้านคุณ】
【แม้ว่าคอมเมนต์ในระหว่างไลฟ์สดจะมีเนื้อหาอยู่ในเลเวลที่ไม่ถูกBAN、แต่กรุณาหลีกเลี่ยงการยึดติดกับหัวข้อเฉพาะ。 มีหลายกรณีที่ IDที่คอมเมนต์บ่อย ๆ เงียบลงอย่างกะทันหันสันนิษฐานว่านี่เป็นเพราะอิทธิพลบางอย่างจากโชคร้ายของฟุคายะ รุรุจัง】
“รุรุซัง”
“ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยนะค๊า”
“จริงเหรอครับ?”
“จริงแน่นอน”
รุรุซังส่ายหน้าเธอไปมา
……ม๊า ถ้าเด็กคนนี้สามารถควบคุมคำสาปของตัวเองได้ เธอคงไม่ตกอยู่ในสถานการณ์เฉียดตายขนาดนั้น
“แต่จริง ๆ แล้วเต็มไปด้วยการแต่งเติมจนเป็น ใคร? เป็นความรู้สึกแบบนั้นล่ะครับ”
“คิดว่าน่าจะสะดวกสำหรับฮารุ สุดท้ายแล้วก็ไม่มีใครรู้ว่าเป็นเรื่องจริงมากแค่ไหนน๊า”
“เป็นแบบนั้นเหรอครับ”
มีคนบอกว่าเพื่อซ่อนต้นไม้
ในความเป็นจริง จนถึงตอนนี้ก็มีเพียงลักษณะภายนอกเท่านั้น ดังนั้นไม่มีทางรู้ได้ เว้นแต่จะมองมาที่ผมตอนที่อยู่กับรุรุซัง และคนอื่น ๆ เน๊ะ
……ไม่สิ การที่มีผมสีบลอนด์ และดวงตาสีฟ้าก็โดดเด่นแล้วหรือเปล่าน๊า…….ไม่หรอก ม๊า ก็ผมสามารถเปลี่ยนสีได้ด้วยสกิลปลอมตัว………
“แล้วก็เรื่องไลฟ์สดครั้งต่อไปค่ะ”
“ให้ออกอีกจะดีเหรอครับ?”
“ปกติแล้ว ฮารุซังมักจะไลฟ์สดประมาณ 3 ครั้งต่อสัปดาห์ใช่ไหมคะ นอกเหนือจากนี้ พวกเราก็ไม่ได้พยายามที่จะห้ามหรอกนะคะ”
“อะ อย่างงั้นเหรอครับ”
แต่ผมก็สงสัยว่าจะสามารถหยุดได้อย่างงั้นเหรอ
นั่นเป็นเหตุผลที่ผมจะแอบตรวจเส้นสอบทางหลบหนีจากอพาร์ตเมนต์แห่งนี้
“ยังไงก็ตาม หากคุณยินดีให้ความร่วมมือ หัวหน้าของฉันต้องการให้ฉันวัดระยะห่างระหว่างคุณกับรุรุซังในครั้งต่อไปค่ะ”
“หมายความว่ายังไงเหรอครับ? คุชิมะซัง”
“ฮารุซังกับรุรุซัง มีบางอย่างในดันเจี้ยนที่ทำให้พวกคุณทั้งคู่อยู่ในสภาพที่กำลังเป็นอยู่ตอนนี้เน๊ะ”
“นั่นสินะครับ ผมกลายเป็นเด็กผู้หญิง รุรุซังก็ตัวตนแห่งโชคร้าย”
“สำหรับตัวตนแห่งความโชคร้าย……..การที่ฮารุซังสามารถแนะนำจนสามารถหลีกเลี่ยงกับดักได้ ก็เลยทำให้เกิดความไม่แน่ใจขึ้นค่ะ แต่อาจเป็นไปได้ว่า『ในระดับที่หลีกเลี่ยงไม่ได้นั้น จะไม่เปิดใช้งานหากทั้งสองคนอยู่ใกล้กัน』ค่ะ”
หืม?
……………………………………
……อ้า เข้าใจล่ะ
ตอนที่รุรุซังอยู่คนเดียว เธอจะอยู่เลเวลเด็กซุ่มซ่าม
แล้ว ถ้าเธออยู่ห่างจากผมสองหรือสามชั้น คงเป็นระดับหายนะ
แต่ในการไลฟ์สดครั้งล่าสุด พวกเราอยู่ด้วยกันในระยะประชิด ถูกผมพาให้ห่างจากกับดัก
“เพราะเหตุนั้น ตราบที่อยู่กับฮารุก็จะไม่เป็นอะไร”
“ดังนั้นจึงต้องทดสอบหาระยะห่างระหว่างพวกเราภายในดันเจี้ยนสิเน๊ะ ไม่มีอะไรเป็นพิเศษครับ”
“……..ดีแล้วเหรอ?”
