[นิยายแปล(WN)] สาวดุ้นตัวร้าย ผมที่กลับชาติมากเกิดใหม่เป็นตัวร้าย ♂ แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้กับการＴＳหรอก 89 ใต้กระโปรงสาวดุ้นอันคลุมเครือ

ตอนที่ 89 การเจรจาอันคลุมเครือ

ความแตกแล้วเจ้าค๊า

เน๊、ความแตกแล้วเจ้าข้าเอ่ย！

『ใจเย็น ๆ เข้าไว้สิ』

คิดว่าจะสามารถสงบสติอารมณ์ได้หรือง๊าย！？

โดนพูดอย่างหนักแน่นเลยว่า、นาตากิ เคย์น่ะ！

ในขณะที่ฉันกำลังสนุกสนานอยู่กับช่วงเวลาสาวสวยลึกลับ、ก็ปรากฏว่ามีร่างของคารานาชิ คาน่อนจังโผล่ออกมาจริง ๆ

นอกจากนี้、ผีเสื้อก็อยู่ในโหมดพร้อมออกรบแล้วด้วยค๊า

ทำไมผีเสื้อถึงมีชื่อที่น่ากลัวอย่างมัสท์ดาย(ต้องตาย)ด้วยล่ะค๊า？

ทำไมถึงปล่อยออกมาบินอยู่ซะเยอะเลยล่ะค๊า？

「อิย๊า、ไม่เคยคาดคิดเลยว่าจะรู้เรื่องของที่นี่เน๊ะ ซีเคียวริตี้ไม่มีประโยชน์เลย、อย่างที่คาดไว้ มันเหมือนกับการร่ายมนต์ดวงดาวสิน๊า」

เน๊、ตั้งแต่เมื่อไหร่？

ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ความแตกัน？

「เพราะฉันไม่ได้ดาวน์โหลดความรู้เกี่ยวกับ ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาว จากสมาคมวิชาการ、ดังนั้นฉันจึงไม่ค่อยรู้เกี่ยวกับคุณมากนัก หรือก็คือ、ไม่รู้อะไรเลย」

ผีเสื้อ、กระจายตัวออกไปทั่วบริเวณ 

ฉันไม่รู้ว่าพวกมันคืออะไรกันแน่、แต่สิ่งเดียวที่ฉันเข้าใจก็คือพวกมันอันตรายอย่างแน่นอน

「……แต่ฉัน、ไม่ได้สนใจคุณหรอกนะ」

「อย่าพูดอะไรที่ไม่สมเหตุสมผลสิ อะ、ใช้ด้านนี้น่าจะดีกว่าไหมน๊า？」

ในจังหวะนั้นเอง、ความงดงามของสาวสวยของคาน่อนจังก็หายไป

「……っ」

「อืม、กะแล้วมองเห็นสิเน๊ะ ……นั่นก็คือ、พวกเราเป็นคนประเภทเดียวกัน ดังเช่นที่ ０１ Zero One กล่าวในการประชุมวิชาการเลยสินะ แบบนี้ลำบากเลยน๊า」

อีกครั้ง、ที่ความสดใสของสาวสวยได้ถือกำเนิดขึ้นภายในคาน่อนจัง

นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกันแน่……ไม่สิ เอาจริงเรอะ

「เน๊เน๊『การช่วยให้รอด』กับ『การแสวงหา』ที่ตามติดมา、เธอค้นพบสิ่งใดในผู้คนกันล่ะ？」

「……ทำไมไม่ลองเดาดูล่ะ、ด้วยสมองอันภาคภูมิใจนั้น」

อย่าพูดถึงเรื่องของฉันที่ฉันไม่รู้แบบนั้นน๊า！

ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง、ช่วยด้วย！

『ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน』

จ๊า、พวกเราเป็นคนโง่เขลาใช่หรือเปล่า？

『ใช่แล้ว』

เป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดใช่ไหม

「โม๊ว นั่นคือตัวตนของเธอเหรอ？ ช่างไม่น่ารักเอาซะเลยー ……ไม่สิ、เด็กที่ชอบสร้างปัญหาทำนองนั้นสินะ เธอที่ว่านอนสอนง่ายในระหว่างก็ดี、แต่ว่าการฝึกลูกแมวน้อยที่แก่แดดแบบนั้นก็ดูจะน่าสนุกดีเน๊」

