[นิยายแปล(WN)] สาวดุ้นตัวร้าย ผมที่กลับชาติมากเกิดใหม่เป็นตัวร้าย ♂ แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้กับการTSหรอก 48 ความรู้สึกแรก และ ไหวพริบปฏิภาณ

ตอนที่ 48 ความรู้สึกแรก และ ไหวพริบปฏิภาณ

ตอนที่ 48 ความรู้สึกแรก และ ไหวพริบปฏิภาณ

 

สามวันนับตั้งแต่ที่กลับมา

 

ที่โรงเรียนสหศึกษา เฟกตอมนั้นสงบสุขอย่างแท้จริง

เนื่องจากจำนวนหนี้ลดลงกะทันหัน จึงมีความเป็นไปได้สูงที่จะสามารถเปิดดำเนินการได้ตามปกติ

ด้วยเหตุนี้ ทั้งรุ่นพี่มิซุฮิและโทอาจังจึงดูมีความสุข

 

 

รุ่นพี่มิโรคุสุดยอดเลยน๊า

เอาจริงเลยนะ เธอไปทำอะไรกับโรงเรียนคิโซกันแน่

 

ฉันเดาว่าเธอคงใช้วิธีที่ไม่อาจจินตนาการได้สำหรับคนอย่างฉันที่มัวแต่เลียนแบบสาวสวยเฟกตอม

อย่างที่คิดไว้ นสาวสวยธรรมชาติ อยู่กันคนล่ะระดับเลย

 

หากเป็นเช่นนั้น ฉันก็ต้องพยายามเช่นกัน

ฉันไม่สามารถปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพวกเธอแค่สามคนได้

หากชื่นชมสาวสวยก็ต้องไม่รู้สึกยอมแพ้เน๊!

 

นั่นคือสิ่งที่ฉันกำลังพูด

 

「จะแต่งหญิง」

 

『เอ๊ะ?บริบทไหนที่เกี่ยวกันล่ะนั่น? แล้วทำไมต้องแต่งหญิง?』

 

ดูเหมือนว่าไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุงจะยังเป็นพอนโคซึเกียร์ผู้ไม่เข้าใจอะไรเช่นเคยเน๊

 

ความจริงที่ว่าโรงเรียนสหศึกษา เฟกตอมกำลังจะกลับไปเป็นโรงเรียนปกติ、นั่นหมายความว่าจะมีความเป็นไปได้ที่จะมีนักเรียนใหม่มาเข้าร่วมเพิ่มมากขึ้น

คอร์ของดันเจี้ยนสามารถใช้เพื่อขยายเขตปกครองตนเองแทนการจ่ายหนี้คืน และเงินทุนยังสามารถใช้เพื่อซ่อมแซมอาคารเรียนได้อีกด้วย

 

ที่งานเทศกาลสงครามของปีนี้、ฉันรู้ข้อมูลหลายสิ่งหลายอย่าง ซึ่งทำให้มีข้อได้เปรียบ ดังนั้นฉันจึงเกือบจะรับประกันได้ว่าจะได้อันดับสูง ๆ แน่นอน

ในปีหน้าจะมีนักเรียนใหม่มาร่วมงานกับเราด้วยจริงไหม

 

เพื่อการนั้น、ฉันจะเป็นตัวตนที่เรียกว่ารุ่นพี่สาวสวยลึกลับไงล๊า

 

『อยากที่จะเป็น?』

 

ยังไงก็จะเกิดขึ้นอยู่แล้ว

ฉันวางเก้าอี้ข้างหน้าต่างในห้องเรียนว่าง ๆ แล้วอ่านหนังสือวรรณกรรมที่ฉันไม่เข้าใจ!

ลมฤดูใบไม้ผลิพัดผ่านหน้าต่างที่เปิดอยู่ และฉันก็จับผมยาวของตัวเองไว้ด้วยมือเดียว!

แล้วในฐานะรุ่นพี่สุดเท่ ฉันจะเรียกรุ่นน้องที่มองฉันอยู่แบบนั้นว่า「คุง」และทำลายรสนิยมทางเพศของเขาซ๊า

 

นั่นคือภาพลักษณ์ในปีหน้าฉันล่ะ

 

『ฉันไม่อยากเข้าใจหรือคำนวณอีกแล้วเน๊』

 

ไม่จำเป็นต้องคำนวณก็ด๊าย!

