298 ปฏิบัติการแทรกซึมหมู่เกาะโจรสลัดอากาศ รูปร่างที่แท้จริง 10
「――เคลียร์เคาน์เตอร์!」
กัปตัน・ริโนะเตะประตูบานสวิงให้เปิดออกแล้วก้าวเข้าไป ก่อนตะโกนเสียงดัง
หลังจากลงจากเรือแล้ว ลูกเรือของกลุ่มโจรสลัดอากาศลิลลี่หุบเขาพิษหิมะ(สโนว์・ลิลลี่)ก่อนอื่นก็มาที่บาร์ขนาดใหญ่ที่เรียกว่า「โรงเตี๊ยมปืนใหญ่แห่งการตื่นรู้」
ตามข้อมูลที่ได้ยินมาจากอดีตโจรสลัดอากาศริกเนอร์ บาร์แห่งนี้เป็นบาร์ที่มีชื่อเสียง เป็นที่ที่กลุ่มโจรสลัดอากาศหน้าใหม่จะมาปรากฏตัว และทักทายกัน
พูดง่าย ๆ ก็คือ มันคือสิ่งที่ให้ความรู้สึกเหมือนทางเข้าสู่ด้านใน「เกาะเกตเวย์」อีกทีหนึ่ง
ด้วยเหตุนี้ สถานที่แห่งนี้จึงเป็นที่พบปะสังสรรค์สำหรับโจรสลัดอากาศที่จะใช้คอยจับตาดูการมาของผู้มาใหม่
――เหล่าโจรสลัดอากาศจ้องมองกันและกันต่างปิดปากเมื่อมีโจรสลัดอากาศที่ไม่รู้จักปรากฎตัวขึ้น ทำให้ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ
มีเพียงเสียงจากนักดนตรีที่เล่นดนตรีอยู่บนเวทีเล็ก ๆ เท่านั้นที่ยังก้องกังวานไปทั่วร้านอย่างไร้กังวล ไม่ว่าจะโดยไม่ได้ตั้งใจหรือจากการอ่านบรรยากาศของสถานที่ไม่ออก
ในขณะที่พื้นกระดานส่งเสียง ริโนะ และเหล่าลูกเรือก็มุ่งหน้าตรงไปยังที่นั่งเคาน์เตอร์――
「ไสหัวไป」
เธออกคำสั่งในระยะใกล้กับเหล่าชายที่นั่งอยู่บนเกาอี้และมองมาโดยไม่ขยับตัว
「ห๊า? มีเก้าอี้ว่างอีก――โอ๊ย!?」
เมื่อตัดสินใจเธอก็ไม่มีความตั้งใจที่จะถอยกลับ เธอรีบคว้าคอเสื้อแล้วลากเขาทิ้งลงไป อันเซลกับแกนดอล์ฟใช้กำลังบังคับหาที่นั่งว่างทันทีเพื่อลงมือตามริโนะ
「เหล้าและอาหาร อะไรก็ได้」
「……ได้เลย」
ชายที่อยู่อีกด้านหนึ่งของเคาน์เตอร์ เป็นชายสูงอายุร่างใหญ่ที่มีรอยแผลเป็นบนใบหน้า และดูเหมือนเคยเป็นคนคอแข็งมาก่อน ตอบด้วยน้ำเสียงต่ำแหบแห้ง
――เธอจะได้รับการยอมรับจากผู้ชายคนนี้หรือเปล่า
หากให้เจาะจงมากขึ้น ดูเหมือนว่าการตอบรับจากผู้คนโดยรอบจะเปลี่ยนไปอย่างมาก ขึ้นอยู่กับว่าเขายอมรับคำสั่งซื้อของคุณหรือไม่ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมกลุ่มโจรสลัดอากาศหน้าใหม่จึงมาที่บาร์แห่งนี้เป็นอันดับแรก
มือใหม่ที่ไม่มีอาวุธจะไม่ได้รับการยอมรับ และโจรสลัดอากาศโดยรอบก็จะตัดสินแบบเดียวกัน
สรุปคือเรตติ้ง
――ดูเหมือนว่าพวกริโนะจะได้รับการยอมรับแล้ว
ม๊า ไม่ว่าพวกเขาจะรู้สึกอย่างไร มันก็ไม่มีทางที่จะเปลี่ยนผลลัพธ์ของการทำลายหมู่เกาะโจรสลัดอากาศได้
ขณะที่เหล่าโจรสลัดอากาศหน้าใหม่กำลังนั่งเรียงกันที่ที่นั่งเคาน์เตอร์ เสียงก็กลับเข้ามาในร้าน
คนที่กำลังตีราคาพวกริโนะ
คนที่กำลังปรึกษากับใครสักคน
คนที่กำลังแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับหญิงสาวผมสีเงินที่นั่งอยู่บนพื้นคนเดียว โดยสงสัยว่าเธอเป็นนักบุญจริงหรือไม่
