[นิยายแปล(WN)] สาวดุ้นตัวร้าย ผมที่กลับชาติมากเกิดใหม่เป็นตัวร้าย ♂ แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้กับการＴＳหรอก 55 การทดลองโลลิ และ จิตวิญญาณแห่งการแสวงหาสาวดุ้น

ตอนที่ 55 การทดลองและจิตวิญญาณแห่งการแสวงหา

มีอาคารมากมายนับไม่ถ้วนในเขตปกครองตนเองใจกลางโรงเรียนคิโซ

มิโรคุอยู่ที่ชั้นบนสุดของหนึ่งในนั้น、หนึ่งระดับเหนือชั้นบนสุดขึ้นไปอีก ซึ่งไม่มีใครรู้จักการมีอยู่ของใครนอกจากผู้ที่เกี่ยวข้อง

ผ่านไปสามวันแล้วตั้งแต่อาโอะโฮชิ มิโรคุย้ายตัวเองมาเรียนที่โรงเรียนคิโซ

พอถึงวันที่สาม、ฉันก็เริ่มคุ้นเคยกับการใช้เวลาอยู่ในห้องสีขาวปลอดเชื้อแล้ว

（ไม่มีอะไรทำเลย……）

นอกจากการกินและการขับถ่ายแล้ว、มิโรคุก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ทำอะไรอีก

ก่อนอื่น ฉันจะสามารถทำอะไรได้ในห้องที่มีแต่สิ่งของที่จำเป็นเพียงอย่างเท่านั้น

ฉันนั่งลงบนเตียงและเพียงแต่รอเวลาที่จะมาถึง

ในที่สุดก็มา

「ย๊า、รู้สึกเป็นยังไงบ้างล่ะ อาโอะโฮชิ  มิโรคุ」

「……ศาสตราจารย์」

หญิงสาวหน้าตาหยาบกระด้างปลดล็อกประตูเข้ามาในห้องที่มิโรคุอยู่

ศาสตราจารย์ที่มีรูปลักษณ์ที่หากบอกว่าเป็นศพที่ขยับได้คนอื่นก็พร้อมเชื่อทันที、เดินหัวเราะพร้อมเกาคอเข้ามา 

「ฟุมุ ดูเหมือนจะสบายดีสินะ บางคนก็พังภายในวันเดียวล่ะน๊า กะแล้วสมเป็นวัตถุดิบชิ้นพิเศษ」

ศาสตราจารย์พยักหน้าอย่างพึงพอใจ

「ซ้า、มาเริ่มส่วนของวันนี้กันเถอะ」

มิโรคุไม่มีสิทธิที่จะเลือก、หรือออกความเห็นใด ๆ

มิโรคุถูกพาตัวออกจากห้อง และพาไปยังสถานที่ทดลองในร่มตามปกติ

ณ ส่วนบนของห้องสีขาวบริสุทธิ์มีส่วนหนึ่งเป็นกระจก

ทุกครั้ง、ศาสตราจารย์จะสังเกตการทดลองนี้จากอีกด้านของกระจก

ศาสตราจารย์นั่งลงบนเก้าอี้ที่วางชิดขอบกำแพง แล้วชวนมิโรคุให้นั่งลงด้วยกัน

「ม๊า นั่งลงสิ ดูเหมือนว่าการขนส่งของชิเอลจะล่าช้าเน๊ะ、ดังนั้นเรามาคุยกันสักหน่อยดีไหม」

「……ฉันไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้ว」

「ฮา ไม่ดีเลยน๊าที่เธอไม่มีจิตใจแห่งความอยากรู้อยากเห็นแบบนี้ ตัวอย่างเช่น มีอะไรอยู่ในเข็มฉีดยาที่ถูกฉีดเข้าไปทุกครั้งที่เธอทำการทดลองในช่วงสามวันที่ผ่านมา」

ศาสตราจารย์พูดอย่างนั้นแล้วก็หยิบเข็มฉีดยาออกมาจากกระเป๋าเอกสาร

「นี่คือสิ่งที่ฉันสร้างขึ้นมาในระหว่างที่กำลังสร้างดีมอนเกียร์ โดยมันสามารถเพิ่มอัตราความเข้ากันได้กับดีมอนเกียร์ ม๊า、แล้วนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อร่างกายของเธอมีปฏิกิริยาเชิงลบ」