“จะบอกว่าเป็นเพราะคำสาปซามะ? พอเปิดใช้งานแล้วก็ยังเป็นรุรุซังที่ได้รับบาดเจ็บ……แล้วถ้าใช้มาตรการป้องกันล่ะครับ?”
รุรุซังบอกว่าพ่อแม่ของเธอได้รับบาดเจ็บสาหัสตอนที่เธอยังเรียนมัธยมปลายอยู่
……….ถึงเธอจะไม่ได้บอกผม แต่ผมก็แน่ใจว่าเธอต้องมีความรู้สึกไม่ดีที่โรงเรียน
“อ้า พวกเราปกป้องสภาพแวดล้อมรอบตัวของรุรุ พวกเราทพอย่างงั้นมาโดยตลอดค่ะ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนกระทั้งตอนที่ฮารุกับรุรุดำดิ่งลงไปในดันเจี้ยนเดียวกันเป็นครั้งแรกค่ะ”
“อย่างงั้นเหรอครับ”
หรือก็คือ จะไม่มีการแทรกแซงหากไม่ได้ดำดิ่งในดันเจี้ยนเดียวกัน
………อาเร๊ะ แต่ถึงอย่างงั้นเธอก็เป็นตัวตนแห่งโชคร้ายจนถึงตอนนี้……ม๊า ช่างเถอะ การที่เอมิซังที่ดูแลรุรุซังมาตลอดพูดแบบนั้น ดังนั้นแล้วเธอต้องรู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้แน่นอน
ยังไงก็ตาม ตอนนั้นผมอยู่ที่ชั้น 78 และเด็กคนนี้อยู่บนชั้น 77 ――ตอนที่เธอล้มครั้งใหญ่ แต่เรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นตอนที่อยู่ห่างออกไปประมาณ 10 ชั้น
คงอยากรู้เงื่อนไขสินะ
“แล้วก็ ฮารุก็คงอยากจะไลฟ์สดคนเดียวแล้วสินะคะ”
“ถึงจะเป็นเหมือนกับการดำดิ่งดันเจี้ยนเฉย ๆ มากกว่าไลฟ์สดล่ะนะครับ จะว่ายังไงดี ผมรู้สึกสบายใจในนั้นล่ะครับ”
“…….รู้สึก สบายใจเหรอคะ…….?”
“อ้า รู้สึกว่าจะพูดแบบนั้นตอนไลฟ์สดเหมือนกัน………”
“? การได้อยู่สถานที่เล็ก ๆ เงียบ ๆ มืด ๆ และเย็น ๆ ไม่ดีหรอกเหรอครับ?”
“…….ฮารุจัง มีหลายครั้งที่ชอบคลานอยู่ใต้ผ้าห่มและอ่านหนังสือ………”
ผมเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันเน๊ะ
ตอนที่ผมยังเป็นผู้ชาย ผมก็ไม่ได้มีความคิดไปไกลถึงขนาดนี้หรอก…….ม๊า ช่างเถอะ
“อะ เหล่าปฐมกาลซังก็เป็นห่วงว่า『คุณจะเหนื่อยจากการต้องพูดเยอะแบบนั้นไหม』”
“เพราะว่าจนถึงตอนนี้ ดูเหมือนจะไม่ได้คุยอะไรระหว่างการไลฟ์สดเลยจริงไหมคะ”
“ไม่มีอะไรเป็นพิเศษครับ ผมแค่ไม่พูด เว้นแต่จะมีเป้าหมายเป็นพิเศษ”
ผมจะไม่พูดว่าเหนื่อยอะไรเป็นพิเศษแบบนั้น แต่……..การได้อยู่คนเดียวและผ่อนคลายก็สนุกดี
“ถ้าอย่างงั้น ฉันจะแจ้งให้ทราบเรื่องคราวหน้านะคะ ควรทำพรุ่งนี้หรือวันถัดไปดี?”
“ครับ หากผมไม่ได้ดำดิ่งเกิน 3 วันจะเกิดอาการลงแดงครับ”
“อาการลงแดง เหรอคะ?”