 

รุ่นพี่มิโรคุ เป็นโอเน่ซังสุดแกร่ง

รุ่นพี่มิซุฮิ เป็นโอเน่ซามะที่เชื่อถือได้

โทอาจัง เป็นรุ่นพี่ใจดีที่ชอบเผลอทำให้เข้าใจผิด

 

โฮร่า、ยังมีพื้นที่สายคูลเหลืออยู่ไง

และนั่นแหละ、ที่ฉันจะเข้าไปเสียบー!

ฉันฉันเอง! ฉันจะสมัครเป็นเองล๊าー!

 

『ต้องการเข้าสู่สายคูลเพื่อสร้างความเข้าใจผิดบางประการ ฉันรู้สึกว่าไม่ควรปล่อยให้คู่หูได้ครอบครอง』

 

ห๊ะ?

ฉันแค่จะทำลายรสนิยมทางเพศของนักเรียนชายที่เข้ามาใหม่แค่นั้นเอง?

หลังจากนั้นทำให้ทุกคนกลายเป็นสาวสวยล๊า

 

ด้วยเหตุนี้ แม้ว่าจะเป็นโรงเรียนสหศึกษา แต่ฉันก็จะสร้างวัฒนธรรมโรงเรียนที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว และกลายเป็นโรงเรียนหญิงล้วนหลังจากผ่านไปหนึ่งปีล่ะ

 

『สิ่งที่เธอทำอยู่ก็ไม่ต่างจากดันเจี้ยนเลยเน๊ หากมีคนเอาชนะเธอได้จะมีคอร์ดรอปออกมาไหม?』

 

ไม่มีหรอก

 

อ้า แน่นอนว่า、ฉันจะเตรียมสล็อตสาวสวยไว้ให้ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวด้วยเน๊♥

มาทำให้ดีที่สุดเพื่อให้เธอมีตัวตนขึ้นมาจริง ๆ ภายในปีหน้ากันเถอะเน๊♥

 

『ปฏิเสธแน่นอน』

 

กะแล้วเชียว ดูเหมือนเธอยังขาดความตระหนักรู้ในตนเองถึงการเป็นคู่หูของสาวสวยลึกลับล่ะ

ว่าแล้ว、มาทำให้ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุงรำลึกถึงความรู้สึกแรกของการได้แต่งหญิงที่กันเลย

 

『ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าความรู้สึกแรกอะไรทั้งนั้น』

 

เมื่อเร็ว ๆ นี้、เพราะว่าเธอช่วยให้สามารถ TS แบบควบคุมได้เป็นไปได้、มันทำให้ฉันรู้สึกสูญเสียความลึกซึ้งในการหนทางการกลายเป็นสาวสวย

นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันจะกลับไปสู่พื้นฐานและแต่งหญิงแทน

 

ฟังนะ、ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง

ฉันจะไม่ใช้เวทมนตร์ของเธอในครั้งนี้

 

หากถามว่าทำไม ก็เพราะทุกคนมีเวทมนตร์ในใจ ที่เรียกว่า ความปรารถนาที่จะเป็นสาวสวยไงเน๊

 

『หมอนี่มันอะไรก๊าน』

 

ฉันสวดมนต์ในห้องของฉัน ขอบคุณ และเปลี่ยนเป็นชุดโกธิคโลลิต้า

รูปร่างหน้าตาที่คุ้นเคยของสาวสวยสะท้อนอยู่ในกระจกสกปรก

 

ฉันตื้นตันใจมาก

พอลองคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ดูแล้ว ฉันก็มาไกลมากแล้ว

 

ฉันกำลังเข้าใกล้การเป็นสาวสวยอย่างต่อเนื่อง

 

「ซ้าไปจัดการเอกสารที่เหลือ……ในชุดนี้กันดีกว่า」

 

『อะ、ไม่ใช่ว่าจะออกไปข้างนอกหรอกเหรอเน๊』

 

ม๊า、ก็ยังมีเอกสารที่ต้องจัดการเหลืออยู่ล่ะเน๊ะ 

ฝากคำขอกู้ภัยไว้กับรุ่นพี่มิซุฮิแล้ว、ส่วนฉันกับโทอาจังต้องแบ่งงานกัน และยุ่งกับการจัดการเอกสารให้เสร็จทุกวันล่ะ 

 