ศาสตราจารย์ชี้นิ้วไปที่ตัวเองแล้วหัวเราะ

ศาสตราจารย์ขยับปากพูดอย่างอิสระโดยไม่ต้องกังวลกับปฏิกิริยาของมิโรคุ

「ยังไงก็เถอะ、เธอคิดยังไงกับดีมอนเกียร์ล่ะ」

「ฉันไม่สนใจหรอกค่ะ ทว่า ไดฟ์เกียร์เป็นสิ่งอันตรายจริงไหมคะ」

「ไม่มีทางหรอก มันมีความแตกต่างกันโดยพื้นฐานเลยล่ะ ไดฟ์เกียร์คือการตกผลึกของภูมิปัญญาของมนุษย์ ขณะที่ดีมอนเกียร์คือพระเจ้าที่มนุษย์สร้างขึ้นที่สร้างจากโบราณวัตถุศักดิ์สิทธิ์ชิ้นหนึ่งล่ะ」

「พระเจ้า……？」

「หากพูดให้ถูกคือ ตัวแทนของตำนาน 6 ประการที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อยุติโศกนาฏกรรม สิ่งเหล่านี้คือตำนานที่มีชีวิต」

ศาสตราจารย์เการ่างกายตัวเอง จากความภาคภูมิใจ

จากนั้นเธอก็พูดต่อในขณะที่เช็ดเลือดที่ออกมาจากผิวหนังที่ฉีกขาดด้วยเสื้อคลุมสีขาวของตัวเอง

「ช่างน่ามหัศจรรย์ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะทำอะไรแบบนั้นได้ตั้งแต่เมื่อ 20 ปีก่อน ฉันไม่อาจเทียบเคียงนักวิจัยในขณะนั้นได้เลย นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม、ฉันเองถึงได้สร้างดีมอนเกียร์ขึ้นมา อันที่จริงฉันเข้าใกล้เข้าไปอีกก้าวแล้ว ฉันได้ชิ้นสุดท้ายมาแล้ว ฉันได้โบราณวัตถุศักดิ์สิทธิ์มาครบแล้ว、เท่านี้ฉันก็สามารถสร้างชิ้นใหม่ได้แล้ว」

「งั้นเหรอค่ะ」

ศาสตราจารย์พูดอย่างรู้สึกดียิ่งขึ้นโดยไม่สนใจท่าทางที่ไม่สนใจของมิโรคุ

「เมื่อ 20 ปีก่อน、หลังเกิดอุบัติเหตุหลบหนีของดีมอนเกียร์ทั้งหกที่สร้างสรรค์โดยโรงเรียนสหศึกษา เฟกตอม、สิ่งที่เหลือก็ถูกแบ่ง และเก็บรักษาไว้ในหมู่โรงเรียนที่มีอิทธิพลในขณะนั้น สิ่งนี้สามารถยืนยันได้จากบันทึก ยกเว้นเพียงหนึ่งเดียว、โบราณวัตถุศักดิ์สิทธิ์ที่แบกรับภาระควบคุม และอาจเรียกได้ว่าเป็นที่มาของดีมอนเกียร์เลยก็ว่าได้เน๊」

ศาสตราจารย์พูดต่อเหมือนเด็กพูดถึงสิ่งที่ตนชอบด้วยสายตาเห็นแก่ตัวเป็นประกาย

「หากเพียงแค่มีโบราณวัตถุศักดิ์สิทธิ์นั่น、ก็จะสามารถดีมอนเกียร์อันใหม่ขึ้นมาได้ ฉันสามารถสร้างมันขึ้นมาได้อย่างแน่นอน ……ถึงอย่างงั้น、ไอ้เจ้าพวกคณะกรรมการก็ไม่เข้าใจอะไรเลย พวกมันเอาแต่ตอบกลับมาว่ามีเพียงดีมอนเกียร์ทั้งหกเท่านั้นที่จำเป็นสำหรับแผนการ พวกมันก็แค่ไอ้โง่เท่านั้น ฉันไม่เคยคิดเลยว่าพวกมันจะกล้าไล่ฉันออกจากตำแหน่งศาสตราจารย์ และต้อนรับโรคุเดนาชิเวรนั้นเป็นศาสตราจารย์คนใหม่ น่าเสียดาย……」