แม่นี้……ความเปล่งประกายของสาวสวยมาแล้วก็ไปอีกแล้ว

ถ้าเป็นแบบนี้、พวกเราก็โจมตีไม่ได้สักทีนะสิ……

『น่าสมเพชเน๊  ว่าไง、ฉันควรเตรียมตัวสำหรับการเทเลพอร์ตหรือไม่ ฉันจะสร้างมันทีละน้อยเพื่อที่จะได้ไม่ถูกสังเกตเห็น、ดังนั้นซื้อเวลาให้ตัวเองซะนะ』

ขอบคุณ、ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง

ในระหว่างนี้、ฉันจะดึงข้อมูลให้ได้มากที่สุด

『ทำได้ใช่ไหมที่จะดึงข้อมูลออกมาระหว่างที่กำลังเคลื่อนไหวราวกับรอบรู้ทุกสิ่ง โซลเซียลา？』

ทำได้สิค๊า！

「ช่างฟังดูราวกับผู้ที่คิดทำแผนโง่ ๆ เน๊ะ ท้ายที่สุดแล้ว、ดวงตาปีศาจช่างไม่เหมาะกับคุณ จริงไหม」

「อืม นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม、ฉันถึงใช้ไปแล้ว ว่าไปแล้ว、ก็ช่างพูดอะไรที่ไร้เมตตาเอามาก ๆ เลยเน๊ะ เธอเองก็น่าจะรู้ดีอยู่แล้วใช่ไหมล่ะ？」

「……ใช่、แน่นอน สิ่งนั้นคุณแสดงให้ฉันเห็นเป็นอย่างดีแล้ว」

ไม่ไหวไม่ไหวแย๊วววว……ไม่เห็นเข้าใจอะไรเลยเน๊ ……

ดวงตาปีศาจเป็นของใช้ได้？

ไม่ใช่เครื่องสวมใส่ แต่เป็นไอเท็มใช้แล้วทิ้ง……？

『ฟุมุ、หรือก็คือเธอไม่ควบครองดวงตาปีศาจอยู่ไงเน๊ะ ในข้อมูลสำหรับการวิจัย、ดวงตาปีศาจถูกบรรยายไว้ราวกับว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยังชีพด้วยข้อมูล นอกจากนี้、จดหมายที่ถูกขย้ำนั้น มันเป็นบางสิ่งที่เทียบเท่ากับดวงตาปีศาจ、หรือเป็นชื่อของตัวตนที่ใช้ดวงตาปีศาจกันแน่ แต่ไม่ว่าจะทางไหน、ยังไงก็ต้องไปพบกับแพทย์ และค้นหาว่าดวงตาปีศาจคืออะไรเน๊ะ』

เธอ、เป็นเรื่องดีที่เธอยังคิดอย่างถูกต้องเน๊

『บทบาทของเธอคือการทำเช่นนี้ ยังไงเสียก็เป็นโซลเซียลา、ดังนั้นจงอดทนหน่อยเน๊ะ ทำไมเธอถึงฉลาดขึ้นเฉพาะตอนเมื่อพูดสาวสวยเท่านั้นกันน่ะ』

ไม่มีช่วงเวลาอื่นที่จะฉลาดขึ้นกว่านี้แล้วจริงไหมล๊า　

ทว่า、ฉันรู้เรื่องของแพทย์นิดหน่อย！

แพทย์เป็นหนึ่งในผู้บริหารของสนธยาสีเงิน และเป็นเพื่อนของศาสตราจารย์(บริหาร)

แทนที่จะเป็นบอสที่โดดเด่นในงานต้นฉบับ、เขาเป็นคนประเภทที่ทำงานลับหลังเพื่อสร้างอาวุธต่าง ๆ และสิ่งอื่น ๆ ที่ไม่ค่อยดีนัก

เท่าที่ฉันรู้、เขาไม่เคยพ่ายแพ้เลยในงานต้นฉบับ นอกจากนี้、รูปร่างหน้าตายังไม่ถูกเปิดเผยอีกด้วย

ม๊า、ไม่มีทางที่จะเป็นแพทย์คนนั้นหรอกน๊า！

ก็แบบ、ฉันไม่เคยเห็นว่ามีข้อมูลอะไรที่บอกว่าแพทย์กำลังทำอะไรสักอย่างที่สถาบันซิลเนียสเลยไงล๊าเน๊！