――คนที่เกือบจะมั่นใจว่าพวกเธอเป็นลิลลี่หุบเขาพิษหิมะ(สโนว์・ลิลลี่)
ตอนนี้เป็นหัวข้อที่ถูกพูดถึงมากที่สุดในหมู่เกาะโจรสลัดโจรสลัดอากาศคือเรื่องของ กลุ่มโจรสลัดอากาศลิลลี่หุบเขาพิษหิมะ(สโนว์・ลิลลี่)。
คนเหล่านี้คือคนที่เอาชนะแฟรกไจล์ ราชาแห่งการหลบหนีเมื่อไม่กี่วันก่อน และยึดบัลลังก์ของหนึ่งในสี่ราชาแห่งท้องฟ้า
มีพยานหลายคนเกี่ยวกับแฟรกไจล์ และมีข่าวลือว่านักบุญถูกลักพาตัว
นี่เป็นความสำเร็จอันน่าทึ่งสำหรับกลุ่มโจรสลัดอากาศเพิ่งก่อตั้งขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ ซึ่งทำให้บางคนสงสัยว่ามันมีตัวตนอยู่จริงหรือไม่――
สงสัยว่าน่าจะไม่ใช่ข่าวลือ
ผู้หญิงผมสีเงินที่ถูกปฏิบัติราวกับทาสอย่างโจ่งแจ้งน่าจะเป็นนักบุญแน่ ๆ
「――โฮร่า อาหารไง จงขอบคุณแล้วกินมันซะ」
และโจรสลัดอากาศสาวก็กำลังดึงโซ่ของนักบุญเข้ามาแล้วกำลังมอบบางสิ่งให้กับนักบุญด้วยส้อม
「――ขอบพระคุณมากค่ะ เฟรซ่าซามะ……โห๊ นี่คือนี่คือ……กลิ่นซิตรัสสดชื่นกระทบจมูกและรสที่ค้างอยู่ในคอ ผัดซีฟู้ดรสอร่อยที่ใช้ประโยชน์จากความสดของกุ้งอย่างเต็มที่」
「――เข้าใจดีเลยสิเน๊ ……ม๊า นั่นไม่ใช่กุ้ง แต่เป็นปลาหมึกต่างหากเน๊ะ」
「――อุฟุๆๆๆ ผิดไปซะแล้วค่ะ」
「――โม๊ว น่ารักจังน๊าぁ」
นั่นถือเป็นทาสจริง ๆ เหรอ
ท่าทางที่โจรสลัดอากาศสาวกำลังลูบหัวผมสีเงิน ดูราวกับเจ้าของที่แสดงความรักต่อสัตว์เลี้ยง ในแง่หนึ่ง นั่นอาจเรียกได้ว่าเป็นทาสก็ได้ แม้จะดูภายนอก แต่พวกเขาก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
และ――ขณะที่ร้านเต็มไปด้วยความระมัดระวังและตึงเครียด ก็มีหน้าใหม่มาถึง
「พวกแกกกกก ลิลลี่หุบเขาพิษหิมะ(สโนว์・ลิลลี่)สินะ!?」
ผู้ที่รีบเข้าไปในบาร์นั้นเป็นรุกกี้ที่พึ่งเริ่มสร้างชื่อได้
รวมแล้วกว่าสามสิบคน
ทุกคนอยู่ในอารมณ์อาฆาต
ลูกค้าที่คาดการณ์ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น และไม่มีเจตนาจะต่อสู้ต่างพากันลุกจากที่นั่งและออกจากร้านไปอย่างเงียบ ๆ ตามที่คาดไว้เหล่านักดนตรีตระหนักได้ว่าสถานการณ์ไม่ดีจึงหยุดเล่น
「――ฉันคืดกัปตัน ต้องการอะไร?」
ริโนะหมุนตัวกลับขณะนั่งบนเก้าอี้พร้อมรอยยิ้ม ถึงท่าทางจะดูไม่ใช่ แต่ก็เป็นโจรสลัดอากาศจริง ๆ
「ทาสของพวกแกทำลายเรือของพวกข้า! แกจะรับผิดชอบยังไง!? อ่าぁ!?」
「หืม? หมายถึงเรื่องอะไร?」
เธอไม่รู้จริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นเลยถามเขาตรง ๆ ――เมื่อไม่กี่วันก่อน มีทาสกลุ่มหนึ่งขโมยเรือใหญ่ของแฟรกไจล์ และดูเหมือนว่าบินมาชนกับ「เกาะเกตเวย์」แห่งนี้
เห็นได้ชัดว่าเรือของพวกเขาได้รับความเสียหายจากอุบัติเหตุครั้งนี้
ทาสเหล่านั้น ตามรายงานคือได้ทำตามคำสั่งของ「ลิลลี่คลั่ง」ซึ่งเป็นลูกเรือของลิลลี่หุบเขาพิษหิมะ(สโนว์・ลิลลี่)