ศาสตราจารย์ร่ายคำยาวต่อเนื่องราบรื่น、ขณะที่มิโรคุมองไปที่เพดาน

「ยังไงก็ตาม、หากชิเอลได้ผูครอบครองคนใหม่、ด้วยกันกับเอย์น่า เท่านี้ก็จะดาต้าของดีมอนเกียร์ถึงสองชิ้น เมื่อทำเช่นนั้นได้แล้ว、ต่อให้ไม่มีโบราณวัตถุศักดิ์สิทธิ์、ฉันก็สร้างดีมอนเกียร์ขึ้นมาได้แน่นอน เท่านี้ก็ตบหน้าไอ้พวกคณะกรรมการได้แล้ว！」

「อย่างงั้นเหรอคะ น่าทึ่งมากเลยเน๊」

「อ้า อัศจรรย์！ฉันนี่น่าทึ่งจริง เพราะอย่างงั้นแล้ว、มานั่งอัดอั้นใจอยู่ในที่แบบนี้มันผิด……！」

ศาสตราจารย์ตบต้นขาตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยไม่ห้ามใจ

ทันใดนั้นเธอก็สงบลงและมองดูมิโรคุ

「บอกตรง ๆ ฉันไม่ได้คาดหวังอะไรกับเธอมากนักในตอนแรก ถึงจะเป็นวัตถุดิบที่ดี แต่ก็แค่นั้น ฉันคิดว่าจะเป็นแค่เพียงรากฐานของการทดลองของฉันเท่านั้น ฉันต้องขอโทษด้วย เธอเป็นพรที่พระเจ้ามอบมาให้ฉัน」

ศาสตราจารย์จับมือมิโรคุแล้วหัวเราะ

「บางทีอาจเป็นผลของการสัมผัสกับพลังเวทมนตร์ของโซลเซียลา ทำให้เธอเป็นคนที่มีความเข้ากันได้สูงสุดกับชิเอลจนถึงตอนนี้ นั่นน่าทึ่งมาก หากเธอกลายเป็นผู้ทำสัญญา、การทดลองของฉันต้องดำเนินไปอย่างก้าวกระโดด！」

「งั้นเหรอคะ」

「อ้า！ ในตอนนั้น、ฉันดีใจที่เมินคณะกรรมการและไม่ไปลักพาตัวซากุระบะ รักกะมา…… เป็นการรอที่สมบูรณ์แบบ、เพราะทำให้ฉันได้รับเธอมา」

「……คุณรู้จักซากุระบะ รักกะอย่างงั้นเหรอคะ？」

「อ้า、แน่นอน」

ศาสตราจารย์ยืนยันราวกับเป็นเรื่องธรรมดา

「ก็แบบ、เธอได้รับการรับรองเป็น Ｓ แร๊งค์คนแรกโดยคณะกรรมการไม่ใช่รึไงกัน」

「……เอ๊ะ？」

「อ้า、เข้าใจล่ะ เพราะดาบสวรรค์ถูกประกาศให้เป็น Ｓ แร๊งค์คนแรกอย่างเป็นทางการสินะ ซากุระบะ รักกะคนนั้นน่ะ、เกิดมาพร้อมกับการเป็นＳ แร๊งค์ล่ะ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงได้รับการรับรองให้เป็นตัวอย่างสำหรับการสร้างนักสำรวจＳ แร๊งค์ คนอื่น ๆ」

「อาจารย์เป็น……Ｓ แร๊งค์？」

ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย

ไม่เคยคิดเลยว่าคนที่คอยชี้แนะพวกเราอยู่เสมอจะเป็นตัวตนระดับนั้น

เป็นตำแหน่งอันยิ่งใหญ่ที่พวกเราซึ่งอยู่ร่วมกันไม่เคยรู้มาก่อนเลย

「ไม่รู้เหรอ？ ……เธอ、ฉันเดาว่าเธอไม่น่าเชื่อถือพอที่จะบอกความลับให้ฟังสิน๊า น่าสงสาร」

