[นิยายแปล(WN)] สาวดุ้นตัวร้าย ผมที่กลับชาติมากเกิดใหม่เป็นตัวร้าย ♂ แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้กับการＴＳหรอก 33 คำขอของสาวดุ้นต้องได้รับการยอมรับถึงแม้จะหมายถึงต้องแบกรับบาปก็ตาม

ตอนที่ 33 คำขอของสาวสวยต้องได้รับการยอมรับถึงแม้จะหมายถึงต้องแบกรับบาปก็ตาม

รู้สึกเหมือนกดสวิตช์เหตุการณ์แปลก ๆ ไปแล้วสิ……

คิดว่าไม่ได้จินตนาการไปเองด้วย

ฉันไม่ใช่ตัวเอกที่ไร้ความรู้สึก

เป็นสาวสวยรุ่นใหม่ที่คอยมองอนาคตอยู่เสมอ、และรอบคอบ

นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันเข้าใจ

วันนี้、คือวันอีเว้นต์ในงานต้นฉบับแน่นอน……

ถ้าลองคิดดูตามปกติ ไม่มีทางที่ปาร์ตี้ตัวเอกในงานต้นฉบับจะมาเล่นที่สวนสนุกได้เลย！

「อาเร๊、เคย์คุงเป็นอะไรไปเหรอจ๊ะ？」

「ไม่มีอะไรครับ」

ฉันยิ้มและตอบกลับ

ตอนทำงานพาร์ทไทม์ ฉันกังวลมากจนเหนื่อยมากขึ้นกว่าที่ควร……

สาวชุดมาสคอตนั่น、ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับงานต้นฉบับอย่างแน่นอน

ยังไงก็ตาม、ในงานต้นฉบับไม่มีตัวละครมืดมนที่สวมชุดมาสคอตอยู่เลย、แล้วนั่นมันบ้าอะไรกัน

「ถึงอย่างงั้นก็เถอะจ๊ะ、เพราะวันนี้มีเคย์คุงมาช่วยด้วย ทำให้วันนี้เองก็สามารถทำงานเสร็จได้อย่างปลอยภัยล่ะจ๊ะ ขอบคุณมากน๊า」

「นั่นสิเน๊ะ」

จากนี้ไปมีโอกาสมากที่คุณจะไม่ปลอดภัย รุ่นพี่มิโรคุ

งานพาร์ทไทม์จบลงแล้ว และพระอาทิตย์อัสดงเริ่มย้อมสวนสนุกให้เป็นสีส้ม

อีกหนึ่งชั่วโมงสวนสนุกแห่งนี้จะกลายเป็นสนามรบ

ในงานต้นฉบับ、จะมีสัตว์ประหลาดที่ถูกเรียกว่าอูโรโบรอสถูกเปิดเผยที่นี่เป็นครั้งแรก

ร่างที่หลอมละลายดันเจี้ยนเข้ากับมนุษย์

มันเป็นบอสห่วย ๆ ที่สามารถขยายร่างได้อย่างมาก มีความสามารถในการฟื้นฟูที่แทบจะเป็นอมตะ และสามารถใช้งานความสามารถพิเศษของมนุษย์ที่หลอมรวมได้

คนแรกที่ได้รับเลือกให้ได้รับรางวัลอันทรงเกียรตินี้คือ รินกะจัง นางเอกรองของงานต้นฉบับ

เธอทรยศต่อองค์กรของเธอและพยายามสังหารผู้สร้างอูโรโบรอส แต่ก็พ่ายแพ้

จากนั้นก็ถูกจับเข้าหลอมรวมกับอูโรโบรอส และเริ่มทำลายสวนสนุก

มันแข็งแกร่ง ดังนั้นอย่าสู้กับมัน แม้ว่ามันจะเป็นของผิดพลาดก็ตาม

นั่นเพราะรินกะไม่มีความสามารพิเศษอะไรเลย ดังนั้นมันจึงมีเพียงความสามารถในการฟื้นฟู แต่ก็ยังคงแข็งแกร่ง

นี่คือศัตรูที่ปกติคุณไม่ควรคิดจะเผชิญหน้าด้วยซ้ำ แต่เพราะคือลูทรา จึงสามารถต่อสู้กับมันได้