ดังนั้นต้องหมายถึงแพทย์ธรรมดา ๆ เท่าน๊าน、วะฮ่าๆๆๆ

『มองโลกในแง่ดีแบบนั้นอีกแล้ว……』

ก่อนอื่นคงต้องไปพบคนที่เรียกว่าแพทย์ให้ได้ก่อน！

ตราบใดที่เข้าใจนโยบายนั้น แม้แต่คนโง่ก็ยังทำได้！

เอาล๊า、มาหาคำตอบกันเลย！

「ฮ้า……ฉันอยากคุยกับแพทย์、ไม่ใช่คุณ ฉันไม่มีเวลาสำหรับเรื่องไร้สาระ」

「ฮ่าๆๆๆ、ไม่ชอบใจเลยน๊า ฉันคือแพทย์ไง？หากเป็นคุณที่คุ้นเคยกับสนธยาสีเงินก็น่าจะรู้ดีจริงไหมล่ะ？」

เมื่อพูดอย่างงั้น、คาน่อนจังก็หัวเราะ

วิธีที่เธอพูดอย่างไม่เป็นธรรมชาติว่า「แพทย์」กับ、「สนธยาสีเงิน」ในการตีครั้งสุดท้าย แสดงให้เห็นว่าเธอเป็นใคร

ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง、คน ๆ นี้คือแพทย์ล่ะค๊า

แย่แล้วเจ้าค๊า、คราวนี้

『ถ้าอย่างนั้น ฉันอยากให้เธอดึงข้อมูลออกมาเน๊』

ฉันลองแล้วก่อนหน้านี้แต่มันเป็นไปไม่ได้

อย่าทำให้ฉันทำอะไรที่ไม่สมเหตุสมผลสิ

『เธอ、ตอนนี้กลายเป็นแค่คนไร้ค่าแล้วเน๊』

หนวกหูย๊ะ

「……อ้า、เธอกำลังพูดถึงเซโร่ด้วยสินะ นั่นนะตอนนี้ไม่ได้มีตัวตนอยู่แล้วล่ะ สิ่งต่าง ๆ จะเปลี่ยนไปหากได้เชื่อมต่อกับสังคมวิชาการล่ะนะ」

คาน่อนจังมองมาที่ฉันอย่างเงียบ ๆ、แล้วทำท่าทางอย่างกับเห็นด้วยกับฉันโดยพลการ 

อ้าー、มีของอย่างเซโร่ด้วยสินะ

ฉันถูกโจมตีด้วยข้อมูลที่ไม่รู้จัก

「ถ้าเช่นนั้นมาเริ่มกันเถอะ ฉัน、เกลียดการรอคอย」

ฉันเรียกเคียวยักษ์ออกมา、แล้วชี้ไปทางคาน่อนจัง

ยังไงก็ตาม、แม้ว่าเธอจะเห็นเคียวอยู่ตรงหน้า เธอก็ยังยิ้มอย่างน่าขนลุก

ในทางตรงกันข้าม、คาน่อนจังกลับก้าวมาข้างหน้า

「เน๊、มิยูเมะจังเป็นเพื่อนกับเธอหรือเปล่า？」

「……อยากได้คำตอบแบบไหนถึงจะพอใจล่ะ？」

ฉันจะพยายามหลอกด้วยคำตอบที่คลุมเครือ

รู้สึกว่าฉันจะเก่งในเรื่องแบบนี้ขึ้นแล้วเน๊ะ

「แค่บอกตามตรงว่าเป็นเพื่อนกันก็พอ、โม๊วー ……เน๊เน๊ ฉันน่ะนะ、ทำไมเราไม่มาร่วมมือกันล่ะ？」

คาน่อนจังพูดด้วยน้ำเสียงสดใส、เหมือนกับตอนที่ชวนไปกินข้าวเย็น

ไม่มีความอาฆาตพยาบาทหรือลังเลใจ

มันดูเหมือนเป็นเพียงการพูดคุยเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ จริง ๆ

ฉันพูดขึ้นพร้อมกับมองดูผีเสื้อที่ร่ายรำอยู่รอบตัว

「นั่นช่างเป็นคำทักทายที่น่ารักดีเน๊ะ สำหรับการเผชิญหน้ากับคนที่อยากร่วมมือด้วย」

「ฉันไม่มีความคิดที่จะเก็บมัสท์ดายหรอกนะ นี่คือหลักประกันเน๊ะ ฉันได้รับข้อมูลแล้วว่าเธอฆ่าได้รับข้อมูลแล้วว่าไปแล้ว หากสิ่งนั้นก็ยังตายได้ งั้นฉันก็ต้องระวังเหมือนกันเน๊ะ」