สาเหตุหนึ่งอาจเป็นเพราะหนี้สินที่ลดลง ที่ทำให้ตอนนี้พวกเราสามารถวางแผนงบประมาณต่าง ๆ ได้แล้ว

เราสามคนช่วยกันคิดไอเดียเกี่ยวกับสิ่งของ และสิ่งอำนวยความสะดวกที่จำเป็น และสรุปให้เป็นคำร้องลายลักษณ์อักษรอย่างเป็นทางการ

 

ตัวอย่างเช่นสิ่งนี้

 

เช่น【ต้องกาให้ห้องอาบน้ำที่โรงเรียนสหศึกษา เฟกตอมมีน้ำร้อน】

 

ถึงฉันจะไม่รังเกียจที่ต้องอาบน้ำเย็น、แต่ก็เพื่อให้สาวสวยทั้งสามคนได้เติบโตอย่างมีสุขภาพแข็งแรง

งั้นทำไมไม่ขุดบ่อน้ำร้อนเองล่ะ?

 

『สมเป็นเธอที่จะไม่ลังเลเลยเน๊』

 

「……ถ้าเป็นการโจมตีแบบบรรจบของโซลเซียลา、จะสามารถเจาะพื้นไปได้ไกลแค่ไหน?」

 

『ช่างน่าประหลาดใจจริงแท้ ฉันจะไม่ยอมให้เธอให้เพื่อทำอะไรพรรค์นั้นหรอกเน๊ะ?หัดมีจิตสำนึกต่อเสียงกระซิบของดวงดาวซะบ้างเน๊ะ?』

 

หนวกหูー!

ยังไง ฉันก็อยากให้สาวสวยมีความสุข!

และฉันก็อยากเป็นสาวสวยที่เป็นส่วนหนึ่งของความสุขนั้น!

 

「ค๊า!เอกสารของวันนี้เสร็จแล้ว!」

 

ส่วนที่ฉันนำกลับมาทำต่อที่ห้องเสร็จสมบูรณ์อย่างมีสไตล์

สาวสวย、ยังจัดเอกสารเก่งได้อย่างงดงามอีกด้วย

 

เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ฉันก็เก็บเอกสารไว้ในพื้นที่ขยายของไดรฟ์เกียร์ และมุ่งหน้าไปที่ห้องสภานักเรียน

 

『เนื่องจากเธอจริงจังกับงานของตนเองอย่างมาก、ฉันจึงไม่สามารถตำหนิได้น๊า』

 

「ซ๊า……ไปกันเลยเถอะ」

 

『เอ๊ะ、ในชุดนั้นน่ะเหรอ!?』

 

ก็เห็นชัดอยู่แล้วจริงไหม

ฉันจะกลับไปสู่รากเหง้าของฉัน และจะแต่งหญิงในโรงเรียนสหศึกษา เฟกตอม

 

ไม่เป็นไรไม่เป็นไร

โทอาจังกลับหอพักไปแล้ว、ส่วนรุ่นพี่มิซุฮิก็ออกไปเพื่อรับคำขอกู้ภัยอีกรอบแล้ว

 

เพราะงั้นตอนนี้อาคารเรียนหลักจึงไม่มีคนไงล่ะ!

ดังนั้นแล้ว、ฉันจะแต่งหญิงในอาคารเรียนหลักเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการแสดงมูฟเม้นท์สาวสวยลึกลับด้วย

 

ดังนั้นฉันจะไปโดยไม่มีอาวุธล๊าー

ค๊า、ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง วันนี้เชิญรับชมอย่างเดียวได้เลยเน๊

 

แล้วฉันจะขอให้ช่วยส่งรายงานเกี่ยวกับข้อสังเกตของเธอเกี่ยวกับการแต่งหญิงในวันนี้ในภายหลัง

 

『ตัดสินว่าไม่เป็นที่น่าพอใจจริงไหม』

 

ไม่ซื่อสัตย์เลยน๊า

 

ซ้า、ฉันเรียกความสงบกลับให้คืนมา แล้วออกไปที่โถงทางเดิน 

ในฐานะสาวสวยลึกลับ、ต้องใส่ใจในทุกการเคลื่อนไหว และเดินไปพร้อมกับผมพลิ้วไหวอย่างสง่างาม

และบางครั้งฉันก็จะหยุดและมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยความเศร้าโศก

 