「ซ้า、กลับกันเลยไหมครับ」

สิ่งที่ฉันทำได้คือพามิโรคุรุ่นพี่กลับบ้านโดยเร็ว

ฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไป

「ช่วยรอเดี๋ยวก่อนได้ไหมจ๊ะ อยากจะลองนั่งอะไรก่อนสักหน่อยไหม？」

「……จริง ๆ แล้วผมเหนื่อยเกินกว่าจะทำแบบนั้นแล้วล่ะครับ」

ความตั้งใจดีของรุ่นพี่มิโรคุกำลังทำให้เรื่องไปในทิศทางที่ไม่ดี……！

แต่ก็ถือเป็นความผิดหากปฏิเสธคำขอของสาวสวย

ทว่า、ฉันไม่สามารถปล่อยให้สาวสวยตายได้เช่นกัน

เมื่อคิดเช่นนั้น ฉันก็พยายามจะกลับให้ได้เร็วที่สุด แต่มือกลับถูกคว้าไว้

เอ๊ะ、ทำไมถึงอยากนั่งอะไรมากขนาดนี้กันครับ

「ขอร้องล่ะจ๊ะ ได้โปรดฟังความเห็นแก่ตัวของฉันสักครั้ง มีสิ่งสุดท้ายที่ฉันอยากจะนั่งให้ได้อยู่จ๊ะ」

「ไว้ครั้งหน้า、ค่อยมากับทุกคนดีไหมครับ？」

「……ขอร้องล่ะจ๊ะ ต้องเป็นตอนนี้เท่านั้นจริง ๆ」

รุ่นพี่มิโรคุพูดแล้วก้มหัว

คุณชอบสวนสนุกขนาดนั้นเลยเหรอ？

อืมー、ถ้าแค่ครั้งเดียวล่ะก็ ม๊า……

หลังจบแล้วควรหนีสวนสนุกสุดกำลังดีไหม

ในกรณีที่เลวร้ายที่สุด ก็ใช้โซลเซียลา

『■■■■■』

อย่าตื่นเต้นเกินไป อย่าตื่นเต้นเกินไป

เธอเป็นเพียงทางเลือกสุดท้าย

「เข้าใจแล้วครับ จ๊า、ผมจะยอมให้ครั้งหนึ่งก็ได้ จริง ๆ แล้วผมก็สนใจอยู่เหมือนกัน ยังไงที่นี่ก็เป็นแหล่งท่องเที่ยวเน๊ะ」

เมื่อได้ยินคำพูดของฉัน รุ่นพี่มิโรคุก็ยิ้มด้วยความโล่งใจ

「ขอบคุณมากเลยนะจ๊ะ จ๊า ไปกันเลยไหม ที่หมายแนะนำของฉันคือชิงช้าสวรรค์จ๊า คุณสามารถเห็นทั่วทั้งสวนสนุก และที่สำคัญที่สุดคือพระอาทิตย์ตกที่สวยงามในช่วงเวลานี้ของวัน」

รุ่นพี่มิโรคุพูดแบบนั้นแล้วจับมือฉัน แล้วเริ่มเดินไปที่ชิงช้าสวรรค์

อะ、มือของฉันโดนสาวสวยจับไว้ ฉันก็เลยรู้สึกผิดอีกแล้วเน๊ー

ชิงช้าสวรรค์ว่างเปล่า

ในโลกปัจจุบันที่มีดันเจี้ยนปรากฎอยู่ ของโบราณอย่างชิงช้าสวรรค์อาจจะไม่ได้รับความนิยมมากนักเนื่องจากขาดคุณค่าด้านความบันเทิง

มันอาจเป็นมาตรฐานในโลกเก่าของฉัน แต่ในสวนสนุกแห่งนี้ มันเป็นเพียงหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยว

ด้วยเหตุนี้จึงอยู่ห่างจากประตูสวนสนุกมากที่สุด

เป็นสถานที่ที่แย่ที่สุดหากต้องการหลบหนี

「มานั่งกันเถอะจ๊ะ」

「อะ、ครับ」

ตาของพวกเรามาถึงอย่างรวดเร็ว

เราถูกวางไว้ในกล่องที่ตกแต่งอย่างน่ารักและนั่งหันหน้าเข้าหากัน

อืม、นี่ไม่ใช่อะไรนอกจากบาปร้ายแรงน๊า！

ต้องเป็นสาวสวยเท่านั้นที่จะนั่งชิงช้าสวรรค์กับสาวสวยได้

นี่เป็นความรู้ทั่วไปที่ทุกคนต้องรู้อยู่แล้ว

ฉันกังวลเกี่ยวกับเหตุการณ์ในงานต้นฉบับมากจนสูญเสียความคิดโดยสมบูรณ์、แต่รุ่นพี่มิโรคุและสวนสนุก มันคือการออกเดทกับสาวสวย