「……หนวกหู」

「โอยโอย、ก็เป็นเรื่องจริง นอกจากนี้、เธอเองก็ไม่ต่างกัน เธอมาอยู่ที่นี่ เพราะไม่ไว้ใจนักเรียนคนอื่นจริงไหม？พยายามชำระหนี้คนเดียวและเงียบ ๆ ความแตกต่างคืออะไรกันล่ะ？」

「っ」

ฉันพูดไม่ออก

มิโรคุตอนนี้、ก็กำลังทำสิ่งที่ตนเองเกลียดที่สุดอย่างแน่นอน

「พูดไปแล้วในแง่นั้น ตามที่คาดก็เป็นเหมือนรุ่นน้องของฉันเน๊ะ ในด้านหนึ่ง เธออุทิศตัวเองให้กับฉันเพื่อจัดการหนี้ และในทางกลับกัน ก็เป็นการอุทิศตนให้กับมืองแห่งโรงเรียน โรงเรียนสหศึกษา เฟกตอมสอนด้วยว่าการเสียสละตนเองเป็นคุณธรรมจริงไหม？」

「……คุณรู้อะไรเกี่ยวกับบุคคลนั้นอีกบ้าง？」

「ไม่รู้ ไม่ได้สนใจ นั่นเป็นเรื่องที่ดำเนินการเรียบร้อยไปแล้ว ฉันมีเป้าหมายที่ต้องทำให้สำเร็จ และหลังจากนั้นฉันก็ไม่สนใจ บางทีเธอควรถามคณะกรรมการบริหารเอง」

มิโรคุเปิดปาก แต่ก่อนที่จะพูดอะไร ศาสตราจารย์ก็ลุกขึ้นยืน

「เอาล่ะ、ดูเหมือนว่าจะมาถึงกันแล้ว ถ้าอย่างนั้น ฝากที่เหลือด้วย วันนี้เองก็โปรดเป็นเพื่อนที่ดีกับชิเอลเช่นกัน」

พูดจบ、ศาสตราจารย์ก็หยิบเข็มฉีดยาหนึ่งหลอดใส่มือมิโรคุ แล้ววางกระเป๋าเอกสารไว้ข้างเก้าอี้

จากนั้นก็ออกจากห้อง และย้ายไปอีกด้านของกระจกตามปกติ

「……ถึงคุณไม่พูดก็ตาม」

ฉันเข้าใจดีว่านี่คือหน้าที่ของฉัน

ฉันตระหนักถึงบทบาทของฉันที่โรงเรียนสหศึกษา เฟกตอม นี่คือความตั้งใจของฉัน

มีเสียงมาจากประตูตรงข้ามกับที่มิโรคุเข้ามา

ประตูโลหะขนาดใหญ่ที่สร้างขึ้นเพื่อขนย้ายสิ่งของที่มีขนาดใหญ่กว่าคนเปิดออกด้วยเสียงอันดัง

ที่เข้ามาคือ นักวิจัยหลายคนที่สวมชุดป้องกัน

และมีสัตว์ประหลาดรูปร่างเด็กผู้หญิงลอยอยู่ในแท้งค์น้ำทรงกระบอกขนาดใหญ่ที่พวกขานำเข้ามาด้วย

พวกนักวิจัย、เคลื่อนย้ายแท้งค์น้ำพร้อมฐานมาตั้งหน้ามิโรคุ

จากนั้นเมื่อพวกเขาทำอะไรบางอย่างบนแท่นเสร็จก็พากันออกไปอย่างรวดเร็ว

ฐานเริ่มดำเนินการระบายของเหลวออกจากแท้งค์น้ำด้านบน

หลังจากที่ของเหลวในถังระบายออกหมดแล้ว ก็เปิดออกด้วยเสียงเบา ๆ

「――แน่นอน、นี่เป็นการพบกันอีกครั้งของเราในรอบ 19 ชั่วโมง」

แปะ、และเด็กสาวก็ลงมาบนพื้นด้วยเท้าเปล่าที่เปียกชุ่ม

จากนั้นโดยไม่สวมเสื้อผ้า เธอก็มองมิโรคุ และมอบรอยยิ้มที่ราวกับเป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์แบบ

「ถ้าอย่างนั้นมาเริ่มกันเลยไหม」

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