“ครับ มือจะเริ่มสั่น”
เมื่อหยุดสิ่งที่ทำอยู่เสมอ ร่างกายของผมจะเริ่มรู้สึกสั่น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อร่างกายนี้ยังเด็ก จึงไวต่อแรงกระตุ้นดังกล่าว
“……..ฮารุซัง”
“คุชิมะซัง?”
“รักษาโรคพิษสุราเรื้อรัง ดีไหมคะ?”
“เอ๊ะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จะไม่เป็นอย่างนั้นแน่นอนครับ หากพยายามทำแบบนั้น ผมจะใช้สกิลปกปิดตัวตนเพื่อหลบหนี และจะซ่อนตัวอีกครั้งเป็นเวลาประมาณ 1 ปีเลย”
“……..ฮารุซัง เรื่องต่าง ๆ ส่วนใหญ่คุณมักจะกังวลในระดับแค่『เรื่องนั้นจะยังไงก็ได้ครับ』แต่มีแค่เรื่องดื่มกับอ่านหนังสือเท่านั้น………….”
“นั่นคือสิ่งที่ทำให้คุ้มค่าที่จะมีชีวิตอยู่ครับ”
คุ้มค่าที่จะมีชีวิตอยู่
ถ้าต้องให้หยุดดื่ม ผมคงหนีแน่นอน
ร่างกายของผมกลายเป็นแบบนี้ ผมจึงมีเซฟเฮาส์หลายแห่งในกรณีที่ถูกพบว่าเป็น「ผู้ร้ายลักพาตัวเด็กสาวที่ชั่วร้าย」
ผมไม่เคยบอกใครเลย
ฐานลับจะเป็นฐานลับ เมื่อมันเป็นความลับไงล่ะ
【นอกจากนี้、เธอพูดถึงเรื่องการดื่มในระหว่างไลฟ์สดด้วย】
【＃＃＃＃＃คอมเมนต์นี้ถูกลบออก】
“อะ”
“ถึงแม้ว่าพวกเราจะไม่สามารถลบออกได้ทั้งหมด แต่บทความเหล่านี้บางส่วนก็ได้รับการแก้ไขเพื่อถูกทำให้คิดว่า『เป็นเรื่องไม่จริงตามที่คิดไว้』”
“…….ในที่ต่าง ๆ แบบนี้ ทั้งหมด………?”
“อ้า ต้องขอบคุณเริ่องนี้เลย เงินเดือนในฐานะพนักงานออฟฟิศของฉันในเดือนนี้เพิ่มขึ้นสองเท่าจากเดือนที่แล้วเลยค่ะ”
“ส่วนทางฉันเป็นข้าราชการค่ะ ดังนั้นพวกเราจึงไม่ได้รับเงินเพิ่มแม้แต่เยนเดียว แต่ดูเหมือนว่าทุกคนก็สนุกกันดี”
อ้า ความแตกต่างระหว่างภาครัฐและเอกชน
…….ถ้ามีโอกาส ผมจะส่งขนมไปให้คุชิมะซังกับคนพวกนั้น
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 40
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/40/
แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณ คุณCH****AI KIMN มาก ๆ ครับ
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ
ตอนที่ 39 การย้ายบ้านเป็นเรื่องสนุกใช่ไหม?
“เข้าใจแล้ว ที่นี่เหรอครับ”
“ฉันคิดว่าได้เลือกสถานที่ที่ตรงกับความต้องการของฮารุซังมากที่สุดจากในตัวเลือกแล้วค่ะ แต่………”
ผมคิดว่าก็ค่อนข้างดีเลยครับ โดยเฉพาะค่าเช่าฟรี”
“อะ ฮะๆๆๆ……ฮารุจัง เพราะว่ากลายเป็นคนดังแล้วเน๊ะ――…………”
“เป็นความผิดของรุรุซังเน๊ะ”
“ใช่แล้วเน๊！ ……..ไม่ใช่สิค๊า！ แต่ก็ใช่แล้ว！”
พวกเราในวันนี้กำลังมาชมทาวเวอร์แมนกัน
ทาวเวอร์แมน
ทาวเวอร์แมนชั่น
แทนที่จะเรียกว่าอยู่เหนือเมฆ ผมไม่เคยคิดที่จะอาศัยอยู่ในสถานที่ที่มีราคาแพงทั้งทางกายภาพและด้านราคาด้วยซ้ำ เพราะมันยุ่งยาก ยิ่งไปกว่านั้นผมไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะได้มาอยู่ที่นี่ในวัยนี้
ใช่แล้ว ที่นี่คือห้องบนชั้น 20 ของอาคารสูงหน้าสถานี
อื~ม……ผมรู้สึกสงบใจไม่ได้เลย เพราะว่ามันสวยเกินไป ……….