ความร้ายแรงของอาชญากรรมอยู่ในอีกระดับหนึ่ง

ชาติหน้าฉันอาจจะได้เกิดใหม่เป็นแมลงสาบทะเล  เศร้า

「ขอบคุณอีกครั้งสำหรับวันนี้จ๊ะ」

รุ่นพี่มิโรคุพูดแบบนั้นด้วยรอยยิ้มเช่นเคย

ใบหน้าของเธอที่สว่างไสวจากแสงอาทิตย์อัสดงนั้นสวยงามกว่าปกติมาก

「ไม่หรอกครับ ผมเองก็ดีใจที่สามารถช่วยได้เหมือนกัน ผมสนุกมากที่ได้ทำงานพาร์ทไทม์ที่สวนสนุก ดังนั้นเชิญเรียกผมได้ตามที่ต้องการเลยครับ」

「……นั่นสินะจ๊ะ ถ้ายังมีครั้งต่อไปก็ยินดีจ๊ะ」

「รุ่นพี่มิโรคุ？」

รุ่นพี่มิโรคุเองก็เหนื่อยจากการทำงานพาร์ทไทม์ใช่ไหม？

ยังไงดี、การแสดงออกดูเหนื่อยนิดหน่อย……

ไม่สิ、นี่ก็ยังเป็นสาวสวยอยู่ดีน๊า

「อะ、ดูสิจ๊ะ น้ำพุลานด้านหน้าที่พวกเราอยู่จุดแรก พอมองแบบนี้แล้วเล็กนิดเดียวเอง」

「นั่นสินะครับ อะ มีมาสคอตยืนอยู่ตรงนั้นด้วย ชุดแตกต่างจากของผมเลย」

「นั่นเป็นชุดมาสคอตกระต่ายเน๊」

มันคือกระต่ายป่า……ไม่ใช่กระต่ายธรรมดาล่ะ

「――เคย์คุง、ขอรบกวนหน่อยเน๊」

เมื่อถึงจุดสูงสุด รุ่นพี่มิโรคุก็พูดอย่างนั้นและเดินมานั่งเคียงข้างฉัน

ใช่、มีความผิด

ฉันคงเป็นคนเดียวเท่านั้นที่จะถูกส่งไปยังก้นบึ้งของนรกด้วยบัตรผ่านใบหน้าสินะ？

「วันนี้สนุกมากเลย ขอบคุณนะจ๊ะ」

รุ่นพี่มิโรคุพูดแล้วยิ้มอยู่ข้าง ๆ ฉัน

ไม่ใช่แค่จินตนาการ แต่ยังมีกลิ่นหอมอีกด้วย

นี่、คือกลิ่นของสาวสวยตัวจริง……

บางทีฉันอาจจะซื้อน้ำหอมสำหรับโซลเซียลาโดยเฉพาะในภายหลัง

「ทางนี้เอง、ก็ขอบคุณมากครับ」

ฉันก้มหัวให้

ในกระเช้าที่ถูกย้อมด้วยสีส้มของแสงตะวัน ฉันอยู่ตามลำพังกับสาวสวยคนหนึ่ง

นี่เทียบเท่ากับภาพอิสลัสจากฉากจบของแต่ละรูท 

ขอบคุณที่ทำให้สาวสวยที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะได้รับประสบการณ์เช่นนี้

สักวันหนึ่ง、ฉันจะทำให้ดีที่สุดเพื่อที่จะไปด้านนั้น！

「เคย์คุง、ชอบโรงเรียนสหศึกษา เฟกตอมไหมจ๊ะ」

「ครับ」

มีสาวสวยมากมาย

สนุก

และจะสนุกยิ่งขึ้นหากฉันได้เป็นสาวสวย

ในที่สุดพวกเราก็จะได้ใช้ชีวิตร่วมกันดั่งมังงะสี่ช่องของชีวิตประจำวันของสาวสวย

「อย่างงั้นเหรอจ๊ะ โล่งอกไปที」

รุ่นพี่มิโรคุโน้มตัวพิงพนักพิง

จากนั้นก็มองไปที่เพดานแล้วพูดว่า

「ฉัน、คิดว่าดีจริง ๆ ที่ได้เจอกับเคย์คุง ฉันแน่ใจว่า มิซุฮิกับโทอาจังก็ต้องรู้สึกแบบเดียวกัน」

「จะเป็นอย่างงั้นเหรอครับ ผมยังไม่ได้ทำประโยชน์อะไรให้เลย」

ขอโทษที่เข้ามา ทั้งที่ยังไม่ใช่แม้แต่สาวสวยก็ตาม……

「ได้โปรดเลิกดูถูกตัวเองแบบนั้นได้แล้วจ๊ะ มีคนเชื่อในตัวเคย์คุงอยู่นะจ๊ะ แน่นอนว่าฉันเองก็เป็นหนึ่งในนั้น」