คาน่อนจังให้ผีเสื้อล้อมรอบตัวเองให้มากขึ้นราวกับตั้งใจจะท้าทายคำพูดของฉัน……？

มะ、ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง、ไม่คิดว่าได้เวลาเทเลพอร์ตได้แล้วเหรอ？

『รออีกหน่อย ตอนนี้、ฉันค่อย ๆ สร้างขึ้นมาทีล่ะนิดเพื่อไม่ให้ความแตกอยู่ ซื้อเวลาให้ฉันเพิ่มอีกนิด』

ตราบใดที่สามารถเทเลพอร์ตได้、ที่เหลือก็ไม่สำคัญ

ฉัน、มองคาน่อนจังที่พูดจาเยาะเย้ย 

「คนขี้ขลาด ……ได้สิ、มาคุยกันต่อเถอะ」

ด้วยคำพูดของฉัน、คาน่อนจังพยักหน้าอย่างพึงพอใจและเปิดปากของเธอ

「มากำจัดเนมเลสด้วยกันเถอะ มาฆ่า、เจ้าสิ่งผิดปกตินั่นซะ」

ฉันยังคงเงียบ、และรอคำพูดต่อไปของคาน่อนจัง

ดูเหมือนว่าจะเดาเจตคติของฉันได้、คาน่อนจังจึงพูดต่อ

「ฉันสามารถบอกได้จากการกระทำของเธอเกี่ยวข้องกับดีม่อนเกียร์เสมอ อันที่จริง、เธอไม่เคยสนใจดวงตาปีศาจเลยจนกระทั่งเนมเลสปรากฎตัวขึ้นเน๊ะ」

คาน่อนจังจากนั้นก็พูดว่า「แต่ทว่า」

「เนมเลสแตกต่างออกไป มันเข้ารบกวนดวงตาปีศาจอย่างเห็นได้ชัด แม้ว่าจะมีงานวิจัยอื่น ๆ มากมายเกิดขึ้นในสมาคมวิชาการ、แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างมันกลับแสดงความสนใจในดวงตาปีศาจเพียงเท่านั้น นอกจากนี้、ยังสามารถใช้สูตรเวทมนตร์ในรูปแบบเดียวกันกับเธออีกด้วย มันอาจจะมีพลังพอ ๆ กับเธอ、แต่ไม่ทราบจุดประสงค์ ……ฉันไม่ชอบเด็กน่าขนลุกแบบนั้น」

ดูเหมือนเธอจะสนใจเรื่องเนมเลส、มากกว่าฉัน

เข้าใจล่ะ、พูดอีกอย่างว่า ดูเหมือนว่าเธอกำลังคิดว่าจะใชห้ฉันเป็นพลังที่สำหรับการฆ่าเนมเลสตั้งแต่ต้น

「ยังไงดีน๊า、ฉันไม่คิดว่านี่จะเป็นเรื่องไม่ดีสำหรับเธอ」

คาน่อนจังพูด、ด้วยรอยยิ้มสดใสเหมือนเดิม

ฉันรู้สึกเหมือนกำลังถูกหลอกด้วยการแสดงออกนั้น、แต่นี่เป็นข้อเสนอสำหรับนักฆ่า 

「ขอปฏิเสธ」

「……เธอเอง、ฉันไม่สามารถอ่านส่วนใหญ่ได้เลย」

ฉันไม่สามารถปล่อยให้สาวสวยตายได้หรอก

เนมเลสเป็นสาวสวยลึกลับของแท้แน่นอน、แน่นอนว่าเธอดูลึกลับกว่า、ถึงกระนั้นเธอก็ยังเป็นสาวสวยล่ะ

สาวสวยย่อมมีเหตุผลเสมอว่าทำไมถึงมีการกระทำเช่นนั้น 

หากเป็นเช่นนั้นแล้ว、ฉันไม่สามารถฆ่าเธอได้

พูดอีกอย่าง、ฉันก็ไม่สามารถปล่อยให้คาน่อนจังเป็นฆาตกรได้ มือนั้น、โปรดรักษาไว้ให้สะอาดเพื่อที่จะได้ลูบไล้มิยูเมะจังได้เน๊ะ