ยังไงก็ตาม ความจริงของเรื่องยังไม่ได้รับการยืนยัน และทาสถูกบังคับให้รอบนเรือโดยไม่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นฝั่ง
เพราะเหตุนั้นจึงมีคนมาที่นี่เพื่อตรวจสอบ「ความจริง」ที่ว่า
「เห้ー」
เธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะใจเย็น แต่นั่นก็ถือเป็นข้อมูลที่น่ายินดี
ตอนแรกพวกริโนะวางแผนที่จะฟังข้อมูลจากมาสเตอร์ของบาร์ แต่กลับสามารถได้รับข้อมูลมาโดยไม่คาดคิดจากแหล่งที่ไม่คาดคิด
ไม่มีเหตุผลที่จะต้องอยู่ที่นี่อีกต่อไป
หากเรือของแฟรกไจล์อยู่บน「เกาะเกตเวย์」ก็เท่ากับว่าอาคาชิมะน่าจะอยู่ภายใต้การควบคุมแล้ว「ขั้นแรก ให้ยึดเรือไว้เพื่อไม่ให้หลบหนีได้」นี่เป็นคำสั่งของกวินที่มอบให้ลิลลี่
คำให้การของพวกเขาเป็นข้อพิสูจน์ว่าลิลลี่ได้ทำในสิ่งที่เธอได้รับคำสั่งให้ทำ
「แล้ว?」
「อะ?」
「แล้ว จะเอายังไง? หรือว่าไม่มีทาง กำลังจะบอกให้โจรสลัดอากาศจ่ายค่าเสียหาย ค่าชดใช้เนี่ยนะ? จะบอกว่าเป็นเด็กดีทำตัวมีมารยาทรึไง? มาผิดที่ไปหน่อยแล้วม๊าง?」
ขณะที่ริโนะกำลังยิ้ม ก็มีเส้นเลือดปรากฏขึ้นที่ขมับของรุกกี้
「ที่นี่คือหมู่เกาะโจรสลัดอากาศจริงไหม? ――หากอยากได้ก็ลองเอาไปด้วยกำลังให้ได้ดูเซ้!」
กริ๊ง!
เป็นชั่วครู่หนึ่ง
ในเสี้ยววินาที โจรสลัดอากาศทั้งหมดในร้านก็เล็งปืนไปที่พวกริโนะ บางส่วนก็ชี้ปลายดาบของพวกเขา และเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้
ตามที่คาดหวังไว้ผู้คนที่อาศัยอยู่ในโลกแห่งความรุนแรง พวกเขาลงมืออย่างรวดเร็วเมื่อพูดถึงเรื่อ「การต่อสู้」
คำพูดของริโนะหมายถึง「เลือกการต่อสู้」
พวกรุกกี้เข้าใจสิ่งนี้ได้อย่างถูกต้อง และเหล่าโจรสลัดอากาศภายในร้านก็ใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้ และตัดสินใจต่อสู้กันที่นี่
「――อย่าคิดว่าข้าจะถูกบดขยี้ได้ง่าย ๆ แบบแฟรกไจล์นะโว๊ย ไอ้หน้าใหม่ ข้าจะฆ่าแก」
ดีดี ดูเหมือนจะยั่วยุให้ไปทางเดียวกันได้แล้ว
ภายในร้านเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าจากทุกมุม และความเงียบอันน่าสยดสยองเข้าครอบงำ
ในขณะเดียวกัน ริโนะก็ค่อย ๆ ขยับมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อแล้วดึงเหรียญทองออกมา
「เน๊――ขออะไรที่มันมีสีสรรหน่อย」
ปิ๊ง สะบัดเหรียญทองด้วยนิ้วหัวแม่มือจนหมุนควง และบินไปอยู่ในมือของนักดนตรีที่ตัวแข็งยังคงถือเครื่องดนตรีอยู่บนเวที――
「กู๊ぁ!?」
「กรี๊ด!」
เหล่าโจรสลัดอากาศหลายคนที่กำลังเฝ้ามองรู้สึกทึ่งกับการโจมตีของริโนะ
เสียงปืนดังขึ้น
ขวดเหล้าแตก
เสียงกรีดร้องดังขึ้นพร้อมกับดนตรีที่มีชีวิตชีวา
เกิดการวิวาทกันไปทั่ว「โรงเตี๊ยมปืนใหญ่แห่งการตื่นรู้」
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบพระคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