ใบหน้าของรุ่นพี่มิโรคุแดงเล็กน้อย อาจเป็นเพราะพระอาทิตย์ตกดิน

ฉันสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น

「เคย์คุง」

「อะ」

ทันใดนั้น รุ่นพี่มิโรคุก็เข้ามาใกล้จนฉันหายใจไม่ออก แล้วจึงกอดฉัน

อ้าァ……สมองของฉันถูกทำลายและถูกสร้างใหม่ซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยความรู้สึกผิดและความสุข

「ตอนนี้ฉันสามารถทำงานเบ็ดเตล็ดของสภานักเรียนได้แล้ว มิซุฮิเองยังชื่นชมในฐานะนักสำรวจคนหนี่งด้วย โทอาจังเองก็ยังบอกว่าเชื่อใจได้ โม๊ว ตอนนี้เธอเป็นสมาชิกของโรงเรียนสหศึกษา เฟกตอมเต็มตัวแล้วนะจ๊ะ」

เมื่อพูดอย่างนั้น รุ่นพี่มิโรคุก็กอดฉันแน่นยิ่งขึ้น

เป็นคนดีตามปกติน๊า ราวกับกลุ่มก้อนแห่งความอ่อนโยนล๊า

ถึงอย่างงั้น、มากกว่านั้น――

ผม！กลิ่นหอม！ผิวนุ่ม！

「……ขอฝากที่เหลือด้วยนะจ๊ะ、เคย์คุง」

รุ่นพี่มิโรคุกระซิบเรื่องนี้ในหูที่สับสนของฉัน

แย่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าเธอขอให้ฉันทำอะไร แต่ฉันจะฟังสิ่งที่เธอพูดー！

「ครับ」

หลังจากได้ยินคำตอบของฉัน รุ่นพี่มิโรคุก็ผละออกไป

ถึงแม้จะไม่ใช่การกอดระหว่างสาวสวยแต่ฉันก็รู้สึกมีความสุข……

ฉันมันแย่ที่สุด……！

「อย่าร้องไห้เลยนะ、เคย์คุง」

จนกระทั่งรุ่นพี่มิโรคุบอก ฉันถึงพึ่งรู้สึกตัว

เห็นได้ชัดว่าฉันกำลังร้องไห้ด้วยความรู้สึกผิด

「……ผม่ไม่ได้ร้องไห้ครับ นั่นเป็นเพียงจินตนาการ」

「ฟุๆๆๆっ、อย่างงั้นเหรอจ๊ะ ถ้าอย่างงั้น เอาตามนั้นแล้วกันจ๊ะ」

รุ่นพี่มิโรคุไม่ได้ไล่ตามน้ำตาของฉันอีกต่อไป

หลังจากนั้นจนถึงตอนที่ลงจากกระเช้า、ฉันก็ได้คุยอย่างไร้เดียงสากับรุ่นพี่มิโรคุ

ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้รู้สึกเหมือนมีเรื่องราวเกิดขึ้นในอดีตมากมาย……

「ซ้า、กลับกันเลยไหมจ๊ะ」

รุ่นพี่มิโรคุลงจากชิงช้าสวรรค์ ยืดตัวครั้งหนึ่งแล้วพูดแบบนั้น

เธอดูสดชื่นแปลก ๆ หรือค่อนข้างจะเหมือนกับว่าโล่งใจมากเลยทีเดียว

เข้าใจเลย รู้สึกโล่งใจมาก ๆ หลังจากที่ทำงานพาร์ทไทม์เสร็จแล้วไงล่ะเน๊ー

พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว และแสงไฟภายในสวนสนุกก็เริ่มส่องสว่างไปทั่วบริเวณในที่สุด

แย่แล้ว ต้องรีบแล้วー！

「รุ่นพี่มิโร――」

ทันใดนั้น เกิดแรงสั่นสะเทือนครั้งใหญ่โจมตีสวนสนุก

เสียงสัญญาณเตือนภัยดังขึ้นและควันดำก็เพิ่มขึ้นพร้อมกัน

「นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน！？」

ถัดจากรุ่นพี่มิโรคุที่กำลังตกใจอยู่ ฉันจึงตัดสินใจวิ่งหนี

นี่คือจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์ในงานต้นฉบับ การแสดงสังหารหมู่ในสวนสนุก

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

ขอบคุณ คุณพันธวงศ์ กสิกรไทย X-2186 มาก ๆ ครับ

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