ผมชอบชอบอพาร์ทเมนต์ที่ดูโทรมแต่กว้างขวางนั้นมากกว่า
“นี่เป็นคำพูดวันก่อนจากหัวหน้าของฉันอีกทีนะคะ…….เขาบอกว่า ฮารุซังตอนนี้ จำเป็นต้องได้รับการคุ้มครอง ที่นี่จะทำให้การรักษาความปลอดภัยง่ายขึ้นค่ะ”
“ฮ๊า คิดว่าจะมีชาวต่างชาติมาลักพาตัวผมจริง ๆ เหรอครับ?”
“ค่ะ…….ข้อมูลที่ฮารุซังถือครองไว้มีค่ามากเกินไป……….”
คุชิมะซังซึ่งมีผมหางม้าเปล่งประกายกล่าวขอโทษ
“ผมไม่เข้าใจเลยจริง ๆ แต่ถ้าพวกคุณให้ผมยืม 1 ห้องมาฟรี ๆ งั้นจะอะไรก็ได้ครับ ไม่มีอะไรดีไปกว่าของแพงที่ได้มาฟรี ๆ อีกแล้ว”
“ฮะ ฮารุจัง……..ช่วยกังวลสักหน่อยเถอะ……….”
“การออมเงินสำคัญมากนะครับ?”
ในระหว่างการไลฟ์สดครั้งนั้น มีหลายเรื่องที่ผมได้คุยกับรุรุซัง
บางอย่างเกี่ยวกับทางนี้………แบบเรื่องที่สุดยอดมาก
เหตุผลที่ผมไม่เข้าใจ แม้ว่าจะได้รับการอธิบายแล้วก็ตาม บางทีอาจเป็นเพราะผมขี้เกียจเกินกว่าจะเข้าใจ หรืออาจจะเป็นเพราะคำอธิบายของคนฉลาดจะเข้าใจง่ายกว่า
…….หรือที่จริงแล้ว ความสามารถในการประมวลผลของสมองของผมกำลังใกล้จะเท่ากับสาวน้อยไปแล้วจริง ๆ
แค่ล้อเล่นน่ะ
ขณะนี้ยังไม่มีสัญญาณว่าเป็นเช่นนั้น แต่ผมแค่อยากจะพูดอะไรบางอย่างเท่านั้นเอง
“ฮารุจังสุดยอดไปเลยเน๊”
“พอรุรุที่ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์แบบในไลฟ์สดเป็นคนพูด ทุกอย่างก็ดูน่าเชื่อถือเลยล่ะ”
“มู๊ว！ เอมิจังใจยักษ์！”
“ล้อเล่นน่ะ เพราะไลฟ์สดนั้นทำให้แฟนคลับของรุรุเพิ่มขึ้นจริงไหม?”
“แบบนั้นไม่ได้ทำให้ฉันมีความสุขสักนิด แถมเหตุผลหลักก็เป็นเพราะว่าฉันอยู่กับฮารุจังด้วย――………”
“อย่าพูดอย่างงั้นสิ นั่นเป็นส่วนหนึ่งของการคอลแลปส์ไง”
รุรุซัง……กระโดดลงบนเตียงที่ยังไม่ได้ใช้งานที่จัดไว้ให้โดยไม่ได้รับอนุญาต
ไม่สิ ผมก็ไม่ได้รังเกียจอะไร แต่………เธอคงยังไม่ลืมใช่ไหม ความจริงที่ว่า………ผมเป็นผู้ชาย
“แต่ว่าจากนี้ไปพวกเราก็จะเป็นเพื่อนบ้านกันแล้ว！”
“ยังไงก็คงไม่ต่างอะไรกับตอนที่ผมยังพักอยู่ที่โรงแรมเน๊ะ”
“ทำได้แล้วเน๊ะ ฮารุจัง！”
“นั่นสินะครับ”
“……ถึงจะดูเหมือนไม่เป็นมิตร แต่ก็ใช่ว่าจะผลักไสออกไป……..แม้ว่าบางครั้งจะปฎิเสธ แต่โดยทั่วไปแล้วจะใจดีกับรุรุ สาวน้อยใจดีที่ปล่อยให้เล่นผมของตัวเองตอนที่อ่านหนังสือ…….”