「วันนี้、มองเห็นดวงดาวได้ชัดเจนเน๊ะ」

 

『ฉันอยากให้เธอเลิกอ้อยอิ่งแล้วรีบไปที่ห้องสภานักเรียนสักทีเน๊!?』

 

เงียบน๊า、หนวกหูจริงน๊าー

ค๊าค๊า、จะไปแล้ว

 

เป้าหมายคือ ห้องสภานักเรียนเน๊

 

 

 

 

ห้องสภานักเรียนว่างเปล่าตามที่คาดไว้ 

ห้องที่อาบด้วยแสงจันทร์เท่านั้นให้ความรู้สึกประทับใจที่แตกต่างไปจากตอนกลางวันโดยสิ้นเชิง

 

ภายในห้องเย็นอย่างน่าประหลาด ทั้งยังรู้สึกกว้างขึ้นกว่าปกติ

 

ฉันหยิบเอกสารออกจากไดรฟ์เกียร์から、ทีละชุดและจัดเรียงไว้บนโต๊ะ

 

ฟู๊ว

ที่เหลือก็แค่ส่งสิ่งไปก็จบแล้ว

 

ฉันนั่งลงบนเก้าอี้แล้วไขว่ห้าง

จากนั้น ขณะที่มองออกไปนอกหน้าต่าง ฉันก็ถอนหายใจอย่างเศร้าโศก

 

『ไม่เอาสิ、เป้าก็เสร็จแล้วก็รีบออกไปได้แล้วสิ จะมานั่งแช่อะไรกันอีก』

 

「คุณ、รักโลกใบนี้หรือไม่ ……โลกที่เต็มไปด้วยความหลอกลวงใบนี้」

 

『โอยโอย มีบางอย่างเริ่มต้นแล้ว……!?』

 

ฉันต้องฝึกซ้อมสำหรับปีหน้าเน๊

ฉันต้องหัดพูดอะไรประมาณนี้ และต้องไม่ทำตัวสับสนต่อหน้ารุ่นน้องคุง 

 

『จุดประสงค์ของสิ่งนั้นเพื่อสิ่งใดกัน ……ไม่สิ、ไม่จำเป็นต้องพูดแล้วก็ได้』

 

งั้นเหรอ เธอเข้าใจโดยไม่ต้องให้ฉันพูดแล้วใช่ไหมล๊า 

อย่างที่คาดไว้ สมเป็นคู่หูของฉัน

 

『……ใช่แล้วเน๊』

 

ฉันทัดผมไปไว้ที่หลังหูทั้งสองข้าง แล้วหันหน้าไปทางประตูด้วยรอยยิ้มที่น่าหลงใหล

สมมติว่า มีรุ่นน้องคุงอยู่ตรงตำแหน่งประตูที่เปิดอยู่

 

ปีหน้า、ฉันอยากใช้ห้องเรียนว่าง ๆ เพื่อทำแบบนี้เน๊

 

「ฉัน……ใช่แล้วเน๊ะ อย่างน้อย ตราบใดที่ฉันอยู่กับคุณ ฉันคงไม่เบื่อโลกใบนี้」

 

ฉันอยากจะพูดแบบนี้แล้วปิดหนังสือไปพร้อมกัน

ถึงเนื้อหาข้างในจะถูกแทนที่ด้วยไลท์โนเวลก็เถอะ!

 

『……อะ、เดี๋ยวก่อน! มีคนกำลังมา!ซ่อนหรือหนีจากที่นี่ตอนนี้!』

 

ฉันเดาว่าครั้งนี้ก็เป็นเรื่องโกหกเน๊

เธอนะ、การโกหกต่อคู่หูไม่ดีเลย 

ไม่ว่าจะอิจฉาความเป็นสาวสวยลึกลับของฉันแค่ไหน ทำแบบนั้นก็ไม่ดีเลยน๊า 

 

นั่นหมายความว่า、เวลาของสาวสวยลึกลับยังดำเนินต่อไปล๊าー

 

「การแนะนำตัวเอง……คงไม่จำเป็นแล้วเน๊ะ」

 

ฉันพูดเหมือนร้องเพลงแล้วมองขึ้นไปบนเพดาน

 

「พวกเราเคยพบกันมาครั้งหนึ่งแล้ว」

 