「การฆ่า…… ช่างเป็นวิถีที่ป่าเถื่อนเน๊ะ、เหล่าผู้คนแห่งสนธยาสีเงิน」

「อะฮ่าๆๆ……เดาว่าฉันคงถูกเกลียดแล้วสิน๊า แต่แบบนี้จะดีแล้วเหรอ？ เธอเองก็ไม่รู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเนมเลสด้วยซ้ำจริงไหมล่ะ？　หากร่วมมือกับฉัน、ก็มีโอกาสที่จะหาเจอได้」

นั่นอาจเป็นเรื่องจริง 、แต่สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ก็เป็นไปไม่ได้

และ、หากเธอเป็นสาวสวยลึกลับของแท้、ฉันมั่นใจว่าเธอจะต้องมาพบฉันอีกครั้ง

ในเวลานั้นเอง、ฉันแค่ต้องทำให้ดีกว่าที่ฉันสามารถทำได้

「ฟุๆๆๆ สงสัยไหมว่าทำไมฉันไม่ยอมร่วมมือกับคุณ」

ฉันทำเหมือนรู้ตัวตนที่แท้จริงของเนมเลสแล้ว、และหัวเราะในขณะที่อุทธรณ์อย่างเต็มที่

คาน่อนจัง、ดูเหมือนถูกบรรยากาศหลอกโดยสิ้นเชิง

สาวสวยลึกลับต้องรู้จักตัวละครทั้งหมดทุกคนไงล๊า！

「เห้…… อย่างที่คิด ช่างน่าสนใจจริง ๆ、คุณน่ะ」

บรรยากาศชวนหงุดหงิดจนถึงตอนนี้หายไป

คาน่อนจังเหยียดตัวออกและหัวเราะ

「อืม จ๊า、ถ้าอย่างนั้นก็ไม่จำเป็นต้องร่วมมือกันแล้ว หรือก็คือ……ฉันสามารถรอและรอดูผลการทดลองของฉันได้แล้วสิน๊า？เหลืออีกแค่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น」

ฉันไม่รู้เกี่ยวกับการทดลอง

กำลังทำมันอยู่ที่ไหนเหรอ？ ที่นี่？

จะว่าไปแล้ว ตั้งแต่แรกเลยดวงตาปีศาจคืออะไรกันแน่ค๊า

ม๊า、ต้องตอบอย่างเหมาะสมสินะ 

ในเวลาเช่นนี้ ทางที่ดีที่สุดคือตอบกลับให้คลุมเครือ、และปล่อยให้การตีความเป็นหน้าที่ของอีกฝ่าย

「ทำไมคุณไม่ใช้ความคิดอันชาญฉลาดของคุณคิดว่า、ฉันจะตอบอย่างไรล่ะ」

แล้วคาน่อนจังก็ยิ้มให้กับคำพูดของฉัน

「……ช่างไม่ซื่อสัตย์เอาซะเลยน๊า ดีล่ะ、มาเล่นกันสักหน่อยไหม」

「ฟุๆๆๆ、คำเชิญเต้นรำรึ？」

แย่กว่าเดิมแล้ว ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง

ยังไงดี、เราอยู่ในอารมณ์ที่ต้องต่อสู้กันแล้ว

『เธอ、ไม่ใช่ว่ายั่วยุจนเนื้อเต้นมาตลอดเลยไม่ใช่รึไง？』

ไม่มีประโยชน์ที่จะยั่วยุเธอ、ในสถานการณ์ที่โง่เขลาเช่นนี้

ฉันแค่ทำตามทางสาวสวยลึกลับคนหนึ่งเท่านั้นเอง

『นั่นอาจเป็นสาเหตุได้จริงไหม？』

「ถ้าอย่างนั้น、ลุยล่ะน๊าー！」

「เช่นนั้นก็พยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อสร้างความบันเทิงให้ฉันเน๊ะ」

ฉันถือเคียวยักษ์โพสท่าอย่างตั้งใจ、ส่งรอยยิ้มสุดคูล

และ、วิ่งหนี

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

{กรุงเทพ} {684-0-18113-2} {เสฏฐวุฒิ}

ขอบคุณ คุณพันธวงศ์ กสิกรไทย X-2186 มาก ๆ ครับ

ขอบคุณ คุณCHATCHAI KIMN SCB X-2478 มาก ๆ ครับ

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