“เฮ็นไตซัง”
“วัง(โฮ่ง)！”
“ถ้าไม่ระวังตัวไว้ล่ะก็ สักวันคงได้หลุดที่ไหนสักแห่งเอาแน่ ๆ เลย? นั่นน่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ！ถ้าระวังเอาไว้ก็จะไม่เกิดขึ้นแน่นอนค่ะ！”
“เอมิจัง………..”
เอมิซัง กรุณาไปที่เซสชั่นสำหรับให้คำปรึกษาในครั้งต่อไปได้เลยคค่ะ”
“อ้า ฉันจำได้ไดม้จริง ๆ ว่าพวกเรากำลังคุยเรื่องอะไรอยู่ แต่ก็รู้สึกดีมากเลน๊า！”
……..จะไม่เป็นไรจริงเหรอ………. ?
แค่ให้คำปรึกษาจริง ๆ ใช่ไหม?
คงไม่ใช่อะไรที่เรียกว่าการล้างสมองหรอกน่ะ
ผมประเมินให้เธอเป็นเฮ็นไตซังตั้งแต่วันแรกแล้ว ยังไงก็ตาม เอมิซังแล้วโดยทั่วไปจะถูกมองว่าเป็นผู้หญิงประเภทที่สวยและเป็นที่นิยมของสาว ๆ ในปัจจุบันก็ทำได้ดีเช่นกัน
…..สงสัยจังว่าผมไปทำอะไรถึงได้จุดประกายจิตวิญญาณโลลิคอนของเธอคนนี้กันเน๊
อาจเป็นความผิดของผม………ไม่สิ จากที่ได้ยินมา ดูเหมือนว่าเอจะชอบเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ มานานแล้ว ดังนั้นผมอาจจะแค่เป็นแรงผลักดันครั้งสุดท้ายสำหรับเธอเท่านั้นเอง
ถือว่ามีส่วนรับผิดชอบนิดหน่อยล่ะ
มะ ม๊า ต้องปล่อยให้เธอระบายส่วนผสมของเฮ็นไทออกมาในปริมาณที่พอเหมาะเน๊ะ
โชคดีที่เธอไม่ทำอะไรที่รุนแรงออกมา
………ซึ่งน่าผิดหวังนิดหน่อย
“ฮารุจัง?”
“อะไรครับ?”
“……………………………………”
“ว่าไปแล้วรุรุซัง”
ผมยังคงรู้สึกแปลก ๆ เกี่ยวกับรุรุซังเป็นครั้งคราว
ยกตัวอย่างเช่นในเวลาแบบนี้
……..เด็กคนนี้ก็เป็นเหมือนกับผม เธอกำลังประสบกับบางสิ่งที่แปลกประหลาดจากภายในดันเจี้ยน ดังนั้นอาจจะมีอย่างอื่นที่เรายังไม่รู้ก็ได้เน๊ะ
◇
“แต่ว่านี้ดีแล้วใช่ไหมคะ?”
“เรื่องที่ไม่ให้เหยียบเหรอครับ?”
“อุมุ นั่นก็น่าหนักใจอยู่หรอกค่ะ ฉันหวังว่าจะได้สัมผัสกับสวรรรค์ของการถูกเท้าของสาวน้อยตัวเล็ก ๆ เหยียบย่ำลูบคลำสักครั้งเหมือนกัน”
“เอมิจัง………..”
“……..แต่ไม่！ ย้ายบ้าน ！ ฉันหมายถึงเรื่องการจ้างบริษัทสำหรับการย้ายบ้านปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเองค่ะ！”
“อะ หมายถึงเรื่องนั้นเหรอครับ”
ลองคิดดูแล้วก็เป็นเช่นนั้น
ตั้งแต่ที่ผมย้ายมาที่นี่ ผมก็ทิ้งหน้าที่ทุกอย่างไว้กับพวกเธอ
“เอาแค่ง่าย ๆ ก็ได้ไม่ใช่เหรอครับ”
“ไม่ค่ะ ไม่ว่าใครต่างก็มีสิ่งที่ไม่อยากให้คนอื่นเห็นจริงไหมคะ? ตอนที่มาถึงโรงแรม ที่คุณนำติดตัวมามีก็แค่ข้าวของส่วนตัวใช่ไหมล่ะคะ………”
“ของบางอย่างที่ไม่อยากให้คนอื่นเห็นอย่างงั้นเหรอครับ? แม้แต่เอมิซังเองก็ด้วย?”