แม้ว่าจะไม่เคยได้เจอกันมาก่อนจริง ๆ แต่พอพูดแบบนี้แล้วก็จะทำให้อีกฝ่ายเข้าใจได้ว่านี่คือสถานการณ์ บอย มีต เกิร์ลไงล๊า

หากเพียงฉันแค่ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ให้มากขึ้น รสนิยมทางเพศของเขาก็จะถูกบดขยี้ทันที 

 

และในที่สุด ที่นี่ก็จะเต็มไปด้วยผู้ต้องการเป็นสาวสวยที่เปี่ยมไปด้วยความรักและความปรารถนาที่จะเป็นเหมือนฉันไงล๊าาาาาา

 

「――ถูกต้องไหม?」

 

หลังจากพูดอย่างนั้น ฉันก็จะหันหัวกลับในลักษณะที่ไม่จำเป็นอย่างยิ่ง

ใช่、เป็นการเอี่ยงคอในท่าโค้งเกินพอดีจนให้ความรู้สึกเหมือนว่าไม่ใช่คนธรรมดาไงล่ะ!

 

ด้วยเหตุนี้เอง รุ่นน้องคุงที่ยืนอยู่หน้าประตูก็จะตกหลุกรักเสน่ห์อันน่าสะพรึงกลัวแต่ลึกลับของฉันล่ะ

 

ซ้า、มาทำท่าหันคอแล้วมองกลับไปกันเลย!***

 

「อ้า、ใช่แล้วน๊า พวกเราเคยเจอกันมาแล้วครั้งหนึ่ง」

 

「……??????」

 

อะ、อาเร๊?

 

ภาพสมมติของฉันควรจะเป็นรุ่นน้องคุงที่อยู่ตรงนั้นสิ、ไหงรุ่นพี่มิซุฮิถึงมาอยู่ที่นี่ได้กันล่ะ?

สมองทำหน้าที่ส่งภาพสาวสวยมาหาฉันโดยอัตโนมัติหรือเปล่าน่ะ?

 

『……ของจริง』

 

เอ๊ะ

 

『ฉัน、บอกแล้วว่ากำลังมา……』

 

เอาจริงดิ?

รุ่นพี่มิซุฮิตัวจริง?

 

「โซลเซียลา、คุณมาที่นี่ทำไม」

 

ฉันเองก็อยากจะถามแบบเดียวกันล่ะ

ทำไมรุ่นพี่มิซุฮิถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ?

 

แล้วคำร้องขอกู้ภัยล่ะ?

หรือว่ารู้สึกเหนื่อยเลยกลับมาเพื่อพักผ่อนก่อนสักรอบหนึ่ง?

 

……แย่แล้วเน๊!?

 

ฉัน、ด้วยเหงื่อที่หยดไหลลงมาตามหลัง ก็รีบปิดปากหุบยิ้มทันที

 

「เพราะจำเป็นไงล่ะ เพียงแค่นั้น」

 

「……ยังเกี่ยวกับเรื่องดีมอนเกียร์อีกแล้วสินะ」

 

「ฟุๆๆๆ、ซ้า ยังไงกันนะ」

 

จะทำยังไงดี

ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุงช่วยคิดหน่อยสิ?

 

『น่าสมเพชจังเน๊』

 

นี่หล่อนนนนน!

 

「ไม่มีทาง、ยังจะมีอะไรเกิดขึ้นที่โรงเรียนนี้อีกงั้นเรอะ?」

 

นั่นก็เป็นระดับที่ฉันก็อยากได้ยินเหมือนกัน

ยังไงดี、โรงเรียนนี้ไม่อันตรายไปหน่อยเหรอ?

 

ทั้งไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวมั้งล่ะ、ทั้งดีมอนเกียร์ที่หลับใหลอยู่บ้างล่ะ、ทั้งหนี้สินกับโรงเรียนคิโซอีก、นอกจากนี้ก็ยังมีเรื่องที่เกี่ยวข้องกับซากุระนิวะ รักกะจังอีก 

 

นี่พวกเธอเป็นแค่ม็อบ(ตัวประกอบ)จริงไหมเนี่ย?