“อุมุ ก่อนที่จะทันรู้ตัว ตู้เสื้อผ้าของฉันก็เต็มไปด้วยเสื้อผ้าของเด็กผู้หญิง ที่ฉันสวมไม่ได้เลยด้วยซ้ำ”
“อุว๊า……….”
“เอมิจัง………..”
“อะ”
“………มาลงโทษที่นี่เลยดีไหม……?”
“เดี๋ยว นี่ก็แค่เหมือนกับงานอดิเรกแต่งตุ๊กตาเองนะคะ！ ไม่เห็นเป็นไรเลย ฉันแค่ดูก็มีความสุขแล้ว！”
บาปของเอมิซังปรากฎออกมาแล้ว
……..เรื่องนี่ ถ้าลองสลับเพศเธอดู จะเป็นอะไรที่แย่เอามาก ๆ
โล่งอกไปทีที่เธอเกิดมาเป็นเด็กผู้หญิง
เพราะเธอสามารถกอดนัวเนียคนที่เหมือนกับผมได้อย่างถูกฎหมาย
“อยากนัวเนียไหมครับ?”
“วัง(โฮ่ง)！”
“ฮารุซัง ถ้ากระตุ้นมากเกินไปจะเป็นอันตรายได้นะคะ”
“? เอมิซัง คุณเป็นคนประเภทที่จะล่วงละเมิดทางเพศใครสักคนโดยไม่ได้รับความยินยอมหรือเปล่า?”
“ไม่ ไม่แน่นอนค่ะ！”
“ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีครับ ผมก็ไม่อยากยุ่งกับผู้ชายเหมือนกัน”
พูดตามตรง ผมก็อยากมีคู่รักที่เหมือนกับเอมิซัง ที่ผมสามารถเพลิดเพลินกับกลิ่นหอม และสิ่งที่นุ่นนิ่มยิ่งใหญ่วิเศษมากทั้ง 2 ข้าง ผมอยากซุกหน้าแล้วนัวเนียเธอให้มากขึ้นมากขึ้นกว่านี้เหมือนกัน
แต่ก็เริ่มกังวลเกี่ยวกับอนาคตของเอมิซังเหมือนกัน ยังมีคุชิมะซังที่คอยดุผมเหมือนกับเป็นประธานนักเรียน เหนืออื่นใดเลยคือ รุรุซัง………..
“……..หนังสือลามกของเด็กผู้หญิง ไม่มีเลย”
“เด็กผู้หญิงไม่ควรพูดแบบนั้นนะครับ”
“ไม่มีเลย?”
“อะ อืม ถ้าอย่างงั้น รุรุซังจะมาช่วยย้ายของด้วยไหมครับ?”
เพราะน่ากลัวเน๊ะ
ผมสงสัยจริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเด็กคนนี้กัน
เพราะเป็นช่วงวัยรุ่นเหรอ?
“……..ถ้าเป็นผู้ชายปกติที่มีสุขภาพแข็งแรง………..”
“กะแล้ว ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นมาก่อนที่จะกลายเป็นเด็กผู้หญิงแล้วสินะ………..”
“ครั้งหน้า ฉันจะไปคลินิกจิตเวชในฐานะผู้ดูแลของเอมิซัง……….”
“อุมุ คิดว่าควรจะตรวจฮารุด้วย……..”
ผมได้ยิน ผมได้ยินน๊า เอมิซังกับคุชิมะซังกำลังแอบคุยกันอย่างลับ ๆ แต่ผมก็สามารถได้ยินพวกเธอได้……..แต่ไม่เห็นจะมีอะไรแปลกเกี่ยวกับเรื่องนั้นเลย
อยากถามจริง ๆ เลยว่าทำไมถึงต้องเป็นหัวข้อนี้……..เด็กผู้หญิงพูดจาลามก………อ้า ที่จริงก็เคยได้ยินมาว่าเด็กผู้หญิงชอบอะไรแบบนี้กันจริง ๆ
อะ อีกอย่าง เราอยู่ในยุคอิเล็กทรอนิกส์กันแล้วไม่ใช่เหรอ ไม่จำเป็นต้องมีเป็นเล่มจริงสักหน่อยใช่ไหม?
แล้วแบบอิเล็กทรอนิกส์ก็ดีกว่าเล่มจริงมาก
“……………………………………”
“อะ ถ้างั้นช่วยบอกให้ระวังกระสุนและอาวุธที่เกี่ยวข้องกับดันเจี้ยนทีนะครับ ถ้าจัดการไม่ถูกต้อง อาจจะเกิดเรื่องขึ้นได้”
ผมยื่นปอยผมให้กับรุรุซัง และทำให้เธอสงบลงด้วยการเปลี่ยนหัวข้อ
“………บึ๊ม?”
“อืม บึ๊ม”
“อ้า ฉันแน่ใจพวกเขาต้องคุ้นเคยกับเรื่องนี้อยู่แล้วค่ะ เพราะทำงานอยู่ในสายงานสาขานี้มานาน…….ยังไงก็ตาม มีพลังทำลายระดับไหนเหรอคะ?”
“เอ๊ะโตะเน๊ะ จำตอนที่ผมบินไปช่วยรุรุซังจากมังกรที่กำลังล้มได้ไหมครับ?”
“！！ ตอนนั้นที่มองมาที่ฉัน！”
“ไม่ได้มอง――อ้า อืม บางทีอาจจะมองอยู่ก็ได้ครับ”
ยังปลอดภัย เพราะไม่ได้โกหกล่ะ
“ของที่ผมใช้บินในตอนนั้นคือ จรวงทำเองที่ผมสามารถแบกขึ้นหลังได้ ผมทำขึ้นมาด้วยความชื่นชมที่มีต่อประธานบริษัทที่เป็นช่าง”
“จรวดแบ็คแพ็ค”
“อืม จรวดแบ็คแพ็ค แล้ว เจ้านั่นถ้าใช้อย่างเหมาะสม ระยะทางที่ร่อนไปได้ก็………สำหรับตอนนี้ จากชั้น 50 ของดันเจี้ยนไปจนถึงทางออกครับ ผมออกแบบมาให้สามารถผ่านช่องว่างต่าง ๆ เช่น บันไดได้ ………จะเป็นเท่าไหร่ดีล่ะครับ?”
“………ชั้น 50 …….?”
“ครับ ถ้าได้ใช้แค่ครั้งเดียวสายรัดข้อมือก็มีราคาแพงมาก ในทางกลับกัน ถ้าเป็นของทำมือก็เหมือนกับแทบจะฟรีเลยไงครับ”
ผมขยับแขนทำท่าทางแสดงให้ดูว่า「มันเป็นความรู้สึกแบบนี้」
“กู๊ว”
“ฮารัจัง จะน่ารักเกินไปแล้ว จะห้ามใจไม่อยู่แล้ว”
“จริง ๆ เลย เอมิจังเห็นแก่ตัวเกินไปแล้วเน๊ะ”
“กู๊ว”
“……..ฮารุซัง ฉันคิดว่าผู้ชายคงจะเข้าใจดี…….ว่าพฤติกรรมแบบนั้นทำให้เอมิซัง……..”
“?”
“……..จิโฮะจัง ฮารุจังเป็นผู้ใหญ่วัยทำงานจริง ๆ เหรอ? เธอดูเหมือนเด็กมัธยมปลาย……….มัธยมต้นมากกว่าอีก”
“ตามทะเบียนครอบครัว เขาเป็นผู้ชายวัยทำงานแน่นอนค่ะ แต่……….”
คราวนี้ เป็นรุรุซังและคุชิมะซังที่กำลังกระซิบกระซาบ
เอมิกำลังหมอบลง และกระตุก แต่ผมไม่สนใจ
คงจะน่าสนใจดีหากปล่อยเอมิซังในสภาพนี้ให้โดดเดี่ยวเน๊ะ
“ยังไงก็ตาม คงจะเป็นเรื่องแย่มากถ้าเผลอทำเจ้านั้นหล่นเข้าครับ”
“……..เข้าใจแล้วค่ะ ฉันจะแจ้งให้ทางนั้นทราบเองค่ะ”
“จมูกมีเลือดออกล่ะครับ”
“อุมุ ช่วยได้มากเลยค่ะ”
ว่าไปแล้ว คนเราสามารถเลือดกำเดาไหวเวลาดูเรื่องลามก ดูจะเป็นเรื่องจริงสิเน๊
ม๊า ก็กำลังหยดอยู่ตรงหน้าผมจริง ๆ ล่ะนะ
ยังไงก็ตาม สิ่งนี้จำกัดเฉพาะสถานการณ์ที่คุณตื่นเต้นมากจนหลอดเลือดในจมูกแตกและความดันโลหิตเพิ่มขึ้น
……..เอมิซัง เธอชอบเด็กผู้หญิงแบบผมจริง ๆ สิเน๊……..บางทีเรื่องทางเพศด้วย
“บอกไว้หน่อยนะครับ ว่าที่นี่เป็นบ้านของผมแล้ว ดังนั้นนับจากนี้เป็นต้นไปช่วยอย่ามาที่นี่บ่อย ๆ ด้วยนะครับ”
“ฮารุจัง”
“มีบทความที่ว่าผู้คนที่ต้องอยู่ห่างไกลกันจะมีความสุขเป็นสองเท่าเมื่อได้พบกันอยู่ครับ”
“…….ถ้าอย่างงั้นก็ได้”
ไม่ว่าจะดีขึ้นหรือแย่ลง รุรุซังก็เป็นผู้หญิงทั่วไปที่ดูเหมือนกับเด็กผู้หญิงที่ชอบเกาะติด แต่ผมแค่อยากอยู่คนเดียวและเงียบ ๆ
โฮร่า การได้นอนอยู่บนเตียงโดยไม่ทำอะไรเลย แล้วลบตัวตนของคุณออกไป มีความสุขจริงไหม?