 

「ฉันจะตอบยังไงดีล่ะ คุณหนูถึงจะพอใจ」

 

「บอกทุกอย่างที่คุณรู้มาซะสิ」

 

หลังจากพูดอย่างนั้น、รุ่นพี่มิซุฮิก็ตั้งเป้ามาที่ฉันอย่างแรงกล้า

หนีไม่พ้นแล้วเน๊……

 

『อะ、หากเธอสามารถสร้างช่องว่างสักสองวินาทีได้ ฉันก็จะสามารถใช้เทเลพอร์ตให้ได้ ช่วยสร้างช่องว่างขึ้นมาให้หน่อยแล้วกัน』

 

เอาจริง?

ดังที่คาดหวังได้นะ คู่หู เชื่อถือได้จริง ๆ!

 

『ฝ่ามือของเธอวุ่นวายจังเน๊ะ』

 

เมื่อคู่หูกับฉันใจรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน ฉันก็สามารถประเมินสถานการณ์ได้อย่างใจเย็นขึ้น

 

นี่เป็นสถานการณ์ที่ยอดเยี่ยมสำหรับสาวสวยลึกลับเลยจริงไหม

จู่ ๆ สาวสวยลึกลับก็ปรากฏตัวที่โรงเรียนของพวกเรา

 

เธอหันมามองด้วยแววตาเศร้าโศกอยู่คนเดียวในห้องเรียนท่ามกลางแสงจันทร์ บรรลุแล้ว……!

 

นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันจะใช้ปฏิบัติการสาวสวยลึกลับ แพลนB

 

『แพลนB?』

 

อ้าใช่แล้ว

 

แพลนB

 

แค่พูดแบบนั้นแบบนี้ และพยายามทำให้เข้าใจผิดไงล่ะ!

 

『อ้า、เหมือนทุกทีเน๊』

 

ไปกันเลยยยย!

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบคุณ คุณนิรนามที่ฝากเข้ามาผ่านCDM มาก ๆ ครับ

ขอบคุณ MR NATICHOT N กรุงไทย X-1781 มาก ๆ ครับ

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

***ตัวอย่างท่าเอียงคอที่ว่า ท่าเอียงคอ แห่ง SHAFT ไงล่ะ ฮา

https://www.facebook.com/100044472882584/posts/2333263783569985/

[นิยายแปล(WN)] สาวดุ้นตัวร้าย ผมที่กลับชาติมากเกิดใหม่เป็นตัวร้าย ♂ แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้กับการTSหรอก

[นิยายแปล(WN)] สาวดุ้นตัวร้าย ผมที่กลับชาติมากเกิดใหม่เป็นตัวร้าย ♂ แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้กับการTSหรอก

Score 10
Status: Completed
ถ้าได้เกิดใหม่ ก็ต้องเป็นสาวสวยเท่านั้น! หากได้เกิดใหม่ ก็เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับการกลายเป็นสาวสวย! ชายคนหนึ่งได้ตายลงและกลับชาติมาเกิดใหม่ในโลกของมังงะดันเจี้ยนสมัยใหม่ที่เขาชื่นชอบ แต่ว่า、สถานะที่รอคอยเขาอยู่คือตัวร้าย♂ 「ทำไมถึงไม่ใช่เด็กผู้หญิงล่ะฟ๊ะ……!」 ถ้าฉันได้เกิดใหม่เป็นสาวสวยคงจะดีกว่านี้ ด้วยความจริงที่ชัดเจนในใจเช่นนี้、ชายคนนี้จึงใช้ชีวิตเพื่อจุดประสงค์ของตัวเขาเองในฐานะตัวร้าย♂(ไม่มีบทบาทนี้อีกต่อไป) เป้าหมายคือ การแย่งชิงอีเว้นท์TSที่จะเกิดขึ้นในอีกหนึ่งปีข้างหน้าตามในงานต้นฉบับ และกลายเป็นสาวสวยที่รอคอยมานาน! นี่คือเรื่องราวของนักสำรวจที่อาศัยอยู่ในโลกดันเจี้ยนสมัยใหม่ นี่คือเรื่องราวของชายคนหนึ่งที่สมองถูกเผาไหม้ด้วยความปรารถนาที่จะTS นอกจากนี้、โดยไม่ได้คำนึงถึงความจริงที่ว่ากองกำลังทั้งหมดในงานต้นฉบับยอมรับว่าเขาเป็นขุมกำลังใหม่ที่ไม่รู้จัก และต้องระวัง จากการกระทำในระหว่างแต่งกายข้ามเพศซึ่งเป็นผลมาจากความปรารถนาที่จะTSของเขา

Options

not work with dark mode
Reset