ความรู้สึกของตัวเองที่หลอมรวมเข้ากับโลก ไม่มีความสุขเหรอ?
“อะ ใช่แล้ว ฮารุจัง ทำไมไม่ลองหาข้อมูลเกี่ยวกับฮารุจังดูล่ะ?”
“เอ๊ะ? เรื่องของผม?”
?
เด็กคนนี้โอเคจริง ๆ เหรอ?
“รุรุ นั่นไม่ได้ถ่ายทอดความรู้สึก………ตื่นเต้นของเธอบนอินเตอร์เน็ดหรอกนะ ท่าทางแบบนั้นดูเหมือนจะไม่เข้าใจเลยสินะคะ แต่ไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ”
“อ้า ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นเน๊ะ”
“……….เรื่องนั้นแหละเน๊ะ…….”
“แม้แต่คุชิมะซังที่ไม่ค่อยดูสมาร์ทโฟนก็ยังเห็นแล้ว”
“เรื่องนั้นฉันก็รู้แล้วล่ะค่ะ…….? อย่างน้อยก็มากกว่าฮารุซัง”
“มู๊ว”
เป็นเรื่องที่แม้แต่นักเรียนมัธยมปลายก็รู้อยู่แล้ว มีคนกำลังทำบางสิ่งบางอย่างที่ผมไม่รู้
โฮร่า ตอนนี้ความภาคภูมิใจของการเป็นผู้ชายไม่มีเหลือแล้ว?
“โฮร่าโฮร๊า อธิบายให้ผมฟังด้วยสิ ดูพร้อมกันเดี๋ยวนี้เลย！”
“……ม๊า ไว้มีเวลาล่างนะคะ”
พูดตามตรง ผมยังรู้สึกเหมือนว่าร่างกายนี้เป็นของคนอื่นอยู่ ดังนั้นผมจึงไม่ค่อยรู้สึกสนใจ「ผมบนอินเตอร์เน๊ต」
แต่ผมก็พอจะรู้อย่างคลุมเครือว่ามีบางอย่างดูเหมือนจะผิดปกติเมื่อพูดถึงการตอบสนองต่อไลฟ์สด……..คงต้องลองดูแล้ว
ถึงจะน่ารำคาญก็ตาม
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 39
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/39/
แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ช่วงนี้แถวบ้านคนแปล กลับมาฟ้าหม่น ลมแรง หนาวจนสั่นอีกแล้ว บรรยากาศทำจิตใจหม่นหมองตามไปด้วยจริง ๆ
ทำเอาความคิดด้านลบพุ่งทะยาน เห็นภาพตัวเองหาเรื่องไปโลกหน้าบ่อยๆเลย แถมยังเกือบโดดไปให้รถสอยมารอบหนึ่งดีตั้งสติห้ามตัวเองได้ ฮะๆๆๆ
แล้วยังเดินสะดุดพื้นเรียบไปสองรอบได้อีกต่างหาก ดีที่สะดุดเบาๆเลยแค่เกือบทำของกินหลุดมือเฉยๆ ฮา
แต่ตอนขับรถบางจังหวะดันโคตรหัวร้อนแบบไร้เหตุผลซะงั้น ดีไม่ไปเสยกับใครเข้า ฮา
![[นิยายแปล(WN)] โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi](https://i3.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2023/11/โลลิเฮดช็อต.jpg?resize=150,150 "[นิยายแปล(WN)] โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi")
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
